Op de terugtocht van het koele Noordzeestrand naar de zwoele Kempen, in een nachtdonker onweer verzeild.

Toch goed en levend thuis.

We zijn dus VROEM.

Doet me denken aan die speaker op Radio Minverva gistermiddag.
Als ik uit de richting Gent kom zoek ik direct na Sint Niklaas  altijd deze seniorenzender (98.00).

En die gaat dan makkelijk mee tot in Boechout. Toch altijd goed voor een half uurtje luisterplezier.

Het boeiende aan die zender is dat die werken met een vijftigtal, vrijwillige, medium- tot hoog bejaarde presentatoren. Ieder maakt zijn programma zoals hij het graag hoort. Er wordt maar één eis gesteld: de muziek mag de jaren zestig niet voorbijsteken. Dat volstaat om “goede radio” te maken.

Tegen wie zegde't.
 

Gistermiddag was er zo’n knar bezig van twaalf tot twee. En verrassend bij deze gast, in een vrij behoorlijk Nederlands, iets wat opvalt bij Minerva..

Even voor één zegt die presentator: “En nu nog dit en dat plaatje van die en deze crooner, dan ga ik eruit tot na  het “gesproken dagblad” (die term hoor je ook niet zo vaak meer). Tot SEBIET”.

Tot sebiet.

Dan wijk je toch geen seconde van uw radio, want die gast is sebiet terug.

En dat is iets geheel anders dan: tot zo, dra, zodra, weldra, straks, dan... dat kan volgende week ook zijn. Maar sebiet dat is sebiet.


Sebiet  heeft merkwaardig genoeg nog een tweede dialect betekenis in de zin van: "'k  zal u sebiet is...." Een dreigement dat hoogstwaarschijnlijk niet wordt uitgevoerd, maar alleen als afschrikking dient.

 
Leve het dialect waar ik me zo aan stoor in de publiek ruimte.  Lees Vroem (2)

28-07-2013, 18:39 Geschreven door torfsherman  

Aboyer le Flamand.

Op vakantie word je er nog eens met je neus op geduwd:

Je ziet en hoort overal Vlaamse mensen bezig in hun meest ongecompliceerde staat van ontspannenheid. Relax.

Een ronduit onthutsende ervaring hoe zo vele jaren inspanning voor het veralgemeend gebruik van een beschaafd Nederlands, in Vlaanderen quasi resultaatloos zijn gebleven.. 

Je mag de omstandigheid kiezen: op de fiets, in de winkel, op een terras, op de golf, al wandelend, op de kusttram, in de frituur of in het chiek restaurant…. wat een schabouwelijke klanken de doorsnee Vlaming daar uitstoot. En het lijkt erop: hoe leuker hoe platter.

  Vlaming in zijn naturel
 

Neenee, kom niet af, ik verlang he-le-maal niet  dat bekakte Nederlands van een Frans Van Mechelen indertijd , maar gewoon een poging tot beschaving. Dat andere Vlamingen van een aanpalend kanton nog kunnen volgen waarover het gaat.

Ik krimp altijd ineen van schrik dat er een Franstalige die juist Nederlands leerde, in de buurt is.

Ces gens qui aboient le Flamand, zong Jacques Brel, en wij waren geaffronteerd.

En dan het goede nieuws....

Dat hardnekkige dialectprobleem lijkt meer en meer een generatieprobleem.

Het lijkt wel: hoe ouder hoe platter.

Maar hier dan het goede nieuws: met de kinderen van onze kinderen schijnt het heel duidelijk de goede kant op te gaan.

Je komt ze haast niet meer tegen , kinderen die het dialect van hun grootouders als voertaal gebruiken.

Wel héél geestig als je dan op zo’n zomerterras een intergenerationeel gesprekje volgt: de grootmoeder met haar kleinzoon: leuk vervangt standaard het vertrouwde plezant, en een crèmeke met crème fraiche is een ijsje met slagroom geworden.

“Vindet niet leuk Arneke, met de oma naar de zee?” (de moemoe is al enige tijd oma geworden).

Eindelijk dus een oplossing in zicht.

Allo, mijnheer Florquin en Fraeters, mevrouw Van Avermaet….het komt goed hoor.

28-07-2013, 18:29 Geschreven door torfsherman