Vandaag een gedicht van Pieter Meerseman ( zie mijn blog van 1 maart) die vanaf 1915 onder zijn 'nom de plume' P. van Moerlande tal van oorlogsgedichten heeft gepubliceerd in onder meer 'Ons Vaderland' en 'De Stem uit België'. Een opvallend gegeven is dat hij in dit gedicht - dat in het voorjaar van '18 werd gepubliceerd - een hommage brengt aan de Engelse dichter Julian Grenfell, D.S.O.. Deze, door de nobele dichtkunst bezeten beroepsofficier, kapitein in het 1st. Royal Dragoons werd op 13 juni '15 in een observatiepost bij het Hooge in het hoofd getroffen door een granaatscherf. Hij bezweek op 26 mei '15 in een militair hospitaal in Boulogne. Op volgende link vindt u wat wellicht zijn bekendste gedicht is, nl. 'Into Battle':

https://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=xRSI6tPL4Fw

'ZING, BROEDER, ZING'

The blackbird sings to him: Brother, sing ! (Julian Grenfell)

Ik treurde, wijl ik door Lizerne ging / Dat mijn lief land de haat ten offer koos / Toen uit een haag waar bloeiblank over hing / een vlag van witte vlier en wilde roos / Een merel mij toefloot: 'Zing, broeder, zing' / Zing levenszangen over 't land des doods.

Nadien, op 't Waterhof, bij winternacht / hoorde ik uit den puinhoop een uil die kreesch / 'Dood is de liefde, zing niet meer: geen klacht / kan schreien  droef genoeg na zoo veel leed / En na den nare val van zooveel pracht / Die, naar gij waandet, eens voor eeuwig rees

En toch... ik zong , omdat mijn hart zei: neen / De Vla lag mei-bebloemd en 't lied dat sliep / Merelde opnieuw: 'Zing, broeder, zing: een steen / Kan haat vergruizen , doch wat God eens diep / De Ziel inblies, het Schoone slecht geen één / want eeuwig bloeit , wat eens de liefde schiep.'