Het zal je natuurlijk maar overkomen als je blijft volharden in je weigering u over te leveren aan het spellen van een dagelijkse lijfkrant…. Op een mooie dag val je zonder lectuur.

Je kan dan natuurlijk nog altijd in 800 bladzijden Tolstoi duiken, maar daar is het te mooi weer voor.  Dus OP! naar de  krantenwinkel om de hoek op zoek naar leesvoer.

Een huis vol bedrukt papier. Je gaat eerst consequent voorbij de vette titels van Het Laatste Nieuws, omzeilt nadien de uitgebreide afdeling borsten-en-billen, negeert Woef en de poezenliefhebbers, je voelt niets bij het onbegrijpelijke computer abracadabra, en ja, helemaal achteraan staat er nog wat…..

En soms, heel soms doe je daar een vondst. Op het hoogste rek zie ik een op eerste gezicht aantrekkelijk magazine, op glanspapier (hou ik van): ik ben uitgekomen bij FOREIGN AFFAIRS. Er staan twee exemplaren van, ik neem er een van. Geen idee wie ooit dat tweede exemplaar zal nemen.

Een Amerikaans (New York) blad, tweemaandelijks, 170 pagina’s, published by the Council on Foreign Relations. Met een bijzonder overzichtelijke inhoudsopgave: Comments – Essays – Reviews & Responses..

Ik doe even de moeite om uit het colofon het Mission Statement van het blad over te tikken. Het komt uit het eerste nummer van dat blad dat verscheen op 1 september 1922.

Dat is een tekst die 91 jaar oud is.  

Ik heb nog nooit een mission statement gelezen dat in die mate mijn verwachtingen invulde.

Ik heb er de dagen nadien mijn vakantie mee vol gelezen.
Permitteer mij dat ik in de komende weken nog een paar keer uit dit blad zal citeren.

In diezelfde krantenwinkel lag een stapel van zeker een halve meter hoog, helemaal vooran met de Dag Allemaal van deze week. Gegarandeerde CIM cijfers voor dit blad: gemiddelde oplage vorig jaar 435.538 exemplaren per week,  maal minstens zes lezers per exemplaar -denk aan de kapper en de dokterswachtzaal = 3 miljoen Vlamingen of ongeveer 50%  van het prinsenvolk als vaste klant.

Mag ik even uit het nummer van deze week, het moet plezant blijven op deze Blog, enkele titels:

-          Astrid Bryan over de Filippijnse minnares van John. Het was een steek in mijn hart.

-          Lesley-Ann Poppe. De kans bestaat dat ze haar man vergiffenis schenkt.

-          Els, de zus van Mark Uytterhoeven. De schaamte na haar slippertje

-          Deken Mathieu Plessers uit Hamont (getooid in volledig gewaad) Ja, ik ben verliefd geweest. Ik ben ook maar een mens.

En nu de vraag van 1 miljoen: geef mij één beslissende reden waarom Foreign Affairs zich “beter” dan Dag Allemaal zou mogen noemen.

17-08-2013, 09:43 Geschreven door torfsherman  

Ik moet nog denken aan dat meisje, Erasmus studentje in Cairo, enkele weken geleden. Erbij gehaald door de mannen van de nieuwsdienst van de VRT. Op dat Tahrirplein.

Zij vond  het allemaal zo spannend en toch ook wel leuk.
“We hebben de hele nacht gezongen en gedanst op dat plein…”

Een maand later liggen er 600 van haar medestanders tegen Moebarak, dood op de grond in de grote Rabaa Adawiya moskee. Hoeveel zuller er vanavond nog bijkomen?

Spannend, dat zeker.  Leuk, iets minder.

Maar onze Radio1 berichtgeving laat niets onverlet om ons op de hoogte te houden
Gisteren mijn oren niet geloofd:

“En nu schakelen we over naar onze correspondent Jens Franssen, die naar Caïro is afgereisd  om verslag te doen van de gebeurtenissen aldaar."

En gisteren was Jens al aan de lijn vanuit de Rabaa Adawiya moskee.

“Allo Jens, kun jij ons nog nieuws brengen over de gebeurtenissen daar?”
“Ik sta hier nu in de moskee die bezaaid ligt met lijken. Ik zal proberen, LIVE (!) de lijken te gaan tellen.”
En  zowaar, Jens begon te tellen:
“een, twee,  drie… zesendertig, zevenendertig, negenenzeventig,  tachtig (Jens moest adem scheppen),  honderd tien, honderd elf… en aan honderd vijfendertig moest hij het opgeven…
“Het zijn er echt teveel.”
“En Intussen zie ik  jongetjes rondgaan,  met spuitbusjes déodorant tegen de ondraaglijke lijkengeur”.

Dubbele prijs voor VRT Nieuwsuitzendingen:
1. Korter op de bal kan dus niet, luisteraar mocht meetellen. Arme Jens die bezweek aan 135. Maar tot zeshonderd doorgaan, dan haken de luisteraars af, zoveel is zeker.
2. En op het aanstaande Radio en TV Gala in het Kursaal in Oostende einde dit jaar kan Jens de prijs van de goede smaak niet meer mislopen .

Déodorant, begot. Kan het meer live?
Eindelijk geur op Radio en TV.

16-08-2013, 00:00 Geschreven door torfsherman  

 
Half Oogst.

Nee, in Antwerpen willen ze van geen wijken weten:
15 augustus, O.L.V. Hemevaart is de enige echte Moederkesdag.

En als toemaatje mag je er ook een Mariekesdag van maken.
Dubbele pret als je moeder Marie heet.

Ik hield onderstaande tekst al een hele tijd in reserve
om hem vandaag met u te delen.
Het is een gedicht van de Nederlandse dichter Rutger KOPLAND


Laat u met mij ontroeren,
en kijk hoeveel meer, met minder woorden, een echte dichter uitdrukken kan.

Moederkesdag 2013

Ik ging naar moeder om haar terug te zien

Ik zag een vreemde vrouw. Haar blik was wijd en

Leeg, als keek zij naar de verre overzijde

van een water, niet naar mij, Ik dacht misschien

 - toen ik daar stond op het gazon, pilsje gedronken
in de kantine van het verpleegtehuis, de tijd
ging langzaam in die godvergeten eenzaamheid -
misschien zou’t goed zijn als er nu Psalmen klonken.

Het was mijn moeder, het lijfje dat daar roer-
loos stond in ’t gras, alleen haar dunne haren
bewogen nog een beetje in de wind, als voer

zij over stille waatren naar een oneindig daar en
later, haar God. Er is geen God, maar ik bezwoer
Hem Zijn belofte na te komen, haar te bewaren.

Rutger Kopland



Bijhorende foto deze keer totaal overbodig,
wat kan een beeld aan deze woorden toevoegen?

....en eerlijk is eerlijk,
 ik pikte dit gedicht op in de aanhef van de Elcker-Ik Herfst brochure 2013
de fijne smaak van Hugo.

15-08-2013, 18:56 Geschreven door torfsherman