Op deze blog sta ik geregeld stil bij de tragiek van de kind-soldaten. Jongens die, gelet op hun leeftijd, in feite nog niet overzees mochten worden ingezet, maar die toch om één of andere reden in de loopgrachten in Vlaanderens velden terechtkwamen en er om het leven kwamen.

Vandaag graag even uw aandacht voor Michael Cush. Hij was amper 17 jaar oud toen hij op 17 augustus 1918 in de sector Loker werd gedood door artillerievuur. Cush was afkomstig uit Boley in het Ierse county Wexford en diende als soldaat in het 7^e bataljon (South Irish Horse) van het Royal Irish Regiment, een eenheid die van oktober 1917 was ingedeeld bij de 49^e Brigade van de XVI^e (Irish) Division. Toen deze Divisie als gevolg van de enorme verliezen werd gereorganiseerd, werd zijn bataljon in juni 1918 toegevoegd aan de Britse XXX^e Divisie. Deze eenheid was vrijwel heel de maand augustus actief in de sector Loker waar ze onder meer betrokken was bij het innemen van de Duitse lijnen op de hoogte van Dranouter.

Michael Cush werd begraven in graf M 1 op het kleine en stemmige Westoutre British Cemetery in Westouter. Op 23 maart 1915 was zijn 29 jaar oude broer Peter Cush aan zijn verwondingen bezweken in een militair hospitaal in het Frans-Vlaamse Belle / Bailleul. Hij had net als Michael in het regiment Royal Irish Fusiliers gediend.