53 4 âDE RIJKELIJK BETAALDE POLITIEKE KLASSE VAN DE LAATSTEE 50 JAAR: GETELD, GEWOGEN EN TE LICHT BEVONDENâ¦
.
DONDERDAG 28 APRIL 2022
DE DENSITIETS--METER
*
53 4 DE RIJKELIJK BETAALDE POLITIEKE KLASSE VAN DE LAATSTEE
50 JAAR: GETELD, GEWOGEN EN TE LICHT BEVONDEN
**
MANE TECKEL PHARES
NAGELSMET KOPPEN
**
FORT EUROPA
Hebt u hem ook gezien, de hashtag???????? die staatssecretaris voor Asiel en Migratie Sammy Mahdi lanceerde?.
Burgers konden daarmee aangeven dat ze het wel zagen zitten om
Oekraïense vluchtelingen op te vangen. En het is een groot succes. Heel
veel Vlamingen toonden hun beste kant. Maar we moeten ons toch ook de
vraag durven stellen: hoe laag is een overheid gevallen dat ze in een
crisissituatie als eerste reflex beroep moet doen op de goedheid van
haar burgers? Burgers die zich blauw betalen aan de benzinepomp, die hun
huis met moeite kunnen verwarmen door de gigantische energieprijzen en
die hun koopkracht elke dag verder zien slinken.
Dat
zijn dezelfde burgers die ook met lede ogen hebben moeten aanschouwen
hoe de opeenvolgende staatssecretarissen voor Asiel en Migratie, of ze
nu Francken, De Block of Mahdi heten, de toevloed van gelukzoekers van
over heel de wereld gewoon hebben laten doorgaan. Volgens de Brusselse
regering lopen er minstens 100.000 illegalen in de hoofdstad alleen al
rond. De helft van de gevangenisbevolking beschikt niet over de
Belgische nationaliteit. De opvangplaatsen die er zijn, zitten gewoon
vol. En daardoor kán deze overheid niet het nodige doen om een Europees
broedervolk te helpen en moet ze beroep doen op gewone burgers. Dat is
geen toeval, maar het gevolg van een jarenlange verkeerde aanpak. Dit is
dan ook het zoveelste signaal om het roer om te gooien.
Mahdi
moet geen plaatsen bij maken, hij moet er vrij maken. En ja, we moeten
durven een onderscheid maken tussen vluchtelingen. Het Vlaams Belang
pleit dan ook al lang voor opvang in eigen regio: Oekraïners in Europa,
Afrikanen in Afrika. Dat is gewoon gezond verstand. Tijd om eindelijk
werk te maken van Fort Europa.
En
jazeker, binnen dat Fort Europa moeten we oog hebben voor het leed van
een broedervolk. We moeten ons steentje bijdragen aan de opvang van
Europese vluchtelingen. Maar we mogen daarbij ook onze eigen mensen, de
Vlamingen, niet uit het oog verliezen. Ik haalde het al aan: het leven
van onze mensen wordt stilaan ook onbetaalbaar. Onze partij heet niet
Europees Belang, niet Amerikaans of Russisch Belang, maar gewoon klaar
en duidelijk: Vlaams Belang.
Tom Van Grieken
Voorbeeld:
#Wikipedia is een #encyclopedie
De
tags #wikipedia en #encyclopedie zorgen ervoor dat het bericht
eenvoudig gevonden kan worden. In het geval dat een gebruiker zoekt naar
een hashtag krijgt hij meestal een lijst met berichten die dezelfde
hashtag gebruiken .
I N H O U D
Dat
van die densiteits-meter was n persoonlijke ingevinging (zie
afbeelding bovenaan) nog voor ik TVG over onze vriend SAMY gelezen had.
Maar we zegge, precies hetzelfde, maar met andere woorden. Iedeer op zn
eigen manier. TVG zls Chef loopt op eieren. IK, van uit de loopgraven,
grijp terug n beetje het gevolg van de jaren, maar vooral van het
geluk een goede opvoeding te hebben gehad, waar de Bijbel zowat voor
alles wat goed of verkeerd liep, haast Goddelijke voorbeeden kon
aanhalen. Doie 3 Latiijnse (?) woorden verscheen ergens op een
belagrijke bijeenkomst vban Leiders, als vanzelf geprojecteerd op de
miren. Geteld, gewogen en te licht bevonden .
Dat
is precies wat ee densiteits--metter doet met vloeistoffen. Ze meten
op laoboratoriumschaal - de dcitheid van vloeistoffen. Die
dichtheids-resultaten van zowatt alle kleirparttijen geven als resultaat
allemaal déastreuse vaststellingen: wel schijn, maar niet (meer) de
minste dichtheid. Prcies klaar water, of in veel gevallen zelfs pire
niet eens gebakken lucht. Met daarboven, hoog in de lucht, veel roze
wolken waaruit het hagelstenen regent die de levensduurte pijlsnel de
hoogte injagen.
-
En
om het nogmaals te hebben over de begot in Elsene geboren
Noord-Afrikaan, ooit klein Jong-Tsjeven Voorzitterke in St Jans
Molenbeek - de broedplek voor terroristen - Sammy Mahdi dus. zou die al eens pf toch minstens VOOR
de verkiezingen van Mei 2024 - uitgelegd krijgen dat Islamtiische
gelukzoekrrs, zogezegdde sukkelaars van vluchtelingen automatisch als
koningskinderen onthaald worden zodra ze ons land zijn binnen
ge.tukeerd? Leeflooon ad 5000 ????? per maand, gratis huisvesting in
luxe appartementen, recht op gezinshereniging van haast hele
nomadenstammen, enz. ; enz. Alles betaald met belastingeld die de
Vlaming uit de mond wordt gehald.
Iets
waarvoor de vetbetaalde Heer Staatssecretaris, voor wat betreft
Cjhristelijk-Orthodoxe Oekraniërs, beroep doet op het goedd hart van de
reeds kaal geplukte belastingsbetaler.
Aan
te raden naamsverandering voor de Tjeven. Islamo Woke
Sterrenwichelaars. Agekort IWST. Als ze er zeer goed voor betaald
worden.
Ons
mateke heeft nog maar eens van zich laten spreken. Hij moest er dit
keer zichzelf niet eens voor verkleden. Zijn (terechte) uitspraak dat
hij, als hij door Molenbeek rijdt, zich niet meer in België waant, heeft
een hoop kritiek opgeleverd, zelfs van binnen zijn eigen partij.
Nochtans heeft hij gelijk en dergelijke taferelen ziet men ook elders,
denk maar aan Borgerokko. Wie vanuit de Kempen Antwerpen binnen rijdt
via de Turnhoutsebaan, maakt exact hetzelfde mee.
Molenbeek
is wel een buitenbeentje. Het is de plaats waar de bloedige aanslagen
van Parijs, Zaventem en Maalbeek ongestoord beraamd konden worden. Dat
juist daar zoiets mogelijk bleef, was het gevolg van jarenlang
mismanagement van de gemeente door toenmalig burgemeester Philippe Moureaux,
alias Flup Moustache, de vroegere ideoloog van de PS. Veel zal er
daar trouwens niet veranderd zijn: zijn dochter is er momenteel nóg
burgemeester.
Ons
mateke heeft zich in elk geval (nog) niet verontschuldigd. Hij beweert
nu nl dat hij ermee bedoelde dat men in Molenbeek geen Nederlands noch
Frans meer hoort, bijna uitsluitend Arabisch. Ook dat zal wel kloppen,
maar neemt niet weg dat men daar ook zonder iets te horen, kan zien
dat het er een andere wereld is. Inch Allah!
*
*
AMPERSAND RIJMT OP AMBETANT: DE OMVOLKING VAN CD&V
**
**
27 april 2022
Joachim
Coens -en niet Suzanne van het interimkantoor- deelt de lakens uit bij
de CD&V, vindt hij. Nogal wat andere partijvoorzitters delen vooral
de lakens, maar niet Joachim. Kringen rond de enge Sammy Mahdi
willen hem dan wel uit het bed duwen, maar koene Coens houdt vol. Of
eerder, hij houdt het op. Elk beetje therapeut zou hem aanraden eens
iedereen de mantel uit te vegen, maar neen: Joachim deelt zijn mantel
zoals de Barmhartige Samaritaan. Dat zalvende karakter kenmerkte
voorheen enkel de CD&V. Vandaag is die ideologie van de mensen
helpen en bijstaan bijvoorbeeld via het sociaal dienstbetoon nergens
meer aanwezig, behalve bij de PS, voor wie dit een electorale
verzekeringspolis blijft. Sociaal dienstbetoon kreeg mettertijd een aura
van corruptie over zich heen, wat redelijk onterecht is. Als politicus
kwam je dichter bij je kiezers door met praktische bijstand in de
juridisch-administratieve overheidsdoolhof maar pedante scherpslijters
serveerden het koud af.
De
christendemocraten omschreven zichzelf steevast als een volkspartij en
dat legde hen geen windeieren. Samen in bad met werknemers,
zelfstandigen, boeren en werkgevers leidde dat niet zomaar tot een
politieke eenheidsworst. Het verbindende spirituele element werkte echt
om de reële tegenstellingen te helpen overbruggen. Jaren van toenemende
vadsigheid en carrièrepolitici zonder empathie maakten van de CVP een
machtsvehikel. De CVP-staat ging voor morele verstikking staan. Vanaf de
omtovering tot CD&V onder voorzitterschap van de wollige Stefaan De Clerck
ging het eigenlijk bergaf (de opflakkering van het Leterme-tijdperk
niet te na gesproken). Meer dan vroeger associeerde men de CD&V met
een zwalpende meligheid. Toen Rik Torfs een legislatuurtje meedeed als
senator verdedigde hij het enerzijds/anderzijds-verhaal als een moedig
compromis. Hij bedoelde daarmee ongetwijfeld heel wat anders dan het
moedige midden van kleuterleider Wouter Beke. Toen premier Wilfried
Martens zichzelf ooit als extreem centrum omschreef rinkelde dat nog
enigszins militant. De ontzuiling met het verraad van
het ACW (vandaag het vage Beweging.net), het verloochenen van het
katholieke label met een keuze voor de mensen en het abstract
gebrabbel van spinnende dokters deden de rest. Een volkspartij zonder
volk. Het Vlaams Belang met eerst onze mensen kopiëren komt serieus te
laat. De CD&V werd een beheerpartij zonder beleidsvisie.
Je kunt dan wel andere woorden bedenken voor een beerput, maar daarmee verdrijf je de stank niet.
Natuurlijk
heeft Coens gelijk dat de bevolking geen hoge dunk heeft van politieke
correctheid, transgender idealen of stadsjargon over diversiteit. We
nemen het hier enkel op voor de Jokke omdat hij iets
degelijks lijkt te willen aankaarten binnen zijn fossiele partij. Je
kunt dan wel andere woorden bedenken voor een beerput, maar daarmee
verdrijf je de stank niet. Wat er overblijft van de partij zou zich
langs rechts (zeker op gemeentelijk vlak) beter aansluiten bij Vlaams
Belang om samen traditie, identiteit en sociale accenten te verdedigen.
De Open VLD is puur links-liberaal en de N-VA heeft een ander DNA
(hetgeen bewezen werd ten tijde van de kartelvorming). De linkervleugel
van de CD&V past dan weer beter bij Vooruit nu de radicale roden
meer en meer afzakken naar de PVDA. Die ego-rukker !!!!!!!!!!!!! van een
Conner kunnen ze altijd een buitenlands snoeppostje aanbieden.
Misschien krijgen zelfs die paar overblijvende Groenen met
dogma-uitputting goesting om mee te spelen. Te elitair, te
neo-liberaal, te ontworteld, zei Coens terecht over de centrumpartijen.
Herverkavelen dus.
Op
het booster congres &NU in het Antwerpse Elisabeth center liep
het mis zonder dat men eigenlijk wist waarom. Ondanks de gekende te
lange voorbereidingen voor wat in wezen kort maar krachtig behoorde te
zijn, kwam voorzitter Coens met een slogan die ergens wel kan. Van het
volk voor het volk is zowat de definitie van democratie, weg van de
legalistische mensenrechten-wokewereld van vandaag. Natuurlijk werd er
lacherig gedaan over de CD&V die nu nederig (volks?) cd&v is
gedoopt. Een kleine letter bezit niet meteen een aristocratische
connotatie, doch het lettertype past wel bij een bescheiden tien
procentpartij. De letter & werd trouwens vroeger in Engelse scholen
als laatste opgesomd bij het afdreunen van het alfabet. Na X Y Z volgde
and per se and (= en op zich en als het teken & en niet als
woord. & is daarbij een samentrekking van het Latijnse et wat en
betekent. Zo is men dat gaan uitspreken als ampersand).
Mahdi
vond het congres smaken naar een uitgestelde nieuwjaarsreceptie. We
hebben hem op zulke recepties al meermaals Macron-achtig hautain weten
wezen, zodat enige sympathie voor deze figuur ongrijpbaar diep in onze
broekzak zit. Lekken naar Het Nieuwsblad dat zijn volgelinge Nawal Farih lekker
geen ondervoorzitter wenste te worden of roddelen dat Coens zich erg
kwaad zou hebben gemaakt op de partijraad zijn veelbeproefde recepten.
Hoe minder kiezers hoe meer dolken. De CD&V ervaart een omvolking en
is er niet goed van. Dat lot ondergaan al langer ook vele Vlamingen.
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
**
En
toen kwam er een varken met een lange snuit, en t Islamo Woke
vertelselke was uit. Want vatekns, dat zijn immer vuile beesten. Mohamed
(Mo met Ham?) heeft er trouwens nooit ook maar ééntje gezien, laat
staan op zn bord gehad. Anders zou de varkensindustrie,in Vlaanderen n u
niet moeten opgdoekt worden. Teveel stkkstof, ziet U. REerst de koe,
dan het zwijn en zo krijgt elk het zijn.
-
Maar
attentie AUB. In amper 100 jaar hadden de Moren indertijd heel het
Iberisch Schiereiland in handen gekregen. Maar het duurde bijna 1.000
jaar eer de Reconquista terug orde op zaken had grsteld We moeten eer
Albrecht & Isabella er tot op de hhidige dag dankbaar voor zijn.
Onze Nieuwe Leiders zullen dus na Mei 2024 een versnelling hoger moeten schakelen .
533 â WIE NIET MET ONS IS, IS TEGEN ONS, HOE MEN HET OO DRAAIT OF KEERT
.
WOENSDAG 27 APRIL 2022
Au Petit Chien
*
533 WIE NIET MET ONS IS, IS TEGEN ONS, HOE MEN HET OO DRAAIT OF KEERT
*
I N H O U D
Er
zijn zo van die dagen, dat veel bestweters al eens meer bij hunnen
optieker zouden moeten langs gaan. Hieronder vindt U een veel te lang
verhaal die dat bevestigt. Doe wel en zie niet om, is mijn besluit.
Verkiezingen
inderdad zijn heilig, of ze zouden dat toch moeten zijn. Moessten ze,
vooral in deze digitale tijden, contrleerbaar zijn .
Maar waar ter wereld zou de Zittende Macht
de kans laten voorbijgaan om het spel mee te spelen? Wie orgaiseert het
computer programma dat, zoals bij Macron, de verkiezingsuitslag al
haast een uur voor sluitintgstijd officieel kon omroepen?
Ach
ja, die exit-polls: die zijjn daarvoor speiaal uitgevondedn. De
Machthebbers, en hun slipppendragers van de Media, voelen aan hun
ellebogen wat ze pas binnen het uur zillen weten. Alles is immers
voorgeprogrammeeerd.
Ook
Donald Trump weet dit al langer dan vandaag en zelfs Twitter waar die
achteraf aan de deur werd gezet wordt, eenmaal in andere handen, voor
de Waaarheid gedaagd.
Naast
wat we hieronder lezen bij De Blinde Vink, is het veel belangrijker
even stil te staan bij de verspreking van, aljoewel klein van gestalte,
de Grote Leider van de Rode Bandienten Bende, t Sloefke Comer
Rousseau, evenens op Blauwe Maandag ter perse gebracht. Dat in Brussel
niet langer noch het Frans noch het Nederlands op straat te horen zijn
maar alleen nog het Arabiers.
Dat,
en dat alleen is de echte reden van het bestaan van Rechts. Waarbij
inderdaad de achtbare Heer Vladimir Poetin optreedt als stoorzender.
Maar WIJ weten niet waarom hij dat verschrikkelijk ding van al dat
schieten gebruikt.
En Sleepy Joe (uit egengelang) noch de Navo en al zeker Marcon niet, hangen het aan onze neus.
Van onze Regime Pers vernemen we alleen, dat de USA
de
modernste zwaarste pantserwagen naar het front stuurt. Waarschijnlijk
omdat die beter geschikt zijn om doden en zwaarggewonden te vervoeren?
Tot slot nog even dit. Wie extreem rechts op de openbare weg rijdt, riskeert van de kant in de gracht te belanden. Zie dus wel en doe niet dom
Open
VLD is niet de enige Vlaamse partij die in de problemen zit. CD&V
heeft zowat dezelfde problemen, zelfs voor wat betreft het
voorzitterschap. Joachim Coens kan dan wel niet verdacht worden van
woordbreuk t.o.v. zijn kiezers, zoals Lachaert, integendeel, Hij krijgt
zijn plannen echter niet gerealiseerd. In zijn eerste congres in 2021
slaagde hij er niet in zijn vernieuwde Artikel 1 erdoor te drukken en
zijn tweede vernieuwingscongres in oktober was al niet veel beter. Eind
dit jaar zijn er normaal bij CD&V nieuwe voorzittersverkiezingen
gepland, maar vooral de jongerenafdeling die Sammy Mahdi naar voor schuift - wil dat al zien gebeuren vóór de vakantie.
Dit
weekeinde hield CD&V een zgz &NU?-congres. We hebben daarover
niet veel te horen en zien gekregen, om de eenvoudige reden dat er geen
journalisten waren op uitgenodigd. Dat zegt al genoeg over de precaire
staat van de partij.
CD&V
heeft er verkeerd aan gedaan deel te nemen aan Paars-groen, terwijl die
haar daarvoor zelfs niet eens nodig had. Ze werd alleen aan boord
gehesen om de Vlaamse oppositie wat te verzwakken. Het feit dat de
partij enkel outsiders kon vinden om de ministerposten in te vullen,
zegt genoeg.
Coens
is een achtenswaardig man die het allemaal goed bedoelt maar daarvoor
niet genoeg politiek geslepen is. Te braaf, zeg maar. Wie dan wél? Mijn
persoonlijke mening is dat de enige die momenteel in staat is van
CD&V nog iets te maken, Pieter De Crem is. Vraag is maar of hij het nog zal willen doen.
(RADICAAL) RECHTS, QUO VADIS?
**
TIJD VOOR IDEOLOGISCHE BEZINNING
27/04/2022 Johan Sanctorum
-
Opluchting omwille van de (toch vrij ruime) zege van Macron overheerst in de media.
En tegelijk bezorgdheid omwille van de 41,5% die Marine Le Pen haalde,
het beste resultaat dat radicaal rechts in Frankrijk ooit neerzette.
De
ironie is, eigen aan het Franse kiessysteem, dat de linkerzijde Macron
heeft gered door met dichtgeknepen neus op de zittende president te
stemmen. Met haar sociaal-links programma kon Marine blijkbaar wel de
gele hesjes maar niet de aanhangers van Jean-Luc Mélanchon verleiden.
En dan was er nog de klucht, genaamd Eric Zemmour.
Een jaar terug zei ik al dat intellectuelen zich niet in het politiek
theater moeten mengen, maar er integendeel kritisch tegenover moeten
staan. Helaas. Zijn aanhang volstond alleszins niet om het Rassemblement
National aan een overwinning te helpen. In juni zijn er dan nog de
parlementsverkiezingen waarvan helemaal niet zeker is dat Macrons gehorigen er een meerderheid halen.
Paradox
Vladimir Poetin, de man die de droom van Filip Dewinter vergalde.
Radicaal
rechts lijkt het zelf niet goed te weten: men kan niet voor méér
vrijheid zijn, en tegelijk met autoritaire regimes aanpappen.
Het
heet nu vooral dat Macron beter zijn best moet doen om het volk voor
zich te winnen, minder arrogant, minder elitair. Voor rechts is de
analyse ingewikkelder. Want waar staat het rechtse gedachtengoed vandaag
voor? Met de inval in Oekraïne is het spagaat aan het licht gekomen
tussen het verlichtingsideaal en een bepaalde vorm van autoritarisme,
dat nodig zou zijn om de westerse beschaving te redden. Radicaal rechts
lijkt het zelf niet goed te weten: men kan niet voor méér vrijheid zijn,
en tegelijk met autoritaire regimes aanpappen.
Oekraïne
is op dat vlak wel degelijk een keerpunt. Ook al waren figuren als
Filip Dewinter er snel bij om zich van de Russische invasie te
distantiëren, de indruk blijft dat het zogenaamde
anti-establishment-discours en de sterke nadruk op het belang van de
vrije meningsuiting bij radicaal rechts maar alibis zijn om de
democratische rechtsorde in vraag te stellen. En te vervangen door wat?
Dat is de hamvraag. De strijd tegen de hoofddoek, onder het mom van een
strijd voor vrouwenrechten, zou dan ook wel eens kunnen omslaan in iets
heel anders, namelijk een pleidooi om opnieuw kruisbeelden in de scholen
te laten hangen, ik zeg maar wat.
Deze
paradox is vandaag zeer acuut. Het liberale verlichtings-denken waar
rechts zich de laatste decennia sterk op beroept, vooral in de strijd
tegen het islamofascisme -, komt met het identitaire discours in een
vaarwater dat lieden als Vladimir Poetin zeer genegen is. De Republikeinse partij in Amerika zit in dezelfde klem geprangd:
gaan we voor de vrijheid en democratie, of voor een autoritaire
bevestiging van waarden gekoppeld aan een uitholling van de
democratische rechtstaat? Accepteren we de media, als (uiteraard
niet-onpartijdige) vijfde macht, of willen we ze aan banden leggen? Dat
laatste geval heet censuur, en dan komen we op het einde uit in een
samenleving die weinigen wensen, ook het gros van de rechtse kiezers
niet.
Oude vriendschappen
Thierry Baudet, gaat hij echt voor meer democratie?
Radicaal
rechts zal deze ideologische vaagheid ????????????????? moeten
uitklaren, en liever vandaag dan morgen. Welke lading dekt bijvoorbeeld
een naam als Forum voor Democratie precies, de beweging van Thierry
Baudet die tot op vandaag achter de dictator Poetin staat? Het
verdedigen van de vrijheid en het bestrijden van censuur, of een nieuw
autoriteitsdenken met plaats voor een repressie-apparaat? Moeten we een
anti-systeempartij in Vlaanderen zien als een partij die het Belgische
regime en de politiek correcte pensée unique viseert, of een partij die
de pluralistische samenleving viseert? De geschiedenis van de 20ste
eeuw leert ons wel een en ander hierover. De manier waarop Viktor Orbán in Hongarije met de kritische media omgaat, ook.
Belangrijker
is dat Marine Le Pen Frankrijk uit de commandostructuur van de NAVO
wilde losweken, iets wat Poetin toch als muziek in de oren moet hebben
geklonken
Om
die reden was ik- ik beken het eerlijk wel opgelucht dat Le Pen het
niét haalde, ook al heb ik geen enkele sympathie voor de figuur Macron.
Dat ze verkiezingsdrukwerk, waarop ze in grote vriendschap met Vladimir
Poetin prijkt, snel in de vuilbak moest kieperen, is één zaak.
Belangrijker is dat Marine Le Pen Frankrijk uit de commandostructuur van
de NAVO wilde losweken, iets wat Poetin toch als muziek in de oren moet
hebben geklonken. Oude vriendschappen bekoelen niet zo snel. En het
toont aan hoe de anti-democratische onderstroom bij radicaal rechts
blijft doorlopen.
Populisme
is het etiket dat op deze dubbelzinnigheid van toepassing is. Volks,
ja, maar in welke richting van welk maatschappijmodel? Van Grieken en
Baudet zijn twee frisse knapen strak in het pak, en Marine is als vrouw
best charmant. Ze weet heel goed zachte en harde waarden te
combineren. De essentie van haar electorale strategie berust op een
soort nationaal-socialisme: economisch links, tegen het grootkapitaal en
voor een sterk sociaal vangnet, en identitair rechts, tegen de
multicultuur en voor een sterk natiegevoel. Daartoe wil ze vooral de
verarmde middenklasse mobiliseren. Tot dusver een legitieme
doelstelling. De vraag is alleen hoe sterk in deze aspiratie de behoefte
aan een vrije maatschappij nog is, en of de democratie an sich niet
langzamerhand zal weggezet worden als een irrelevant, frauduleus
mechanisme waarin altijd dezelfde machten -het establishment dus- hun
slag thuis halen.
Blauwe maandag
Donald
Trump heeft school gemaakt in het niet-accepteren van een ongewenste
stemuitslag, via de meest buitenissige complottheorieën. Dat ook na de
nederlaag van Le Pen teleurgestelde aanhangers op Twitter en Instagram
het woord fraude lanceerden, waarbij Macronisten stembiljetten zouden
ongeldig gemaakt hebben, bewijst hoe snel dit kan gaan.
Als
Marine Le Pen het echt meent met de democratie moet ze zich groot tonen
op zon moment, Macron feliciteren, haar aanhangers bedanken, én hen
duidelijk maken dat de spelregels niet in vraag worden gesteld.
Terwijl vooral rechts zou moeten tonen dat het beschaafd en sportief
kan omgaan met een nederlaag. Macron heeft gewonnen, en er waren
blijkbaar net niet genoeg anti-establishmentkiezers om het establishment
omver te gooien. Punt. Als Marine Le Pen het echt meent met de
democratie moet ze zich groot tonen op zon moment, Macron feliciteren,
haar aanhangers bedanken, én hen duidelijk maken dat de spelregels niet
in vraag worden gesteld. Temeer omdat er in Frankrijk geen cordon
sanitaire of médiatique bestaat, en een Bouchez-rel zoals bij ons
ondenkbaar zou zijn.
Tot
zover de zogenaamde tweedeling of gepolariseerde samenleving waar
alle journalisten het over hebben. Overal waar er echte
meningsverschillen zijn, zien ze gespletenheid. Terwijl het poepsimpel
is. Er moet vrijheid van mening zijn, leve de controverse, weg met de
politiek correcte zelfcensuur, en de kiezer heeft altijd gelijk. Er zijn
geen zwarte zondagen, alleen blauwe maandagen van slechte verliezers.
Betogen tegen een verkiezingsuitslag is lachwekkend, van welke kant ook.
Als
we het daarover eens zijn, blijft er voor (radicaal) rechts een
belangrijke rol voorbehouden als uitdager van de woke-ideologie en de
multiculturele doctrine. Misschien is rechts genetisch dan wel eerder
voorbestemd als een oppositionele sterkhouder, een tegenstem.
Dwarsliggers, essentieel voor de kwaliteit van de democratie.
*
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR
VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
*
Het
zegt veel dat amper 25 % van de Fransen genoeg intereesse hadden voor
deze verkiezingen. Een zeker sansfoutisme dus die zeker niet
aanstekelijk mag werken op de rest van de wereld. En dàt is het ware
probleem van Marine Le Pen: blijven hameren op de eigen nationaliteit.
Frankrijk,
en dat is al jaren geen neuws meer, is als Natie op haar retour. Het
verdwijnt in de anonimiteit zoals alle gewezen wereldrijken. In ieder
geval, wij wachten met open armen op de terugkeer Ins Reich van alle
ons ooit ontstolen gebieden
In
Vlaanderen bestaat er trouwens alhoewel we totaal niets te maken
hebben met Marcron een gezegde, dat alles wat ons niet kapot maakt,
ons alleen maar versterkt.
Wat dus wil zeggen, gezien de bij ons bestaande STEMPLICHTING alle hoop gevestigd is op Mei 2024..
De voorzuiitzichten zijn bijgevolg ronduiut hallulinant. Le Pen alvast zal welkom zijn op de viering.
Als de Poet nu ondertussen maar rap een eindoplissing vindt aan ZIJN verduiveld ongelukkigOekr iens probleem.
Dan
is er tegen Kerstmis eindelijk opnieuw Vrede iop Aarde Zonder dat er,
zoals naar gewoonte, bommen of erger- op onze kop vallen. Want was
Vlaanderen, doorheen de GESCHIEDENIS, niet meestal het slachtveld van
Europa?
532 â DE OPENBARE OMROEP ALS GEMENE GIFSPUWER DIE HIJ ALTIJD AL IS GEWEEST
.
DINSDAG 26 APRIL 2022
*
OVER
GIF SPUWENDE ROOFDEIEREN
*
532 DE OPENBARE OMROEP ALS GEMENE GIFSPUWER DIE HIJ ALTIJD AL IS GEWEEST
*
I N H O U D
Commentaar op de VRT, of erger, de VTM, zat er ak lang aan te komen, maar tot hiertoe ontbrak de juste gelegeneheid.
Maar wees gerust: ik zal het kort houden. En doe mij vooal niet na. Agge mo leut êt
Mijn
eigen kijk & luiseer-carrière is zeer eenvoudig samen te vatten. Ik
hou namelijk niet van café-praat, want drink niet, rook niet en loop
niet achter de vrouwen.
Net als Wachten op Godot,
is het dus nog altijd wachten op de eerste eerlijke Vlaamse uitzending
waarvan niemand hoonrdol door wordt. Al zou deze zelfs in het Chinees
zijn, als ze maar bij de feiten blijft. En dan liefst de feiten die er
toe doen, niet hoe men in Tsing Tsang de broek afsteekt.
Ja, sorry vriend Bracke, over al dat overtoolllig personeel
,
maar eerlijk, op een paar duizend doppers meer of minder komt het nu
ook niet aan. Het ding op slot draaien en de sleutel weggooioen. Scheelt
n ferme slok op de borrel en elders vinden we beter ..
STAAT VAN ONTKENNING
**
Column - 26/04/2022
*-
Voor
één keer met hoofdletters: DE VAKBONDEN HEBBEN GELIJK! De VRT heeft
effectief beloofd dat er geen naakte ontslagen zouden vallen. Het staat
in de annalen van het Vlaams Parlement: De raad van bestuur van de VRT
blijft van mening dat er geen naakte ontslagen kunnen vallen als gevolg
van de nieuwe koers die de openbare omroep moet varen.
Woorden
van voorzitter Luc Van den Brande, anno 2021. Die nieuwe koers, dat was
de nieuwe beheersovereenkomst. Zal het makkelijk zijn? Neen. Zal het
wat moeilijk zijn? Dat zou best kunnen. Maar het is een opdracht die
mogelijk is als het juist wordt aangepakt. Zeg dat de voorzitter het
gezegd heeft: als het maar juist wordt aangepakt!
De great pretenders
Wat
hierboven staat getuigt van de staat van ontkenning waarin én het
omroepbestuur én de vakbonden én het management én de verzamelde Vlaamse
politiek verkeren als het over onze omroep gaat. Het zijn de verzamelde
great pretenders.
Maar
die staat van ontkenning heeft een houdbaarheidsdatum vanwege een
eenvoudige ijzeren wet: men kan proberen de werkelijkheid te negeren,
maar die werkelijkheid zelf kent hooguit geduld, nooit genade. De
Tuinman ontsnapt nooit aan de Dood, ook niet als hij denkt dat er hem in
Ispahaan niets kan gebeuren.
Eufemismen
116
naakte ontslagen. En daar bovenop 50 niet-vervangingen. En 70
Thuis-medewerkers die bij een privébedrijf worden ondergebracht. Min 236
dus. Nieuwe cijfers, met oud commentaar: de ondergrens is nu wel
bereikt. Quod non, ik geef het u op een blaadje. E pericoloso negare i fatti.
Dat
bij de openbare omroep, met zijn vele reglementen en systemen, een
productie nog altijd veel meer kost dan in de privésector, wordt
verzwegen
En
ook stokoud, de eindeloze eufemismen. Dit is geen besparingsplan, dit
is een transformatieplan. En in Thuis gaat men vanaf nu investeren,
zorgen dat het programma overleeft en relevant blijft. En dus vreemde
redenering gaat men het niet meer zelf maken. Dat bij de openbare
omroep, met zijn vele reglementen en systemen, een productie nog altijd
veel meer kost dan in de privésector, wordt verzwegen. Worüber man nicht sprechen kann, darüber muss man schweigen.
En
ook klassiek: een verzameling aankondigingen over meer efficiëntie. We
gaan over aankopen scherper onderhandelen. Waarom nu pas? We gaan
contracten tegen het licht houden. Zijn er dan toch nog altijd
misbruiken? Die zouden toch worden aangepakt? We gaan selectief zijn bij
het inhuren van consultants. Zijn er dus te veel? Hoe komt dat? We gaan
niet langer zeven verschillende redacties naar hetzelfde evenement
laten gaan. Is men daar pas recent achter gekomen?
(Terwijl
dat al jaren opvalt: de VRT komt altijd met veel volk, met altijd een
paar mensen die het werk doen, maar ook met talloze waarnemers,
begeleiders, senior en junior experts, mensen die er gewoon graag bij
zijn.)
De
zogeheten mismatch, de lange lijst met onbruikbare medewerkers
(sommigen zijn nauwelijks veertig) ze bestaat al vele jaren, al werd
het bestaan ervan altijd ontkend
Het
is het algemene probleem dat zo groot is geworden dat het dus niet meer
kan worden ontkend: teveel volk dat steevast zegt elke dag zwaar onder
druk te staan, maar in de praktijk te vaak niets om handen heeft, en
uitgerekend daardoor ook compleet uitgeblust is. De zogeheten mismatch,
de lange lijst met onbruikbare medewerkers (sommigen zijn nauwelijks
veertig) ze bestaat al vele jaren, al werd het bestaan ervan altijd
ontkend.
Mexicaans leger
Dé
oplossing is sinds jaar en dag altijd dezelfde geweest: het draineren
van al die uitgeblusten naar nevenopdrachten; ze worden ondersteunend
personeel; ze gaan naar functies die hoog en laag worden verzonnen om
iedereen toch maar aan boord te houden. Functies die weinig of niets met
de kerntaken van de omroep te maken hebben.
Bij
de VRT zijn gaandeweg mede daardoor bijzaken hoofdzaken geworden.
Statutaire benoemingen zijn er niet meer, maar er is wel vast werk.
Tussen haakjes: bij de BBC, de Moeder van alle Omroepen, hebben ze dat
nooit gekend
En
zelfs de VRT-productie dé kerntaak is georganiseerd als in een
Mexicaans leger: cheffen, ondercheffen, coördinatoren, producers, hoofd-
en eindredactie, generaals, kapiteins en commandanten. Er zijn
hilarische verhalen over hoe die elkaar voor de voeten lopen. En
uiteraard heeft dat gevolgen voor de kosten.
Decorbouwer op de radio
Dat
ministerie-denken wordt in een van de weekendkranten perfect verwoord
door iemand van Thuis. Hij is al vele jaren als decorbouwer aan de slag,
en niet zinnens de overstap naar dat alsnog onbekende (echt?)
productiehuis te maken. Ik kan ook een andere job binnen de VRT
vragen, zegt hij. De kans is groot dat die ook gevonden wordt
Decorbouwer op de radio misschien?
Opvallend
is overigens dat de transformatie nogal beperkend wordt ingevuld. De
schijn wordt gewekt alsof er alleen een technisch probleem is: de
transitie naar de digitale wereld. Dat is schijn. Elk mediabedrijf moet
dat doen; iedereen is daarmee bezig. Maar alleen de VRT krijgt daar (van
u en van mij) extra miljoenen voor. De fatale 25 miljoen besparing is
dus lang geen 25 miljoen. Zich aanpassen aan wijzigende technologie én
(daaruit voortkomende) wijzigende mediaconsumptie is alleen maar de
logica zelve.
Content
Er
is veel te doen over Thuis, maar eigenlijk is dat een misleidend
voorbeeld, want dat is een programma van de bovenste plank, dat gewoon
én goedkoper én digitaal moet. Al meer dan 27 jaar vinden elke dag één
miljoen Vlamingen Thuis zeer de moeite waard. Thuis, dat is de
EastEnders van de BBC, dat is het leven zoals het is, herkenbaar en
betrouwbaar, heel Vlaams ook. Daar is volstrekt geen maatschappelijke
discussie over.
Maar
hét punt is: is er voldoende inhoud content genoemd die de
Vlamingen op de diverse gedigitaliseerde platformen en formats nog
willen bekijken, beluisteren, lezen, omdat het belangrijk,
interessant, leuk, verrassend is? Is er genoeg creativiteit?
Verbeelding? Diversiteit? Onpartijdigheid? Onafhankelijkheid?
Ook
daarover regeert de staat van ontkenning. Alsnog. Tot ook dat niet
langer uit te houden zal zijn. Jammer. Want onze openbare omroep een
kostbaar instrument in een klein taalgebied verdient beter.
Siegfried Bracke
*
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
*
Had
ik het daarnet over 2000 dopper meer? Maar man toch, dat zou een zegen
betekenen voor de in nood verkerend e arbeiodsmarkt. Probleem echter is:
welke avonturier-werkgever zou zich aan dergelijk gespuis riskeren?
Eenmaal binnen de voordeur geraakt men die nooit meer kwijt. En aan
werken hebben ze een rood broertje dood.
Volgens mij is leven op straat voor hen de enige mogelijkheid. Een bedelnap namelijk is gauw ge vuld .
NIEUWE FRANSE PRESIDENT????!!!! MIJN DODE DUITSE HERDERSHOND KON MOOIER POOTJES GEVEN DAN HIJ.
.
DINSDAG 26 APRIL 2022
*
DE NIEUWE FRANSE PRESIDENT????!!!! MIJN DODE DUITSE HERDERSHOND KON MOOIER POOTJES GEVEN DAN HIJ. 531
*
I N H O U D
Het
beperkte groepje Franse Elitaire Zakkenvullers hebben dus, zoals
voordien ineen was geknutseld, hun favoriete Held weer op het schild
getild, vanwaar het maneblaffen kan hertbeginnnen. De in hun wiek
geschoten zittende Legerleiding in Moskou weze dus driedubbel
gewaarschuwd.
Zodat ze tijdig hun oren kunnen stoppen?
Het opvallendste in
dit
hele verhaal is dat de medetriompfeerders in Broexellabad zowat het
hoogst van de toren blazen. Tot zelfs in onze Vlaamse Regemie Pers toe.
Boodschao: bekken toe. Macron nous parle.
Zodanig
dat ze hun mond niet konden houden en we nu allemaal weten dat de
Parijse koordjes bij ons, in de Europse Hoofdstad van de Navo
vertrekken. Wie Navo zegt, zegt Sleepy Joe rn hoort daarbij op slag de
reaketten inslaan op de ruggen van de Joekreense dutsen die nu al geen
muur ùeer hebben om zich achter te verschuilen.
Wat niet zou mogen beletten dat ondertussen de weestand groeit en t oproer zwelt bij de gewone mensen van Pool tot Ecenaar.
Waken bidden zal deze keer niet volstaan.
Maar verduveld, de stormklokken wachten op Mei 2024, want zonder Parlemtatire Wetmatgigheid mag er niet terug gevochten worden
En trouwens, de Pastoors die deze klokken zouden moeten lioden, moeten nog geboren worden.
Één troost, die tot hiertoe dode letter is gebleven: alles wat we zelf doen, doen we beter.
Macron naar Elba? Naar St Helena of liever diredct naar de Hel?
Als
er door de vakbonden maar één dag gestaakt wordt, dan is dat
gegarandeerd op een vrijdag, want dat betekent meteen een verlengd
weekeinde. Op 22 dezer was het weer zover en werd er door de verzamelde
vakbonden in verschillende steden gestaakt voor hoger loon. Door de
inflatie en de verhoogde energiekosten verliezen hun leden koopkracht en
is de 0,4% die ze bovenop de automatische index krijgen, niet genoeg.
In
principe hebben de vakbonden gelijk, maar om te verwezenlijken wat ze
vragen, zouden ze best eerst die automatische index afschaffen, zoals ik
in deze rubriek al tot in den treure heb geschreven. Die bestaat zo
goed als nergens meer, zeker niet in onze buurlanden waarmee we moeten
concurreren. Daar worden eventuele loonsverhogingen besproken per sector
en niet over het hele land, en kunnen bedrijven die meer winst maken
ook meer geven aan hun medewerkers. Hier kan dat niet, omdat dan álle
bedrijven, ook diegenen die niet goed boeren, eenzelfde loonsverhoging
moeten geven, waartoe sommige niet in staat zijn. Bedrijven bij wie het
slecht gaat, kunnen zich dat niet veroorloven omdat ze dan riskeren uit
de markt te worden geconcurreerd. Daar de lat in dit land voor iedereen
even hoog wordt gelegd, zit er niets anders op dan een gemiddelde te
nemen van goed- en minder goed draaiende bedrijven, waarbij de
werknemers bij de eerste groep zich tekort gedaan voelen. Ze hebben
daarbij gelijk, maar krijgen niet meer omdat hun werkgevers zich ook
moeten houden aan die sacrosante index, punt nummer één op mijn Only in
Belgium- lijst.
HOE DE RTBF DE FRANSE MEDIA HET NAKIJKEN GAF
**
Wie RTBF keek, wist al 45 minuten eerder dat Macron zou winnen.
Dat
het druppelt in Brussel als er regen valt in Parijs is al langer
geweten. Maar de Franse presidentsverkiezingen brachten een ongemeen
sterke bevestiging van de merkwaardige symbiose tussen de Belgische en
Franse Franstaligen.
Aux Urnes Citoyens
De zaterdag voor de eerste ronde had Le Soir de
kiezers zelfs vanop haar voorpagina met Aux Urnes Citoyens!
opgeroepen om te gaan stemmen, alsof het zowaar over Belgische
verkiezingen ging. Niet helemaal duidelijk was het of die dringende
vraag gericht was tot de stemgerechtigde Fransen, waarvan het aantal
lezers van de Belgische krant waarschijnlijk toch niet overdreven groot
moet worden geacht.
Waarschijnlijk
ging het over de vele Fransen die in Brussel wonen, en waarvan een
belangrijk deel in de spottende volksmond SDFs genoemd worden. Dat
betekent dan niet Sans Domicile Fixe (dakloos), waarvoor deze afkorting meestal staat, maar eerder Sans Difficultés Financières,
omdat zij om fiscale redenen in ons land zijn komen wonen. In België
zijn immers bijna 100.000 stemgerechtigde Fransen gedomicilieerd.
Uiteindelijk ging daarvan iets minder dan de helft naar de stembus.
RTBF
Zondag
was het vooral de openbare omroep RTBF die alle remmen losgooide, als
ging het om de belangrijkste politieke gebeurtenis van deze toch nog
jonge eeuw. Het aantal journalisten dat de zender naar de lichtstad
afvaardigde, heeft wellicht tot gevolg gehad dat een volledige Thalys
voor hen werd gecharterd. Nu bevindt de RTBF, en met haar alle Belgische
media, zich al enige jaren in de merkwaardige situatie dat zij niet
gebonden is aan Franse wettelijke beperkingen over het publiek maken van
peilingen en exitpolls op de verkiezingsdag. In Frankrijk zelf mag dat
niet voor acht uur s avonds.
Vanop
een mooi terras met zicht op Parijs deelde een Franse specialiste in de
speciale, eindeloze nieuwsuitzending van de RTBF al om kwart na zeven mee dat peilingen Macron gewonnen gaven met meer dan 55%
Dat
journaal was ook in Frankrijk gewoon te volgen op eender welke
smartphone. Le Soir bracht het bericht ongeveer op hetzelfde moment op
zijn website.
Natuurlijk
weet iedereen in Frankrijk al langer dan vandaag dat het bijzonder
interessant is om in de vooravond van een verkiezingsdag naar de
Belgische media te surfen. Dat werd dan ook massaal gedaan, wat
duidelijk te zien was op de uitdrukkingen op de gezichten van de gasten
die op hun favoriete kandidaat wachtten. Iedereen wist dus lang voor
acht uur hoe de uitslag ging zijn.
Starre wet
De
enigen die moesten doen of er nog niets bekend was, waren de Franse
media. Die hielden de schijn op dat de spanning onhoudbaar was en een
chronometer telde in beeld de lange minuten af naar 20u. Er was aan de
gasten vooraf duidelijk opgedragen het spel mee te spelen en te doen
alsof ze niet al een uur op de hoogte waren wie de winnaar was. Iedereen
wist heel goed dat de Belgische media hun Franse confraters koud gepakt
hadden.
Eigenlijk
was dit weer een bewijs van hoezeer Frankrijk in het verleden leeft en
niet wil zien dat door de mondialisering alles anders is dan vroeger
Eigenlijk
was dit weer een bewijs van hoezeer Frankrijk in het verleden leeft en
niet wil zien dat door de mondialisering alles anders is dan vroeger.
Een starre wet die exit-polls verbiedt, is zinloos als zowat de hele
wereld die openbaar maakt lang voor de officiële deadline. Misschien was
er heimwee naar het pré-internet tijdperk. Ik herinner me levendig de
spanning bij de verkiezingen van 1981, die pas tot ontlading kwam toen
klokslag acht uur het gezicht van François Mitterand als overwinnaar
verscheen. Nu kwam de verwachte uitslag op hetzelfde moment in beeld,
maar de hele journalistieke en politieke klasse was toen al lang bezig
om reacties voor te bereiden.
De president zit in de auto!!!!
Wat
nadien volgde, was een bijzonder opgeklopte show, die het gebrek aan
enthousiasme over de winnaar of de afkeer van de verliezer, of
vice-versa, moest verbergen. Eens te meer werd aangetoond dat meer
middelen voor televisiezenders allerminst synoniem zijn voor hogere
kwaliteit. Want omdat verwacht werd dat Emmanuel Macron vanuit het
Elysée naar zijn supporters bij de Eiffeltoren zou gaan, werd elke
officiële auto die het presidentieel paleis onder politiebegeleiding
verliet, achtervolgd door zowat vijftig journalisten op zware motoren.
Waarvan niemand eigenlijk wist wie zich in de auto bevond. Als daar
aangekomen bij Trocadero dan bleek dat het niet om Macron ging maar dat
een minister of andere hoge medewerker uitstapte, werd snel weer
overgeschakeld naar de studio.
Uiteindelijk
had de bende losgeslagen paparazzi dan toch de zwarte geblindeerde
limousine van Macron te pakken en toen die ook nog zijn raampje
opendraaide en iets toeriep was er geen houden meer aan. De journalisten
commentarieerden dit volslagen non-event (De president zit in de
auto!!!!!) live vanop de te snel rijdende motos. Vergeleken met hun
geschreeuw lijken onze wielerverslagevers wel kalme
biljartcommentatoren.
Je Vous Ai Compris
Macron
miste naar mijn gevoel een grote kans om op een eenvoudige manier te
tonen dat hij een andere president wou zijn. Stel je voor dat hij gewoon
met de metro naar de Eiffeltoren was gekomen? Daarmee had hij toch wel
de harten van heel wat Gele Hesjes veroverd denk ik. Zo van : Je Vous Ai
Compris, U moet elke dag de metro in, wel ik doe dat ook! Ik heb u
begrepen, had Macron met die geste kunnen zeggen, zoals de Gaulle ooit
ergens deed.
Zijn
voorganger Chirac had zijn chauffeur bij zijn overwinningsrit tenminste
gevraagd om gewoon voor verkeerslichten te stoppen. En wat dan gedacht
van Valéry Giscard dEstaing? De Franse documentairemaker Depardon
volgde hem tijdens de verkiezingsavond van 1974. Giscard zat gewoon
moederziel alleen in zijn bureau, tot hij één telefoontje kreeg dat hij
gewonnen had. In de indrukwekkende film is te zien hoe hij dan gewoon
opstaat en naar zijn auto gaat en, zelf aan het stuur, heel rustig naar
zijn partijhoofdkwartier rijdt.
Macron
had zijn entrée wel ingestudeerd : midden een grote groep jongeren
stapte hij zijn supporters tegemoet. Een mooi beeld, maar weer een
gemiste kans omdat hij enkel de hand van zijn ranke Brigitte vasthield,
niet die van het kleine meisje aan zijn rechterkant, wat toch weer een
sfeer van afstandelijkheid en gebrek aan empathie schepte.
Teleprompter
Macron
en Le Pen gingen beide onder luid applaus hun respectieve podia op.
Toch wel merkwaardig dat Le Pen door haar afkeer van Parijs, waar ze
steeds slechte resultaten heeft gehaald, koos voor een paviljoen zonder
enige uitstraling in het Bois de Boulogne, zonder enige glamour, alsof
ze wou onderstrepen een bescheiden vrouw te zullen blijven. Het gaf
haar, ondanks haar goede uitslag, een aura van verliezer, zeker toen ze
er ook niet slaagde Macron te feliciteren met zijn overwinning. Niets is
slechter voor een imago dan dat van slechte verliezer.
Dan
had Macron toch wel beter gekozen, door zijn keuze voor Trocadéro, met
de Eiffeltoren als uitgesproken symbool van Franse grandeur in de
achtergrond. Helaas maakte hij van die setting te weinig gebruik. Vreemd
is dat geen van de twee kandidaten het aandurfde zonder papier te
spreken, wat op een dergelijke moment een veel betere band met het
miljoenenpubliek had gegarandeerd.
Zelfs
van een teleprompter, die een speech voor een spreker op ooghoogte
projecteert, was er geen sprake, nochtans één van de middelen die aan
president Obama een aura van begenadigd spreker heeft bezorgd. De
voormalige Amerikaanse president kon zijn publiek aan alle kanten aan
spreken en dank zij een reeks strategisch opgestelde prompters zijn
tekst blijven bekijken Nu zagen de Fransen hoe zowel Macron als Le Pen
om de haverklap hun blik op hun geschreven toespraak bleven richten. Het
scheelde niet veel of ze deden dat ook bij het afscheid, met het
traditionele Vive La République!, Vive La France!.
Danny Le Rouge
De
enige die in het saaie media gewoel van zondagavond een grote indruk op
me maakte was Daniël Cohn-Bendit. Danny Le Rouge slaagt er steeds in
vlijmscherpe analyses te maken. Hij was de enige die het aandurfde de
symbolische vraag aan Macron te stellen om bij de volgende
parlementsverkiezingen af te stappen van het meerderheidssysteem dat
oppositiepartijen reduceert tot weinig of niets en over te gaan tot een
proportioneel kiessysteem. Dat zou eindelijk ook in Frankrijk coalities
mogelijk maken die beter beantwoorden aan de versplintering van het
politieke systeem, waar de traditionele partijen zowat afgedaan hebben.
Als
Macron het echt meent met zijn belofte om de president te worden van
alle Fransen, dan zou hij het best het advies van slimme Danny volgen
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
**
En
neen, op de Media zijn er geen beelden gekomen van Tom van Grieken bij
het afsluiten van de verkizinsdag met Marine Le Pen. Volgende keer
beter?
Bevoorbelld: Le Pen die in levenden lijve in de Madou-toren die TVG komt feliciteren met de verkiezingsuitslag .
Ze
zou daar trouwens verre van alleen staan als buitenlander. Ik denk dat
de Madou Toren het Hoofdkwartier van het VB, te klein zal zijn. En
aangezien Laeken, kasteel & tuinen, vrij zullen zijn die dag de
huidige bewoners uit voorzorg wijselijk tijdig de wijk genoimen?- zouden
er best daar écht Boergondische Feesten gehouden worden.
Met
aan elke gast, als welkomstgrschenk, net als in 1302, een Gulden Spoor.
Aangereikt door een folkloregroep van de Vier Weverkens.
530 - LE FRONT NATIONAL IN FRANKRIJK IS IN FEITE EEN AFFROT INTERNATINAL VOOR GANS DE EUROESE UNIE
.
MAANDAG 25 APRIL 2022
ONZE BEZSCHAVING VERGAAT
*
530 - LE FRONT NATIONAL IN FRANKRIJK IS IN FEITE EEN AFFROT INTERNATINAL VOOR GANS DE EUROESE UNIE
*
I N H O U D
Kom
aan, beste mnsen, reken even mee over de wereldschokkende
verkiezingsutslagen van gisteren. 25% van de kiesgerechthigden gingen
stemmen. Marcon haalde daarvan 58 en Le Pen 49%.... D.w.z. dat resp.12
en 10% van alle Fransen de uitslag hebben bepaald.
Onze bloedeigen Regime Pers goochelt met die cijfers tot die kunnen voorgesteld worden als 58 en 49% van alle Franse kiezers.
Ze zijn nu eenlaal zo. Ze kunnen niet anders. En wijn onnozelaars, moeten dat dus maar geleoven.
Mais revenons à nos moutons. Naar bij ons dus.
Op
6 mio Vlamingen waren er rond dezelfde dag minstens 1 mio ofwel leden
ofwel sympathysanten van het Vlaams Belang. De enige Partij met
Principes in de klim naar de Zelfsrandigheid van een eigen Vlaamse
Natie.
Onze
zogezegde wapenbroeders, de Club van De Vier Weverkens blazen enerzijds
wel hoog van de toren richtign Boven de Wolken maar heulen
anderdsijs dapper mee met hun collegas mede- zakkenvullende
regeeringsleiders van de vvier ocverschot-kleuren partijtes die ons Land
meer dan 70 jaar lang naat dee knoppen hebben geregeeerd.
Vandaar deze welgemeende spontane oproep aan alle goedmenende burgers, arbeiders, middenstanders,
Vrijne
Broepen, gepensioneerden; enz, om in de eerste dagen spontaan in te
scrhijven als Lid van het Vlaams Belang. Het kost U amper 12.50 .
Als
ik nog maar denk aan de weergalm in de openbare ruimte van een
dergelijke monster-intekening, dan denk ik dat er binnen de 24 uur ter
kiezing zou kunnen opgereopen worden.
Zodat we beter kunen doen dan Marine La Plume, en als voorbeeld kunnen gelden voor alle omliggende alnden.
we
willen een eengemaajt Euruoa, maar dan een Europa waar iedereen het
recht heeft om de eigen Wetgeving boven de EU-regeneven bl-bla te
stellen. En wie wiet, kunnen we kort nadien aan de Engelsen, die toch
ook n broedervolk zijn, zeggen Wellcome Home
Van alle partijen scoort Open VLD het slechtst als het gaat over betrouwbaarheid, geloofwaardigheid en eerlijkheid.
Bovenstaande vaststelling komt niet van mij, maar van Philippe Nijs, voorzitter van Jong VLD in een opiniebijdrage in De Morgen.
Zo hoort men het ook eens uit volstrekt andere bron. Sinds Verhofstadt
zijn de Vlaamse liberalen onderweg hun geloofwaardigheid kwijt gespeeld
ondanks 20 jaar regeringsdeelname of misschien juist
daarom. De huidige blauwe partijleiding lijkt dat zelfs te beseffen,
want hun enige hoop op succes bij een volgende verkiezing zou het
premierschap van Crootje zijn, de zgz premierbonus. Zoals die man nu
echter duchtig bezig is om aan een internationale job te geraken ná zijn
premierschap, zal dat eerder averechts werken.
--
Philippe
Nijs is trouwens niet de enige liberaal die zich daarover zorgen maakt.
Zijn voorganger als voorzitter van Jong VLD en nu Vlaams parlementslid,
Maurits Vande Reyde, zegt in een bijdrage aan de weekeindeditie van De Tijd
dat Open VLD zich de laatste 20 jaar een beetje heeft dood bestuurd. De
man pleit in dat artikel trouwens om voor de oppositie te kiezen als de
partij niet beter kan scoren.
En
de Vande Reyde zegt nog meer, o.a. dat Vlaanderen op weg is naar een
gezonde begroting, terwijl de schuldenlast in Wallonië naar liefst 280%
gaat. Als dat zo doorgaat, zegt hij, krijg je een natuurlijke
splitsing van dit land, niet meer uit nationalistische overwegingen,
maar uit noodzaak.
---
Ik
heb het debat op Terzake tussen Bouchez en Van Grieken niet meegemaakt,
maar men vertelde me dat Bouchez zou gesteld hebben dat Vlaanderen maar
best zo snel mogelijk aan een arbeidsgraad van 80% zou geraken. Ge moet
maar durven. Het doel is immers niet dat Vlaanderen alleen dat haalt,
maar heel België. Voor Wallonië, dat momenteel nog niet eens aan 70%
zit, wordt dit een mission impossible.
Laat die natuurlijke splitsing maar komen .
HET CORDON HYPOCRIET VAN MAGNETTE, PRÉVOT EN NOLLET
**
**
BELGIË BANANENREPUBLIEK
-
Het
doel van dit cursiefje is de draak steken met de politiek en politici.
Ik doe dit door de vinger op stinkende wonden te leggen en zo de
radertjes in de bovenkamer van de lezers te oliën. Maar er zijn van die
momenten waar ik, geraakt door medeleven, mijn missie uit de weg ga. Het
menselijk drama ten huize Wilmès is daar een voorbeeld van.
Mag
ik bij deze Sophie Wilmès, haar man en haar gezin veel sterkte schenken
en vooral een goede afloop toewensen. Kanker is een sluipende
moordenaar die in zijn bestrijding alle aandacht, inzet en steun meer
dan verantwoordt. Het siert u, Sophie, dat u onbezoldigd verlof neemt,
maar eerlijk, als er nu één situatie is waarop u het recht op behoud van
wedde hebt, dan is het deze wel.
Als Sihame El Kaouakibi gedurende meer dan één jaar, door een geveinsde ziekte, blijvend onterecht 5000 euro
per maand op zak mag steken, dan hebt u overvloedig het recht om uw
wedde te behouden om de strijd van uw man tegen deze vreselijke ziekte
samen met hem aan te gaan. Ik mag hopen dat zelfs Poetin-boys Raoul
Hedebauw en Jos Dhaese deze empathische mening delen. Maar kom
asjeblief ook snel terug ,Sophie! Want uw vervanger, Mathieu Michel de door nepotisme omhoog gepiloteerde beleids analfabeet kan geen drie zinnen zeggen zonder dat er vier verkeerd zijn.
De paasuitstap van De Croo.
Alexander
de kleinen van de De Croos, koos deze paasvakantie voor een rondreis
in Europa. Vorig jaar ging hij in den duik skiën in Courcheval betaald
door mediamagnaat Christian Van Thillo. Dit jaar besliste hij om, open en bloot,
op kosten van onze lege schatkist, zich te goed te doen aan een
snoepreisje naar Slovakije, Polen, Roemenië en Moldavië. Naar goede
liberale traditie van zijn illustere voorgangers Guy Verhofstadt en
Charles Michel, is hij er de grote jan gaan uithangen en sinterklaas
gaan spelen met óns geld.
In
zijn zog huppelden een roedel uitverkoren persjockeys met hem mee. Deze
hondstrouwe schrijfyuppies kregen een eigen vliegtuig dat
waarschijnlijk op hernieuwbare energie vloog om de blauwe glamourboy
van de liberale elite de hemel in te schrijven op de juiste bladzijden
van de geschiedenisboeken. De Croo sloot zijn paasvakantie af met een
Thallasso-weekendje in Gent. Hij had nog een Bongobon liggen van voor
corona die dringend opgesoupeerd moest worden. Voor dat verwenweekendje
nam hij zijn federale regering en de ganse Nederlandse regering mee.
Tussen de sauna en de massage deden de potverterende staatsruiveniers
zich te goed aan champagne braspartijen waar ze in hogere sferen lage
discussies voerden. Het wellness weekend werd afgesloten met een
groepsfoto en een vacuüm gezogen besluit, dat ze de banden tussen beide
landen nauwer gingen aansluiten.
Het cordon hypocriet
In
de Waalse woke wereld is een langeafstands raket met zestien kernkoppen
ingeslagen op de partij hoofdkwartieren. De man met de vinger aan de
trekker: Tom Van Grieken. Toen hij donderdag avond op TerZake in debat
ging met George-Louis Bouchez, feliciteerde sluwe Tom hem met het
doorbreken van het cordon sanitaire. In Franstalig België is het not done om in debat te gaan met het Vlaams Belang.
Nochtans
in het parlement wordt er tijdens commissiezittingen en plenaire
vergaderingen door parlementsleden van Ecolo, PS, PTB, Les Engagés en
Défi duchtig gedebatteerd met het Vlaams Belang. Geen Waalse haan die er
om kraait. En toch kan elke Waal deze debatten live volgen of
uitgesteld bekijken via de videoverslagen van www.dekamer.be . Er ligt een cordon hypocriet rond Wallonië.
Tegen het hypocriet stinkend zweet van linkse zwanspolitici biedt een mondmasker van logica en realiteitszin geen soelaas.
Elke Waal kon in zijn moedertaal
het 3 uur durende presidentieel debat van Le Pen en Macron integraal
via Waalse zenders volgen. Geen probleem voor de hersenstam van de drie
musketiers: Magnette, Prévot en Nollet. Maar een 20 minuten durend debat, op een Vlaamse zender,
amper voor de helft in het Frans, tussen Van Grieken en Bouchez, kan
niet. Tegen het hypocriet stinkend zweet van linkse zwanspolitici biedt
een mondmasker van logica en realiteitszin geen soelaas. Helaas. Er is,
denk ik, maar één deodorant voor en dat heet: bye bye Belgium.
Over bruine apen en steenezels
Terwijl
wielrenner Yves Lampaert zich moest verontschuldigen omdat hij een
onoplettende toeschouwer een kalf noemde, werden voetbalsupporters die
bruine aap riepen naar Vincent Kompany vrijgesteld van vervolging. De
woke-etiquette van de snowflake generatie schrijft voor dat mensen
beledigen door vergelijking met dieren niet mag. Scheldwoorden zoals:
ezel, kalf, steenezel, koe, uilskuiken, aap, olifant enz. moeten uit ons
scheldpatrimonium geschrapt worden.
Maar
een politieke partij en zijn 800.000 kiezers isoleren in wat bekend
staat als een schutskring rond zwijnen, koeien en ander vee, dat is geen
probleem. De allegorie van het cordon sanitaire zou dus perfect een
gepaternosterd zwijn kunnen zijn of een koe met neusring aan een
schandpaal geketend. Dergelijke beledigende dierenterm en beeldspraak
gebruiken is voor de wokies dan weer acceptabel. Zalig de armen van geest, want zij verliezen hun stem aan links.
Dit was niet op de afbraak:
Corneel van de Oosterweel stikt in zijn PFOS-nest en wordt aan de ketting gelegd.
Roken op het perron mag niet meer, behalve dan de dieselmotoren van de treinen.
Prins
Laurent krijgt een boete van 302 euro omdat hij met een wagen reed die
al acht jaar niet meer gekeurd had. Een lilliputterboete voor een royale
overtreding van de wegcode.
Het
corona medicijn Paxlovid kan niet toegediend worden aan 95 % van de +
65-jarigen. Laat dat nu net de leeftijdsgroep zijn waar 95% van de
coviddoden vallen. Je moet met het nemen het medicijn ook starten tussen
de derde en de vijfde dag na het verschijnen van de symptomen. Maar we
moeten twee dagen wachten op de resultaten van een COVID-test en het
medicijn één dag op voorhand bestellen bij de apotheker. Only in
Belgium.
Jasmijn Walldorf
*
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
*
Komaan,
beste mensen, we zijn als fiere Vlamingen zeer duidelijk onderweg om
opniew, zoals we in het verleden eeuwen lang zijn geweest, een der
welvarendste gewesten van het Avondland te worden. Niet door chi-chi of
bla-bla te verkopen, maar door hard te werken en te sparen. Zelfs al
hadden we toen, en zelfs nu nog, de reputatie als Bourgondieïers of
als Tijl Uienspiegels dor het leven te gaan.
De
Fransen blijken de moed totaal te hebben opgegeven en laten dus - met
behoud van alle pretentie die hen in de genen ingebakken zit - de
Leiding van hun La nd over te latn aan de toekomstige historische
verneieler van onze Antieke Christelijke Beschaving. Het wordt binnen
afzienbare tijd ofwel een Tweede Koude Oorlog met Rusland. Met als
gevolg, na een nieuwze tussenkomst van de USA, een 3de Wereldoorlog. Eentje die deze keer boven ons hoofd met nucleair geweld zal beïndigd worden.
Ofwel
- wat realistischer is worden al onze Kerken en Kathedralen straks
omgevormd tot mosketen en lopen overmorgen àl onze vrouwen gesliierd van
kop tot teen op straat of in de supermarkt..
Derde
mogelijk scenario daar boven-op: al onze politie-mensen worden
ingevoerdegele spleetogen voorzien van ingebouwde cameras die al onze
bewegingen op computer vastleggen
Aan
ieder van ons de vrije keuze. Maar samen zijn we het sterkst. Één onder
een en dezelfde leeuwenvlag Geel-Zwart. De kleuren van de VICTORY
529 â DE DAG VAN HET LAATSTE OORDEEL. EN OP DE HOOP TOE DAG OP DAG TWEE MAAND NA HET UITBREKEN VAN DE OORLOG IN HET OOSTENâ¦
.
ZONDAG 24 APRIL 2022
FEESTADAG VAN
ELOKEN PASEN. Kleur: WIT d.i. de Kleur der Bevestiging dat de Heer is werkelijk opgestaan
*
529 DE DAG VAN HET LAATSTE OORDEEL. EN OP DE HOOP TOE DAG OP DAG TWEE MAAND NA HET UITBREKEN VAN DE OORLOG IN HET OOSTEN .
**
I N H O U D
Ach,
die eeuwige symboliek der voortekenen. Bijgelovig of overgelovig? Na
twee maand oorlog: eindelijk het begin van het einde van de onmenselijke
oorlog in het Nabije Oosten? De Lutte met den Beer over het verder
lot van ons en vooral van Frankrijk: terugkeer naar ieders Nationale
Eigenheid of verdere verloedering in een ondergangs-mondfilisering?
Dat
alles in het Licht van de door Links LINJS gelaten duizendjarige
Kerkelijke Traditie, dat na de feiten van Pasen en de Heropstanding van
de Heer, er een eeuwigdurende vergeestelijke menselijke toekomst op ons
wacht
De Hemel moge ons dus genadig zijn.
Want waar er gehakt wordt, vallen er spaanders.
En
zo kom ik terug met beide voeten op de grond. Want van spaanders maken
we bij ons in Vlaanderen houtvezel- platen die dan in de bouw een nieuw
leven kunnnen beginnen.
-
Om
het even wat in Frankrijk uit de voorthgaande op de binnenpretjes van
de Regime Media voorgeprogrammeerde? bus komt, voor Vlaanderen zelf
is de teerling reds grotendeelsgeworpen. En deze keer ten goede, zelfs
zonder enige tussenkomst van de immer inhalerige Zuiderbuur.. Er zijn
muren gesloopt die ons Volk als geheel noooit meer zullen gevangen
houden.
En
toppunt van ironie: het zijn de Drakendoders van de francofone Blawue
Bandieten Bende, de F.B.B.B., belgicisten tot in hun kisten, die de
sleutel tot de Bevrijding aanreikten. En dan nog wel in het Openbaar en
op TV.
Ze deden dit niet zomaar, of uit Christelijke Naastenliefde, maar om er zelf beter van te worden. Hopen ze.
Maar
het zijn kosten op het sterfhuis, wan henzelf w nt ze gaan ze gaan er
aan . En wel op zeer korte tijd. Dat weten ze zelf maaral tegoed en
daarom dus dit laayse redmiddel: aan Valmingen ein delojk de helpende
hand reiken.
Too little and too late . De teerling wotdt gewopren
Zoals
ik reeds terloops vermeldde in mijn blog van gisteren, was er in
politiek Wallonië heel wat opschudding omdat MR-voorzitter Bouchez in
Terzake een debat was aangegaan met Tom Van Grieken, wat, volgens de
zelfverklaarde Waalse democraten, indruist tegen het in 2002 gesloten
akkoord van de zgz democratische francofone partijen die rond het
Vlaams Blok/Belang een cordon sanitaire mediatique hadden gesloten.
Ondertussen
heeft de MR haar voorzitter al teruggefloten en wordt het weer business
as usual inbegrepen het in stand houden van het cordon médiatique.
Het
cordon sanitair en, bij uitbreiding, dat in de media, is een van de
punten op mijn lijst Only in Belgium. Dat is nl iets dat in geen enkel
ander democratische land gebeurt en een voorbeeld van schijnheiligheid.
Men staat nl een partij toe mee te doen aan democratische verkiezingen,
geeft diezelfde partij na de verkiezingen zelfs subsidies voor het
aantal behaalde stemmen, maar zegt daarna dat ze niet mee mag spelen. En
dan zijn er nog altijd die niet begrijpen waarom men in het buitenland
in de eerste plaats in Nederland en Frankrijk Belgenmoppen blijft
vertellen over dit Absurdistan in Europa.
EN TOEN BRAK HET CORDON
**
Moedige Bouchez neemt het op tegen Tom Van Grieken. En maakt het label "extreemrechts" overbodig.
Standpunt - 23/04/2022
-
Georges-Louis Bouchez in debat met Tom Van Grieken in Terzake.
-
Donderdag
21 april 2022. Niet dat de datum in de geesten zal blijven leven. Niet
dat de wereld beefde. Niet dat Vlaanderen onafhankelijk werd. En toch.
Het Vlaams Belang werd ontvoogd, die dag.
Het
was MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez die het aandurfde, praten met
het Vlaams Belang, in een debat programma, op de VRT. In het Frans, dat
wel. Maar toch: moedig van Bouchez. Tegen de oude Franstalige consensus
in dat praten met extreemrechts taboe is. In Vlaanderen is men de
grens al langer overgestoken. Bouchez neemt een reuzensprong, die hem
potentieel duur zal komen te staan. Bij Le Soir scherpen ze hun pennen al. Bouchez zou dit louter ter promotie van zichzelf doen. Zo gaat België volgens hen teloor. Door een snotneus met dadingsdrang.
Bouchez te laat
De
waarheid is natuurlijk dat het Bouchez niet volledig om zichzelf te
doen is. De liberaal voelt nattigheid. In buurland Frankrijk maakt
Marine Le Pen kans om president te worden, ten koste van Bouchez
voorkeurskandidaat en huidig liberaal president Emmanuel Macron.
Et
alors? Wel, Bouchez beseft dat niet alleen zijn voorkeurskandidaat
dreigt te verliezen. Zijn hele politieke project dreigt in de kiem
gesmoord te worden, op een moment dat veel te vroeg komt. Eigenlijk is
Bouchez te laat in gang geschoten. Hij had eerder de confrontatie met
het Vlaams Belang moeten aangaan.
Mondialisme neemt het op tegen soevereinisme. Overal in Europa. Overal in de wereld. De internationale wereldorde van na de Koude Oorlog staat ter discussie
Mondialisme
neemt het op tegen soevereinisme. Overal in Europa. De Verenigde Staten
zijn op hun retour. De Europese bevolking verliest welvaart en
identiteit. Is kwaad. Voelt zich niet gehoord. Door wat de elite heet te
zijn.
Frustraties
Diezelfde
elite zegt de frustraties te begrijpen. En verandert niets.
Integendeel: de mondiale aspiraties worden gewoonweg versterkt. Europese
integratie van het buitenlandse beleid, het gezondheidsbeleid, het
energiebeleid. Besparingen in wat het sociale weefsel mee vorm geeft.
Grote anonieme bureaucratieën en multinationals nemen over. Neen, wie de
geschiedenis over deze periode binnen enkele decennia zal schrijven,
zal concluderen: het kon niet anders dan dat de mensen teruggrepen naar
identiteit.
Het Vlaams Belang en het Rassemblement National van Marine Le Pen zijn voor Bouchez gevaarlijk omdat ze links zijn
In
zekere zin is Bouchez in de val gelopen. Misschien is er geen val, en
denkt hij oprecht door het debat alsnog aan te gaan, dat het tij gekeerd
kan worden. Als het niet in Frankrijk is, dan wel in België. Maar
wanneer Bouchez het Vlaams Belang aanvalt omdat hun programma lijkt op
dat van de PTB, ja, zelfs nog gevaarlijker is dan dat van de
socialisten, dan is het game, set and match voor het label
extreemrechts. Het Vlaams Belang en het Rassemblement National van
Marine Le Pen zijn voor Bouchez gevaarlijk omdat ze links zijn.
Identiteit, dus
De
MR-voorzitter heeft het goed begrepen: mensen snakken naar identiteit,
naar het sociale, in een gemeenschap die opnieuw scherp de grenzen wil
aflijnen. De democratie opnieuw nationaal maken, in plaats van
internationaal. Mark Elchardus schreef er een boek over. Bart De Wever
is er opnieuw van overtuigd, na een liberaal bestuursintermezzo waarin
nagenoeg alle conservatieve waarden naar het achterplan werden
geschoven.
En
verstaat u conservatieve waarden vooral niet als het schrappen van
bijvoorbeeld de abortuswet. Conservatief betekent hier: erkennen dat de
man in de straat gewoonweg graag in zijn straat woont. Dat die straat
netjes blijft. Dat zijn buren hem begrijpen. Dat de postbode elke dag
langskomt. Dat hij genoeg overhoudt om te sparen. Dat zijn kinderen
kunnen studeren in een wereld die mag veranderen. Maar liefst niet te
snel.
Wat
in Boortmeerbeek fout loopt, is een studievoorbeeld van de
belangrijkste huidige politieke breuklijn. Ook daar: identiteit geeft
voor mensen de doorslag
Het
was niet zo bedoeld, maar op dezelfde dag als het VRT-debat,
protesteerden in Boortmeerbeek honderden mensen tegen de op til zijnde
fusie van hun gemeente met Mechelen. Wat in Boortmeerbeek fout loopt, is
een studievoorbeeld van de belangrijkste huidige politieke breuklijn.
Ook daar: identiteit geeft voor mensen de doorslag. Geen politieke deals
om de efficiëntie van het bestuur te verhogen.
Amuseren
Tom
Van Grieken heeft zich zichtbaar rot geamuseerd tijdens het VRT-debat.
Aantijgingen over een vermeende liefde voor Poetin werden gemakkelijk
weerlegd. Bouchez sneer dat het VB het failliet van Vlaanderen was
(want links) gleden van Van Grieken generatiegenoot van Bouchez af
als water van een eend. Niet dat Bouchez geen goede punten maakte. Niet
dat hij het Vlaams Belang niet ooit zou kunnen onder tafel praten. Maar
hij is nu dus te laat.
Als
Marine Le Pen zondag presidente van Frankrijk wordt, dan is hij
voorzitter van een verliezende partij. In 2024 dreigt het Vlaams Belang
dan mee aan de macht te komen in Vlaanderen. Gesteund door de Franse
president. Met een Wallonië dat zeer waarschijnlijk nog veel linkser zal
stemmen dan Vlaanderen. Voor de PTB, als Belgicistische partij de nog
grotere Nemesis van Bouchez dan het Vlaams Belang.
Als Marine Le Pen niet verkozen wordt, kan Bouchez ademhalen
Zeggen
dat het loont om in debat te gaan met extreemrechts, hun argumenten
te weerleggen. Eventjes toch. Dan wordt het een uiterst boeiende
periode, tot de verkiezingen van 2024. Maar dan zal Bouchez nog altijd
niet de volledige kern van het probleem begrijpen: voor gewone mensen is
een taalprobleem geen detail, zoals hij op de VRT zei, ter
verdediging van het feit dat hij geen Nederlands sprak. Net dat soort
denken maakt het liberalisme nu bijzonder slecht geplaatst om dynamisch
in te spelen op het veranderende Europa.
Dat
liberalisme, dat zullen we echter nog nodig hebben. Gemeenschapsdenken
mag nu dan wel populair zijn en terecht maar het heeft zo zijn eigen
onhebbelijkheden. Vroeg of laat steekt het iemand anders in een cordon.
In 2020 zeer sanitair. In 2030 misschien al te identitair.
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
*
Je
houdt het niet voor mogelijk, maar noch de Verrijzenis noch het (begin
van) eerhesertel voor het Volk dat België onder dreiging en afpersing -
niet alleen groot heeft gemaakt, maar het daarbij ook nog in stand
houdt door noeste arbeid en talent voor ondernemen: ze zijn beiden niet
progresssief genoeg om mee te spelen in de duivelskunst van het
vernietigen van elke menseelijkheid.
Het cordon sanitaire
heeft dus slechts een klein barstje opgelopen maar het zal in de
toekomst met des te meer verbetenheid aangehouden worden. We hadden het
dus geweten moeten hebben: met dit soort politekers-zakkenvullers valt
er geen land bezeilen. Laat staan er een te besturen zoals het hoort.
De
feiten zij dus de feiten. Des te beter. Want onze rangen zullen na deze
wel stevig aangevuld worden met Nieuwe Lidkaart van het VB.
À bas la culotte! Et pour les Flamands la même chose.
-
En
Onder de Schreve, m.a.w. tot onder de voeten van Marine Le Pen, die
in Atrecht (Arras) de huidige minuten verbijt: is het allons of
dehors les enfants de la Patre, le jour de gloire est arrivé?
Zullen we straks ingelepeld krijgen. De teksten liggen al dagen geleden klaar gemaakt
528 â GEEN MICRO GOLFOVEEN MAAR EEN MACRO GOLFOVEN WORDT AANGEEZET ALS LE PEN HET NIET HAALT
.
ZATERDAG 23 APRIL 2022
Slecht signaal voorr de start van WO 3
*
528 GEEN MICRO GOLFOVEEN MAAR EEN MACRO GOLFOVEN WORDT AANGEEZET ALS LE PEN HET NIET HAALT
*
I N H O U D
In
zijn stukje van vandaag zet GUVAAL eerder obvewust? de juiste toon.
Namelijk dat Onze Mensen aan de Top( geen Vredestchters mogen genoemnd
worden. Eerder marchads van oorlogstuig. We staan dus voor het feit dat
het Islamo Woke Blauw heersersgespuis onderweg is naar de top van de
Navo. Het Mirakel van Brakel zou dus binnenkort de kroon op het werk
kunnen zetten . En n voet naast Rutte.
De man kan gerust zijn.
Want
Brakel, dat ligt midden de Oudenaardse bossen, en de Poet zou dat nest
dus nooit kunnen viunden om het vn de kaart te vegen.
Benieuwd
naar het debat TVG/Kurk Bouchez op De Afspraak van gisteren. TVG in
de Taal van Marioanne of Kurk in de Taal van Vondel?
Of moet ik eerder spreken van een dovemansgesprek?
Opmerkelijk nieuws uit de Belgische politiek: Sophie Wilmès
neemt tijdelijk afscheid van haar functie als minister van Buitenlandse
Zaken. Haar man en de vader van haar vier kinderen heeft een agressieve
vorm van hersenkanker en Sophie vindt dat haar plaats voorlopig thuis
is. Voor zoiets kan men niets anders dan veel respect opbrengen.
Heel
wat minder respect is er voor eerste piet Crootje, die beslist heeft
als federaal premier die taak van Buitenlandse Zaken erbij te nemen
i.pl.v. eens een nieuwe man/vrouw de kans te geven. Alles heeft te maken
met het feit dat Crootje zich al een tijdje uitslooft om te canvassen
voor een internationale functie en Buitenlandse Zaken daar goed bij
past. Nu die andere liberalen Charles Michel en Didier Reynders daarin
al geslaagd zijn en Sophie kandidaat was voor de post van
NAVO-voorzitter, was de Belgische politieke spoeling internationaal wat
dun geworden en wordt er ook regionaal van Open VLD niet veel meer
verwacht van de volgende verkiezingen, vandaar.
Een
Franstalige liberaal die zich dezer dagen wél positief liet opmerken,
is MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez in een debat tussen hem en Vlaams
Belang-voorzitter Tom Van Grieken, gisteren in "Terzake". Het debat was
een primeur, omdat Franstalige politieke partijen zich nog altijd
houden aan een "cordon sanitaire médiatique". Bouchez zelf begrijpt de
kritiek niet en doet steeds meer aan Realpolitik, iets waar ze bij
Open VLD nog niet aan toe zijn.
Vincent
Van Quickenborne vindt wel dat Open VLD zich moet heruitvinden. Hij zou
misschien eens kunnen proberen te rade te gaan bij zijn Waalse
politieke familie, te beginnen bij barbuto Bouchez..
*
*
LE GRAND DÉBAT.
**
Le .Pen meet zich presidentieel imago aan, Macron wint op punten
Maar alles blijft nog mogelijk
-
Ruim
15 miljoen Fransen installeerden zich gisterenavond in hun luie zetel
voor een bijna drie uren durend debat tussen uittredend president
Emmanuel Macron en zijn uitdaagster Marine Le Pen. Een confrontatie die
in tegenstelling tot vijf jaar geleden géén afgang werd voor Le Pen,
maar waarin Macron het inhoudelijk meestal wel op punten haalde van zijn
opponente. Al slaagde hij er vaker niet dan wél in om de perceptie van
arrogante wonderboy te doorbreken.
Gespannen
Koopkracht,
koopkracht en nog eens koopkracht. Niet enkel opende het langverwachte
debat tussen beide presidentskandidaten met dit thema, de ongebreidelde
inflatie en de impact daarvan op de portemonnee van de Fransen
kronkelden ook als een rode draad doorheen heel wat andere themas. Een
duidelijk gespannen Le Pen de afgang van vijf jaar geleden zal daar
wellicht niet vreemd aan zijn geweest opende met een oproep aan de
Franse bevolking, die volgens haar al vijf jaar lijdt en nu de kans
krijgt om voor een nieuw collectief project te kiezen.
Waarna
ze onder meer een lans brak voor een BTW-verlaging op brandstoffen en
extra geld beloofde aan mensen in een kwetsbare situatie om zo de
koopkracht opnieuw wat op te krikken. Het cijfersteekspel over de zin en
onzin van bepaalde maatregelen was uiteraard koren op de molen van de
economisch veel beter onderlegde Macron, die het bij momenten bijzonder
lastig had om zijn superioriteitsgevoel te verbergen.
Russische lening
Bij
het tweede thema van de avond het internationale politieke beleid dat
Frankrijk de komende jaren moet voeren schakelde het debat plots
enkele versnellingen hoger. Le Pen kantte zich resoluut tegen een boycot
op Russische olie of gas, omdat de Franse burgers en bedrijven daarvan
het eerste slachtoffer zouden worden. Het ontlokte Macron de opmerking
dat haar partijgenoten in het Europees parlement net het
tegenovergestelde standpunt hadden verdedigd.
De
zittende president rook zijn kans, en confronteerde Le Pen met de
lening die haar partij in 2015 afsloot bij een Russische bank. Een bank
die ook nauwe banden had met het Kremlin. U hangt van Poetin af en bent
dus niet in staat om een onafhankelijk beleid te voeren tegenover
Rusland, klonk het. Die lening is nog altijd niet terugbetaald, maar u
blijft altijd bijzonder dubbelzinnig als het daarover gaat.
Le
Pen reageerde furieus. Ze ontkende de lening niet, maar wierp Macron
voor de voeten dat geen enkele Franse bank haar partij geld wilde lenen,
en dat ze dus wel haar toevlucht moest nemen tot een buitenlandse
financier. Waarom dat dan precies een aan het Kremlin gelieerde bank
moest zijn, dat kwamen we niet te weten. Toch scoorde ook zij punten
toen ze fijntjes opmerkte dat diezelfde Emmanuel Macron Poetin enkele
jaren geleden nog met alle égards ontvangen had in het paleis van
Versailles.
Frexit?
Op
de vraag van de moderatoren of Le Pen Frankrijk effectief uit de EU zou
laten stappen een idee waar ze jaren geleden al eens mee durfde uit
te pakken volgde nu een resoluut ontkennend antwoord. Al gaf ze ook
meteen aan dat ze die EU wel radicaal wil hervormen tot een soort
alliantie van landen, waarbij de Europese Commissie veel meer respect
zou moeten tonen voor de souvereine keuzes die de lidstaten zelf maken.
Toen
het debat daarna opnieuw de economische toer opging, werd opnieuw
duidelijk dat deze Marine Le Pen op heel wat vlakken stilaan een
resoluut links programma verdedigt
Toen
het debat daarna opnieuw de economische toer opging, werd opnieuw
duidelijk dat deze Marine Le Pen op heel wat vlakken stilaan een
resoluut links programma verdedigt. Tegen nieuwe vrijhandelsakkoorden,
tegen de onbeperkte detachering van buitenlandse werknemers in Frankrijk
en voor een bevriezing van de pensioenleeftijd op 60 of 62 en een
verhoging van de pensioenen. Ze doorspekte haar betoog regelmatig met
verwijzingen naar de protesten van de gele hesjes en nam het op voor de
kleine man op het Franse platteland. Een waarnemer zou zich stilaan
gaan afvragen waarom Le Pen door haar politieke tegenstanders én de pers
nog altijd steevast in de extreemrechtse hoek wordt geduwd. Nogal wat
van haar uitspraken gisterenavond zouden immers net zou goed uit de mond
van de extreemlinkse Jean-Luc Mélenchon kunnen zijn gerold.
Hautain
Uiteraard
blijft Le Pen bijzonder kritisch voor de islam en blijft ze hameren op
een gespierd veiligheidsbeleid, maar het viel toch vooral op in welke
mate ze haar discours verbreed heeft in een poging om veel meer
landgenoten aan te spreken. In vergelijking met enkele jaren terug komt
ze nu ook veel zachter en gematigder zeg maar presidentiëler over.
Ze had duidelijk haar huiswerk gemaakt en slaagde er af en toe ook in
om het Macron lastig te maken. Of dat zal volstaan om de miljoenen nog
onbesliste Fransen over de streep te trekken, is een ander paar mouwen.
Macron
zelf kwam gisteren vaak opvallend assertief en dus ook alweer te
hautain uit de hoek, maar gaf tegelijk ook blijk van een
zelfverzekerdheid die de Fransen van hun president verwachten. En met
zijn intelligentie en dossierkennis duwde hij Le Pen ook regelmatig in
de hoek. Vooral toen het over het klimaatbeleid ging, zocht ze soms al
te nadrukkelijk haar heil in plat populisme en bood ze de zittende
president een aantal open doelkansen op een schoteltje aan.
Veiligheid en migratie
Pas
na ruim twee uur debatteren, kwamen veiligheid en migratie aan bod.
Twee themas die Marine Le Pen tot voor kort bijzonder nauw aan het hart
lagen, maar waar ze tijdens deze campagne bewust wat meer afstand van
nam. Ze hoopte zich zo een wat gematigder en meer presidentieel imago
aan te meten. Of deze strategie de juiste was, zal volgende zondag
moeten blijken, want haar politieke tegenstanders bleven haar alvast
consequent in het extreemrechtse verdomhoekje duwen. Bovendien zag ze de
voorbije maanden ook nogal wat medestanders van het eerste uur naar het
Zemmour-kamp overlopen.
Ik probeer me nog voorzichtig uit te drukken, maar dit land wordt vandaag geconfronteerd met ronduit barbaarse
toestanden, drukte Le Pen meteen het gaspedaal in. De onveiligheid is
vandaag overal, van de grootsteden tot in de kleinste dorpjes op het
platteland. En de ongebreidelde immigratie draagt daar in sterke mate
toe bij. Er is dus absoluut nood aan extra middelen voor de politie én
aan een veel kordater optreden van de ordediensten. Voor het eerst
tijdens dit debat leek Macron enigszins in het defensief gedrongen. Hij
schermde met cijfers die de eigen verwezenlijkingen in de verf moesten
zetten, maar echt overtuigen kon hij daarbij niet. Ook al niet omdat Le
Pen nu wél snel en assertief reageerde.
Verbod op hoofddoek in openbare ruimte
Toen
ze de vraag kreeg voorgeschoteld of mocht zij aan de macht komen
een vrouw nog langer gesluierd over straat zou mogen lopen, was het
antwoord even resoluut als genuanceerd. Ik strijd niet tegen een
godsdienst in het algemeen of tegen de islam in het bijzonder, wél tegen
de islamistische ideologie. In de eerste plaats moeten we dus de 570
moskeeën in dit land die als radicaal geboekstaafd staan meteen sluiten.
Daarnaast pleit ik onomwonden voor een verbod op religieuze symbolen in
de openbare ruimte.
Een burgeroorlog
Het
leverde haar prompt het verwijt op van Macron dat ze de hoofddoek, het
islamisme en het terrorisme op één hoop gooide. We blijven in dit land
vasthouden aan de laïcité. Op school en binnen openbare diensten blijft
de hoofddoek dus sowieso verboden, maar op straat zal ik de hoofddoek
nooit verbieden. Frankrijk zou het eerste land ter wereld zijn om dit te
doen, en het zou in praktijk ook onmogelijk zijn om zon verbod te doen
naleven. Waarna hij zwaar uithaalde naar zijn tegenstandster, en haar
ervan beschuldigde een burgeroorlog te zullen ontketenen.
Wie in Frankrijk geboren wordt, zal niet langer automatisch en onvoorwaardelijk de Franse nationaliteit toegewezen krijgen
Le
Pen reageerde als door een wesp gestoken. U insinueert dus dat
bepaalde mensen in dit land zich niet langer zouden willen onderwerpen
aan de Franse wetgeving? Op de koop toe heeft u de voorbije jaren dan
wel een charte de la laïcité voorgesteld, maar intussen geen enkele imam
of andere islamitische leider die weigerde dit te ondertekenen
uitgewezen. Als ik president word, wil ik de Fransen een referendum
voorleggen over migratie. Daarin zal ik de bevolking onder meer
voorstellen om criminelen van buitenlandse origine het land uit te
zetten. Wie in Frankrijk geboren wordt, zal niet langer automatisch en
onvoorwaardelijk de Franse nationaliteit toegewezen krijgen en sociale
woningen zullen prioritair worden toegewezen aan mensen met de Franse
nationaliteit.
Laatste peilingen
De
meeste Franse media waren het er na afloop van dit debat over eens:
Macron had een licht overwicht en kwam een stuk agressiever uit de hoek
dan we van hem gewoon zijn, maar voor Le Pen werd het hoegenaamd geen
heruitgave van de afgang van vijf jaar geleden. En dus blijft het, drie
dagen voor de beslissende stemgang, bijzonder spannend bij onze
zuiderburen. In de laatste peilingen haalt Macron 53 procent, versus 47
procent voor de kandidate van het Rassemblement National. Nooit eerder
tijdens deze campagne was de kloof zo klein, alles blijft mogelijk.
Filip Michiels
*
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
*
WO
3 . Het blijft een obcessie. Precies omdat er overal als vermoord over
gezwegen wordt. Anders zou de Westerse Wereld van direct van aanschijn
veranderen want Links zou meteen overal van de kaart geveegd worden want
binnen de 24 uur vervangen door Rechts. Want overal vinden we sporen
die leiden naar de ondergang. We helpen zelfs dapper mee an
vernietigingswapens tegen de Russen. In een oorlog waaar we nierts mee
te zien hebben. Het Westen, onder impuls (dreiging?) van Sleepy Joe, tot
in de Europese Unie, om de Poet uit te dagen op alle mogelijke
manieren. Net Klein Duimpje die de slapende goedmoedige Reus tegen de
schenen stampt Het eniige wat telt zijn wapens en nog eens wapens, en de
portemonnee.
De
vele honderden miljoenen slachtoffers die er binnenkost zullen zijn?
Daar zijn in heel Europa haast geen kerken meer over om iemand deftig te
begraven. Wat ook overbodig is, volgens de VRT. We zagen het dus meteen
hoe ze het stellen met satelietbeelden uit de ruimte over massagrgven
in de buurt van Mariapol. Neen, hun stemmen klonken niet tot in de
ruimte . Hebben we intussen geleerd bij de Amerikhanen die toch overal boven kraaien.
Marine Le Pen een tweede Pucelle dOrlé ns? In een ondertussen totaal gelaïciseerd Frankrrijk? Datzelfde land dat er eens prat op ging La Fille la plus Ainée de lÉglise te worden genoemd?
Een tweede Jeanne d Arc?
In
een Patrie waar de dag van vandaag er geen enkele Bak meer was die
zaken wilde doen et Marine Le Pen, wegens veel te veel extrème droite,
en die zich dus heeft moeten wenden tot een Russische Bank om het hoofd
boven water te houden
Een dermate bekrompen Volk wil, onder Marcon, de pretentie hebben om de wereld te helpen beter maken?
Pek en veren voor Macron, en Blijde Intrede voor La Plume, die nu toch al in Atrecht (Aras) verblijft
527 â ZOWEL NATIONAAL ALS INTERNATIONAAL IS HET COMMNDO EEN HOERENBOEL
.
VRIJDAG 22 APRIL 2022
*
527 ZOWEL NATIONAAL ALS INTERNATIONAAL IS HET COMMNDO EEN HOERENBOEL
*
I N H O U D
U leest eerst maar wat volgt, dan kunnnen de lezers me misschien gelijk geven.
Poilitiek bedrijnven zou Leiderschap moeten betekenen. Voorgaan uitsluitend in het voordeel van Het Eigen Volk Eerst.
De
Geschiedenis leert ons dat het vroeger al niet veel beter is geweest,
ja, dat alles feitelijk al begonnen is in het Aards Paradijs toen de
Eerste Mens al niet meer kon weerstaan aan de Verleiging. De drie
Hoogdletters G, U weet wel. Maar daar moeten we al alng een derde
letter aan toevoegen. De I van de Islam die bezig is deze planeet voor
Mens & Dier naar de knoppen te helpen.
Een mens zou zich op de lange duur afvragen waarom ze dat doen.
Ja Ja, die 72 dagverrse Jonge Maagdeen in het Eeuwig Leven .
Anders gezegd: Nooit genoeg. Ikke, Ikke en de rest kan stike .
BREAKING NEWS
*
HET NIEUWE GEZICHT VAN HET LINKS NAZISME IN VLAANDEREN
20 april 2022 De Ziel
Terwijl
de deugpers met Knack voorop mensen met andere gedachten wanhopig
tracht vast te pinnen aan Putin opdat zijn slechtheid op hen zou
afslaan, huppelt Groene madam Mieke Vogels vlotjes heen en weer over de
scheidingslijn van cordon sanitaire tot Vlaams Links Nazisme, en terug.
Knack
en ander media-ongedierte kijkt zedig weg als Mieke Vogels poneert dat
België beter de NAVO verlaat om Putin te omarmen. Omdat we Putin nodig
hebben om het klimaatprobleem op te lossen, zei ze gisteren in de
deugvod De Morgen. Dat Putin ongegeneerd zijn buurland
aan flarden schiet en een nooit geziene exodus naar ons land veroorzaakt
dekt ze met de mantel der liefde toe.
Vogels
is van dezelfde moeras luchtpartij als Wouter Van Besien, die zijn
plusvrouw, Danielle Dierckx, parkeerde in het rode pluche van De Roma.
Alwaar ze van De Roma een cultuur concentratie kamp mocht maken mét het
geld van het volk. Zo verbood Dierckx recent nog een boekvoorstelling
van Dyab Avou Jahjah. Hij moest gestraft worden omdat hij zijn boek had
laten uitgeven bij een uitgever die ooit ook een boek had uitgegeven van
een zoon van iemand van het Vlaams Belang. (Voor artikel klik HIER.
Ja, zo ziet het Links Nazisme in Vlaanderen er vandaag uit. Mensen in
schutkringen steken, Russische oorlogsleiders bewieroken, afstand doen
van de NAVO het kan niet op bij Groen.
Breaking News
*
Links Nazisme in Vlaanderen groeit met de dag, zie de totaal ongepaste handelingen van kunstencentrum De Roma
19 april 2022 Roski
Vlaanderen
kleurt grauwer met de dag. We mogen zonder blozen spreken van de
opkomst van een ongebreideld Links Nazisme waarbij denkers en sprekers
wiens gedachten niet overeenstemmen met een links gedachtengoed worden
verketterd en een plaats wordt ontzegd in publieke gesubsidieerde
middens.
Dat
het Links Nazisme zich hierbij letterlijk in de eigen voet schiet,
waarbij tevens het acute gevaar voor het opkomende Links Nazisme
geïllustreerd wordt, is het volgende waargebeurde verhaal.
Een
man met felgroene bril, en dan bedoelen we écht gifgroen, werkte
jarenlang samen met Doorbraak. Zijn foute bril gaf aan dat hij eerder
links dan rechts georiënteerd in het leven stond. De man verzorgde een
tijd lang de boeken van Doorbraak en startte er ook een wijnservice.
Zijn keuze van wijnen gaf aan dat hij eerder links dan rechts
georiënteerd in het leven stond. De man heette Karl Drabbe. De man kwam onlangs onderhuids in het nieuws omdat hij een tijdlang de partner was van Saïda Boujdaine. Dit Marokkaans onevenwichtig wicht wurmde zich begin april 2022 tot op de voorpagina van Dag Allemaal (lees het artikel HIER) omdat ze niet alleen met Dhr Drabbe gevogeld had maar ook met Yves Leterme.
Blijkbaar had haar sapuitwisselingsproject met Leterme niet opgeleverd
wat ze eruit had willen halen, dus zocht ze haar gram in de pers. Een
aantal idiote schrijvelaars van Dag Allemaal, onderdeel van DPG Media,
kwamen kwijlend klaar bij het overigens zo goed als 100% fake verhaal
van Saïda Boujdaine over Yves Leterme. Maar daar gaat het hier niet
over. Of wacht, misschien toch een beetje. Lees naarstig verder.
Ertsberg
Die
man met kleurrijke bril, Drabbe dus, was eigenlijk de kwaadste niet
want hij had het lef en de ballen om een nieuwe uitgeverij op te richten
op 8 juli 2021. Terwijl iedereen door corona
overvallen werd en het leven tot stilstand kwam, deed Drabbe wat echte
ondernemers doen, de koe bij de horens vatten en initiatief nemen. Hij
noemde zijn uitgeverij Ertsberg.
De
keuze van uitgever Drabbe was tot hier toe zonder meer evenwichtig. Hij
publiceerde boeken van zowel links als rechts als het midden. De
Ertsberg-stal herbergt auteurs als Philippe De Backer, Peter De Keyzer,
Jean-Marie Dedecker, Mark Elchardus, Frank Judo, Alain Mouton en zelfs
Filip Moens, een notoir voorstander van LGBTQIA-aanvaarding. Wie niet
beter weet zou denken dat bij Drabbe kwaliteit primeert boven het
commerciële. Alleen dat laatste is wellicht al verdacht voor de nieuwe
protagonisten van het Links Nazisme in Vlaanderen.
Wij
van tScheldt weten dat de uitgeverij van Drabbe nogal zeer links in
het leven staat. Dat werd pijnlijk geïllustreerd door een medewerker van
Ertsberg, een zekere Michael Domen. Deze redacteur werkte drie jaar
lang aan het Instituut voor Ontwikkelingsbeleid (IOB) voor hij bij
Ertsberg kwam te werken. Hij was beter bij dat Instituut gebleven want
onder de vlag van Erstberg begon deze linkse Neanderthaler bijzonder
giftig over tScheldt te tweeten. De initiële bewondering voor het
ondernemersinitiatief van Drabbe kreeg bij de tScheldt-redactie
hierdoor een stevige knauw. Domen kreeg op Twitter lik op stuk van het
Twitter-team van tScheldt waarbij hij al snel tScheldt blokkeerde, een
nogal onhandige actie van een boekenuitgeverij-medewerker.
De
bovenstaande paragraaf dient niet om de ons voor de rest onbekende
Michael Domen tegen de schenen te schoppen, de paragraaf illustreert
alleen maar dat de ziel van Ertsberg grondig links georiënteerd is.
Karma
Want wat gebeurde er vervolgens?
Ertsberg
sloeg Dyab Abou Jahjah aan de haak als auteur. Tussen ons gezegd en
gezwegen, dat was niet zo moeilijk, want Dyab Abou Jahjah is getrouwd
met de zus van hou u vast . Saïda Boujdaine, het
onevenwichtige wicht dat aast op het karkas van Yves Leterme en de
sponde deelde met Karl Drabbe, allicht omdat ze in de uitgever een
trapje zag om zich hogerop te slapen in de samenleving.
De
min of meer familiale lijn tussen Karl Drabbe en Dyab Abou Jahjah zal
het vermoedelijk makkelijk gemaakt hebben voor beide mannen om elkaar te
vinden respectievelijk als auteur en uitgever.
De
laatste die we ervan kunnen verdenken rechts, conservatief of
rechtsextremistisch te zijn is uiteraard Dyab Abou Jahjah. Het moet
gezegd dat de ouder wordende Dyab Abou Jahjah steeds meer indruk maakt
en intellectueel gewicht in de maatschappelijke schaal weet te leggen.
De standpunten van Jahjah over Vrije Meningsuiting en Persvrijheid zijn
zelfs gezonder en doordachter te noemen dan de fake invulling die blanke
politici als Bart SSomers of Egbert Lachaert eraan
geven of Godbetert extreemwitte onderzoeksrechters als Theo Byl. U weet
wel het trio dat huiszoekingen organiseerde bij tScheldt en partners.
Jahjah heeft als eerste ook een schrander inzicht ontwikkeld over wat nu
woke is of wat wappies zijn. Vandaar dat het helemaal niet zo gek is
dat Ertsberg een nieuw boek van Jahjah uitgeeft.
Persvoorstelling
Een
boek uitgeven gaat meestal gepaard met een met alcohol overgoten
maidentrip in een of ander kunstencentrum of conferentiezaal. De auteur
komt er zijn boek voorstellen en tekenen, de uitgever mag er glimmen van
trots, de pers mag er afhankelijk van het budget een broodje dan wel
copieuze maaltijd nuttigen. Dat is te zeggen iedereen van de pers
behalve tScheldt. Door de unieke actie van de Vlaamse Vereniging van
Journalisten ten behoeve van de gepolitiseerde processen tegen
tScheldt, dwz het produceren van een memo waarin staat dat tScheldt
geen journalistiek is, wordt tScheldt op geen enkele boekvoorstelling
uitgenodigd. De grap is uiteraard dat er ondertussen van elk mediahuis
wel een journalist onder pseudoniem meeschrijft met tScheldt waardoor
officieus tScheldt overal aanwezig is.
Zo wilde Erstberg het boek van Jahjah voorstellen in De Roma te Antwerpen.
Niet
al te ver gezocht want er hangt al vele jaren een affiche met de naam
Jahjah op in de hal van De Roma! Reeds jaren gebruikt De Roma de naam
van Abou Jahjah om zichzelf het diverse laagje vernis te geven nodig in
het hart van Borgerhout om niet elke dag de ramen ingegooid te krijgen
door Marokkaanse schoffies die geen boodschap hebben aan optredens van
Bart Peeters of BLØF in hun territorium.
Vermoedelijk
dachten Ertsberg en Jahjah dat de organisatie van hun persvoorstelling
in De Roma een fluitje van een cent was. Niet in het minst omdat De Roma
zowat de helleput van bij elkaar gesprokkeld subsidiegeld is. Niet in
het minst omdat de directrice er de naar boven geparachuteerde Danielle
Dierckx is. Wie is Danielle Dierckx? De minstens tweede vrouw van
politicus Wouter Van Besien. Kortom, er was geen beter links platform om het boek van Dyab Abou Jahjah aan de wereld voor te stellen dan De Roma.
Dat was dan toch buiten De Roma gerekend zo blijkt nu.
De
Roma beschouwt zich als een moerasfilter die met geld van de overheid
kunst en cultuur moet zuiveren van ongewenste gedachten en ontaarde
auteurs.
Want
Ertsberg is volgens De Roma een vuile uitgeverij. Ertsberg publiceerde
in haar éénjarig bestaan al wel eens een boek van een rechtse denker.
Zoals bijvoorbeeld een boek van Koen Dillen, zoon van
wijlen Karel Dillen, stichter van het VB. Een partij waar Koen Dillen
zich overigens in 2011 van distantieerde uit onvrede met de aanwezigheid
van Filip Dewinter in de partij. Dillen is een Frankrijk-kenner en hij
schreef in het verleden onder pseudoniem enkele gesmaakte biografieën
over Nicolas Sarkozy en François Mitterrand. Dit jaar verscheen er bij
Ertsberg De Polemist en de President van de hand van Koen Dillen,
onder eigen naam.
Het
bovenstaande was genoeg om de organisatoren van De Roma in
zuiverings-modus te doen schieten. De Roma beschouwt zich als een
moerasfilter die met geld van de overheid kunst en cultuur moet zuiveren
van ongewenste gedachten en ontaarde auteurs.
De
Roma vond het niet kunnen dat Ertsberg een stem had gegeven aan een
Entartete schrijver zoals Koen Dillen. In afwachting van de opname van
Koen Dillen in een gesubsidieerd zuster-concentratiekamp van De Roma
besloot De Roma de toegang tot haar zalen te ontzeggen aan iedereen die
verbrand is door Ertsberg, Dyab Abou Jahjah inclusief. Ook al hangt zijn
affiche in De Roma.
Het
bericht van De Roma naar Ertsberg met hun weigering is ijzingwekkend en
laat niets aan de verbeelding over. Wie een voorbeeld zoekt van Links
Nazisme Zoek niet ver. Zoek niet verder. Het Antwerpse
cultuurconcentratiekamp bevindt zich achter Uw hoek in Borgerhout, wordt
politiek gestuurd door de bedgenoot van een Groen-politicus en werd en
wordt zwaar gesubsidieerd door de Vlaamse Overheid, de Stad Antwerpen,
de Provincie Antwerpen en één of ander Europees Deugfonds.
Draaikont Danielle Dierckx
Toen
Jahjah de weigering van De Roma op Twitter deelde, voelde directrice
Danielle Dierckx aan haar water dat haar cultuurconcentratiekamp
misschien ineens wat veel hooi op haar vork had genomen. Ze
communiceerde onmiddellijk dat de weigering berustte op een misverstand,
uitsluitend en alleen in het hoofd van Jahjah, alsof de bebaarde
inwijkeling de Vlaamse taal niet machtig genoeg was om de fijnbesnaarde
en zoetgevooisde volzinnen van De Roma-medewerkers te begrijpen en te
interpreteren.
Daar
kwam abrupt een einde aan toen Jahjah de neergeschreven weigering van
De Roma publiceerde. Danielle Dierckx slaapt dus niet alleen met een
politicus, ze draagt ook al zijn vlooien en heeft zich zijn besmuikte
schurkentaal eigen gemaakt. Niet meer wetende waar haar leugenachtige
kont te draaien stuurde Dierckx snel een berichtje de wereld in dat .
alle zalen in De Roma de volgende 99 jaar zijn volgeboekt en er dus
logistiek-gewijs geen plaats meer is voor een boekvoorstelling in De
Roma voor een boek van Ertsberg.
Breaking News
*
Links Nazisme in Vlaanderen groeit met de dag, zie de totaal ongepaste handelingen van kunstencentrum De Roma
19 april 2022 Roski
Vlaanderen
kleurt grauwer met de dag. We mogen zonder blozen spreken van de
opkomst van een ongebreideld Links Nazisme waarbij denkers en sprekers
wiens gedachten niet overeenstemmen met een links gedachtengoed worden
verketterd en een plaats wordt ontzegd in publieke gesubsidieerde
middens.
Dat
het Links Nazisme zich hierbij letterlijk in de eigen voet schiet,
waarbij tevens het acute gevaar voor het opkomende Links Nazisme
geïllustreerd wordt, is het volgende waargebeurde verhaal.
Een
man met felgroene bril, en dan bedoelen we écht gifgroen, werkte
jarenlang samen met Doorbraak. Zijn foute bril gaf aan dat hij eerder
links dan rechts georiënteerd in het leven stond. De man verzorgde een
tijd lang de boeken van Doorbraak en startte er ook een wijnservice.
Zijn keuze van wijnen gaf aan dat hij eerder links dan rechts
georiënteerd in het leven stond. De man heette Karl Drabbe. De man kwam onlangs onderhuids in het nieuws omdat hij een tijdlang de partner was van Saïda Boujdaine. Dit Marokkaans onevenwichtig wicht wurmde zich begin april 2022 tot op de voorpagina van Dag Allemaal (lees het artikel HIER) omdat ze niet alleen met Dhr Drabbe gevogeld had maar ook met Yves Leterme.
Blijkbaar had haar sapuitwisselingsproject met Leterme niet opgeleverd
wat ze eruit had willen halen, dus zocht ze haar gram in de pers. Een
aantal idiote schrijvelaars van Dag Allemaal, onderdeel van DPG Media,
kwamen kwijlend klaar bij het overigens zo goed als 100% fake verhaal
van Saïda Boujdaine over Yves Leterme. Maar daar gaat het hier niet
over. Of wacht, misschien toch een beetje. Lees naarstig verder.
Ertsberg
Die
man met kleurrijke bril, Drabbe dus, was eigenlijk de kwaadste niet
want hij had het lef en de ballen om een nieuwe uitgeverij op te richten
op 8 juli 2021. Terwijl iedereen door corona
overvallen werd en het leven tot stilstand kwam, deed Drabbe wat echte
ondernemers doen, de koe bij de horens vatten en initiatief nemen. Hij
noemde zijn uitgeverij Ertsberg.
De
keuze van uitgever Drabbe was tot hier toe zonder meer evenwichtig. Hij
publiceerde boeken van zowel links als rechts als het midden. De
Ertsberg-stal herbergt auteurs als Philippe De Backer, Peter De Keyzer,
Jean-Marie Dedecker, Mark Elchardus, Frank Judo, Alain Mouton en zelfs
Filip Moens, een notoir voorstander van LGBTQIA-aanvaarding. Wie niet
beter weet zou denken dat bij Drabbe kwaliteit primeert boven het
commerciële. Alleen dat laatste is wellicht al verdacht voor de nieuwe
protagonisten van het Links Nazisme in Vlaanderen.
Wij
van tScheldt weten dat de uitgeverij van Drabbe nogal zeer links in
het leven staat. Dat werd pijnlijk geïllustreerd door een medewerker van
Ertsberg, een zekere Michael Domen. Deze redacteur werkte drie jaar
lang aan het Instituut voor Ontwikkelingsbeleid (IOB) voor hij bij
Ertsberg kwam te werken. Hij was beter bij dat Instituut gebleven want
onder de vlag van Erstberg begon deze linkse Neanderthaler bijzonder
giftig over tScheldt te tweeten. De initiële bewondering voor het
ondernemersinitiatief van Drabbe kreeg bij de tScheldt-redactie
hierdoor een stevige knauw. Domen kreeg op Twitter lik op stuk van het
Twitter-team van tScheldt waarbij hij al snel tScheldt blokkeerde, een
nogal onhandige actie van een boekenuitgeverij-medewerker.
De
bovenstaande paragraaf dient niet om de ons voor de rest onbekende
Michael Domen tegen de schenen te schoppen, de paragraaf illustreert
alleen maar dat de ziel van Ertsberg grondig links georiënteerd is.
Karma
Want wat gebeurde er vervolgens?
Ertsberg
sloeg Dyab Abou Jahjah aan de haak als auteur. Tussen ons gezegd en
gezwegen, dat was niet zo moeilijk, want Dyab Abou Jahjah is getrouwd
met de zus van hou u vast . Saïda Boujdaine, het
onevenwichtige wicht dat aast op het karkas van Yves Leterme en de
sponde deelde met Karl Drabbe, allicht omdat ze in de uitgever een
trapje zag om zich hogerop te slapen in de samenleving.
De
min of meer familiale lijn tussen Karl Drabbe en Dyab Abou Jahjah zal
het vermoedelijk makkelijk gemaakt hebben voor beide mannen om elkaar te
vinden respectievelijk als auteur en uitgever.
De
laatste die we ervan kunnen verdenken rechts, conservatief of
rechtsextremistisch te zijn is uiteraard Dyab Abou Jahjah. Het moet
gezegd dat de ouder wordende Dyab Abou Jahjah steeds meer indruk maakt
en intellectueel gewicht in de maatschappelijke schaal weet te leggen.
De standpunten van Jahjah over Vrije Meningsuiting en Persvrijheid zijn
zelfs gezonder en doordachter te noemen dan de fake invulling die blanke
politici als Bart SSomers of Egbert Lachaert eraan
geven of Godbetert extreemwitte onderzoeksrechters als Theo Byl. U weet
wel het trio dat huiszoekingen organiseerde bij tScheldt en partners.
Jahjah heeft als eerste ook een schrander inzicht ontwikkeld over wat nu
woke is of wat wappies zijn. Vandaar dat het helemaal niet zo gek is
dat Ertsberg een nieuw boek van Jahjah uitgeeft.
Persvoorstelling
Een
boek uitgeven gaat meestal gepaard met een met alcohol overgoten
maidentrip in een of ander kunstencentrum of conferentiezaal. De auteur
komt er zijn boek voorstellen en tekenen, de uitgever mag er glimmen van
trots, de pers mag er afhankelijk van het budget een broodje dan wel
copieuze maaltijd nuttigen. Dat is te zeggen iedereen van de pers
behalve tScheldt. Door de unieke actie van de Vlaamse Vereniging van
Journalisten ten behoeve van de gepolitiseerde processen tegen
tScheldt, dwz het produceren van een memo waarin staat dat tScheldt
geen journalistiek is, wordt tScheldt op geen enkele boekvoorstelling
uitgenodigd. De grap is uiteraard dat er ondertussen van elk mediahuis
wel een journalist onder pseudoniem meeschrijft met tScheldt waardoor
officieus tScheldt overal aanwezig is.
Zo wilde Erstberg het boek van Jahjah voorstellen in De Roma te Antwerpen.
Niet
al te ver gezocht want er hangt al vele jaren een affiche met de naam
Jahjah op in de hal van De Roma! Reeds jaren gebruikt De Roma de naam
van Abou Jahjah om zichzelf het diverse laagje vernis te geven nodig in
het hart van Borgerhout om niet elke dag de ramen ingegooid te krijgen
door Marokkaanse schoffies die geen boodschap hebben aan optredens van
Bart Peeters of BLØF in hun territorium.
Vermoedelijk
dachten Ertsberg en Jahjah dat de organisatie van hun persvoorstelling
in De Roma een fluitje van een cent was. Niet in het minst omdat De Roma
zowat de helleput van bij elkaar gesprokkeld subsidiegeld is. Niet in
het minst omdat de directrice er de naar boven geparachuteerde Danielle
Dierckx is. Wie is Danielle Dierckx? De minstens tweede vrouw van
politicus Wouter Van Besien. Kortom, er was geen beter links platform om het boek van Dyab Abou Jahjah aan de wereld voor te stellen dan De Roma.
Dat was dan toch buiten De Roma gerekend zo blijkt nu.
De
Roma beschouwt zich als een moerasfilter die met geld van de overheid
kunst en cultuur moet zuiveren van ongewenste gedachten en ontaarde
auteurs.
Want
Ertsberg is volgens De Roma een vuile uitgeverij. Ertsberg publiceerde
in haar éénjarig bestaan al wel eens een boek van een rechtse denker.
Zoals bijvoorbeeld een boek van Koen Dillen, zoon van
wijlen Karel Dillen, stichter van het VB. Een partij waar Koen Dillen
zich overigens in 2011 van distantieerde uit onvrede met de aanwezigheid
van Filip Dewinter in de partij. Dillen is een Frankrijk-kenner en hij
schreef in het verleden onder pseudoniem enkele gesmaakte biografieën
over Nicolas Sarkozy en François Mitterrand. Dit jaar verscheen er bij
Ertsberg De Polemist en de President van de hand van Koen Dillen,
onder eigen naam.
Het
bovenstaande was genoeg om de organisatoren van De Roma in
zuiverings-modus te doen schieten. De Roma beschouwt zich als een
moerasfilter die met geld van de overheid kunst en cultuur moet zuiveren
van ongewenste gedachten en ontaarde auteurs.
De
Roma vond het niet kunnen dat Ertsberg een stem had gegeven aan een
Entartete schrijver zoals Koen Dillen. In afwachting van de opname van
Koen Dillen in een gesubsidieerd zuster-concentratiekamp van De Roma
besloot De Roma de toegang tot haar zalen te ontzeggen aan iedereen die
verbrand is door Ertsberg, Dyab Abou Jahjah inclusief. Ook al hangt zijn
affiche in De Roma.
Het
bericht van De Roma naar Ertsberg met hun weigering is ijzingwekkend en
laat niets aan de verbeelding over. Wie een voorbeeld zoekt van Links
Nazisme Zoek niet ver. Zoek niet verder. Het Antwerpse
cultuurconcentratiekamp bevindt zich achter Uw hoek in Borgerhout, wordt
politiek gestuurd door de bedgenoot van een Groen-politicus en werd en
wordt zwaar gesubsidieerd door de Vlaamse Overheid, de Stad Antwerpen,
de Provincie Antwerpen en één of ander Europees Deugfonds.
Draaikont Danielle Dierckx
Toen
Jahjah de weigering van De Roma op Twitter deelde, voelde directrice
Danielle Dierckx aan haar water dat haar cultuurconcentratiekamp
misschien ineens wat veel hooi op haar vork had genomen. Ze
communiceerde onmiddellijk dat de weigering berustte op een misverstand,
uitsluitend en alleen in het hoofd van Jahjah, alsof de bebaarde
inwijkeling de Vlaamse taal niet machtig genoeg was om de fijnbesnaarde
en zoetgevooisde volzinnen van De Roma-medewerkers te begrijpen en te
interpreteren.
Daar
kwam abrupt een einde aan toen Jahjah de neergeschreven weigering van
De Roma publiceerde. Danielle Dierckx slaapt dus niet alleen met een
politicus, ze draagt ook al zijn vlooien en heeft zich zijn besmuikte
schurkentaal eigen gemaakt. Niet meer wetende waar haar leugenachtige
kont te draaien stuurde Dierckx snel een berichtje de wereld in dat .
alle zalen in De Roma de volgende 99 jaar zijn volgeboekt en er dus
logistiek-gewijs geen plaats meer is voor een boekvoorstelling in De
Roma voor een boek van Ertsberg.
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
*
En
als ze er met zn allen één pot nat van gemaakt hebben, dan steken ze
even de koppen bij elkaar om daarna met des te meer ijver elkaars
grondgebied in te palmen.
Duvels zak immers is nooit vol.
En
tussen al dat vuil, leeft af en toe iemand die het anders ziet. Maar
die gaat niet lang mee. Aan 33 jaar wordt die gekruissigd. Of verbannen.
Of monddood gemaakt.
Dat Tom van Grieken dus maar goed uitt zijn doppen kijkt. Een ongeluk zit soms in een klein gaatje ..
526 - WATI NU IN IOEKRAÃNE GEBEURRT GEBEURDFE BIJ ONS 500 JAAR GELEDEN: OORLOG VOOR DE VRIJHEID. TOEN WAS DE AGTRSSOR FRANKRIJK EN DIE DINGELANDIJ DUURT NOG ALTIJD VOORT
.
WOENSDAG 20 APRIL 2022
*
20/4/1553
VERNIETITING TERWAAN ALEX FARNÈSE (BLOG 478)
*
526 - WATI NU IN IOEKRAÏNE GEBEURRT GEBEURDFE BIJ ONS 500 JAAR GELEDEN:
OORLOG VOOR DE VRIJHEID. TOEN WAS DE AGTRSSOR FRANKRIJK EN DIE
DINGELANDIJ DUURT NOG ALTIJD VOORT
*
I N H O U D
In
1553 (zie hiervoen): het einde van de Spaanse Overheersing na keizer
Krel V, de Habsburger vindt de overweldiging plaats van Vlaandeeren door
de inhalige Fransen. Die hebben het vooral voorzien op de landenggte
van waaruit men de standen van Groot Brittanië kan zien bewegen. Vooraal
in wat we sedertdien Frans-Vlaandeen zijjn moeten gaan oemen. Daar
vindt een soort van probatie-uitgve in onze tijden plaats van hetzelfde
als de Navo en de Poet thans uitvechten bij het Oekraiense broedervolk.
Noch de Poet noch de Navo hebbben daar het muibste recht toe. Ook noch
Spanje noch Franrkijk hadden daarote toen enige voorrechtd, want DIT WAS
ONS LAND. Als troost kunnen we hier alleen meegeven, dat er bij ons
straksz in Mei 2024 veelbelovende verkiezingen zitten aan te komen. Waar
eindekijk een Nieuw ONAFHANKELIJK Vlaandern zal herboven worden. Met
trugname van onze verloren vrijheden en verloren grondgebieden .
De Hoop namelijk, is een der vooraamsteChristelijke Deugden. Gelof, Hoop en Liefde. Naast volhanding in het Goede.
Voor
meer details over de voorgrschiedenis over de Vernietiithg g van
TERWAAN (Thérouane), beginnendebij Julius Cesar, kan zonder
belgicistische censuur - terecht op Wikipedia.
Volgens
mij is dit meer dan de moeite waard voor het Vlaams Belang, om wat
minder WOKE te denken om dichter bij huus te blijven. Want de echte
waarheiid zit in het bloed der Vlamignen ingebakken en NIET in de Rode
Nieuwlichterij die toch maar van voorbijgaande aard is geweest .
OEKRAÏNE BIJ DE EUROPESE UNIE?
NIKS MIS MEE
**
Commentaar - 20/04/2022 Emmanuel Waegemans
*
In
de analyses van het conflict in Oekraïne (wat een eufemisme voor een
verwoestende oorlog!) verwijzen mensen graag naar de rol van de
Verenigde Staten en de schuld die de VS zogenaamd zou hebben aan de
oorlog. Amerika en Europa zouden Oekraïne ertoe aangezet hebben om te
vragen lid te mogen worden van de NAVO en van de EU en zo zouden ze
Rusland geprovoceerd hebben. De vraag is wat daar verkeerd aan is.
We
kunnen misschien het lidmaatschap van de NAVO buiten beschouwing laten,
dat blijkt heel moeilijk te liggen en daarover valt vermoedelijk niet
te onderhandelen in de gegeven omstandigheden. Daarbij wordt wel eens
vergeten dat president Jeltsin het daar ooit mee eens
was. Hij is op zijn aanvankelijke goedkeuring nog teruggekomen, de ene
keer kon het, de andere keer niet. In het begin van de jaren 2000,
tijdens de eerste ambtstermijn van Vladimir Poetin, sprak hij nog over toetreding van Rusland bij de NAVO.
Het valt te betreuren dat dit niet gebeurd is. De vraag blijft dan wat
er zo verwerpelijk is aan de vraag van Oekraïne om bij de EU te komen ?
Klein-Rusland
Ook
al in de tsaristische tijd had Oekraïne het niet gemakkelijk. Het werd
als een provincie van Rusland gezien. Het kreeg dan ook steevast het
lidwoord de aan zijn naam geplakt de Oekraïne, wat het tot een
regio, een provincie degradeerde, vgl. de Limburg, de Elzas, de Congo !.
Men noemde Oekraïne doorgaans Klein-Rusland en de Oekraïners
Kleinrussen. Niet helemaal ten onrechte vonden de Oekraïners dat
denigrerend, alhoewel het zo niet bedoeld was. Oekraïne was nu eenmaal
kleiner dan het grote buurland Rusland, waarvan het deel uitmaakte. Het
reactionaire bewind van Alexander III (1881-1894) verbood de taal van de
provincie: het Kleinrussisch bestaat niet, heeft nooit bestaan en
zal nooit bestaan, zoals Alexander III het laconiek uitdrukte.
Holodomor en sovjetisering
In
de 20e eeuw heeft de Oekraïne als Sovjetrepubliek (1918-1991)
verschrikkelijk veel te lijden gehad onder de heerschappij van de
Sovjets. Na een korte onafhankelijkheid direct na 1918, toen het
Russische Imperium instortte en Polen, Finland, de Baltische landen, de
Kaukasische landen en Oekraïne zich afscheidden, hoorde Oekraïne weer
bij Rusland als Oekraïense Socialistische Sovjetrepubliek.
Zo
zou de toekomstige leider Chroesjtsjov tijdens zijn jaren als
partijchef van Oekraïne persoonlijk voor één miljoen slachtoffers
verantwoordelijk zijn
Dat
lidmaatschap heeft Oekraïne alleen maar misère gebracht : niet alleen
de kunstmatig in het leven geroepen hongersnood (holodomor) in de jaren
dertig met miljoenen slachtoffers, maar ook de sovjetisering (gedwongen
collectivisering van de landbouw, vijfjarenplannen) die aan
honderdduizenden Oekraïners het leven of de vrijheid kostte. Zo zou de
toekomstige leider Chroesjtsjov tijdens zijn jaren als partijchef van
Oekraïne persoonlijk voor één miljoen slachtoffers verantwoordelijk
zijn.
Je
kunt niet verwachten van de Oekraïners dat ze begrip opbrengen voor
Rusland, dat ze van het Russische regime zouden houden, laat staan dat
ze dankbaar zouden moeten zijn voor tientallen jaren onderdrukking en
terreur. Rusland heeft zich tegenover zijn ex-republieken, net als tegen
de landen van het overige Oostblok (Polen, Tsjechoslovakije, de
Baltische landen, Bulgarije, Hongarije, Roemenië, Joegoslavië, DDR),
nooit verontschuldigd voor de begane misdaden of begrip getoond voor de
rancune of de haat van tientallen miljoenen mensen die ze generaties
lang geterroriseerd hebben. Het minste wat je zou verwachten als gebaar
van goede wil en verzoening.
Poetin vervalst de geschiedenis
Na
1991 zagen de Oekraïners de kans schoon om hun land een nieuwe
oriëntatie te geven: niet meer gericht op het autoritaire Rusland of de
dictatoriale Sovjetunie, maar op het Westen, de westerse democratie, ook
niet zonder fouten of gebreken, maar vele keren redelijker en
fatsoenlijker dan de bullebak Rusland (onder tsaristisch of
Sovjetbewind). De nieuwe oriëntatie van Oekraïne op het Westen, in
concreto samenwerking met de Europese Unie, was een doorn in het oog van
het Rusland van Poetin, dat bang was dat Oekraïne met de tijd zou
kunnen uitgroeien tot een fatsoenlijk land waar westerse normen heersen
(eerlijke verkiezingen, transparantie in de politiek, vrijheid van pers,
geringe corruptie, fatsoenlijke lonen ) Het zou de ogen van de gewone
Rus kunnen uitsteken.
Die
vrijheid gunt het Kremlin zijn buurland niet. De bewering van de
Russische president dat Oekraïne geen eigen land, geen natie is, maar
altijd onderdeel van Rusland is geweest en dus geen recht van bestaan
heeft, is een flagrante vervalsing van de geschiedenis. Waarom zou
Oekraïne aan zijn buur moeten vragen bij wie het mag aansluiten, op wie
het zich mag richten ? Vraagt Rusland soms aan Oekraïne of het akkoord
gaat met de oriëntatie van Rusland op China ? Oekraïne is een soeverein,
onafhankelijk land met een vrij verkozen president, waarvan de bewoners
gekozen hebben voor aansluiting bij het Westen en bij de Europese Unie.
Niemand heeft het recht hun dat te ontzeggen. En al zeker niet de
Russen.
**
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
Het
is dis inderdaad een slechte karakterterek van mijnentwege, om altijd
maar meer te weten te komen. En bijvoorbneld diezelfde Julius Ces r
met zijn gezegde, dat van alle Galliërs, de Belgen de strafsten waren.
Die Galliërs waarvan spralke, waren dat miishien de Menapiëtrs, onze
verre voorvaderen?
want net zoals Mariapolis in Oekraïnee op een landengte ligt tussen twee begeerlijke
vastelanden;
is het Nauw van Kales zoweel voor Frankeijk alq voor Engeland, de
begeerde opstap naar het WERkZAME dus RIJKE buurland Vlaandeeen
Straks, de
24de,
dag dag op dag 2 maand na het uitbreken van de oorlog in het Oosten,
weten we hoe laat het is met La Première Plume de France.
Als
die het haalt, (n gewezen Communiste in haar jeugd), moeten we toch
eens praten over CAELE, die daar ondertussen ten onrechte Calais genoemd
wordt.
25 â HOE EEN KETTERSE EX-JEZUIETI VAN UIT HET HIERNAMAALS DE HEROPSTANDIG NAGEEFT
.
DINSDAG 19 APRIL 2022
*
525 HOE EEN KETTERSE EX-JEZUIETI VAN UIT HET HIERNAMAALS DE HEROPSTANDIG NAGEEFT
*
I N H O U D
Juist,
inderdaad. Ik had het over wijlen Etienne Vermeerschh, de Gentse
Emeritus Hoogleraar, die door ondergetekende evengoed met eerbied als
met afrschuw bijgetreden werd. Rechts bedekte alles met de mantel der
Lierde, en Linkd verafgpodde hem omdat hij in hun plaats hun
déstructieve verzuchtungen bekroonde.
Hoe
immrs kan een vaandelvluchtigge en dan nog wrel ene uit de Voorste
Gelederen, der Uitverkorenen, de Societeit van Jezus zelf - ooit nog
door een serieus iemaned met goddelijk respct bejegend worde?.
Wat
is het verschil tussen deze mismijterde altariguur als U de Paus, in
vole ornaat, de voordeur achter zich ziet dicht trekken van een goedkoop
volks-bordeel?
Wjzen op het intellectueel niveau, zegt U.?
Valt
er dan soms - in mijn vergeliking misschien n verschil te ontdrkken,
tussen een volksbotrrl en onze tegenwoordige Gentse Alma Mater? In het
eerste gebeurt alles zoals van ouds, en in de Univ heet dat gewoon
Gresnovers
overchrijdend Gedrag.
En
ik die opgevoed ben met de idee dat degelijke verstandelijke zaken in
onze Universitietten zich in de hoofden afsptldedn en niet tussen de
In
de discussie over een mogelijk op komst zijnde recessie, wordt nogal
eens de vergelijking gemaakt met de oliecrisis van de jaren 1970 en de
daarop volgende financiële crisis. Ook dat moet genuanceerd worden.
Ook
toen steeg, door de automatische indexering, de loonkost van de
bedrijven, maar werd de koopkracht van de gezinnen gevrijwaard. Het
gevolg daarvan was wel verarming door concurrentieverlies t.o.v. de
buurlanden, stijgende werkloosheid en ontsporende overheidsfinanciën.
Het lijkt zowat hetzelfde als dat we nu meemaken.
Het
grote verschil met nu was echter, dat men toen nog een Belgische frank
had die men kon devalueren, iets wat nu niet meer mogelijk is.
Daarenboven heeft men toen de belastingen verhoogd, iets wat geen enkele
partij nu durft voorstellen maar wat er mogelijks toch zal komen onder
de vorm van een financiële hervorming, waaraan huidig minister zonder
Financiën Van Peteghem momenteel werkt
VIJGEN NA PASEN
Column - 19/04/2022 Siegfried Bracke
*
Waar
gebeurd. Ik, aan de kassa van de Colruyt bij een jobstudent, een jonge
twintiger. Hij haalt een stoffen zakje met daarin acht vijgen uit mijn
winkelkar, doet dat zakje open, kijkt mij verbaasd aan en vraagt: Wa is
da? Ik antwoord: Dat zijn vijgen. Hij: Ah, zijn da vijgen? Ik:
Ja, voor na Pasen. Hij: Waarom zegde gij da? Ik: Laat maar, dom
grapje van mij.
Erg?
Volgens de kleine cultuurpessimist in mij wel. Jammer? Volgens de grote
taalminnaar in mij heel beslist. Moet je echt germanist zijn om je af
te vragen waarom die vijgen na Pasen komen, en bijgevolg dat snapt
merkwaardig genoeg iedereen te laat? Zoals mosterd na de maaltijd?
Voor
wie het wil weten: gedroogde vijgen (regelrechte caloriebommen en mede
daarom zeer geapprecieerd) waren eeuwenlang het enige soort zoetigheid
dat onze Moeder de Heilige Kerk toeliet in de vastentijd. Al moesten die
natuurlijk bij ons worden geïmporteerd uit meer zuidelijke gebieden. En
die aanvoer verliep niet altijd even vlot: het gebeurde dat ze pas na
het einde van de veertigdagentijd, na Pasen dus, aankwamen.
Vastentijd? Veertigdagentijd? Pasen?
Waar
gebeurd. Aan tafel in de tuin met een tiental vrienden. Het is wat het
is: allemaal mensen van tamelijk goeden huize, van enige rang en stand
ook. Niet dat het een met het ander te maken heeft, maar ze zijn, op één
na, allemaal gedoopt. We horen de klokken van de kathedraal enthousiast
beieren: het is er de dag voor, denk ik.
Het
is de aanleiding voor een gesprek waaruit snel blijkt dat voor het
gezelschap het onderscheid tussen Pasen, Pinksteren en Hemelvaart bijna
onbestaande blijkt te zijn geworden. Wat vasten is, weten we allemaal.
Maar de vastentijd? Ah, dat is gelijk de ramadan!
Erg? Volgens de kleine cultuurpessimist in mij wel. Jammer? Volgens de rest van mij heel beslist.
Etienne Vermeersch
Had
de hele wereld maar les gekregen van Etienne Vermeersch! Ook in de week
voor Pasen verkondigde hij luid dat God niet bestond, dat hij daar
honderd procent zeker van was, en dat hij het bovendien kon bewijzen.
Dat zei de professor ik overdrijf nu in het belang van de
duidelijkheid minstens zeven keer per week. Maar in de week voor Pasen
dus vond hij het zijn plicht ons uitgebreid te onderhouden over de
Mattheüspassie van Bach, en waarom dat met recht en reden (als
Vermeersch dat zei dan diende daar verder niet aan getwijfeld te worden)
het vijfde evangelie kon worden genoemd. Het vijfde is de samenvatting
van de vier andere!
Vermeersch
schuwde nooit grote woorden, en zeker niet als hij dacht wat nogal
eens gebeurde dat zijn gelijk zo onwrikbaar was als Rome zelf
En
ja, dit behoort tot mijn cursus, zei hij er meteen bij. Dat was
verstandig. Ik zou er morgen met een redelijke kans op succes nog examen
over kunnen doen. Zonder kennis van de evangeliën kan je dit
weergaloze kunstwerk nooit vatten. Vermeersch schuwde nooit grote
woorden, en zeker niet als hij dacht wat nogal eens gebeurde dat
zijn gelijk zo onwrikbaar was als Rome zelf.
Twee soorten godsdiensten
Het
kwam er op neer dat er twee soorten godsdiensten waren. In de ene soort
(in de islam bijvoorbeeld) is God de ondoorgrondelijke, verre almacht
waarbij men zich maar neer te leggen heeft. In de andere is God zeer
herkenbaar en dichtbij. Zoals bij de Romeinen: de goden deden daar net
zoals de mensen: dezelfde kuiperijen, wreedheden en vetzakkerij.
Het
unieke van de christelijke godsdienst, zei Vermeersch, is de combinatie
van die twee modellen. Er is de Vader, ver, almachtig, niet te
begrijpen. Maar er is ook de Zoon, de mens die sterft op het kruis.
Uitgerekend de pijnlijkste en smadelijkste doodstraf, die (juist daarom)
nooit aan een Romeins burger kon worden opgelegd. Kruisiging was voor
slaven en buitenlanders.
Van
die combinatie is de Mattheüspassie de meest sublieme vertolking. Er is
God, de pantokrator, de παντοκράτωρ, de schepper van alles, die ook
beslist over leven en dood, zelfs van zijn eigen zoon, die, zoals een
gewoon mens, verraden, gemarteld en gefolterd zal worden. En ja, Was
mein Gott will, gescheh allzeit, het is wat het is. Maar er is ook de
onmetelijke pijn van Mein Jesu. Inclusief zijn angst om dood te gaan.
Jezus schreeuwde nog eens luid, en stierf. Ik ken die zinnetjes nog uit het hoofd. Evenals de uitleg
Aber
Jesus schriee abermal laut, und verschied Jezus schreeuwde nog eens
luid, en stierf. Ik ken die zinnetjes nog uit het hoofd. Evenals de
uitleg. Over scheiden als scheiden, uiteengaan en ver-scheiden,
doodgaan.
Agnus Dei
Ik weet het: dit zijn vijgen na Pasen in de vorm van kennis. Maar die dingen gaan lang mee. Zoals u kan merken.
De
Mattheüspassie is in feite één groot en lang Agnus Dei, was de
conclusie. Het Lam Gods dat de zonden van de wereld wegneemt. Het
antwoord ook op het Kyrie, de vraag aan de verre God om zich over ons te
ontfermen. Waarop Hij eigenlijk niet antwoordt, ook niet na de
lofprijzing in het Gloria, maar de Zoon wel. En hoe! Weer die
combinatie.
Vermeersch zei dat Jezus op het kruis hing met open armen om de hele mensheid te omarmen
Ik
heb aan die les ook mijn voorliefde voor kruisbeelden overgehouden.
Vermeersch zei dat Jezus op het kruis hing met open armen om de hele
mensheid te omarmen. Wohin is de herhaalde vraag bij Bach; in Jesu Armen
is het antwoord. Waardoor dat afschuwelijke executietuig meteen ook een
heel andere betekenis krijgt. Het wordt een süsses Kreuz.
Wat
een simpel maar prachtig oxymoron, riep Vermeersch. (Wie wou weten wat
dat was, moest het maar opzoeken De interactiviteit van het lesgebeuren
werd in die tijd nogal restrictief geïnterpreteerd.)
Wenn
ich einmal soll scheiden, so scheide nicht von mir. Vele jaren later
heeft Vermeersch mij ooit gezegd dat hij bij het uitspreken en aanhoren
van die zinnetjes keer op keer moeite had zijn tranen te bedwingen
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR
VRANKX ONAFWENDBARE
*
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
*
Dat
ten huize Perfesser Eteinne Vermeersch alles zich afspeelde zoals in
een normaal weliswaar kinderlooos gezin doet er even niet toe. Dat
zijn privé-zaken voor achter ieder vergrendelde voordeur. Per slot van
rekening moet toch iemand de boodschapen doen en de bedden opmaken
En daar is dan eindelijik het woord hypocrisie. Waarom schijft de laatste 1000 jaar de Katholeke Ler voor dat Priesters om hyb Ambt te kunnen bezetten,
Ongehuwd
moeten blijven? Zelfs tyot aan hun dood . Om ze nog meer
verstervingen te laten doen? Of om de kat bij de melk te zetten? Wat
op hetzelfde neerkomt.
God shep de mens naar Zijn beeld en gelijkenis, zowel de man als de vrouw.
De
tijd komt dus liefst zo rap mogelijk - dat de Stoel van Sint Petrus
tot inkeer komt. Zodat onze Kerken binnenkort weer voluit herbevolkt
kunnen worden. Met Voorgangers in de klassieke liturgische kederdracht
voor de Eredienst volgens de Tijd van het Jaar. Llange rijk versierde
gewaden die verbergen of ide nu broeken of rokken dragen.
Als
ze maar met ee rug naar het Volk staan, en met het gelaat naar de Heer.
En niet zoals nu, met hun achterste naar hun Heer ende Meester.
In
deze Liefde wil ik leven en sterven. Om in het Hiernamaals misschien,
n knipoogje te krijgen van Eteienne Vermeersch, gezeten aan de
linkerhand van de Vader
Ook
de mij o zo vetrouwde Kemmemberg in mijjn Ieperse geboortestreek is,
bedolven onder de blauwe hyacinthenn. Betoverend mooi. Maar o zo gifitg
Treffeder vergelijking met de islamo-woke Neo Liberals bestaat er toevallig niet.
De
kwestie is alleen te zorgen dat er geen uitbreding komt en dat de
afboiw dus kan inzetten naarmate het Eigen Vlaams Bewustzijn vooruitgang
maakt. Marine Le Pen zet de toon. En hoe!
Het
is dus niet toevallig dfat het Blauwe Openbaar Vergift meteen in beeld
komt; voor zij die het gevaar op tijd herkennen, en dus de adviezen
van de bosachtrs opvolgend - op de wegjes blijven, ver weg van al die
bedwwelmende kortstondige tovepracht.
Om
het nog maar eens met mijn eigen (geleende) woorden te zetggen: fas war
aalso des Puderls Kern van Lachtaerts karpersprongen bij de laatste
staatzsgreep eie osn Cetooje oncerwacht aan de top bracht. Egbert voor
de vienden, het tweede Gentse Liegebeest op rij voor de ocverige
waarnemers.
Gelukkig is er nog tijd om het tij te keren. Om te beginnen door de rekeningen in verband met 500 ùiljoen voor Die Joekrien binnenste-
buiten te keren. Om deze vooral in evidentie te stellen tegenover de
Leeflonen en andere faveeirkes die Vlaanderen nu al meer dan 50 jaar
ter beschkking stelt van islamo-woke gelukzoekrs die op o,ze kosten zijn
komen leven. En die daarvoor hun eigen armoelnd zijn ontvlucht0 Met of
zonder papieren Maar waarover politiek-correct met geen woord rept. En
de rest dus ook over zwijgt.
De opvolging hiervan is zowat de eenige opdracht gewprden van onze Welziijnswerkers in de Openbare Bsesturen.
Is
gweeoon na te vragen aan zij die daar de eigen vet-belegde boterham
verdinen en die soms wel eens uit de biecht willen klappen
De
algemene teneur over de eerste ronde van de Franse verkiezingen is, dat
de traditionele partijen in Frankrijk zo goed als zijn weggevaagd en
dat dat fenomeen zich in meerdere landen voordoet, ook in het onze. Daar
is iets van, maar dat moet genuanceerd worden. Wat er in dit land en
zeker in Vlaanderen bij komt is, dat die partijen nog altijd de
Belgische kaart trekken, terwijl ze alleen maar stemmen kunnen ophalen
in het eigen gewest, een gewest dat door diezelfde traditionele partijen
(plus Groen) verwaarloosd wordt. Ik schreef dat al eens in een vorige
blog (die toen ook de brievenrubriek van t Pallieterke haalde).
Dat
Vooruit, de vroegere SP.a, het in Vlaanderen iets minden slecht doet,
heeft te maken met de uitstraling van ons mateke, alias het zingend
konijn, die er een show van maakt voor la Gauche Caviar.
Vraag is maar of dat zal blaffeturen om het eens in zijn eigen
taaltje uit te drukken. Hét probleem met Rousseau is nl niet dat hij er
een show van maakt, maar dat hij niets anders doet.
Volgens
voorzitter Coens gaat zijn CD&V in oktober een congres houden
waarbij een herverdeling van de lasten zal worden voorgesteld. Veel
beloven en weinig geven, zeker als men weet dat het pas over een half
jaar zal zijn, wat in de huidige politieke omstandigheden een eeuwigheid
lijkt. En de Open VLD collega-voorzitter mag voorstellen wat hij wil.
Wie gelooft hem nog, zeker nu Crootje, de man die het meest geprofiteerd
heeft van Lachaerts woordbreuk t.o.v. de blauwe achterban, zich ijverig
aan het positioneren is voor een volgende, waarschijnlijk
internationale carrière.
PAARSGROEN ANTWOORD OP OORLOG IS ÉÉN GROTE PROMOTIECAMPAGNE
**
**
De
regering rijdt een wankel parcours als het over Oekraïne gaat, schrijft
Theo Francken in deze vrije tribune. Het lijkt steeds meer op een
promotiecampagne ter meerdere eer en glorie van de regering en haar
leider.
In
het begin was steun voor Oekraïne uit den boze, hoogstens wat
humanitaire hulp en tweedehandshelmen konden worden geleverd. Dan werd
de knop 180 graden omgedraaid. België werd op de wereld-donor
conferentie van vorige week, met een belofte van 800 miljoen euro op een
totale opgehaalde som van 10 miljard, record donateur aan Oekraïne.
Of toch niet?
8AM,
de online nieuwssite van journalist Wouter Verschelden, bracht het
verhaal van de opgepompte Belgische cijfers. Enerzijds blijkt die 800
miljoen helemaal geen donatie maar een provisie in de begroting,
anderzijds bestaat die 800 miljoen voornamelijk uit geld voorzien voor
de opvang van Oekraïense vluchtelingen in België. Kortom, voor de
omstreden leeflonen die men nu gratis uitdeelt.
Dat
is dus al iets helemaal anders dan 800 miljoen euro van onze armlastige
begroting op het rekeningnummer van de Oekraïense regering storten.
Internationale ambities
Als
eerste ministers voluntaristisch geld dat er niet is (en dat ze
uiteindelijk ook helemaal niet gaan geven) beloven uit te delen, dan is
mijn argwaan getriggerd. Zeker na de Marrakeshcrisis waarover premier
Michel liever zijn eigen regering zag kapseizen dan zich bij de stemming
simpelweg te onthouden en zijn baas de Franse president Macron
tegen het hoofd te stoten. Enkele maanden later moesten immers de
Europese topposten uitgedeeld worden en Michel zijn tomeloze ambities
mochten niet gefnuikt worden door de N-VA. Paris vaut bien une messe.
Iedereen weet dat De Croo minstens even grote internationale ambities
koestert.
Air De Croo
Met
de (valse) recordbelofte van 800 miljoen was de kous echter nog niet
af. Neen, de premier maakte de voorbije week een meerdaagse trip naar
Oost-Europa. Via FlightRadar24 kan je zien dat hij Slovakije
(Bratislava), Polen (Warschau en Reszow), Roemenië (Boekarest-Constanta)
en Moldavië (Chisinau) bezocht. Hij deed dit niet alleen, neen, hij nam
een vooraf geselecteerd gezelschap journalisten mee. Dit grote
reisgezelschap van meer dan 30 personen geraakte echter niet op een
toestel van de witte vloot van de Belgische Defensie. De maximale
capaciteit op de Falcon 7x die we onder leasingcontract hebben, bedraagt
15 personen.
Net zoals bij de promotrip van Dedonder moest er dus via ABELAG opnieuw een peperduur vliegtuig gecharterd worden
Net
zoals bij de promotrip van Dedonder moest er dus via ABELAG opnieuw een
peperduur vliegtuig gecharterd worden. Ditmaal een Embraer 145 van
Valljet. En net zoals bij Dedonder vloog het nog vele lege CO2-brakende
kilometers voor en na de promotrip. Het toestel kwam leeg van Parijs en
ging leeg naar Birmingham.
Promotiecampagne
Op
zich heb ik geen probleem met een eerste minister die uit solidariteit
ter plaatse gaat. Het paarsgroene antwoord op de oorlog in Oekraïne
begint echter meer op één grote promotiecampagne van de eigen regering
en haar leider te lijken dan iets anders. En dat mag duidelijk wat
kosten, zelfs een donatiecijfertruckje hoort er bij. En laten we ook de
fantastische Ikhebimpact-campagne om Oekraïne te helpen niet vergeten.
Paris vaut bien une messe. Bis.
PS:
Tijdens de massale promocommunicatie rond deze trip werden er meerdere
herkenbare aangezichten van Belgische militairen in operatie getoond,
iets waar ik serieuze bedenkingen bij heb. Waarom is dat nodig? Is dat
niet gevaarlijk? Wat is de meerwaarde hiervan? Via OSINT (Open Source
Intelligence) kan je steeds meer en steeds sneller mensen hun naam en
privé achterhalen. Ook de Russen en Chinezen hebben een stevig OSINT
netwerk. Ik zal hierover de defensieminister ondervragen.
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
*
Ik
kan me van de indruk niet ontdoen, dat na de Franse kiessttijd, de
Westerse Wereld is ontwaakt iot een boze droom. Om eindelijk tot de
vaststelling te komen dat de islamisering een haast voldongen feit is.
Voor Macron is dat de ideale opstap naar een globalisering waar, lijk in
de meeste sprookjes, alle mensen broeders zijn. Uiteraard met mensen
zaozsl hij aan de Top.
Mensen
zonder Goed noch Gebod, maar met geld. Op kap van die Klene Man die hen
daar heeft gebracht. Wie kijkt er nu nog om naar de ezel die iemand
naar de troon heeft gebracht?
In
ons collectief menselijk geheurgen staat nochtans een ander verhaal
gegrift. Hoe in pté-historiche tijden in de stad Babel een toen zoiu
gebouwd worden die tot in de hemel reikte. Geheel de mensheid zou
daaraan meehelpen. Maar het werk sloeg tegen, omdat ze elkaars taal niet
meer verstonden .
Misscjhien
dat in onze tijden de computer beter zou kunnen helpen. Maar jet is en
blijft n feit, dat zo lang er geen manna voor iedereen gelijk rijlelijk
uiit dr hemel valt, er door ieder menselijk wezen zal moeten geknokt
worden om n nete broods.
522 â NA BELGIE, HET IMITAITELAND OP DE SNIJTAFGEL GELEGD TE HEBBEN, NU DE BEURT AAN LA MÃRE PATRIE
.
ZOBDAG 17APRIL 2022
Google
wil op deze Christelijke Hoogdag van de Verrijzenis de
andersgelovige, daarnaan njiert herinneren .. Geen Opstanding uit de
doden en geen Eeuwig leven, maar Paaseieren voor Uw geld .
*
522 NA BELGIE, HET IMITAITELAND OP DE SNIJTAFGEL GELEGD TE HEBBEN, NU DE BEURT AAN LA MÈRE PATRIE
*
I N H O U D
Ik zal het maar meteen toegeven vooraleer de lezer het merkt en begint tte twijfelen aan mijn Geestelijke Gezondheid.
Mijn
Pc was lichtelijk in n knoop geslagen eigen schuld dikke bulr? -
zodat beide analyses iet of wat door elkaar zijn gan lopern.
Bij
nader toezien heb ik het dan maar zo gelaten. Want als get regent dat
het giet in Parigi, dan druppelt het ook entwadde met emmers in
Broeksalabad
LEIDT LINKS LE PEN NAAR DE OVERWINNING?
**
Marine Le Pen met Jean-Luc Mélenchon op de achtergrond.
Mark Elchardus en Jan Hertogen: de linkse stem zal de strijd tussen globaal en nationaal-soeverein beslechten
*
Analyse - 16/04/2022 -
Traditionele
partijen verdwijnen. De kiesstrijd tekent zich steeds scherper af
tussen enerzijds globalistisch en anderzijds nationaal-soevereinistisch.
Dat leren ons de Franse presidentsverkiezingen. Radicaal links en de
sociale kiezer zullen die strijd beslechten. Sociologen Mark Elchardus
en Jan Hertogen aan het woord.
Valérie Pécresse
**
van de traditioneel rechtse partij LR: 4,8% van de stemmen als presidentskandidaat. Zittend burgemeester van Parijs Anne Hidalgo van de Franse PS: 1,8%
van de stemmen. De beelden van Pécresse die op televisie moest bedelen
om geld wie minder dan 5% van de stemmen haalt, krijgt haast geen
financiële compensatie voor de gevoerde campagne kunnen niet
schrijnender zijn. De Franse kiezer is klaar met partijen die al meer
dan een halve eeuw besturen.
Traditioneel links of rechts wordt weggevaagd, verkiezing na verkiezing. Ten faveure van politieke partijen die in de media extreem of radicaal worden genoemd, links én rechts. Vaak tekent zich echter een andere breuklijn af: globalistisch tegen soevereinistisch.
Gericht op vooral Europese integratie en de (westerse) wereld versus
gericht op de eigen nationale identiteit(en). De grootstedelijke klasse
die toegang heeft tot studeren in het buitenland versus de provincie. De
wereldburger met bedrijfswagen tegenover de kleine zelfstandige, lagere
ambtenaar, boer of arbeider.
Waar
staan traditioneel rechts en traditioneel links nog voor? De gemiddelde
kiezer weet het niet. Waar Emmanuel Macron voor staat, dan wel Marine
Le Pen, dát is duidelijk. Macron is de wereldburger die in nationalisme
een gevaar ziet en daarom wil oplossen in internationale verbanden. Le
Pen is de nationaliste die Frankrijk opnieuw wil vrijmaken uit die
internationale verbanden.
Toch radicaal-links
In
Frankrijk tekent die strijd zich nu het duidelijkst af. Toch scheelde
het maar weinig of de radicaal-linkse presidentskandidaat
Jean-Luc Mélenchon
**
was
verkozen voor de tweede ronde, met kans op winnen. Radicaal links? Is
dat dan toch belangrijk? Blijkbaar. Mélenchon weet een voornamelijk jong
en stedelijk kiespubliek te charmeren met themas als sociale
rechtvaardigheid, identiteit en een postkoloniale invulling van het soevereinisme.
Frankrijk
zal door demografische veranderingen en (nog meer) migratie een
mengcultuur worden, met zowel Franse als Noord-Afrikaanse,
zwart-Afrikaanse en Caraïbische invloeden
Critici noemen dat islamo-gauchisme:
Mélenchon trekt immers in grote mate de moslimkiezer aan. Ook pleit hij
voor de creolisering van de Franse samenleving: Frankrijk zal door
demografische veranderingen en migratie een meng-cultuur worden, met
zowel Franse als Noord-Afrikaanse, zwart-Afrikaanse en Caraïbische
invloeden. Men kan zeggen dat Mélenchon daarmee de breuklijn
globalistisch-nationalistisch overstijgt. Hij plaatst de creoolse Franse
wereldburger radicaal tegenover het globale Westerse kapitalisme, dat
hem ontmenselijkt en onderdrukt. Soevereinisme is voor Mélenchon een
bevrijding van de neo-conservatief-Amerikaans-kapitalistische globale
ordening. En van dat laatste is Emmanuel Macron voor hem het boegbeeld.
Mélenchon
heeft echter een probleem. Hij kan dan wel oproepen om niet voor
extreemrechts, dus Marine Le Pen, te stemmen (en heeft dat inmiddels
gedaan). Maar hij kan ook niet oproepen om voor Emmanuel Macron te
stemmen. Verwacht wordt dat zijn kiezers zich in drie blokken zullen
opsplitsen: een blok dat thuis zal blijven, een dat met dichtgeknepen
billen voor Macron zal stemmen in de hoop dat die door de
radicaal-linkse dreiging een links programma zal uitvoeren, en een blok
dat het soevereine en sociale zo belangrijk vindt, dat het op Marine Le
Pen kan stemmen, ook al is zij extreemrechts.
Reset
Eén
man in Vlaanderen heeft daar recent een alom geprezen boek over
geschreven: socioloog Mark Elchardus met Reset. Hoe kijkt hij naar de
voltrekking van wat hij in zijn boek al beschrijft?
Er
zijn drie belangrijke lessen te trekken, zowel voor Frankrijk, België
als Europa, meent Elchardus. Eén: traditionele partijen hebben het
moeilijk. Herinner u: in 2012 behaalden de kandidaten van PS en LR
François Hollande en Nicolas Sarkozy samen nog ongeveer 56% van de
stemmen. Politieke partijen kunnen verdwijnen, ook al lijken ze een
gevestigde waarde. In Vlaanderen heeft die evolutie zich evengoed
voltrokken, alleen minder radicaal. Voorlopig.
Mélenchon
was een figuur uit de linkse marge van de socialistische partij. Nu zet
hij ter linkerzijde de toon en die is niet sociaaldemocratisch, maar
antikapitalistisch en woke
Twee:
Mélenchon was een figuur uit de linkse marge van de socialistische
partij. Nu zet hij ter linkerzijde de toon en die is niet
sociaaldemocratisch, maar antikapitalistisch en woke. Vergis u niet,
meer dan helft van de 22% kiezers die hij achter zich kreeg, zijn dat
geenszins, maar Mélénchon zit nu wel in de positie om de toon te zetten.
De PVDA zou daardoor bijvoorbeeld weleens veel terrein kunnen winnen in
Franstalig België, ten nadele van de PS.
Wat
ik echter de allerbelangrijkste ontwikkeling vind voor Frankrijk, is
dat het nationalistische kamp is opgesplitst tussen Marine Le Pen en Eric Zemmour.
Le Pen heeft sinds lang een evolutie ingezet richting meer gematigde en
progressieve standpunten, minder hard anti-islam. Zij heeft daarmee
ruimte geschapen voor een cultureel conservatieve en liberale partij
rond moslim vreter Eric Zemmour. Maar zij heeft duidelijk van hem
gewonnen.
Woke
Wat denkt Elchardus van het dilemma waarvoor Mélénchons kiezer nu staat? De harde kern van Mélenchons partij Les Insoumis bedraagt
ongeveer 10% van het Franse electoraat. Die kern combineert een
radicaal antikapitalistische opstelling met sociale rechtvaardigheid,
wat wij tegenwoordig dus woke noemen. ?????????????? Die harde kern is
tijdens de afgelopen eerste ronde versterkt met een ander kiespubliek
ter grootte van 12%, een publiek dat het vooral belangrijk vond om een
linkse kandidaat in de tweede ronde te kunnen stemmen.
Mélenchons
harde kern van 10 procent zal niet voor Marine Le Pen stemmen,
vervolgt Elchardus. Zij zullen evenmin voor Macron willen kiezen. Ik
verwacht daarom dat zij thuis zullen blijven. De bijkomende 12% zal zich
verdelen. Vergeleken met Emmanuel Macron heeft Marine Le Pen meer
standpunten die aansluiten bij Mélenchons kiespubliek. Le Pen heeft
klassiek sociaal-democratische verzuchtingen overgenomen, maar is niet
antikapitalistisch. Zij is voor het behoud van de huidige
pensioen-gerechtigde leeftijd, voor het fors verlagen van de BTW op
brandstoffen, de bouw van sociale woningen en het proberen ontzien van de lagere middenklasseninkomens voor extra belastingen.
Als
Mélenchon eerlijk zou zijn, dan zou hij erkennen dat sociale
bescherming veel meer in het programma van Marine Le Pen aan bod komt
dan in het programma van Emmanuel Macron
Het
was strategisch beter geweest als Mélénchon geen stemadvies had gegeven
tegen Le Pen. Alle politicologen zullen u vertellen dat stem-adviezen
nauwelijks effect hebben. Bovendien is het oneerbiedig tegenover de
bijkomende 12% kiezers: zij vertrouwden Mélenchon om sociale maatregelen
door te voeren. Als Mélenchon eerlijk zou zijn, dan zou hij erkennen
dat sociale bescherming veel meer in het programma van Marine Le Pen aan
bod komt dan in het programma van Emmanuel Macron. Analyses van de
programmas van de Franse kandidaten gewagen van een 60% overlap tussen
die van Mélenchon en Le Pen. Mélenchon heeft dus vooral zijn harde kern
willen plezieren. Maar hij vergeet dat meer mensen voor hem hebben
gestemd dan zijn harde kern groot is. En dat die bijkomende kiezers dat
hebben gedaan omdat het sociale voor hen belangrijk is.
Hoofddoek
Mocht
Le Pen verkozen worden, zie ik geen groot gevaar voor de Franse
democratie, zegt Elchardus. Er zijn verschillen tussen de programmas
van Macron en Le Pen, maar ook vele gelijkenissen. Beide willen het
minimumpensioen optrekken, extra mensen aanwerven in de ziekenhuizen,
meer politieagenten en magistraten. Beide willen de belastingen op het
erfrecht verlagen, inzetten op kernenergie en ingrijpen in het
onderwijs. Beide willen strengere sancties om asielmisbruik te
voorkomen.
Het
programma van Macron is meer toegespitst op de betere stedelijke
klasse. Dat van Le Pen op de meer bescheiden sociale klassen
Waar
zitten dan de verschillen? Het programma van Macron is meer
toegespitst op de betere stedelijke klasse. Dat van Le Pen op de meer
bescheiden sociale klassen in de kleine steden en op het platteland. Le
Pen blijft strenger voor jeugd delinquentie en het bestraffen van
criminaliteit. Le Pen hanteert ook veel sterker het nationale argument:
mensen met de Franse nationaliteit krijgen voorrang bij sociale
voorzieningen die betaald worden uit algemene middelen. Zij is tenslotte
veel strenger op het gebied van integratie en het islamisme, maar
erkent het recht van de moslim om zijn of haar godsdienst te belijden.
Zij wil wel de hoofddoek in de openbare ruimte verbieden.
Een
belangrijk verschil is dat Le Pen duidelijker de kaart wil trekken van
volksraadplegingen om wijzingen van de grondwet door te voeren, om onder
meer een ander migratiebeleid mogelijk te maken, aldus Elchardus. Zij
wil ook het referendum op volksinitiatief invoeren. Macron is
daarentegen voorstander van een sterke uitvoerende macht, zonder veel
inspraak van het parlement, maar bijgestaan door burgerpanels die het
beleid moeten legitimeren. Le Pen wil terug naar een model waarin
partijen, het middenveld, de vakbonden, de werkgeversorganisaties en het
sociaal overleg een grotere rol spelen.
Hedebouw en Van Grieken
En
het soevereinisme? Als Le Pen wordt verkozen, dan krijgt de Europese
Unie een heel andere dynamiek, voorspelt Elchardus. Soevereinistisch
denkende landen als Polen en Hongarije krijgen er dan een machtige
bondgenoot bij. Met de oorlog in Oekraïne hebben die landen al meer
gewicht gekregen in Europa. Polen heeft al 2,6 miljoen vluchtelingen
opgevangen en vindt dat het geen lessen te krijgen heeft over migratie.
De EU zou vrij grondige veranderingen ondergaan om zich aan te passen
aan een overwinning van Le Pen. Op korte termijn zou de as
Duitsland-Frankrijk in crisis zijn.
Met
de implosie van de traditionele partijen in Franstalig België, zou je
zelfs in een situatie terecht kunnen komen waarin Vlaams Belang een
bondgenoot heeft in Frankrijk, zijnde de Franse president
Voor
België zou de impact van Le Pens verkiezing onzeker zijn. Met de
implosie van de traditionele partijen in Franstalig België, zou je zelfs
in een situatie terecht kunnen komen waarin Vlaams Belang een
bondgenoot heeft in Frankrijk, zijnde de Franse president. En dat
terwijl de traditionele Franstalige partijen verweesd achterblijven met
de PVDA in hun nek. Toen Le Pen in Rijsel haar grote politieke meeting
hield, stond VB-voorzitter Tom Van Grieken prominent in beeld. En
PVDA-voorzitter Raoul Hedebouw was prominent aanwezig bij de
belangrijkste politieke meeting van Jean-Luc Mélenchon.
Parijs-Brussel
Wie
uitgebreid onderzoek heeft verricht naar de verschuiving van het gedrag
van de Belgische kiezer, is socioloog Jan Hertogen, die u in januari
nog kon lezen in Doorbraak. Wij vroegen hem opnieuw om een reactie.
Immers: de stemverschuiving richting radicaal-links als gevolg van
migratie is een van zijn grote stokpaardjes. Hertogen heeft net nog
een studie op zijn blog gepubliceerd waarin hij aantoont dat er sterke
correlaties zijn in het Vlaams Gewest en Brusselse gemeenten met veel
moslimkiezers en stemmen voor PVDA.
Ik
zou de situatie niet alleen transponeren op alleen maar een stad als
Parijs of Brussel, zegt Hertogen. Als men dezelfde analyse zou maken
voor andere lokale opdelingen, waarbij kiesresultaten naast het
percentage moslims gelegd worden, dan komt men overal tot dezelfde
conclusie. Het is de economische klasse met de hoogste of hogere graad
van uitbuiting die bepaalt waar het grootste linkse potentieel wordt
aangeboord. En dat zijn voor Parijs, Brussel en andere grotere steden de
inwoners met migratieachtergrond. Eens te meer concludeer ik hieruit
dat dit een gevolg is van de herbevolking van de grotere steden door de
migratie.
In
Frankrijk bedroeg het aantal niet-stemmers 26%. In enkele Brusselse
gemeenten met veel moslims bedraagt het aantal mensen dat geen stem
uitbrengt ook 15 tot 20%
Hertogen
wijst erop dat ook onder de niet-uitgebrachte stemmen een groot
potentieel aan linkse kiezers zit. Een potentieel dat verder aangeboord
zal worden. In Frankrijk bedroeg het aantal niet-stemmers 26%. In enkele
Brusselse gemeenten met veel moslims bedraagt het aantal mensen dat
geen stem uitbrengt ook 15 tot 20%.
Nu
voelen moslimas zich door hun kledij vaak gediscrimineerd en gaan zij
als gevolg daarvan niet stemmen. Wie moslimas met hoofddoek op
verkiesbare plaatsen zou zetten, krijgt als politieke partij dus een
structureel voordeel. Het aantal niet-uitgebrachte stemmen bij vooral
vrouwelijke moslims is in dit oogpunt een belangrijke en relevante
indicator voor de volgende verkiezingen. De peilingen geven nu al aan
dat de demografische evolutie, zelfs in deze tijden van anti-communisme,
een linkse maatschappijvisie zal bevoordelen.
Stoottroepen van extreemrechts
Waarom
scoort iemand als Marine Le Pen dan zo sterk bij werkende arbeiders en
kleine zelfstandigen, mensen die ook baat zouden hebben bij sterke
sociale voorzieningen? Hertogen heeft eveneens aangetoond dat in een
stad als Brussel, arbeiders hoofdzakelijk stemmen voor de MR en de
rechtse Liste Destexhe. In Vlaanderen stemmen zij op het Vlaams Belang.
Ook toont Hertogen in een andere studie aan dat vooral in gemeenten waar
Vlaams Belang sterk staat, vaak beroep wordt gedaan op RVA-uitkeringen
om niet te werken, zoals: tijdskrediet, loopbaanonderbreking, tijdelijke
werkloosheid, uitkeringen los van werk zoeken en brugpensioen.
Het
zijn vooral de in Brussel wonende en werkende arbeiders en
uitkeringsgerechtigde Vlamingen die niet werken, die meer dan anderen
gebruik maken van de voordelen van de sociale zekerheid, aldus
Hertogen. Maar omdat de sociale zekerheid zelf onder druk komt te
staan, maken zij de verkeerde analyse. Zij volgen de analyse van
politieke partijen die menen dat door de migratie de sociale zekerheid
wordt gepluimd. Terwijl net het omgekeerde gebeurt. In die zin stel ik
de volgende provocerende vraag: zijn de Franse en Belgische gele
hesjes, die hun voordelen of mis-gebruik van de sociale zekerheid
dreigen te verliezen, en zich voordoen als het nieuwe proletariaat of
profitariaat, de stoottroepen van extreemrechts? Vooraleer de demografie
deze scheve situatie rechttrekt met een radicaal-linkse stem?
Of
u het nu eens bent met Elchardus analyse of eerder denkt dat Hertogen
gelijk heeft: de sociale stem is nu al doorslaggevend in Frankrijk, en
zal dat ook in België en Vlaanderen worden.
*
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
*
Om een lang verhaal kort te maken: Le Pan was in Rijssel; TVG w s daar ook.
Macron is afkomstig van Amiens
Alles is dus veel dichrterbij dan U wel denkt
Enfin nog even doordromen, en zondag weten we
het dan. Beloken Pasen is het dan. Weet U ng waarvoor dat staat?
521 â DOORHEN HET BOS WORDEN DE BOMEN STEEDS DUIDELIJKER TE ONDERSCHEIDENâ¦
.
ZOBDAG 17APRIL 2022
*
521 DOORHEN HET BOS WORDEN DE BOMEN STEEDS DUIDELIJKER TE ONDERSCHEIDEN
*
I N H O U D
Hoernalisten
zijn net las publieke vrouwen, van veel markten thuis. Ze kijken dan
ook in velee boezems, maar nooit of heelmaal zelden in de eigen
Luxe
yachten, kastelen van villas, droomautos: dat alles is te vinden met
het blote oog. Door Jan-met-de-Pet, en al zeker als dat een Jan is met
een politiepet op. Er wordt publiekelik met die dingen mee gestoefd dat
t gene naam meer heeft. Zoek n half dozijn blote vrouwen in de naaste
omgeving en je zit, samen met hen, op het goede spoor. Of liever in het
juiste bed.
Oplossing?
Een soort kadaster anleggen van al die naamloze dingen, met haarfijne controle. En de raadsels zijn zo uitt weerld.
Waarom gebeurt dfat dan niet?
Heel eenvoudig, omdat foefelaars & hoernalisten altijd el,kaar dekken, om het even de kleur van hun geweten.
Hieronder
leest U verder na de in het oogspringende zaken waarover Guvaal het
had, natiirlijk nij de Slechten en zeker niet hij de Goeden, die van
ons - over de meest intiene bedoelingen onder de korenmaat gehouden
gevoelens van bepaalde poltieke waarnemers die op een bedekte wijze de
Massa willen voorlichten. Of beter gezegd: hun eigen gevoelsns
opdringen. De vroegere Burchten zijn verrot, wat al lang geen nieuws
meer is, maar tussen de Nieiwe die allemaal een nieuwe carossereie
opgezet kregen boven op de krakende onderbouw, steken hoopvolle beloften
de hoogte in. Het is ahw ROOD met een andere kleur.
Een adere uitleg is er niet. Zie Mélanchor bij Doorbraak.
Het
bedriegelijk opzet ligt eer klaar en duidelijk vingerdik, bovenop. U
wotdt, nog gratischeer dan ooit, door hen gratis geschoren.
Het
wordt voor oligarchen, maar ook voor andere zwartbeleggers, steeds
moeilijker, om niet te zeggen onmogelijk, om hun bezittingen onder de
financiële radar te houden. Dat werd enkele weken geleden al duidelijk
toen, net zoals in de zaak van de drugshandel, een samenwerkingsverband
van een zeventigtal onderzoeksjournalisten, waaronder een van De Tijd van bij ons, meer dan 15 miljard euro aan bezittingen van Poetin en zijn bevriende oligarchen konden blootleggen.
Het
gaat om riante villas, privéjets, luxejachten, aandelen en
eigendommen. Betrokkenen kregen dat alles in handen via ondoorzichtige
postbusvennootschappen op de Britse Maagdeneilanden, het eiland Man en
Cyprus, terwijl ze ook luxueus vastgoed en luxe jachten kochten aan de
Côte dAzur, Londen, New York en Parijs. Men trof zelfs een Airbus
A340-300 aan met een waarde van zon 300 miljoen dollar. Alleen al in
België werd al voor een bedrag van meer dan 10 miljard euro bevroren.
En
zelfs daar hield het niet mee op. Een nieuw journalistiek onderzoek
ontdekte zopas ook nog postbusvennootschappen die dienden als zgz
schermconstructies om internationale regels te omzeilen. Ook daar ging
het in hoofdzaak, maar niet uitsluitend, om Russische oligarchen die op
e.o.a. manier hun kostelijke schaapjes op het droge wilden brengen vóór
het voor hen in het land van Poetin te heet zou worden
PTB IS EEN ONGEMAKKELIJKE BONDGENOOT VAN N-VA EN VLAAMS BELANG
*
Wanneer
de grens van de kloof tussen Vlaanderen en Wallonië bereikt wordt hangt
de oplossing voornamelijk af van de bereidwilligheid tot consensus van
PVDA/PTB, N-VA en Vlaams Belang
**
De ideologische spagaat tussen links Wallonië en rechts Vlaanderen groeit gestaag
Column - 15/04/2022 Ignace Vandewalle
-
De
Belgische communisten mogen ideologisch dan wel mijlenver van
Vlaams-nationalisten staan, ze zijn bondgenoten wat de staatshervorming
betreft.
In
mijn artikel Vlaamse onafhankelijkheid is enige echte
staatshervorming beschreef ik al dat de huidige politieke désintegratie
maar één nooduitgang kent: het einde van België. Nu poog ik de
ongemakkelijke symbiose tussen independentisten en regionalisten
enerzijds en unitaristen anderzijds in kaart te brengen.
De teloorgang van de termen federalisme en confederalisme
Aandachtige
lezers zal het opgevallen zijn dat ik bewust de termen federalisme en
confederalisme heb ontweken. Beiden zijn containerbegrippen geworden.
Door de veelheid aan verklaringen en invullingen van de begrippen
werden ze inhoudsloos. Sommigen gebruiken de term federalisering voor
de devolutie van unitaire staat naar bondsstaat. Anderen gebruiken dan
weer de term federalisering om net het omgekeerde te omschrijven,
namelijk de evolutie naar een unitair België van vóór 1970. Zo wordt
tegenwoordig de federalisering van bevoegdheden gezien als het
terugbrengen van een bevoegdheid naar de federale regering.
Confederalisme
is voor sommigen niets meer dan een voltooid federalisme en voor
anderen een échte statenbond, waar twee of meerdere onafhankelijke
staten een samenwerkingsverdrag afsluiten. Omdat beide begrippen elkaar
breed overlappen door oneigenlijk gebruik ervan door verslaggevers,
wetenschappers en politici, zijn ze vandaag nutteloos geworden.
De ideologische as en zijn breuklijnen
Ik
hoef de lezers van Doorbraak de ideologische spagaat tussen links
denkend Wallonië en rechts denkend Vlaanderen niet te schetsen. Enkel
moet ik eerlijk toegeven dat het vandaag moeilijk is om partijen een
plaats te geven op de politiek ideologische as. In mijn column Ik ben
een extremist en daar ben ik fier op schets ik het feit dat de
links-rechts graadmeter voorbijgestreefd is en binnen een geopolitiek
perspectief zelfs ondefinieerbaar is. Hieronder ga ik daar nog wat
verder op in.
De
historische breuklijnen vrije markt versus verstaatsing en
secularisme versus klerikalisme werden halfweg de vorige eeuw
aangevuld met een communautaire breuklijn Walen tegenover Vlamingen en
een identitaire breuklijn tussen voornamelijk de Belgische identiteit
en de Vlaamse identiteit.
Naar
het eind van de vorige eeuw kwam daar ook nog eens de breuklijn tussen
een open of een gesloten samenleving en de breuklijn leefmilieu
versus economische groei bij. Je zou denken: hoe meer breuklijnen, hoe
scherper de tegenstellingen. Niets is minder waar.
Soms links, soms rechts
Sommige
partijen positioneren zich op de ene breuklijn links en op de andere
rechts. Om het nog ingewikkelder te maken is het bij bepaalde themas,
zoals cultuur en identiteit, lang geen uitgemaakte zaak of het nu linkse
of rechtse themas zijn. We moeten ons dan nog eens buigen over het
verschil tussen verkiezingsprogramma en beginselverklaring langs de ene
kant en het gevoerde beleid langs de andere kant.
Pompeus
en dikdoenerig tweet MR-boegbeeld George-Louis Bouchez klassiek
liberale maretjes, maar zijn partij slikt evenzeer slaafs het linkse
beleid van de PS
Open
Vld heeft een rechts programma en voert een links beleid. Pompeus en
dikdoenerig tweet MR-boegbeeld George-Louis Bouchez klassiek liberale
maretjes, maar zijn partij slikt evenzeer slaafs het linkse beleid van
de PS. Hoewel Groen ons wil brainwashen met het adagium Vivaldi is de
groenste regering ooit, worden er beslissingen genomen waar de haren
van milieubewegingen rechtop van gaan staan.
Het links/rechts van de kiezer
Mochten
we alles in overweging nemen en een academische studie maken waarbij we
aan alle hierboven vermelde elementen een ideologisch gewicht geven,
dan vermoed ik dat alle Vlaamse partijen met uitzondering van Vlaams
Belang op rechts en PVDA op links zich in het centrum zouden bevinden.
In Wallonië zouden Ecolo, PS en PTB zich op links bevinden en MR, les
Engagés (CdH) en Défi in het centrum. Dergelijke studie lijkt mij een
interessant voor politicologen.
Echter
bij het ontbreken van dergelijke studie en omdat ik van mening ben
dat de kiezer in hoofdzaak nog steeds de programmatorische ideologische
lijn volgt hou ik mij voor deze denkoefening aan de eerder
traditionele ideologische opdeling. In Vlaanderen: op rechts Vlaams
Belang, Open Vld en N-VA, centraal CD&V en op links Vooruit, Groen
en PVDA. In Wallonië: op rechts MR en DéFI, in het centrum les Engagés,
op links Ecolo, PS en PTB.
De ruk naar links en rechts
We
vergelijken even de resultaten van de federale verkiezingen van 1999
met deze van 2019. Hou er rekening mee dat het federale percentages zijn
en dat er ook kleine partijen waren zowel in 1999 als in 2019 die niet
in rekening werden genomen. Verwar dus vooral niet met de Vlaamse en
Waalse cijfers en procenten van bijvoorbeeld de opiniepeilingen.
In
Vlaanderen stijgt rechts van 29,73% naar 36,52%. Het centrum daalt van
14,09% naar 8,89% en links daalt van 16,54% naar 16,20%. Aldus stijgt
rechts stemmend Vlaanderen met 6,79 percentpunt. Het centrum daalt met
5,2 procentpunt en links stemmend Vlaanderen daalt met 0,34 percentpunt.
Een ruk naar rechts van een kleine 7 procentpunt.
In
Wallonië daalt rechts van 10,14% naar 9,78%. Het centrum daalt van
5,88% naar 3,7% en links stijgt van 17,52% naar 20,59%. Aldus daalt
rechts stemmend Wallonië met 0,36 procentpunt. Het centrum daalt met
2,18 procentpunt en links stemmend Wallonië stijgt met 3,07 procentpunt.
Een ruk naar links van 3 procentpunt.
De ideologisch spagaat tussen links Wallonië en rechts Vlaanderen is tussen 1999 en 2019 met een kleine 10 procentpunt gestegen
De
ideologisch spagaat tussen links Wallonië en rechts Vlaanderen is
tussen 1999 en 2019 met een kleine 10 procentpunt gestegen. Dat is
ongeveer een half procentpunt per jaar. De stijging in Wallonië op links
is vooral te danken aan PTB, die in 1999 nog geen zetels haalde, maar
in 2019 5,13% van de stemmen wegkaapt. In Vlaanderen is de stijging op
rechts vooral te danken aan N-VA, die ongeveer 10 procentpunt stijgt.
(Vlaams Belang stijgt licht, Open Vld verliest zwaar)
De grenzen van de ideologisch spagaat
Ik
doe het met tegenzin. Omdat ik niet in peilingen geloof. Maar als we er
de peilingen van maart 2022 bijnemen (ditmaal regionale cijfers) dan
zien we dat links Wallonië opnieuw groeit en dit door een sterke
stijging van PTB. Helaas, desondanks een sterke stijging van Vlaams
Belang, daalt rechts Vlaanderen licht en dat voornamelijk door de vrije
val van Open Vld. Maar het goede nieuws is dat de ideologische spagaat
opnieuw groter wordt.
Los
van de ideologische electorale spagaat is er ook nog de ideologische
verschuiving. Onder electorale druk van PTB schuiven zowel Ecolo als PS
steeds verder op naar links. In Vlaanderen moeten Open Vld en N-VA meer
naar rechts opschuiven willen ze niet meer stemmen verliezen aan het
Vlaams Belang. Ook de ideologische verschuiving vergroot de spagaat
tussen links Wallonië en rechts Vlaanderen.
Grens?
Wanneer
de grens van dit spagaat bereikt wordt hangt de oplossing voornamelijk
af, en dat is het laatste element, van de bereidwilligheid tot consensus
van PVDA/PTB, N-VA en Vlaams Belang. Afgaand op de Waalse
regeringsvorming van 2019 vreet de machtshonger van PTB nog niet aan de
ideologische rigiditeit. We zijn voorzichtig want de groenen hebben zich
uiteindelijk ook vrij goedkoop verkocht.
Van
Vlaams Belang weten we dat ze enkel in een federale regering stappen om
de splitsing van België te realiseren. Vooralsnog zijn er geen signalen
dat ze daarop zouden toegeven. Van N-VA weten we dat ze in 2024 niet in
een regering stappen zonder dat er verdere en vooral significante
stappen gezet worden in de verdere regionalisering van België. Ik lees
dat N-VA in 2024 geen legislatuur met een staatshervorming in de
diepvries zal aanvaarden.
Als
de ideologische spagaat aan dezelfde snelheid blijft groeien dan de
afgelopen twintig jaar en de machtshonger haalt het niet van de
ideologische rigiditeit, dan wordt de vorming van een federale regering
op termijn onmogelijk. We zullen deze grens, binnen eenzelfde evolutie,
hoogstwaarschijnlijk bereiken in 2024. Maar met zekerheid in 2030.
Ignace Vandewalle
*
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
N*aarmate de competitie nadert, wordt de opstelling van iedere ploeg steerds duidelijker.
Wij,
overguige Vlamingen zoals we geboren zijn, gaan dus eindelijk met
gerust gemoed onze rechtmatige plaats op de trubiune gaan innemen
520 â HET IS VOOR DE RAPPEN VAN BEGRIP.. MAAR EEN PPARD BESLAAN AL LOPEN KAN ALS HET MOET
.
zATERDAG 16 APRIL 2022
*
*
520 HET IS VOOR DE RAPPEN VAN BEGRIP.. MAAR EEN PPARD BESLAAN AL LOPEN KAN ALS HET MOET
*
I N H O U D
Aoof
Hitler, de Beste Führer aller Germanen stuurde in 41, halflf met
de winter voor ogen, zijn veroverinfgsleger gekleed i zomertenue,naar
het Koude Russuische Noorden. Het kwam hzm duur te staan. De Poet deed
net hetzelrfde met voor 5 dagen proviand te voorzien voor zijn
oorlogslesje tegen die niet meer zo volgzame Oekraniers. Resulaat, zijn
Vlaggesschip, de Moskwa, is naar de haaien.
En
dat is nog maar het begin. Maar wa wilde? Rusland is wel sterk genoeg,
om de hele wereld aan te kunnen, waren daar niet gelukkig voor ons
devele restanten op de hoogste niveaus van het Bolsgevsilme dat de Poet
maar ieet uigerieioid krijgt.
On
nog maar eens in herhaling te vallen: het Commisme draagt, altijd en
overal, dus ook in Coburgia, in zijjn dieptste wezen de kernen van de
zelfvernietitging.
Ziezo. Nus is de lezer gewapend om mede te oordelen over het Einnde van België. Zie verder. Waar met
veel bomnarie en omzichtigheid, dat wel, net hetzelfde gezegd wordt.
Vlaanderen is nu eenmaal noraal. Zoals ieder normaal mens ook RECHTSHANDIG is .
Links is nu eenmaal SINISTER en net zoals de zielen der vedoemden: duister en vuil en geheel geschikt om te lijden .
Zoiets stond toch ook al in de Mechersle Catechismus over de Zielen Verdoemden!
Het
Russische leger is zich in Oekraïne ferm belachelijk aan het maken met
haar speciale militaire operatie. Militaire grootmacht? Laat me niet
lachen. Ze zouden dat Oekraïens amateur legertje eens wegvagen, op één
week tijd. Getuige de 5 dagen proviand voorzien voor de grondtroepen.
Ondertussen
zijn we in week 7 (of is het 8?). Uit nijd omdat het niet lukt, wreekt
die zgz militaire grootmacht zich op de ongewapende burgerbevolking,
waarbij het woord genocide nooit veraf is. Daar hun luchtmacht
blijkbaar meestal niet in staat lijkt precisie bombardementen uit te
voeren, doet men het dan maar met bomtapijten waarbij letterlijk álles
wordt platgegooid. Een beproefd procedé dat al werd uitgetest in
Tsjetsjenië en Syrië. Nu blijkt ook hun vlaggenschip van de Zwarte
Zeevloot, de Moskva, uitgeschakeld te zijn door enkele
zelfgemaakte, goed gerichte Neptun-raketten van de Oekraïense amateurs.
De Russische eerste versie van die ramp, een zgz brand aan boord van het
schip met 500 bemanningsleden die ze niet onder controle kregen, blijkt
eveneens een fabeltje te zijn geweest. Het feit dat de fabriek bij
Kiev, waar de Oekraïners die raketten maken, binnen de 24 uur
gebombardeerd werd, zegt genoeg.
Hét
probleem is dat die knoeiers over kernwapens beschikken en straks in
staat kunnen zijn ze te gebruiken, al zullen ze er zelf mee ten onder
gaan. Hun dreigementen zijn stilaan te vergelijken met die van Kim Jong Oen (met klemtoon op het laatste woord) van Noord-Korea.
PTB IS EEN ONGEMAKKELIJKE BONDGENOOT VAN N-VA EN VLAAMS BELANG
**
Wanneer
de grens van de kloof tussen Vlaanderen en Wallonië bereikt wordt hangt
de oplossing voornamelijk af van de bereidwilligheid tot consensus van
PVDA/PTB, N-VA en Vlaams Belang
De ideologische spagaat tussen links Wallonië en rechts Vlaanderen groeit gestaag
*
Column - 15/04/2022 Ignace Vandewalle
-
De
Belgische communisten mogen ideologisch dan wel mijlenver van
Vlaams-nationalisten staan, ze zijn bondgenoten wat de staatshervorming
betreft.
In
mijn artikel Vlaamse onafhankelijkheid is enige echte
staatshervorming beschreef ik al dat de huidige politieke desintegratie
maar één nooduitgang kent: het einde van België. Nu poog ik de
ongemakkelijke symbiose tussen independentisten en regionalisten
enerzijds en unitaristen anderzijds in kaart te brengen.
De teloorgang van de termen federalisme en confederalisme
Aandachtige
lezers zal het opgevallen zijn dat ik bewust de termen federalisme en
confederalisme heb ontweken. Beiden zijn containerbegrippen geworden.
Door de veelheid aan verklaringen en invullingen van de begrippen
werden ze inhoudsloos. Sommigen gebruiken de term federalisering voor
de devolutie van unitaire staat naar bondsstaat. Anderen gebruiken dan
weer de term federalisering om net het omgekeerde te omschrijven,
namelijk de evolutie naar een unitair België van vóór 1970. Zo wordt
tegenwoordig de federalisering van bevoegdheden gezien als het
terugbrengen van een bevoegdheid naar de federale regering.
Confederalisme
is voor sommigen niets meer dan een voltooid federalisme en voor
anderen een échte statenbond, waar twee of meerdere onafhankelijke
staten een samenwerkingsverdrag afsluiten. Omdat beide begrippen elkaar
breed overlappen door oneigenlijk gebruik ervan door verslaggevers,
wetenschappers en politici, zijn ze vandaag nutteloos geworden.
De ideologische as en zijn breuklijnen
Ik
hoef de lezers van Doorbraak de ideologische spagaat tussen links
denkend Wallonië en rechts denkend Vlaanderen niet te schetsen. Enkel
moet ik eerlijk toegeven dat het vandaag moeilijk is om partijen een
plaats te geven op de politiek ideologische as. In mijn column Ik ben
een extremist en daar ben ik fier op schets ik het feit dat de
links-rechts graadmeter voorbijgestreefd is en binnen een geopolitiek
perspectief zelfs on-definieerbaar is. Hieronder ga ik daar nog wat
verder op in.
De
historische breuklijnen vrije markt versus verstaatsing en
secularisme versus klerikalisme werden halfweg de vorige eeuw
aangevuld met een communautaire breuklijn Walen tegenover Vlamingen en
een identitaire breuklijn tussen voornamelijk de Belgische identiteit
en de Vlaamse identiteit.
Naar
het eind van de vorige eeuw kwam daar ook nog eens de breuklijn tussen
een open of een gesloten samenleving en de breuklijn leefmilieu
versus economische groei bij. Je zou denken: hoe meer breuklijnen, hoe
scherper de tegenstellingen. Niets is minder waar.
Soms links, soms rechts
Sommige
partijen positioneren zich op de ene breuklijn links en op de andere
rechts. Om het nog ingewikkelder te maken is het bij bepaalde themas,
zoals cultuur en identiteit, lang geen uitgemaakte zaak of het nu linkse
of rechtse themas zijn. We moeten ons dan nog eens buigen over het
verschil tussen verkiezingsprogramma en beginselverklaring langs de ene
kant en het gevoerde beleid langs de andere kant.
Pompeus
en dikdoenerig tweet MR-boegbeeld George-Louis Bouchez klassiek
liberale maretjes, maar zijn partij slikt evenzeer slaafs het linkse
beleid van de PS
Open
Vld heeft een rechts programma en voert een links beleid. Pompeus en
dikdoenerig tweet MR-boegbeeld George-Louis Bouchez klassiek liberale
maretjes, maar zijn partij slikt evenzeer slaafs het linkse beleid van
de PS. Hoewel Groen ons wil brainwashen met het adagium Vivaldi is de
groenste regering ooit, worden er beslissingen genomen waar de haren
van milieubewegingen rechtop van gaan staan.
Het links/rechts van de kiezer
Mochten
we alles in overweging nemen en een academische studie maken waarbij we
aan alle hierboven vermelde elementen een ideologisch gewicht geven,
dan vermoed ik dat alle Vlaamse partijen met uitzondering van Vlaams
Belang op rechts en PVDA op links zich in het centrum zouden bevinden.
In Wallonië zouden Ecolo, PS en PTB zich op links bevinden en MR, les
Engagés (CdH) en Défi in het centrum. Dergelijke studie lijkt mij een
interessant voor politicologen.
Echter
bij het ontbreken van dergelijke studie en omdat ik van mening ben
dat de kiezer in hoofdzaak nog steeds de programmatorische ideologische
lijn volgt hou ik mij voor deze denkoefening aan de eerder
traditionele ideologische opdeling. In Vlaanderen: op rechts Vlaams
Belang, Open Vld en N-VA, centraal CD&V en op links Vooruit, Groen
en PVDA. In Wallonië: op rechts MR en DéFI, in het centrum les Engagés,
op links Ecolo, PS en PTB.
De ruk naar links en rechts
We
vergelijken even de resultaten van de federale verkiezingen van 1999
met deze van 2019. Hou er rekening mee dat het federale percentages zijn
en dat er ook kleine partijen waren zowel in 1999 als in 2019 die niet
in rekening werden genomen. Verwar dus vooral niet met de Vlaamse en
Waalse cijfers en procenten van bijvoorbeeld de opiniepeilingen.
In
Vlaanderen stijgt rechts van 29,73% naar 36,52%. Het centrum daalt van
14,09% naar 8,89% en links daalt van 16,54% naar 16,20%. Aldus stijgt
rechts stemmend Vlaanderen met 6,79 percentpunt. Het centrum daalt met
5,2 procentpunt en links stemmend Vlaanderen daalt met 0,34 percentpunt.
Een ruk naar rechts van een kleine 7 procentpunt.
In
Wallonië daalt rechts van 10,14% naar 9,78%. Het centrum daalt van
5,88% naar 3,7% en links stijgt van 17,52% naar 20,59%. Aldus daalt
rechts stemmend Wallonië met 0,36 procentpunt. Het centrum daalt met
2,18 procentpunt en links stemmend Wallonië stijgt met 3,07 procentpunt.
Een ruk naar links van 3 procentpunt.
De ideologisch spagaat tussen links Wallonië en rechts Vlaanderen is tussen 1999 en 2019 met een kleine 10 procentpunt gestegen
De
ideologisch spagaat tussen links Wallonië en rechts Vlaanderen is
tussen 1999 en 2019 met een kleine 10 procentpunt gestegen. Dat is
ongeveer een half procentpunt per jaar. De stijging in Wallonië op links
is vooral te danken aan PTB, die in 1999 nog geen zetels haalde, maar
in 2019 5,13% van de stemmen wegkaapt. In Vlaanderen is de stijging op
rechts vooral te danken aan N-VA, die ongeveer 10 procentpunt stijgt.
(Vlaams Belang stijgt licht, Open Vld verliest zwaar)
De grenzen van de ideologisch spagaat
Ik
doe het met tegenzin. Omdat ik niet in peilingen geloof. Maar als we er
de peilingen van maart 2022 bijnemen (ditmaal regionale cijfers) dan
zien we dat links Wallonië opnieuw groeit en dit door een sterke
stijging van PTB. Helaas, desondanks een sterke stijging van Vlaams
Belang, daalt rechts Vlaanderen licht en dat voornamelijk door de vrije
val van Open Vld. Maar het goede nieuws is dat de ideologische spagaat
opnieuw groter wordt.
Los
van de ideologische electorale spagaat is er ook nog de ideologische
verschuiving. Onder electorale druk van PTB schuiven zowel Ecolo als PS
steeds verder op naar links. In Vlaanderen moeten Open Vld en N-VA meer
naar rechts opschuiven willen ze niet meer stemmen verliezen aan het
Vlaams Belang. Ook de ideologische verschuiving vergroot de spagaat
tussen links Wallonië en rechts Vlaanderen.
Grens?
Wanneer
de grens van dit spagaat bereikt wordt hangt de oplossing voornamelijk
af, en dat is het laatste element, van de bereidwilligheid tot consensus
van PVDA/PTB, N-VA en Vlaams Belang. Afgaand op de Waalse
regeringsvorming van 2019 vreet de machtshonger van PTB nog niet aan de
ideologische rigiditeit. We zijn voorzichtig want de groenen hebben zich
uiteindelijk ook vrij goedkoop verkocht.
Van
Vlaams Belang weten we dat ze enkel in een federale regering stappen om
de splitsing van België te realiseren. Vooralsnog zijn er geen signalen
dat ze daarop zouden toegeven. Van N-VA weten we dat ze in 2024 niet in
een regering stappen zonder dat er verdere en vooral significante
stappen gezet worden in de verdere regionalisering van België. Ik lees
dat N-VA in 2024 geen legislatuur met een staatshervorming in de
diepvries zal aanvaarden.
Als
de ideologische spagaat aan dezelfde snelheid blijft groeien dan de
afgelopen twintig jaar en de machtshonger haalt het niet van de
ideologische rigiditeit, dan wordt de vorming van een federale regering
op termijn onmogelijk. We zullen deze grens, binnen eenzelfde evolutie,
hoogstwaarschijnlijk bereiken in 2024. Maar met zekerheid in 2030.
*
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
*
Samengevat en gedeeld door twee: de Grote Knip valt in 2024.
Want stel U voor, dat het duurt tot zes jaar later, tot 2030 .
Wie spreekt daar nu nog van? Net als van de Bin Laden Arabische aanval op de Twin Towers in NY.
Nikks van. Vergeveningsgezind, zoals Jomme Dockx het indertijd uitdrukte, moeten we zijn.
Peael Haebour (1941) en de weerwraak (1941) van de Yankees op de Jappen . Ze hebben het geen tweede ker geprobeerd
Ach man, zoiets doen we toch al lang niet meer. Dan maar de andere wang aanbieden?
Of een voltrefferke van jewelste op Mekka? Gewoon zls waarschuwing en zonder de minste bijbedoeling.
Vriend
Poetin, wat denkte gij van zoiets? Is na te vragen bij de
olie-Olarchen . Maar vooral op de Sociale Media, waar de Stem van Het
Volk is te joren en waar Big Broyhrt nog altojkd tevergeefs jacht op
maakt.
Want tussen droom en daad, staan wetten in de weg,. En praktische bezwaren.
I N H O U D
Wie
gedacht had, dat na de Val vna het Russische Sovjet Imperium (1991) de
wereld voorgoed af was van de Rode Dictatuur van de wieg tot het graf,
is dringend aan een herziening van die mening toe. En laat dat v,adaag
vooral geen nieuws zijn. Maar oud vuil. Erger dan een sluipend
onzichtbaar dodelijk virus van een onuitgegeven soort, is daar steeds
het de dooddoener als argument van het algemeen welzijn als Hoogste
Doel. Vootbeeld. De Volks Republoek China waar in de overbevolkte
volkswijkende mensen op d
strat
creperen om elkaar te beschermen. Het Algemeen Welzijn!!!! Precies
alsof er iets in elkaar zou kunnen geflanst worden, dat beter voor
zichzelf kan zorgen, dan deze voorspiegeling waarvan het voornaamsye
doel is de tirannie. Dat alles in de veronderstelling, dat zoals van
ouds, de Christelijke Naastenliede daarbij geen enkele rol meer speelt.
Anders gezgd: de Vrijziggingen stellen zich in de plaats van God zelf. Een God waarvan zij beweren dat die niet bestaat.
Tja, zo kan ik het ook en niemand hoeft me doorvoor n tweede Karl Marxk te heten.
Gewoon
even nandenken. Over de Overlevensduur van alles bvb . De
Antiek-Joods-Chrisdtelijke Bescaving is vele duizenden jaren oud.
Uiteraard met vallen en opstaan. Het Communisme is amper 100 jaar oud en
heeft al meer kwaad gedaan dan er in al de voorbij eeuwen is gebeurd.
Maar ja, Icarus wilde ook naar d zon vliegen . Hij zag dat zo zitten!
Toen
ik met pensioen ging, kreeg ik van mijn Nederlandse schoonzoon een
ingekaderde kopie van de voorpagina van De Telegraaf van 6 februari
1940, mijn geboortedag. Daarop stond als hoofdartikel de titel 18de
Sovjet-divisie vernietigd bij het Ladoga meer, Dat gebeurde in Finland
en door de Finnen. Die kopie hangt nog steeds in mijn werkkamer.
Tijdens
de zogenaamde Winteroorlog (eind november 1939 tot medio maart 1940)
werden de Finnen door hun grote buur, de Sovjet-Unie, aangevallen. Deze
oorlog resulteerde in grote militaire verliezen voor Rusland. Finland
wist weliswaar zijn onafhankelijkheid te bewaren, maar werd verplicht om
enkele grensstreken aan de Sovjet-Unie af te staan en bovendien zich
verder neutraal te houden. Deze gebieden behoren tegenwoordig nog steeds
tot Rusland.
De
naam finlandisering is een omschrijving van een situatie waarin een
land zich naar het voorbeeld van Finland - vergaand meegaand opstelt
tegenover een machtiger land. De term ontstond in de jaren 1970 in het
toenmalige West-Duitsland, waar het gebruikt werd om de Ostpolitik van
Willy Brandt te omschrijven.
Zoals
het woord al aangeeft, is finlandisering het eerst gebruikt om een
Finse situatie te beschrijven. Finland was in 1939 dus al door de
Sovjet-Unie aangevallen en gedurende de Tweede Wereldoorlog was er het
grootste deel van de tijd een staat van oorlog tussen Finland en de
Sovjet-Unie. Niettemin bleef Finland na de oorlog onafhankelijk (al was
het kleiner geworden) én omdat het zich - zeer bewust van de
Sovjet-dreiging - goed bewapend had. In Finland is de militaire
dienstplicht nooit afgeschaft.
Mede
als gevolg van de instorting van de Sovjet-Unie in 1991, ging Finland
meer werken aan de integratie in West-Europa. Uit vrees voor buurland
Rusland is het land echter tot op heden geen lid van de NAVO. Het trad
in 1995 wel toe tot de Europese Unie en verving in 2002 de eigen munt,
de Markka, door de euro.
Met
de brutale en absurde inval van Rusland in Oekraïne heeft men echter
ook in Finland gezien wat er kan gebeuren als je niét bij de NAVO bent.
Men schat dat 7 op 10 Finnen de dag van vandaag voorstander zijn van een
toetreding tot de NAVO. Als dat ook het geval zou zijn in het Finse
parlement dan kan dat een kwestie worden van enkele weken, zeker geen
maanden zoals de huidige Finse première Sanna Marin het verwoordde.
Zoals de meeste centraal- en Oost-Europese landen dat al hebben
voorgedaan, zal ook de Finse (en misschien zelfs de Zweedse) toetreding
het gevolg zijn van de vraag van een democratisch verkozen regering en
niet door de NAVO opgedrongen zoals sommigen dat suggereren.
---
Tenslotte nog dit.
- Men mag de EU niet verwarren met de NAVO. Zo is er bv geen verbod
van Rusland tegen het eventueel lidmaatschap van Oekraïne bij de EU,
wel tegen dat bij de NAVO. Finland zou daar als voorbeeld kunnen dienen.
-
Poetins vriendje Medvedev (letterlijk vertaald beertje), die hem al
hielp bij het haasje over springen van president naar premier tot
opnieuw president, kwam vertellen dat, als Finland zou toetreden tot de
NAVO, Rusland raketten met kernkoppen zou plaatsen aan haar grenzen met
Europa. Laat ze dat maar doen. Of die raketten vlak over de grens staan
of 100 km verder, maakt niets uit zolang men ze maar niet afschiet.
De Chinese overheid, dus in feite de Chinese Communistische Partij, houdt sinds begin april in Shanghai
25 miljoen mensen gegijzeld in een totale lockdown, vanwege een
uitbraak van Covid19, in weerwil van alle maatregelen die daar nog
altijd golden.
De autoriteiten in Shanghai meldden vorige week meer dan 21.000 nieuwe positieve tests, voor het overgrote deel asymptomatisch.
Die
strenge lockdown wil concreet zeggen dat alles gesloten is, ook winkels
en warenhuizen. Vijfentwintig miljoen mensen hebben huisarrest. Mensen
kunnen hun hulpbehoevende ouders niet bezoeken. Arbeiders kunnen niet
aan het werk, zelfstandigen hebben geen inkomen. Huisdieren in gezinnen
waar positief getest werd, werden preventief geruimd.
Voorraadkast
Oorspronkelijk
werden kinderen die positief testten op school ook gescheiden van hun
ouders en hun ouderlijke woning. Toen daar een golf van protest tegen
kwam, werd die maatregel snel versoepeld. 38 000 medici en 2000 soldaten
vanuit heel China werden al naar Shanghai gestuurd als versterking. De
enigen die buiten mogen komen zijn besteldiensten die etenswaren aan de
deur leveren. Alleen: daar zijn er niet genoeg van om 25 miljoen mensen
te bedienen.
De
rijke bovenklasse van Shanghai heeft weinig moeite met deze lockdown;
ze hebben geld genoeg om hun eigen besteldienst te reserveren en hun
voorraadkasten zijn groot genoeg om voldoende voedsel te stockeren. De
gemiddelde inwoner van Shanghai is echter enorm klein behuisd en heeft
helemaal geen voorraadkast. De etenskast van wie op een bescheiden
flatje woont bevindt zich in realiteit in het winkeltje dat in Shanghai
op elke straathoek te vinden is. En dat is nu dus verplicht gesloten.
China als voorbeeld voor de WHO
De
bevolking van Shanghai lijdt nu onder wekenlange lockdowns,
voedseltekorten en extreme quarantaine van gezonde mensen, allemaal in
het belang van de uitroeiing van een virus waarvan de rest van de wereld
eindelijk heeft ingezien dat het endemisch is.
Intussen beginnen de protesten in Shanghai tegen dit beleid te groeien:
mensen schreeuwen van wolkenkrabbers (zie video onderaan), voedsel ligt
te rotten in opslagplaatsen, terwijl mensen honger lijden. Er staan al
videos online van winkels die worden geplunderd.
Tedros Ghebreyesus van de WHO, tweette vorig jaar nog dat Chinas lockdown-politiek een nieuwe standaard was
De besmettingen betreffen de omikron-variant
die, zoals we inmiddels al lang weten, besmettelijker maar veel minder
ziekmakend is. Die realiteit wil president Xi echter niet onder ogen
zien. Hij koestert zich nog in de gloed van het internationale lof voor
zijn harde lockdown aanpak. Onder meer Tedros Ghebreyesus van de WHO,
tweette vorig jaar nog dat Chinas lockdown-politiek een nieuwe
standaard was voor de aanpak van virus uitbraken.
Doemvoorspellingen
Wat de Chinezen deden waaide over naar Europa en de VS in wat een wereldwijde lockdown werd, in se dus aangestuurd door de Chinese communistische partij.
Neil Ferguson van het Imperial College, dwong Europa en de VS met zijn
waanzinnige doemvoorspellingen ook in lockdowns. Hij voorspelde onder
andere 100.000 doden in Zweden als ze niet in lockdown gingen. Zweden
gíng niet in lockdown en klokte uiteindelijk af op 6000 slachtoffers,
veel minder ook pro rata dan landen die wel het slot erop gooiden.
Fergusons bericht van toen verraadde al zijn bewondering voor de Sterke
Staat: China is een communistische eenpartijstaat, zeiden we. We
konden er niet mee wegkomen in Europa, dachten we en toen deed Italië
het. En we realiseerden ons dat we het wel konden.
Ook
bij ons en in de omringende landen klonken bij politici stemmen om het
virus plat te slaan door middel van strenge lockdowns. In Australië
en Nieuw-Zeeland geloofden ze in het Zero-Covid sprookje. Het ging
daar twee jaar lang ten koste van veel menselijk leed en zware
repressie. Er werden zelfs klopjachten georganiseerd om besmette
personen op te sporen. Ook daar moesten ze inmiddels schoorvoetend op
hun stappen terugkomen. Net zo min als een griepvirus valt een
coronavirus plat te slaan. Wetenschappers wisten dat al langer maar
wie zich uitsprak werd weggehoond en dus zweeg de rest maar uit angst
voor represailles. Die samenzwering van de stilte van wetenschappers en
artsen duurt overigens nog altijd voort, al begint ze stilaan wat
barsten te vertonen sinds steeds meer ontluisterende data boven komen.
De infefficiënties van de democratie
Wat
dit ons allemaal vertelt is dat er veel politici zijn, niet alleen in
China maar ook in Europa, de VS en daarbuiten, die het Chinese model van
een vrije markteconomie vaak gedomineerd door oligopolies
gekoppeld aan een sterke staat wel genegen zijn. Het is blijkbaar de
natte droom van een bepaalde politieke elite om de vrije burger te
knechten en de macht ondemocratisch naar zich toe te trekken. Uiteraard
altijd onder het mom van het welzijn van het volk zoals elk autoritair
systeem zichzelf vergoelijkt.
Dichterbij heeft onze eigen meester Frank ook die paternalistische, betweterige trekjes
Dit
gaf zelfs aanleiding tot de nieuwe theorie waarbij geopperd werd dat de
meest succesvolle landen economisch liberalisme bevorderen en tegelijk
een strenge politieke controle handhaven, zodat zij zich kunnen ontdoen
van de inefficiënties van de democratie. De club van het World Economic
Forum die we stilaan eigenlijk een sekte mogen noemen is daar de
emanatie van. De Europese Commissie met hun troebele besluitvorming een
andere. Dichterbij heeft onze eigen meester Frank ook die
paternalistische, betweterige trekjes. Het zal vast zijn verleden bij de
Trotskisten van de Revolutionaire Arbeiders Liga zijn dat hem nog
parten speelt.
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
*
Zo
is er, bij mijn weten, de de Regimme Pers, die het verband heeft durven
leggen tussen een Staats Regime en het uitbreken van een nieuwe soort
Pest Epidemie die we zelfs in nog veel prmitievere samenlevingen ooit
gekend hebben.
Een contradictie in termniis, want moderniteit overstijgt de vroegere onwetendheid.
We kunnen dus ook stellen, dat het Ciommisime de andere naam is voor de gewilde ondergang van het Mensdom
518 â EINDELIJK EEN STEMMETJE DIE PPIETJE-DE-LEUGENAAR VRAGEN DURFT STELLEN
.
DONDERDAG 14 APRIL 2022
518 EINDELIJK EEN STEMMETJE DIE PPIETJE-DE-LEUGENAAR VRAGEN DURFT STELLEN
*
I N H O U D
Dag van Het Laatste Avondmaal
**
Van ouds in de Christenheid Witte Donderdag, vandaag. Uistekende gelegenheid om even achterom te blikken. De Kerk in het midden houden
is weliswaar nog altijd een bekend spreekwoord in Vlaanderen..
Tenminste toch nog voor de huidige generatie. En die binnenkort dreigt
uit te sterven. Terwijl de nakoemingen meer en meer als VRT-adepten
moeten opgreoeien. Onder het motto Weg met ons En ik weet waarvan ik
spreek. De tekenen des tijds zijn na te gaan bij de stijgeden
bevolkingscijfers va de Oude Mannen Huizen, die we, wordt ons van
Overheidswege voorgehouden, ook al zo niet meer mogen noemen. Nu zijn
dat Welzjns & Zorg Centra geworden. Meestal voor alleenstanden
zonder daarbij uit moele redenen- in detail te treden. Watn de mens
akomy alleen aan op deze wereld, en ertrekt er dan best ook weer alleen
uit. Zorg WCs zijn hetn zeg maar . Je zit er in voor je het weet en de
wereld draait daarbij gewoon verder alsof er niets is gebeurd.
Gelieve
voortaan dus ook te spreken van een Gebedshuis dat in het lidden moet
staan, en niet meer van een Kerk. Want kerken en klossters zijn
doorgaans praat- of dansc fés geworden, of coffie shops. Met aparte
peeskamertjes voor de jeugd om daar ter communie te gaan.
En nog maar goed ook, want de
kosten
lopen op, Pastoors zijn er zo goed als niet meer. Alleen nog gemijterde
Hovaardigjheidsbekelders met de gewenste politieke & sexuele
achtergrond. De rest is allemaal uitgetreden wegens te goed maar
voornamelijk wegens te politiek correct opgevoed.
Tijd dus voor revolutie. Want het gaat van kwaad naar erger.
Of
moeten we, na Filip Dewinter, nu eens proberen om Tom van Grieken naar
de Poet af te vaardigen? Een paar dozijn Orthoxe Kozakken rond het
Flagayplein en het zaakje is opgelost. Woke is over. Ge zult ze eien
lopen, richting open zandvlakten
en verlaten stranden vol met Ram Madammen.
DE VRT EN HAAR MORELE KOMPAS
**
Waken over evenredige vertegenwoordiging van alle levensbeschouwelijke visies
Vrije Tribune - 14/04/2022
*
Al
enkele decennia kijk ik bijna dagelijks naar het VRT-Journaal, vaak met
erg gemengde gevoelens. Als kritische kijker voel ik al even lang
irritaties opborrelen over de verslaggeving rond ethische themas en het
gebrek aan neutraliteit en pluralisme daarbij. Het zijn fundamentele
zaken, de basiswaarden van onze cultuur, onze existentiële paradigmas
en morele ijkpunten. En hoe de VRT ze aanbrengt, is diep onrechtvaardig:
haar redactiekeuzes en -principes op dit vlak zijn ondoorzichtig,
ondemocratisch en oneerlijk.
Selectieve informatievoorziening is beïnvloeding
De
VRT treedt vaak bewust of onbewust op als een soort morele
autoriteit: ze stuurt het geweten en de ethische overtuigingen van de
Vlaamse kijkers, voedt ons op in hoe wij moeten denken of voelen. Maar
vanwaar haalt ze het mandaat om de juiste richting te bepalen? In
ieder geval niet van het media-decreet van de Vlaamse regering. Zelf
aangesteld, dus? En, nog belangrijker: vanwaar haalt ze haar morele
criteria over juist en fout? Wie in de redactie of het bestuur
bepaalt eigenlijk de morele koers? Want als de VRT geroepen is om hierin
neutraal te zijn, faalt ze schromelijk.
In
de grote ethische discussies zien we echter dat systematisch één
partij, zelfs een minderheidsstandpunt, de microfoon krijgt en alle
zendtijd inpikt.
Communiceren
is nooit neutraal. Als de VRT ons informeert, is dit altijd selectief
en dus ook beïnvloedend. Er zit een behoorlijk stuk volksopvoeding in
de berichtgeving denk maar aan de hele coronacrisis en klimaatcrisis:
soms wordt het zelfs betuttelend en paternalistisch. Wanneer een
overheidsoproep betaald met uw en mijn belastinggeld objectief,
neutraal en pluralistisch hoort te zijn, betekent dit evident dat alle
pro- en contra-stemmen aan bod moeten komen, en dat in een redelijke
verhouding. In de grote ethische discussies zien we echter dat
systematisch één partij, zelfs een minderheidsstandpunt, de microfoon
krijgt en alle zendtijd inpikt.
Decennialang
was Etienne Vermeersch, de meest notoire atheïst van Vlaanderen, de
enige moraalfilosoof die de VRT kende en opbelde: hij domineerde of
monopoliseerde? het morele debat. Inzake euthanasie wordt Wim
Distelmans, de grootste promotor, als enige expert geïnterviewd, en
tegenstemmen als onbestaande beschouwd. In de gender- en
transgenderdiscussie sorry, er is zelfs nooit een discussie heb ik
op de VRT nog nooit één kritische stem gehoord die mag vragen of dit
niet allemaal wat te ver gaat, of wat de gevolgen hiervan zijn. Elk
tegen-geluid wordt direct geklasseerd als homo- of transfoob,
overladen met shaming and blaming. Tot netjes aanschurkend zo dicht
mogelijk bij het Grnsoverrchritdend Gedrag xzztobrt fr VRT het zo grag
heeft.
Onevenredig veel aandacht voor humanisme
Wie
is hier intolerant? Waar is nog het elementaire recht op vrije
meningsuiting? Of over prostitutie moet steeds neutraal gesproken
worden alsof sekswerker een deftig, eerbaar beroep is
als een ander. De vooringenomenheid van de redactie blijkt vooral uit
wat zij níét toont: de stemmen van de andere kant die doodgezwegen
worden mag ik zeggen: gecensureerd? Of is het alleen Poetin die dat doet?
Tot
ongeveer 1960 was de Kerk de onbetwiste morele autoriteit in ons land:
ook al liepen de brave Vlaamse katholieken er vaak de kantjes af, haar
morele regels werden wel erkend als streng maar rechtvaardig. Dit
monopolie is door de seksuele revolutie, de secularisatie en het
postmodernisme grondig afgebrokkeld: we leven vandaag de facto in een
moreel gezagsvacuüm of anarchie. De onuitgesproken visie is: Ieder
bepaalt zijn eigen morele waarden.
kan een maatschappij sowieso standhouden als ieder zijn eigen regels bepaalt?
Maar
euh, is dat niet de visie van het vrijzinnig humanisme? Sinds wanneer
en hoe heeft deze dan het platform overgenomen? Is dit niet des te
vreemder als je leest dat slechts 1,1% in ons land lid is van een
vrijzinnige organisatie? En kan een maatschappij sowieso standhouden als
ieder zijn eigen regels bepaalt? Staan we dan ervan verbaasd dat op
alle niveaus alles uit elkaar valt?
Absolute tolerantie hét morele dogma
De
christelijke waarden worden vooral duidelijk waar het gaat om het léven
en het gezin: vóór élk leven (ook het ongeborene), vóór een stabiel
huwelijk, verantwoordelijk ouderschap, bescherming van het gezin,
duidelijke grenzen rond seksualiteit ach, hoe pijnlijk actueel! In
het VRT-discours worden deze traditionele waarden als hopeloos
verouderd belachelijk gemaakt en alle nieuwe alternatieven als vrolijk
en vrij voorgesteld.
Woorden
als trouw en verantwoordelijkheid nochtans door iedereen erkende
waarden worden tot elke prijs vermeden. Duurzaamheid geldt enkel
voor plastic verpakkingen, niet voor onze levensrelaties. Het zelfs maar
vernoemen van morele waarden wordt verdacht gemaakt als intolerant of
liefdeloos: is absolute tolerantie hét morele dogma geworden? En
stigmatiseren dé nieuwe doodzonde?
Dogma van vrijzinnigheid
We
moeten altijd onderscheid maken tussen één bepaald kerkelijk instituut
en de veel bredere christelijke waarden erachter. Ik verdedig hier niet
het kerkinstituut, want ik ben zelf niet katholiek, wel gelovig. Maar
het heeft iets diep onrechtvaardigs wanneer de VRT de christelijke
waarden doodzwijgt of actief helpt te ondermijnen. Het christendom wordt
afgedaan als een uitstervend groepje, maar is, volgens objectieve
cijfers, de grootste godsdienst ter wereld: 33% van de wereldbevolking,
2,5 miljard volgers, en nog steeds groeiende. Ook in België noemt
ongeveer 60% zich christelijk, tegenover maximaal 15% vrijzinnigen.
is dus alleen een atheïst neutraal?
Hoe
de VRT de grootste levensbeschouwing systematisch negeert of
ridiculiseert is ronduit pijnlijk voor gelovigen, al decennia lang. Maar
de openbare sfeer moet seculier en religie-vrij zijn? Opnieuw een
dogma van de vrijzinnigheid! Scheiding van kerk en staat? Idem. Alsof
dit betekent dat in de politiek de gelovige stem niet mag klinken: is
dus alleen een atheïst neutraal?
Waken over evenredige vertegenwoordiging
De
VRT volgt onmiskenbaar een moreel-linkse koers en pusht de vrijzinnige
moraal. Wanneer iemand conservatief noemen voldoende reden is om niet
naar hem te luisteren, ben je niet meer ernstig bezig. En als sommigen
dit artikel als rechts zouden willen afschilderen: ik heb nog nooit op
een rechtse partij gestemd. Kritiek op links is niet per se rechts: er
bestaat ook nog zoiets als het centrum.
Ik
besef goed genoeg dat je op moreel vlak niet 100% neutraal kan zijn.
Maar de VRT moet wel streven om zo eerlijk en respectvol mogelijk alle
visies aan bod te laten komen, en dat in een billijke verhouding wat
nu op schrijnende manier mankeert. Ik pleit sterk voor een mechanisme of
onafhankelijk controleorgaan om te waken over de evenredige
vertegenwoordiging van alle levensbeschouwelijke visies.
Aan alles komt n eind. Zelfs aan de kat jaar staart en die is zo lang.
Heb ik hier al zo dikwijls gezegd, dat het haast n deelwoord is geworden. Geen kat of haar staart wordt opgemerkt.
Zo
ook de aangejoiden hersensoeling van uit fr Ofrficiele Media. We
ondergaan die zonder daaraan toe te geven. Och, allemaal gazettenpraat.
Geloof liever wat ge zelf ziet en hoort. Zt dfaarom grote voelhorens op,
zola shet nog kan. Wanty er komy n tijd dat Internet in de verkerde
handen komt.
Kunnen
we alleen maar voorkomen, door in Mei 2024 de Blauwe Maneblusssers
Bende de staart af te bijten. Zoals leeuwen doen met ale dat
kattengespuis dat hen de lekkerste muizen voor de neus afsnoept.
517 - CHINA KIEST GEEN PARTIJ TEGEN POETIN MAAR LANCEET IN ALLE SRTILTE EEN NIEUW WERELDVERWOESTEND âGRIEPKEâ
.
DONDERDAG 14 APRIL 2022
*
517 - CHINA KIEST GEEN PARTIJ TEGEN POETIN MAAR LANCEET IN ALLE SRTILTE EEN NIEUW WERELDVERWOESTEND GRIEPKE
*
I N H O U D
Nooit geen twee zonder drie. Eerst was er de wereeldverwoestende
Corona Pandemie, dan het aarzelend begin van een Derde Wereld Oorlog,
en onddertussen is de Derde Corona Golf in Peling, niet meer onder
controle te houden.
Anders gezegd: we zijn met veel te veel op deze kleine Blauwe Planeet .
Dan maar kiezen voor Mars, de oorlogsgod; zeker? Want Venus zou het alleen nog maar erger maken .
Het federaal voedselagentschap (FAVV) heeft de toelating van de Ferrero chocoladefabriek in Aarlen
ingetrokken, nadat er mogelijks al meer dan 150 salmonellabesmettingen
waren vastgesteld in de E.U. en de U.K. na het eten van Kinder-Surprise
eieren en Schoko-bons. De vervuiling was al in december 2021
vastgesteld, maar kwam pas aan het licht nadat de besmettingen gemeld
werden. Een zoveelste Waalse onoplettendheid zullen we maar zeggen.
Het komt daar blijkbaar allemaal zo nauw niet. De Franse slag, zeg
maar. Ferrero, dat in diverse landen fabrieken heeft, is wel de grootste
werkgever van de provincie Luxemburg met 700 tot 1100 werknemers al
naargelang het seizoen.
---
Waar
men zich bij ons in Vlaanderen wel druk over maakt, is de Pfos/Pfas
vervuiling, waarbij 20 jaar na het stoppen van het storten nog
altijd de eerst mens zich ziek moet melden.
---
Toen
begin 1999 de dioxinebesmetting uitbrak, kreeg het Vlaamse
vetsmeltersbedrijf Verkest daarvoor de schuld, maar lag de echte oorzaak
ook in Wallonië, waar een toeleverancier aan Verkest industriële
i.pl.v. vegetarische olie had geleverd.
In
Francofonia, dit is in dit Kloteland beneden de Taal- Armoe &
Pretentiegrens, wordt er sinds mensengeheugenis (1830) gewerkt met de
Franse slag; d..i. zich met de ellebogen op de werkvloer onledig houden
zonder zich daarbij in het zweet te helpen en toch, anders dan bij de
Vlaamse Boerkens, daarvoor zwaar betaald te worden. Tja, ge zijt nen Sos
of ge zijt dat niet. Vooruit dus met de geit.
Als
er dan al eens wegens wanprestaties n soort fabriek met internationale
allulures stil valt, zo lerren we in de Regime Pers, wordt iedereen
gewoon doorbetaald. Hoe lang t ook duurt.
Wie
beweede daar ooit weer, dat dit Kloteland opgebouwd en in stand wordt
gehouden door hett geduld van de Vlamingen? Is heel zeker nog maar eens
nen Blokker geweest.
Benieuwd
of dat beroemd chocolademerk met wereldfaam zich een tweede maal zal
laten bij den bok zetten. Wedden dat we daar nooit nog iets zullen over
vernemen?
Dit
is bij ons nationaal nieuws: eenentwintig politiemensen uit Veurne en
Ieper die in Brugge of Kortrijk moeten gaan werken. En om de ernst van
het probleem te duiden wordt ons gemeld dat een aantal betrokkenen er
letterlijk wakker van ligt. Waar zijn ze mee bezig?! is de vraag van
een vakbondsman. Waarbij ze slaat op de mensen die hebben beslist de
twee gebouwen van de Federale Gerechtelijke Politie in Ieper en Veurne
te sluiten. Dat is bij ons zelfs een staking waard; de aanzegging is er
al. De misdaad en de gerechtelijke traagheid zullen er wel bij varen.
Want
wie in de buurt van Ieper of Veurne woont, en vanaf eind dit jaar naar
Brugge of Kortrijk moet de eenentwintig hebben hun voorkeur mogen
opgeven, en die zal worden gevolgd heeft bijkomende autokosten. De
vakbond heeft het uitgerekend: 4000 euro per jaar. En ook nog eens
nutteloze uren in de auto: 440 uur per jaar; ze hebben het uitgerekend.
Kosten waarvoor de betrokkenen bovendien zelf moeten opdraaien. Want
voor wie met de auto komt werken, is er niets voorzien.
Het
is, wordt ons nog gemeld, de uitvoering van een oud plan, waarover al
jaren geruchten gingen. Maar de baas van de West-Vlaamse politie laat
weten dat het nu menens is, al blijft hij bereid tot praten. Met de
eenentwintig slachtoffers, met de overheid. Maar twee grote gebouwen met
alles erop en eraan ook laboratoria voor tien (Veurne) en elf
(Ieper) mensen, dat is te duur, zegt hij. Bovendien is politiewerk
groepswerk: als de groep groter is, is er meer expertise en ervaring.
La proximité
Soms
is Vlaanderen heel erg Wallonië: dodelijk bekrompen. Waar ook steevast
la proximité wordt gebruikt als argument voor de status quo. Bij
politiediensten, maar evengoed bij de justitie en in de politiek. Het
oude idee dat een (vrede)rechter nooit verder af mag zijn dan een
dagreis per postkoets is daar (en, zo blijkt, helaas ook bij ons) nog
spring levend.
Ongemak bij verandering is een zeer menselijk gevoel, maar het zijn en blijven wel valse argumenten om verandering te beletten
Ongemak
bij verandering is een zeer menselijk gevoel, maar het zijn en blijven
wel valse argumenten om verandering te beletten. Toen in de negentiende
eeuw de veel snellere en meer comfortabele treinen de postkoetsen
begonnen te vervingen, was er ook protest. Als overgangsmaatregel dit
is geen grap werden er jarenlang postkoetsen op treinonderstellen
gemonteerd
Gaan we dat blijven doen? Zijn er lessen die we maar niet geleerd krijgen?
Politicus voor het leven?
En
het zit diep. In De Standaard staat een lang stuk over de vraag of er
iets scheelt aan onze politiek. Het lezen waard omdat het in een totaal
ander verband getuigt over dezelfde obsessie met de status quo. Over
Lorin Parys, Jessica Soors, Philippe De Backer, Lode Ceyssens, Peter
Dedecker, stuk voor stuk zeer respectabele politici die desondanks de
politiek hebben verlaten. Moet de politiek zich zorgen maken, is de
vraag.
Een
zeer merkwaardige vraag eigenlijk. Zou 2500 jaar terug die vraag ook
zijn gesteld over Cincinnatus? Zoals bekend Livius, vierde jaar van de
Latijn-Griekse heeft de man zich gedurende zestien dagen bezig
gehouden met het regelen van de dringende Romeinse staatszaken, waarna
hij naar huis gaat en zijn velden beploegt.
Is er echt een probleem als een bestaan als politicus tijdelijk is?
Is
er echt een probleem als een bestaan als politicus tijdelijk is? Of om
het met de woorden van De Standaard te zeggen: Moet de politieke wereld
veranderen of moeten de politici veranderen? Het merkwaardige is dat
het derde mogelijke antwoord moet er in het hoofd van onze
journalisten en hun kijk op de politiek iets veranderen? niet ter
sprake komt.
Marktwaarde
Ik
weet het, ik ken de binnenkant van hun partij: als Lorin Parys weggaat,
of Peter Dedecker: wat een jammerlijk verlies! En wellicht kan
hetzelfde worden gezegd over Jessica Soors, Lode Ceyssens of Philippe De
Backer. En eerder ook over Inge Vervotte, of zelfs over Yves Leterme.
Maar
misschien moeten we dat nu juist toejuichen: we hebben politici gehad
die ook elders hun brood bleken te kunnen verdienen. Dat is overigens
minder evident dan het misschien lijkt: ik kan een behoorlijk groot
aantal verkozenen noemen van wie ik weet dat ze hebben gezocht buiten de
politiek, maar niet hebben gevonden. Eén van hen is zelfs ooit nog een
tijd lang partijvoorzitter geweest. Ze vonden wel iets, maar dan moesten
ze meteen meer dan de helft van hun inkomen inleveren. Marktwaarde,
weet u wel. En dat vonden ze wat ver gaan. Ze zijn nog altijd verkozen
Al moet in deze alles worden gezegd. Ze ondergaan tegelijk de enge
kanten van Vlaanderen.
Ontucht
In
Nederland is er ooit een PvdA-partijvoorzitter geweest die van de ene
dag op de andere programmamaker en journalist is geworden. Of een Tweede
Kamerlid van de VVD die kort na het einde van zijn politieke loopbaan
gewoon baas van de openbare omroep werd. Net zoals bij de BBC, waar
grote baas Tim Davie een politiek actief verleden heeft bij de Tories.
So what?
Het is gestolde sociale mobiliteit à la flamande
In
Vlaanderen wordt dat als een vorm van ontucht beschouwd. En dat is
ronduit benepen. Het is de reflex van die journalist van De Standaard:
eens in de politiek, altijd in de politiek. En dubbel erg: verstand,
bekwaamheid, kennis van zaken houden op voor wie deze Rubicon ooit is
overgestoken. We kiezen resoluut voor wie nooit politicus is geweest en
dus onpartijdig is. In schijn althans. Het is gestolde sociale
mobiliteit à la flamande.
In
datzelfde artikel vraagt Peter Dedecker zich luidop af wat men zou
kunnen doen om talent aan boord van de res publica te houden en tegelijk
minder partij-afhankelijk te maken. Een verstandige vraag. Mijn
antwoord? Misschien doen zoals in Nederland? Burgemeesters,
commissarissen van de Koning (gouverneurs), ambassadeurs, het zijn vaak
ex-politici.
Bij ons is dat een schandelijke politieke benoeming. In Nederland stemt dat tot schier algemene tevredenheid.
Siegfried Bracke
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
*
Ja,
die knellende knalrode Broederband toch. Ik herinner me levendig de
tijd, dat iedere stoom-locomotifef uit noodezakelijkhrid des gebods nog
, machnist+sstoker aan bood diende te hebben. Want geen vuur, geen
rook. Na de electrificatie viel het beroep van stoker weg; maar dat was
zonder de waard, in casu de Vakbonden gerekened. Zo reden er nog
jarenlang eletrische treinen, bestuurd door één machinist + één
begeleider die het boeltje moest opstoken anders viel het stil.
As
tweede stukje staat seffens Sigheil Braecke geprogrammeerd, waar deze
worstelt met de vraag of in Vlaanderende politiek, de politici of de
joirnalistiek aan verandering toe is. Want, scjrijft die met kennis van
zaken als ex, de signalen zijn duidelijk.
Wat
daarvan aan is, kon U reeds hierboen lezen in de titel van onderhavige
bijdreage: luister naar hun woorden, maar kijk niet nar hun daden.
Wordt
het bij de Fransen nu Macron of Micron, la Plume ofLe Pen: het is en
blijft gratis geschoren worden. Maar Le Pen zal n vers geslepen
scheermeshhanteren, terwijl Macron her met d todeuse zou over gaan
De
veranderijg die er bij ons in de poltiek zit aan te komen, hangt reeds
in de luchtjes rond De Vier Weverkens. De tanden knarsen. Het gewriemel
is te voelen aan je eigen kleine teen.
Vlaanderen immrrrs hoott tote aan de Vlamingrn, want DIT IS ONS LAND .
Grote
titel in De Standaard van dinsdag 12 april n.a.v. de eerste ronde van
de Franse verkiezingen: Frankrijk bestaat uit twee landen. Dat is dus
net zoals hier, want België bestaat ook uit twee landen, die daarenboven
in tegenstelling tot Frankrijk - ook nog eens geografisch gescheiden
zijn door een taalgrens. Maar dat mag men blijkbaar hier niet zeggen.
Ik
verwijs hierbij nog eens naar het interview van Rik Torfs in t
Pallieterke van 7 april. Rik heeft nl veertien jaar in De Standaard
geschreven en is daarmee gestopt, omdat hij zich er niet meer in
herkende. Volgens hem is de krant tegenwoordig erg woke,
klimaat-fundamentalistisch en vaak uitgesproken militant. Nadat hij
ophield ervoor te schrijven, hebben een aantal Standaard-journalisten
hem zelfs op Twitter geblokkeerd. Dat zijn dan dezelfde lui die zgz de
persvrijheid. verdedigen. Hún vrijheid, ja.
De
Tijd is zon beetje het enige dagblad in Vlaanderen dat de zaken vrij
objectief weergeeft, maar haar inhoud blijft beperkt tot het economische
en de politiek. Ik koop het af en toe vooral de weekeindeditie - in
de eerste plaats voor de cijfers, die erin ook meestal correct zijn
. BELGISCHE VASTGOEDMARKT KOELT AF
De prijzen van appartementen stabiliseerden in het eerste kwartaal.
Vandaag om 07:50
*Na
de korte inzinking bij de uitbraak van de coronacrisis en de forse boom
na de eerste lockdown begint de Belgische vastgoedmarkt weer te
vertragen door de wereldwijde crisissituatie. Dat blijkt uit de
kwartaalcijfers van de Notarisbarometer van de sectorfederatie Fednot.
Over
het volledige eerste kwartaal van 2022 waren er nog 2,2 procent meer
verkopen dan vorig jaar. Dat was vooral te danken aan een drukke maand
januari (+8,9%), waarna een stabiele maand februari volgde. In maart
daalde het aantal vastgoedtransacties met 1,5 procent.
In
Vlaanderen is de evolutie nog duidelijker. In januari werden 2,2
procent meer compromissen getekend. Dat was het gevolg van een
inhaalbeweging door de verlaging van de Vlaamse registratiebelasting.
Omdat die belasting voor de aankoop van de enige eigen woning sinds 1
januari 3 in plaats van 6 procent bedraagt, tilden veel kopers hun
aankoop over het jaareinde.
In
maart daalde het aantal vastgoedtransacties in Vlaanderen evenwel met
3,5 procent, nog meer dan het Belgische gemiddelde. 'Dat is een
belangrijk teken', zegt Bart van Opstal, de woordvoerder van de
notarisfederatie. Tal van factoren scheppen grote onzekerheid. De oorlog
in Oekraïne tast het consumentenvertrouwen aan. De prijzen van energie
en basisproducten rijzen de pan uit. Ook gaan de inflatie, de index en
de rente omhoog. 'Dat heeft veel mensen de pauzeknop doen indrukken',
aldus van Opstal.
Lukas
Vanacker Sonja Verschueren Lukas Vanacker Sonja Verschueren Volgens de
notaris vragen veel kandidaat-kopers zich af hoeveel budget ze precies
hebben voor de aankoop van een woning. 'Vroeger viel dat makkelijk te
berekenen omdat de kosten transparant waren. Maar nu is het
onvoorspelbaar hoeveel mensen zullen uitgeven aan verwarming of
elektriciteit.
Lukas Vanacker Sonja Verschueren
Wie Trekt Welke Stemmen Naar Zich Toe Op 24 April?
**
Als Macron wint, heeft hij toch verloren
Frankrijk tot op het bot verdeeld
-
Je
bent bekaf na een verkiezingsavondje op de Franse televisie, zeker als
je met Fransen kijkt. Het grote verschil met Nederland is dat iedereen
zich aan één stuk door opwindt en door elkaar heen tettert, zowel op tv
als in de huiskamer. Wie verontwaardigt roept: u laat me niet
uitpraten verliest zijn beurt.
En
dan was dit nog een avond zonder grote verrassingen. Of het zou de
verbluffend lage score van de Republikeinen moeten zijn, de laatst
overgebleven centrumrechtse partij. Kandidate Valérie Pécresse eindigde
onder de 5%, wat betekent dat ze haar campagnekosten niet van de staat
vergoed zal krijgen. Ze is meteen een inzamelingsactie begonnen. Hadden
ze nu maar in de voorrondes Michel Barnier als kandidaat gekozen, de
enige Republikein met een echte kans tegen president Macron.
Socialisten en extreem-links
Ook
de Groenen moeten geld ophalen; kandidaat Yannick Jadot finishte net
onder Pécresse. Met de socialisten ooit grossiers in presidenten was
in de verkiezingen van 2017 al afgerekend. Toen kozen ze in de
voorrondes totaal voor de verkeerde kandidaat, nu kwam Anne Hidalgo de
burgemeester van Parijs zoals verwacht onder de 2% uit. Opmerkelijk
is dat zij in Parijs zelf vorig jaar bij de verkiezingen voor het
burgemeesterschap bijna de helft van de stemmen kreeg, maar nu net boven
die twee procent bleef steken.
Het scheelde een haartje of Mélenchon had in de tweede ronde gezeten
Het
succes van extreemlinkse leider Jean-Luc Mélenchon was ook opmerkelijk.
Nog niet lang geleden stond hij ruim onder Eric Zemmour en op de helft
van Marine Le Pen. Maar uiteindelijk haalde hij driemaal de score van
eerstgenoemde en naderde hij Le Pen tot ruim één procent. Het scheelde
een haartje of Mélenchon had in de tweede ronde gezeten. Waarin hij
overigens aanzienlijk minder kans tegen Macron zou hebben gehad dan
Marine Le Pen. Ook dat werd al gepeild.
Het platteland
De
grote vraag is: op welke extra stemmen kan Marine Le Pen in die tweede
ronde rekenen? Behalve dan de ruim 7% van Zemmour, die met gemak zullen
doorschuiven. In 2017 ging het nog vooral om themas als islam en
immigratie, maar nu de inflatie de pan uit swingt, is het koopkracht
voor en koopkracht na. Dat is waarschijnlijk een belangrijke oorzaak
geweest van Zemmours relatief armetierige resultaat.
Uit
Parijs wordt wel eens geroepen: koop dan een elektrische auto, zoals
Marie Antoinette zich afvroeg waarom het hongerige volk niet gewoon cake
at.
Het
belang van de extreem hoge energieprijzen op het platteland
bijvoorbeeld, kan moeilijk worden overschat: er is geen of nauwelijks
openbaar vervoer. Zonder auto kun je er niet wonen. Uit Parijs wordt wel
eens geroepen: koop dan een elektrische auto, zoals Marie Antoinette
zich afvroeg waarom het hongerige volk niet gewoon cake at. Maar zoals
bekend is de benzineprijs vooral zo hoog vanwege BTW en andere
belastingen. Marine Le Pen heeft al beloofd die te schrappen. Ook zou ze
de tol op snelwegen verlagen.
Geen Frexit
Een ander programmapunt van Le Pen is het afschaffen van het Jus Solis:
het recht op de Franse nationaliteit voor wie in Frankrijk wordt
geboren. Een dringende reden voor veel zwangere Afrikaanse vrouwen om
kort vóór de bevalling naar Frankrijk in te schepen.
Maar
Frankrijk uit de NATO halen heeft Le Pen min of meer opgegeven, net als
herinvoering van de doodstraf en haar bezwaren tegen het homohuwelijk.
De euro wil ze tegenwoordig houden en Frexit is van de baan. Toch hoor
je al die punten nog steeds rondzingen. Maar ja, wie in Frankrijk alleen
de landelijke media volgt, zal haar ontwikkeling makkelijk gemist
hebben. Die bericht bij voorkeur over Le Pens vermeende fascistoïde
neigingen, en niet over haar actuele programma. In tegenstelling tot de
lokale en regionale pers.
Vintage Fidel Castro
Jean-Luc
Mélenchon leest die lokale pers kennelijk goed, en riep misschien
daarom in zijn speech zondagavond letterlijk drie keer achter elkaar:
Geen enkele stem voor Le Pen!
Dat
optreden was een theatrale vertoning in zijn vintage Fidel Castro
stijl. Mélenchon bracht het als een overwinningsrede, wat het in zekere
zin ook was. Hij eindigde immers in de vorige twee
presidentsverkiezingen als vierde, en nu als derde Misschien denkt de
70-jarige dat president worden alleen nog een kwestie van tijd is.
Minstens 30% van de Mélenchon-stemmers wil volgens recente peilingen in de tweede ronde op Le Pen stemmen.
Maar
waarom riep hij driemaal geen stem voor Le Pen? Niet alleen omdat
Marine Le Pen en waar zij voor staat in zijn ogen het ultieme kwaad
vertegenwoordigen. Minstens 30% van de Mélenchon-stemmers wil volgens
recente peilingen in de tweede ronde op Le Pen stemmen. Dat is
opmerkelijk: Le Pen en Mélenchon vertegenwoordigen immers twee uitersten
van het politieke spectrum.
Studenten en intellectuelen
Bij
de verkiezingen van 2017 had ook al 7% van Mélenchons kiezers in de
tweede ronde die ommezwaai gemaakt. De stijging van 7 naar 30 procent
wijst erop dat het om antisysteem-kiezers gaat, zoals ze in Frankrijk
wel worden genoemd. Macron was in 2017 nog geen president geweest, maar
nu vertegenwoordigt hij als geen ander het systeem.
Een
groot deel van de studenten en intellectuelen in Frankrijk stemt op
Mélenchon, en doet dat uit ideologische overwegingen. Niet vanwege de
koopkracht. Voor het andere belangrijke deel van zijn kiezers speelt die
wel een doorslaggevende rol. Dat zijn minderbedeelde en vaak allochtone
bewoners van de alom aanwezige banlieues. Die zouden straks wel eens op
Le Pen kunnen gaan stemmen omdat ze van Macron niets hebben te
verwachten.
Wat
in dezelfde richting wijst, is dat flink wat van deze kiezers tot het
laatste moment blijkt te hebben getwijfeld tussen Le Pen en Mélenchon.
Allemaal volgens peilingen.
Groen
De
Republikeinen riepen inmiddels hun kiezers op zeker niet Le Pen te gaan
stemmen. Macron aanbevelen ging hen te ver, maar voorzitter Christian
Jacob waarschuwde wel dat het politieke en economische programma van Le
Pen tot chaos zal leiden.
De
Groenen hoeven niets te zeggen: hun kiezers verhuizen automatisch naar
Macron. Al gaat het hen nooit ver genoeg, ze mogen zich in de handen
knijpen met de uitsloverige groene transitie van president Macron. Of
zouden ze uit protest alsnog thuisblijven, nu de president naar
aanleiding van de oorlog in Oekraïne besloot kerncentrales bij te
bouwen?
Jam tegen een muur spijkeren
En
op welke extra stemmen kan Macron op 14 april verder nog rekenen? De
Fransen waar het financieel goed mee gaat blijven hem wel trouw. Dan
zijn er flink wat kiezers die in Marine Le Pen een gevaarlijke, of zelfs
een fascistoïde kandidaat zien. Geen woord gaat zo makkelijk over tafel
in het Franse politieke discours als facho fascist.
Maar
de befaamde historicus Ian Kershaw zei ooit: het definiëren van
fascisme is net zo lastig als het spijkeren van jam tegen een muur. En
als je het gerenommeerde tien-punten programma van de Italiaanse
historicus en fascisme-expert Emilio Gentile loslaat op het
Rassemblement National van Le Pen, komt ze er goed uit.
Stunt?
Tot
mijn verbazing zakte vorige week de benzineprijs vrij plotseling bijna
20%, na eerder tot ruim boven de twee euro te zijn gestegen. Ik wil niet
met samenzweringstheorieën aankomen, maar het vermoeden bekruipt je
toch van een verkiezingsstunt van Macron. En ik vrees dat benzine na de
tweede ronde weer even hard gaat stijgen. Of nog harder
Wat
ook zal stijgen als Macron wint, is de pensioengerechtigde leeftijd,
een kokendheet hangijzer in Frankrijk. Die ligt nu begin 60 maar Macron
is vastbesloten er 65 van te maken. Dat is economisch gezien ook
broodnodig, maar de vraag blijft hoeveel politieke munt Marine Le Pen
daaruit zal weten te slaan vóór 24 april.
Laatste televisiedebat
Volgende
week dinsdag vindt het enige televisiedebat tussen de twee kandidaten
plaats. Vijf jaar geleden ging Le Pen daarmee de mist in, maar ze is
vooruitgegaan qua presentatie. Helaas voor haar is Macron ook steeds
beter geworden.
Eén
ding is zeker: als de president zoals algemeen verwacht wint, heeft hij
toch ook verloren. Frankrijk is verdeelder dan ooit na vijf jaar
Macron. De gematigde partijen zijn nagenoeg verdwenen en de extreme
overgebleven. Niet bepaald een aanbeveling voor deze president, die met
zijn technocratische politiek van het midden juist populistische en
nationalistische bewegingen in Frankrijk wilde bestrijden. En die
zichzelf na zijn presidentschap nog een glorieuze Europese toekomst had
toegedacht
Alexander van der Meer
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
*
Voor de Zwijgende Meerderheid onder ons die zich nog ons voorvaderlijk Geloof herinert, is het vandaag Stille Woensdag,
daar alle kerkklokken onderweg zijn naar Rome, om paas-eieren. Meer dan
ooit de dag om het oorlogsgeweld bij dat Oekraiense Broeervolk voor de
geest te halen.
Het
is daar een veel te lang aanslepende Goede Vrijdag die al weken
aansleept met 7/7 durende martelinhg door . weer een ander opgestookt
Broedervolk.
Onderwijl
wrijft zich het Establishment wereldwijd zich de handen. Het bloed
druipt er af, maar de Beuzen stijgen indrukwekkend. FN Gerstal geraakt
zelfs stilaan uit de rode cijfrs. Om nog maar te zwijgen over de overal
gestegen levensduurte die de gewone mens aan de bedelstaf of de Openbare
Ondertand helpt.
Hopelijk is de Vastentijd met de Hoogdag van Pasen, nu voorgoed voorbij .
Of moeten we wachten tot het Vrrdesaccord dat nu ùissschien al op tafgel ligt tussen Le Pen en de Pout, de Grote Vernieuwers?
515 â NIETS IS WAT HET LIJKT, VOORAL NIET ALS HET ONS WOTDT VOROGEKAUWDâ¦
.
DINSDAG 12 APRIL 2022
*
515 NIETS IS WAT HET LIJKT, VOORAL NIET ALS HET ONS WOTDT VOROGEKAUWD
*
OEMAATJE IN EXTREMIS
MADDENS EN BAUWENS: FRANSE DEMOCRATIE IS BETER DAN DE ONZE
*
12/04/2022 David Geens
*
Als
het regent in Parijs, dan druppelt het in Brussel. Deze week gaan
Pieter Bauwens en Bart Maddens na hoe de uitslag van de eerste ronde van
de Franse presidentsverkiezingen bij ons binnen druppelen. Er zijn
immers analogieën te ontdekken. De Franse verkiezingen laten duidelijk
zien dat wie zich het thema koopkracht kan toe-eigenen, veel stemmen
haalt. Zowel Le Pen als Mélenchon zitten op die trein.
Daarom winnen de antisysteempartijen
Hetzelfde
zien we in Vlaanderen en Wallonië. Zeker aan Waalse kant zien we dat de
PTB alsmaar terrein verovert op de PS. De PVDA zit ook in Vlaanderen in
de lift. Maar de conclusie volgens Bauwens en Maddens is vooral dat bij
ons het systeem vastzit en verandering onmogelijk maakt. Dat zorgt er
voor dat de zorg om financieel niet rond te komen, niet tot gewijzigd
beleid leidt. Daarom winnen de antisysteempartijen, volgens onze
politieke analisten. Volgens Maddens hebben we net zoals Macron in
Frankrijk een charismatisch figuur, namelijk Bart De Wever, die meer en
meer het centrum tracht in te palmen. Maar het inerte systeem maakt
verandering onmogelijk.
Het gestolde systeem
Die verstardheid zou wel eens de aanleiding kunnen zijn waarom goede politici als Loryn Parys stoppen met hun politieke loopbaan. Er is meer macht uit te oefenen op andere plekken in onze lobbycratie,
meent Pieter Bauwens. Het is geen slechte zaak dat er uitwisseling is
tussen de politieke sector en andere sectoren. Anders komen we tot nog
meer politieke dynastieën. Het is echter een symptoom van het gestolde
land waarin goedmenende mensen vaststellen dat ze niks kunnen
veranderen. Waarbij Bart Maddens jaloers kijkt naar het Franse systeem
waar volgens hem een betere democratie heerst.
I N H O U D
De
dagen volgen alklaar op als galoperende paarden onderweg, zonder het te
beseffen, naar de afgrond der Geschiedenis. Daar isn , noch met de
dagen noch met de galopperende paarden ook geen houden aan.
Gisteren
was er nog de euforie wegens de moerlemeie van de Franse verkiezingen,
vandaag is het weer der miserie in de Oekraïne die het beeld beheerst.
Voor
iemand die is opgegreid tussen de oorlogsgraven van het IJzerfront, als
het ware een voortdirende onderdompeling in modder e verdriet, voelt
het aan als thuiskomen. Andere jeugdherinneringen heb ik niet.
Inbegrepen de Bezettingstijden 40-45.
Oorlog? Dat was, toen yenminste, toch kinderspel Want betere speelvelden om er verstoppertje te selen, waren er niet
In
het VTM-journaal van zondagmiddag kwam Quicky nog maar eens vertellen
het volste vertrouwen te hebben in zijn partijvoorzitter Lachaert die,
zei hij, verkozen werd door een meerderheid. Dat laatste klopt, maar
wie a zegt, moet ook b zeggen en dat is, dat diezelfde Lachaert de
mensen die hem verkozen hadden, daarna voor de gek heeft gehouden door
het tegenovergestelde te doen van wat hij hen beloofd had. Dat Quicky
dat niet zegt, tot daar toe dat noemt men hier politiek - maar dat
het VTM-nieuwsanker niet eens de moeite deed hem daarop te wijzen, is
beroepsmisvorming en/of onbekwaamheid.
---
En
nu we toch weer eens over de liberalen bezig zijn, is er nog Hilde
Vautmans, (ex?)-protegée van Verhofstadt en dank zij hem in het Europees
parlement geraakt, de grote kindercrèche voor gebuisde politiekers,
het dik betaalde luilekkerland van waaruit bijna niemand ooit
terugkeert, zoals t Pallieterke het verwoordt. Die Vautmans heeft het
bestaan een pleidooi te houden voor de verlaging van de btw op ...
paarden! Straks vraagt ze er misschien nog een voor de verkoop van dure
horloges?
---
Die
paarden van hierboven doen mij denken aan een leuke mop uit de tijd van
Jean-Luc Dehaene. Die zat zgz ooit op een Europese vergadering naast
John Major, toen de premier van de UK. Op een gegeven ogenblik vraagt
Major hem wat zijn hobbys zijn. Well, antwoordt Jean-Luc in zijn
beste Engels: I like to see soccer and I fok horses. Waarop Major,
enigszins geschrokken, zegt: Pardon?. Yes, zegt onze Jean-Luc :
Paarden.
De magie van de microgolf: PoeTinnepatat voor Oekraïne
En andere magische rituelen
Acta Sanctorum - 11/04/2022 Johan Sanctorum -
*
Het
ergste van de coronacrisis lijkt achter de rug, het fameuze
GEMS-expertencenakel is opgedoekt, de virologen mogen terug naar hun
leslokalen en laboratoria. Marc Van Ranst, tot voor kort een even vaste
TV-waarde als het testbeeld, is een vervlogen nachtmerrie, weg met deze
man. Dat had u gedacht. De Morgen heeft hem opgevist om tweewekelijks, afwisselend met privé-bejaardenhelpster Els Van Doesburg
(N-VA), een column te verzorgen. Ik heb hem voor u gelezen: er staat
niets in, u hoeft er dus ook uw pc niet voor aan te zetten, want dat
speelt alleen Vladimir Poetin in de kaart. Zo weten we nu dankzij de
overheidscampagne Ik heb impact. Een formidabel actieplan rond
energiebezuiniging waarmee het over & out is voor Rusland, als olie-
en gasleverancier.
Wanbestuur
Zuinigheid,
het werd ons thuis van jongs af ingeprent. De koelkast niet gans de dag
laten openstaan, daar is niets mis mee. Ons moeder deed de TV uit van
zodra het elektriciteitsverbruik onverantwoord werd geacht, zoals bij
regerings mededelingen en de shows van Jan Theys. Maar nu wordt dat
gezond huismoederverstand een staatszaak, en dat heeft alles te maken
met de drift van de overheid om zich met ons privé leven te bemoeien
via, jawel, campagnes.
Wetten
en regels volstaan niet, het gedrag van de burger moet gestuurd en
bijgestuurd worden, met morele argumenten, gedrenkt in een bad van
culpabilisering.
Dat
doen ook de woke-ideologen, er is een opvallende gelijkenis. Meestal
wordt er geknepen in onze burgerzin, verantwoordelijkheidsgevoel,
sociaal besef, weldenkendheid, maar snel verandert dit in het opzadelen
van schuldgevoelens. We doen niet genoeg, we moeten een tandje bij
steken, het juiste doen en het foute laten. Politieke correctheid in
woord en daad. Het is niet echt van moeten, maar wie niet meedoet zou in
China alvast slechte punten krijgen op zijn burgerrapport.
De
goede doelenshows zoals de Warmste Week behoren daar toe, maar veel
sterker en dwingender zijn de thematische, gedragsbepalende campagnes
die als het engeltje op de rechterschouder meekijken en ingrijpen in de
meest banale onderdelen van het dagelijks leven. Het gras niet meer
maaien voor de biodiversiteit. Vegetarisch barbecuen voor het klimaat.
Vooral geen vuurtjes stoken in de tuin. En dus nu de campagne Ik heb
impact, met als ondertitel: Ga slim om met energie, zo helpen we
Oekraïne.
Toverkunst en zwarte magie
Huh?
Impact zei u? Slim? De bedenker van die ezelsbrug weet waar de lamp
brandt. De Belgische overheid kreeg werkelijk niks meer voor mekaar op
vlak van energievoorziening, sinds Verhofstadt onze
elektriciteitsproductie inclusief kernpark verpatste aan de Fransen.
Elke herfst duiken de afschakelingsplannen weer op, elk jaar staat de
kernuitstap weer op het menu zonder dat dit degelijk becijferd is, en
met de groene inbreng is het alleen maar erger geworden.
alles
draait in de soep, maak de mensen wijs dat het probleem aan hen ligt,
dat zij het dus moeten oplossen, en fabriceer daartoe een soort
catechismus, vol tips voor handelingen en rituelen waarmee het kwaad
bezworen wordt
Dus
wordt er naar het plan B gegrepen: alles draait in de soep, maak de
mensen wijs dat het probleem aan hen ligt, dat zij het dus moeten
oplossen, en fabriceer daartoe een soort catechismus, vol tips voor
handelingen en rituelen waarmee het kwaad bezworen wordt.
U
begrijpt: dit gaat over toverkunst en zwarte magie, we zitten weer in
de middeleeuwen, zo niet bij de Kelten. Het monster Poetin valt niet te
temmen, het licht zal uitgaan, tenzij met hulp van bovenaf, en die hulp
kunnen we afsmeken via werken en gebeden, simpele handelingen die
iedereen kan uitvoeren, en die de samenhorigheid bevorderen. Helaas,
beste mensen, energie-expert Ronnie Belmans van EnergyVille becijferde
al dat het voor Vladimir Poetin en zijn olie geen moer uitmaakt of u de
microgolfoven dan wel het fornuis gebruikt. Noteer tevens dat
aardappelen in de microgolf alleen puree opleveren, nooit gebakken
patatjes.
Exorcisme
Het
gaat echter over de perceptie en het idee. Magie duikt op waar de
onkunde zich verbergt. De overheid verblijft in een wachtkamer van
lopende zaken tot aan de volgende verkiezingen. Er moet gewoon tijd
gewonnen worden. Naast brood en spelen, voetbal en Big Brother, moet het
volk ook zinnige bezigheden aangepraat krijgen, hartverwarmende
opdrachten die de illusie geven dat we euh impact hebben. Een groot
deel van het groene discours draait rond deze gedragssturing, die
varieert van verkeers drempels, over de maai-mei-niet-actie, tot zich
niet meer wassen en in bamboe schoeisel rondlopen. Het echte effect zit
tussen de twee oren.
Vandaag
maken we een nieuwe opstoot mee van dat officiëel exorcisme. Door het
voor te stellen alsof u via de aangeraden rituelen energie bespaart én
Oekraïne helpt, doet men vergeten dat wij door een caci stocratie
geregeerd worden, een regime van corrupten en onbekwamen die er niet
voor kunnen zorgen dat het licht aanblijft. De strijd tegen Satan wordt
in de keuken beslecht, via een Voodoo-ritueel dat bovendien goed is voor
uw portemonnee, hoe wonderlijk is dat.
Het Belgische naai-atelier
Die
truc om rituele handelingen aan te bevelen of op te leggen die geknoei
moeten verdoezelen, is vaste kost in Absurdistan. Heel de Belgische
covid-strategie was erop gebaseerd. Terwijl hoger vernoemde
opperviroloog de dagelijkse televisiemis opdroeg, moest de gewone
man/vrouw het kwaad bezweren door s avonds binnen te blijven, op de
trein naar Oostende aan het raam te gaan zitten (heen maar niet terug),
de toegang tot het toilet bij privé-feestjes te verbieden, niet op een
bank plaatsnemen in het park enzovoort. Het zijn maar een paar
voorbeelden van magisch handelen in tijden van onheil.
En
dan waren er uiteraard de attributen die in geen enkel
bezweringsritueel mogen ontbreken: de maskers. Toen in het begin van de
coronacrisis bleek dat minister van ongezondheid Maggie De Block de
mondmaskervoorraad had laten verbranden, gebeurden er twee dingen. Eerst
hielden de virologische hogepriesters vol dat die maskers helemaal niet
nodig waren. In een volgende fase, toen de leugen niet vol te houden
was, ging men over tot de daad, en werd elke vrouwelijke burger
aangeraden om haar bh in twee te knippen en er mondmaskers van te maken.
Dat was april 2020, nu net twee jaar geleden.
Het
Belgische naai-atelier werd een voorbeeld voor Europa, en een perfecte
oefening voor de huidige surrealistische Ik heb impact-campagne
Zo
gezegd zo gedaan: de naaimachines ratelden dag en nacht, de tips voor
het betere stikwerk gingen van Twitter over Instagram tot de
Boerinnenbond en de vrouwenbladen rond. Het is eigenlijk onvoorstelbaar
hoe rekkelijk en volgzaam de doorsnee burger is, en wat men van ons
allemaal gedaan krijgt. Het Belgische naai-atelier werd een voorbeeld
voor Europa, en een perfecte oefening voor de huidige surrealistische
Ik heb impact-campagne. Momenteel worden alle bij elkaar passende
bh-helften opgezocht en terug aan mekaar genaaid, een ont-maskering die
bij de juiste temperatuur Erika Vlieghe tot een ware sexbom opwerkt waar zelfs Vladimir Poetin zich aan zou kunnen verbranden. Impact!
Niemand
minder dan de ex-komiek Vladimir Zelinski lacht zich vast een breuk met
de micro-oorlogjes in de keukens van de Lage Landen, terwijl Tsjechië
tanks aan Oekraïne levert. Ironisch genoeg van Russische makelij. Zoals
ik al eerder zei: we hoeven geen grappen te verzinnen, humor is overal
en de realiteit zelf is een karikatuur. Gewoon de muis zoeken, en even
in de microgolf, meer moet dat niet zijn.
Terug
naar Malpertus Over humor en satire in woketijden (Johan Sanctorum)
is herdrukt en terug beschikbaar. Neem voor het boeken van een lezing
hierover contact op met de auteur.
Johan Sanctorum
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
*
Er
zijn volgens mij maar wie vben ik - momenten in een mensenleven
waarbij het beter is even het toneel te verlaten, in plaats van op het
podium te springen.
De
Regime Pers immers doet de rest. Bla-bla-bla in plaats van een no-stop
stilstaand beeld van een jonge moeder met een dode baby in de armen. Zou
meer effect hebben op de Poet, denk ik.
Voor de weinigen onder ons die zich nog herinnerenn dat we mlidden de Goede Week
zijn, geeft het meer pas in gedachten bij de calvarie te zijn van het
Oekraïense volk, dat om God weet welke redenen, van klein tot groot
letterlijk uitgemoorrd wordt.
Daar waar kogels en granaten in het rind vliegen, is er geen plaats meer voor . galgenhumor.
Gedenk, O Mens, vandaag ik, morgen gij.
**
Hoe ik aan deze eerder nostalgische inspiiratie kom? Gisteren op de West Vlaamse Gewestelijke de herdeneking gezien in St Juliaan (Langemark) van het gedenkteken ter herinnering aan de vele duizenden
Canadese jongens, die op deze dag, 11 April itijdens WO I, in een paar
seconden tijd allemaal de dood vonden bij de eerste Duitse aanval met
chloorgas. Ze waren de dag zelf pas aan het front aangekomen en waren
dus nog altijd in een roes van enthousiasme voor het avontuur dat hen te
wachten stond.
Dat
het monument 17 meter hoog boven de vlakte uitrijst, waar nu de
industrie welig tiert, geldt als bewijs dat deze sukkelaars niet voor
niets zijn gestorven.