Graag neem ik u vandaag weer even mee voor een bezoekje aan ‘het vergeten front’ in Frans-Vlaanderen. Aan de voet van de immense Franse militaire begraafplaats op  de heuvel van Notre Dame de Lorette ligt de ruïne van de aan puin geschoten kerk van Ablain-Saint-Nazaire. Ooit was deze kerk, die werd gebouwd naar een ontwerp van Jacques Le Caron, die ook verantwoordelijk was voor de spits van het Belfort van Arras, een fraai voorbeeld van de lokale hooggotiek. Het was dan ook niet verwonderlijk dat dit gebouw  reeds in 1908 op de lijst van beschermde monumenten in Frankrijk werd geplaatst. De oorlog bezegelde echter het lot van kerk én dorp. Het dorp, dat een belangrijke strategische ligging had, was in de late herfst van 1914 in Duitse handen gevallen en de daarop volgende maanden probeerden de Fransen tevergeefs het opnieuw in te nemen. Na zes dagen van onophoudelijke beschietingen bestormden de Fransen op 9 mei Carency,  Ablain-Saint-Nazaire en de heuvelrug van Lorette. Ze wisten de Duitse linies te doorbreken maar konden ondanks twee weken van onophoudelijke gevechten hun doorbraak niet verzilveren. De scénes die zich hier afspeelden moeten alle verbeelding hebben getart. Na de oorlog besliste de Franse overheid - niet geheel gespeend van enig revanchisme - om de kerk niet terug op te bouwen maar de ruïnes te laten staan als een herinnering aan ‘het Duitse vandalisme’. Dat vooral de Franse artillerie deze kerk tot een puinhoop had gereduceerd was een pijnlijk detail dat liefst zo snel mogelijk onder de mat moest worden geveegd…