Ik heb deze morgen een formidabele ontdekking gedaan, die het vroegere vermoeden meteen bevestigde : bij De Schandaard lezen ze hun eigen gazet niet!
Eerst melden ze dat er 600.000 (toe maar!) zal uitgetrokken worden voor de ontrading van asielzoekers, en een eindje verder prijzen ze zelf een parfum aan (spek!) dat 99,9% van de asielzoekers zou kunnen weghouden. Kost 25,-
U hebt natuurlijk al lang begrepen welk van de twee remedies hun voorkeur wegdraagt!
-----------------------------
600.000 euro om asielzoekers af te raden naar België te komen
15:02 Update De regering trekt 600.000 euro uit om economische migranten af te raden om in België asiel te zoeken. Dat deelde staatssecretaris voor het Migratiebeleid Melchior Wathelet (cdH) vrijdagmiddag mee. Tijdens de voorbije maand maart kwam één op de vier asielzoekers uit ex-Joegoslavië, terwijl daarvan bijna niemand wordt erkend als vluchteling. Er komen nu dus meer ontradingscampagnes.
Daarnaast werft de regering 125 personen extra aan voor de diensten die de asielvragen afhandelen. Ze wil zo de asielprocedure versnellen. In 2012 moet een asieldossier in zes maanden afgehandeld zijn en in 2013 moeten de diensten 1.850 beslissingen per maand kunnen nemen. Ook moet dan de achterstand, die recentelijk weer is toegenomen, weggewerkt zijn.
Om meer illegalen te verwijderen uit het land werft de regering ook nog 12 personen aan. Die moeten de gemeenten stimuleren om de bevelen om het land te verlaten sneller aan de illegalen te bezorgen. Ze moeten ook de illegaal aanporren om vrijillig terug te keren. Ook de gedwongen terugkeer wordt versneld. Het aantal politie-escortes dat deze illegalen verwijdert komt van drie op vijf per dag.
-------------------------
Nieuw parfum ruikt naar spek
Staat u graag op met de geur van versgebakken spek, dan is het nieuwe parfum bacon misschien iets voor u.
Bacon is het nieuwste geurtje van de Amerikaanse parfumfabrikant Fargginay. Het parfum is verkrijgbaar in twee varianten: Classic en Gold. Allebei kosten ze 36 dollar, zowat 25 euro.
Het klinkt als je reinste onzin, maar voor zover we konden nagaan is het spekparfum geen grap. Bedenker John Leydon verklaarde aan de Village Voice dat hij het parfum creëerde uit nostalgie naar de geur van gebakken spek uit zijn kindertijd.
Op de site van het bedrijf vinden we nog een andere uitleg: de naam Fargginay zou ontleend zijn aan een gelijknamige Parijse slager, die bijna 100 jaar geleden een spekparfum zou gebruikt hebben om klanten naar zijn zaak te lokken. De geheime formule ging in 1924 verloren in een brand, klinkt het.
Hoe ook, een goed geslaagde marketingstunt is de lancering van Bacon in elk geval wel. Het nieuws over het spekparfum veroverde de voorbije dagen immers in sneltempo de vele lifestyle-websites op het internet. Het is dan ook een bericht dat zowel foodies als fashionistas kan aanspreken. Het parfum ruikt trouwens maar een heel klein beetje naar spek, geven de makers ervan toe.
------------------
Digitaliaanse Diagonalen:
Fargginay ! Dat is de naam! Die man verdient een standbeeld vandezelfde allure als de Eiffeltoren : de man die niet alleen Frankrijk, maar allicht geheel Europa van de Muzelmannen kan bevrijden! Met een goedkoop maar zeer effectief parfum! Naast Het Ei van Colombus, nu het spek van Fargginay : spek en ei, mijn lievelingsontbijt!
Zijn geboorteplaats moet een bedevaartsoord worden, waar Verre Lourdes bij verbleekt. Er moeten bedevaarttreinen worden ingelegd en het plaatselijk bronwater dient wereldwijd verspreid te worden als Morta Mora (Morendoder). Te verkrijgen in 3 variaties : Srong, Medium en Extra Light.
Wat er ook van zij : de teller staat op 11 miljoen Belgen. Hoog tijd dus dat daar een goede 6 miljoen van zelfstandig worden : zo kan veel plaats beschikbaar komen voor Nieuwe Belgen, bijeengeperst in de Borinage en in de Ardense bossen, in de nieuwe rompstaat WalloBruks. Dan kunnen de toeristen kiezen : objectief Walibi of WalloBruks. En bij ons in Vlaanderen zal er een eigen FRONTEX onze grenzen bewaken : No Passeran, tenzij na grondige screening.
Hiervoor wordt verwezen naar http://frankvanheckevb.skynetblogs.be/ waar onze vriend Koen Dillen een boekje opendoet overLE CAMP DES SAINTSvan Jean Raspail.
Bespaar U de moeite van het surfen : U vindt de tekst hier onder.
Jean Raspail en Le Camp des Saints
Le temps des mille ans sachève. Voilà que sortent les nations qui sont aux quatre coins de la terre et qui égalent en nombre le sable de la mer. Elles partiront en expédition sur la surface de la terre, elles investiront le camp des Saints et la Ville bien-aimée.
Apocalypse, XXe chant
De Franse linkerzijde is ongerust. De heruitgave van Le Camp des Saints van Jean Raspail kent een onverklaarbaar succes. Zonder publiciteit op radio of televisie, met slechts enkele besprekingen, in Valeurs actuelles, Le Figaro en Figaro Magazine, kroop de achtendertig jaar oude roman op enkele weken tijd naar de top van de best verkopende fictieboeken in Frankrijk. Uitgebracht op 5000 exemplaren op 3 februari jl., kende het boek sindsdien al zeven herdrukken. 40.000 exemplaren gingen op enkele weken tijd over de toonbank. Dat is enorm voor een heruitgave na zoveel jaar. Zeker voor een roman waarvan een pocketeditie bestaat. De laatste editie dateerde uit 1985. Het boek verscheen voor de eerste keer in 1973, steeds bij dezelfde uitgeverij, het statige Robert Laffont, dat naast Raspail tevens Eliette Abecassis, Georges-Marc Benamou, Dino Buzatti, Martin Walser en Carlos Luis Zafon in zin catalogus heeft, om maar enkele bekende namen te noemen.
Fictie werd werkelijkheid
Le Camp des Saints is een parabel van wat de blanke man vandaag ondergaat. De roman beschrijft hoe een vloot van honderd schepen met een miljoen vluchtelingen de Ganges in Indië verlaat en vreedzaam op de Azurenkust afstevent. De vloot die schipbreuk lijdt, is de voorhoede van de Derde Wereld die een beter bestaan zoekt in het rijke Westen. Zonder geweld te gebruiken, door zijn ellende te tonen, door beroep te doen op het medelijden van de Europeanen. Dat verhaal vertelt en beschrijft Jean Raspail. Hij toont hoe op alle maatschappelijke niveaus gereageerd en gecapituleerd wordt onder druk van het wereldgeweten. Hij beschrijft ook symbolisch, want alles is symbolisch in deze toekomstfictie - hoe een kleine groep mensen, het Dorp - le Village onder leiding van de oude professor literatuur Calguès besluit zich te verzetten en de vloot met belachelijke middelen, maar met geweld, tegen te houden. Honderd verzetslui tegen een miljoen immigranten. De strijd is hopeloos, maar ze voeren hem. Tussen hen zit de eigenaar van een bordeel. Tussen hen zit ook een overgelopen minister die wil dat alles legaal gebeurt en die ervoor zorgt dat eerst de antiracismewet wordt opgeheven. Tussen hen zit ook een zwarte Pondichéry, de vroegere hoofdstad van Frans-Indië, die zich wil opofferen om de Europese beschaving te beschermen, want blank zijn heeft niets met huidskleur maar met een geestesgesteldheid te maken. Na twee dagen van verzet bombardeert het Frans leger de rebellen. Parijs heeft beslist de vluchtelingen binnen te laten. Frankrijk capituleert voor de massa en de miserie.
Dit is slechts een beknopte en onvolledige samenvatting van Le Camp des Saints, maar iedereen begrijpt dat Raspail met deze toekomstroman geen politiek correct verhaal schreef. Alleen liet de vrije meningsuiting zulks nog toe in 1973, alvorens de religie en de hysterie van het antiracisme bezit namen van onze westerse cultuur. Raspail onderging scherpe kritiek, onder meer vanwege de marxistische le Monde Diplomatique, maar hij kreeg nog veel meer lof toegezwaaid, en niet van de minsten. Thierry Maulnier, Michel Déon en Jean Dutourd, drie vooraanstaande leden van de Académie française, hadden alleen maar ontzag voor de prestatie van Raspail. Jean Cau, gewezen privésecretaris van Jean-Paul Sartre, en tijdens zijn leven van links naar rechts geëvolueerd nadat hij de prestigieuze Goncourt won voor zijn roman La pitié de Dieu, vroeg zich af of Jean Raspail een romancier dan wel de historicus van onze toekomst was. En de linkse en pacifistische romancier Bernard Clavel, geschokt door zijn lectuur, becommentarieerde Le Camp des Saints als volgt: A la fois bouleversant et révoltant, ce livré dont nous pouvons craindre quil ne soit prophétique
Dat was dertig jaar geleden. Sinds 1973 kende Le Camp des Saints heel wat vertalingen. Naar het Duits, het Engels, het Spaans, het Portugees, het Italiaans en zelfs naar het Afrikaans. Raspail vermeldt ook een vertaling naar het Nederlands, maar vergist zich. Die vertaling kwam er uiteindelijk niet. Ik weet het wel. Lange tijd was er sprake van een Nederlandse vertaling. Ik ken de schitterende literaire vertaler die zich eraan gewaagd heeft. Het project eindigde in een doodlopend straatje na discussies over auteursrechten met de uitgeverij, als ik me niet vergis. Een spijtige zaak. In Amerika lazen Ronald Reagan en Samuel Huntington de roman. The camp of the Saints kende er een immens succes. Geen Amerikaan die racistische graten in de intrige ontwaarde. Jeffrey Hart, hoogleraar in Princeton en een bekend columnist begreep maar al te goed de boodschap van de auteur: Raspail is not writing about race, he is writing about civilization.
Een racistische roman
Anno 2011, en gelet op het onverklaarbare succes van Le Camp des Saints, menen the usual suspects echter een proces tegen dit literaire meesterwerk en zijn auteur te moeten aanspannen. Ik noem Daniel Schneidermann van de krant Libération en Jérôme Garcin en Aude Lancelin van het weekblad Le Nouvel Observateur.
De eerste legde op 7 maart jl. in een editoriaal getiteld Appeler les racistes les racistes een verband tussen literatuur en politiek. Voor Schneiderman waren het applaus in het Parlement van dignitarissen van de regeringspartij UMP voor de wegens racisme veroordeelde joodse journalist Eric Zemmour en het succes van Raspails Le Camp des Saints blijkbaar maatschappelijke fenomenen van dezelfde orde. Enerzijds Zemmour die op televisie had verklaard dat de meeste drugdealers van allochtone afkomst waren en daar in eerste aanleg voor veroordeeld werd. Anderzijds de romancier Jean Raspail die op literaire wijze het probleem formuleert van de invasie van Europa door de Derde Wereld - dixit Valéry Giscard dEstaing in een interview met Figaro Magazine enkele jaren geleden - en daarbij dichterlijke vrijheid !! brutale beeldspraak gebruikt en dus een racist is, aldus Daniel Schneidermann die de literaire kwaliteiten van het werk ruimschoots erkent (sa perverse puissance dévocation littérairement intéressant sociologiquement, historiquement intéressant), maar wel voorstelt om op alle exemplaren in de boekhandels een waarschuwing te plaatsen: opgepast, racistische inhoud. Ach, waarom niet, misschien verkoopt het boek dan nog beter dan vandaag het geval is.
Jérôme Garcin probeert het succes van Le Camp des Saints dan weer te verklaren door de opkomst van het Front national en de doorbraak in de opiniepeilingen van Marine Le Pen. Enig bewijs voert hij daarvoor niet aan. Het is maar een suggestie. Zijn collega Aude Lancelin gaat evenwel verder. Voor deze filosofe en literaire critica, toevallig geboren in 1973 het jaar dat Raspails meesterwerk verscheen en die ik al veel zinnigere analyses heb weten maken, zitten we met de inhoud van Le Camp des Saints, door de beeldspraak en de metaforen die erin voorkomen, zowaar midden in het fascisme. Tja, van het racisme naar het fascisme is het natuurlijk maar een kleine stap. Waarbij ik me afvraag of we met de weinig subtiele verwijzing naar de kindsheid die in de fierheid zou schuilen waarmee Raspail een voorwoord voor zijn boek schreef, ook niet midden in het fascisme belanden. Raspail is inmiddels 86 jaar oud, jonger dan de elders door Aude Lancelin en door mij bewonderde bestsellerauteur Stéphane Hessel, de schrijver van het pamflet Indignez-vouz die ons vrijdag 21 januari in de Frankfurter Allgemeine Zeitung voorhield dat de Duitse bezetting van Frankrijk qua brutaliteit zeker niet moest onderdoen voor de Israëlische bezetting van Palestina. Wat zou ze niet schrijven mochten we de fiere Hessel morgen enig gâtisme aanwrijven!
Neen, dames en heren procureurs van de linkse pers, nijdig omwille van het succes, Le Camp des Saints is géén racistische roman, zoals u beweert. De groteske vergelijking met het antisemitisch pamflet Bagatelles pour un massacre van Louis-Ferdinand Céline discrediteert heel de kritiek van Lancelin in Le Nouvel Observateur. Mochten Aude Lancelin en Daniel Schneidermann de moeite genomen hebben om er het voorwoord bij de uitgave van 1985 op na te lezen, ze hadden kunnen vaststellen hoe Raspail uitlegt dat hij net voor een vloot van de Ganges kiest en niet van de Maghreb om elke steriele discussie over racisme en antiracisme te vermijden ( ma répulsion à illustrer au risque de les envenimer des tensions raciales déjà perceptibles mais pour le moment hors du sujet.) .
Das Heerlager der Heiligen ist kein rassistisches Buch merkt Jürg Altwegg van de Frankfurter Allgemeine Zeitung terecht op in de lange en indrukwekkende analyse die hij van de roman maakt (Das Ende der europäischen Welt, 25 februari 2011). De Duitser Altwegg lijkt ook de rest van het immense oeuvre van Jean Raspail te kennen en verwijst naar het eerbetoon dat de schrijver in verschillende van zijn boeken aan vreemde en grotendeels verdwenen culturen en volkeren bracht. Ik geef u één voorbeeld: Qui se souvient des hommes uit 1986, over het overleven en mettertijd verdwijnen van de cultuur van de Alakalouf-indianen in het zuiden van Chili is misschien wel een van de grootste antiracistische werken uit de wereldliteratuur. De roman kreeg de Prix Chateaubriand, Jean Raspail was te gast bij Bernard Pivot in diens befaamde boekenprogramma Apostrophes en Qui se souvient des hommes werd een bestseller. Wat een dwaasheid om deze grote auteur vandaag van vreemdelingenhaat te verdenken !
Big Other
Maar de profetie waarover Clavel het had, die van de overspoeling van Europa door de Derde Wereld, is uitgekomen, schrijft Jean Raspail in de lange inleiding Big Other die hij opgesteld heeft voor de nieuwe uitgave van zijn roman. In Big Other vertelt Jean Raspail de geschiedenis van Le Camp des Saints. Hij beschrijft, zonder het briefgeheim te onthullen, hoe hij beleefde antwoorden kreeg van socialistische personaliteiten als François Mitterrand, Lionel Jospin, Jean-Pierre Chevènement en Robert Badinter naar wie hij zijn roman in 1973 had gestuurd. Hij vertelt ook hoe de gewezen hoofdredacteur van de socialistische krant Le Matin de Paris Max Gallo hem zwaar had aangevallen. Max Gallo is een bestsellerauteur die ook door Robert Laffont werd uitgegeven en die in 1981 een tijdje woordvoerder werd van de socialistische regering-Mauroy. Max Gallo herzag mening over Le Camp des Saints. Toen Raspail in 2006 van de schrijver diens laatste roman Les Fanatiques toegestuurd kreeg, stond er een korte opdracht in: Pour Jean Raspail, qui a eu le don de la prophétie. En amitié.
Onder de noemer Big Other schuilt de falanx die de sluizen heeft opengezet. Big Other zoals Big Brother. De meute die de sluizen heeft opengezet en die elk verzet in de kiem probeert te smoren. De media, de showbizz, de mensenrechtenverenigingen, de vakbonden, de bisschoppen, de oecumene etc. Kortom, het Centrum, zoals wij in Vlaanderen zouden zeggen. Raspail weet er iets van. Zijn roman verscheen in 1973 onder het presidentschap van Georges Pompidou. Een jaar eerder, in 1972 werd bij unanimiteit de eerste antiracistische wetgeving in het Frans parlement gestemd, de wet Pléven. De verjaringstermijn voor opiniedelicten bedroeg toen drie maanden. Dat veranderde allemaal sindsdien. We kunnen het ons niet meer voorstellen. In 1973 echter nam niemand aanstoot aan een roman die bij een gerespecteerde uitgeverij verscheen en lovende besprekingen oogstte. Le Camp des Saints ontsnapte aan het oog van de procureurs.
Vandaag zou alles anders verlopen, schrijft Jean Raspail in Big Other. Er zijn nieuwe antiracismewetten gekomen die het arsenaal van wapens waarmee de overheid opiniedelicten kan vervolgen enorm hebben versterkt. De wet Gayssot van 1990, de wet Lellouche van 2001, de wet Perben van 2004. Raspail heeft het aan twee eminente advocaten gevraagd. Ze zijn formeel. Vandaag zou een publicatie als Le Camp des Saints verboden worden. Of toch ten minste gezuiverd worden van talloze passages die strijdig zijn met de vigerende muilkorfwetten. Op blz. 391 en 393 somt de schrijver ze allemaal op. Haast u er naartoe als u geen tijd heeft om de hele intrige te doorworstelen.
De tijden zijn veranderd. Raspail is pessimistisch. Over enkele decennia, rond 2050, zullen de Fransen een minderheid vormen in eigen land. Zoals de Vlamingen, de Britten, de Duitsers, de Spanjaarden Hij zal dan al lang dood zijn, maar het Frankrijk waar Raspail geboren werd en opgroeide, bestaat dan niet meer. Maar de auteur van Le Camp des Saints wil geen oplossingen bieden, schreef hij al in het voorwoord voor de uitgave van 1985, de uitgave die ik kocht en voor de eerste keer las toen ik student was, nu ook al weer 25 jaar geleden. Ik ben romancier, houdt Raspail ons voor, ik heb geen oplossingen aan te bieden. Is dat pessimisme van Raspail? Ik denk het wel. Want het Westen heeft geen ziel meer, schreef hij al in 1985. Twee scenarios tekenen zich af, het ene al waarschijnlijker dan het andere. Misschien, aldus de auteur, blijven er haarden met autochtonen over, wat men in de wetenschappelijke etnologie des isolats noemt, van zo een twintig miljoen Fransen die de Franse taal spreken en zich nog bewust zullen zijn van de cultuur en geschiedenis zoals ze vroeger werd overgedragen. Het zullen minderheden in eigen land worden. Maar als die haarden ook in de andere Europese landen bestaan, en Jean Raspail verwijst niet toevallig naar Denemarken, Vlaanderen (hij schrijft België), Italië, Zwitserland en Nederland, dan kunnen die, en dat is de tweede hypothese . samen een reconquista inzetten. Raspail lijkt daar niet in te geloven. Maar iemand na hem kan er wel een roman over schrijven, suggereert hij op het einde van zijn voorwoord.
Voor mij liggen de drie uitgaven van Le Camp des Saints. De eerste is de mooie uitgave van vandaag, met het nieuwe voorwoord Big Other van 37 blz. De mensen die de roman al in hun bezit hebben raad ik aan snel naar de boekhandel te lopen, al was het maar voor deze Big Other. De tweede uitgave dateert van 1985, jeugdsentiment voor mij. De derde is die van 1973. Het exemplaar voor mij haal ik uit de bibliotheek van mijn vader Karel Dillen. Hij kocht het op een boekenbeurs in Brussel, in maart 1973, toen het pas verschenen was, of hij kreeg het als recensie-exemplaar voor t Pallieterke. Ik weet het niet. Op de witte bladzijde na de titelpagina, vind ik de handgeschreven opdracht van Raspail aan mijn vader: A Monsieur Karel Dillen, du camp de ceux qui comprennent en très sympathique hommage. Jean Raspail, Bruxelles, 17 mars 1973.
----------------------
Le Camp des Saints samen met Marine Le Pen in Parijs : JaJa, deVlaamse G. Gezelle had gelijk : Der zijn blijde dagen nog in t leven, hoe weinig ook, er zijn er nog voorwaar .
Altijd gezegd dat als t regent in Parijs, het in Brussel ook zal druppelen
Vlaamse kiezer : hou U vast aan de takken van de mast!
We zeggen niets, maar vestigen alleen Uw aandacht op onderstaand artikeltje uit GVApen (en van Janssens).
-------------------------
13:22Update Een man uit het Amerikaanse Maryland zal zich zijn bezoek aan supermarktketen Walmart nog lang herinneren. Hij werd vastgelijmd aan een toilet.
Omstaanders troffen de 48-jarige man aan op het toilet. Hij kon niet meer opstaan nadat iemand lijm op het toilet had gesmeerd en riep om hulp. De omstaanders konden de man na 15 minuten losmaken, maar de wc-bril gaf niet mee. Het slachtoffer moest naar het ziekenhuis en liep kleine verwondingen op.
Voorlopig ontbreekt nog elk spoor van de dader.
------------------------
Digitaliaanse Diagonalen:
Als de wachtwoorden eenmaal weerklinken : massaal zoveel mogelijk lijm inslaan, liefst geur- en kleurloos. We zetten ze vast (letterlijk en figuurlijk) in hun hemd, waar ze ook zitten.
In 1302 diende men in Brugge te letten op de Metten (het klepgelui voor de vroegste gebeden) : ons geheim teken zal pas op het allerlaatste moment rond gegeven worden, ten einde zoveel mogelijk daders op heterdaad (!) te betrappen terwijl ze bezig zijn in dat kleinste kamertje.
À propos met die tranchees waarmee Moureaux dreigt : denk toch niet dat de Franscouillons zelf ook maar één spade zullen ter hand nemen. Zij kunnen dan het gros van de graafmachines mogen leveren, er mee werken gaat hen niet af. En voor het eigenlijke delfwerk zijn ze ofwel te lui, ofwel missen ze de intellectuele capaciteit ervoor.
Ziet U het verband tussen de twee : Vlaamse loonslaven die daar tegen een hongerloontje aan het delven zijn : zij kunnen ons perfect inlichten wanneer de lijmbrigade moet toeslaan.
Er zal echter een absoluut betrouwbare boodschapper moeten ingehuurd worden, om pers en TV ter plaatse te krijgen. Niet te vroeg, en vooral niet te laat. De jury voor de mooiste reportage zal achteraf benoemd worden, al hangt het resultaat natuurlijk ook af van het personage dat met de billen bloot, in the picture kwam.
Moureaux en Di Pipo zijn goed voor 10/10, Mangain en Reynders voor 9/10, maar Milquet en Onkelinx tellen dubbel.
Ziekenwagens voor het afvoeren van de gewonden zullen niet nodig zijn : de twee, troon met bezetter, zullen in éénmaal en als één geheel afgevoerd worden direct naar het Openluchtmuseum van Bokrijk; waar ze als jolijt zullen dienen voor de aldaar te verwachten Coburgers.
---------------------
VOOR GOEDE RECHTSE LINKS (voor wie LINX des duivels is)
Onderstaand bericht is bij ANGELTJES weggesnoept ten behoeve van de weinige lezers die alleen hier op bezoek komen, en niet bij hen. Wat eerder uitzonderlijk is, maar ge weet maar nooit.
Terzelfder tijd vernomen via rechtstreekse lijn met de Parti Scandale,, dat tegen ANGELTJES een aanhoudingsbevel uitgaande van het CGKR zou uitgevaardigd zijn, wegens het verspreiden van bedrieglijke informatie. Elk zegge het voort!
Het is des te schandelijker, dat gezegde ANGELTJES zich verschuilen achter een anonieme lezer, van wie zij dat bericht zogezegd in hun BRIEVENBUS vonden. Ten dien einde zal gezegde brievenbus in beslag genomen worden, om in verzekerde bewaring te worden gesteld in de kantoren der Belgische Staatsvuiligheid. Wie enig bezwaar kent, is verplicht derzelfde kenbaar te maken binnen de 24 uur.
De beschuldiging luidt : schennis van Staatsgeheimen met het oogmerk de bevolking tegen elkaar op te zetten. Het is inderdaad niet omdat Angeltjes zich uitgesloten weten van het manna der levenslange werkloosheid (met recht op uitkering) dat zij dit aan het PS-electoraat moeten weigeren. Het staat hen immers ten allen tijde vrij om zich te hervestigen (zie Departement Subsidies voor Nieuwkomers) in de districten waar de PS ook over hen kan waken.
Verder wordt het Franse chanson il a dit la vérité, il doit être exécuté met terugwerkende kracht verboden voor gans het grondgebied.
--------------------------
Afgelopen maanden is er veel te doen geweest rond de "solidariteit" in België waar absoluut niet aan geraakt mag worden. Het is geweten dat Wallonië op veel vlakken slechter presteert dan Vlaanderen. Nu wou ik eens kijken hoe erg het daar gesteld is. Aangezien de werkmens toch wel de drager is van de economie en de zogenaamde "solidariteit" in ons land, leek het me leuk enige cijfers van werkloosheid op te zoeken.
Bijna iedereen weet dat er in Wallonië meer werkloosheid heerst dan in Vlaanderen. De volgende cijfers kun je gewoon opzoeken bij Wikipedia. Ze komen dus niet van een politieke partij, pressiegroep of andere subjectieve bronnen. En zeker niet van onze kleurvakbonden.
Even wat commentaar bij dat laatste cijfer : 18,66% werkloosheid in Henegouwen. Dat is het PS-bastion waar Keizer Elio de plak zwaait met 44% van de stemmen en met het hoogste aantal staatsambtenaren ter wereld, met een hangmat-industrie en een socialistische uitkerings-ecomomie !
Ze mogen dan wel le Parti Socialiste zijn, ik vind er alleszins niet veel sociaals aan om bijna 1/5e van uw bevolking zonder werk te laten zitten.
Hoe is dit ooit zover kunnen Komen ? Goed, u zegt misschien: "Elio is niet de baas over gans Henegouwen". Klopt als een bus maar zijn partij, heeft bijna een absolute meerderheid in die provincie. In de stad Mons/Bergen waar Elio burgemeester is met 27 PS-zetels op 45, loopt de werkloosheid uit tot 20,60%
En deze man zou dus de nieuwe premier worden om België uit het slop te halen.
t Is t lezen nie waard want t stond in DE SCHANDAARD
---------------------
Kadhafi vraagt Obama oorlog te stoppen
De Libische leider Moammar Kadhafi heeft de Amerikaanse president Barack Obama in een brief opgeroepen een einde te maken aan wat hij een onrechtvaardige oorlog tegen een klein volk uit een ontwikkelingsland noemde. 'U bent een man die voldoende moed heeft om een verkeerde en onjuiste actie terug te draaien', schreef Kadhafi in een onsamenhangende brief van drie kantjes. 'Ik weet dat zeker dat u daarvoor de verantwoordelijkheid kunt dragen.'
De brief vol spelfouten en grammaticale fouten kwam woensdag in handen van Associated Press. Het Witte Huis heeft bevestigd dat Kadhafi een brief heeft gestuurd, maar de regering haalt haar schouders erover op.
'Het is geen raadsel wat er op dit moment verwacht wordt van meneer Kadhafi', zei de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Hillary Clinton. Ze herhaalde nogmaals de eis van de Verenigde Staten en de Navo dat Kadhafi zijn troepen terugtrekt en zijn aanvallen staakt. Clinton zei bovendien dat Kadhafi moet aftreden en Libië verlaten.
Al Qaeda
Kadhafi schrijft dat zijn land door de Navo-operatie moreel meer pijn is gedaan dan fysiek en dat een democratische maatschappij niet gebouwd kan worden op raketten en gevechtsvliegtuigen. Hij herhaalde ook nog eens dat de rebellen die hem proberen af te zetten Al Qaedaleden zijn.
'Onze dierbare zoon, Excellentie, Baraka Hussein Abu oumama, uw interventie in de naam van de Verenigde Staten van Amerika is een vereiste, zodat de Navo zich eindelijk terugtrekt uit de Libische kwestie', schrijft Kadhafi. 'Libië moet overgelaten worden aan de Libiërs binnen het raamwerk van de Afrikaanse Unie.'
Reagan, de wilde hond
Kadhafi beschrijft in zijn brief ook dat Libië al eerder het onderwerp is geweest van een militaire gewapende agressie, waartoe in 1986 de toenmalige president Ronald Reagan opdracht gaf. Reagan noemde Kadhafi de wilde hond van het Midden-Oosten.
Obama, onze zoon
Hoewel Kadhafi in zijn brief een waslijst aan klachten opsomt, zei hij niet kwaad te zijn op Obama. 'Ondanks dit alles blijft u altijd onze zoon, wat er ook is gebeurd. We bidden nog steeds dat u president van de Verenigde Staten van Amerika blijft. We hopen dat u de overwinning boekt bij de nieuwe verkiezingscampagne.'
Kadhafi ondertekende de brief met 'Moammar Kadhafii, leider van de revolutie.
---------------------------
Digitaliaanse Diagonalen:
Uzelf in de plaats stellende van de Zwarte Parel : zoudt ge er een aap toch van in zijn .... bijten, zo te k.kken te worden gezet door iemand die ge pertinent niet meer wilt bekijken! Dat stuk vuil in Libië heeft afgedaan, maar heeft nogal pretentie!
Zou die nog altijd niet gesnopen hebben, dat samen met zijn oliebronnen, wij nieuwe bazen willen, die wat volgzamer uit onze handen zullen moeten eten? Hoe kan die man nu zo ondankbaar zijn voor al onze diensten (en wapens) die we hem jarenlang in het verleden hebben geleverd!
En dan mijmert U verder Al die ophef, net nu mijn tweede ambtstermijn op het spel staat. Die zal ik nu wel mogen op mijn zwarte buik schrijven : niet alleen in Europa, maar nu ook in Amerika zijn de ogen open gegaan : zij kozen met mij niet alleen de eerste zwarte president van een door blanke n gedomineerde wereldmacht (op de terugweg), maar ook de eerste niet-blanke Muzelman wiens taak op aarde er in de eerste plaats in bestaat om het Rijk van Allah, geprezen zij Zijn Naam, te vestigen of uit te breiden.
Ach en Och! Ik weet het! Met de Navo gaat het steeds minder goed: door de schuld van die Muzelman-hater Geert Wilders : in Holland zal men daar binnenkort 10.000 militairen minder onder de wapens hebben! Er moeten maar liefst 4 fregatten verdwijnen, zodat de rest niet veel soeps meer zal zijn. Hollandia rules the wifes? Forget it!
En Digitalia? Die is benieuwd wanneer en wat zal uitkomen over al dat gestook in Afrika. Akkoord dat Internet de vonken kan uitdragen, dat die de jeugd tot actie kan aanzetten, maar om dergelijk cascade-effect te hebben, moet daar een georganiseerde macht achter zitten met heel veel geld. Rusland kan het niet meer zijn : die zijn zelf ontwikkelingsland geworden. China misschien? Tja, van een communistische reus op lemen voeten kan men veel verwachten, maar met Chinezen? Toch niet met de dezen! India? Zijn eerstens te braaf an sich, om anderen naar de keel te vliegen, en daar zou men trouwens hun gewapende macht in beweging moeten krijgen met gedroogde koeienvlaaien als brandstof. Amerika dan misschien? Zou radicaal in tegenspraak zijn met hun traditie als oorlogvoerende natie : zij komen nooit maar tussen als de risicos beperkt zijn, door aan de zijde bij te springen van de best geplaatste partij in het spel van leven of dood. Zie WO I en WO II in Europa.
Blijft nog over : het geheel van het los verband van Muzelmanse Staten, die er niet tegen opzien hun Broeders en Zusters in Allah te offeren voor hun eigen financieel gewin .En die wij met onze petro-dollars onmetelijke rijk hebben gemaakt .Nog rijker dan Cresus uit het verhaal. Dat Muzelmannen altijd en overal hun eigen broeders en zusters opofferen : zie Gaza, maar ook de menselijke schilden die de paleizen va Khadafi beschermen.
Meneer Khadafi (zoals Mme Clinton, de madam van de-man-met-de-sigaar hem aanspreekt) spreekt misschien klare taal, als hij, omfloerst, dat wel, aan het Westen aangeeft dat de oproer in gang wordt gehouden door Osama Bin Laden van Saoud Arabië .
Voor wie, in het Westen, Osama Bin Laden en Al Quada in een bredere Arabische context wil zien van de Moslim Broederschap, snapt waar ik naartoe wil.
Wedden dat Amadien Is Zat van Iran nauwlettend de beurskoersen op Wall Street volgt?
Als eenmaal die Republiekjes van Roverhoofdmannen in Donker Afrika onder één Islam-gezag staan, effent dat de weg voor een Nieuw Groot Kalifaat, fenomeen waarvan Hitler ooit in t Duits droomde, en die hij consequent dan in t Duits de naam gaf van : Gross Deutschland über Alles , dergelijk fenomeen wordt straks Gross Kalifaat Afrika über Alles. Maar dan in Kafiers.
Europa zal tijdelijk zeer content zijn, want de rust zal zijn weergekeerd.
Tot de Anti-Kruistocht overslaat naar hier en de 5de Colonne als losgelaten Paarden van Troye overal moordend en brandend de weg bereiden tot waar de Poorten van Wenen in 1700 en centiemen ooit te sterk bleken te zijn. Daarna gaat het er op en er over, en als Europa dan ontwaakt, zal het Eurabia geworden zijn, met een of ander Oosters Potentaat als Kalief, die beschikt over leven en dood. Hij zal misschien wel symbolisch als zetel van zijn regering, Rome nemen. Waar dan, op iedere hoek van het Vaticaan een slanke minaret zal staan. Waar Christenen kilometers ver weerszij deweg aan galgen zullen bengelen, lijk in Neros tijd. Waar met een maximum aan fantasie, in het opgeknapt Colosseum, het kruim van de laatste Christenen in Eurovision voor de leeuwen kan gegooid worden.
JaJa, Moubarack Houssein Mohbama, de eerste maar hopelijk ook de laatste zwarte president van Amerika, zal Hierboven een goed zitje naast Mohammed himself verwerven, omringd door een mooie harem van 72 eeuwige zo jong mogelijke maagden, virginiï in eternum, hoezeer hij zich ook moeite zal getroosten om het record van elk van hen te breken.
-----------------------------------
VOOR GOEDE RECHTSE LINKS (voor wie LINX des duivels is)
Gelieve onderstaand artikel geknield, derrière omhoog als bronstige bokken, het gezicht in de richting van Mekka gekeerd, te willen lezen, na eerst diverse keren (diverses fois) Allah, de huisgod van het gezin Flup Moustache (gescheiden, 75 jaar oud, met vervang import-bruid 35 jaar oud, Arabisch sprekend) van de Parti Scanale (non traduisable), te hebben aanroepen. De formule luidt : Gott mit uns Inch Allah we shall overcome
------------------------------------
Uit DE MORGEN, diep in DE ZORGEN.
"Franstalige partijen moeten weerstand bieden in loopgraven"
07/04/11, 09u05
Philippe Moureaux, vicevoorzitter van de PS, senator en burgemeester van Sint-Jans-Molenbeek, vindt dat de Franstaligen "de loopgraven moeten graven" tegenover de Vlaamse partijen, in afwachting dat die beschikbaar zouden zijn voor een politiek compromis.
"De Franstaligen moeten de loopgraven graven", zei het Brusselse PS-kopstuk aan de Franstalige radiozender la Première. "We moeten geduldig zijn, weerstand bieden en we zullen ze verlaten (de loopgraven, nvdr) wanneer we (aan Vlaamse zijde) een wil tot compromis zien, en geen onderwerping (van de Franstaligen)."
Volgens Moureaux hebben de Franstaligen reeds "zeer belangrijke toegevingen" gedaan de afgelopen maanden, terwijl volgens de PS'er de Vlamingen niets hebben toegegeven, in tegendeel. Hij gelooft niet in een institutioneel akkoord "op korte termijn" tussen Franstaligen en Vlamingen. Hij spreekt van een toenemende radicalisering van N-VA en CD&V.
Verkiezingen zijn volgens de burgemeester van Molenbeek "niet wenselijk, maar dat wil ziet zeggen dat we zullen kunnen vermijden". Verkiezingen leiden voor hem tot "een nieuwe mislukking" omdat een kiescampagne de problemen alleen "meer levendig" zal maken. (belga/adb)
-----------------------
Digitaliaanse Diagonalen:
HaHa! Ze beginnen er iets van te verstaan! Un peu dure de comprenuire, nest-ce pas? Maar Allez : mieux vaut tard que jamais. Mter Van Aelst schiet een vuurpjl af dat ze aan de overkant best beginnen Vlaams te leren, of hier gaat meteen een Dikke Bertha van bil!Mais nom du chien : il est 5 heure, Paris séveille! Om maar te zeggen dat 5 voor 12 al lang gepasseerd is!
Aandacht! Aandacht! Voor wie het beeld van met dekzeilen overspannen tanks op platte trailers of spoorwegwagons nog vers in het geheugen staat gegrift : Wallonia bergt de bakermat van de graafmachines Caterpillar. Wat is best geschikt, denkt U om tranchees te graven, als er geen Vlaamse dwangarbeiders meer beschikbaar zijn? ? Wie tranchees heeft, bezit de macht, denken ze! Wie dus, waarschijnlijk s nacht, maar t kan even goed over dag zijn, dergelijke convooien ziet of hoort voorbij daveren : om de dooie dood als de bliksem op film zetten en publiceren op YouTube. Bovenschrift : Pépère sen va t en guerre met mombakkes Moureaux op de cover .Bankrekening voor het storten van de verschuldigde auteursrechten : wordt toegestuurd op eenvoudige aanvraag. Pognon à verser sur compte en Suisse.
Terzake. Ziet U het beeld? De Franscouillons sont demandeurs de rien, en waar kunt ge U dan best verbergen? Just! Achter Uw eigen barricaden of vestingmuren. Precies alsof de Vlamingen niet weten, dat in een oorlog de verdedigers altijd in het voordeel zijn : 10 aanvallers sneuvelen tegen één enkele verdediger, of hebde niet goed opgelet toen gij voor t Vaderland in t vuur moest staan onder de wapens waart?
Zou Fluppe dan werkelijk niets of maar zo weinig afweten van de edele kunst van het oorlogvoeren? Nooit von Schlieffen gelezen, of het formidabel boek Infanterie greift an van een zekere Erwin Rommel? Al zou de al vergeten Karel May ook al kunnen dienstig zijn : met Winnetou en Old Shatterhand in de titelrollen. De veldtochten van Napoléon de Grote tellen niet mee : die stierf totaal geruïneerd en is moeten vluchten met de staart tussen de benen. Te deprimerend. En met de Franse Koningen, de Lewies met de gedraaide hondenpoten moeten ze ook niet meer afkomen, sedert een Hongaarne Graaf van Hogen Komaf in Parijs de scepter zwaait.
Totaal anders dan zijn wij, die in onze Vaderlandsche Geschiedenis tot in den treure hebben moeten leren over belegerde Vlaamse steden, die na verloop van tijd, dikwijls zonder één druppel bloed te hebben vergoten, de strijd uit honger en dorst moesten staken. Dat is het voordeel van eeuwenlang uitgebuit en belegerd te zijn geweest : we zien de krijgskansen beter uitgetekend en dezen zijn nu in ons eigen voordeel. Vooral voor wat betreft de tranchees rond La Capitale. We voelen ons terug als onder de bezettingstijd. t Is niet om te boffen, maar we zullen ze krijgen, de Moffen.
Ja kijk, iets vinden dat trekt op Moureaux en dat rijmt met boffen is niet zo simpel. Maar daar de associatie tussen Moureau en Moffen dermate voor de hand ligt, heb ik dan maar gerekend op juiste reactie van de lezer. Trouwens, buiten de overeenkomst in hun gedrag en in hun denkpatroon, de begin-rijm is toch goed?
Maar k weet het al : na deze kaakslag zullende Vlamingen wel lijk naar gewoonte, hun andere wang aanbieden .
Altijd datzelfde liedje : In s Lands belang, voor de laatste maal, met de dood in het hart : onderstrepen wat deze keer zal gebruikt worden .het overige is voor later. Tegen dat de nood ons nogmaals dwingt .
n Vervelende gedachte die ik maar niet kwijt geraak : hoe zou Moureaux smaken, gekookt, gezouten en gebraden? Oud leer waarschijnlijk. Zou misschien te genieten zijn mits bereid samen met de jongere partner. Voor geval het experiment mislukt (qua smaak en uitzicht) is het in ieder gelukt qua resultaat. De PS moet een nieuwe ondervoorzitter kiezen, en de Staatsbegrafenis + bijzetting moet doorgaan in Casablanco, Fez of Marakesh, want Muzelmannen en Muzelvrouwen moeten altijd begraven worden in hun eigen Prachtlanden.
Het zal ons spijten! Hadden wij, lijk echte menseneters, maar wat smaakmakers bijgevoegd, door lekker wat varkensvet in de kookketel bij t doen!
---------------------------
Vandaag in Italia veel te mooi weer om met virussen te gooien? Kwaad omdat Berlusconi weer eens de dans is ontsprongen? Of slaat de vermoeidheid reeds toe? Tja criminelen zijn ook maar mensen, nietwaar? Toch bedankt!
Ik verzoek inmiddels toch de Cyber-Goden om ook vandaag hun vuile poten te willen afhouden van de blogs van al onze broeders en zusters. Met beleefde groeten.
De NV-A houdt van Frans? Natuurlij! Wij houden allemaal van Frans. Tenminste als dat een lieve jongen zou zijn. Maar een omhoog gevallen kleine Übermensch die ne comprends pas le Flamand wensen we naar de maan. Of beter nog : naar Pluto. Aan boord van een ruimteschip met uitklapbare bodem, patent Madame Béatrice Saccoche van de Soir.
De vraag is eerder of Frans wel van ons houdt, en überhaupt of het Frans wauwelend hellegebroed, wel van de NVA houdt.
In het artikel hieronder heb ik de herhaling van de flauwe grappen bij de kwekkers (Twitters) en de Feesboekers, die De Schandaard gisteren reeds ruim bemat, achterwege gelaten. De Schandaard zou De Schandaard niet zijn, als zij wellustig die paar frivoliteitenniet in de verf kon zetten. Na weglating werd de rest een beetje genietbaarder .
------------------------
t Is t lezen nie waard want t stond in DE SCHANDAARD
N-VA fluit Van Aelst terug, un peu
BRUSSEL. - Het was schrikken, ook voor de N-VA zelf, dat kersvers N-VA-lid Vic Van Aelst pleitte voor het einde van de les Frans in Vlaamse scholen. 'Geen Franse les meer in Vlaanderen' kopte De Morgen gisteren bij een foto van een stralende strafpleiter Vic Van Aelst. Van Aelst, sinds dit weekend lid van de N-VA, pleitte er in het artikel voor om geen lessen Frans meer te organiseren in Vlaanderen.
'Dat wij Frans geven, wordt door de Franstaligen als excuus gebruikt om hier Frans te spreken. Ze zullen hun strijd pas staken als de kabeljauw voor de kust van Oostende Frans spreekt.' Meteen stak een storm van protest op over het idee van Van Aelst. Politici van alle partijen struikelden over mekaar om de nieuwe N-VA'er via facebook en twitter op zijn plaats te zetten.
De N-VA zat duidelijk verveeld met de heisa rond haar nieuwste aanwinst en zette pas na de middag de puntjes op de i. 'De partij heeft zeer veel begrip voor de analyse van Vic Van Aelst: voor de meeste Vlamingen is het Engels de laatste decennia inderdaad de facto de tweede taal geworden, zoals ook voor de Franstaligen en de meeste Europeanen. Dat is een simpele vaststelling,' luidde het. Maar zo ver als Van Aelst leek te gaan in het kranteninterview, gaat de partij niet. De les Frans moet niet worden afgeschaft. 'Meertaligheid is een belangrijke troef. Die discussie is dus niet aan de orde.'
De partij wil wel discussiëren over het behoud van Frans als tweede onderwijstaal. 'Daarover heeft iedereen het volste recht op zijn overtuiging.' Overigens heeft minister Pascal Smet (SP.A) zelf eerder al dat debat geopend.
'Ik ben voorstander van meer Engels op school maar niet ten koste van het Frans', reageert Pascal Smet. 'Ideaal hebben we twee tweede talen. Hoe we dat gaan aanpakken zal in de talennota staan die weldra klaar is.'
Ter herinnering: in Vlaanderen is Frans nu verplicht de tweede taal. In Wallonië bestaat een vrije keuze, de helft kiest voor Engels de andere helft voor Nederlands.
--------------------------
Digitaliaanse Diagonalen:
Gewiekste strafpleiter die Mter Van Aelst is, weet hij perfect hoever hij kan gaan om niet te ver te gaan. Een stok in het hoenderhok gesmeten had niet meer effect kunnen hebben : de kiekens zijn geschrokken!
De Franse kiekens, omdat dit een slag is die ze NOOIT meer zullen te boven komen : zelfs bij het domste of traagste kieken moet er een belletje zijn gaan rinkelen bij het voorgehouden spiegelbeeld van hun zelfgenoegzaamheid. Als dit even mag doordringen in de Franstalige aanwezigheid op wereldvlak? Liefst met een kleine verwijzing naar het grote voorbeeld in Canada, waar het Frans in verdrukking zou zijn tegenover het Engels? Beter argument op het wereld-forum voor de splitsing van het land België kan niet. Dank U Mter Vic Van Aelst. De volksjury zal U volgen! U bent een eer voor Uw beroep en voor Uw land!
De Vlaamse kiekens zijn ook geschrokken : wat zijn dat voor manieren om zo hondsbrutaal de ongezouten kabeljauw waarheid op tafel te smijten! Wij moeten toch breed zijn van gedachten, men is zo dikwijls man als men talen spreken kan, enz. Wij moeten dus, omwille van de heilige universaliteit, Frans leren van in de wieg zeker niet om in hele land dat België heet iets te kunnen betekenen tussen al die Franstaligen, die overal de boventoon (willen) voeren.
Dat het de minderheid aan Franstaligen is, die Nederlands zou moeten leren van in de wieg, om met ons te kunnen omgaan in ons eigen land, zoiets valt niermand op .Ogenschijnlijk zien ze niets!
Neen? Ik denk het niet. De woelwaters hebben gereageerd om hun frustraties kwijt te geraken, de meeste mensen zullen diep in hun binnenste gedacht hebben : die Van Aelst heeft gelijk, het moet maar eens gezegd worden .Maar vooral niet te luid. Feind hört mit .
Het schoolfrans waarop zo gezweet werd Voici un crayon je prends ma plume bonjour/bonsoir je vais à lecolehebben ze nooit kunnen gebruiken en zijnze trouwens al lang vergeten. Zij die die taal op latere leeftijd nodig hebben, zullen die wel zelf vlug oppikken : vreemde talen zit ons immer in het bloed!
Geen Frans willen en het toch moeten leren van in de wieg, en geen Nederlands willen leren omdat Frans spreken superieur is in dit land : dat probleem slaat toch veel dieper dan louter op taal?! Taal is maar de voornaam, zoals Frans een voornaam is, maar GELIJKWAARDIKGHEID, dat is de familienaam die iedere Belg al 180 jaar lang had moeten zijn, maar nooit was, nooit is, en nooit zal zijn.
Samengevat : dank U wel, Mter Van Aelst! U zou een waardig Blokker kunnen zijn, en een aanwinst voor onze Partij. !
Eilacie! Als Blokker/Belanger zou Uw licht rap onder de korenmaat geschoven worden. Met toga en al .
Als Niveaan wordt U beter gehoord. Tenminste, net zolang jullie niet bij ons in het cordon sanitaire worden gejaagd, bij de schurftige hondenwaarvan iedereen weet dat ze de waarheid blaffen bij elk onraad, maar waarnaar niemand (uit voorzichtigheid) durft luisteren.
Maar wat geeft het, geachte Mter Van Aelst? We rijden toch voor dezelfde baasen ik ben er zeker van dat U op Uw eentje meer stemmers de juiste beslissing hebt getoond, dan de tegenpartij maar kan bevroeden. Doet dus gerust maar verder : het smaakt naar de trog, om nog ..
Ja, voor ik het vergeet over de houding van de NV-A ten opzichte van deze meesterzet getekend Vic Van Aelst : een hoog Tjeven-gehalte, vindt U ook niet? t Is niet goed, maar ook niet slecht, t is er midden-in. Het mocht wel eens gezegd worden, slecht moment, ziet U, en het is trouwens een vis (kabeljauw!) zò weggeplukt van de haak van de Voorzitter die al lang zat te hengelen naar bijval Die vele maanden windstilte rond zijn figuur kan nooit goed zijn voor de populariteit! Dat stukske advocaat heeft toch niet de pretentie van Partijvoorzitter te willen worden!? Als t zo zit, bijt ik hem de kop af! Goed geweten!
BDW kan nu misschien een tegenzet vinden in de morellen (of zijn t foellen) die in de Semois zwemmen, om die te wennen aan het zoutwater van de Noordzee voor Oostende ..Zo zullen de Vlamingen leren of het nu un forel is, of une forelle : zonder daarvoor bij Schubert te rade te moeten gaan (Die Forelle) .
Crevits riskeert celstraf voor dodelijk ongeval in Waasmunster
----------------------
08:55 Het parket in Dendermonde onderzoekt nog verder de precieze omstandigheden van het dodelijk ongeval in Waasmunster. De eerste vaststellingen wijzen erop dat de put in de baan de oorzaak was van de fatale botsing tussen de vrachtwagen en de personenwagen. De minister die verantwoordelijk is voor het onderhoud van de weg, met namen Hilde Crevits (CD&V) riskeert een celstraf voor onopzettelijke doding.
Het ongeval deed zich maandag kort voor 7 uur voor op de N446 in Waasmunster. Giovanni T. reed met zijn vrachtwagen over de Dendermondseweg. Plots zakte een van zijn banden weg in een put van tien centimeter diep en een meter breed, en verloor hij de controle over het stuur. De vrachtwagen raasde het andere baanvak op en ramde frontaal de auto van Zelenaar Patrick De Schryver (49) en zijn echtgenote Patricia DHossche.
Chauffeur De Schryver was op slag dood. Zijn vrouw kwam er met lichte verwondingen af. Een auto die achter de wagen van het slachtoffer reed, kon niet meer in de remmen gaan en ging over de kop. De bestuurder van die wagen kwam er uiteindelijk met enkele kleerscheuren af. Donderdagavond maakte een buurbewoner al melding van de gevaarlijke put.
Minister mogelijk gedagvaard
Als uit het rapport van de verkeersdeskundige blijkt dat de beheerder van de weg in de fout ging, kan die worden gedagvaard, verduidelijkt parketwoordvoerder Jurgen Coppens.
De minister moet zich dan verantwoorden voor onopzettelijke doding. Daarop staan celstraffen tussen de drie maanden en vijf jaar, een geldboete tot 11.000 euro en een rijverbod tot vijf jaar.
"Interpretatie van de rechter"
Volgens Werner De Dobbeleer van het Belgisch Instituut Voor de Verkeersveiligheid (BIVV) is het de verplichting van de wegbeheerder om de baan in goede staat te houden.
De wegcode zegt gevaren op de weg gesignaleerd moeten worden. Of de baan moet dan zelfs worden afgesloten. Automobilisten zijn dan weer verplicht om hun rijgedrag aan te passen aan de staat van de weg. Het hangt van de interpretatie van de rechter af of een put al dan niet te verwachten was op die plaats.
BEFO
--------------------
Digitaliaanse Diagonalen:
Mag ik deze Ministeres en meteen alle ministers trouwens, een goede raad geven? Mijn bankrekening stuur ik door op eenvoudige aanvraag.
Verkoop de verantwoordelijkheid (uiteraard tegen grof geld) in de ondernemerswereld. Die zullen er een boeltje van maken, dat wel, maar dan zou de Weduwe Deschrijver in voorkomend geval tenminste de verantwoordelijke aannemer rechtsreeks kunnen aansprakelijk stellen.
De ministers? Kunnen zoals Pilatus, altijd hun handen in onschuld wassen.
De Schatkist? Die zou er alleen maar wel bij varen : een minsterportefeulle zou dan bij de begroting op de INKOM-ZIJDE staan, en niet langer op de UIITGAVEN-ZIJDE .
Mijn vrouw en ik hebben het al langer tegen elkaar gezegd : wij getweeën zijn veel te slim om ooit in de politiek te gaan! Wij, we zouden, net als thuis in het huishouden, geld overkomen op t einde van ieder begrotingsjaar!
Halleluja! Eindelijk kunnen we opnieuw de internationale headlines halen met een andere prestatie dan het wereldrecord regeringsvormen en meteen ook bewijzen dat hier politiek nog wél iets beweegt, ja, dat we zelfs pionier kunnen zijn, ook al is het dan in het verbieden van boerka's.
Komende week stemt de Kamer immers zo goed als unaniem een boerkaverbod. Nu ja, officieel gaat het om een verbod op klederdracht die 'het gezicht volledig, dan wel grotendeels bedekt', maar de portee van het wetgevend stuk is voor iedereen duidelijk. De Kamer keurde het in april vorig jaar al goed, maar door de val van de regering kon het parlementair proces niet worden afgerond. Toen al waren we met die stemming wereldnieuws, als allereerste land ter wereld met zo'n 'burqa ban' (geef ons een wereldrecord en we halen het). Ondertussen werden we wel ingehaald door Frankrijk. Weeral iets dat Alexander De Croo op zijn kerfstok heeft door de stekker eruit te trekken.
Voor alle duidelijkheid: ik ben geen uitgesproken tegenstander van zo'n boerkaverbod. Al ben ik ook geen uitgesproken voorstander. Ik ben gevoelig voor argumenten uit beide kampen, maar vind het vooral een staaltje symboolpolitiek, waarmee politici de valse indruk scheppen dat ze een aantal reële samenlevingsproblemen makkelijk kunnen oplossen.
Maar net omdat het een moeilijk debat is, ben ik wat bevreemd door de politieke unanimiteit in dit dossier, reeds vorig jaar (iedereen stemde voor, op twee onthoudingen na) en komende week opnieuw. Vooral in vergelijking met onze buurlanden. In Spanje werd een gelijkaardig verbod onlangs weggestemd, in Nederland staat het op vraag van Wilders in het regeerakkoord maar rijst er nu al verzet en in Denemarken hebben ze het opgegeven toen ze vaststelden dat er in het land maar 200 vrouwen met boerka rondliepen. Dat is exact evenveel als in België, dat voorlopig als bondgenoot dus enkel Frankrijk telt. Daar gingen aan de stemming echter meer dan een jaar hevige discussies in commissies vooraf, waarna uiteindelijk heel wat parlementsleden, vooral socialisten, zich onthielden. Onze unanimiteit is dus uniek. En alvast niet meteen een indicatie van een zogenaamd links politiek-correct denken dat alles zou overheersen.
Dat we op het vlak van eensgezindheid zelfs de 'république une et indivisible' kloppen, is ook opvallend in het licht van de mantra dat Vlamingen en Franstaligen over werkelijk alle maatschappelijke problemen een andere mening zouden hebben.
Al kan het nog straffer. Onlangs toonden we ons zelfs eendrachtiger dan de ultieme natiestaat: de VS. En ook nog eens op hun terrein: oorlogsvoering. Ze stonden er verbaasd over de snelle eenstemmigheid waarmee België ten oorlog trok tegen Libië, terwijl er heel wat kritische geluiden weerklonken op Capitol Hill.
Ook bij de andere parlementaire stemmingen van de voorbije weken was er weinig te merken van de communautaire breuklijn die sommigen overal zien opduiken. De meerderheden gingen alle richtingen uit, van centrum-links (vrouwenquota in raden van bestuur), centrum-rechts (verstrenging gezinshereniging), de traditionele tripartite (IPA), de huidige meerderheid (versoepeling bankgeheim) tot paarsgroen (resolutie broeikasgassen), maar nooit was de breuklijn strikt communautair.
Meestal stemden partijen van dezelfde ideologische familie aan weerszijden van de taalgrens zelfs gelijk. Wel was er, door het andere gewicht van de partijen in noord en zuid, niet altijd een meerderheid in beide taalgroepen. Zo waren er geen vrouwenquota gekomen als het enkel aan de Vlaamse parlementsleden had gelegen en was er voor een strengere gezinshereniging geen Franstalige meerderheid te vinden. Wat echter vooral opvalt, is de scheidsrechtersrol van CD&V, dat met maar 17 zetels op 150, deze en andere meerderheden kon maken of breken.
Ondertussen is de communautaire tegenstelling natuurlijk wel dermate reëel dat ons land na 295 dagen nog steeds niet over een nieuwe regering beschikt. Maar toch. Stel dat we eens écht gek doen en ook alle verschillende onderdelen van de staatshervorming aan het parlement voorleggen? Bij wijze van experiment. Ook dan zouden de breuklijnen op veel vlakken wel eens diverser en complexer kunnen blijken dan de perceptie die er nu over in stand wordt gehouden doet vermoeden. Tenminste, als partijen zich niet zouden laten leiden door de angst om fronten te doorbreken of voor slechte Vlamingen of Franstaligen te worden versleten. En stel dat we nu eens helemaal waanzinnig gaan doen, en ook nog eens de partijdiscipline aan banden leggen? Zou het plaatje onze vastgeroeste zekerheden dan niet volkomen overhoop gooien? Laat ons dat dus vooral maar niet doen. Ook al omdat we dan over het boerkaverbod misschien nog eens moeten gaan nadenken.
Verscheen op 04/04/2011 in De Standaard, in het kader van de tweewekelijkse column van Dave Sinardet op maandag.
------------
Digitaliaanse Diagonalen:
Zou de Heer Sinardet in de leer zijngeweest bij een of ander minder befaamde kok-school? Zelfs het platste van alle platte gerechten, de eenpans-hutsepot, gaat hem niet goed af. Hij dient zijn bereiding zelfs op als koude pap .
Hij gaat vooral voorbij aan het feit, dat deze Regering Leterme II+, die een regering van lopende zaken zou moeten zijn, ttz. een aan de kant gezette regering, die de boel draaiende houdt tot de wil van het volk is uitgevoerd. Die dus lopende zaken aanpakt naar best vermogen, en alleen gewone zalen. Toen ze nog met volle bevoegdheid was, kon het Wetsvpprstel anti-boerka niet gestemd worden, omdat de rgering ontslagnemend was. Nu zijn we 6 maand langer ontslagnemend en nu wordt de zaak ineesn dringend Deze regering doet er alles aan, om te tonen, dat een andere regering niet eens nodig geweest is : het werk kan best af zoals het door de afgedankte ploeg gedaan wordt. Vooral de idee niet laten ontstaan, dat er iets geflikt wordt. Zij kunnen alles, zelfs veel meer dan moest Leterme II niet zijn afgedankt als een oude schoen.
Eerste ingrediënt : de patat. Die staat voor de ranzigheid van het geheel; namelijk dat er gewoon geregeerd wordt door Leterme II+ precies alsof dit geen sluipende staatsgreep zou zijn.
Tweede ingrediënt: de kool. Die staat voor het feit dat de Vlamingen zich weer dood aan het onderhandelen zijn. Waardoor de Franscouiillons in het vuistje lachen en ondertussen met de glimlach ons grondgebied annexeren, zoals hen dat werd voorgedaan in Mei 40.
Toen was het een bezetting-anexatie va,n het hele grondgebied door een vreemde mogendheid, nu is de bezettende overheid het Zuiden des Lands, die het Brussels grondgebied annexeert.
De Duitse bezetting was tenslotte minder erg: de bezette gebieden werden alleen uitgezogen, ze dienden heel Duitsland niet in leven te houden. En ze duurde amper vier jaar. De ranscouillonse bezetting wil Vlaanderen ook (verder) uitzuigen, maar eist nu al grotendeels te worden onderhouden door de Vlamingen : ze willel niet verarmen. Mooi gezegd!
Maar wat erger is : deze bezetting dreigt voor eeuwig en een dag te zijn, want Brussel is de levenslijn voor Wallonië. Denken ze.
Ze zouden gelijk hebben, moesten de Vlamin,gen mordicus dat waterhoofd willen behouden. Mijn advies blijft onverkort : verkopen aan de meestbiedende, desnoods de Gok-Chinees. Net zoals de Nederlanders Nieuw Holland aan de Hudson ooit verkochten aan de Yankees.
Dat zou dan waar voor ons geld zijn, in plaats van geld voor onze waar
------------------------
VOOR GOEDE RECHTSE LINKS (voor wie LINX des duivels is)
Ik verzoek inmiddels de Cyber-Goden ook vandaag hun poten te willen afhouden van onze blogs. Met beleefde groeten.
Vandaag ( 18 uur) 7 (zeven) virus-aanvallen afgeweerd. Nog niet moe, Heren? Ikke nie, hoor! Mijn firewall bewijst zijn nut : het geld is goed besteed. Leve Chaucer!
Pas op : na 10 aanvallen wordt een tegen-aanval gelanceerd. Staat zo in mijn contract.
Bericht van achter de tralies v/h Cordon Sanitaire à la Jos Gheysels
05.04.2011 11.23u - We weten het al langer: de Franstaligen houden ernstig rekening met het einde van België en - in tegenstelling tot de Vlaamse politieke klasse - bereiden zij zich daar ook op voor. Het gewenste scenario bij een mogelijke boedelscheiding is duidelijk: een post-Belgische federatie van Wallonië en Groot-Brussel. Met de omvorming van de Franse Gemeenschap tot Fédération Wallonie-Bruxelles hebben zij een nieuwe, eenzijdige stap in die richting gezet.
Tot dat inzicht lijkt ook Eric Van Rompuy te zijn gekomen. Volgens het CD&V-boegbeeld tonen de recente ontwikkelingen aan dat de Franstaligen niet meer geloven in de goede afloop van de onderhandelingen en dat zij bezig zijn met wat er na de splitsing van het land moet gebeuren. De Franstaligen gebruiken bijna oorlogstaal omat ze reeds in de logica van plan-B zitten, zo verklaarde Van Rompuy deze ochtend voor de RTBf-radio.
Een analyse die er mag zijn, maar waaraan helaas niet de juiste conclusies worden gekoppeld. Zo stelt Van Rompuy, in een vroeger leven onvermoeibaar pleitbezorger van een onverwijlde splitsing zonder prijs, onder meer dat er compensaties voor de Franstaligen moeten komen bij een splitsing van BHV. Dit terwijl er maar één Vlaamse reactie op de nieuwste Franstalige provocatie past: de Vlaamse meerderheidspartijen moeten op hun beurt overgaan tot eenzijdige stappen zoals de onmiddellijke goedkeuring van de BHV-splitsingsvoorstellen. Voor het overige moet Vlaanderen het Franstalige voorbeeld volgen en actief een plan B voorbereiden.
--------------------
Digitaliaanse Diagonalen:
Bij een bevriend Antwerpse blog-pleger las ik volgende reactie die me bekend voorkwam, daar ik bij nader toezien, vaststelde deze zelf geschreven te hebben. Het schijnt inderdaad een beetje mode te worden, dat men reacties publiceert onder iemand anders naam, die dan de ballen vangt.
B.H.V. MOET NIET EENS GESPLITST WORDEN, ALS GEHEEL HET LAND GESPLITST WORDT. DAN LIGT DE RAND MET DAARIN BRUSSEL ALS EEN RIJPE PERZIK IN VLAAMSE HANDEN!!! DAARVOOR VOLSTAAT ÉÉN PUNT OP DE DAGORDE VAN HET VLAAMS PARLEMENT : DE EENZIJDIGE ONAFHANKELIJKHEIDSVERKLARING. WIE HET NIET AANSTAAT, MOET MAAR VERHUIZEN!
STEL NIET UIT TOT MORGEN WAT GE VANDAAG KUNT DOEN !!!!!!
--------------------------
Ik verzoek inmiddels de Cyber-Goden ook vandaag hun poten te willen afhouden van onze blogs. Met beleefde groeten.
Weggejaagd van onze privé door drie trouwe viervoeters.
Jammer!
--------------------------
In Libië gaat het bombarderen onverpoosd verder.
Ook bij mij : vandaag reeds 4 virus-aanvallen afgeslagen.
Bericht aan de Heren Saboteurs : vroeger opstaan.
-----------------------------
Er moet ergens een ronk in de Gemeente rond gegaan zijn, dat ook wij Stragers in Paradise zijn (fugitivi di Belgio), die net als zij, de onzekere toestanden in eigen land waren ontvlucht. Mijn vrouw, die, nieuwsgierig als alle vrouwen, voorzichtig om de hoek was gaan koekeloeren (maar gelukkig niets had gedaan!) had nog net een donker manspersoon zien wegduiken in een oude zware Mercedes, toen de honden toeschoten en het Juffertje zich alleen kon redden door rap als een hinde de auto in te duiken. Nummerplaat : allen macaroni-slierten .
Kijk, het zit hen waarschijnlijk in de genen : maar Zwarte Pieten! die zijn precies de geliefkoosde bijt-buit van onze 3 Duitse Herders, van toen ze nog kleine puppys waren. Waarbij ze, vanzelfsprekend, ook liever een mals brokje hebben dan een taai stuk leer. Ik had, wat trager zijnde, alleen nog het nakijken. Een beetje later kwamen de honden terug. Moe, maar tevreden. Geen ongenode zwarte Allahtonen op ons erf!
We zullen deze nacht demonstratief zon klepper buiten in de vrije natuur laten, het licht aan en de bewakingscamera met knipperlicht op nachtopname. Bij het minste onraad gaat er zon snerpend gejank af dat alle doden van de voorbije eeuwen uit hun grafkelders zouden kunnen komen om te kijken wat er scheelt. Een soort van Danse Macabre onder de olijfbomen zo ver je kijken kunt.
Miljoenen jaren geleden was dit hier een vulkanische berghelling die, gelukkig voor ons, honderden generaties wroeters met blote handen omgevormd hebben tot terrassen. Tijdens het fascisme werd het vruchtbaarste gebied toegewezen, 1 Ha per kop, aan de inwoners. Dat maakt dat hier ontelbare kleine perceeltjes liggen, grenzend aan elkaar en die sindsdien door vererving en verdeling, een echt kluwen vormen van olijfgaarden afgewisseld met wijngaarden. Vijf kilometer verder heet de streek Toscane, hier zijn we Lazio, de vroegere Pauselijke Staten, waarvan het grootste gedeelte nog bestaat uit ondoordringbare bossen en woeste hoogten.
Ja ik weet het. Morgen zal zon zwartje de koffie wel niet bij ons aan bed komen brengen. Spijtig! Want ik heb zo graag zwarte koffie op bed .
--------------------------
EU-landen moeten vluchtelingen onder elkaar verdelen"
05/04/11, 16u19
Uit DE MORGEN, diep in DE ZORGEN.
------------------------
Het kan niet dat Frontex, het agentschap dat de buitengrenzen van de Europese Unie bewaakt, het enige instrument is dat wordt ingezet tegen de massale toestroom van Noord-Afrikaanse vluchtelingen op het Italiaanse Lampedusa. De Europese lidstaten moeten snel werk maken van een hervestigingsplan, waarbij ze de opvang van vluchtelingen die niet naar hun eigen land kunnen terugkeren, onder elkaar verdelen.
Dat vindt althans het Europees Parlement, dat vandaag een resolutie in die zin heeft aangenomen. Het halfrond stelt ook langetermijnoplossingen voor om dergelijke migratiecrisissen te voorkomen.
Sinds begin dit jaar zijn op Lampedusa al meer dan 20.000 vluchtelingen gestrand. Ze zijn vooral afkomstig uit Tunesië. Met zijn 6.000 inwoners is het Italiaanse eilandje niet opgewassen tegen die toevloed. De Italiaanse regering wil dat de andere EU-landen helpen bij het opvangen van die vluchtelingen, maar krijgt voorlopig nul op het rekest.
In een resolutie springt het Europees Parlement mee op de kar. Niet toevallig is de tekst die vandaag werd goedgekeurd van de hand van een Italiaan, Fiorello Provera van de Lega Nord.
Solidariteitsclausule De resolutie vraagt de lidstaten een actieplan te ontwikkelen dat de lasten verdeelt van het (tijdelijk) hervestigen van vluchtelingen uit Noord-Afrika. Het activeren van een speciaal om die reden ontworpen solidariteitsclausule, die in de Europese verdragen is opgenomen, kan daarbij helpen. In de clausule worden onder meer de afspraken op financieel vlak vastgelegd.
Een actieplan moet de hoogste nood lenigen, maar om in de toekomst aan gelijkaardige crisissen het hoofd te kunnen bieden, willen de Europarlementsleden dat er een echt hervestigingsprogramma komt. Twee jaar geleden al is de Europese Commissie met een voorstel gekomen, maar de onderhandelingen daarover tussen het parlement en de lidstaten zijn nog lopende. Die moeten nu snel worden afgerond, oordeelt het halfrond.
"Fundamenteler", legde Provera na de goedkeuring van zijn tekst uit op een persconferentie, "is dat we ook moeten ingrijpen in de landen van herkomst en doorreis zelf." De parlementsleden vinden dat het Europese migratiebeleid aangevuld moet worden met concrete maatregelen uit het buitenlands beleid. De creatie van werkgelegenheid en de verbetering van de levensomstandigheden in de landen waar de vluchtelingen vandaan komen of doorheen gereisd zijn, zijn van prioritair belang.
Steun voor landen van herkomst Financiële steun zou naar projecten moeten gaan waarmee jobs gecreëerd worden, die de plaatselijke middenstand ondersteunen of die vrouwen, kansarmen en minderheidsgroepen kansen geven. Zo "worden de vooruitzichten en alternatieven voor potentiële migranten ter plaatse geoptimaliseerd", leest de resolutie. Landen die geen respect hebben voor de democratie, voor mensenrechten of voor goed bestuur, zouden geen of minder geld krijgen. "Landen die gesteund worden, krijgen zo een reden om nog meer te doen", legt Provera uit.
In de tekst is ook een paragraaf over Libië opgenomen. De parlementsleden betreuren dat "in de huidige omstandigheden" het opschorten van de bilaterale samenwerkingsovereenkomst met het land "de enige beschikbare optie" was. Van zodra er een nieuwe overgangsregering is die bereid is zo'n overeenkomst uit te voeren, rekening houdend met de mensenrechten en de democratische beginselen, moet de samenwerking weer opgestart worden. (afp/adha
--------------------
Digitaliaanse Diagonalen:
Lega Nord! Lega Nord! Dat zijn in Europa de Italiaanse strijdmakkers van het Vlaams Belang. En die zouden gehoord worden in het Europarlement?
Wat hebben die dat het Vlaams Belang niet heeft?
O juist ja .Daar hoor ik juist op de radio, dat de Rode Rechters in Milaan, die dachten de Oude Vos bij de lurven te hebben met dat jong sprot waarmee hij een beetje gestoeid had!! Hij zou zijn functie als Premier hebben misbruikt om haar uit de klauwen van de politie te halen, dus machtsmisbruik? Mis Piet! De Sluwe Silvio heeft dat alleen gedaan om een diplomatiek incident te vermijden, want kijk, de knappe stoeipoes was geen gewone stoeipoes, maar bleek bij nader toezien, een verre nicht van de Egyptische Moebarack te zijn, en de goedlachse Silvio Berlusconi heeft dus niet gehandeld als privé persoon die zijn liefje wilde redden, maar als Staatshoofd in functie ..
Op de BRT hebben ze van heel dit verhaal nog niet gehoord, en ik weet niet of ik er goed aan doe dit hier openbaar te maken. Het zou bepaalde Regime Potentaten op verkeerde gedachten kunnen brengen, zodat hun stoeipoesen straks ook allemaal familie zullen blijken te zijn van een buitenlands staatshoofd .
Maar zo begin ik stilletjes aan te begrijpen waarom de Lega Nord wat meer kan dan het Vlaams Belang .U ook waarschijnlijk? Maar ik zie den Bruno nog niet zo vlug op zoek gaan naar nichtjes van Oosterse Potentaten, om mee te stoeien
Zoiets kan niet in ons land, want dat is het privé speelterrein van de Coburgers!
-------------------------
Ik verzoek inmiddels de Cyber-Goden ook vandaag hun poten te willen afhouden van onze blogs. Met beleefde groeten.
Het Fransch is de taal voor de omgang met minaressen en andere onzedelijkheden, maar is totaal ongeschikt voor de waarheid. Het Nederlandsch daarentegen is beter dan Fransch en Engelsch, en isbij uitstek geschikt voor wijsbegeerte en wetenschap.
Uit de lezingen voor Geen Taal, Geen Vrijheid dor Prof. Geerard Bolland (Leiden) voor de Gentse studenten 1908
----------------------
Les francophones narrêteront leur lutte que quand le cabillaud au large de la côte dOstende parlera français. Le français est en outre devenu une langue insignifiante;
Mter Vic Van Aelst (in vertaling) in Le Soir, 6 april 2011
Wie nu nog mocht twijfelen aan de Judas-rol van de vroegere AVV-VVK krant, moet nu wel overtuigd zijn. Als onderhavige commentaar iets zou kunnen bijdragen om de laatste vaste lezers weg te jagen, dan is dat volgaarne gedaan.
------------------------
Niets dan negatieve reacties op voorstel Van Aelst
t Is t lezen nie waard want t stond in DE SCHANDAARD
Het voorstel van kersvers N-VAer Vic Van Aelst om de Franse lessen in het Vlaams onderwijs af te schaffen, lokt heel wat meewarige reacties uit bij van andere politici op Twitter.
"O zo dom", twittert Open VLD-minister van Economie Vincent Van Quickenborne. "Beetje verkrampt bekrompen toch", luidt het bij Groen!-Kamerlid Wouter De Vriendt.
Van Aelst lanceerde woensdag in De Morgen het voorstel om de Franse les in Vlaanderen af te schaffen en te vervangen door Engels als tweede onderwijstaal. "De Vlamingen moeten ophouden met de zweep te weven die hen al 180 jaar slaat", vindt de strafpleiter. "Hebben zij Nederlands geleerd de voorbije twee eeuwen?"
Zijn sp.a-collega in het Vlaams parlement Jan Roegiers liet Van Aelst dan weer weten dat hij met diens partijgenoot en parlementsvoorzitter Jan Peumans aan de wekelijkse Franse les begon in het Vlaams parlement.
Een opmerkelijke niet-politieke reactie kwam er van de cabaretier Bert Kruismans, die vaak in Wallonië optreedt. 'Ik ga mijn kind niet leren fietsen. Waarom? Toen ik jong was moest ik altijd naar mijn neefje fietsen. Hij kwam nooit naar mij, want hij vertikte van dat zelf te leren. Ik moest mij aan hem aanpassen. Dat moet gedaan zijn. Mijn kinderen zullen nooit fietsen. Dat zal mijn neefje leren! Hij zal er niet goed van zijn!'
-----------------------
Als bloemlezing van het werk van nestbevuilers, kan dit tellen! Al moet ik een ding De Schandaard nageven : zij trekken ongewild de aandacht op het kruiperige idee van sommige Vlaamse Parlementariërs die (op onze kosten) Franse les gaan volgen in het Parlement. De logica in een eerlijke Federale Staat zou toch zijn dat de Franscouillons Nederlandse les komen volgen. En dan zijn we weer bij de stelling van Mter Vic Van Aelst!
Mooier voorbeeld is er niet, dat alles, maar dan ook alles in dit Apenland² verkeerd draait en we er best mee ophouden.
Voor wie een pint gezond bloed wil opdoen : hij leze in de Soir de lezers-reacties. Er bestaat geen betere aanloop naar het opblazen van het laatste greintje belgie-gevoel dat er in een van ons nog mocht resteren.
Enne, die fietstochtjes van de kinderen Bart Kruismans toch! Daar gelaten het aloude gezegde dat wiens brood men eet diens woord men spreekt. Hoe geblinddoekt kan een allerslimste mens ter wereld in Vlaanderen toch zijn! Waarmee ik bedoel dat van iemand met zon niveau, toch wat spettender taal kon verwacht worden. Bijvoorbeeld, dat het Franstalig neefje dat niet kon fietsen, ook kon gebracht worden door de chauffeur van zijn rijke Papa, die als Franssprekende toch torenhoog boven een dom gloriol theaterventje zou staan .
Twee keer nadenken, lange Bart, voor U lollig wil zijn!
À propos : bij het invullen van Uw belastingsaangifte, eens nagerekend hoeveel er zou bij zijn dank zij de door U verloochende Vlaamse volks gemeenschap ? Maar voor ons niet gelaten : als U op een goed blaadje wil blijven staan bij de Franscouillons, overdenk dan deze 2 dingen : ten eerste : trouiweloosheid zit hen in de genen, en secondo : als ze straks de buikriem noodgedwongen zullen moeten aantrekken, zullen er bij hen dan nog de nodige moneten voorhanden zijn om een sale Flamin de mond open te houden?
De tekenen des tijds zien, is ook een bijzonder goede kwaliteit voor allerslimste mensen .
Nee, beste Bart : wij snappen de pointe niet van Uw fietsverhaal. Of zou die erin bestaan dat er bij jullie, algemeen geweten, helemaal geen fietsen zijn? Of dat er geen weg ligt tussen de twee neefjes, alleen de brousse? Al kan het ook zijn, dat Uw kinderen te dom zijn om te leren fietsen iets dat Leterme al meende te ontwaren bij de Francofonen, niet om te leren fietsen, maar om Nederlands te leren ..
Even ter meditering van de Grote Bart : wijlen Godfried Bomans vertelde eens van een vriend die wenste aangesloten te worden bij een beroemde hengelclub. Voor de dag van het vis-kampioenschap kocht hij, naast alle toeleveringen, ook een enorme lange hengel. Toen vroeg de wedstrijdleider hem, of het beter ware geweest, met een kort hengeltje aan de overzijde te gaan vissen
Wel, dat van de overzijde is mijn napraat-pointe die zo simpel is dat zelfs een aartsdomme Franscouillon die waarschijnlijk zou verstaan, als ze hem goed (en in t Frans) zou uitgelegd worden.
Ach jongen, klein Bartje Kruismans toch, dat net zoals zijn beroemde voorganger in de Noord Nederlandse Literatuur, geen bruine bonen lustte Integendeel, zijn bord wegtrekt als moeder opschept Tja, Anne de Vries zult U ook al niet meer willen kennen zeker? Die zal ook wel niet hebben kunnen fietsen in t Frans.
Maar zijn verhaal klopte tenminste! Met een flinke oorveeg vloog de kleine naar bed en zo werd hij later wereldberoemd als weigeraar van bruine bonen
Ik wens U alsnog in afwachting de jeuk in Uw kleine teen, en veel te korte armpjes, zodat U er niet bij kunt om te kraben.
-----------------------------
VOOR GOEDE RECHTSE LINKS (voor wie LINX des duivels is)
Neen, deze erudiete man, één brok gezond verstand, is van ons allen. Eindelijk merkt iemand de meest simpele hefoom op om de dingen in dit land op orde te brengen : zorgen dat de kabeljauw aan de Vlaamse kust nooit Frans zal moeten leren!
Maar wie ben ik om deze man voor de voeten te lopen?
-------------------------------------------
Van Aelst (N-VA) wil Franse les in Vlaanderen afschaffen
Uit DE MORGEN, diep in DE ZORGEN.
De Vlamingen moeten ophouden met de Franse lessen op school, de Vlamingen moeten ophouden met de zweep te weven die hen al 180 jaar slaat.' Strafpleiter Vic Van Aelst trad dit weekend toe tot de N-VA en lanceert meteen een beladen voorstel.
De Franse les in de Vlaamse scholen is voor de topadvocaat overbodig. "Waarom zouden we in Vlaanderen niet doen wat in Wallonië al 180 jaar gebeurt? Daar onderwijzen ze toch ook Engels als tweede taal? Dat wij Frans geven, wordt door de Franstaligen als excuus gebruikt om hier Frans te spreken. De Franstaligen zullen hun strijd pas staken als de kabeljauw voor de kust van Oostende Frans spreekt."
Niet alleen de strijd tegen de verfransing in Vlaanderen is voor Van Aelst een motief. "Het Frans heeft zijn status als wereldtaal compleet verloren. Het is een onbeduidende taal geworden: 1,5 procent van de wereldbevolking spreekt de taal, evenveel kent wat Frans. Dat is dus maar 3 procent. In geen enkel geciviliseerd land, zelfs niet in Italië, begrijpen de mensen je nog als je in het Frans begint."
De strafpleiter ziet niet in waarom zijn voorstel een provocatie zou zijn aan het adres van de Franstaligen. "Hebben zij Nederlands geleerd de afgelopen twee eeuwen? Zij provoceren ons, brave Vlamingen, omdat ze weigeren onze taal te leren. Van onze vriendelijkheid maken zij een recht. Zij oogsten wat ze gezaaid hebben. Dat ik dit voorstel doe, is niet de fout van de Vlamingen, maar van de Franstaligen."
------------------------------
Digitaliaanse Diagonalen:
Of Mter Van Aelst nu lid is of wordt van de Niveanen of van het Vlaams Blok/Belang : om het even, hij redeneert en spreekt als de beste Blokker/Belanger. Hebben wij in jaren niet meer gehoord! Moest ik zitting hebben in het Partijbestuur van het Vlaams Belang, ik zou voorstellen om hem Vrijgesteld Ere-Lid voor het Leven te maken, met recht op een borstbeeld in de Galerij der Allergrootsten! In de welsprekendheid en het doorzicht eigen aan zijn broodwinning, gebruikt hij voor zijn stelling de meest eenvoudige taal die iedereen begrijpt. Geen pathos, geen hoogvliegende taal, maar de meest simpele woorden om de meest simpele zaak ter wereld uit te leggen. Zijn programmapunt is niet eens politiek : het is gewoon hedendaags realisme, maar men zal er wel politiek van maken.
Stel U voor : ne Flamingant die misschien wel beenhouwerszoon zal zijn zoals Madam Herman DeCroo ooit meende te moeten schamperen, die zo ronduit het Edel Superras der Francofonen durft op zijn plaats te zetten! En in la Douce France zal straks Marine Le Pen, de duivelsdochter, misschien Présidente worden : waar gaan we naartoe, waar gaan we naartoe!
Ja, waar zouden we kunnen naartoe gaan? De toekomst die blijft geheim : que sera sera
Wat wel zeker is, is dat met Mter Van Aelst er antwoord gevonden is op de verzuchting des dichters, die o zo lang geleden al, in wanhoop dacht te moeten neerschrijven de onsterfelijke dichtregel :Waar is der oudren fierheid nu gevaren wel, Mter Van Aelst is die nu op het spoor gekomen. Nog even, en dan mag de beiaard weer spelen .
Vraag : hoeveel % zou na 5 jaar weg te zijn van de schoolbanken, nog iets hebben aan de opgedane kennis van al dat Frans?
Nog dit over BDW, die volgens sommigen nog helemaal niets bereikt heeft : niets bereiken kan somtijds veel welsprekender zijn dan al die voorgaande politiekers die wèl iets bereikt hebben, namelijk de complete chaos door altijd toe te geven. Laten wij, Vlamingen, vooral niet vergeten dat zwijgen goud kan betekenen, daar waar spreken toch maar zilver is. Maar wat ook zeker is, is dat het Vlaams Belang niet mag versagen of verslappen : als de zweep geborgen wordt, hervalt de politiek in zijn vroegere slaptitude!
Nog een paar keer slapen, mensen, en dan moet eindelijk blijken, dat het doel binnen handbereik ligt. Rien ne va plus .Als we straks ontwaken, zal de roulette stilgevallen zijn .
----------------------
Pssst
Om 10 uur deze morgen waren de lezersreacties op de poll van De Morgen : 81% voor de stelling Van Aelst. Maar dM zou dM niet zijn, als er een heel klein beetje getricheerd werd : de vraag luidde immers: akkoord dat Frans vervangen wordt door Engels Hebt U gelezen dat Mter Van Aelst dit voorstelt? Ik ook niet. Al moet ik toegeven dat het best zou mogen : van in de wieg immers is de schooljeugd reeds ver-amerikaniseerd en een beetje verhoging van dat cultureel peil zou geen kwaad kunnen .Maar Allez! Al-bij-al heeft dM toch een goed punt verdiend, door die bijna 7.00 stemmers kritiekloos aan het woord te laten.
Consequent zijnde (als t goed is zeggen we t ook) zal hier vandaag en morgen geen kwaad woord meer te lezen zijn over De Morgen.
t Molenaertje van GVA had dergelijk fenomeen reeds menen vastgesteld te hebben bij de laatste jaars scholieren in het Antwerpse. Hij vond die 71% die Vlaams Belang dachten te stemmen (tegen 3% voor de Sossen) ronduit verwonderlijk. De man ligt sindsdien met tekenen van zinsverbijstering te bed en er wordt hem in zijn naaste omgeving aangeraden te verhuizen naar Patagonië.
VOOR GOEDE RECHTSE LINKS (voor wie LINX des duivels is)
Neen, natuurlijk zou het niet kunnen, een klein meisje als straf geselen tot de dood haar komt verlossen uit haar lijden. Maar bij Allah kan alles. Zelfs dat verhaal hieronder van een met zweepslagen gedood kind, die maar één fout in haar jonge leven had gemaakt, en dat is geboren worden op de verkeerde plaats en op een verkeerd moment. Het is wel tekenend voor wat er staat te gebeuren als straks nog meer wilde volksstammen ons Avondland overstromen.
Natuurlijk kan dat niet bij ons, toch niet meer sinds Dutroux. En al helemaal niet omdat hier andere zeden heersen. Enfin, voorlopig toch nog.
Voor wie de moeite doet te bladeren tot bij Angeltjes, kan zien hoe het er eergisteren, 3 april, aan toe ging op Rampedusa. Vooral naar het einde van het YuTube filmpje toe wordt de aangespoelde boodschap duidelijk : de keel afsnijden zullen ze met ons, onder het tieren van altijd diezelfde haatboodschap Allhu Akbar.
Als U voor beide voorvallen (Bangladesh en Rampedusa) mijn reactie wilt weten? Hetzelfde recept als Madame Beatrice Saccoche van de Soir zinnens is toe te passen op de Vlamingen : gedwongen inscheping, en in volle zee de bodem uit de boot laten kantelen. Is misschien een beetje racistisch, maar zeer efficiënt. Was in ieder geval niet racistisch genoeg om het CGKR te laten optreden.
Aangaande de aangespoelde seksuele afwijkingen. En het gaat even niet over de weer opduikende TBC, of de mazelen, of erger, waarvan de dagbladen (voorzichtig) gewagen. Maar een verwittigd man is er twee waard. Wat wilt U : die gasten kunnen niet eens lezen of schrijven. Ze kunnen zelfs niet rekenen. Alleen vermenigvuldigen. Zoals de konijntjes. Waarbij het is opgevallen, dat van deze jonge Tunesiërs alleen de mannelijke helft is komen aan gevaren. We moeten dus onze Italiaanse schonen (van 0 tot 99 jaar) ernstig waarschuwen, terwijl de plaatselijke herders en boeren voortaan dubbele zorg zullen moeten dragen voor hun vrouwelijke veestapel, als daar zijn : paarden, schapen koeien en geiten. Bestialiteit, volgens de Koran, is toegelaten daar waar vrouwen schaars zijn, op voorwaarde het dier geen pijn te doen. Waarlijk, Allah heeft aan alles gedacht!
Plaatselijk nieuws : de Italiaanse streekkranten staan sinds gisteren bol van de protesten over de aanstaande gedwongen opname van Staatswege van minstens 1.000 (duizend) jonge mannelijke vluchtelingen per stad of per regio. Wij kunnen nu al de navraag niet meer aan om informatie over het soort waakhonden die ons beschermen. Wij zouden al die mensen gaarne helpen om onze 3 Duitse Herders aan het vermenigvuldigen te zetten, maar primo het zijn alle 3 jongens, en secondo ze zijn hun griffel om te schrijven kwijtgespeeld .De kweker in de nabije stad, die anders dikwijls de boer op moet om die grote eters gesplaatst te krijgen, kan de vraag niet meer volgen.
Zo ziet U maar, dat de een zijn dood, is de ander zijn brood.
Een 14-jarig meisje uit Shariatpur, in Bangladesh, is met zweepslagen gedood omdat ze een affaire met een getrouwde man had. In feite werd ze verkracht door de man.
De problemen begonnen toen Hena Akhter op een dag op weg naar school lastig werd gevallen door de zoon van haar neef. Enkele maanden nadien snoerde de man, driemaal zo oud als Hena, haar in een buitentoilet de mond met een stuk stof, waarna hij haar meevoerde naar een paar struikjes. Daar sloeg en verkrachtte hij haar.
Affaire
Hena probeerde te ontsnappen. Het geschreeuw trok de aandacht van de echtgenote van de man. Die dacht daarop dat Hena een geheime relatie had met haar man. Woedend sleurde ze het jonge meisje mee naar haar hut, waar ze haar een rammeling verkocht.
De volgende dag bespraken de ouderen van het dorp het voorval en sprak de imam zijn fatwa uit. Hena zou 101 zweepslagen krijgen. Na 70 zweepslagen stuikte het meisje in elkaar. Een week later overleed ze in het ziekenhuis.
Haar "minnaar" was tot 201 zweepslagen veroordeeld. Hij kon echter na een paar zweepslagen ontsnappen.
Ik verzoek inmiddels de Cyber-Goden ook vandaag hun poten te willen afhouden van onze blogs. Met beleefde groeten.
PS Mijn firewall is een goede firewall! In 2 dagen tijd al drie keer bestookt met zwaar virus-geschut, maar mijn engelbewaarder kan wel 10 Allahs aan en zeker alle losse flodders vanuit de CGKR-geschutskoepel.
Mag ik aan de Heren Cyber-Criminelen laten opmerken, dat wij V-bloggers, nog taaier zijn dan de slang uit de mythologie, die voor iedere afgeslagen kop er twee voor in de plaats kreeg?
Het Fransch is de taal voor de omgang met minaressen en andere onzedelijkheden, maar is totaal ongeschikt voor de waarheid. Het Nederlandsch daarentegen is beter dan Fransch en Engelsch, en isbij uitstek geschikt voor wijsbegeerte en wetenschap.
Uit de lezingen voor Geen Taal, Geen Vrijheid dor Prof. Geerard Bolland (Leiden) voor de Gentse studenten 1908
This is our Happy Hour!
----------------------------.
Dit is het einde van België. Laten we daar vooral niet rouwig om doen. Integendeel : overal, tot in het kleinste gehucht van het kleinste dorp en in de straten en op de pleintjes van elke stad van ons land, dat eindelijk ONS LAND kan zijn, moeten de festiviteiten spontaan op gang getrokken worden.
Moest ik er iets aan te zeggen hebben, er zou datum en uur afgesproken worden om alle symbolen van de 180-jarige Belse bezetting in vreugdevuren op te stoken. Zelfs inclusief de burgemeester-sjerpen, daar die potsierlijke ornamenten voortaan geen enkele dikke buik meer zullen mogen sieren, noch de heerlijke boezems van onze burgemeesteressen ontsieren.
Big Problem, lieve mensen! Moeten wij Vlamingen/Flaminganten treuren om de verloren bruid, de wulpse Brusselse luxe-prostituée, of moeten wij juist ons gezond verstand gebruiken? Ik zou zeggen : laten we er een koopje tegenaan gooien : wil die hoer wil, moet ook haar schulden overnemen.
Wat die juist zijn? Wel, dit bedrag is exact gelijk aan de som van al het verdriet dat ze bij elkaar geregeerd hebben door dwarsdoor de bodem van de schatkist te graaien : de Staatsschuld.
We doen een beetje lijk het Parket die het onderzoek naar zedenschennis en het uitbaten van een ontuchthuis van Pater Versteylen en zijn Madam gewoon seponeren : we klappen er niet meer van.
Als Zijne Koninklijke Hovaardigheid BDW zich nu nog mocht verwaardigen van 2 CVP-stekers er uit te trekken : die van Kris Peeters en die van Wouter Beke. Uittrekken en weggooien, beste Bart, en lijk met Electrabel, een nieuwe stroomleverancier zoeken.
t Is de moment : Sire loopt rond al metteren op zijn jongste, zijn oudste koter mèt Madam hangt rond in Rusland (AUB doorreizen naar Siberië : we zullen U niet missen) en de meeste ministers zijn niet thuis uit reden van afwezigheid. Buitenlandse missie, hebben ze voor die dagen ingevuld op hun aanwezigheidslijst, zo hoort het opdat de belastingbetaler hun pleziertjes zou dekken. Zij dekken onderwijl dapper met de scheve schaats : Wein, Weib und Gesang!
Tweede maatregel : de meeste, toch zon 99% van de import Nieuwe Belgen, die hier zijn op investigatie van de Francofonen, uitwijzen naar beneden de taalgrens. Wie binnen de eerste 24 uur niet weg is, is gezien. Daarna kunnen zij hun bestemming zelf kiezen : het heerlijke werkloze Wallonië of de heerlijke werkloze thuislanden. Hun parachute mogen ze behouden. De her-import bij ons, waar Europa ons toe zal verplichten : tja, over onze voorwaarden zullen we toch eens moeten klappen!
Over nu naar de regime-pers.
De steller van dit blog kan niet verantwoordelijk gesteld worden voor de gevolgen. Bij dringende medische zorgen : hou het telefoonnummer van de 900 gereed, zodat U later het nummer niet meer moet zoeken. Gelieve alle voorwerpen binnen een straal van 10 meter rond U, waaraan U zich zou kunnen kwetsen, te verwijderen. Vraag dat huisdieren en huisgenoten de kamer verlaten, want dat U niet instaat voor hun lichamelijk welzijn. Gelovigen kunnen best ook NU de pastoor verwittigen, voor geval dat, enfin, dat hij zich moet klaar houden met de Sacramenten der Stervenden.
Hou U vast : daar gaan we!
----------------------------
'Franstaligen zijn al bezig met einde van België '
dinsdag 05 april 2011, 09u01
·t Is t lezen nie waard want t stond in DE SCHANDAARD
-----------------------
De oprichting van de Federatie Wallonië-Brussel en de kritiek op de uitspraken van Kris Peeters over het Brussels gewest zijn tekenen dat de Franstaligen niet meer in de goede afloop van de onderhandelingen geloven en bezig zijn met wat er na de Vlaamse onafhankelijkheid moet gebeuren. Dat was de boodschap van Eric Van Rompuy, Vlaams parlementslid voor de CD&V, dinsdagochtend op de VRT- en RTBF-radio.
Van Rompuy benadrukte dat Vlaams minister-president Kris Peeters met zijn uitspraak dat Brussel geen volwaardig gewest zal worden enkel verwezen heeft naar het huidige statuut van het hoofdstedelijk gewest dat door de wet van 1989 werd ingevoerd. Hij heeft nergens gezegd dat de Franse en Vlaamse gemeenschap Brussel zouden besturen als een ondergewest.
De Franstaligen geloven volgens de CD&Ver niet meer dat het goed komt met de communautaire onderhandelingen. De Vlamingen willen zich van België afscheiden, waarna de Federatie Wallonië-Brussel zou overblijven.
De Franstaligen gebruiken "bijna oorlogstaal" omdat ze reeds in de logica van plan-B zitten, aldus Van Rompuy. Volgens hem zijn de Franstaligen uit op een Brussel waar de Vlamingen geen vetorecht meer hebben. Als N-VA een grote Vlaamse partij blijft, vrezen ze dat ze het Brussels gewest in zijn werking wil blokkeren, vervolgt hij.
Eric Van Rompuy verwees ook naar de Brusselse MR-resolutie voor een uitbreiding van het hoofdstedelijke gewest. Voor hem is het duidelijk dat er compensaties voor de Franstaligen moeten komen bij een splitsing van BHV, maar een uitbreiding van het Brussels gewest is voor de Vlamingen uitgesloten.
De CD&Ver wees er nog op dat de diverse uitlatingen en de oprichting van de Federatie Wallonië-Brussel wegen op de missie van zijn partijvoorzitter Wouter Beke als koninklijk onderhandelaar. De toekomst van zijn opdracht hangt in grote mate af van de twee grote partijen N-VA en PS en dat terwijl "de as Di Rupo-De Wever niet werkt".
Van Rompuy pleitte er nog voor om geen nieuwe elementen op de onderhandelingstafel te leggen, "er zit reeds heel wat in de nota Vande Lanotte". Hij herhaalde ook dat zijn partij niet zonder N-VA in een regering stapt.
--------------------
Digitaliaanse Diagonalen:
Dit is mijn persoonlijke mening : ik had liever Eric en het Kleine Insectenboek dan Eric en het Einde van België, al zijn het alle twee sprookjesverhalen.
Wat me aan het tweede vooral stoort, is dat het door een van de twee Van Rompuy-Gebroeders F.V. is geschreven, waardoor niet het waarheidsgehalte, maar de hypocrisie de hoofdtoon vormt.
Het uitkijken is nu naar de stemmen van de Vlaamse tenoren. Voor zover die tenminste niet met buikloop in bed liggen. Of zelfs met de mazelen. En U moet weten, dat mazelen voor volwassenen zelfs dodelijk kunnen zijn .
Enne, o ja, om voor het Vlaams Parlement niet verplicht te zijn om nog verder een stulpje te moeten huren bij de Brusselse kakmadam, moet er bij hoogdringendheid een hoofdstad anex vergaderplaats gezocht worden. Naar mijn bescheiden mening moet Antwerpen die rol op zich nemen, en dat om verschillende redenen, de meest historische eerst.
Als vergaderplaats neme men het Stadhuis aachter het standbeeld van Brabo. Zo kan de Eerste Burger van Antwerpen samen met zijn Luitenanten dan niet alleen t Stad en t Scheld bestieren, maar meteen ook heel het Land. Want wat goed is voor de een, is ook goed voor de ander. Enige voorwaarde om verkozen te worden : Strijdend Lid zijn van een der V-partijen.
Suggestie voor het toekomstig Vlaams Parlement : installeer een toegangs-vrije bar (met tap) in de inkomhall, met een lachende Moe Vogels als dienster. Indien niet lachend, geen eten. Zo komt Vlaanderen verzekerd in het Guiness Book of Records. Als meest Verdraagzame Gastvrije Staat ter wereld.
De consumpties hoeven niet betaald te worden. U wordt bediend tegen afgifte van een geldig bewijs dat U voor een V-Partij hebt gestemd. Eén consumptie per dag per bezoeker! Of denkt U dat het geld op onze rug groeit!
Ik verzoek inmiddels de Cyber-Goden ook vandaag hun poten te willen afhouden van onze blogs. Met beleefde groeten.
In datum van 4 april 2011 heeft de Francofone Gemeenschap door een eenzijdige annexatie-verklaring een deel van het Vlaams grondgebied ingepalmd. Niet door bruut geweld van wapens, naar analogie met 10 Mei 40, maar door onder de mom van te willen (of niet te willen) onderhandelen over de Staatshervorming, de Vlamingen laffelijk voor een voldongen feit te stellen.
Het zou getuigen van maar al te veel kruiperigheid, om nu een Vlaams belangen-conflict te willen inroepen, of om een veto te stellen, of om grendels te zetten : hier past maar één antwoord op : de Eenzijdige Onafhankelijkheid van Vlaanderen uitroepen, inbegrepen het Hoofdstedelijk grondgebied.
Vanaf middernacht zouden alle financiële verrichtingen tussen Noord en Zuid dienen te worden opgeschort, en moet het Vlaams Parlement morgen, bij het krieken van de dag, een Voorlopig Bewind benoemen, die de zaken waarneemt tot er een volwaardige regering is gevormd.
Franse gemeenschap wordt 'Federatie Wallonië-Brussel'
Uit DE MORGEN, diep in DE ZORGEN.
De Franse gemeenschap gaat zichzelf omdopen tot de 'Federatie Wallonië-Brussel' (Fédération Wallonie-Bruxelles). Dat heeft minister-president Rudy Demotte vandaag bekendgemaakt, geflankeerd door vertegenwoordigers van de vier Franstalige partijen uit de betrokken parlementen. De aankondiging komt er daags nadat Vlaams minister-president Kris Peeters zei dat Brussel nooit een volwaardig gewest zal worden.
"Op deze manier bevestigen de vier Franstalige partijen luid en duidelijk dat het Brussels Hoofdstedelijk Gewest voor hen niet en nooit overdraagbaar zal zijn aan een andere entiteit", onderlijnde Demotte op een persconferentie in Namen. Volgens hem werd de beslissing, die al langer in de lucht hing, genomen op het moment dat Peeters zijn in Franstalig België slecht onthaalde uitspraken deed.
Symbolisch belang Demotte zette het symbolische belang van de naamsverandering stevig in de verf. De vier partijen die zich over de kwestie bogen in de 'commissie Wallonië-Brussel', willen het principe van de twee afzonderlijke gewesten verankeren door ze via de dubbele dimensie op gelijke voet te plaatsen.
Volgens de regeringsleider gaat het om een federatieverband, niet om een dominante relatie. De Brusselaars beschikken over een eigen gewest en het komt aan hen zelf toe om te beslissen over hun toekomst, klonk het.
Naast het gemeenschapsaspect zal de federatie ook de plek worden voor samenwerking tussen beide gewesten. Met de nieuwe benaming willen we beklemtonen dat Brussel een gelijke, afzonderlijke partner is, waarmee het Waals gewest een bevoorrecht partnerschap wil aangaan, aldus nog Demotte.
"Respect" Vlaanderen kan zich voor de Franstalige partijen inschrijven in dezelfde dynamiek van samenwerkingsakkoorden. Het volstaat om Brussel als volwaardig gewest te erkennen, klonk het bij Demotte en zijn Brusselse ambtgenoot Charles Picqué. Die laatste toonde zich alvast verheugd over het "respect" voor de Brusselse instellingen die de nieuwe benadering met zich meebrengt.
Volgens Christos Doulkeridis (Ecolo), minister-president van de Franse gemeenschapscommissie, zorgt de aanpak ook voor een vereenvoudiging die de burgers ten goede zal komen.
"Belangrijke dag" Ook MR-fractieleider in het Waals parlement Richard Miller hamerde op het symbolische belang van de beslissing. Voor hem ligt de weg hiermee open naar en nieuw Franstalig politiek landschap, met twee sterke gewesten. "Dit is een belangrijke dag voor de Walen en de Brusselaars", besloot hij.
Concreet zal de nieuwe naam in voege treden na de goedkeuring van een resolutie daarover. De Commissie Wallonië-Brussel zal zich intussen buigen over de "inhoudstafel" die de nieuwe structuur met zich meebrengt. (belga/adha)
Het klopt dat er in België een aantal dingen blokkeren op het communautaire niveau, zegt de Gentse economieprof Koen Schoors in Knack. Maar die blokkages zijn van ondergeschikt belang. De echt grote uitdagingen hebben niets met het communautaire te maken. Wat doen we met onze sociale zekerheid? Met onze pensioenen? Hoe gaan we de overheid organiseren?
Volgens het heersende denken kunnen Vlamingen en Franstaligen het over zulke hervormingen niet meer eens geraken, en moet er mede daarom een staatshervorming komen. Koen Schoors: Die redenering klopt niet, want het probleem is in Vlaanderen even groot als in Wallonië. Er zijn de laatste tien jaar nergens zoveel bijkomende ambtenaren in dienst genomen als in Vlaanderen. Vlaanderen doet met andere woorden zelf wat het aan de andere kant van het land verwijt. Dat is de pot die de ketel verwijt dat hij zwart ziet.
In feite zegt u over de Vlaamse roep naar een staatshervorming: een ideologisch verlangen naar meer autonomie wordt verkocht onder het mom van beter bestuur.
Schoors: Absoluut. Ik ben niet tegen autonomie op zich in veel gevallen worden dingen beter op lokaal niveau georganiseerd , maar soms is meer autonomie onwenselijk. Denk maar aan justitie: de regionalisering daarvan zou grote coördinatieproblemen opleveren. Of neem de sociale zekerheid. Men heeft het de laatste tijd almaar over de zogenaamde transfers van Vlaanderen naar Wallonië in de sociale zekerheid. Maar die sociale zekerheid is interpersoonlijk, die heeft niets met Vlaanderen of Wallonië te maken. Er zijn transfers van gezonden naar zieken, van werkenden naar werklozen, van jongeren naar gepensioneerden Het is onzinnig om in die sociale zekerheid te spreken van transfers over de taalgrens.
Welke denkfout maakt men als men dat wel doet?
Schoors: Het is geen denkfout, het is een leugen. Die al zo vaak is herhaald dat iedereen het is gaan geloven: wij onderhouden die luie Walen. Maar trek in ons land een streep van noord naar zuid, van oost naar west, of diagonaal: er zullen altijd transfers zijn van de ene kant naar de andere. Er zijn allicht ook transfers van blondharigen naar zwartharigen. Er bestaan echte transfers van Vlaanderen naar Wallonië, dat ontken ik niet, die zitten onder meer in de financieringswet via het solidariteitsmechanisme. Maar je mag niet alles op een hoop gooien: in de sociale zekerheid is het fout om over transfers van Vlaanderen naar Wallonië te spreken. De werkende Waal betaalt ook voor de gepensioneerde Vlaming. Als we meer autonomie willen omdat er transfers zijn in de sociale zekerheid, dan heb ik nog wel een idee: dan kunnen we alle werklozen, zieken en bejaarden naar één provincie verhuizen en die provincie dan autonomie geven. (lacht) Dan hebben we het probleem van de transfers écht opgelost.
(Joël De Ceulaer)
--------------------
Digitaliaanse Diagonalen:
Met dergelijke stukjes is de familie De Nolf weer een stapje dichter bij Het Koninklijk Lintje, of is het bedrijf Roularta een trap hoger op de begeerde titel van Onderneming van het Jaar. Of het hun omzet zal aufkricken? Ik mag hopen van niet! .
Knack wil persé het tijdschrift zijn (of worden?) van de jonge intellectuele Vlaamse Ondernemer, waarin het gelukkig voor dezen, niet in slaagt. De lezing van bovenstaand non-artikel zal wel weer een paar honderd lezers afgewend hebben : hoe kan men op zon stomme manier zo slim willen zijn!
Of hangt de klepel elders? Daar waar Madame Beatrice Saccoche van de Soir de mosterd haalt? In de eigen kleine teen misschien? Bij voorbeeld in de nieuwe Olympische zwemkom in Mons. Zou het kunnen dat de rode zwembroek van de rode homo-elio de verbeelding heeft doen op hol slaan in Gent? Dat er hete vonken overgeslagen zijn, over en weer? Dat er enige grond van wederkerigheid in schuilt, waarvoor het artikel? Immers, betaalde liefde heeft altijd een tegenprestatie.
Waar of niet waar, van die vonken? Ik mag het niet zeggen, want ik was er niet bij. Maar er gebeurt zoveel in deze wereld waar ik niet bij ben en waar later de vlammen van torenhoog omhoog slaan Het is niet omdat de kraaien het nog niet uitbrachten, dat er niets zou zijn?
In Gent omhelst de rode burgervader zelfs publiekelijk de rode prins, en daar is nochtans ook niets aan de hand. Zegt men.
JaJa, men zegt zoveel! Men zegt zelfs dat Philips I reeds dapper oefent voor zijn oude dag .
VOOR GOEDE RECHTSE LINKS (voor wie LINX des duivels is)
Was hij niet zo slim geweest om via een interview in De Standaard de N-VA eens ferm op stang te jagen, ik zou waarschijnlijk nooit gehoord hebben van Jonathan Vandenbroeck, alias Milow. Dat de uitspraak een doelbewuste provocatie was, daar kan weinig twijfel over bestaan. Maar ik durf toch te betwijfelen dat de dader er zich ten volle bewust van was hoe gevoelig de snaar wel was die hij raakte.
Op het eerste zicht lijkt het niet meer te zijn dan een stoute uitspraak, goed om wat aandacht te trekken bij de lancering van zijn nieuwe album. Bart de Wever is misschien wel een getalenteerd politicus, en als eenoog in het land van de blinden koning, maar een «goed politicus» vindt Milow hem niet. Gevolgd door de retorisch vraag, om zijn stelling nog wat te onderstrepen: «Hij heeft toch nog niets verwezenlijkt?» Een one-liner die goed in het oog springt natuurlijk, en daarom meteen ook goed om als titel boven het artikel geplaatst te worden.
Het interview leidde meteen tot een kleinruzietje op Twitter. Of misschien iets correcter: de media probeerden enkele reacties op het interview op te kloppen tot een ruzie. Veel meer dan wat extra bladvulsel leverde het uiteindelijk niet op, maar dat neemt niet weg dat er toch wel enkele interessante aspecten aan de zaak zijn.
Zo is er bijvoorbeeld de gretigheid waarmee de Vlaamse media berichtten over de reacties uit N-VA-hoek, met als niet mis te verstane boodschap hoe kleinzielig men daar wel niet is. En dat men bij de N-VA kleinzielig is, staat als een paal boven water, want er werd zelfs een Vlaams parlementslid van de sp.a gevonden Jan Roegiers om dat te bevestigen, en dan moet het wel waar zijn natuurlijk. De vraag is echter of diezelfde media even gretig de zure reacties uit de hoek van de sp.a aan de kaak zouden stellen als een andere zanger zich eens openlijk zou afvragen hoe sociaal de sp.a eigenlijk wel is wanneer ze zo'n dure klaploper als een prins Laurent in bescherming neemt. Of hem zelfs looft, zoals de Gentse sp.a-burgemeester Daniël Termont een paar dagen geleden in het gezelschap van de bevallige Freya van den Bossche deed. Die laatste is overigens Vlaams minister van Energie, Wonen, Steden, en ook Sociale Economie, en dus bijzonder goed geplaatst om eens uit te rekenen hoeveel gemiddelde Vlaamse arbeiders dag in dag uit vroeg uit de veren moeten om voldoende belastingen op te brengen voor de dotatie van die prins.
Een ander aspect van de zaak is dat Siegfried Bracke in de grond natuurlijk gelijk heeft wanneer hij stelt dat Milow op een goedkope manier aandacht zocht. Milow bekent zich uitdrukkelijk tot de Belgische partij, en daar staat het tegenwoordig bijzonder chique om eens uit te halen naar de N-VA, een beetje als betrof het een mannelijkheidstest, maar dan eentje zonder risico's. Want inderdaad, wat heeft Milow nu precies geriskeerd met zijn uithaal naar de N-VA? In de kringen die ertoe doen voor een zangertje als hem is hij immers de held van de dag, want hij heeft de draak Siegfried eens uit zijn hol kunnen lokken en getrotseerd. Maar geen enkel festival, geen enkele concertorganisator, geen enkele zaaleigenaar die het in zijn hoofd zal halen hem omwille van zijn uitspraken te bedanken voor zijn diensten. Meer zelfs, geen enkele die het amper nog zal durven, zelfs niet om artistieke of zakelijke redenen. Sommige andere zangers, die zo naïef waren te denken dat ook zij het recht hadden hun politieke mening te mogen uiten, hebben daar heel andere ervaringen mee.
Over Siegfried Bracke gesproken, het valt op hoe hij zich opwerpt als de zwart-gele boswachter, die met zijn rood stropersverleden over de perfecte kwalificaties beschikt om iedereen die in de media een verkeerd woord over de N-VA zegt meteen van antwoord te dienen. Had hij de zaak gewoon laten passeren, men zou het een dag later niet meer over Milow gehad hebben. (Maar ook niet over Siegfried Bracke natuurlijk.) En men zou kunnen verwachten dat men op dit ogenblik aan de top van de N-VA andere katten te geselen heeft dan zangers die zich eens een beetje politiek-correct willen profileren. Siegfried Bracke zal de komende maanden nog veel werk hebben als hij de uitspraken van alle zangers in Vlaanderen wil opvolgen en controleren.
Dat laatste is misschien de indruk waar de Vlaamse krantenlezer nu mee zou kunnen zitten, maar daar hoort toch een sterke nuance bij. Of beter gezegd, de leugenachtigheid van de zelfverklaarde kwaliteitskranten in deze zaak mag ook wel eens belicht worden. Want het is niet zo dat Siegfried Bracke al vanaf de ontbijttafel zijn gal zat te spuwen over de uitspraak van Milow, maar gewoon reageerde op een tweet van Chris van den Abeele, de mediawatcher van de VRT. En die tweet haalde het merkwaardig genoeg niet in de kranten. Of correcter: was niet van die aard dat De Standaard erin geïnteresseerd was dat haar lezers die ook lazen. We geven ze daarom even integraal weer:
#destandaard voorpagina. Quote Milow 'Bart De Wever heeft nog niets verwezenlijkt'. ja, daarvoor koop ik een kwaliteitskrant. Relevant zeg
En of hij gelijk heeft. Maar het stelt de reactie van Siegfried Bracke wel in een heel ander daglicht. De lezer mag het trouwens nog eens zelf gaan controleren in het artikel van De Standaard: nergens komt men er te weten dat de tweet van Siegfried Bracke een reactie is op de vlijmscherpe en bijzonder rake mediakritiek van Chris van den Abeele. De tweet van Siegfried Bracke werd daarom zelfs onvolledig weergegeven. Ik laat het aan de lezer over om te oordelen of De Standaard zich niet eenmaal, maar zelfs tot tweemaal toe gedroeg als een Vlaamse kwaliteitskrant dan wel als een Belgisch propagandablad. Iemand met een slecht geweten zou in ieder geval al snel kunnen denken dat dit gewoon opgezet spel was om de N-VA nogmaals in een slecht daglicht te stellen.
Dat alles neemt natuurlijk niet weg dat Milow bij de N-VA een bijzonder gevoelige snaar wist te raken, waarschijnlijk zelfs veel gevoeliger dan hij zelf vermoedde. De vraag naar de verwezenlijkingen van de N-VA is immers niet zomaar een onschuldige vraag, maar voor de N-VA een existentiële. Het bestaan van de partij is immers grotendeels opgebouwd rond de stelling dat een stem voor het Vlaams Belang omwille van het cordon sanitaire een weggegooide stem is, en dat een stem voor de N-VA dus veel beter en vooral nuttiger is. De boutade van Bart de Wever dat het Vlaams Belang een veertig jaar oude maagd is, is daar trouwens de perfecte illustratie van.
Wie dus stelt dat de N-VA nog niets verwezenlijkt heeft, zegt tegelijkertijd dat de kiezer bij een volgende gelegenheid net zo goed op het Vlaams Belang zou kunnen stemmen. Het is daarom ook geen toeval dat Milow met zijn stelling niet alleen in het gezelschap van sp.a, Groen! en CD&V verkeert, maar ook het Vlaams Belang. Het is daarom ook dat de N-VA zich zo hardnekkig blijft vastklampen aan de federale regeringsonderhandelingen. En het is daarom ook dat de N-VA liever geen nieuwe federale verkiezingen ziet, want het argument van de nuttige stem vervalt natuurlijk wanneer blijkt dat de partij op federaal vlak toch niets weet binnen te halen. Dan komt een regeringLeterme III, zonder N-VA, de partij zelfs nog beter uit, omdat ze dan in 2014 haar verkiezingscampagne tenminste kan opbouwen rond het federale verraad van de CD&V.
------------------------
Digitaliaanse Diagonalen:
Mocht het waar zijn, dat BDW in het Vlaams Belang een maagd van 40 jaar ziet, dan vraag ik mij af als de CVP dan geen oude kwezel is van 75 jaar uit het schipperskwartier. En de Sossen, Vl en Fr : zijn die dan allemaal straatkatten, want die doen het met Jan & Alleman. Hoeven daarvoor niets een in het Schipperskwartier te komen .
Als conservatief Vlaamse Christenmens zou ik eerder fier zijn, dat mijn ongetrouwde dochter van 40 jaar nog maagd is! Al is dat niet meer van onze tijd : eenmaal de bewaarschool met vrucht gevolgd, is men verondersteld al rijp genoeg voor het volle leven. Mijn lieve moeder zou gezegd hebben : Vroeger hadden de kinderen snotneuzen, en nu hebben de snotneuzen kinderen waardoor ik zeker ben dat ons Moe ook voor het Vlaams Belang zou gestemd hebben. Al had ze genoeg gezien en meegemaakt in de represiietijd .
Ondertussen zie ik de donkere wolken die boven het Vlaams Belang hangen, steeds meer wegtrekken : BDW begint de perceptie die hem omhoog getild heeft, tegen te krijgen. Om het even wat er nu staat te gebeuren in een verre of een nabije toekomst : Leterme II+ of Leterme III : bij de volgende verkiezingen zullen de leeuwen dansen!
BDW liet ze op de verkiezingsavond 13 juni thuis : hij zou dezelfde fout niet maken als Leterme, twee jaar voordien, die door al die Leeuwen, de Francofonen tegen hem in het verweer joeg. Tot hij, volgepropt met rattenvergift, tot bezinning kwam toen hij in stervensnood naar de kliniek werd afgevoerd. Op slag werd hij belgicist!
Vraag : met al die goede vooruitzichten, zouden de interne discussies in het Vlaams Belang nu AUB niet kunnen stoppen? Er zal wat volk nodig zijn om de mandaten te vullen waarvoor de Niveanen al die maanden geen kans hebben gehad!
Nu nog de lamlendige Vlaamse Deelregering n voetje lichten. Muyters en heet rekenwonder bij de Minister van Begroting, , Vanden Bossche en de ramp van de groene energie anex het Vlaams Woningfonds, Peeters en de zwalpende Lange Wapper, Schouppe en de knieval der auto-rijplaten, enz., laat het AUB genoeg zijn. Dan zwijgen we nog over Kolonel Cremo die ten oorlog blaast, maar dat is een Vlaming die elders thuishoort, niet bij ons.
De dag na de volgende verkiezingen moeten wij, de Geel-Zwarte Leeuwen, een Staten Generaal samenroepen die langs de kortste weg en in die ene taal die de anderen begrijpen, de Republiek uitroepen.
Die ene taal die de anderen begrijpen, vraagt U?
Juist. Dat is de taal der voldongen feiten. Net als in Groeninge 700 jaar geleden.
Ik verzoek inmiddels de Cyber-Goden ook vandaag hun poten te willen afhouden van onze blogs. Met beleefde groeten.
Via ISKANDER weet men ALTIJD al MEER DAN EEN ANDER.
-------------------------
Televisiemaker, muzikant en filosoof Jan Leyers heeft een vurige belangstelling voor het Midden-Oosten en voor monotheïsme, voor religies die het geloof in één god belijden. Misschien was ik ooit wel het hoefijzer van het paard van een kruisvaarder?, vraagt hij zich niet zonder zelfspot af. De bekende zanger trok in 2001 in het spoor van Godfried van Bouillon naar Jeruzalem en bracht er verslag over uit in de televisieserie en het boek De schaduw van het Kruis. Tien jaar later legde hij de weg omgekeerd af, van Oost naar West. Op de openbare omroep hebben we kunnen genieten van de elfdelige reis- en cultuurreeks De weg naar het Avondland waarin Jan Leyers van Ethiopië naar Europa reist. Op zijn lange tocht tussen Morgenland en Avondland ontdekte hij dat de helft van alle vooroordelen klopt. Doorbraak mijmerde met de filosofische zanger of zingende filosoof over identiteit, religie en nationalisme in Oost en West.
Jan Leyers: Wat ons als westerling kenmerkt, is het individualisme. Denk aan wat de Franse filosoof Descartes al in de 17de eeuw zei: Je pense, donc je suis. Het ik bepaalt onze houding tegenover de wereld. Ook in de kunst. Toen ik in Teheran in een museum vroeg of het afbeelden van personen op doek wel in overeenstemming is met de islam, luidde het antwoord: Zolang de hand van de kunstenaar maar niet zichtbaar is .... De westerse kunst daarentegen is de allerindividueelste expressie van de allerindividueelste emotie. Dat individualisme kan je naar alle domeinen van de maatschappij doortrekken. Elk individu is verantwoordelijk voor zijn eigen lot. In sommige landen wordt het nuttigen van alcohol bestraft. In het Westen maakt iedereen dat voor zichzelf uit, op het gevaar af jezelf dood te drinken.
Ik heb in Georgië kennisgemaakt met het fenomeen bruidroof. Een vrouw die ontvoerd was, had zich in haar gedwongen huwelijk geschikt en vond het geluk in het hebben van kinderen, een familie. Probeer dat maar eens in het Westen verkocht te krijgen! Hier geldt het axioma zelfbeschikking, ook al loop je in je eigen ongeluk. Een Egyptische schrijver wees me erop dat je het verschil tussen het westerse en het Arabische wereldbeeld al in de taal terugvindt. De term existentie, die je in elke westerse taal terugvindt, verwijst naar iets wat zich van de massa onderscheidt. Het Arabische woord voor het bestaan verwijst naar de borst van God. Je bestaat als je deel uitmaakt van de adem van God, van het grotere geheel. Dat kan je doortrekken naar de maatschappij. De westerling leeft alleen en komt samen met anderen als hij er zin in heeft. Een Turk zei me: het enige moment waarop ik alleen ben, is wanneer ik onder de douche sta.
Doorbraak: Waar ligt de fysieke grens tussen het Westen en het zogenaamde Oosten?
Ik heb al veel kritiek gekregen op wat ik nu ga zeggen, maar als je in een gebied komt waar ze moeilijk doen over alcohol of waar je als man niet ongedwongen aan de praat kan raken met een vrouw, dan weet je dat je niet meer in Europa, of zeg maar het Westen bent. Jerevan, de hoofdstad van Armenië, ademt een westerse sfeer, maar toch zei een Armeense intellectueel me: Je suis asiatique. Ook doorheen Oekraïne loopt de grens. De westelijke helft lonkt naar Europa, de oostelijke naar Rusland en het orthodoxe christendom. Dat is het Oosten, maar toch op een andere manier dan in de islamitische wereld.
Is het de religie die onze identiteit bepaalt?
Ik denk het wel, zelfs in het geseculariseerde Westen. Je zou kunnen zeggen dat de westerling een christen is die God niet meer nodig heeft. Maar ondertussen heeft hij wel de christelijke waarden verinnerlijkt: gelijkheid, verantwoordelijkheid, solidariteit, bescherming van de zwakke. Socialisten zijn in regel niet-gelovig, maar hangen wel waarden aan die het christendom heeft verspreid. Socialisme en christendemocratie zijn tinten van dezelfde kleur. Dat valt je pas echt op wanneer je op een verre plek zit waar anders naar het leven wordt gekeken. Het respect voor de vrouw danken we ook aan de katholieke kerk, met haar verering van de Maagd Maria, die op een even hoog voetstuk staat als Jezus. Dat respect weerspiegelt zich al in de kerststal, in onze iconografie. Dat God als de vader wordt voorgesteld en niet als moeder? Tja, geen enkele vrouw wil bidden tot een opperwezen dat al 2000 jaar hetzelfde draagt.
Maar loopt onze cultuur geen gevaar als de religie volledig zou verdwijnen?
Het verdwijnen van rituelen is inderdaad een probleem. Het zijn sterke schouders die dat verlies kunnen dragen. Wat doe je als een geliefde sterft, en je staat aan het graf zonder rituelen? Zonder houvast? De islam biedt houvast, ongetwijfeld. Er zijn niet méér westerse meisjes die moslima worden dan dat er 50 jaar geleden jonge vrouwen in het klooster gingen. Maar de motieven zijn gelijklopend: het verlangen naar houvast in een boze buitenwereld, naar een instantie die zegt wat mag en wat niet mag. Het is niet iedereen gegeven om zelfstandig te kunnen denken. Het heeft geen zin dat we een verwijzing naar de religie in de Europese Grondwet zouden opnemen. Dat is een symbolenkwestie. Zeg dat echter niet aan de Polen, die willen God er direct bij hebben.
Het toebehoren tot een natie maakt voor veel mensen buiten het Westen deel uit van de eigen identiteit. Bij ons kleeft er zogezegd een reukje aan het nationalisme.
Alles wat de moeite waard is, geeft aanleiding tot het beste en het slechtste in de mens. Zoals in de liefde. Die leidt tot de hoogste toppen van geluk, maar ook tot passionele moorden. De zwartste bladzijden in de geschiedenis van de 20ste eeuw staan op het conto van de nationaalsocialisten. Maar als je het over nationale identiteit hebt, moet je niet altijd met Hitler of Auschwitz komen aandragen. Dat krijg je als een boemerang in je gezicht. Volgens Guy Verhofstadt leidt identiteit naar Auschwitz. Maar hij zou wat dieper moeten teruggaan in de geschiedenis, dan zou hij zien dat de liberale democratie het kind van het nationalisme is. Verhofstadt haalt graag het voorbeeld aan van de intellectueel die in een Wiener Café anno 1910 een boek van een Joods auteur met Hongaarse wortels zit te lezen. Fantastisch, maar de Dubbelmonarchie (Oostenrijk-Hongarije 1867-1918 red.) was wel een autoritair systeem. Vergelijk het Europa van nu eens met het Europa van een eeuw geleden. Nu zijn er veel meer staten en de meeste ervan worden eentalig bestuurd. Wel, dat is de vrucht van het democratisch nationalisme. Het bevrijdingsnationalisme van de Bulgaren of de Grieken in de 19de eeuw groeide uit het verlangen om een gemeenschappelijke ruimte te vormen waarbinnen ze iets te zeggen hadden. Democratie veronderstelt letterlijk inspraak, communiceren in je eigen taal. Wat had een Rutheense boer in de Dubbelmonarchie er vanuit democratisch oogpunt aan dat een gegoede burger in dat Wiener Café zich multicultureel opstelde, terwijl tegelijkertijd het Duits en het Hongaars de enige bestuurstalen waren in de respectieve helften van het Keizerrijk?
De gewone man dus tegenover de wereldburger?
Een wereldburger ... dat doet me denken aan iemand die lid is van een golfclub. Kijk, ik ben op veel plaatsen in de wereld geweest, maar heb niet de pretentie om mezelf wereldburger te noemen of mezelf in zo een Weens Koffiehuis uit de Dubbelmonarchie binnen te babbelen. Ik ben maar een gewone kloot zoals iedereen. Al dat gedoe over een gelaagde identiteit ruikt naar zelfoverschatting.
Het Westen zelf is misschien niet zo gewoon, maar meer volwassen dan het Oosten?
Ik hoed me voor de mantra dat het Westen beter is. Dat klinkt zo alsof iedere maatschappij hetzelfde parcours moet afleggen, en wij in het Westen aan de spits staan. We hebben de dekolonisering gekend in de jaren 1950 en 1960, het proces waarbij de kolonies in Afrika, Azië en de Arabische wereld het westerse juk van zich hebben afgeschud. De woorden van een Ethiopische filosoof schieten me te binnen (en te weten dat Ethiopië afgezien van een kortstondige Italiaanse bezetting niet eens is gekoloniseerd): Wij, in de niet-westerse wereld, zijn fysiek gedekoloniseerd, maar geestelijk niet. Dat zie je aan de terminologie die we bezigen in verschillende maatschappelijke domeinen, aan de cursussen in ons hoger onderwijs, waar we Kant en Hegel bestuderen. Sommige scherpslijpers in het Oosten wijzen de mensenrechten als westers concept af. Ik denk dat de meeste mensen in het Oosten geen problemen hebben met de universaliteit van de mensenrechten, althans niet met de inhoud, maar wel met de westerse verpakking ervan. De mensen willen zelf het behangpapier van hun democratisch huis kiezen. Ze geven natuurlijk ook vaak een andere invulling aan onze concepten. Democratie betekent voor ons westerlingen dat de meerderheid beslist. In Afrika bijvoorbeeld komt democratie tot stand op basis van consensus. Er wordt zolang gepraat tot alle deelnemers van het democratische besluitvormingsproces het met elkaar eens zijn. Maar gaat Ethiopië er over honderd jaar helemaal anders uit zien? Er zullen wellicht meer autos rijden, maar mijn gok is dat je er geen bejaardentehuizen zal vinden. De samenhang binnen de gemeenschap en de familiewaarden zullen de stormen van de globalisering doorstaan. Leidt westers comfort tot individualisme of is het omgekeerd zo dat individualisme de hang naar een comfortabele levensstijl aanmoedigt? Ik geloof ook niet dat individualisme en dynamiek synoniemen van elkaar zijn. Het klopt dat het Westen zijn dynamiek ontleent aan die drang van mensen om zich te onderscheiden, om zichzelf te overtreffen, maar kijk eens naar China. De Chinezen houden er geen individualistische levensfilosofie op na, en toch kun je hen geen gebrek aan dynamiek aanwrijven. Integendeel.
Brengt de Arabische Lente hoop of krijgen we een heruitgave van Iran 1979, toen de ayatollahs de democratische revolutie naar hun hand zetten?
Ik heb er een dubbel gevoel bij. Wat er in Egypte is gebeurd, klinkt beloftevol. Maar wat is er in wezen veranderd? Zijn de oude machtsstructuren niet intact gebleven? Tegelijk zeggen sommige Egyptenaren: We need an Egyptian Stalin. Vandaar hun heimwee naar Nasser die in Egypte de eerste viool speelde van 1954 tot 1970. Nasser was een even grote dictator als Mubarak, maar de eerste gold als een betere dictator.
Ik blijf worstelen met de oude vraag die ik als zeventienjarige scholier al voorgeschoteld kreeg: Waarom bloeide de filosofie in het oude Athene, en niet in het despotische Perzië? In de middeleeuwen kenden we hier in Europa de spanning tussen keizer en paus. Die streden voortdurend om de hegemonie. Daartussen ontwikkelde zich een middenveld, een klasse van vrije burgers. Scheiding van Kerk en Staat is dus ook iets typisch voor het Westen. De keizer trok zelfs ooit blootsvoets naar Canossa om de paus vergiffenis te vragen. In Rusland was zoiets onmogelijk: de tsaar was daar zelf als een god.
Dreigt er niet vroeg of laat een clash of civilizations een botsing der beschavingen om de Amerikaanse politicoloog Samuel Huntington te citeren?
Er is nu meer Westen in de voormalige kolonies dan ooit tevoren. Als je naar het Egypte van eind 19de eeuw kon terugkeren, zou je het verschil wel zien. Maar is het een leuk vooruitzicht voor de mensen van het Oosten om te verwestersen? Nergens plegen er zo veel mensen zelfmoord, nergens worden meer antidepressiva geslikt dan in westerse landen. Wij, westerlingen, zijn alvast geen kampioenen van warmte en gezelligheid. Dan komen we weer uit bij het oude verhaal van individualisme versus houvast dankzij de religie en de geborgenheid binnen de eigen gemeenschap. Sommigen zeggen dat we Turkije erbij moeten halen in de Europese Unie. Dat land zou een soort bemiddelaar zijn tussen de twee werelden, de twee maatschappelijke systemen. Anderen zien dan weer in Turkije het Trojaanse paard voor de islamisering van Europa. Maar als Turkije lid wil worden, moet premier Erdogan zichzelf maar eens aangeven bij het Internationaal Strafhof in Den Haag. Erdogan beweert dat assimilatie een misdaad tegen de menselijkheid is. Welnu, als er één land is waar de assimilatie van andere volken radicaal is doorgevoerd, dan is het wel Turkije. Je hoort wel eens zeggen dat de islam een eigen verlichting nodig heeft. Maar een godsdienst laat zich niet verlichten. Het is de maatschappij die een secularisatieproces moet ondergaan en de religie op haar plaats moet zetten. Het Westen is de geschiedenis van een strijd waarbij het wereldse terrein veroverde op het religieuze.
De mensen die altijd hameren op de dreiging van buitenaf, vanuit het Oosten, zouden een soort intern ministerie van Binnenlandse Zaken moeten hebben. Welk eigen programma of project staat hen voor ogen? Willen we zo verder met de westerse wereld zoals die zich voor onze ogen ontvouwt?
JAN LEYERS, FILOSOFERENDE ZANGER
Wie kent Jan Leyers (°1958) niet? Hij veroverde Vlaamse meisjesharten als medebezieler (samen met Paul Michiels) van de rockgroep Soulsister. Wereldberoemd werd hij in Vlaanderen als filosoferende reiziger met VRT-programmas en aansluitende boeken als De schaduw van het Kruis, De weg naar Mekka en het recente De weg naar het Avondland. Tussendoor modereerde hij nog hoogstaande debatten in zaterdagavondprogrammas als Nachtwacht. Door zijn reizen en zijn boeken is hij een gegeerd denker geworden over de relatie van het Europese Westen met het Midden-Oosten, de islam en zijn eigen identiteit
-----------------------
Digitaliaanse Diagonalen:
Leuke lectuur van iemand die denkt dat hij de dorpstoren is ontgroeid. Mooi meegenomen te lezen dat nationalisme dan toch nog ergens goed voor zou kunnen zijn, zelfs in de toekomst Ook dat het chrsiten-zijn ergens goed voor is geweest.
Hoe bestaat het dat dergelijk iemand spreekruimte krijgt op de BRT?
Waar ligt de dubbele bodem in het verhaal?
-----------------------
Ik verzoek inmiddels de Cyber-Goden ook vandaag hun poten te willen afhouden van onze blogs. Met beleefde groeten.
t Is t lezen nie waard want t stond in DE SCHANDAARD
De Kamercommissie Binnenlandse Zaken heeft woensdag unaniem het zogenaamde boerkaverbod goedgekeurd. Het gaat om een tekst die het dragen van kledij "die het gezicht volledig, dan wel grotendeels bedekt" op publiek toegankelijke plaatsen strafbaar maakt.
Het voorstel werd tijdens de vorige legislatuur al door de Kamer goedgekeurd, maar raakte door de val van de regering niet door de Senaat.
Ondanks de unanieme goedkeuring, verliep de zitting niet geheel geruisloos. Terwijl de meeste partijen grotendeels dezelfde argumenten aanhaalden om zich achter het voorstel te scharen, viel met name op de groene banken bedenkingen te noteren.
Meyrem Almaci (Groen) sloot zich aan bij andere sprekers door te stellen dat geen enkel recht absoluut is en dat, indien de straten zouden vollopen met vrouwen in boerka, de interactie en het samenleven een stuk moeilijker zouden verlopen. Wel wees ze op een "paradox" in de tekst.
"Het is een wetsvoorstel dat geen oplossing aanreikt, want eigenlijk straffen we diegenen die gestraft zijn", aldus Almaci, voor wie de tekst een "eerste stap" kan zijn naar het realiseren van een open en diverse samenleving.
'Verbod geen eindpunt'
Ook Bart Somers (Open Vld) vindt dat het verbod geen eindpunt mag zijn. Hij zei dat met een verbod alleen, de betrokken vrouwen niet uit hun isolement worden gehaald. Voor hem ligt er een belangrijke opdracht bij de gemeenschappen. Die moeten meer inspanningen leveren om de vrouwen kansen te bieden op een volwaardige participatie aan onze samenleving.
Almaci drong er wel op aan de tekst eerst naar de Raad van State te sturen om er zeker van te zijn dat het om sluitende wetgeving gaat. "Zoniet is dit enkel symbolisch en creëert men meer juridische onzekerheid".
Scherpe kritiek van Eva Brems
Haar partijgenote Eva Brems kwam scherper uit de hoek. Ze herinnerde eraan dat verschillende internationale mensenrechtenorganisaties zich tegen een boerkaverbod hebben uitgesproken.
Volgens haar maken de indieners van het voorstel ook twee denkfouten. Zo is er een slechte afstemming tussen het probleem en de oplossing. Een wet die vrouwen bestraft als ze met een boerka buitenkomen, maakt van hen de daders, stelde Brems.
Ook plaatste ze er kanttekeningen bij dat automatisch wordt aangenomen dat vrouwen die een boerka dragen, daartoe worden gedwongen. Het voorstel is volgens Brems "onvoldoende doordacht" en er zijn volgens haar redenen om te twijfelen aan de conformiteit van de tekst met de fundamentele rechten en vrijheden.
Hoorzittingen met verschillende organisaties
Ecolo-Groen! stelde dan ook voor hoorzittingen te organiseren met verschillende organisaties, zoals Amnesty International en Human Rights Watch, maar dat voorstel, net als de vraag om advies van de Raad van State, werd weggestemd.
De uitspraken van de groenen wekten soms felle reacties op. Denis Ducarme, één van de mede-indieners, daagde hen uit de daad bij het woord te voegen. "Verberg u dan niet en stem tegen", luidde het.
Jan Van Esbroeck (N-VA) hekelde dat ze "sluw en slinks proberen de discussie te keren naar een religieus debat", terwijl Somers stelde ook voor een verbod te zijn mocht de vrouw in kwestie die uit eigen wil dragen. Dat het invoeren van een verbod zou kunnen worden gezien als een vermeende islamofobie, noemde hij een kromme redenering.
Uiteindelijk stemde Ecolo-Groen! voor het wetsvoorstel. De fractie heeft dan ook maar één stem in commissie. Dat de groenen zich in de plenaire ook eenparig achter het verbod zouden scharen, zou verbazen.
---------------------------
Digitaliaanse Diagonalen:
Natuurlijk durft/wilt/kan geen enkele Grote Geest zeggen waar het werkelijk om gaat : dat is geen maskerade, geen Islamfobie, geen vrijheidberoving, geen onderdrukking van vrouwen : het is de overwinningsvlag van de Islam, de voorbode zonder woorden die we allemaal in de maag gespitst krijgen!
Niet de Islam als (stupide maar geoorloofde) eredienst : ieder individu is daarin vrij, al wil men een stier, een kat of een stenen beeld vereren. Christenen (in onze dagen) vereren in feite niets of niemand buiten de Universele Eeuwigheid in iedere medemens.
Wie in een vreemd land zijn eigen opvallende kledij, die zijn nut kan hebben in een warm zanderig klimaat,tot elke prijs wil demonstreren, doet zulks met bijbedoelingen. En een van die bijbedoelingen is de indoctrinatie, het gewend maken van ons collectief geheugen van volksvreemde gewoonten.
Als zwarte madammen met ringen van een halve meter in hun neus hier zouden rondlopen, zouden wij dat alleen hilarisch vinden en wreed ongemakkelijk. Maar verbieden?
Als een Gele man hier rondloopt in kimono en met lange vlechten in zijn haar : verbieden?
Als eenkauwgom knabbelende Amerikaan hier rondloopt in short en met Hawaï-hemd die zijn Havanna aansteekt met briefjes van 50 dollar : oppakken?
Als een opzichtige Neo-Nationaal Socialist door de straten huppelt onder het zingen van nostalgische marsliederen : oppakken?
Als we beelden zien in het Antwerps diamantkwartier van rare mannen in lange zwarte jassen, die keppeltjes dragen onder hun zwarte hoed, die hun haar in lange vlechten dragen lijk Plechtige Communicanten : oppakken en wegvoeren? of helpen verstoppen in weer eens een Achterhuis?
Waarschijnlijk ziet U ook verschillen in de opgesomde voorbeelden. Sommige daarvan zijn belachelijk in onze ogen, andere worden ervaren als bedreigend
Of ze dat zijn (bedreigend of niet) hangt af van de opgedane collectieve ervaring : nationaal-socialisten moeten we niet meer, slungelende Amerikanen wel : het had net andersom kunnen zijn, moesten de Oorlogsgoden het anders hebben gewild. Gelukkig maar.
Boerkas, haatbaarden, tulbanden en lange gewaden zien we dagelijks op TV, en ze staan altijd en overal in verband met geweld, met bloedige aanslagen, met moord en doodslag. Zoiets werkt gewoon na. Dat die vreemdelingen zich gelukkig achten, dat wij alleen wetten maken om hun vrouwen ten minste een beetje zichtbaarder te maken, daar waar wij hun haatbaarden en rare kapsels niet verbieden. Al komt dat misschien ook nog.
Ik verzoek inmiddels de Cyber-Goden ook vandaag hun poten te willen afhouden van onze blogs. Met beleefde groeten.
Via ISKANDER weet men ALTIJD al MEER DAN EEN ANDER.
--------------------------------------
Johan Sanctorum heeft gouden woorden in zijn hersenen. Die gebruikt hij op www.visionair-Belgie.be, voor zijn boeken, en op lezingen die hij her en der houdt. Sanctorum pleit voor een republikeinse revolte. Zonder revolte geen beter Vlaanderen
De West-Vlaming Johan Sanctorum (57) is een vrijdenker; geen logevriendje dat het atelier bezoekt om zijn carrière, maar een échte. Filosofie is zijn opleiding, cultuur en muziek zijn passie, controverse zijn dagelijks brood.
Johan Sanctorum: Mijn analyse is dat de nieuwe Vlaamse zelfgenoegzaamheid en het goed bestuur-discours tekenen zijn dat het establishment terug greep wil krijgen op de politieke situatie. Men wil Vlaanderen restylen tot een miniatuur-België. Een flamandificatie, waarbij de oude politieke elites ik denk aan de traditionele meerderheidspartijen en hun connecties in het middenveld het Belgische breukproces recupereren door gewoon van stoel te veranderen. Daarom evolueren we nu gezapig naar een Vlaanderen dat een identiteitsloze politieke en publieke ruimte is ... net zoals België. Ik plaats daar tegenover een republikeinse bewustwording, een actieve burgerbeweging die gaat voor een betere samenleving en een hogere graad van democratie.
Doorbraak: Van waar het republikeinse spoor?
Sanctorum: Ik ben geen flamingant van geboorte alhoewel ik uit een flamingantisch nest kom. Mijn grootvader stond in de Frontbeweging en het VNV, mijn vader was Oostfronter en zelf heb ik nog in een VNJ-uniform rondgelopen, dat is toch wel een stamboom om U tegen te zeggen (lacht). De Vlaamse Beweging heb ik echter herontdekt langs mijn studies filosofie aan de VUB, met daarin belangstelling voor de ontwikkeling van de westerse democratie. Dan stoot je op de republikeinse idee die groeide vanuit de oudheid. Ik denk aan de teksten van Plato en aan de stadsstaat Athene, de Italiaanse stadsstaten uit de renaissance, de Franse Revolutie, en de burgerrechtenbewegingen van de 19de en de 20ste eeuw. Ik schreef daarover verhandelingen tijdens mijn studies en kwam zo uit op de Vlaamse Beweging. De zaak van het algemeen belang stond altijd vooraan bij mij, met de vraag: hoe kunnen de mensen een samenleving politiek vormgeven waarbij het goede leven voorop staat? Ik noem mij een verlichtingsflamingant, zoals Peter De Graeve met zijn boek Staat van Ontbinding, omdat wij uitdrukkelijk vanuit de emancipatiegedachten van de Verlichting denken, een brede revolutionaire periode met Montesquieu, Voltaire, Rousseau als gangmakers. Wij toetsen die gedachten aan het Vlaanderen van de 21ste eeuw. Dat wordt te weinig gedaan waardoor de Vlaamse Beweging blijft steken in een 19de-eeuwse woordenschat en strategie.
De VUB is geen flamingantenfabriek.
Ik beschouw mij als een vrijdenker en dat vloekt in de Vlaamse Beweging. Zij is altijd sterk katholiek gedetermineerd geweest, en daar is niks mis mee, maar als vrijdenker ben ik een vreemde eend in de bijt. Op mijn VUB-achtergrond ga ik trouwens niet prat. Vijfendertig jaar geleden, in mijn studietijd, was de tempel van de vrijzinnigheid (lacht) zeer sektarisch, nog erger dan de kerk van de katholieken. De kandidaat-studenten moesten voor de inschrijving een verklaring ondertekenen dat zij achter de beginselen van de vrijzinnigheid stonden, wat natuurlijk een contradictio in terminis is. Ondertekende je niet, dan bleef de deur van de VUB gesloten. Ik ben vaak met mijn kop tegen de muur gelopen. Veel steun had ik wel aan professor Leopold Flam die in die kringen een oprechte vrijdenker was en bleef.
België is een mentale en politieke gevangenis, stelt u.
Dat is een verwijzing naar de Franse denker Jean Baudrillard. Wij zitten in een soort virtuele kooi, die semantisch is verzegeld, via woorden, begrippen, taalconstructies, ons opgelegd door de francofonie. Vandaar ook altijd dat dwepen met het zogenaamde Belgische surrealisme, die een esthetica van de dubbele bodems is. Het politieke taalgebruik is ervan doordrenkt, daarom precies keren de mensen er zich van af. Compromis is in Vlaanderen stilaan een scheldwoord, maar toch is het leidende discours van de Wetstraat en de pressiegroepen ervan vergeven. Bij Belgische compromissen worden de zaken verpakt zodat elke kant zijn interpretatie kan geven. Die aanpak sluit aan bij de Latijnse rechtscultuur van de kleine lettertjes die alleen de technocraten begrijpen. De doorzichtigheid en de democratische legitimiteit zijn de slachtoffers. De gevangenis is België maar we hebben als Vlamingen onze eigen vleugels en cellen gebouwd en laten ons door keizer-kosters regeren.
Frans en Nederlands zijn meer dan communicatiemiddelen.
Het zijn in de Belgische context gewoon twee universa naast elkaar. Vertalingen lukken nog nauwelijks. De Wetstraat heeft door een overheersing van de Franstalige bovenbouw een Romeins-theatrale inslag. Het is meer een circus. Maar zo zijn Vlamingen niet, die hebben een rechtlijnigere, gotische taaltraditie van de transparantie. Dat is een hoeksteen van onze identiteit, en daardoor is het gesprek tussen Vlamingen en Franstaligen structureel problematisch. Kijk maar naar de huidige impasse. Als de Vlamingen echter geen compromis sluiten dan zijn zij slechte democraten, fascisten, egoïsten, anti-Europeanen. Zo zijn we altijd in het ongelijk. In dat geval is onderhandelen niet meer de juiste uitweg.
Hoe overstijg je dan die tegenstelling?
Dat kan enkel door een echte scheiding, om dan misschien goede buren te worden. Een breuk vaststellen en van daaruit een breed publiek debat organiseren, dat overgaat in een grondwetgevend proces. Vlamingen moeten vooreerst in discussie durven gaan over de grondnormen en ethische waarden van de natie-in-spe. En over fundamentele maatschappelijke opties. Hoe definiëren we onze identiteit? Wat doen we met milieu, energie, gezondheid, armoede? Blijven wij een wingewest van Electrabel? Er zal dus duchtig van gedachte moeten worden gewisseld, dat is de essentie van de republikeinse idee.
Daarom vind ik het ook zeer erg dat de politici, ook de Vlaamse politici, in hun discours elkaar om de oren slaan met economische argumenten. Economie en goed bestuur waardeer ik, maar in België zijn het hocuspocuswoorden om de politieke kernvraag te ontwijken, die gaat over de nood aan een nieuw maatschappelijk project. Daar snakken de Vlamingen naar, en in die zin lees ik de verkiezingsuitslag van juni 2010: als één groot teken van burgerlijk ongenoegen.
Het republikanisme past Vlaanderen als een huid.
Ach, het zit ons eigenlijk in het bloed, al van in de middeleeuwen en de stedelijke vrijheden. Het is ook weinig geweten dat er een Antwerpse stadsrepubliek was tussen 1579 en 1585, en deze had niet alleen een economische basis, want ze was gefundeerd op een protestantse ethiek die men radicaal en rechtlijnig kan noemen. Ik wil niet blijven hameren op de tegenstelling Germaans-Latijns, maar een feit is dat de taalgrens méér is dan een taalgrens, het is een culturele scheidingslijn. Let op onze Belgische rechtspraak met haar aanvaringen door procedurefouten en aperte vergissingen. Dat is Latijns recht, pietepeuterig, en gaat in tegen het no-nonsensegevoel van de doorsnee-Vlaming. Denk aan advocaat Vic Van Aelst die pleitte voor een vereenvoudiging van de rechtsregels waarbij de advocaat minder belangrijk wordt (zie ook Doorbraak maart red.). We leven in een Latijnse expertenbureaucratie, niemand kan zijn eigen belastingbrief nog invullen.
N-VA ondergaat het Belgische compromissendenken.
Niet alleen België en de onderhandelaars zitten in een impasse, ook Vlaanderen. Want wij weten evenmin hoe het verder moet, de publieke opinie hier is zeer gespleten. De politieke discussie moet bij ons nog losbreken, maar de machtspartijen hebben daar geen zin in. De media houden er zich eveneens ver van af en houden zich aan een Woestijnvisachtige spelletjescultuur en de politiek-correcte consensus. De N-VA piekt, maar wat stelt hun electoraat voor? Daar zit van alles tussen, van radicale Vlaamse autonomisten over belgofiele reformisten à la Bracke, tot klassieke foertstemmers. N-VA wil dat amalgaam bijeenhouden, maar werkt veel te weinig aan een republikeins concept. Een nieuwe politieke cultuur die de burgers aanspreekt en hen toont dat Vlaanderen geen nieuwe wijn in oude zakken betekent maar een ommekeer, een new deal.
,Het Vlaams Belang levert hier wel goed werk. Ik denk aan het boek van Annemans en Utsi: O2 Zuurstof voor Vlaanderen (Egmont). Uitstekend gedocumenteerd, men moet dat ook durven zeggen. Maar zij worden niet gehoord en door de media genegeerd. Ik neem het Bart De Wever kwalijk dat hij elke dialoog tussen de V-partijen afwijst. Zo vlotten we langzaam aan terug naar de Belgische constructie, zij het wat gemoderniseerd.
Republiek, maar hoe, met de onverschillige Twittergeneratie?
Ik ben daar nogal optimistisch in. Het nieuwe netwerk van de Vlaamse Beweging leeft op het web, facebook, de blogs, de fora. De jongste politieke generatie de 18-plussers is radicaal, wil komaf maken met het oude politieke theater. De partij die daarop kan inspelen, wint. We hebben in de Vlaamse Beweging een voorhoede van nieuwe geuzen nodig, veranderingen beginnen steeds vanuit een minderheid en de meerderheid zal op de duur volgen. We moeten af van het fatalistische meerderheidsdenken en durven kiezen voor de charme van een visiepartij, die wil overtuigen, met rede en gevoel. Democratie werkt dialectisch, vanuit confrontaties. Partijen hoeven niet allemaal kiesverenigingen te zijn, door politieke marketing gedomineerd.
,Het zijn de zweeppartijen die ons wakker houden. Het is ook hun rol om de jeugd politiek te sensibiliseren. Dat bijvoorbeeld het cordon dit spel vervalst, is voor mij op zich al een reden om de kaarten grondig te herschudden
----------------------------
Digitaliaanse Diagonalen:
Hierboven vindt U dus nogmaals Johan Santorum in de vitrine gezet. Deze keer wild gesticulerend, met in elke hand een bordje : links Jeugd en rechts Revolte . Of zou het eerder zijn met gebalde vuisten, en een wenkende blik in de ogen : kom en volg mij ..
Dat in de vitrine gezet kwam bij mij op, bij het lezen van zijn Curriculum Vitae. Ook de Roomse traditie bij de VUB om zwaartillende toetredings-formaliteiten te doen ondertekenen inzake vrijmetselarij. Toch curieus hoe men de gebruiken overneemt van de eeuwenoude vijand die men in moderne tijden denkt te moeten bestrijden. Mag ik beide groeperingen in die zin als zeer dichte verwanten beschouwen, die bestaan door middel van het opleggen van regeltjes? Inderdaad zeer Romeins .
We zijn er dus bijna : geen revolutie, gen evolutie, maar revolte!
Iets dergelijks was zelfs te zien in de Ronde van Vlaanderen van gisteren : in Deerlijk, nota bene het dorp van René Declercq, de gevierde dichter, die ongeveer 100 jaar geleden van de Belgische Staat de DOODSTRAF kreeg maar daaraan ontsnapte door de rest van zijn leven in ballingschap te leven (nu heeft hij wel een ereplaats onder zijn geliefde kerktoren). In Deerlijk zou men een andere Flandrien als Belgisch Kampioen willeneren, door massaal met de driekleur te bevlaggen. Lovenswaardig initiatief, en al helemaal zonder politieke bijbedoelingen! Was dat effe buiten de waard en Voorpost gerekend .
Zodanig zelfs dat de BRT zijn opzet moest wijzigen. Er kwam niks van in huis, van een recuperatie-uitzending van renners onder honderden driekleuren : de paar rode stippen in de zee van Zwart-Gouden vlaggen waren dermate pover, dat zelfs na veel plak-en knipwerk van de regisseur de organisator in beeld gezet, moest toegeven, dat de Flaminganten er weer een politieke boel van hadden gemaakt.
Ja jongens, zo gaat dat, hé! Op Vlaanderens mooiste dag willen provoceren met de driekleur-vod is gewoon uit sportiviteit en al zeker zonder politieke bijbedoelingen, maar zwaaien met de Leeuwenvlag is de boel verpolitieken .Zou die Stijn Devolder misschien geen Vlaming zijn?
A prpos : Michel Wuyts heeft het niet eens gezien : de sprint in Merelbeke zat bijna verscholen onder de vele dubbele leeuwenvlaggen, de cameraman kon niet anders, maar Wuyts heeft het niet gezien. Wuyts zal voor altijd afgerekend blijven op die ene uitdrukking, dat hij al die leeuwenvlaggen tijdens de koers storend vond in het beeld, en dat ze vooral geen reclame waren in de wielerwereld voor de Ronde van Vlaanderen. Waar denkt die mens dat hij leeft en zijn boterham verdient? En in wiens naam hij denkt te spreken?
Het was dit jaar meer dan ooit, waar men gaat langs Vlaamse wegen, overal kwam men de Leeuw weer tegen Als al die leeuwen-lovers stemmen voor de Zwarte Leeuw op Gouden Veld bij de volgende verkiezingen, dan mogen straks op al de transen, de leeuwen dansen!
---------------------------
Ik verzoek inmiddels de Cyber-Goden ook vandaag hun poten te willen afhouden van onze blogs. Met beleefde groeten.
