ALBERT II
en De Rechtbank
Ja, ik ga
het nog eens over televisie hebben.
Ze draaien intussen
alweer op volle toeren op alle zenders. Thuis, Familie, Blokken, Spoorloos,
Vermist, Familiediner, Komen Eten, Buren en eindeloosdurende voetbalmatches, ge
moogt inderdaad niets tekort komen vinden ze aan de andere kant van de buis
(nog zon in onbruik geraakt beeld: de buis).
Maar ik pik
er twee uit.
Blikvanger
dit najaar is zeker het groots opgevatte, waar gebeurde verhaal van Albert II met de crème de la crème van
het Vlaamse acteurendom. De makers en spelers putten zich dan wel uit in alle
soorten praatshows waarin zij worden opgevoerd, dat het hier om FICTIE gaat.
Niet waar gebeurd dus. Maar intussen putten ze zich even hard uit om alles zo
geloofwaardig te maken. En dat is het ook bij pozen. En geen mens die na tien
minuten kijken niet overtuigd is dat het daar zo echt aan toe gaat. Dat die Laurent ècht zot is.
samen op de bank...
Ik moet
denken aan een ander hoogtepunt uit de voorbij televisiemaand: Wintergasten met
een persoonlijke favoriet van me Wouter Bos. Bos toont een fragment van een Britse
scheidsrechter op een groot toernooi die een betwist buitenspel laat passeren
en het doelpunt goedkeurt en die nadien in de toegevoegde tijd nog een penalty
fluit. De match eindigt in het grootste tumult en de Brit mist zo zijn kans voor het fluiten van de finale. Wat
blijkt nu uit de vertraagde beelden: dat buitenspel betwistbaar was maar die
penalty was 100% juist geblazen. Bos wil alleen tonen dat wat er echt gebeurt
totaal onbelangrijk is, het is enkel wat men nadien in 1001 commentaren zegt
wat er gebeurd is, dat uitmaakt of je goed of slecht gepresteerd hebt. Hij dacht
natuurlijk aan de politiek. Die moordende beslissende commentaren.

Ik vrees
dat heel onze Koninklijke familie met dit feuilleton in de kleren van die
scheidsrechter zit. Ze gaan nadien de finale niet blazen, vrees ik.
En dan is
er dat andere lievelingsprogramma van mij De
Rechtbank op Vier.
Eerder door mij al bewierookt op deze plaats. En nu
weer: niks dan goeds over dat levende programma recht uit de gerechtszaal, bij
de onderzoeksrechter of voor de probatiecommissie. Eerste en grootste pluspunt
van die reeks: een grondige hersteloperatie aan het imago van ons justitiële
apparaat bij het grote publiek . Zo degelijk, zo luisterbereid, zo menselijk ,
maar ook zo onverbiddelijk als het moet. En hoe die rechters, ook maar mensen,
dat geval na geval uit elkaar houden. Grote mijnheren en grote madammen daar in
die rechtbank. Zou onze minister Annemie Turtelboom zich daar ook zo van bewust zijn? Sponsoren dat ding, zou
ik zeggen.
Maar ik
moet nu nog een link leggen tussen Albert en De Rechtbank.
Het
acteurschap (in de zin van geloofwaardigheid) van de personages in Albert zakt
naar het zuiverste patronaatsniveau als je het naast het in beeld komen van de
personages voor de Rechtbank zet. Natuurlijk die mensen acteren niet, die ZIJN
zichzelf in die omstandigheden. Daar valt niets te spelen. Een processie van
kleine luiden, schlemielen, rare rakkers en regelrechte boeven speelt al die
grote namen van het Vlaamse theaterlandschap zomaar naar huis.
Ik zou wel
eens graag een proef zien hoe een echte acteur voor zon rechtbank zo'n
armetierige dopper-zwartwerker vertolkt. Je had het vorige zondag moeten zien
hoe een echte dat doet. Sublieme TV.
20-09-2013, 07:19
Geschreven door torfsherman 
|