Dat was een tijd geleden dat ik nog eens, na de aftiteling, zo stilletjes de zaal heb verlaten...
gewoon om de sfeer nog even vast te houden. Zo had The Broken Circle mij meegenomen.
En dat voor een 100% Vlaamse film.
Regie Felix van Groeningen
Naar een theaterstuk van Johan Heldenbergh
Met een onvergetelijke Veerle Baetens (kun je een gewonere Vlaamse naam meeslepen?
Zoals het een echt goede film past komen in deze film verschillende facetten samen die de filmliefhebber moet beet pakken: het verhaal, het bizarre kader, het acteren en de regie, de muziek (niet te onderschatten) maar vooral de idee, zeg maar de filosofie, achter het melodrama van dat koppel.
Ik ga de hele film niet navertellen, ga liever zo snel als mogelijk zelf eens kijken, Naar de turbulente liefde tussen Elise en Didier (omringd door die ruige gasten van hun bluegrassband) en hoe zij na zeven jaar bodemloos geluk (en struggle) hun liefdesdochtertje Maybelle moeten afgeven aan een kanker. En hoe de relatie tussen die twee helemaal overhoop komt door de verschillende manier van omgaan met hetzelfde grote verdriet.
Ik doe het verhaal onrecht aan met het hier zo summier en zo koel te formuleren, dus... ga kijken.
Ik blijf wel even hangen bij de twee types die hier worden opgevoerd.
Didier; de reus, de sterke, de weter, de rationaliseerder en die er een stuk van af is als hij het eens goed kan uitleggen, roepen, een schuldige aanduiden. Het is de schuld van President Bush die het stamcellenonderzoek blokkeert, het is de paus die "poepen met een capoot" verbiedt en ga zo maar door....
En daarnaast Elise die vooral zwijgt, luistert, nadenkt, fantaseert, sublimeert en die Maybelle 's avonds als een sterretje aan de hemel ziet.
Waartegen Didier dan een hele astrofysische uitleg begint over een ster die niets anders is dan een zon waarvan het licht al miljarden jaren naar hier onderweg is.
"Tegen dat dat dat licht hier aankomt hé meiske, dan is die ster al 'k weet niet hoe lang uitgedoofd ...."
Heel mooi detail ( los van het verhaal, maar toch de kern rakend) hoe zij omgaan met een jonge merel die zich te pletter vliegt tegen het glas van hun varanda. Zij en Maybelle kleven er een afbeelding van een roofvogel op om de merel af te schrikken. En hij, die zijn Darwin goed heeft gelezen, die dat stupide en contraproductief vindt. Zo leren die vogels dat nooit af om tegen een raam te vliegen.
"Gebruik toch eens uw verstand, meiske".
"Maar jongen toch, dat is Amerika, dat is in Rome, dat is in de boeken, dat is niet hier....".
En dan ben ik nog niet uitgepraat over die muziek.....
Allemaal puur acoustisch, melodisch, harmonieus
in staat tot het uitdrukken van alle denkbare gevoelens.
Kortom, ga kijken.
 nog een prentje om u aan te sporen....
14-11-2012, 10:17
Geschreven door torfsherman 
|
1881 De Denker van Rodin. "Hoe zou de wereld eruit zien in 1906 ?"
