|
.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
KOLOMMETJE N° 417
zondag 16 oktober 2011
DIKSIA EN ARCELOR MITTAL : DE GELIJKENIS
Over het nuttige met het aangename paren
Misschien met fusie Standard Luik-Dexia-ArcelorMitall?
-----------------------
Toen ik deze titel van de hoofding bedacht, had ik meer De Dikke en de Dunne in gedachten : Laurel en Hardy, het komisch duo uit mijn kindertijd. Met Diksia is vanzelfsprekend Dexia met de Dikke DeHaene, de supporter van Club Brugghe, bedoeld. Hij kan meteen doorgaan voor de Dikke-met-Bolhoed uit die stomme film. Waar de Dunne dan blijft in mijn vergelijking, vraagt U zich af? Die zult U binnenkort wel opmerken als bij ArcelorMitall het spel helemaal op de wagen zal zitten
.
Het wordt, zoals mijn vriend Jo hier zondag wist te vertellen : OCMW = Onze Centen Moeten Weg.
-------------------
ArcelorMittal: Vakbond moet op de blaren zitten
(Trends)
------------------
De warme lijn van de Luikse fabriek van ArcelorMittal gaat toe. 600 van de 3000 jobs bij Arcelor Luik verdwijnen. Prompt roept de Luikse FGTB op tot nationalisatie.
Wat voor Dexia kon, moet voor de Luikse staalfabriek ook kunnen, zo luidt het bij de Waalse socialistische vakbond. De Belgische regering beweerde dat Dexia een systeeminstelling is en dat daardoor nationalisatie onvermijdelijk was. ArcelorMittal is duidelijk geen systeembedrijf: de Waalse economie wordt hard geraakt maar niet ten gronde gericht. Nationalisatie van ArcelorMittal is dan ook onzin tenzij men de kortetermijnbelangen van een beperkte belangengroep (de Luikse metallos) laat primeren op die van de rest van de maatschappij.
De Belgische overheden dreigen echter zichzelf tegen te komen in deze dossiers. Het argument dat Dexia een systeembank was of is, hebben we hier altijd bestreden. Dexia diende in stand gehouden te worden om voor bepaalde aandeelhouders, zoals bijvoorbeeld Arcofin, tot een redelijke oplossing te kunnen komen. Economisch en financieel viel er veel meer te zeggen voor een gecontroleerde ontmanteling van Dexia, met verkoop van de betere stukken aan derden.
Overigens zouden de vakbonden van ArcelorMittal toch ook even in eigen boezem moeten kijken. De fabriek in Luik is zonder discussie ook slachtoffer van de slappe conjunctuur en van de structurele overcapaciteit in de staalsector. Daar kunnen, uiteraard, de Luikse vakbonden niks aan doen. Dat de concurrentiepositie van de Luikse vestiging als gevolg van hoge loonkosten in het gedrang was, vormt een materie die al veel dichter bij vakbondsverantwoordelijkheid aanleunt.
Waar de vakbonden wel de volle verantwoordelijkheid voor dragen, is de gijzeling van de directie van AM Flémalle door 30 vakbondsverantwoordelijken eerder deze week. Die actie maakte grote indruk op de wereldwijde leiding van Arcelor Mittal. Ze reduceerde drastisch de sowieso al slinkende aantrekkelijkheid van het openhouden van de Luikse vestiging.
-------------------
Diagonaal herlezen
De Belgische Staat is dus weer een beetje meer ontmanteld. Na de ratten die het zinkend schip reeds verlieten om omhoog te vallen in de vangnetten van Europa, vallen nu ook (maar deze keer naar beneden) de ene na de andere hoekstenen uit de eigenlijke fundamenten van de Belziek-à-Papa : na Fortis is Dexia aan de definitieve ondergang begonnen, terwijl het laatste der Waalse kroonjuwelen bij het Klein Giftig Afval wordt klaar gezet.
De Franscouillons hebben intussen, denken ze (nog voor de beer geschoten is), hun schaapjes op het droge te hebben : ze hebben de kinderhand der Vlamingen rap-rap gevuld met wat borrelnootjes en verkregen daardoor op hen een definitieve wurggreep, als ze straks het land doen ontploffen. Niemand beter dan Mark Grammens in JOURNAAL van 4 oktoberkan deze situatie beter schetsen! Temeer daar hij dat doet aan de hand van uitspraken van journalisten in de Franstalige Hoera-Pers van na de voorlopige vlindervanger.
Mise en plat op 16/10/2011 14:44:59
Gepeperd en gezouten, opgediend op 18/10/2011 15:40:36
STOP EENS N BLOKKER BLOGGER IN UW TANK
|
