Uit de mode geraakt
Is het u
ook al opgevallen dat het woord wellevendheid of beleefdheid met de stille
trom uit de mode is geraakt ?
Niet dat
iedereen vandaag zo schofterig met mekaar omgaat, ik merk daar niet veel van in de dagelijkse omgang. Integendeel. Maar het
woord, de term het begrip doet het niet goed meer. Wordt te snel verbonden met
aangeleerde maniertjes, keurslijf, onnatuurlijk, iets van de bovenklasse. Puur
vorm zonder inhoud. Je mag het woord niet meer gebruiken. Zo levend kan taal ook zijn.
Nog zon
term was goede manieren, maar dat zette zich af tegen vuil manieren en dat
is weer iets geheel anders.
En toch
besef je soms hoe belangrijk en hoe aangenaam die "loze" vormen van wellevendheid
zijn. Ook in al hun formaliteit. Woordjes zoals sorry, dank u wel, graag gedaan
zeg je nooit teveel, ook als er niks te sorry, te danken of te niet graag gedaan
valt.

Doet me
denken aan een voorval, enige jaren geleden op een zonnige zondagmorgen op de
wekelijkse rommelmarkt aan het Vossenplein in de Marollen. Een feest voor het
oog, het oor, de geur, en uw psychisch welgevoelen.
Het is er
altijd heel druk en de rommelige terrasjes buiten voor de vele cafeetjes, zijn
overbezet. Kom ik daar aan, binnen speelde er een jazz, terras is vol, alleen
zie ik nog één tafeltje met vier stoelen waar een man alleen zit. Ik stel
beleefd de vraag, en heb de ijzeren plooistoel al in mijn hand, of het stoort
dat
.. Heel normale beleefde overbodige vraag. Dat dacht je, antwoordt die
gast toch: Ja, dat het hem stoort.
Boenk,
patat, wat doe je dan?
Wij zijn
gewoon, zonder verdere uitleg, toch gaan zitten op die twee lege stoelen. Die
gast is woedend recht gestaan en heeft met duidelijk misprijzen het terras
verlaten. Zon boeren.
Einde
verhaal.
Veel om
over na te denken
.
04-05-2013, 10:19
Geschreven door torfsherman 
|