|
In de periode van Allerheiligen / Allerzelen lijkt het volgende 'Lied van de dood' van de Vlaamse oorlogsvrijwilliger Frans Van Raemdonck (1897-1917) mij wel gepast:
'Der zullen geen klokken luien / hun droevig dooden-lied / als ik zal vallen, dorstig / in 't bloedig Yzergebied...
Mij zal geen wagen voeren / noch volgen een zwarten stoet / van bleeke mannen, gelijk men / bij Kristene menschen doet...
Der zullen geen vrienden komen / en op mijn graf noch kruis / noch kronen, noch bloemen strooien / 'k zal sterven zoo ver van huis...
Maar als die droeve tijden / van dwang en muiterij / voorbij zijn en 't sedert maanden / gedaan is en uit met mij
Dan zal er een zonne rijzen / van vurige liefde rood / Dan zullen de klokken luien ! / voor hen, die ginds liggen, dood...
Dan zullen de klokken luien / een eeuwig verlossingslied ! / Doch zij die ginds liggen, die zullen / 't niet hooren in 't Yzergebied !'
|
