De meeste lezers van deze blog weten wellicht wel dat op de immense Antwerpse begraafplaats  Schoonselhof een behoorlijk grote concentratie aan graven van militaire en burgerlijke oorlogsslachtoffers terug te vinden is. Aan de rand van dit multinationale complex dat bekend staat als de 'Krijgsbegraafplaats', is geprangd tussen twee sites van de Commonwealth War Graves Commission (CWGC) het piepkleine BIBO-ereperkje terug te vinden. Hier staan een tiental arduinen Belgische militaire standaardzerken van in Duitse krijgsgevangenkampen of in Nederlandse internering omgekomen Belgische militairen met Antwerpse 'roots'. U raadde het al: BIBO staat voor 'Belgen in ballingschap overleden'. In de periode 1925-1926 had de Belgische regering een overeenkomst bereikt met de Duitsers over het repatriëren van de lichamen van de Belgische militairen die in krijgsgevangenschap waren omgekomen. De meeste van deze stoffelijke overschotten werden tussen 1926 en 1928, grotendeels op Duitse kosten, naar ons land teruggebracht en herbegraven op een militaire begraafplaats aan de koning Leopold II- laan in Leopoldsburg. Uitzonderlijk is dat een aantal van hen elders een laatste rustplaats kregen en met name hier, in Antwerpen werden bijgezet. Ik vind dit in ieder geval een intrigerende site en ik ben van plan om binnenkort eens in het Felixarchief binnen te wippen op zoek naar het grote waarom... Want ik begrijp echt niet waarom er indertijd een onderscheid werd gemaakt tussen de Belgische gesneuvelden, en waarom deze mannen apart van de andere Belgische militairen die tijdens WO I de dood vonden moesten begraven worden....