Net naast de enorme Franse Nécropole Nationale van La Targette ligt de Britse begraafplaats La Targette British Cemetery. Toen hier de eerste doden in april 1917 werden begraven door gevechtseenheden en veldhospitalen, heette ze oorspronkelijk Aux-Rietz Military Cemetery naar het gelijknamige gehucht. Op La Targette Military Cemetery worden 638 gesneuvelden uit de Eerste en 3 uit de Tweede Wereldoorlog herdacht. 43 Van hen werden als onbekenden begraven.  Bijna een derde van de militairen die hier rustten behoorden tot de artillerie-eenheden van de II^e Canadese Divisie en de V^e Britse Divisie.

De hoogst onderscheiden militair die hier werd begraven was luitenant-kolonel Auriol Ernest Eric Lowry DSO, MC, de 25-jarige bevelhebber van het 2^e Bataljon van het West Yorkshire Regiment (Prince of Wales’ Own). Hij werd driemaal vermeld op de legerdagorders en was drager van de Distinguished Service Order, het Military Cross én het Franse  Croix de Guerre avec Palmes. Hij kreeg zijn DSO voor een wel erg merkwaardig wapenfeit. In mei ’18, tijdens de Britse terugtocht aan de Somme, werd hij samen met tientallen andere lotgenoten krijgsgevangen gemaakt.  Wellicht omwille van zijn hoge rang, kreeg hij tijdens een flinke regenbui een lange Duitse overjas van een van zijn bewakers. Toen tegen valavond duidelijk werd dat de aandacht van de Duitsers verslapte, ontsnapte Lowry en wist hij zich in een hoop bieten te verstoppen. Hij bleef daar wachten tot ‘s nachts een grote Duitse colonne passeerde. Met een ‘geleende’ Duitse Stahlhelm op zijn hoofd en z’n Duitse overjas sloot hij zich aan bij de staart van de kolonne en marcheerde hij onopgemerkt mee in de richting van Villers-Bretonneux. Hij verliet deze kolonne pas toen hij in de verte een controlepost van Feldgendarmen zag en trok met een grote boog verder tot hij op Britse troepen botste. Hij bewees dat hij tijdens zijn ontsnapping zijn ogen goed de kost had gegeven want tijdens zijn debriefing in het hoofdkwartier kon hij gedetailleerde informatie geven over artillerieposities, troepenbewegingen en de sterkte van de Duitse troepen. Lowry was een van de slechts twee officieren van het Bataljon die de gevechten in maart had overleefd. Hij ontsnapte een paar dagen later op het nippertje aan de dood toen hij bij Villers-Bretonneux gewond werd toen hij met de overlevenden van zijn eenheid een tegenaanval uitvoerde. Luitenant-kolonel Lowry sneuvelde op 23 september ’18 en werd begraven in graf IV C 1  Lowry’s twee jongere broers Wiliam Augustine Harper en Cyril John Patrick sneuvelden eveneens tijdens de Grote Oorlog.

Luitenant-kolonel Russel Hubert Britton DSO, een officier in de 5^e Brigade Canadian Field Artillery, sneuvelde op 2 mei ’17 en werd begraven in graf I E 16. Nadat hij was gevallen, vroeg zijn weduwe om zijn paard terug naar Canada te sturen. Men ging in op dit verzoek, maar het paard werd door de golven van de Atlantische Oceaan verzwolgen, toen het schip waarop het werd vervoerd, verging na een ontmoeting met een Duitse duikboot. 

Tweede luitenant Patrick McLeod Innes, een officier in de 111^e Siege Battery van de Royal Field Artillery, sneuvelde op 30 april 1917. Hij ligt in graf I A 3. Hij was een kleinzoon van luitenant-generaal John McLeod Innes VC.  Grootvader Innes had zijn VC gekregen toen hij als jonge officier  van de Royal Engineers tijdens de Indiase Muiterij (1857-1858) eigenhandig de bemanning van een veldgeschut had uitgeschakeld en daarna onder hevig vuur, de vijand op afstand had weten houden. Luitenant Innes’ jongere broer Donald bezweek op 30 april ’18 aan opgelopen verwondingen in een hospitaal in Abbeville. Op het ogenblik van zijn dood diende hij als een  tweede luitenant in het 14^e Bataljon Black Watch.