De Engelse essayist en novelleschrijver Edward Thomas (1878-1917) was 37 jaar oud toen hij in juli 1915 vrijwillig dienst nam in het regiment Artists Rifles. Door zijn leeftijd, het feit dat hij gehuwd en vader van drie kinderen was, kwam hij helemaal niet in aanmerking voor legerdienst maar hij voelde zich wellicht moreel verplicht nadat één van zijn vrienden, de Amerikaanse dichter Robert Frost in zijn gedicht ‘The Road Not Taken’ in weinig verhullende termen de draak had gestoken met Thomas’ besluitloosheid… Aanvankelijk bleef hij in een opleidingskamp in Engeland waar hij al snel korporaal werd. In november 1916 kreeg hij een aanstelling tot second lieutenant in de Royal Garrison Artillery en een paar maanden later werd hij naar het front gestuurd. Kort na zijn aankomst in Frankrijk sneuvelde hij. Op 9 april ’17, tweede Paasdag, werd hij dodelijk getroffen bij Arras. Hij werd begraven op de CWGC-site in Agny waar hij tot op de dag van vandaag rust in graf  C – 43. Hoewel hij heel wat minder bekend is als Owen of Sassoon, blijft zijn werk nog steeds overeind staan en behoort hij zonder enige twijfel tot de sterkste dichters van zijn generatie.

This is No Case of Petty Right or Wrong

This is no case of petty right or wrong
That politicians or philosophers
Can judge. I hate not Germans, nor grow hot
With love of Englishmen, to please newspapers.
Beside my hate for one fat patriot
My hatred of the Kaiser is love true:--
A kind of god he is, banging a gong.
But I have not to choose between the two,
Or between justice and injustice. Dinned
With war and argument I read no more
Than in the storm smoking along the wind
Athwart the wood. Two witches' cauldrons roar.
From one the weather shall rise clear and gay;
Out of the other an England beautiful
And like her mother that died yesterday.
Little I know or care if, being dull,
I shall miss something that historians
Can rake out of the ashes when perchance
The phoenix broods serene above their ken.
But with the best and meanest Englishmen
I am one in crying, God save England, lest
We lose what never slaves and cattle blessed.
The ages made her that made us from dust:
She is all we know and live by, and we trust
She is good and must endure, loving her so:
And as we love ourselves we hate her foe.