25-05-2014, 21:49 Geschreven door torfsherman  

Lang geleden dat ik nog zo opgewonden raakte van "goed nieuws"

24-05-2014, 00:00 Geschreven door torfsherman  

21-05-2014, 10:59 Geschreven door torfsherman  

Ze doen ons wat aan

Kopenhagen, Songfestival, een vrouw met een uitdagende zwarte baard wint met een onnozel liedje. Uit Oostenrijk dan nog. Conchita Wurst.

Wat doen ze ons toch aan? Alweer die anonieme ZE.

In mijn aanvoelen (je hoeft me dus niet te volgen) is dat hier een kwaadwillige aanslag op mijn spontane denk- en gevoelswereld.

Maar samen met miljoenen andere goedmenende, weldenkende mensen worden wij, kijkend naar zo’n onnozel Songfestival, gedwongen (geforceerd) te denken: nee nee, vrouw met baard moet ook kunnen. Ik reageer fout,  in naam van mijn absolute aanhankelijkheid aan het principe van non discriminatie heeft de LGBT gemeenschap (onthoud die afkorting: LesbianGayBisexualTransgender) daar recht op. Desnoods door middel van regelrechte provocatie vraagt Conchita ons gewoon Conchita te mogen zijn.

Ik kan het niet aanzien, ik kan het zelfs  niet bedenken,  maar ik voel me heel de tijd verplicht mezelf in te prenten: nee jongen, dat is normaal, jouw natuurlijke weerstand is ziekelijk. Doe er iets aan.

Help !

20-05-2014, 16:01 Geschreven door torfsherman  

DAG van…..

Is het u ook al opgevallen dat je zo goed als elke dag hoort dat het vandaag “de DAG is van….” en dan krijg je een exotische lijst van dingen waarvan ooit iemand dacht: daar moeten we zo nodig een "de dag van..." voor opzetten. 

De dag van “de chronische pijn in de kuiten” of “dag van de zoet zure sauzen” of “dag van de chiwawa”, niemand mag iets tekort komen. Het zijn er zoveel geworden dat we vandaag per dag meerdere "Dagen van.." moeten vieren. Hou het maar bij.

En toch wil ik er absoluut nog één dag van… bij. De laatste dan. Ik weet zelfs al de datum waarop ik dat wil laten vieren: 27 juli.

En waarom 27 juli?
Ik citeer een stukje uit het boek van Bart Verheyen “Geschiedenis onder de guillotine” (Vantilt, 176 blz., €17.89)

“Onder massale belangstelling betrad Maximilien de Robespierre op 27 juli 1794 het schavot op wat toen nog Place de la Revolution heette. Dik verband verborg de schotwonde die hij de vorige dag had opgelopen en die een deel van zijn kaak verbrijzeld had. De beul wilde het risico niet lopen dat het mes door de lagen verband zou worden afgeremd. Nadat hij Robespierre in horinzontale positie had gedwongen, trok hij het daarom met een ferme ruk van diens gezicht. Een langgerekte gil volgde. Direct erna kwam de valbijl met een doffe klap neer.”

Robespierre : goed voor 17.000 doodvonnissen tussen 1793 en 1794. Het aantal slachtoffers geraamd op 100.000.  Alles in naam van de Liberté, Egalité, Fraternité.        "Een langgerekte gil en een doffe klap" en meer moet dat niet zijn. Uitgevoerde doodstraf? Ja dan maar.

En wat gaan we die 27 juli dan juist vieren?

Dag van "het Loontje dat hoe dan ook, ooit om zijn Boontje komt".

Is dat nu niet in strijd met mijn zo vaak herhaalde ode aan het mededogen, eerste onder alle deugden? Alweer, ja dan maar, maar (alle soorten) boeven mogen, na de afschaffing van de hel, toch niet zomaar wegkomen.

(voor de jargon amateurs)  Dag van de U.R.
dat staat voor Dag van de ULTIEME  Revanche, Rechtzetting, Rekenschap, Rechtvaardigheid, Regeling en nog zo wat R’en….

Mijn Dag wordt gesponsord door het Internationaal Hof van Justitie in Den Haag.

20-05-2014, 00:00 Geschreven door torfsherman  

Als er echt helemaal niks meer is op TV, dan vind ik nog altijd soelaas in een of ander natuurprogramma. Natuurlijk zijn er daar ook van soorten.
Vorige week, op uitstap met de biologiepaus van Vlaanderen, Dirk Draulans. Altijd boeiend verhaal, nooit banaal, en hij kan het zo aantrekkelijk brengen. De Jeroen Meus van de biologie zeg maar.

Vorige week gingen we met Dirk mee op ganzenjacht. Eerst het verhaal van de exoten in de natuur: inwijkelingen die gewoon de macht overpakken en het lokale evenwicht grondig overhoop zetten. Dus… weg ermee.

Het geval met de Canadese gazen. Een regelrecht plaag. Dus zeggen de echte natuurbeheerders, met de dood in het hart: wij (de mens dus) moeten ingrijpen. Die mooie ganzen hokken samen op gigantische slaapplaatsen en daar gaan we ze pakken om nadien te “euthanaseren” (een voor een, een spuitje plus een kort gesprekje).
Dirk wilde dat, evenzeer met een gebroken hart van dichtbij meemaken. Met enkele kano’s werden de ganzen in een fuik gedreven en toen was het snel gebeurd. Niemand voelde zich er goed bij, maar T.I.N.A, no alternative.

Dus….

Exoten, zeg maar ongewenste inwijkelingen die de lokale biotoop overhoop halen, TINA, ingrijpen en verdelgen. Het moet om erger te voorkomen.

Mijn moeilijke vraag:

waarom verzoenen we ons daarmee in het planten- en het dierenrijk (met de dood in het hart weliswaar) en waarom is dat zo'n gruwelijk taboe in het mensenrijk? Waarom niet bij een aardbeving in een armoezaaiersland of bij een gezonken veerbootramp in een (veel te veel) miljoenenstad ergens diep in Azië? Waarom niet op Lapeduza?

Nogal simpel stupid: omdat mensen geen ganzen zijn.
Natuurlijk.
Maar wat is dan het existentiële verschil tussen een mens en een Canadese gans?
En hier moeten wij onontkoombaar overschakelen op de metafysica, een domein waarop niets te bewijzen valt, enkel maar te geloven. Niks wetenschap….
Dus toch maar metafysica, als ons dat toevallig goed uitkomt?

Nee, lieve bezoeker, spring niet uit uw vel, ik ben niet zot geworden.
En toch blijf ik het een moeilijke vraag vinden.

Als een niet te bedwingen overbevolking ECHT het ultieme wereldprobleem is en we het met een paar serieuze wereldoorlogen niet meer bijhouden….?

20-05-2014, 00:00 Geschreven door torfsherman