Morgen zal het precies honderd jaar geleden zijn dat Louis ‘Lode’ de Boninge, brancardier bij de VI^e Legerdivisie, in St. Joris aan de IJzer dodelijk gewond werd door granaatscherven. Deze van oorsprong Franstalige notariszoon uit Wevelgem was Vlaamsgezind geworden in de studentenbeweging. In februari ’14 was hij als novice ingetreden in het seminarie van de Witte Paters in Boechout met de bedoeling missionaris in Afrika te worden. De oorlog doorkruiste echter deze plannen. Hij ging verder studeren in Boxmeer, in  het neutraal gebleven Nederland, tot hij eind november ’15 zijn oproepingsbevel voor het leger kreeg. Hij meldde zich op 20 december op het Belgische consulaat in ’s Hertogenbosch en belandde via Engeland op 18 juni ’16 in het instructiekamp van Auvours om er opgeleid te worden tot brancardier.  Eens hij aan het front stond hield de Boninge zich al vrij snel bezig met de studiekringen en het uitgeven van een frontblaadje. Aanvankelijk vermeed de Boninge elke discussie over de Vlaamse problematiek maar in de loop van ’17 radicaliseerde, hij net zoals vele flaminganten aan het front, erg snel. Nog voor het einde van het jaar had de Boninge zich, gefrustreerd door het onbegrip en de onwil van legertop en regering, aangesloten bij de clandestiene Frontbeweging.

In de nacht van 11 januari ’18 namen in de streek van Leisele, Houtem en het net op Frans grondgebied liggende Hondschote, een honderdtal ploegen van telkens drie à vier manschappen deel aan een ‘Vliegtocht’, een oor de Frontbeweging georganiseerde protest- en propaganda-actie. Agenten van de Sûreté Militaire klisten een van de deelnemers aan deze actie, die doorsloeg. Het gevolg was dat 14 soldaten konden worden aangehouden, waaronder de Boninge. Eind februari ’18 kwamen ze voor de krijgsraad in wat al snel ‘Het proces van de 6^e Legerdivisie’ werd genoemd. de Boninge werd tot 7 maanden effectieve celstraf veroordeeld maar in beroep werd deze straf omgezet in 7 maanden voorwaardelijk. Hij belandde terug aan het front waar hij een paar weken later sneuvelde toen hij een gekwetste uit de tuchtcompagnie van het 1^e Regiment Grenadiers, waar hij bij wijze van sanctie naar was overgeplaatst, te hulp kwam.

Vrienden vonden in een portefeuille zijn met een granaatscherf doorboorde en met zijn bloed doorweekte testament . Hierin drong de Boninge er op aan om op zijn graf een simpel kruis met een Nederlandstalig opschrift te plaatsen: ‘Hier ligt een Vlaming, eens veroordeeld voor zijn ideaal en ie op … zijn bloed ervoor gestort heeft’… Tijdens zijn begrafenis op de militaire begraafplaats Duinenhoek in De Panne legden zijn vrienden een rouwkrans met het opschrift ‘Zalig zijn zij die lijden voor Vlaanderen’ op zijn graf…