Op 11 juni 1917 meldde de voor de legerdienst opgeroepen Joseph Standing Buffalo zich in het rekruteringsbureau van Regina in Canadese provincie Saskatchewan aan. Hij was volgens zijn militaire dossier bij zijn inlijving 5 voet en 6 inches groot, had een getaande huid, bruine ogen en zwart haar. De rekruut had aangegeven een ongehuwde, rooms katholieke landbouwer te zijn die bij zijn ouders in Fort Qu’Apple woonde. Hij verklaarde akkoord te gaan om gevaccineerd te worden en toonde de littekens van drie vaccinaties op zijn linkerarm, die hem, naar eigen zeggen, in 1913 waren toegediend. Wat zijn dossier niet vermeldde was dat hij de kleinzoon was van Tatanka Iyotake beter bekend als Sitting Bull, de legendarische hoofdman van de Sioux-indianen. Blijkens zijn attestation paper werd hij als private ingedeeld bij het 95^e Saskatchewan Rifles, een militiebataljon. Wanneer hij op 6 februari 1918 in Liverpool aanmeerde  werd hij bijna meteen gehospitaliseerd met een pijnlijk abces. Blijkbaar was het behoorlijk ernstig want na een operatie en twaalf dagen hospitaal kreeg hij nog eens zeventien dagen recuperatieverlof. Nadat hij was gemuteerd naar het 78^e Bataljon Canadian Infantry (Winnipeg Grenadiers) belandde hij op 23 augustus eindelijk aan het front in de buurt van Arras.

Vanaf 27 september was Standing Buffalo’s eenheid betrokken bij de Slag om het Canal du Nord. Een offensieve actie die paste binnen het gefaseerde grote geallieerde Eindoffensief. Nadat hij het Canal du Nord was overgestoken raakte hij betrokken bij de gevechten rond Bourlon. Het was hier dat hij gewond raakte en stierf op 29 september 1918. Het 78^e Bataljon had die dag door machinegeweervuur zware verliezen geleden bij het oversteken van de weg Cambrai - Douai. Joseph Standing Buffalo kreeg een laatste rustplaats in Bucquoy Road Cemetery in Ficheux in graf IV B 34.