Nog even terugkomen op de Raid op Zeebrugge, gisteren precies 100 jaar geleden. De meeste Britse slachtoffers werden met militaire eer begraven op de Duitse militaire begraafplaats naast de Sint Donaaskerk van Zeebrugge. In totaal liggen hier 175 –waarvan 3 niet geïdentificeerde -  Duitse en 30 – waarvan 17 niet geïdentificeerde- Britse gesneuvelden begraven. Deze begraafplaats werd aangelegd nadat 44 Duitse militairen op 26 september ’15  in Zeebrugge waren omgekomen bij een tramongeval.  Een ander massagraf is dat van 40 marinemensen, bemanningsleden van de torpedoboten S.15 en S.20 die op 5 juni ’17 aan de Vlaamse Kust waren gevallen.

14 Britten en 7 Duitsers die omkwamen bij de Raid op Zeebrugge kregen hier een laatste rustplaats. Twee van hen, kapitein E. Bamford en sergeant N.A. Finch, beiden Royal Marines werden postuum onderscheiden met het Victoria Cross. In de omheiningsmuur werd het Zeebrugge Memorial to the Missing aangebracht dat 4 deelnemers aan de aanval herdenkt wiens lichaam niet kon worden geborgen. Eén van deze vier was  de 33-jarige Wing Commander Frank Brock, O.B.E., een bolleboos en piloot die het experimentele station van de Royal Navy in Stratford leidde.  Hij was de uitvinder van de naar hem genoemde Brock-antizeppelin-kogel, die bij impact vuur vatte. Ook de Dover Flares, die werden gebruikt in de onderzeeboot-oorlog én de mistmachine, die gebruikt werd om met rook een aanval te verdoezelen waren van zijn hand. Hermann Künne, een matroos van Torpedoboot S.53, die vermoedelijk Brock in een zwaardgevecht op de dam gedood heeft en die zélf in de loop van de Raid op Zeebrugge omkwam, ligt overigens ook op deze site begraven.

In tegenstelling tot vrijwel alle andere Duitse militaire begraafplaatsen in de provincie West-Vlaanderen, werd deze site in de jaren 50 van de vorige eeuw niet geruimd, wat deze Duitse begraafplaats uniek maakt.