In de winter van ’17 trad de clandestiene Frontbeweging geregeld naar buiten met grootschalige manifestaties net achter het IJzerfront. Op 1 december betoogden een kleine 3.000 mannen van de II^e  Legerdivisie, die in De Panne op rust waren. Twee dagen later kwamen in Wulveringem bijna 1.000 soldaten van de I^e Legerdivisie op straat. Vandaag precies 100 jaar geleden, op 9 december ’17 kwamen de mannen van de II^e Legerdivisie opnieuw op straat in De Panne. De betoging begon met een kleine 400 militairen maar groeide al snel aan tot naar schatting 1.500 man. Als reactie werd de II^e Legerdivisie zo snel als maar enigszins mogelijk was terug naar het front gestuurd. Deze snel opeenvolgende manifestaties illustreerden dat de basis van de Frontbeweging  niet alleen snel radicaliseerde maar dat deze organisatie ook snel aan populariteit won. Ze illustreerden meteen ook het groeiende zelfvertrouwen van de Vlaamsgezinden aan het front om de openlijke confrontatie met legertop en regering aan te gaan.  De invloed van het katholieke element was gaandeweg afgenomen toen een aantal vrijzinnigen de rangen van de beweging vervoegden. Deze verruiming ontnam de organisatie haar elitair-intellectueel karakter waardoor heel wat lager geschoolde militairen de Frontbeweging gingen beschouwen als een uitlaatklep voor hun frustraties….