Los van de allereerste Duitse troepen die medio oktober '14 de Noorderkempen binnentrokken en die behoorden tot het aanvalskorps van generaal von Besseler, bestonden de eigenlijke bezettingstroepen hoofdzakelijk uit Landsturm-eenheden. Deze troepen waren qua gevechtskracht inferieur aan het Duitse veldleger. De eerste Duitse bezettingstroepen in het kanon Hoogstraten installeerden zich in het begin van november in onze regio en maakten deel uit van het Mobiles Infanterie Landsturmbataillon 'Hagen' die waren afgedeeld uit het VIIe Armee Korps. Om te begrijpen wat de Landsturm precies was, moeten we teruggrijpen naar de dienstplichtwetgeving in het Duitse keizerrijk. De 'Deutsche Werhrpflichtgesetz' van 1875 greep terug op historische voorbeelden uit de Pruisische geschiedenis. Als reactie op de Napoleontische bezetting van de Duitse landen was tijdens de 'Befreiungskrieg', de nationale opstand tegen de Franse bezetter in 1813, de algemene weerdienst in het leven geroepen die verordonneerde dat alle fysiek en psychisch gezonde mannen tussen 17 en 45 jaar oud in aanmerking kwamen voor legerdienst. Iedere dienstplichtige kon tussen zijn 20 e en 39e levensjaar opgeroepen worden voor actieve legerdienst.

In principe kon naar de Duitse militaire voorschriften de Landsturm alleen dan gemobiliseerd worden wanneer de vijand op Duitse bodem stond. Maar door de noodwendigheden van de oorlog werd vrijwel onmiddellijk met deze regel gebroken en werd de Landsturm op 15 augustus 1914 gemobiliseerd. De Landsturm werd in de eerste oorlogsmaanden gevormd door soldaten die ouder dan 39 jaar waren en als dusdanig niet meer konden worden gemobiliseerd voor de legerreserve, de zgn. Landwehr. In de latere oorlogsjaren werden ze aangevuld met piepjonge of 'stokoude' rekruten en mannen die omwille van ziekte of opgelopen verwondingen niet meer geschikt waren voor frontdienst. Deze eenheden kregen - precies omdat de manschappen niet bepaald fysiek het neusje van de zalm waren - vooral veiligheids- of bewakingsopdrachten te vervullen in de bezette gebieden. Zo bestond bv. de hoofdtaak van het eerste detachement échte bezettingstroepen in de Noorderkempen erin om naast de rijksgrens ook de bruggen over het kanaal Dessel-Schoten te bewaken.

Op het vlak van organisatie moet men een onderscheid maken tussen de zgn. 'immobiele' en de 'mobiele' Landsturm. Zoals de naam al doet vermoeden fungeerde de immobiele Landsturm als eenheden die vanuit een vaste locatie opereerden, bv. voor het bewaken van de krijgsgevangenen- en interneringskampen in Duitsland. De mobiele Landsturm werd ingedeeld bij de actieve legereenheden waar ze beperkte opdrachten kregen in het etappegebied van de reguliere troepen. Al van bij het begin van de oorlog werden met dit doel aan elk Legerkorps meerdere Landsturmbataljons toegevoegd. Naast de infanterie-eenheden van de Landsturm bestond er overigens ook Landsturm-artillerie, -cavalerie en -genie. Naargelang de oorlog langer duurde werd de roep om verse troepen sterker en het duurde bijgevolg niet lang voor zelfs de Landsturm, weliswaar in de meer 'rustige' sectoren zoals de Elzas, Vogezen en Lotharingen, aan het front stond. Al op het einde van 1915 verscheen de Landsturm als gewone infanterie aan het Oostfront en tegen het einde van de oorlog werden sommige Landsturm-bataljons zelfs in de gevaarlijkste sectoren van het Westfront ingezet. Nochtans bleef de Landsturm het morsige broertje van het reguliere Duitse leger. Dit had niet alleen te maken met de bedenkelijke kwaliteit van de manschappen maar zeker ook met het armtierige materiaal waarmee deze eenheden werden uitgerust. Hun bewapening was veelal erg verouderd of aangevuld met buitgemaakte wapens waarvoor soms bitter weinig munitie voorhanden was. Al de in Hoogstraten ingezette Landsturm-eenheden behoorden tot de mobiele Landsturm infanterie. Door het wisselende karakter van de bezetting - de meeste eenheden bleven hoogstens een paar maanden in dezelfde regio ingekwartierd - werden troepen van de meest diverse pluimage, van barse Pruisen tot meer tolerante Beieren ingezet. Het valt echter wel op hoeveel eenheden uit het Rijnland in de loop van de Eerste Wereldoorlog in het kanton Hoogstraten werden gestationeerd. Ze werden organiek ingeschakeld in het grenscommando, wat concreet betekende dat ze ondergeschikt werden aan deze specifieke bevelsstructuur. De troepen in het Hoogstraatse werden ingedeeld bij de zgn. 'Grenzwache 32/33'. Op de foto ziet u onderofficieren van het Mobiles Infanterie Bataillon 'Ludwigshafen', die vanaf medio december '14  het Landsturm-bataljon 'Hagen' hadden afgelost. Het MIB 'Ludwigshafen' behoorde tot IIe Bayerisches Armee Korps.