Nu even voorbij de voorgaande gekkigheid.
Ik zou eens graag met mijn bezoekers een overweging maken omtrent de vraag : wat doen wij onszelf toch aan? En waarom dan toch? Ik verklaar mij nader.
Vandaag 30 september, 19 uur Nieuws op TV1, Martine Tanghe in haar gewone vertrouwde doen (komt blijkbaar geen sleet op).
Maar mensen, wat al ellende strooit die Martine in een half uur over ons heen. Als uitsmijter Rudi Vranckx, die er met de grootste moeite in geslaagd is (dank u Rudy, wat zouden we zonder u?) een Koerdisch vluchtelingenkamp op de Turks Syrische grens binnen te komen om ons eerste hands, en direct met de gruwelijkste gruwel in te peperen. IS brrrrrrr.... Kindjes, kop af. Vlak nadien vindt Amnesty het nodig het Lampeduzza drama nog eens overvloedig in beeld te brengen, en dat wij daar absoluut iets moeten aan doen. Ik? Iets aan doen? Of het Sharia proces in Antwerpen met een gloriërende mijnheer Bontinck in zijn neo-BV Status, of de modder in de straten van Montpellier waar het maar blijft regenen, en nu raken de Belgische appelen weer niet verkocht, allemaal appelen kopen, en de Belg heeft de vijfde zwaarste ecologische voetafdruk van de wereld, we doen het vreselijk slecht enz
En dan het slotitem: één op de drie Belgen kampt met emotionele pijn, angsten, slapeloosheid, burn out en het wordt alsmaar erger met onze geestelijke gezondheid. Op de vraag naar een verklaring: de spanning, de stress, de angst voor de toekomst, de crisis enz.
Waarom komt Martine Tanghe (c.s.) niet op de eerste rij in dat lijstje?. Wie kan na zon nieuwsuitzending nog ongestoord een pintje uit de frigo nemen en overschakelen op een debiel spelletje met blonde dellen bij VTM?
Nu onze gezamenlijke overweging. Gewoon een aantal vragen beantwoorden.
A QUOI BON tout ça? Waarom moeten wij dat allemaal met die regelmaat en met die heftigheid annex bij ons avondmaal ondergaan? . Waarom zit ik telkens weer om zeven uur gelaarsd en gespoord klaar voor Martine? Word ik er beter van als ik dat allemaal zo direct op mijn lever krijg? En vooral: wat kan ik er hier en nu aan verhelpen? Wat is dan de bedoeling? Cui Bono?
En dan zwijgen we nog van de waarheid. Hoe zit het nu allemaal juist in elkaar? Wat is de agenda achter elk nieuwspunt? Waarom riskeert die Vranckx letterlijk zijn kop. Ik vraag toch niks? En uw moeder dan, Rudy?
En nogmaals: waarom, als het wel of niet tonen geen fluit verandert aan de situatie? Spelen ze (we) op onze sensatiezucht? Is het dat wat ons in de armen van Martine duwt. Lage instincten? Collectief ramptoerisme?
En wat gedacht als we nu eens niet meer keken, of hoogstens één keer per week? Onszelf op dieet zetten. Zouden we dan al niet één probleem echt aangepakt hebben: de belabberde emotionele gezondheid van de Vlaming?
Dit was overigens de echte reden toen ik besloot geen krant meer te kopen. Na lectuur van een doordeweekse weekendkrant was is ook telkens een halve dag onder de voet.
Informatie? Mijn botten.
Een alternatief?
Het nieuws op RTV, de Mechelse lokale zender. Over een te lang opgebroken straat in Katelijne Waver. Zeker weten.

andere koek....
01-10-2014, 13:59
Geschreven door torfsherman 
|