HULP UIT NEDERLANDxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Zo hoort U het eens van een ander…..

Is het U ook al opgevallen dat – wereldwijd – er stemmen opgaan die de Vlaamse Beweging proberen uit te leggen? We zijn dus op goede weg. Want onbekend maakt onbemind…

Dat de stamboom van Filip De Winter, in de marge, even aangeraakt wordt: al iets over gelezen of gehoord in onze eigen media? Als ‘men’ er over zwijgt, is dat dus het bewijs dat ze ‘Zwartzakken’ waren? O, die linkse Goebeliaanse slangendansers….

De afscheiding van Zuid-Nederland in 1830 was voornamelijk een stokpaardje van de Franstaligen. Vlamingen hebben zich hier wel tegen verzet, waarbij het soms tot hevige ongeregeldheden kwam, maar uiteindelijk het onderspit gedolven. Sindsdien hebben zij het flink te verduren gehad in "België". Van sommigen* mag je er zelfs nu nog niet mee aan tafel zitten.

Vanaf het ontstaan van België in 1830 zijn Vlamingen als tweederangs burgers behandeld. Pas in de loopgraven van de Eerste Wereldoorlog versterkte het Vlaamse patriottisme zich: er was de Vlamingen enige autonomie toegezegd indien zij er hun best zouden doen. Maar niet alleen waren vrijwel alle officieren Franstalig, ook de bevelen waren in het Frans. Bij de eerste gesneuvelden bleek dat de Franstaligen hun oude streken alleszins verleerd hadden: Vlaamse gevallenen kregen kruisjes met "Mort Pour La Patrie" op hun graf.

In de loopgraven en daarbuiten werd gecollecteerd (door het Comité voor Heldenhulde) voor Vlaamse grafkruisjes (later zerkjes), in de vorm van een Keltisch kruis met daarop AVV / VVK "Alles Voor Vlaanderen, Vlaanderen Voor Kristus". In de loopgraven bevonden zich ook veel Ierse soldaten, die thuis, onder het Britse juk, in een enigszins vergelijkbare positie verkeerden als de Vlamingen onder het Franse juk. Zij waren beiden ook nog eens Katholiek.

Eén van de eerste zerkjes voor Vlaamse soldaten werd ontworpen door de Vlaams-Ierse soldaat Joe English. In 1925 werden honderden ervan opzettelijk vernietigd door de (door Walen overheerste) Dienst der Militaire grafstenen.

Van de toegezegde autonomie kwam dus niets. Tijdens de Tweede Wereldoorlog probeerden ook de Duitsers de Vlamingen te paaien door (enige) autonomie in het vooruitzicht te stellen. Daar trapte een enkeling in, maar de grote meerderheid geloofde er niets van en wilde niets met die nationaalsocialisten te maken hebben. Dewinters vader bijvoorbeeld werd opgepakt en weggevoerd om in Duitsland tewerkgesteld te worden en zijn grootvader zat in het verzet in Blankenberge.

Begrijpelijk moge hierna zijn dat Vlamingen iets heel anders denken bij het woord "nationalisme" dan huidige Nederlanders. Tevens is duidelijk dat de Walen, die inmiddels uitgebreid aan het door de Vlamingen gevoede infuus liggen, er alles aan doen de Vlamingen eronder te houden en zelfs middels "bevolkingspolitiek" (lees immigratiepolitiek) hun machtsbasis versterken.

Ook het socialisme trekt zijn spoor. De ideologie die streeft naar "de Internationale" en dus wél Linkse fascistische terroristen in de derde wereld steunt, maar beschaafde democratische politici als Frank Vanhecke en Filip Dewinter liever kwijt dan rijk is. Het extreemlinkse "Blokwatch" bijvoorbeeld, had tot taak dagelijks op het Vlaams Blok (en na diens opheffing op het Vlaams Belang) in te hakken (demoniseren) met alles wat los en vast zat en uit de duim gezogen kon worden, en werd indirect gefinancierd door een flink linkse vakbond.

De Freisleriaanse processen die ertoe leidden dat het Vlaams Blok verboden werd, waren politieke processen, en niets anders dan een poging deze onafhankelijkheidsbeweging kalt te stellen:
"Natuurlijk is dit een politiek proces. Een kind weet dat […] De politieke bedoeling lag er zo dik bovenop, dat een rechter [een kennis van de toenmalige premier Verhofstadt] stekeblind zou zijn als hij het niet zou merken." […] "Niemand hoeft zo naïef te zijn om te denken dat een vermenging van politiek en gerecht vroeger niet voorkwam – de Vlaams Blok-processen waren daarvan een sprekend voorbeeld," schreef Luc Van der Kelen, journalist en commentator van het dagblad Het Laatste Nieuws.

Maar het Vlaams Belang (opvolger van het Vlaams Blok) is niet alleen een onafhankelijkheidsbeweging of bevrijdingsbeweging. Het is tevens een "liberale" partij — in de goede zin van het woord — en zelfs een conservatieve partij te noemen. Het is pro Amerika, pro Israël, pleit voor een vrije markt en kleine overheid, is onverkort pleitbezorger van de vrijheid van meningsuiting en voor het behoud van eigen cultuur en (Vlaams) patriottisme. Daarnaast zijn ze vóór Europese samenwerking, maar tegen de oncontroleerbare, ondemocratische giga bureaucratie zoals die is voorzien in de "grondwet" (Verdrag van Lissabon) van de EU.

Het is dus een keurige democratische partij die de beginselen der rechtsstaat onderschrijft en wat het migrantenvraagstuk betreft gewoon eist dat men assimileert of ten minste de Vlaamse taal en cultuur respecteert. Criminele immigranten met een dubbel paspoort mogen het in het eerste thuisland verder uitproberen en Arabisch Nationalisme mag, maar liever niet in Vlaanderen. Ze hebben al genoeg te verduren gehad van de Fransen, en zijn niet van plan het onderspit te delven onder nog een extra juk.

Wat het VB in Vlaanderen, maar ook de PVV in Nederland en de Pro-beweging in Duitsland bijvoorbeeld voorstaan, is juist het tegenovergestelde van socialistische of multiculturalistische politiek, en het tegenovergestelde van fascisme.

Nu de EU Grondwet (die vrijwel alle macht uiteindelijk aan ongekozen Commissieleden overdraagt) zonder volksraadpleging de volkeren door de strot wordt geduwd, en zelfs de antisemitische moslim-terreurbende Hezbollah (met diepe wortels in het nazisme) al in het Belgische parlement mag aanschuiven, is het hoog tijd dat "Rechts" in Europa, zoals o.a. de PVV en het VB, tegen al dat soort bedenkelijke idioterie eindelijk eens een democratisch front gaat vormen, en publiekelijk breeduit samen aan tafel gaat zitten.

———

Disclaimer: Schrijver dezes woont niet in Vlaanderen en behoort daardoor niet tot het (potentiële) electoraat van het Vlaams Belang. Na de onafhankelijkheid van Vlaanderen kan dat natuurlijk wijzigen. Het bovenstaande stukje heeft niet de bedoeling Walen als individu of bevolkingsgroep te beledigen.