De Wapenstilstand mocht dan al wel getekend zijn maar dat betekende nog niet dat er aan het sterven een einde was gekomen. Op 12 november werd Jan Van Looveren in Meer het laatste burgerslachtoffer van de ‘Grote Oorlog’ in de Noorderkempen. In de vroege ochtend besloot de 27- jarige landbouwer Jan Van Looveren uit Meer, zijn ouders te gaan opzoeken die een boerderij bewoonden in de Beemden te Wuustwezel. Al op de dag van de Wapenstilstand zélf was hij poolshoogte gaan nemen in Meer-Dorp, maar verontrust door het tumult van ‘de grote afrekening’ met de smokkelaars, besloot hij dat het wellicht veiliger zou zijn om de volgende dag naar Wuustwezel te rijden. Zo gezegd zo ge­daan. Met zijn gespan reed hij, verge­zeld van zijn hoogzwange­re vrouw Maria Lenaerts, en zijn twee kleuters Fien en Frans naar de - nog steeds bemande - controle­post aan de draad op de splitsing van de Meer­seweg en de Bredaseweg. Hier werd hem vlakaf de doorgang gewei­gerd door de soldaten. In de veronder­stelling dat de Duitsers de stroom hadden afgesloten, besloot hij daarop in de namiddag opnieuw een kans te wagen. Samen met Toon ‘Schouw’ Brosens -die van Loenhout afkomstig was- zou hij ditmaal beproeven onder de draad door te gaan. Nadat Jan in de woning van Domien Goet­schalkx op Toon Schouw had ge­wacht, vertrokken beiden in de richting van de grensversperring te Gestel. Ter hoogte van de huidige stal van Marcel Rombouts beproefde Jan het om tussen de draden door te kruipen. Volgens een getuige zou hij eerst met een stok beproefd hebben of er nog stroom op de draad stond. Omdat dit schijnbaar niet het geval was, greep hij met beide handen de leiding vast. Onfor­tuinlijk genoeg was de stroom in bepaalde vakken van de sperr­zone nog niet uitge­scha­keld, met als gevolg dat Jan Van Loove­ren de laatste dode was die onze regio te betreu­ren had. Toon Schouw, liep om hulp naar een boer die iets verder op het veld aan het werk was. Toen ze terug bij het stoffelijk over­schot van Van Looveren kwamen stonden er al Duitse soldaten bij het lijk. Eerlijke Duitsers, zoals bleek, want ze overhandigden aan Jan van Loove­rens buur­man, Stan Verheyen, een brieventas waarin een dik pak papiergeld stak. Stan Verhey­en bracht zijn stoffelijk over­schot daarna naar huis, waarna Dr. Gommers van Meerle een lijk­schou­wing verrichte. Twee dagen later werden de stoffelijke resten van Jan Van Loove­ren vlakbij de kerkto­ren op de Meerse dodenakker bijge­zet.