|
Zowat iedereen van mijn generatie kent het beklijvende anti-oorlogslied 'Johnny' van de ons veel te vroeg ontvallen Bram Vermeulen. Bladerend door een gedichtenbundel van de Friese dichter en literaire academicus Garmt Stuiveling (1907-1985) vond ik het gedicht 'Johnny' dat mogelijk als inspiratie diende voor Bram...
Toen Johnny moest naar 't Vlaamse front,
was ie bijna al achttien jaren;
zijn wangen bloosden zo fris, zo gezond,
een kinderlijk trekje lag om zijn mond
en ie kon soms zo dromerig staren,
Johnny....
Toen Johnny zijn eerste aanval deed,
was 't de dag dat hij achttien ging worden.
Eén vijand krepeerde toen Johnny schoot;
en zijn bajonet stak een twede dood....
zo kreeg hij, verdiend, een orde,
Johnny....
Toen Johnny terecht kwam in 't lazaret,
was ie achttien en enkele dagen.
Zijn darmen hingen er wat bij neer,
maar de dokter naaide het handig weer
en ie werd als hersteld ontslagen,
Johnny....
Toen Johnny opnieuw in de loopgraaf zat,
was ie achttien en enige weken.
Daar dook ie bij lijken en rottend vuil,
voor de eer van zijn vaderland, in een kuil
en wéér moest hij schieten en steken,
Johnny....
Toen Johnny in flarden gereten werd,
was ie achttien en een paar maanden;
zijn lichaam spatte uiteen, wijd en zijd....
Nu rust hij, met alle winden verspreid,
in de bloedige grond van Vlaanderen,
Johnny....
Johnny....
|
