Net zoals de Bretoenen, betaalden ook de Corsikanen een hoge prijs tijdens de Eerste Wereldoorlog. In 1914 werden bijna 50.000 Corsikanen gemobiliseerd. Niet minder dan 11.419 onder hen zouden sneuvelen, meer dan 3.000 zouden bezwijken aan ziekte of ongevallen, terwijl meer dan 15.000 van hen gewond buiten strijd zouden raken. Iets wat maar al te vaak vergeten wordt is dat vooral in de periode 1914-1915, enkele honderden van hen het leven lieten en in de zompige en vooral kille IJzervlakte en ten noorden van Ieper bij de hardnekkige verdediging van dorpen  als Langemark, Steenstrate en Bikschote, plaatsen waarvan ze de naam zelfs niet konden uitspreken. In verhouding sneuvelden er tijdens de 'Grande Guerre' dubbel zoveel Corsikanen dan Fransen... De Franse maarschalk Joffre, sowieso al niet de meest fijnbesnaarde militair, had het bij het rechte einde toen hij kernachtig samenvatte: 'De Corsikanen komen hier met bootladingen tegelijk aan, maar een paar sloepen volstaan om ze terug naar hun eiland te sturen...' Dit filmpje illustreert op een pijnlijke manier Frankrijks verantwoordelijkheid bij het decimeren van een hele generatie Corsikanen, een bijna vergeten pagina uit de woelige geschiedenis van de kleine Europese volkeren:

https://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=qtG1R6fi70I