Zoals die van Brasschaat een kasteel of nog groter hebben, Zo hebben wij, zoals alle rijke Russen, een DATSJA.
een authetieke Russische datsja
Onze Datsja ligt in Kessel (bij Lier) met panoramisch zicht op de oefenvelden van de jeugdploegen van Lierse SK (zeer gegeerde locatie overigens)
Wat is een Vlaamse DATSJA? Een datsja is de plaats waar de rijke Vlamingen zich terugtrekken als het in de stad te warm wordt. Zeg maar een zomerresidentie, zoiets als Castel Gandolfo.
Datsja van de paus
Uit de monumentale inrijpoort van onze Datsja rollen dan wel geen Porsches met nominatieve nummerplaten, en de borders zijn kortgeschoren, maar niet milimetrisch. Maar op onze Datsja hebben wij een ruime moestuin, u noemt de groente op en wij telen ze, een rijk aanbod aan fruit, wij voerden nooit uit naar Rusland, dus nu ook geen directe problemen, en een meterlange wasdraad waar de frisse was bij gelegenheid flink kan wapperen in de wind.
Maar wij hebben op onze Datsja ook dieren. Met name DRIE kippen. (het waren er ooit meer, maar ja, een kip heeft ook niet het eeuwig leven, dus: drie vandaag).
Ooit zijn we begonnen met niets dan rasbeesten, gekocht bij een prijzenwinnende kweker in Lommel. Ik ben de naam van het ras vergeten, maar ze legden heel kleine blauwe eitjes, met een certificaat van cholesterolvrij.
Ik maak een lang verhaal kort, vandaag is er nog één raskip maar die legt al maanden geen eitjes meer. Ze overleeft zuiver op onze goodwill en diervriendelijkheid. Daarnaast hebben wij ons bestand aangevuld met twee gewone straat kippen. Gaan kopen in de lokale landbouwwinkel. Gewoon bruine alledaagse kippen. Als je ze op de Meir zou tegenkomen zou je niet eens omkijken. Maar zij leggen wel eieren, grote bruine, maar zonder certificaat cholesterolvrij.
Ik ga u verder niet vervelen met mijn kippenverhaal, alhoewel er veel over te vertellen valt, maar ik ben, denk ik, na weken nauwkeurig observeren doorgedrongen ion de diepere lagen van het kippenbrein. Zeg maar de kippenpsyche. En met een beetje doordenken leer je dus ook een pak over het mensenbrein. Wetenschap is reduceren, afleiden.
Welnu, die raskippen, die met die blauwe eitjes met certificaat, heb ik nooit anders geweten, dan ziekelijk mensenschuw. Ze zien toch ook van wie er dat voeder in hun bak komt, maar als nog maar de klink van de achterdeur van onze datsja openging, doken die kippen en bloc in een uitgefineerde camouflage. Niet te zien, niet te vinden. Zelfs met uw handen vol lekker voedsel, ze bleven in dekking. En kom je iets te dicht, dan fladderen ze in paniek tegen de muur omhoog. Wat hadden wij hen misdaan, vroegen wij ons af? Dus geen angsthazen maar angstkiekens.
En nu onze recente ervaring met onze twee bruine straatkippen. s Morgens ga je buiten een luchtje scheppen, en daar staan ze dan met twee, aan het poortje, met smachtende blikken te kakelen. Als je je beweegt, bewegen ze mee. En ze laten niet af tot je bij het poortje bent gegaan en iets vriendelijks gezegd. t gaat warm worden vandaag, hé mannen, of zoiets.
Nu vorige week ging Suzanne het hok binnen, dat rasgeval zat al lang in haar schuilhoek weggedoken, maar niet zo onze twee bruine straatjonkies. Echt waar, ik vind het niet uit, die komen tegen de benen van Suzanne aaien om gepakt te worden en even door hun pluimen gestreeld. Zon nood aan affectie, zon verbondenheid, zon vertrouwen dat ze niet in de pot belanden. (dat gaat hen natuurlijk ooit zwaar opbreken, vrees ik). En maar eieren leggen, en wij maar onze cholesterol zien stijgen.
Ik wil maar zeggen
zeg niet: een kip is maar een kip. Elke kip is een verhaal. ik ben juist een heel moeilijk boek aan het lezen over het al dan niet bestaan van de menselijke vrije wil. De menselijke vrije wil zou dus een illusie zijn. En ik begin het te geloven. Die bruine kippen hebben toch ook niet beslist om vriendelijk te zijn tegen ons? En dat schuw rasgeval weet ook wel dat als er lekkere beetjes komen, ze altijd als derde in de rij komt. Die twee flemers (tiens, dat woord kent mijn corrector niet, iemand die fleemt is toch een flemer?) krijgen vanuit hun smal kopje gewoon de passende bevelen aangereikt. Doe vriendelijk. Niks te willen of niet te willen.
Ik wil maar zeggen
. een timide iemand, een kort lontje, een geile hitsigaard (kent hij ook net, jij wel) ,een heilige Frans of een godloochenaar, een lafaard of een held, een leugenaar of een onnozele kloot, zelfs een autobestuurder met nummerplaat BRIAN, geen van allen heeft daar voor gekozen. En ongelukkiglijk komt de ene eigenschap maatschappelijk iets beter over dan de andere, en maken wij de ene een compliment, de andere een verwijt. Hoe onterecht!
Doe voortaan met medemensen zoals wij met onze kippen op onze Datsja doen: we nemen ze zoals ze zijn en laten elke oordeel achterwege. Ze zijn zo en hebben daar niet voor gekozen.
Behalve dan op gebied van eieren leggen, we zij nu ook niet zot, hé.
ja, want daar gaat het toch om, niet?
08-09-2014, 15:45
Geschreven door torfsherman 
|