Gisterenavond moe maar voldaan  teruggekeerd van onze Driedaagse van de Westhoek. Vooral gisteren was hectisch geweest: een kleine 150 km. rondgereden in de, bij het grote publiek, minder 'bekende' stukken van de frontstreek tussen Ploegsteert, Dranouter, Dikkebus, Voormezele en Mesen/Wijtschate. Ruim duizend foto's gemaakt en daarna met mijn onvolprezen eega naar Tyne Cot gereden, kwestie van haar eens te laten kennismaken met de grootste Britse militaire begraafplaats aan het Westelijke front. Niet geheel onverwacht bleek dit op 11 november bijna ondoenbaar. Van ver konden we al de wild gesticulerende pompiers van Passendale aan het werk zien die fungeerden als verkeersregelaars. Met veel moeite een parkeerplaats gevonden, maar we hadden er door de geweldige drukte - ik schat dat er een kleine 3000 bezoekers rondliepen - als snel spijt van, en besloten wat verder de Duitse begraafplaats van Hooglede te bezoeken. Onderweg, op nauwelijks 300 meter van Tyne Cot eerst nog snel gestopt voor een kort bezoekje aan het kleine monumentje van het 85e Bataljon (Nova Scotia Highlanders) Canadese Infanterie, dat in oktober '17 een belangrijke rol speelden bij de uiteindelijke inname van Passendale. In tegenstelling tot Tyne Cot, was hier niemand te bespeuren. Geen kransen, 'Poppy-kruisjes' of kaartjes, alleen maar de verdroogde resten van een tuil rozen, die door de tand des tijds uiteengevallen en verspreid was over de voet van het monumentje... Honderd meter verder was er stapvoets verkeer richting Tyne Cot, maar hier leek al tijden geleden dat er nog bezoek was geweest.... Op de Duitse begraafplaats van Hooglede - die ik nog nooit eerder had bezocht - heb ik een klein uurtje doorgebracht met het zoeken van een paar graven van gesneuvelden uit het Hannoverse Fuselier-Regiment nr. 73 die met Ernst Jünger in Langemark en Passendale hadden gevochten. In dit kleine uurtje heb ik welgeteld twee andere bezoekers op deze site gezien. Het contrast met Tyne Cot kon onmogelijk groter zijn. Of geldt 100 jaar na het begin van de Grote Oorlog nog steeds het Vae Victis.? 

Het absolute hoogtepunt vormde ditmaal echter niet de ontdekking van een oorlogssite maar van de B&B waar we de nacht van 10 op 11 november hebben mogen doorbrengen. Struinend over het internet hadden we in 't wilde weg gekozen voor de B & B 'In 't stille weg' in de Molenstraat in Kemmel. We werden warm onthaald door eigenaars Hilde en Xavier, sliepen heerlijk in de sfeervolle en piekfijn verzorgde  'Hortensia'-kamer om ten slotte 's morgens echt te genieten van een copieus en heerlijk ontbijt... Ik heb in mijn globtrotterend bestaan al heel wat B&B's mogen genieten, maar deze behoort ongetwijfeld tot de betere categorie. Wat deze B&B - in de ogen van een slagveldtoerist zoals ik - helemaal aantrekkelijk maakt is wel de unieke ligging op het terrein waar in het voorjaar van '18 zo zwaar slag is geleverd in het raam van de verovering van de Kemmelberg. In een straal van 1 kilometer rond de B&B vindt men een zestal CWGC-begraafplaatsen. Op de hoek van de Molenstraat met de Vierstraat ligt ' Kemmel nr. 1 French Cemetery, dat net als 'Klein Vierstraat British Cemetery' aan de overzijde van de straat, werd ontworpen door Sir Edwin Lutyens die, door op een magistrale manier gebruik te maken van nivelleringen en trappen, deze sites perfect wist te integreren in het landschap.  Vlakbij, op het grondgebied van Voormezele liggen 'Elzenwalle Brasserie Cemetery' en 'Ridge Wood Cemetery', terwijl in de richting van Kemmel het eveneens prachtig in het landschap geïntegreerde 'La Laiterie Cemetery' ligt. Vanaf de voorzijde van de B&B kan men net boven het maaiveld het topje zien van het - gelukkig terug gerestaureerde - monument voor de Franse 32e Infanteriedivisie die hier in omgeving heeft deelgenomen aan de zware afweergevechten rond de Kemmelberg. Vlakbij dit monument liggen ook nog twee kleine CWGC-sites nl. 'Suffolk Cemetery' en 'Godezonne Farm Cemetery'. En als kers op de taart is er natuurlijk ook nog het monument voor de Amerikaanse 27e en 30e Infanteriedivisies, die in mei '18 aan het Westelijke Front waren aangekomen en die eind augustus '18Vierstraat en Voormezele hadden heroverd op de Duitsers. Toen de Amerikanen, drie dagen later werden afgelost had de 27e I.D. 1300 en de 30e I.D.  ruim 800 man verloren...

Ik kan, gelet op het voorgaande niet anders dan deze 'strategisch gelegen' B&B aanraden. Niet alleen voor de historicus of slagveldtoerist maar ook voor iedereen die op zoek is naar rust, landelijke stilte en natuurschoon, want dat laatste krijg je hier in overvloed.... Adres: B&B 'In 't stille weg': Molenstraat 4 , Kemmel - Tel.: 0477/43.23.51  - intstilleweg@gmail.com