Inzameling verkeersborden

Dringend behandelen AUB

o-o-o-o-o-o-o-

Bij de politiek is het zoals bij ’t Geloof : de rechterhand mag niet weten wat de linkerhand doet en omgekeerd. In ’t Geloof heet dat de werking van de H. Geest en in de politiek heet dat compromissen sluiten. Vandaar dat de O zo christelijke Tjeven daar zo sterk in (geweest) zijn. Vermits nu de Niveanen gewoon een onderafdeling zijn geworden van de Tjeverij, is het dus logisch dat er bij beide partijen echte Staatsmannen zijn komen te zitten. Een goede Staatsman uit het echte noch te harde noch te slappe materiaal gesneden, is dus een ruggengraatloze plooibare arrangeur die het lonken niet kan laten. Want be-stieren is kwestie van goed van de tongriem te zijn gesneden. We staan wel 100% voor een Zelfstandige Republiek Vlaanderen, maar we doen er alles aan om dat zo lang mogelijk uit te stellen. Lees en geniet mee.

Ne zekere Bart Brinckman, hoernalist bij de Schandaard vind ik persoonlijk een grote schoelie, maar dan een schoelie die goed kan schrijven, als hij al eens vergeet van te liegen. De man schrijft daarenboven zonder opvallende fouten. Hij is best te pruimen vooral in zijn artikels waar de gesprekspartner helemaal alleen de ruimte vult. Kortom, in interviews steekt hij kop en schouders uit boven de collega’s die de rest van de kwaliteit bijeen schrijven in dat dagblad. Vandaag heeft hij een slachtoffer gestrikt, die na 100 dagen even vast in het oog van de storm staat als die 13^de Juni, de eerste dag waar het Vlaams Nationalisme blijkbaar geen bevlieging meer was. Die man met de kloeke gezonde gestalte en de kloeke gezonde eetlust, die ook mijne maat niet is, omdat hij liever traagjes ziet ‘verdampen’ wat wij dezelfde dag nog zagen verdwijnen. Enfin, een onderonsje tussen twee Barten dus….Wie nu juist wie voor zijn kar spant, kan de lezer zelf invullen na het verorberen van onderstaande boterham van 3.000 woorden.

'We zijn geen Hutu's en Tutsi's'

Interview

• zaterdag 25 september 2010

De Oosterweelbeslissing is de bevestiging dat er geen coalitiewissel komt in Vlaanderen, zegt N-VA-voorzitter Bart De Wever. Alle scenario's met de liberalen zijn van tafel, 'we kunnen weer open kaart spelen'. Toch hoedt De Wever zich voor te groot enthousiasme. 'Bij sommigen leeft nog altijd de hoop dat de uitslag van de N-VA een accidentje was.'

Bart Brinckman

'Banken geven makkelijker toe dan de Franstaligen', zegt De Wever op de hem kenmerkende kurkdroge toon. Hij ontvangt ons thuis, in zijn Berchemse rijwoning. Hij heeft net een gesprek met de bank achter de rug over de lening voor de woning die hij gekocht heeft in Deurne. We zijn 48 uur na de Oosterweeldeal en De Wever straalt een enorme rust uit . De rest van de dag neemt hij zelfs vrijaf.

Stilte voor de storm. Vanaf dit weekend gaat het immers opnieuw hard. Nu Oosterweel van de baan is, hoeft de highlevelgroep niet meer te temporiseren. De federale regeringsvorming kan eindelijk opnieuw uit de startblokken schieten.

'Je kunt niet ontkennen dat Oosterweel meegespeeld heeft op federaal vlak. Veel daarvan is perceptie, maar in de media wordt perceptie snel realiteit. Jullie pikken dingen op, maken daar een verhaal rond, en dat verhaal versterkt weer de perceptie, en de politiek begint daar gebruik van te maken.'

'Maar die wisselwerking tussen journalisten en politiek bracht ons op den duur in een sfeer van “de N-VA wil de SP.A eruit duwen,. Dat ondermijnde de onderhandelingen enorm. De teksten aan de tafel werden niet meer gelezen op hun inhoud, maar alleen nog met het oog op mogelijke valkuilen. We praatten ook niet meer op dezelfde manier met elkaar, alles was afgemetener en afstandelijker. Je vroeg je voortdurend af wat er écht bedoeld werd. “Ha, ze zeggen dat? Mmmm, ik snap het, eigenlijk bedoelen ze dat en dat., '

'Het liep federaal echt mis nadat we de financieringswet gekoppeld hadden aan de blanco cheque voor Brussel. Toen is de PS zelf druk beginnen te zetten. Een dag later werden we bovendien met de voeten vooruit getackeld door de SP.A en Groen! En dan ben je vertrokken. Heel Franstalig België sloeg onmiddellijk op de tamtam om te roepen dat het vijf tegen twee was.'

'De SP.A heeft toen het vuile werk voor de PS opgeknapt. We hadden toen alleen die twaalf principes voor de financieringswet, meer niet. Ik kan geen seconde geloven dat zij ervan overtuigd waren dat we daarmee een jaar later een goede financieringswet zouden hebben, en dat je dus met een gerust hart een blanco cheque voor Brussel kon uitschrijven. Ik geloof daar geen sikkepit van, zo naïef is SP.A niet. En toch deden zij alsof.'

'Ja, op zo'n moment wordt de SP.A een politieke vijand aan de federale onderhandelingstafel. Als je dan ook nog eens op ramkoers ligt in de Vlaamse regering...'

Het gerucht dat u met Didier Reynders en Louis Michel was gaan tafelen, kwam dan toch niet slecht uit? Hoe onwaarschijnlijk de intrede van de liberalen ook was, het bracht de SP.A wel in een lastig parket.

'Ik kan daar niets over zeggen. Dat was een vrijblijvend gesprek, dat plots niet meer zo vrijblijvend bleek. Dat verhaal van de liberalen ging een heel eigen leven leiden.

U hebt zich niet gehaast om het te ontkennen.

'Toen ik pas in de politiek zat, heb ik heel vaak tegen de windmolens in de media gestreden. Maar als je voor de twintigste keer tegen de wiek van zo'n molen gelopen bent, dan begin je daar toch wat meer over na te denken. Ik kan net zo goed zelf mijn zak graan halen en hem in deze molen laten malen, denk je dan.'

Maar met een Oosterweeldeal op zak kan de rust terugkeren.

'Ik denk het. Die beslissing is het signaal dat er geen coalitiewissel komt in Vlaanderen. We kunnen nu dus weer open kaart spelen. Dat zal zeker aan Vlaamse kant een andere sfeer geven. Ook in hoofde van de PS zal dat veel veranderen, omdat de vrees dat de SP.A geloosd zal worden, weg is.'

'Dat lost natuurlijk alle meningsverschillen over de geldstromen en de financieringswet niet op. Als er geen vertrouwen is, lukt het niet. Maar het is niet omdat er weer vertrouwen groeit, dat nu plots alles mogelijk is.'

Responsabilisering blijft het sleutelwoord.

'We zullen daar een compromis over moeten vinden, ja. De PS en de meeste Franstaligen zien die responsabilisering niet zitten. Aan Vlaamse kant zijn daar gradaties in. Groen! steunt ons niet, de SP.A tot zekere hoogte, CD&V fel en wij zouden graag all the way gaan. Als je ons laat doen, dan draaien we de logica om. Dan dragen de gewesten en gemeenschappen de volledige verantwoordelijkheid en financieren zij de bond. Dat is het beste model, want daarmee ben je gedwongen tot zuinigheid.'

'Als je niets verandert aan de financieringswet, dan is het een eenvoudige mathematische zekerheid dat je over tien jaar geen halve euro meer overhebt voor het federale niveau, omdat alles naar de vergrijzing gaat. Defensie, buitenlands beleid, alles ligt dan op zijn gat. En hogere belastingen zijn geen optie. Als je de citroen nog verder uitperst en de belastingdruk nog verhoogt, dan zullen de inkomsten dalen. Mensen zullen nog vindingrijker worden in het omzeilen van belastingen en veel anderen zullen, zoals Peter Leyman van Voka het al verwoordde, vertrekken naar het buitenland.'

'Als er één dossier is waarvoor je een grote meerderheid achter je kunt krijgen, dan is het dat toch wel. Dat besef, die sense of urgency, is er aan Vlaamse kant.'

Het besef dat u onmisbaar bent, moet een groot gevoel van comfort geven.

'Onmisbaar, ja. Maar er zijn anderen die ook onmisbaar zijn. Bij sommigen leeft nog altijd de hoop dat de uitslag van de N-VA een accidentje was. Dat merk je aan de voortdurende aanvallen van de Franstalige pers. Als jullie in de krant op dezelfde manier over Franstalige politici schreven als zij over mij, met beschuldigingen van nazisme, zwartzakkerij en racisme, dan zou de zaak binnen de kortste keren uit de hand lopen. Dan wordt er echt geschoten op straat.'

'Kijk naar Le Soir. Allez, ze hebben nu al negen hele bladzijden gewijd aan een onnozele column van mij in De Standaard. Er stond bovendien niet eens iets aanstootgevends in. Je moet eens lezen wat ze daar allemaal van maken. Dat ademt allemaal de hoop om alsnog zonder ons een regering te kunnen vormen. Béatrice Delvaux (hoofdredactrice van Le Soir, red.) zou beter eens een historisch onderzoek bestellen naar de geschiedenis van haar krant, zoals de familie Vandersteen gedaan heeft. Ik vrees dat ze op een paar verrassingen zou botsen.'

Hebt u de afgelopen maanden meer begrip gekregen voor de situatie van CD&V in 2007?

'Tja, nu liggen we zelf op de barbecue. In 2007 lag Yves Leterme erop. Wij stonden er toen naast, maar dat was ook warm, hoor.'

'Het grote verschil is dat Leterme premier wilde worden en ik niet. Met bijna 800.000 voorkeurstemmen en het resultaat van mijn partij zou ik daar nochtans aanspraak op kunnen maken. Ik heb van de eerste dag gezegd voor mij niet hoefde. We hebben nood aan een staatshervorming en de Franstaligen wilden dat niet, dus was het psychologisch belangrijk dat een Franstalige de leiding zou nemen. Als Di Rupo zegt dat een staatshervorming nodig is, dan gelooft men dat. Als ik dat zeg, dan gelooft men dat per definitie niet.'

Hoe is uw relatie met PS-voorzitter Elio Di Rupo nu? Vandaag is het al nieuws als u elkaar een hand geeft: 'Kijk, ze praten nog.'

'Ik heb ooit gezegd dat hij een verleidelijk man is, maar sinds onze vriend Bracke (Siegfried, red.) dat in De Laatste Show is gaan verkondigen, ben ik wat voorzichtiger geworden. Di Rupo is een... zeer charmante man. Hij heeft ook een degelijk verhaal te vertellen.'

'We zijn geen Hutu's en Tutsi's. Je kunt niet zeggen: “Ons verhaal houdt steek en dat van Di Rupo is quatsch., Als Di Rupo spreekt over economische achteruitgang en structurele werkloosheid, dan zit daar een realiteit achter. We zijn het eens over heel wat problemen. Alleen zijn we het totaal oneens over de manier waarop die aangepakt moeten worden. Aan die meningsverschillen is niets oneerbaars. Zolang je ze maar kunt overbruggen, anders verzuurt de relatie.'

'Tegenwoordig moeten we zes uur samenzitten om drie zinnen op papier te zetten, en achteraf blijkt dan nog dat we die drie zinnen allebei anders interpreteren. Na twee dagen van open oorlog gaan we dan opnieuw samenzitten, en dan hebben we acht uur nodig om vier zinnen op papier te zetten. Die twee extra uren heb je dan gebruikt om zeker te zijn “dat we mekaar nu toch goed begrepen hebben,. Toen hebben we ook samen het persbericht opgesteld. (lacht) Ik bewaar er de humor bij, want anders wordt het onleefbaar. Dit is echt geen plezierige zomer geweest. We hebben momenten van diepe wanhoop gekend.'

Dat kan Di Rupo ook zeggen. Hij voelt zich nog altijd verraden omdat u toch de financieringswet op tafel hebt gegooid.

'We hebben elkaar in het begin gewoon niet goed begrepen. We hadden afgesproken om op een aantal werven te werken en andere ongemoeid te laten. Als je eenmaal begint te werken, dan zie je meteen de afstand tussen wat voor hen een toegeving is en wat voor ons een trofee is. Daar kun je twintig planeten tussen schuiven.'

'Bij elke toegeving van de Franstaligen lijkt het wel alsof je zonder verdoving een van hun vingernagels uittrekt. En ja, die nagel ligt daar dan bloedend op tafel, zij wijzen daar dan met een uitgestreken gezicht naar en zeggen: “Voilà, dat krijgen jullie.,'

'De staatshervorming waar we in 2007 mee akkoord konden gaan, willen we niet meer; toen waren we een prulpartij van vijf zetels. Nu moet het resultaat in verhouding staan tot de dertig procent die we gehaald hebben. Als ik via een regionalisering van het arbeidsmarktbeleid de wachtuitkeringen kan afschaffen of de werkloosheidsvergoedingen degressief kan maken, dan kan ik iets verdedigen. Zij voelen zich dan verraden, maar dat geldt voor mij ook.'

'Kijk, bij het nieuwe Antwerpse Masterplan voel ik me goed. Ik sta niet te springen van blijdschap, maar dat kan ik wel uitleggen en verdedigen. Het is het best mogelijke compromis in een democratie. Maar wat er federaal op tafel lag, kon ik niet uitgelegd krijgen. En dan kan ik er ook niet mee akkoord gaan. In mijn studentenclub in Leuven had je twee strekkingen. Zij die een lief hadden en zeiden: “Liever een lief dan geen lief., En de anderen die vonden: “Liever geen lief dan zo'n lief., '

De highlevelgroep heeft voor uitstel gezorgd tot na de Oosterweelbeslissing. Verwacht u er nu nog iets meer van?

'De eerste vergadering heeft men alleen de twaalf principes bekeken, om zeker te zijn dat iedereen ze op dezelfde manier begrepen heeft. Om maar te zeggen hoe ver we staan in dit land. Nu zullen er modellen voorgesteld en bekeken worden en zal het aan de voorzitter van de groep zijn om een compromisvoorstel uit te werken. Dat moment van de waarheid ligt niet al te ver meer van ons af.'

'Iedereen vertrekt met een zeer grote gedecideerde strategie, maar het pad dat je moet volgen, loopt over vertwijfeling en bij momenten grote wanhoop. Als we die financieringswet kunnen hervormen, dat zou toch nogal iets zijn, hè? In deze “dubbeldemocratie, zo'n stap zetten...'

En anders?

(denkt na) 'Mijn ergste vrees... Nee, ik ga zwijgen. Als er een akkoord komt, dan zal het zijn zoals met de Oosterweelverbinding: een tunnel. De visies liggen te ver uiteen om te overbruggen. De tunnel zal alleen meer geld kosten en er zijn een pak bouwrisico's aan verbonden.'

Juist, Oosterweel. De tunnels zijn duurder en het zal langer duren om ze te bouwen. En toch komen ze er.

'Niet beslissen was geen optie meer. Je kunt je geen crisis veroorloven op federaal én op Vlaams niveau. Het beeld ontkrachten dat er met N-VA niet te werken valt, speelde voor ons natuurlijk ook een rol.'

'En ja, 352,7 miljoen is zeer veel geld. Als Antwerpenaar kan ik u zeggen dat ik er helemaal niet blij mee ben dat die rekening naar de stad wordt doorgeschoven, maar de stad wilde absoluut die duurdere oplossing. Om heel eerlijk te zijn: de 3 miljard voor de tunnel blijft een eerste raming. Voor Vlaanderen zou de rekening dus nog kunnen oplopen.'

'Over de timing ben ik niet te pessimistisch. Niemand ging er nog van uit dat we de oorspronkelijke Lange Wapper zouden bouwen. Met alle aanpassingen, zoals de “paperclip,, zouden we ook daar heel wat vertraging hebben gehad.'

'Nu de beslissing genomen is, hebben we in de Vlaamse ploeg opnieuw eensgezindheid. De winst is geboekt, de schade is geleden. Maar de knoop is wel doorgehakt. En de hele Vlaamse regering is nu supergemotiveerd om dit ook uit te voeren.'

En de relatie met Janssens, komt dat ooit nog goed?

'Dat is het wonder van de politiek. De beslissing is genomen, nu zijn we weer bondgenoten. Hij heeft wat hij wou: geen brug. Ik heb wat ik wou: een evenwichtig Masterplan en de ondertunneling van de R11. En Peeters heeft wat hij wou: een performante regering. Als we nu nog blijven bikkelen, nemen we de glans van het akkoord weg. Op dit moment is er niet veel glans, maar zodra de zaken in uitvoering gaan en blijken te werken, zal dat wel komen.'

'Kent u mijn vaste uitdrukking? Hypocrisy is the vasoline of political intercourse. Je kunt mekaar intens verwensen en twee dagen later liefdevol in de armen vallen.'

Het staat in de sterren geschreven dat SP.A en N-VA nog vaker zullen botsen.

'Dat is ook niet onlogisch, we zitten ideologisch niet zo dicht bij elkaar. Zolang je maar goede bestuursakkoorden afsluit, blijft dat allemaal beheersbaar. Dat is trouwens de grote les die we hieruit trekken: we hadden Oosterweel in 2009 tijdens de regeringsonderhandelingen moeten trancheren. In het begin is dat een klein wondje, maar dat groeit gegarandeerd uit tot een grote open wonde.'

Gelooft u dat het verhaal nu afgelopen is? De actiegroepen blijven strijd voeren.

'De actiecomités zijn volgens mij hun hand aan het overspelen. Dat is een riskante uitspraak, en het kan zijn dat ik me nu onsterfelijk belachelijk maak. Maar waar kunnen zij zich in 's hemelsnaam nog tegen verzetten? De verbreding van de ring komt er niet. De helft van de grote ring wordt aangelegd, met stukken uit hun Meccano. Ze hebben geen Lange Wapper of verbreding van de ring meer om de mensen bang te maken. Alleen tegen de ligging van de nieuwe Scheldeoeververbinding kunnen ze nu nog actie voeren. Iets zegt mij dat je daar niemand voor warm kunt maken.'

Het gaat misschien meer om de tuin van Wim Van Hees, die vlak bij die nieuwe Scheldetunnel ligt?

'Dat zijn zware woorden die u daar gebruikt, maar ook die spreek ik niet tegen. Als je een eigendom vlak bij een groot bouwterrein hebt, dan is dat niet leuk. Maar er is ook zoiets als het algemeen belang. Ik woon in Berchem vlak bij de ring. En binnenkort woon ik in Deurne vlak bij de ring. Dat is een keuze, omdat ik vind dat je in de stad moet geloven en de blanke stadsvlucht moet tegengaan.'

De gemeenteraadsverkiezingen hebben toch ook meegespeeld in die keuze voor Deurne?

'Wij hebben daar nog geen halve voet aan de grond met N-VA. In politiek opzicht is die verhuizing dus zuiver masochisme.'

'Maar de echte beweegreden is, zoals zo vaak, iets prozaïscher. Als je in Antwerpen zoekt naar een woning met een tuin, is er namelijk niet zo gek veel keuze. Als je na twee jaar zoeken dan toch iets vindt wat groot genoeg is en wat je kunt betalen, dan ga je daarvoor. En het toeval wil dat die woning in Deurne ligt.'

U kunt toch moeilijk anders dan in 2012 deel te nemen aan de verkiezingen?

'Ik ga niet in Deurne wonen om in 2012 niet aan de verkiezingen deel te nemen, dat klopt. Maar hoe en met welke ambitie, dat valt nog te bezien.'

U begrijpt dat SP.A u doodgraag minister wil zien worden.

(grijnst) 'Ik heb de oproep van onze burgemeester gehoord, toen hij verklaarde dat ik premier moest worden. Dat heeft mijn hart verwarmd. Het toont nog maar eens aan hoe schoon politiek kan zijn. Ik verkeer sindsdien in een constante staat van ontroering.'