Het grote verdriet van datzelfde Vlaanderen

Goed zo, Vlaanderen. Op één puntje na dan.

Een half uurke geprobeerd op dat terras aan de Palingbeek de gesprekken aan de tafel naast ons te volgen. Want er werd druk gepraat, opgetogen en luid. Hier en daar herkende ik een woord maar een gehele zin meepikken… nee, dat zat er niet in. Mensen, maar wat een zwaar dialect is hier nog de regel. Hier? Nee, volg de fietsende OKRA dames in Kermt of in Zaffelare of Bunsbeek, het zal je als talige allochtoon niet gegund zijn een gesprek te volgen.

En dat is dan het GROTE verdriet van Vlaanderen, denk ik. Dat onuitroeibare dialect, zeg maar mishandeling van de eigen taal. Hoe ga ik een Waal nog overtuigen dat Nederlands leren niet anders meer kan? Ik zie die Waal hier al zitten op dat terras.

Het Grote Verdriet van Vlaanderen dus. Wel met dubbel voorbehoud.

1. Ik denk dat het vooral toch deze OKRA leeftijd is die er niet aan denkt enige moeite te doen om hun dialect wat te kusschen. Waarom eigenlijk? Het is nu zo gezellig, en we zijn toch onder ons? Gelukkig weet ik dat het onder de jongeren, vooral de kleinsten, veel beter gesteld is. Daar speelt het snobisme in de A.N. kaart: zwaar dialect wijst op “geen opvoeding”. Beschaafd Nederlands dus als status symbool. Mooi zo.
2. Inderdaad, het is nu zo gezellig, dan ga je de sfeer toch niet bederven met wat stijve woorden. En dat is het nou juist: bij die generatie is het Algemeen Nederlands een zondagse pak, dat je soms wel eens moet aantrekken, maar waar je je niet lekker in voelt. En dat gaat veel verder dan OKRA, als een Vlaming zich echt lekker voelt, op zijn gemak en ontspannen, dan kan je toch niet anders dan doorgaan in je zwaarste dialect? Op café, op het voetbal, de wielertoerist, in de supermarkt en waar nog allemaal… Kwestie van sfeer, is dat. Ik heb het van geen ander, ik weet het aan mezelf.

Mea culpa, mea culpa.  Shame on me !

(overigens merk je het aan deze blog, als ik werkelijk op mijn gemak schrijf is een dialectwoord nooit ver weg. En gaat ook mijn Beschaafd Nederlands onder de rekker op de porte bagage)

Het benieuwt mij hoe de gesprekken op dit terras zullen klinken in 2042? Ik zal het niet meer meemaken. Misschien klappen ze dan allemaal (slecht) Engels? En of dat dan beter is?

   en wat zouden de heren nog wensen te gebruiken..... 

                                                                                                                                                                  het café zal rap leeg zijn

31-08-2012, 14:23 Geschreven door torfsherman  

  In de fleur van de sleet


Goed zo Vlaanderen.

Paar dagen aan zee geweest; En omdat ik het hinterland van de Westkust zeker zo boeiend vind als het strand, twee keer op uitstap geweest naar een Provinciaal Domein in de buurt: de Palingbeek voorbij Ieper en de Blankaert opzij van Diksmuide.. Twee keer een unieke ervaring.

Maar wat hebben ze in die provinciebesturen toch geld te veel, zeg.. Gelukkig wordt het dan nog goed besteed en dan is natuurlijk iedereen content.

En daar wou ik het verder over hebben met mijn Palingbeek-ervaring.

Prachtig weer, midzomer, we beginnen met een koffie op het heerlijk gelegen terras van het cafetaria. Terras zit goed vol. Er is net een bres OKRA fietsers toegekomen; Heel sympathieke beweging die OKRA. Altijd mijn grootste argument als “muizzers” mij zeggen dat deze tijd toch zo individualistisch is geworden. Groepsgevoel verloren. Ieder voor zich. Ik ben zeker dat de grootmoeders van die fietsers 50 jaar geleden allemaal thuis achter de stoof zaten. Met een grote lange zwarte schort aan het kousen stoppen.

Hun kleindochters kruipen zo’n namiddag op hun spiksplinternieuwe fiets, nogal wat met batterij onder de porte-bagage  (weer iets anders dan de bagagedrager, net alsof ze een zwart negerke bijhebben dat hij bagage draagt).
Met OKRA naar de Palingbeek, stond er op het zomerprogramma, verzamelen aan de kerk om 13.30 u. En ze waren er. Met velen. De meesten met het veilige fluor OKRA jakje aan, sommigen met helm. Ik schat op de 40 fietsers zo’n 32 dames, allemaal nette florissante dames. Aan de tafeltjes, en aan hun lijn, te zien dat ze wel voor iets meer waren afgestapt dan voor een koffieke…

De mannen van het gezelschap is een ander verhaal. Niet zo talrijk waren ze, maar ze hadden wel stevig de leiding in handen. Een aantal droeg een tricolore armband als teken van hun verantwoordelijkheid. Bovendien hadden ze ook een fluitje aan een koordje om hun nek hangen. Zij reden voorop, ze reden achteraan, wezen de weg, blaasden op dat fluitje als er tegenliggers aankwamen. En zij beslisten “dat het nu genoeg was en dat we verder fietsen”.

Eigenlijk héél mooi beeld van deze welvarende tijd, van dit welvarend land, van dit gezonde volk. “Goe bezig” Vlaanderen. Ieper blijkt geheel hersteld van het Lernout Hauspie debacle. En ook Van Gheluwe schijnt verwerkt. Goe ras, die West Vlamingen.

31-08-2012, 13:51 Geschreven door torfsherman  

Een dicasterium ! … dat we daar niet eerder aan gedacht hebben.

(mijn bron interview van Robert Dulmers met Rino Fisichella in de Groene Amsterdammer 16-08-2012)

Eindelijk nog eens groot en vooral positief nieuws vanuit het Vaticaan.  De paus heeft beslist dat het met de neergang van zijn kerk zo niet verder kan.

Na lang nadenken en studeren staat zijn besluit vast: Benedictus XVI gaat een dicasterium (vraag mij niet wat dat is, maar ik denk toch iets heel gewichtigs) oprichten bedoeld voor een nieuwe evangelisatie van het Westen. En wie kon hij beter aan het hoofd van dat dicasterium zetten dan aartsbisschop Rino Fisichella (°1951), een echte intellectuele zwaargewicht, ongelooflijk geleerd, Vaticaan-ideoloog, strategisch denker in de schaduw van Benedictus?
Rino Fisichella, onthoud die naam..

Eerst in oktober nog rap een synode met honderden bisschoppen bijeenroepen in Rome met slechts één thema: jawel: de nieuwe evangelisatie van het Westen. Het Westen (wij dus, jij en ik) terug brengen tot God.

Mijn vraag: gaan ze aan die bisschoppen vragen wat zij ervan denken of gaan ze aan die bisschoppen uitleggen hoe dat in zijn werk zal gaan?

In voorbereiding had Fisichella al een verkennend onderhoud met 12 Europese aartsbisschoppen (Leonard is er natuurlijk bij, Kardinaal Eijk van Utrecht was niet uitgenodigd…) en dan in de herfst gaan ze er tegenaan.

Fisichella legt uit: wij gaan  in drie stappen: (dus toch niks te vragen aan die bisschoppen)

1. de gelovigen die er nog zijn dienen herschoold, zij zijn de basale inhoud van hun geloof vergeten
2. Daarna gaan we ons op het mysterie richten, want zonder mysterie, zonder spiritualiteit komt er so wie so niets van in huis
3. En dan gaan we kijken naar de Westerse levensstijl en die in overeenstemming brengen met de boodschap;

De gelovigen die nog elke zondag naar de mis gaan zijn razend enthousiast: nu gaat het echt gebeuren. De anderen (zijn die moeten terug gehaald worden) horen het in Rome donderen.

Och nee, het moment is voor de kerk te dramatisch om er vrolijk over te doen: “Onze geloofwaardigheid is tot een dieptepunt gekelderd” dixit Fisichella.

Niet vrolijk doen, maar een paar vraagjes mag toch, niet?

1. Dit is een poging tot pure restauratie en dan weten dat in de geschiedenis nog nooit één restauratie geslaagd is. Restauratie is altijd achter de feiten aanlopen.
2. heeft Fisichella ook als eens nagedacht WAARDOOR die geloofwaardigheid zo gekelderd is? Het zal toch niet mijn schuld of die van een van de bezoekers van mijn blog zijn?
3. En heeft dat dicasterium ook al eens nagedacht of de kerk niet allereerst in eigen schoot (ik spreek niet van boezem) moet kijken. En wat zij denken dat de kerk en wat Benedictus zelf aan die terugkeer kan verhelpen? Afleggen van die austeriteit van het grote gelijk, bijvoorbeeld?

Een paar steekwoorden kunnen misschien volstaan: plaats van de vrouw in de kerk – andere insteek over seksualiteit – waanzinnige dogma’s die het geloven nodeloos moeilijk maken – drie woordjes uit het Credo halen unam sanctam et apostolicam, en dan de grote sprong voorwaarts in de oecume ….

Ik denk eerlijk gezegd, dat het voor een dicasterium te laat is.
Maar ja, ik ben geen Fisichella en dus ook niet gevraagd als voorzitter.

Maar ze mogen mij nog altijd opbellen 0472/475 132.


Intussen kwam ik het aan de weet; een dicasterie of dicasterium is de term die wordt gebruikt om onderdelen van de Romeinse Curie aan te duiden. Congregaties, Pauselijke Raden, Tribunalen, Pauselijke Commissie, etc. zijn alle dicasterieën. Nu weet u het ook en kunt u de term gerust gebruiken bij uw volgende toogdiscussie.

31-08-2012, 13:31 Geschreven door torfsherman  

Ons Kristien en Onze Jan.

Als laatste Zomergast mocht Jan Leyers de grote Adriaan van Dis himself ontvangen, van Dis die enkele jaren zelf Zomergasten mocht presenteren.

Het verwijt dat onze Jan “te braaf” uitviel voor die arrogante Hollanders werd geïllustreerd door een beeld dat wij zagen uit 2000 toen van Dis “onze” Kristen Hemmerechts ontving.

Om te illustreren wat niet braaf is werd onze brave Kristien, pats vanaf de eerste minuut   bedolven onder de vraag: wat ze eigenlijk bedoelt als haar jongste boek begint met de zin: “Ik zat net met mijn kut (tiens, rode ribbel onder dat woordje,  mijn spellingcontrole kent dat dus niet – misschien ook te braaf?) in een kruidenbad”.

Ja, waarom doet zo’n mens dat?  “Met haar kut in een kruidenbad” hoe bedenk je het?

In het Latijn heette dat indertijd: een captatio benevolentiae, een literair goodwill gebaar, maar dat voorbeeld hebben wij in het college nooit gekregen. . .  Anders wel duidelijk.

Nu versta ik het.

30-08-2012, 00:00 Geschreven door torfsherman