|
Vorige week stond ik stil bij de Ierse
dichter Patrick MacGill en dat doe ik vandaag graag opnieuw met één van zijn
kortste, maar in mijn ogen, sterkste gedichten waarin hij het poëtische op de
rijke Keltische folklore geënte beeld van de feeën gebruikt om de gruwel van de
dood te accentueren..
Death and Fairies
Before I joined the Army
I lived in Donegal
Where every night the Fairies
Would hold their carnival
But now Im out in Flanders
Where men like wheat-ears fall
An its Death and not the Fairies
Who is holding carnival.
|
