Milly Dowler Laatste nummer van NofW
Nieuws over de wereld
Dat klinkt wel even anders wanneer je het in het Engels hoort: News of the World, the worlds greatest newspaper (1843-2011). De wereld van de 83-jarige Rupert Murdoch.
Nu is die Murdoch niet zomaar een ranzig uitgevertje van een vies boekske. Rupert is (was) wellicht dé Londens society figuur , op wiens jaarlijks tuinfeest in Kensington Gardens, een koninklijk park in het chique Zuid Londen, tussen de champagne en de oesters de crème de la crème van de UK mekaar weervond. Men drumde mekaar van de trappen om erbij te zijn.
Bovendien had Rupert nog wel wat anders in huis dan borsten en billen, seks en vettige sensatie, omkoping en afpersing. Zonder Murdoch waren er simpelweg een stuk minder kranten. Naast het schreeuwerig vulgaire boulevardblad The Sun hoorden ook de stijve Times met bijhorende Sunday Times en zijn wereldberoemd The Times Literary Supplement onder zijn dak thuis. Maar de echte big business dat was toch News of the World, lees 7,5 miljoen (jawel, je leest goed miljoen) lezers.
We hebben het allemaal, met aandacht of losjes, gevolgd het schandaal en de val van mediamogul Rupert Murdoch en zijn zoontje. De hel barstte los met de Milly Dowleraffaire. De bal kwam aan het rollen, toen The Guardian uitbracht dat in 2002 die gasten van News of the World de voicemail hadden afgeluisterd van Milly Dowler, een Engels schoolmeisje dat destijds ontvoerd en later vermoord werd teruggevonden. Nu hadden die mannen niet beter gevonden dan in te breken op de telefoon van het meisje om de voicemail berichten te kunnen gebruiken als voer voor hun artikelen. En zo Millys ouders valse hoop geven dat hun dochter nog in leven was. 7,5 miljoen lezers moet je onderdaad verdienen.
Rupert houdt nu vol dat hij van die praktijken niets afwist, wat ook niet kon met 52.000 mensen wereldwijd in dienst. Er lopen op dit ogenblik verschillende strafrechtelijke onderzoeken in Engeland en in de VS (want daar is Murdochs hoofdkantoor gevestigd) naar wie er wat wist van de ranzige praktijken van het journaille dat werkte voor News Corp. en de kans dat hij en zijn zoontje hangen is niet onbestaande,
Waarom ik dit verhaal in mijn blog binnensleur?
Niet om nog eens het verhaal te doen (dat ik zomaar oppikte bij
jawel dGA) en ons allen, in deze naderende kersttijd nog eens te doen galopperen op onze goede gevoelens en het inzicht hoe goed wij toch bezig zijn
.
Maar wel om één paragraafje uit dat Groene artikel, ter meditatie, met u te delen.
En dan bedenken dat voor iedere journalist die bereid was om in te breken op een voice mail er honderdduizenden krantenlezers waren die smulden van wat er op die manier geoogst werd. Nous sommes tous des assasins
Tot daar mijn STORY van vandaag. Dag Allemaal !
maar a propos... hoe zou dat nu juist zitten met dat jongetje dat vorige vrijdag in Ternat van die.... je weet wel?
30-11-2012, 00:00
Geschreven door torfsherman 
|