|
.
DINSDAG 26 APRIL 2022
*
DE NIEUWE FRANSE PRESIDENT????!!!! MIJN DODE DUITSE HERDERSHOND KON MOOIER POOTJES GEVEN DAN HIJ. 531
*
I N H O U D
Het
beperkte groepje Franse Elitaire Zakkenvullers hebben dus, zoals
voordien ineen was geknutseld, hun favoriete Held weer op het schild
getild, vanwaar het maneblaffen kan hertbeginnnen. De in hun wiek
geschoten zittende Legerleiding in Moskou weze dus driedubbel
gewaarschuwd.
Zodat ze tijdig hun oren kunnen stoppen?
Het opvallendste in
dit
hele verhaal is dat de medetriompfeerders in Broexellabad zowat het
hoogst van de toren blazen. Tot zelfs in onze Vlaamse Regemie Pers toe.
Boodschao: bekken toe. Macron nous parle.
Zodanig
dat ze hun mond niet konden houden en we nu allemaal weten dat de
Parijse koordjes bij ons, in de Europse Hoofdstad van de Navo
vertrekken. Wie Navo zegt, zegt Sleepy Joe rn hoort daarbij op slag de
reaketten inslaan op de ruggen van de Joekreense dutsen die nu al geen
muur ùeer hebben om zich achter te verschuilen.
Wat niet zou mogen beletten dat ondertussen de weestand groeit en
t oproer zwelt bij de gewone mensen van Pool tot Ecenaar.
Waken bidden zal deze keer niet volstaan.
Maar verduveld, de stormklokken wachten op Mei 2024, want zonder Parlemtatire Wetmatgigheid mag er niet terug gevochten worden
En trouwens, de Pastoors die deze klokken zouden moeten lioden, moeten nog geboren worden.
Één troost, die tot hiertoe dode letter is gebleven: alles wat we zelf doen, doen we beter.
Macron naar Elba? Naar St Helena of liever diredct naar de Hel?
http://blog.seniorennet.be/guvaal/
26-04-2022
DE AUTOMATISCHE TWISTAPPEL
*
Als
er door de vakbonden maar één dag gestaakt wordt, dan is dat
gegarandeerd op een vrijdag, want dat betekent meteen een verlengd
weekeinde. Op 22 dezer was het weer zover en werd er door de verzamelde
vakbonden in verschillende steden gestaakt voor hoger loon. Door de
inflatie en de verhoogde energiekosten verliezen hun leden koopkracht en
is de 0,4% die ze bovenop de automatische index krijgen, niet genoeg.
In
principe hebben de vakbonden gelijk, maar om te verwezenlijken wat ze
vragen, zouden ze best eerst die automatische index afschaffen, zoals ik
in deze rubriek al tot in den treure heb geschreven. Die bestaat zo
goed als nergens meer, zeker niet in onze buurlanden waarmee we moeten
concurreren. Daar worden eventuele loonsverhogingen besproken per sector
en niet over het hele land, en kunnen bedrijven die meer winst maken
ook meer geven aan hun medewerkers. Hier kan dat niet, omdat dan álle
bedrijven, ook diegenen die niet goed boeren, eenzelfde loonsverhoging
moeten geven, waartoe sommige niet in staat zijn. Bedrijven bij wie het
slecht gaat, kunnen zich dat niet veroorloven omdat ze dan riskeren uit
de markt te worden geconcurreerd. Daar de lat in dit land voor iedereen
even hoog wordt gelegd, zit er niets anders op dan een gemiddelde te
nemen van goed- en minder goed draaiende bedrijven, waarbij de
werknemers bij de eerste groep zich tekort gedaan voelen. Ze hebben
daarbij gelijk, maar krijgen niet meer omdat hun werkgevers zich ook
moeten houden aan die sacrosante index, punt nummer één op mijn Only in
Belgium- lijst.
HOE DE RTBF DE FRANSE MEDIA HET NAKIJKEN GAF
**
Wie RTBF keek, wist al 45 minuten eerder dat Macron zou winnen.
foto: ©Belga/AFP
*
Nieuws - 25/04/2022 Luckas Vander Taelen
-
Dat
het druppelt in Brussel als er regen valt in Parijs is al langer
geweten. Maar de Franse presidentsverkiezingen brachten een ongemeen
sterke bevestiging van de merkwaardige symbiose tussen de Belgische en
Franse Franstaligen.
Aux Urnes Citoyens
De zaterdag voor de eerste ronde had Le Soir de
kiezers zelfs vanop haar voorpagina met Aux Urnes Citoyens!
opgeroepen om te gaan stemmen, alsof het zowaar over Belgische
verkiezingen ging. Niet helemaal duidelijk was het of die dringende
vraag gericht was tot de stemgerechtigde Fransen, waarvan het aantal
lezers van de Belgische krant waarschijnlijk toch niet overdreven groot
moet worden geacht.
Waarschijnlijk
ging het over de vele Fransen die in Brussel wonen, en waarvan een
belangrijk deel in de spottende volksmond SDFs genoemd worden. Dat
betekent dan niet Sans Domicile Fixe (dakloos), waarvoor deze afkorting meestal staat, maar eerder Sans Difficultés Financières,
omdat zij om fiscale redenen in ons land zijn komen wonen. In België
zijn immers bijna 100.000 stemgerechtigde Fransen gedomicilieerd.
Uiteindelijk ging daarvan iets minder dan de helft naar de stembus.
RTBF
Zondag
was het vooral de openbare omroep RTBF die alle remmen losgooide, als
ging het om de belangrijkste politieke gebeurtenis van deze toch nog
jonge eeuw. Het aantal journalisten dat de zender naar de lichtstad
afvaardigde, heeft wellicht tot gevolg gehad dat een volledige Thalys
voor hen werd gecharterd. Nu bevindt de RTBF, en met haar alle Belgische
media, zich al enige jaren in de merkwaardige situatie dat zij niet
gebonden is aan Franse wettelijke beperkingen over het publiek maken van
peilingen en exitpolls op de verkiezingsdag. In Frankrijk zelf mag dat
niet voor acht uur s avonds.
Vanop
een mooi terras met zicht op Parijs deelde een Franse specialiste in de
speciale, eindeloze nieuwsuitzending van de RTBF al om kwart na zeven mee dat peilingen Macron gewonnen gaven met meer dan 55%
Dat
journaal was ook in Frankrijk gewoon te volgen op eender welke
smartphone. Le Soir bracht het bericht ongeveer op hetzelfde moment op
zijn website.
Natuurlijk
weet iedereen in Frankrijk al langer dan vandaag dat het bijzonder
interessant is om in de vooravond van een verkiezingsdag naar de
Belgische media te surfen. Dat werd dan ook massaal gedaan, wat
duidelijk te zien was op de uitdrukkingen op de gezichten van de gasten
die op hun favoriete kandidaat wachtten. Iedereen wist dus lang voor
acht uur hoe de uitslag ging zijn.
Starre wet
De
enigen die moesten doen of er nog niets bekend was, waren de Franse
media. Die hielden de schijn op dat de spanning onhoudbaar was en een
chronometer telde in beeld de lange minuten af naar 20u. Er was aan de
gasten vooraf duidelijk opgedragen het spel mee te spelen en te doen
alsof ze niet al een uur op de hoogte waren wie de winnaar was. Iedereen
wist heel goed dat de Belgische media hun Franse confraters koud gepakt
hadden.
Eigenlijk
was dit weer een bewijs van hoezeer Frankrijk in het verleden leeft en
niet wil zien dat door de mondialisering alles anders is dan vroeger
Eigenlijk
was dit weer een bewijs van hoezeer Frankrijk in het verleden leeft en
niet wil zien dat door de mondialisering alles anders is dan vroeger.
Een starre wet die exit-polls verbiedt, is zinloos als zowat de hele
wereld die openbaar maakt lang voor de officiële deadline. Misschien was
er heimwee naar het pré-internet tijdperk. Ik herinner me levendig de
spanning bij de verkiezingen van 1981, die pas tot ontlading kwam toen
klokslag acht uur het gezicht van François Mitterand als overwinnaar
verscheen. Nu kwam de verwachte uitslag op hetzelfde moment in beeld,
maar de hele journalistieke en politieke klasse was toen al lang bezig
om reacties voor te bereiden.
De president zit in de auto!!!!
Wat
nadien volgde, was een bijzonder opgeklopte show, die het gebrek aan
enthousiasme over de winnaar of de afkeer van de verliezer, of
vice-versa, moest verbergen. Eens te meer werd aangetoond dat meer
middelen voor televisiezenders allerminst synoniem zijn voor hogere
kwaliteit. Want omdat verwacht werd dat Emmanuel Macron vanuit het
Elysée naar zijn supporters bij de Eiffeltoren zou gaan, werd elke
officiële auto die het presidentieel paleis onder politiebegeleiding
verliet, achtervolgd door zowat vijftig journalisten op zware motoren.
Waarvan niemand eigenlijk wist wie zich in de auto bevond. Als daar
aangekomen bij Trocadero dan bleek dat het niet om Macron ging maar dat
een minister of andere hoge medewerker uitstapte, werd snel weer
overgeschakeld naar de studio.
Uiteindelijk
had de bende losgeslagen paparazzi dan toch de zwarte geblindeerde
limousine van Macron te pakken en toen die ook nog zijn raampje
opendraaide en iets toeriep was er geen houden meer aan. De journalisten
commentarieerden dit volslagen non-event (De president zit in de
auto!!!!!) live vanop de te snel rijdende motos. Vergeleken met hun
geschreeuw lijken onze wielerverslagevers wel kalme
biljartcommentatoren.
Je Vous Ai Compris
Macron
miste naar mijn gevoel een grote kans om op een eenvoudige manier te
tonen dat hij een andere president wou zijn. Stel je voor dat hij gewoon
met de metro naar de Eiffeltoren was gekomen? Daarmee had hij toch wel
de harten van heel wat Gele Hesjes veroverd denk ik. Zo van : Je Vous Ai
Compris, U moet elke dag de metro in, wel ik doe dat ook! Ik heb u
begrepen, had Macron met die geste kunnen zeggen, zoals de Gaulle ooit
ergens deed.
Zijn
voorganger Chirac had zijn chauffeur bij zijn overwinningsrit tenminste
gevraagd om gewoon voor verkeerslichten te stoppen. En wat dan gedacht
van Valéry Giscard dEstaing? De Franse documentairemaker Depardon
volgde hem tijdens de verkiezingsavond van 1974. Giscard zat gewoon
moederziel alleen in zijn bureau, tot hij één telefoontje kreeg dat hij
gewonnen had. In de indrukwekkende film is te zien hoe hij dan gewoon
opstaat en naar zijn auto gaat en, zelf aan het stuur, heel rustig naar
zijn partijhoofdkwartier rijdt.
Macron
had zijn entrée wel ingestudeerd : midden een grote groep jongeren
stapte hij zijn supporters tegemoet. Een mooi beeld, maar weer een
gemiste kans omdat hij enkel de hand van zijn ranke Brigitte vasthield,
niet die van het kleine meisje aan zijn rechterkant, wat toch weer een
sfeer van afstandelijkheid en gebrek aan empathie schepte.
Teleprompter
Macron
en Le Pen gingen beide onder luid applaus hun respectieve podia op.
Toch wel merkwaardig dat Le Pen door haar afkeer van Parijs, waar ze
steeds slechte resultaten heeft gehaald, koos voor een paviljoen zonder
enige uitstraling in het Bois de Boulogne, zonder enige glamour, alsof
ze wou onderstrepen een bescheiden vrouw te zullen blijven. Het gaf
haar, ondanks haar goede uitslag, een aura van verliezer, zeker toen ze
er ook niet slaagde Macron te feliciteren met zijn overwinning. Niets is
slechter voor een imago dan dat van slechte verliezer.
Dan
had Macron toch wel beter gekozen, door zijn keuze voor Trocadéro, met
de Eiffeltoren als uitgesproken symbool van Franse grandeur in de
achtergrond. Helaas maakte hij van die setting te weinig gebruik. Vreemd
is dat geen van de twee kandidaten het aandurfde zonder papier te
spreken, wat op een dergelijke moment een veel betere band met het
miljoenenpubliek had gegarandeerd.
Zelfs
van een teleprompter, die een speech voor een spreker op ooghoogte
projecteert, was er geen sprake, nochtans één van de middelen die aan
president Obama een aura van begenadigd spreker heeft bezorgd. De
voormalige Amerikaanse president kon zijn publiek aan alle kanten aan
spreken en dank zij een reeks strategisch opgestelde prompters zijn
tekst blijven bekijken Nu zagen de Fransen hoe zowel Macron als Le Pen
om de haverklap hun blik op hun geschreven toespraak bleven richten. Het
scheelde niet veel of ze deden dat ook bij het afscheid, met het
traditionele Vive La République!, Vive La France!.
Danny Le Rouge
De
enige die in het saaie media gewoel van zondagavond een grote indruk op
me maakte was Daniël Cohn-Bendit. Danny Le Rouge slaagt er steeds in
vlijmscherpe analyses te maken. Hij was de enige die het aandurfde de
symbolische vraag aan Macron te stellen om bij de volgende
parlementsverkiezingen af te stappen van het meerderheidssysteem dat
oppositiepartijen reduceert tot weinig of niets en over te gaan tot een
proportioneel kiessysteem. Dat zou eindelijk ook in Frankrijk coalities
mogelijk maken die beter beantwoorden aan de versplintering van het
politieke systeem, waar de traditionele partijen zowat afgedaan hebben.
Als
Macron het echt meent met zijn belofte om de president te worden van
alle Fransen, dan zou hij het best het advies van slimme Danny volgen
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
* *
En
neen, op de Media zijn er geen beelden gekomen van Tom van Grieken bij
het afsluiten van de verkizinsdag met Marine Le Pen. Volgende keer
beter?
Bevoorbelld: Le Pen die in levenden lijve in de Madou-toren die TVG komt feliciteren met de verkiezingsuitslag
.
Ze
zou daar trouwens verre van alleen staan als buitenlander. Ik denk dat
de Madou Toren het Hoofdkwartier van het VB, te klein zal zijn. En
aangezien Laeken, kasteel & tuinen, vrij zullen zijn die dag de
huidige bewoners uit voorzorg wijselijk tijdig de wijk genoimen?- zouden
er best daar écht Boergondische Feesten gehouden worden.
Met
aan elke gast, als welkomstgrschenk, net als in 1302, een Gulden Spoor.
Aangereikt door een folkloregroep van de Vier Weverkens.
**
D igithalys
|
