Fons Zegers uit Meerle behoorde tot de militieklas van 1913 en was net afgezwaaid toen de oorlog uitbrak. Op 25 augustus ’14 werd hij als soldaat in het 1^e regiment Karabiniers bij de eerste uitval uit Antwerpen ernstig gewond in de bossen van Schiplaken; Een Duitse kogel doorboorde zijn linkerbovenarm, terwijl een andere zijn linkerpols verbrijzelde. Hij werd vrijwel meteen van het slagveld geëvacueerd en aanvankelijk gehospitaliseerd in het Militair Hospitaal van Antwerpen. Tijdens de ontruiming van de Scheldestad werd hij per trein naar Oostende gevoerd om uiteindelijk in een  noodhospitaal in het Pensionat St. Pierre in Calais terecht te komen. Zijn genezingsproces verliep traag en op 5 februari ‘ 15 werd hij in Bourbourg door een medische keuringscommissie ongeschikt voor verdere frontdienst verklaard.  Tien dagen later werd Fons Zegers als militaire arbeider toegevoegd aan de Belgische logistieke basis van Calais waar hij eerst in het depot van de vervoerstroepen van de Ve Legerdivisie aan de slag kon en in juni afgedeeld.werd naar de Z.M. Basis – Service des Annexes Flotantes’. Fons Zegers werd op 7 september 1915 zwaar gewond in Gravelines toen hij bij een fout manoeuvre tussen de buffers van twee botsende treinwagons werd geplet. Hij werd met een ingedeukte borstkas en ernstige inwendige verwondingen geëvacueerd naar een hospitaal in Le Havre maar daar verergerde zijn toestand op het einde van december ’15. Op 28 december ‘15 werd hij met buikvliesontstekening overgebracht naar het militair hospitaal nr. 28 te Dinard waar hij op 5 maart 1916 om 11.45 u. overleed.

Hij was een zoon van Jan Petrus Zegers en Anne Marie Peeraer. Hij was ongehuwd, smid en woonde bij zijn ouders in de Molenstraat.