Momenteel finaliseer ik een database met biografische gegevens van alle Belgische militairen die ooit onder een zgn. Heldenhuldzerk werden begraven. Op basis van een - onvolledige en vooral onnauwkeurige - lijst die in 1925 door het IJzerbedevaartcomité was gepubliceerd, veldonderzoek en het doorploegen van de archieven in het Legermuseum in Brussel heb ik geprobeerd een geactualiseerd bestand samen te stellen.  Van de ongeveer 41.000 Belgische militairen die tijdens de Eerste Wereldoorlog in bevolen dienst zijn omgekomen kregen er minstens 682 (huidige stand van mijn onderzoek) een laatste rustplaats onder een Heldenhuldezerk. 543 van deze grafmonumenten zijn in de loop der jaren verdwenen en/of vernietigd. Het merendeel daarvan in 1925 tijdens de grote 'opschoningsoperatie' door de 'Dienst der Militaire Grafsteden', die onder het mom van het éénvormig maken van de militaire begraafplaatsen massaal Heldenhuldezerken heeft verwijderd en vernietigd. Voor zover ik tot nu toe heb kunnen nagaan zijn er nog 139 heldenhuldezerken bewaard gebleven. 53 Van deze zerken bevinden nog op 6 militaire begraafplaatsen, de rest staat verspreid over diverse gemeentelijke begraafplaatsen en kerkhoven. Ik hoop, na afronding van dit project, de resultaten te kunnen publiceren, maar ik ben wel van plan om op deze blog, bij wijze van voorsmaak, de gegevens van de Kempische militairen die ooit onder dergelijke zerk werden begraven, te publiceren.

De eerste is Meerhoutenaar Isidoor Geukens. Hij werd op 27 november 1884 geboren in Zittaart als oudste zoon in het gezin van herbergier Anselm Geukens en Philomena Van De Poel. In 1904 werd hij ingeloot in het 3e Regiment Jagers te Voet. Op 12 oktober van dat zelfde jaar ging hij in actieve dienst tot 29 september 1906 toen hij met onbepaald verlof ging. Op 31 juli '14 werd hij gemobiliseerd en als loteling uit een van de oudste klassen bij de 5e cie., 2/1 van het 3e Vestingsjagers van Antwerpen ingedeeld. Hij nam met zijn bataljon deel aan de verdediging van Antwerpen en werd op 16 oktober '14 in Nederland geïnterneerd.  Op 10 november '18 kwam er een einde aan deze internering maar Door Geukens was in de laatste oorlogsweken ernstig ziek geworden. Hij werd op 7 december '18 met 'grieperige pneumonie', wellicht een gevolg van de zgn. 'Spaanse Griep' gerepatrieerd naar ons land en meteen gehospitaliseerd in het Militair Hospitaal van Berchem. Hier overleed hij op 7 februari 1919 aan een longontsteking. Oorspronkelijk werd Door Geukens begraven op het militaire ereperk van het Schoonselhof in Wilrijk, maar later herbegraven in Meerhout/Zittaart onder een heldenhuldezerk met grondplaat waarop een klauwende leeuw staat afgebeeld. De fondsen voor deze tombe werden ingezameld door familie en vrienden, waarbij zijn dorpsgenoot, de Norbertijn en oud-brancardier Antoon Van Clé (1891-1955), een belangrijke rol speelde.