Vandaag Lied aus dem
Graben een gedicht van de hand van de dramaturg en lector Edlef Köppen
(1893-1939) die zich als student in 1914 als oorlogsvrijwilliger meldde. Hij
vocht als artillerist zowel aan het Oostfront als het Westfront en werd
onderscheiden met het E.K. II. Bij het einde van de oorlog was hij
reserveofficier. Omwille van een verwonding aan zijn longen en de traumas die
hij opgelopen door het frontleven verbleef hij tot 1920 in een sanatorium. Nadien
werd hij lector bij een middelgrote
uitgeverij en medewerker aan de Funk-Stunde Berlin, de eerste Duitse
radiozender. Köppen kreeg problemen nadat de NSDAP aan de macht was gekomen. Hij
werd bij de radio ontslagen. Zijn sterk autobiografische en
anti-militaristische roman Heeresbericht
werd in 1933 verbrand tijdens de boekverbrandingen en het volgende jaar
officieel verboden. Hij bezweek in 1939 in een hospitaal voor longlijders in
Giessen aan een combinatie van tuberculose en de gevolgen van zijn, tijdens de
oorlog opgelopen verwondingen
.
Die Strassen grosser Städt
sind mein Traum.
Die Mädchen, die dort
nächtens Liebe jagen,
die Mädchen, die sich geben
ohne Fragen.
Fahle Laternen.
Rauchverquollener Raum.
Der Sang von Geigen, der das
Blut aufschürt,
Duft von Kaffee und
blühenden Zigaretten.
Das Lächeln blöder Greise,
die mit fetten
Und heissen Fingern letze
Gier umschnürt.
Oh ! in wie blassen Fernen
als das schwimmt !!
Auf Dreck zerschossener
Gräben fällt die Stirn
Und bald bohrt sich die
Kugel in mein hirn,
die Quallen und Entsagen
endlich nimt
|