Mag ik nog even doorgan op dat, op zich filosofisch begrip CONTINGENTIE.


Ik denk eraan na de schokkende beelden van de afloop van de betoging gisteren.
Gaan we er hier een Donetsk of Aleppo van maken als we die native relschoppers hun gang laten gaan?

En toch is dat niet de vraag, denk ik.

Neem nu die betoging.
100.000 mensen, met elk hun eigen agenda in hun hoofd.
miljoenen werkende mensen die wel aan het werk waren, met hun agenda.


        contingentie


Wat willen we nu eigenlijk? Wat verwachten we nu eigenlijk?
En waar staan we nu the day after?
Hoofdpijn, dat zeker.


Maar zie je,
ons samenleven, in Sierra Leone of in België,
je hebt daar amper vat op.

Puur Contingentie,
dat gaat zijn eigen leven leiden,
en gelijk of ongelijk, goede of slechte bedoelingen, het doet er amper aan toe
(en dan de media die daar nog allemaal eens ferm 'een lap op geven')

Jawel, een erg pessimistisch blogje
Morgen beter.

07-11-2014, 10:24 Geschreven door torfsherman  

Nationale betoging tegen de “sociale horror” (let op die terminologie) die de rechtse regeringen Michel en Bourgeois over ons land jagen. De links/rechtse emoties schieten weer omhoog.

En dan is er nog de alom opduikende Thomas Piketty. Links heeft een nieuwe Messias. 

Thomas Piketty, die jonge Franse intellectueel, historicus, economist, politiek criticus en begaafd schrijver, die met zijn boek” Kapitaal in de 21^ste eeuw” op slag de nieuwe Marx is.
Het is ook eens iets anders dan altijd met rode jasjes op de treinsporen gaan staan.

        voor de afwisseling


Natuurlijk rommelt het al enige tijd aan de linkerzijde maar het was lang geleden dat iemand met een wetenschappelijke (historisch-economisch) onderbouwing kwam voor de rijzende onvrede.

Komt erop neer dat het dominante economische discours  dat ons van alle kanten door “de financiële tovenaars” wordt geserveerd,  plots heel duidelijk niet blijkt te kloppen. De vaststelling dat de heel rijken in hoog tempo alsmaar rijker worden (dat is niets nieuws) en de armen, en nu ook het middenveld, in hoge vaart armer worden (en dat is wel nieuw). Jawel, TINA, heet het dan. there is nog alternative.

Sleutel is het historische feit dat Piketty uitdrukt in een heel simpele formule:  r>g. Dat wil zeggen dat het rendement op (alle soorten) kapitaal groter is dan de groei van het nationaal inkomen (arbeid).  En als dat zo een tijd aan dit tempo doorgaat, stelt Piketty, gaan we heel snel verglijden naar 19^de eeuwse toestanden. Het kapitaal is in die mate aan de winnende hand dat zonder correctie de sociale ongelijkheid onaanvaardbare proporties aanneemt.  En die oplossing volgens Piketty is: progressieve belastingen en hogere belasting op vermogens en erfenissen. Zo simpel dus.

               Thomas Piketty


Het klinkt in deze rumoerige eerste dagen van Charles Michel bekend in de oren. En het is nog juist ook. De rijken draaien aan de knoppen.

Alleen….

Er is een economische realiteit (r>g)  en daar ontkom je niet aan, maar wat doe je eraan, en hoe doe je er iets aan doet is vers twee. En dan spreken we over politiek. Je moet de remedies van Piketty nog in politiek omzetten. En dat is andere koek dan r>g.

Want politiek werkt niet met wetmatigheden of volgens een rationeel discours.
Politiek en zeker democratie is puur CONTINGENTIE. En wat is contingentie? Contingentie is het tegengestelde van noodzakelijkheid. Onvoorspelbaarheid. Veel meer een spel van omstandigheden. Alles gaat zijn rücksichtlose gang. Het is niet omdat de democratie voor de wil van het volk staat dat die wil ook gerealiseerd wordt.

De theorie van Piketty klopt, en de vooruitzichten ook, maar daarom zal een democratisch bestel niet in een handomdraai de zaken omkeren. Er komt zoveel meer bij kijken. Wat we zien en wat we niet zien. Weten hoe het anders moet (theorie Piketty) is één zaak, het politieke vermogen om het tij te keren is een andere zaak. Of je moet kiezen voor geweld en zelfvernietiging. En wie wil dat?

Niet tienmaal maar honderdmaal kregen we de laatste tijd voorbeelden van deze tragische paradox.

Even op een rijtje:  dat hele Arabische Lente verhaal, de Occupy beweging, IS, Syrië, Israel en de Palestijnen, de EU, Oekraïne, het geval Obama, hervormingen in de Kerk, Ebola, veilig verkeer, de haute finance, drugs, de maffia, Lampeduzza, monumentenzorg, religie… ga maar dootr.
hoe meer ik erover denk, hoe intenser ik geloof in de fundamentele contingentie van het leven.

Er is eigenlijk allemaal weinig aan te doen. De dingen gaan hun gang. Ook hier blijkt de onhoudbaarheid van de maakbaarheidtheorie. We kunnen aan alles iets doen….

Zullen we dan maar collectief van de rotsen springen? Of ons in een af andere roes storten?

NEE dus,
en dat is het mooie aan het menselijk bestaan. Bij dieren en zeker van dingen is alles pure contingentie. Wij, mensen, kunnen nog NEE zeggen, afwijken, afwijzen, hoop koesteren, vertrouwen behouden, dromen en geloven. Unsere Gedanken sind noch immer frei.
En of die nu al of niet of nooit bewaarheid worden,  het doet er dan niet toe.
Er is maar één echte doodzonde en dat is mee-heulen, collaboreren, instemmen met het kwaad.

En altijd weer kom ik erop uit: als mens ben ik uiteindelijk een God in mijn gedachten en verlangens.
Ze kunnen me onthoofden maar dan nog krijgen ze mijn ideeën er niet uit.

Ondertussen heeft in zijn eigen thuisland de linkse president Hollande zo goed als iedereen tegen zich in het harnas gekregen en rukt dochter  Le Pen op alsof het IS was.


                        Van contingentie gesproken….

06-11-2014, 21:07 Geschreven door torfsherman  

Mag het ook eens goed nieuws zijn?

Allez dan.

Ik hoorde op een van die praatradio’s voor de middag, dat ernstig internationaal onderzoek heeft uitgewezen dat de prijs van een gemiddeld hoerenbezoek in 1000 jaar ongewijzigd is gebleven.

Geen sprake dus van enige indexsprong. Allo ?

Hoeveel is dat dan, zou jij natuurlijk graag weten.

Welnu, die wetenschappers beweren dat die prijs al een millennium lang vaststaat op één dagloon.
Nu bestaan er hoerenbezoeken en hoerenbezoeken,
en bestaan er daglonen en daglonen,
maar we spreken over normale mensen en normale hoeren,

En dan bedraagt die prijs vandaag  90 Euro, en dat is altijd zo geweest. Eén dagloon.
(2000 € per maand voor 22 werkdagen...)


 5 vitrines = één week werken

Je kan natuurlijk dit onderzoek ook omdraaien
en je afvragen wat in werkelijkheid één daglang werken, waard is.
Niet in geld maar in waarde.
Wel, nu weet je het: één modaal hoerenbezoek.
Ook interessant om weten voor het geval er in natura betaald wordt.



Wat die wetenschap voor ons toch niet allemaal uitzoekt? Wat zouden we zonder?

04-11-2014, 22:53 Geschreven door torfsherman  

TINA : There is no Alternative?

(mijn bron alweer de Groene Amsterdammer 23/10/2014) 

Helemaal niet waar, zeggen de activisten.

                 Jim van  Os van de "vier goude vragen"
            


Een van hen, psychiater Jim van Os, hoofd van de afdeling Psychiatrie en Psychologie aan het Maastricht University Medical Centre, houdt bijv. een pleidooi voor ‘een diagnose in de vragende wijs die bestaat uit vier vragen waarop volgens hem elke patiënt recht heeft:

           1.  Wat is er met je gebeurd ?              
           2.  Wat is je kwetsbaarheid en je weerbaarheid ?
           3.  Waar wil je naartoe ?
           4.  Wat heb je daarvoor nodig ?

Die vragen sluiten hulpvrager en hulpverlener niet op içn een classificatie maar geven beiden de ruimte om ‘hulp op maat’ te organiseren.

Ik vind zelf die vier vragen van Jim van Os zo geweldig dat ik iedereen aanraadt ze van buiten te leren.
Want zelfs buiten de zorgverlenende context  komen we allemaal vroeg of laat in aanraking met mensen “die het moeilijk hebben”.  En alvorens je klaar bent met je persoonlijk oordeel (“zo zot als een achterdeur”) toch eens eerst de vier vragen af te lopen.

Die eerste bijv.: wat is er met je gebeurd?
Kan het menselijker, kan het zelfs religieuzer?

Maar zeggen dat het allemaal zo simpel  is… dat hoor je niet van mij.

04-11-2014, 22:19 Geschreven door torfsherman  

veel en intens gelezen de laatste dagen.
En dat bleef plakken.....

                 heeft u ze al in huis?

Heeft u ook de commotie gevolgd die, zij het binnen beperkte kring, ontstond bij het verschijnen van DSM-5. Dat is de vijfde versie in Nederlandse vertaling van  het Amerikaanse Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders.  Een catalogus van alle bekende (350) psychische aandoeningen gerangschikt volgens de bijhorende symptomen. Het boek wordt vrij algemeen gebruikt door alle soorten hulpverleners binnen de psychiatrie. Maar wat nog belangrijker is: ook het ziekenfonds vraagt een “diagnose” binnen het DSM om tussen te komen.

Nu weten we tenminste waarover we het hebben, klinkt het.


Maar het DSM wordt ook met vuur gecontesteerd en bestreden binnen de sector. Ook en vooral door gereputeerde hoogleraren psychiatrie, aangevoerd door Allen Frances. Hun tegenargumenten liegen er niet om.

Het zou een cataloog zijn met niets dan classificaties die overeenkomen  met een lijst van symptoombeschrijvingen die de psychiater enkel moet aanvinken om dat uit te komen op een naam, een etiket. Met vindt ze uit waar je bijstaat, vinden zij, en bovendien is die etikettenreeks uiterst modegevoelig. Ineens lijdt 20% van alle jongeren aan HDHD (dus alle vinkjes aangevinkt) wat neerkomt op een heuse HDHD epidemie.

Andere erg in de mode succesnummers zijn Autisme en Bipolaire stoornissen. En depressie. En Burn Out natuurlijk. Statistisch allemaal epidemies. Gewoon omdat de vinkjes in de checklist te vaak kloppen. Een heus telefoonboek van de psychiatrie. Dit is een aanfluiting van wat mentale gezondheidszorg zou moeten zijn. Zeggen de activisten.

Het antwoord van de American Psychiatric Association (uitgever van de DSM): het is geen ideaal, en het is ook niet bedoeld als ultieme diagnose, alleen: 1.  mensen uit de sector en overheid beschikken hiermee tenminste over een gedeelde nomenclatuur en 2. TINA, no alternative. Geef een beter alternatief.

            Allen Frances, hooligan tussen de contestanten


Contestant Allen Frances, die door zijn felle weerstand in de USA een soort heldenstatus kreeg, stelt voor zichzelf de MCS diagnose, dat is een “milde cognitieve stoornis” omdat hij regelmatig niet meer weet waar zijn huissleutels liggen.

Of LAD, dat is een Love Addiction Disorder, een vorm van neurose die zich voordoet bij een aanval van plotse verliefdheid met als symptomen: aanhoudende hunkering - stemmingswisselingen -verstoorde realiteitsbeleving - obsessief compulsieve gedachten en/of handeling. Dat is LAD.

(mijn bron de Groene Amsterdammer 23/10/2014)

04-11-2014, 00:00 Geschreven door torfsherman