Je mag je van mij doodergeren aan reclame, maar als zo’n clip, op radio of TV,  goed gemaakt is, wordt het al een stuk draaglijker.
En het eerste ingrediënt dat sine qua non aanwezig moet zijn is een vleugje (geen klad) humor.
Zonder is geen enkele pub boodschap te pruimen.
En tweede ingrediënt is een slogan die beklijft. En wat is beklijven? Beklijven is wat een goede slogan doet. Blijven plakken dus.
(ook opgemerkt dat een boodschap met een onnozel deuntje makkelelijker ‘beklijft’?)

Een paar voorbeelden:

Van den Borre . U heeft goed gekozen

Of De Standaard. Niet toevallig de Standaard.   of deze: Onverantwoord interessant.

Of  Jupiler. Mannen weten waarom

Of Radio 2 , altijd dicht bij jou

Of nog eentje : Carglass herstelt. Carglass vervangt

Ik denk dat iedereen deze sologans wel thuis brengt.
Dus heeft hij beklijfd  (niet gaan opzoeken, ik heb het zelf al opgezocht)

En nu mijn persoonlijke favoriet.

Ik haal hem, jawel, bij Radio Minerva.
Het is een spot voor de bekende Antwerpse Ruim- en Ontstoppingsfirma Het Ruimerke. (die firmanaam alleen al, toch geld waard)

Die spot gaat zo:  (cafégeluid op de achtergrond)

-         Patron, uw toilet is verstopt.

-         Allez na, daar onder den trap zie.

-         Nee, uw toilet is ver-stopt.

-         Ah, dan rap bellen nor ‘t Roimerke.

-         (peinzend)  ’t Roimerke, begot.

Zopas stond ik aan het raam en over de Grote Markt reeds een van die bekende oranje wagens van Het Ruimerke.
En zonder nadenken zei ik, luidop:  “t Roimerke begot.

Dat is dus “beklijven”.

En….

Torfs. Schoenen met Naam.     ……              kon beter.

27-08-2013, 08:26 Geschreven door torfsherman  

Moest net even langs bij De Standaard Boekhandel.

dSB heeft hier een behoorlijk groot filiaal, druk bezocht, rekken goed gevuld, uitbating verzorgd.
Altijd een genoegen erdoor te lopen.

Je kent die standjes van alle soorten TOP-10 die aan de ingang staan opgesteld.
Ook nu weer:  heel aanlokkelijk voorgesteld.

De TOP 10 Non Fictie van deze week.
Benieuwd waarnaar lezend Vlaanderen benieuwd is.
Wel, dat is in dat standje zeer duidelijk

7  op de 10 van de Top Tien zijn … kookboeken, liefst gecombineerd met slank blijven.
Met op nummer één: "den boerinnenbond" natuurlijk.

  lag thuis vast op het aanrecht, maar dan zonder slank blijven


De drie buitenbeentjes:
op de 6^de plaats het boek horend bij de televisiereeks Ten Oorlog (steen goede reeks overigens), maar iets dat ze dus al uitgebreid gezien hebben op TV.
Op de 8^ste plaats: De 666 leugens die iedereen gelooft. De leugen interessanter dan de waarheid.
Op de10de plaats: Philippe van België. Dat is zo goed als een kookboek voor zoetigheden.

Voilà, nu weet je waarvan de Vlaming,  anno nu, na 100 jaar moeizame emancipatie, wakker ligt.

Is dat erg?
“Bijlange niet”, zegt mijn kozijn, zaakvoerder van de winkel .
“Toen ik 30 jaar geleden als zelfstandig boekhandelaar begon, kreeg ik regelmatig een passant die zijn hoofd naar binnen stak en vroeg of al die boeken te huur waren.”

Mensen wisten gewoon niet wat een  boekenwinkel was.  Die drempel is nu dus magistraal genomen.  “En laat ze dan en masse maar De Boerinnenbond  meenemen, ze zijn in de buurt geweest van ‘echte’ boeken. De rest volgt wel omdat  vandaag, vanaf de kleuterklas al, kinderen/peuters vertrouwd worden gemaakt met boeken(jes). Dat komt goed, ik ben er zeker van.”

Ik hoop het met hem.

25-08-2013, 09:27 Geschreven door torfsherman  

Opus1932 in Wonderland

Zo kan je het bekijken: jonge mensen uit mijn omgeving hadden mij overgehaald om in het facebook gebeuren te stappen. 
Jezus , wat heb ik nou aan mijn fiets hangen?
Ik heb me toch laten overhalen vanuit de ervaring dat jonge mensen het zeer vaak beter weten dan ikzelf. Komt er alleen op aan uw “jonge mensen” goed te kiezen.

Dus eind Augustus 2013:  Blijde Intrede van 'de eerste (?) 80-jarige op Facebook'.

En wat heeft hij na enkele dagen ‘foefelen’ (weer zo’n onvervangbaar dialectwoord) te melden? Voldoende alleszins om nu al de 12 artikelen des Geloofs in Facebook te redigeren.
Mijn leven lang heb ik verenigingen en clubs opgericht met als eerste –en soms laatste—activiteit: het opstellen van de statuten. Wij deden in onze tijd niets anders dan statuten opstellen.

 En nu weer,  na 8 dagen zijn ze er: De 12 artikelen van het Facebook.

1.      Eerste artikel: de niet te negeren metafoor: Facebook doet me onweerstaanbaar denken aan een grote druk bezette cafétoog waar je je verzamelt met vrienden en doet wat je met vrienden doet aan een cafétoog: klappen.

2.      Facebook is dus een en al communicatie, dus minstens altijd twee partijen. Voor monologen en egotrippers is  Facebook niet the place to be.
               Ook aan de toog zal men raar opkijken als je de hele tijd in jezelf zit te klappen.

3.      Niemand is verplicht op Facebook te komen,  Er is leven na en zonder Facebook, Maar als je erop komt moet je wel de 12 artikelen van Facebook kennen en  onderhouden.
               Is op café niet anders. Op café hou je best je cafémanieren

4.      Er is vast en zeker nog een (goed) leven denkbaar na of zonder facebook.  Best mogelijk dat men je niet uitgelegd krijgt waarvoor Facebook eigenlijk dient: er is toch brief, mail, telefoon of gewoon een goed direct gesprek? Inderdaad, en nu is er dus ook nog Facebook.
               Ik heb op café niets verloren, wat zou ik er dan vinden? Blijf dan thuis.

5.      Facebook is altijd een aangeven en, per definitie haast, mag je op een RE rekenen. Uw aangeven verdwijnt niet in the deep blue. Maar gewoon een like moet desnoods volstaan.
               Café en vooral de toog lijkt me per definitie een sociaal gebeuren. RE en RERE.

6.      Zeer snel aangevoeld dat je als Facebookklant heel goed privé- en publiek-bestemd moet uit elkaar houden. Dingen bestemd voor het hele café en andere dingen die je best fluistert.
               Aan cafétoog heeft niet Iedereen die meeluistert het even goed met je voor.

7.      Soms heb ik de indruk dat, alweer zoals aan de cafétoog, de hardste roeper of de strafste uitdrukker gelijk krijgt. Of minstens  denkt dat hij gelijk heeft.
               jawel, een goed stemorgaan doet aan de cafétoog ook wonderen.

8.      Na enkele dagen is zoveel duidelijk: als je’t met Facebook goed meent  pakt het vreselijk veel tijd en aandacht. Je laat Facebook geen veertien dagen ongelezen liggen.  Zoiets als twee kippen houden, je moet er ook naar omzien.
               En of cafébezoek veel tijd pakt… alleen is het voor de adept geen verloren tijd

9.      Na heel korte tijd  heb ik de indruk dat serieux, ernst, diepgravend op Facebook niet de standaardmodus . Het is zoals bij Van Tilt: er moet eens gelachen kunnen worden.
               Ik zou op café ook niet proberen Martin Heidegger te gaan uitleggen.

10.   Tête à tête is niet het preferente format van Facebook. Het mag en het kan maar daar bestaan eigenlijk betere formats voor.  Vraag het maar aan Leterme.
               Hier wijkt Facebook radicaal af van het café, maar niet van de cafétoog. Dat is

11.   Zoals ongeveer alles in het leven maakt Facebook opening naar het beste maar ook naar het meest triviale in een mens. Komt er dus enkel op aan hoe je het gebruikt.
               Omdat uw vader, elke week in zijn stamcafé zijn “pree” erdoor zoop , daarom
               gaan we ook niet alle cafés sluiten.  Of alle vaders dood doen.

12.   De mentaliteit waarmee je op Facebook toe stapt is de ideale parameter om je graad van introversie of extroversie, je sociabiliteit te meten.  Hoe bereid ben je je open te stellen naar het en vooral de onbekende?
               De cafétoog beste leerplaats om met diverse soorten mensen leren om te      
               gaan.

----------------------------------------------

Nu nog eens goed nadenken op de vraag waarom ze dat allemaal zonodig moeten communiceren?
Waarom zonodig naar het café als je thuis nog zo’n mooi boek hebt liggen?
Ik moet die vraag overigens  ook over dit blog-gebeuren blijven stellen. Waarom ?

Waarom alles?
Die vraag die altijd terugkeert.

23-08-2013, 10:26 Geschreven door torfsherman  

Misschien ben je niet zo vertrouwd met het Nederlandse partijlandschap.

Geheel verschillend van het Belgische dat tot en met verweven zit in het communautaire.

  Abraham Kuyper een Nederlands icoon
 

Binnen dat Nederlandse partijbestel is er één opvallend buitenbeentje: de A.R.P., wat staat voor de Anti Revolutionaire Partij, de oudste Nederlandse politieke partij (1879)

De term Antirevolutionair werd in de 19e eeuw nog in eerste instantie gezien als een partij die zich verzette tegen de beginselen van de Franse Revolutie. Met name die van de menselijke soevereiniteit en daar tegenover de soevereiniteit van God plaatsten. De antirevolutionairen erkenden overigens wel dat de Revolutie ook nuttige gevolgen gehad had en voortgekomen was uit gerechtvaardigde kritiek op de toestanden ervoor. Ze waren dus niet 'contra-revolutionair' of tegen alle verandering, maar vonden het beter verandering geleidelijk door te voeren, niet schoksgewijs.

En daar wilde ik komen. Geloof in de geleidelijkheid.

Kijk naar de catastrofale afwikkeling van de Arabische Lente. Wat in Egypte begon als een uit de hand gelopen kampvuurnummerke is uitgedijd in een horrorscenario. Ineens krijgen we zicht op de gruwelijkheid van het fenomeen burgeroorlog. En het ergste is dat daarin nooit expliciet de goeden en de slechten aan te wijzen zijn. Alleen het leger en de wapens zijn een constante.

 wat vind je daarvan...
 

Een onontwarbare cocktail met razend gevaarlijke ingrediënten: nationalisme, religieus fundamentalisme, sociale wantoestanden, hautaine volksvreemde machthebbers, primitieve bevolking, grimmige opruiers en daar bovenop een barbaars gevecht om brute MACHT.

Dus is de vraag van de ARP terecht: is revolutie wel het beste pad richting verandering? Is het niet verkieselijk in te zetten op de geleidelijkheid?

Ik lees in Foreign Affairs (ik beloofde er op terug te komen) een groot artikel over de situatie vandaag in Cuba, in het post Castro, of beter gezegd in het (Raul)Castro#2-tijdperk. Raul is dus geen dubbelganger van Fidel. En dus kwamen na de terugtrekking van Fidel de zaken zachtjes in beweging. In zoverre dat nu Obama met het probleem zit zijn medeburgers mee te krijgen om de Cubaanse deur op een kier te zetten. Maar het komt goed, dat staat vast. Niet morgen, het moet zelfs niet overmorgen.

Het recept: niet bruuskeren. Laat niemand gezichtsverlies lijden, laat de oude vertrouwde leuzen nog maar even dreunen,  zin niet op revanche of wraak, laat rancune en afrekeningen achterwege, in één woord: de verstandige geleidelijkheid.

Maar daar zijn die schreeuwende, verblind opgehitste moslims te dom voor. Sorry. Maak mekaar dan maar kapot.

En stem voor de ARP.

Ps en met onze zesde staatshervorming en de zevende, achtste, negende in de maak, is België een voorbeeld van die geleidelijkheid. We komen er vast ook wel uit.

20-08-2013, 00:00 Geschreven door torfsherman  

Gisteren, op een familiefeestje, nog een discussie gehad over een bewering in mijn blog van 9/8 (Geloven of Kritisch zijn).
Daar beweer ik dat er voor het Antwerps dialectwoord "stoeffer" en liever nog "ne stoeffer),
geen volwaardig Algemeen Nederlands equivalent voorhanden is. 

Aangedragen werd: een pocher, een snoever, een opschepper, een grootspreker...

 dat is gene stoeffer   heel zeker ne stoeffer


Nachtje over geslapen, en... nee, die doen het geen van de vier voor mij. Weet je wat nog het dichtst in de buurt komt? Een "jan-mijn-voeten" maar dat staat zeker ook niet in De Dikke.

Maar laat mij nu niet gaan uitleggen wat "ne stoeffer" of een "jan-mijn-voeten" meer of minder heeft dan zijn vier collega's. Ook heel moeilijk onder woorden (alweer woorden) te brengen. Maar ik weet, of beter, ik voel het wel aan. Dat is heel subtiel.

Weet je wat ik uit deze kleine discussie onthoud?

Dat heel veel woorden, naast een zuiver semantische betekenis (Van Dale), ook nog eens zware gevoelslading meeslepen.
Maar gevoel, dan zijn we so wie so subjectief bezig.
En er bestaat, gelukkig maar, geen Dikke Van Dale om onze gevoelens definitief te catalogeren.

Gun ieder van ons zijn of haar unieke gevoelens.
Dat maakt het menselijk verkeer ook zo spannend.
En gun dus ook eenieder zijn privé taalidioom (dwz taalpersoonlijkheid).

19-08-2013, 22:08 Geschreven door torfsherman  

Het zal je natuurlijk maar overkomen als je blijft volharden in je weigering u over te leveren aan het spellen van een dagelijkse lijfkrant…. Op een mooie dag val je zonder lectuur.

Je kan dan natuurlijk nog altijd in 800 bladzijden Tolstoi duiken, maar daar is het te mooi weer voor.  Dus OP! naar de  krantenwinkel om de hoek op zoek naar leesvoer.

Een huis vol bedrukt papier. Je gaat eerst consequent voorbij de vette titels van Het Laatste Nieuws, omzeilt nadien de uitgebreide afdeling borsten-en-billen, negeert Woef en de poezenliefhebbers, je voelt niets bij het onbegrijpelijke computer abracadabra, en ja, helemaal achteraan staat er nog wat…..

En soms, heel soms doe je daar een vondst. Op het hoogste rek zie ik een op eerste gezicht aantrekkelijk magazine, op glanspapier (hou ik van): ik ben uitgekomen bij FOREIGN AFFAIRS. Er staan twee exemplaren van, ik neem er een van. Geen idee wie ooit dat tweede exemplaar zal nemen.

Een Amerikaans (New York) blad, tweemaandelijks, 170 pagina’s, published by the Council on Foreign Relations. Met een bijzonder overzichtelijke inhoudsopgave: Comments – Essays – Reviews & Responses..

Ik doe even de moeite om uit het colofon het Mission Statement van het blad over te tikken. Het komt uit het eerste nummer van dat blad dat verscheen op 1 september 1922.

Dat is een tekst die 91 jaar oud is.  

Ik heb nog nooit een mission statement gelezen dat in die mate mijn verwachtingen invulde.

Ik heb er de dagen nadien mijn vakantie mee vol gelezen.
Permitteer mij dat ik in de komende weken nog een paar keer uit dit blad zal citeren.

In diezelfde krantenwinkel lag een stapel van zeker een halve meter hoog, helemaal vooran met de Dag Allemaal van deze week. Gegarandeerde CIM cijfers voor dit blad: gemiddelde oplage vorig jaar 435.538 exemplaren per week,  maal minstens zes lezers per exemplaar -denk aan de kapper en de dokterswachtzaal = 3 miljoen Vlamingen of ongeveer 50%  van het prinsenvolk als vaste klant.

Mag ik even uit het nummer van deze week, het moet plezant blijven op deze Blog, enkele titels:

-          Astrid Bryan over de Filippijnse minnares van John. Het was een steek in mijn hart.

-          Lesley-Ann Poppe. De kans bestaat dat ze haar man vergiffenis schenkt.

-          Els, de zus van Mark Uytterhoeven. De schaamte na haar slippertje

-          Deken Mathieu Plessers uit Hamont (getooid in volledig gewaad) Ja, ik ben verliefd geweest. Ik ben ook maar een mens.

En nu de vraag van 1 miljoen: geef mij één beslissende reden waarom Foreign Affairs zich “beter” dan Dag Allemaal zou mogen noemen.

17-08-2013, 09:43 Geschreven door torfsherman  

Ik moet nog denken aan dat meisje, Erasmus studentje in Cairo, enkele weken geleden. Erbij gehaald door de mannen van de nieuwsdienst van de VRT. Op dat Tahrirplein.

Zij vond  het allemaal zo spannend en toch ook wel leuk.
“We hebben de hele nacht gezongen en gedanst op dat plein…”

Een maand later liggen er 600 van haar medestanders tegen Moebarak, dood op de grond in de grote Rabaa Adawiya moskee. Hoeveel zuller er vanavond nog bijkomen?

Spannend, dat zeker.  Leuk, iets minder.

Maar onze Radio1 berichtgeving laat niets onverlet om ons op de hoogte te houden
Gisteren mijn oren niet geloofd:

“En nu schakelen we over naar onze correspondent Jens Franssen, die naar Caïro is afgereisd  om verslag te doen van de gebeurtenissen aldaar."

En gisteren was Jens al aan de lijn vanuit de Rabaa Adawiya moskee.

“Allo Jens, kun jij ons nog nieuws brengen over de gebeurtenissen daar?”
“Ik sta hier nu in de moskee die bezaaid ligt met lijken. Ik zal proberen, LIVE (!) de lijken te gaan tellen.”
En  zowaar, Jens begon te tellen:
“een, twee,  drie… zesendertig, zevenendertig, negenenzeventig,  tachtig (Jens moest adem scheppen),  honderd tien, honderd elf… en aan honderd vijfendertig moest hij het opgeven…
“Het zijn er echt teveel.”
“En Intussen zie ik  jongetjes rondgaan,  met spuitbusjes déodorant tegen de ondraaglijke lijkengeur”.

Dubbele prijs voor VRT Nieuwsuitzendingen:
1. Korter op de bal kan dus niet, luisteraar mocht meetellen. Arme Jens die bezweek aan 135. Maar tot zeshonderd doorgaan, dan haken de luisteraars af, zoveel is zeker.
2. En op het aanstaande Radio en TV Gala in het Kursaal in Oostende einde dit jaar kan Jens de prijs van de goede smaak niet meer mislopen .

Déodorant, begot. Kan het meer live?
Eindelijk geur op Radio en TV.

16-08-2013, 00:00 Geschreven door torfsherman  

 
Half Oogst.

Nee, in Antwerpen willen ze van geen wijken weten:
15 augustus, O.L.V. Hemevaart is de enige echte Moederkesdag.

En als toemaatje mag je er ook een Mariekesdag van maken.
Dubbele pret als je moeder Marie heet.

Ik hield onderstaande tekst al een hele tijd in reserve
om hem vandaag met u te delen.
Het is een gedicht van de Nederlandse dichter Rutger KOPLAND


Laat u met mij ontroeren,
en kijk hoeveel meer, met minder woorden, een echte dichter uitdrukken kan.

Moederkesdag 2013

Ik ging naar moeder om haar terug te zien

Ik zag een vreemde vrouw. Haar blik was wijd en

Leeg, als keek zij naar de verre overzijde

van een water, niet naar mij, Ik dacht misschien

 - toen ik daar stond op het gazon, pilsje gedronken
in de kantine van het verpleegtehuis, de tijd
ging langzaam in die godvergeten eenzaamheid -
misschien zou’t goed zijn als er nu Psalmen klonken.

Het was mijn moeder, het lijfje dat daar roer-
loos stond in ’t gras, alleen haar dunne haren
bewogen nog een beetje in de wind, als voer

zij over stille waatren naar een oneindig daar en
later, haar God. Er is geen God, maar ik bezwoer
Hem Zijn belofte na te komen, haar te bewaren.

Rutger Kopland



Bijhorende foto deze keer totaal overbodig,
wat kan een beeld aan deze woorden toevoegen?

....en eerlijk is eerlijk,
 ik pikte dit gedicht op in de aanhef van de Elcker-Ik Herfst brochure 2013
de fijne smaak van Hugo.

15-08-2013, 18:56 Geschreven door torfsherman  

  Ongelovige Thomas, patroon van de kritische geesten

Geloven, kritisch zijn, waarheid of verzinsel, intelligente klap of uit uw nek staan lullen…

Geef toe, we geloven allemaal zo snel wat we graag geloven (goede eigenschap !)

Of soms volstaat zelfs het dat het goed gezegd is of mooi klinkt om het zomaar te geloven.

Zoals in de citaten hierna, opgepikt in Vrij Nederland van 3 augustus 2013.

Aan het woord is de 69-jarige schrijfster Coot van Doesburgh.

Lust en Wellust

Is dat meer mannelijk of meer vrouwelijk?

Ooit probeerden ze naast de Playboy een Playgirl te maken. Met blote mannen erin.
Dat verkocht voor geen moer – ja, aan homo’s -.
Vrouwen hebben die visuele prikkels van naakt helemaal niet, die zijn eerder geprikkeld doordat een man iets leuks zegt of door hoe hij kijkt.

Jaloezie en ‘Stoeffen’
Een lelijke karaktertrek?
Laat uw streng  oordeel maar achterwege, jaloezie is altijd een teken van onzekerheid.
Net zoals ‘stoeffen’ (sorry voor het dialect, ik ken geen juister woord in het Nederlands) een teken is van een woekerend minderwaardigheidscomplex.

Al wat een mens doet is compensatie voor een tekort.

Het klinkt telkens leuk en daardoor ben je geneigd het aan te nemen.

Maar is het wel zo?  
Het zou wel plezant zijn als het waar was, dat is het probleem.

09-08-2013, 09:29 Geschreven door torfsherman  

Om die 10.000 te vieren…

   PI  of....



Drie reflecties over het getal PI
(ik weet echt niet waar ik dat Griekse teken op mijn azerty moet vinden)

          intussen opgelost dankzij de reactie van een trouwe bezoeker.
          kies als lettertype SYMBOL en je kunt het hele Griekse alfabet en nog veel meer intikken.
          tik in  pppppp en je krijgt    ppppppp     of naar keus   aaaa   bbbbbb   yyyyyy

PI is een begrip uit de meetkunde. 
Om bijv. de omvang van een cirkel te berekenen moet je  2 x straal x PI vermenigvuldigen
Voor de oppervlakte is dat  r²xPI of straal x straal x PI.

PI = 3,14… (en een oneindig aantal cijfers achter de komma)

So far, so good. Het werkt. Dat is al veel.

Maar zo simpel is het nu ook weer niet.
Ik heb drie probleempjes.

1. Een verbazend wiskundig raadseltje.
Nee nee, je moet er geen wiskunde voor kennen om u met mij te verbazen.

Vergroot nu die omvang met 1 (één)cm, dat wordt dan 44,98 cm
Grotere omvang, dus grotere straal.
Maar hoeveel groter is die straal nu?

Begin niet te rekenen: die straal zal ALTIJD exact 0,16 groter worden , 
ALTIJD 0,16  ook bij een cirkel met straal 87 kilometer:  + 0,16.

Een cirkel met omvang 43,98 had als straal 7
Een cirkel met omvang 44,98 zal altijd een straal hebben van 7,16.

Kun jij daar een verklaring voor bedenken? Heeft natuurlijk alles met PI te maken.
En zo zie je hoe verwant wiskunde en logica zijn.

2. De cijfertjes na de komma.

Omdat PI (3,14… ) een oneindige reeks cijfertjes na de komma heeft, zul je NOOIT de 100% exacte omvang van een cirkel kunnen kennen.
Je zult altijd nog een aantal cijfertjes na de komma niet meerekenen.
Dus uw uitkomst is ALTIJD bij benadering juist. 

Wat wil dat zeggen?
Natuurlijk heeft een cirkel een exacte omvang.
Kijk naar uw tekening: die omvang staat daar te blinken.
Alleen, en dat is de tweede verbazing, zul je die omvang NOOIT exact in een getal kunnen uitdrukken. Dat getal bestaat niet. (???)

Filosofisch betekent dat dat niet alles in cijfers is uit te drukken, alhoewel het er gewoon is.
Dat heeft een cirkel dus gemeen met bijv. geluk….

3. En dan de ultieme vraag. En dan zijn we bij GOD.

Wie heeft nu dat getal PI bedacht, dat dat 3,14…. (+ oneindig aantal cijfers na komma) moest zijn?
En altijd is en zal zijn.
Ook in een ander sterrenstelsel, en ook vlak na de Big Bang was dat 3,14…..

Was het dan God op de zoveelste scheppingsdag die dacht als hij de cirkel (wellicht de zon) schiep ?
laat ons de verhouding omvang/middellijn nu eens op  3,14…. pakken. 
En ’s avonds zag hij weer dat het goed was.
Straffe God, toch.

Alleen vrees ik dat zelfs God aan die 3,14…. niets te zeggen had.
God kan ook niet buiten de logica.
Zou PI dan soms de ultieme godheid zijn? Iets of iemand die God bevelen geeft?

07-08-2013, 00:00 Geschreven door torfsherman  

02-08-2013, 14:35 Geschreven door torfsherman  

Moeilijke woorden

Als je nu voor iets moet oppassen met deze temperaturen, dan is dat het gebruik van moeilijke woorden. Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat zulke woorden, bij overdadig gebruik, kunnen leiden tot complete uitdroging. Zodanig dat je zelfs de simpele woorden niet meer verstaat.

Maar soms kan een eenvoudig voorval op een prachtige manier een moeilijk woord verstaanbaar maken. Ik heb een goed voorbeeld: de RECHTSTAAT, die zowat het hoogste goed zou zijn die wij in een democratosche samenleving te verdedigen hebben.

Maar wat is dat juist: de rechtstaat?

Een vriend stuurt mij een bericht door waarin Freddy Van Gaever (°1938, senator voor Vlaams Belang) op het net een verhaal lanceert onder de kop: “Treinramp in Frankrijk. Censuur in de Democratie”. Daarin doet de senator het verhaal van benden allochtone criminelen die, nog voor de reddingswerkers ter plekke waren,  toesloegen om de gekwetsten, van wie er verschillende stervende waren, te beroven. Tot daar aan toe (sic), jammert Freddy, maar wat vooral steekt is “de democratisch samenzwering van onze media en politici, en en volley wordt ook onze prille koning Philippe mee in het bad getrokken, om dat schandaal dood te zwijgen. Er is nog geen begin van bewijs aangedragen dat dit verhaal vals is”.
Einde citaat.

Ja….

Alleen vergeet Freddy één klein detail… dat in een democratie het bewaken van de Rechtstaat het kerngegeven is, dat is een staat waarin het RECHT en de rechtsprincipes het aller hoogste goed zijn.

Welnu, één van die basisprincipes zegt dat, men drukt het in het Latijn uit -zo oud is dat principe- Actori incubit probatio, de aanlegger, dat is hij die iets beweert (het weze de burger, de staat of het Openbaar Ministerie) zijn bewering moet bewijzen. Anders moet hij zwijgen. En kan hij zelf vervolgd worden voor laster.

Het is dus NIET zo dat iemand anders de valsheid, de onwaarheid van die bewering moet aantonen.  Dat was het geheide principe in de communistische heilstaat: Gij zijt een spion en bewijs jij nu maar dat je het niet bent. Dat is ’einde Rechtstaat’.

Dat is dus de Rechtstaat, want daarover ging het toch, een moeilijk woord helder maken, het handhaven van de grondslagen van een fatsoenlijke samenleving. Tegen elke prijs !

Maar dat staat vast niet in het Vlaams Belang Zeventig Punten programma.

02-08-2013, 00:00 Geschreven door torfsherman  

          


Fietsen chez les Ch'tis
 

Tijdens mijn korte vakantie aan de Westkust, natuurlijk gaan fietsen in het land van de Ch’tis, wereldbekend sinds de geestige film van Dany Boom Bienvenue chez les Ch’tis (onlangs terug te zien op TV).

Niemand in beschaafd Franrijk gelooft dat het land van de Ch‘tis nog Frankrijk is, zo’n raar taaltje dat die mensen uit de streek rond Bergues (Le Nord) spreken: bijv. elk S wordt een CHt, en elke CH wordt een S. Salade wordt chtalade en savoir wordt chtavoir. Maar dat dan consequent volgehouden.

Steek even voorbij Beauvoorde de grens over en je rijdt zo hun gebied in. En dat deed ik. Mijn eerste afstap: Hondschoote, een klein stadje (wel zo Zuid Nederlands dat daar in 1566, aangestookt door de beruchte hagepreken, de Beeldenstorm begon) met een ruim oversizde kerk, met beiaard en een paar ongesofistikeerde cafés. Ik belandde in La Chope, midden op de ook iets te ruim bemeten Place Charles De Gaulle. Café, Bar (un Zinque), Tabac, Presse en …PMU.

Amper drie kilometer voorbij het grensdorp Houtem, en Franser kan het haast niet.

Drie oudere mannen zitten afzonderlijk in het half donker aan een tafeltje, elk gebogen over de minuscule lettertjes van een krant met de recentste uitslagen van de paardenkoersen.  Ze vullen hun PMU bulletin in met een serieux die je in een café zelden ziet. De kruisjes op hun bulletin worden zwaar gewikt en gewogen. Er wordt onderling niet overlegd want als ik hen te veel vertel verkleint dat mijn winstkapitaal.

Ik keek ze diskreet een tijdje aan en zag nog eens wat een illusie met mensen kan doen.

Want elk van die mannen is overtuigd dat, als ze maar serieus genoeg over die kruisjes napeinzen, deze of volgende week het groot lot hun toelacht. En waarom niet? Ze hebben hun lot toch in eigen handen, alleen goed en lang genoeg snuisteren in die kleine cijfertjes en lettertjes.

Hoe kun je nu, zoals sommige filosofen doen, zo heftig tegen illusies zijn?

En dan vooral tegen deze variant van illusies: een illusie met de illusie dat het geen illusie is.

En aan de zinque wordt nog een rondje pastis  besteld.   Ch'anté !

Ik hoop dat je je bij dit tableau vivant iets kunt voorstellen. Of anders eens tot daar rijden.

  Hondschoote

01-08-2013, 00:00 Geschreven door torfsherman  

Ik hoor op Radio1 dat vannacht de Genste Fieste, na 10 dagen "feesten gelijk de beesten", OVER zijn.
Dat soort feesten eindigen niet, die gaan over.

Tien dagen ook dat de media u op alle manieren een complex aanpraten  
als je er daar in hartje Gent niet bij bent.
Mensen toch, wat daar allemaal te beleven is.... en gij zit daar thuis te koekeloeren.



Op Radio 1 in het ochtendnieuws hoor ik dat op de Vlasmarkt nog een massa feestvierders doorgaat.
Doorgaat met zuipen (en het wel spijtig vinden van die vrouw die vermoord is, maar ja...).
Bijeengetrommeld door "de sociale media"
(het kunnen niet altijd dictators zijn die verdreven moeten worden)
die tot die after party opriepen
en vooral willen opscheppen dat ZIJ er nog niet door zitten. 

Waar zijn die handjes...... komaan.

Ben ik nu a fucking angry old man?
Of is, zonder dat ik er erg in had, ernst een scheldwoord geworden?

30-07-2013, 10:55 Geschreven door torfsherman  

Op de terugtocht van het koele Noordzeestrand naar de zwoele Kempen, in een nachtdonker onweer verzeild.

Toch goed en levend thuis.

We zijn dus VROEM.

Doet me denken aan die speaker op Radio Minverva gistermiddag.
Als ik uit de richting Gent kom zoek ik direct na Sint Niklaas  altijd deze seniorenzender (98.00).

En die gaat dan makkelijk mee tot in Boechout. Toch altijd goed voor een half uurtje luisterplezier.

Het boeiende aan die zender is dat die werken met een vijftigtal, vrijwillige, medium- tot hoog bejaarde presentatoren. Ieder maakt zijn programma zoals hij het graag hoort. Er wordt maar één eis gesteld: de muziek mag de jaren zestig niet voorbijsteken. Dat volstaat om “goede radio” te maken.

Tegen wie zegde't.
 

Gistermiddag was er zo’n knar bezig van twaalf tot twee. En verrassend bij deze gast, in een vrij behoorlijk Nederlands, iets wat opvalt bij Minerva..

Even voor één zegt die presentator: “En nu nog dit en dat plaatje van die en deze crooner, dan ga ik eruit tot na  het “gesproken dagblad” (die term hoor je ook niet zo vaak meer). Tot SEBIET”.

Tot sebiet.

Dan wijk je toch geen seconde van uw radio, want die gast is sebiet terug.

En dat is iets geheel anders dan: tot zo, dra, zodra, weldra, straks, dan... dat kan volgende week ook zijn. Maar sebiet dat is sebiet.


Sebiet  heeft merkwaardig genoeg nog een tweede dialect betekenis in de zin van: "'k  zal u sebiet is...." Een dreigement dat hoogstwaarschijnlijk niet wordt uitgevoerd, maar alleen als afschrikking dient.

 
Leve het dialect waar ik me zo aan stoor in de publiek ruimte.  Lees Vroem (2)

28-07-2013, 18:39 Geschreven door torfsherman  

Aboyer le Flamand.

Op vakantie word je er nog eens met je neus op geduwd:

Je ziet en hoort overal Vlaamse mensen bezig in hun meest ongecompliceerde staat van ontspannenheid. Relax.

Een ronduit onthutsende ervaring hoe zo vele jaren inspanning voor het veralgemeend gebruik van een beschaafd Nederlands, in Vlaanderen quasi resultaatloos zijn gebleven.. 

Je mag de omstandigheid kiezen: op de fiets, in de winkel, op een terras, op de golf, al wandelend, op de kusttram, in de frituur of in het chiek restaurant…. wat een schabouwelijke klanken de doorsnee Vlaming daar uitstoot. En het lijkt erop: hoe leuker hoe platter.

  Vlaming in zijn naturel
 

Neenee, kom niet af, ik verlang he-le-maal niet  dat bekakte Nederlands van een Frans Van Mechelen indertijd , maar gewoon een poging tot beschaving. Dat andere Vlamingen van een aanpalend kanton nog kunnen volgen waarover het gaat.

Ik krimp altijd ineen van schrik dat er een Franstalige die juist Nederlands leerde, in de buurt is.

Ces gens qui aboient le Flamand, zong Jacques Brel, en wij waren geaffronteerd.

En dan het goede nieuws....

Dat hardnekkige dialectprobleem lijkt meer en meer een generatieprobleem.

Het lijkt wel: hoe ouder hoe platter.

Maar hier dan het goede nieuws: met de kinderen van onze kinderen schijnt het heel duidelijk de goede kant op te gaan.

Je komt ze haast niet meer tegen , kinderen die het dialect van hun grootouders als voertaal gebruiken.

Wel héél geestig als je dan op zo’n zomerterras een intergenerationeel gesprekje volgt: de grootmoeder met haar kleinzoon: leuk vervangt standaard het vertrouwde plezant, en een crèmeke met crème fraiche is een ijsje met slagroom geworden.

“Vindet niet leuk Arneke, met de oma naar de zee?” (de moemoe is al enige tijd oma geworden).

Eindelijk dus een oplossing in zicht.

Allo, mijnheer Florquin en Fraeters, mevrouw Van Avermaet….het komt goed hoor.

28-07-2013, 18:29 Geschreven door torfsherman  

19-07-2013, 14:45 Geschreven door torfsherman  

Zuinig zijn op alles

Inderdaad, het is ons geraden zuinig te zijn met…

drinkwater, CO² uitstoot, afvalproductie, fritten eten en wat nog allemaal

maar ook met….

Mensen doodgraag zien

Want dit kan uw persoonlijk geluk schaden.

???

Perverse maar juiste redenering:

Ik ben maar ten volle gelukkig als alle personen die ik doodgraag zie gelukkig zijn,

Als iemand van wie ik erg veel houd ongelukkig is, ben ik met hem/haar even ongelukkig.

(dat heet dan empathie)

Dus zuinig met empathie, met graag zien.

ALSOF….

Empathie en iemand doodgraag zien binnen het bereik van de vrije wil valt.

19-07-2013, 08:46 Geschreven door torfsherman  

Net het jongste boek van Joël De Ceulaer dicht geslagen.
Denken als Ambacht, met als ondertitel: De Levenswijsheid van tien Vlaamse Filosofen.

Tien mensen die in Vlaanderen erkend het ambacht van het professionele denken uitoefenen;

Alle grote namen zijn aanwezig, zowel uit Leuvense als uit Gentse of Brusselse sfeer, met 10 wondermooie foto’s van Filip Van Roe.

Ik heb dat boekje zeer intens en vooral interactief gelezen.

Dat wil zeggen, ik heb bij elke filosoof  (op drie uitzonderingen na – zie verder) een reeks vragen of minstens kritische opmerkingen genoteerd. En daar ga ik de komende maanden mee aan de slag. Ik wil pogen op een aantal van die vragen zelf een begin van antwoord te vinden, hetzij via mijn Blog Opus 1932, hetzij live in klein gezelschap (dat wordt vast cafépraat, maar die kan ook verstandig zijn).

Een boekje dat ik mijn bezoekers van harte aanbeveel. Joël De Ceulaer was de juiste man om aan die 10 filosofen de juiste vragen te stellen en te vermijden dat men in het Dag Allemaal sfeertje verzeilde.

En toch geef ik je, als je gaat lezen, nu al de raad drie van die tien filosofen over te slaan. En niet van de minste. Ik leg uit.

1. Etienne Vermeersch gaat spijtig genoeg de mist in. Maar die man geeft zoveel interviews en komt zoveel in de media, dat hij zich waarschijnlijk vergist heeft en gedacht dat hij een interview voor Story moest ‘doen’. Wij vernemen dat Etienne op zijn 24 voor het eerst gemasturbeerd heeft en dat zijn eerste kus van een meisje naar mosselen smaakte. Vermeersch stond duidelijk op een fout perron.
2. Jaap Kruithof. Een gesprek met hem (hij weigerde een interview) kort voor zij overlijden, heeft veel pijn en miserie, zijn geest laat hem soms in de steek maar niet zijn ongebreideld temperament. Zonder vragen raast hij zelf het hele stuk vol. Hij beroemt er zich nog op dat hij ooit in de Carrefour het hele rek met spaghetti omkeilde. Omdat er naar zijn zin teveel soorten spaghetti stonden. Dit is een man in een ontluisterende staat van aftakeling.
3. En dan zonder enig excuus het ergste geval: Ulrich Libbrecht die hier weer met een onvoorstelbare arrogantie en ongehinderd door enige vorm van zelfrelativering, zichzelf de filosofisch koning van België waant. Alles kent hij, alles weet hij, alles heeft hij grondig bestudeerd. Een vraag aan de bezoekers: als ik ooit op mijn blog, op enige manier een begin van die toon aansla, verwittig mij dan per ijlbode en ik stop met schrijven en sticht de Orde van het Witte Blad.

Maar buiten deze drie details, een boekje om te koesteren en bij de hand te houden.

We komen er later op terug.

17-07-2013, 11:19 Geschreven door torfsherman  

Verifieer regelmatig uw meningen…

Ik ben geen krantenlezer. Nog minder een krantenverslaafde. Ik kan perfect zonder een krant.

Denk ik.

Mening. Dus… regelmatig verifiëren. Is dat wel waar?

Dus stapte ik zaterdagochtend de krantenwinkebinnenl  en kocht weekendeditie De Morgen.
126 bladzijden dicht bedrukt papier voor maar 3,50 €.

Ik ben daar een halve zaterdag mee zoet geweest.
En?

1. Ik heb in die 126 bladzijden niets gevonden dat voor mij enige relevantie had en dat ik ‘s ochtends nog niet gehoord had op het nieuws van Radio1. Alleen werd al dat oud nieuws (treinramp in Frankrijk, homeopathie aan banden, griepprik voor kinderen, Werchter loopt storm voor Bruce Springsteen enz.) alles nog eens met veel meer woorden en vette foto’s herhaald, zonder er iets aan toe te voegen.
   
2. Een aantal nieuwe feiten die dan toch  aan bod kwamen: van de Wurger van Boston Albert De Salvo staat nu, dertig jaar na zijn dood vast dat hij wel degelijk de Wurger van Boston was. Van dat soort nieuws zakt mijn broek op mijn enkels.
   
3. En dan hopen meningen, over alles en nog wat (de bewezen achterlijkheid van Ierland, een week die pijn heeft gedaan aan de NVA, we zijn België aan het kapot verkavelen) ja, die had ik stuk voor stuk kunnen voorspellen toen ik in die krantenwinkel De Morgen vast nam en niet De Standaard.  Ik denk dat ik in heel die krant geen drie vraagtekens ben tegengekomen, zo zeker van hun stuk zijn die mannen.

Eigenlijk na een half uurtje werd vooral één ding duidelijk: ik, Opus32 (80), sta haaks op het profiel van de lezersgroep die de geldschieters van die krant voor ogen hebben. Geen probleem, die financiers kennen hun vak beter dan ik. En ze moeten voor mij geen krant maken. Je ne suis demandeur de rien…

Dus meningtest geslaagd . Ik kan volgende zaterdag mijn 3,50 € anders besteden.

Misschien een bakje rode aalbessen, graag ontsteeld als dat kan voor die prijs.

15-07-2013, 09:45 Geschreven door torfsherman