Op 31 juli 1917, de eerste dag van de Derde Slag om Ieper, vielen aan beide zijden duizenden slachtoffers. Vandaag sta ik graag even stil bij twee paar broers die deze dag niet overleefden.

Samuel Spilsbury en zijn drie jaar jongere broer William woonden bij het uitbreken van de Great War nog bij hun ouders in Bamford Street in Stockport. Net als hun vader William sr. waren de broers viltbewerkers en hoedenmakers in Robinson’s Hat Works in Reddish. Zowel William als Samuel waren reservisten in het Territorial Army. Het duurde dabn ook niet lang voor ze in e loop van  augustus ’14 werden opgeroepen voor de militaire dienst. Midden november vertrokken ze al met het 1/6 Batallion van het Cheshire Regiment naar het front in Noord-Frankrijk. De volgende weken werden vooral gebruikt om de mannen te laten wennen aan het leven in de loopgrachten en op 11 december trokken de broers voor het eerst naar de eerste linie. De volgende dag werd al de eerste gesneuvelde in het bataljonsregister opgenomen. De volgende weken en maanden brachten de broers en hun wapenmakkers vooral door met allerlei klussen in de frontlijn waarbij het vooral opviel dat een aantal mannen terug naar huis werd gestuurd omdat ze niet fit genoeg bleken te zijn voor het harde frontbestaan. Wellicht was dit ook de reden waarom het bataljon in maart ’15 werd vrijgesteld van frontdienst. Pas in januari ’16 kwam het bataljon met de broers Spilsbury opnieuw in de eerste lijn terecht.

Beide broers namen op 31 juli ’17 deel aan de aanval op St. Juliaan. De Britten wisten het grootste gedeelte van wat er van dit dorp restte in te nemen, maar tegen valavond hadden Duitse stoottroepen al het meeste terrein opnieuw ingenomen. De 19-jarige Lance Corporal William Spilsbury en zijn 22-jarige broer Private Samuel Spilsbury werden vermist. In januari ’18 werd Samuel’s lichaam teruggevonden en kreeg de familie officieel bericht van zijn overlijden. Hij kreeg een laatste rustplaats op Tyne Cot Cemetery in Zonnebeke. Het 1/6 Bn. van het Cheshire Regiment telde op 31 juli ’17 bij de aanval op St. Juliaan 118 gesneuvelden waarvan slechts een handvol een gekend graf kregen. William blijft tot op de dag van vandaag vermist en wordt herdacht op de Menenpoort.  

Op de Menenpoort vindt u ook de namen terug van het tweede broederpaar dat de strijd op 31 juli niet overleefde. In tegenstelling tot de Spibury’s dienden John en Alfred Duffy uit Barony in het Schotse Lanarkshire niet in dezelfde eenheid toen het noodlot toesloeg. Alfred diende als een Private in het 1/5 Bn. Gordon Highlanders en zijn 37-jarige broer John als een Private in het 6/7 Bn. Royal Scots Fusiliers. Beiden vielen bij de aanval op Pilkem. Hun lichamen konden - net als zovele anderen - na de felle strijd niet worden geborgen. Alfred wordt herdacht op het addendum bij paneel 59 en John op panelen 19 en 33.