Vandaag precies honderd jaar geleden overleed in het gewezen krijgsgevangenkamp te Thees­sen de 31-jarige oorlogsvrijwilliger Albert Van Gils, afkomstig uit Meersel-Dreef. Hij had als soldaat in het 25^e Linieregi­ment gediend. Bert Van Gils werd op 1 november 1914, in de nasleep van de IJzerslag, krijgsgevangen genomen. Hij bracht de meeste tijd door in het Kriegsgefangenlager Theessen. Het kamp van Theessen lag in het Jerichower Land bij Magdeburg. (Sachsen-Anhalt). In deze omgeving lag ook het grote gevangenencomplex van Alten Grabow waar hij aanvankelijk was geïnterneerd. Hij overleed ten gevolge van hartproblemen in de woning van Alfred Hillig, commandant van het detachement krijgsgevangenen in Theessen.

Hij was een zoon van Frans Van Gils en Cornelia Maria Verschueren, en een  oudere broer van de aan de IJzer gevallen Adriaan Van Gils. Hij was in augustus ‘14 bakker en woonde oorspronkelijk op het Heieinde. Bert Van Gils was gehuwd met Pelagia Mathys of Matthijs en verhuisde na zijn huwelijk naar Merksem.  Hij was vader van twee kinderen. Het is niet duidelijk wat er met zijn stoffelijke resten is gebeurd. De meeste Belgische militairen die in Duitsland waren overleden, werden in 1927-1928 gerepatrieerd en herbegraven op de BMB Leopoldsburg, maar daar is geen graf van Albert Van Gils te vinden. In 1920 woonde zijn weduwe inmiddels op de Bredabaan nr. 379 in Merksem en vroeg ze officieel om overbrenging. Mogelijk werd hij dus herbegraven in Merksem maar ook op zijn begraaffiche van de Dienst der Militaire Grafsteden staat de locatie van zijn graf als ‘onbekend’ geregistreerd…