VLAAMSE ZIELENDIEST: MEMO en RAPPORT

Nu mijn scan-installatie de kinderziekten blijkbaar voorbij is, kan ik mijn digitaal geheugen beter bijhouden. Onderstaand uittreksel komt uit ’t Pallieterke van 12/11/2008, en speelde in op de Vaderlandse Plechtigheden, waarbij noch Coburgers, noch Kardinalen vertegenwoordigd waren. Ik plaats het op mijn weblog, in de hoop dat het ergens op een paar memo’s gezet wordt, voor de Viering van 2009. Al luk ik er maar in om slechts één man meer in die St Walburguskerk (A’pen) te krijgen, dan nog voel ik gelukt in mijn poging.

In afwachting dat er, binnen zeer afzienbare tijden, een TV-uitzending kan aan gewijd worden door de nog op te richten Echte Vlaamse Omroep, de EVO. Waarvan de begin-generiek geen zinloze wentelende bollen van alle kleuren en formaten zou zijn, maar, om maar iets te zeggen, een koppel helpende handen….

Maar geef ik het woord aan Pallieter….

Vlaamse Zieledienst.

Meer volk dun vorig jaar op de Vlaamse zielendienst in Sint-Walburgis aan de Antwerpse Volkstraat, nu al zo vele jaren lang een zinvolle en mooie traditie. Al even traditioneel werd de dienst voorgegaan door Pater Aernouts, die zich andermaal opwierp als een onbeschroomde priester. Al in zijn welkomstwoord verkondigde hij de ongezouten mening dat de Vlamingen vertegenwoordigd zouden moeten zijn in alle kerkraden, parochieraden en andere raden die de Kerk in Vlaanderen rijk is. Zouden moeten, maar niet dus. Nochtans, zei de pater, is het christelijke gedachtegoed ruim genoeg om âlle meningen aan bod te laten komen. Dat wij als groep worden uitgesloten, noemde hij gevaarlijk. Wij mogen dat niet laten gebeuren, bezwoer hij en daarna zong het Scheldekoor van Jan Fossey de Psalm van Rodenbach met die klaar klinkende bede: “Zegen de eed door allen trouw gezworen: Vlaanderen, Vlaanderen bovenal’

Als zaden in het zand.]

Die kerkelijke uitsluiting van Vlaamsgezinde gelovigen moet die goeie pater Aernouts heel hoog zitten, want in zijn preek kwam hij er uitgebreid op terug. Het was eigenlijk een striemende aanklacht tegen een instelling die een regimekerk in plaats van een volkskerk is. Wij zijn met z’n allen, wij zijn met velen gelovige mensen, klonk het, en het past niet dat wij worden uitgesloten. Onze gefusilleerden, vervolgt de predikant, dat zijn mensen die heilig geweest zijn. Borms, Vindevogel, Laplasse zijn mensen die op een bijzondere wijze de dood zijn in gegaan, de dood waarvan zij wisten dat die hun te wachten stond. Wij zien hen als heiligen, zei de pater, en ook de mensen die in Rusland hun leven zijn gaan riskeren. Die mensen hadden voorgangers: de eersten waren mannen van Scheut, onder wie pater Lievens die in China gruwelijk is vermoord. Andere voorgangers waren die Antwerpse zusters, die in 1900 allemaal op één nacht zijn vermoord in de Boksersopstand. Zij gingen de Oost fronters vooraf die door de Heer niet zijn tegengehouden en gegaan zijn met grenzeloze toewijding en daarom verdienen dat wij hen eren en groeten op een bijzondere manier. De predikant dacht ook aan de doden die geen graf hebben door de slordigheid van België en misschien ook wel omdat hun familie te lang heeft gewacht om hen te gaan zoeken. Blijf trouw aan uw voorgangers die veel geleden hebben, klonk heten tot slot:

“Wij leven met een verscheurend verleden. Laat ons groot genoeg zijn om onze doden te gedenken’ Met meer dan dertig waren ze, de doden wier namen vorige zaterdag door Elke Heyien en Hans Bogaert met diepe genegenheid, voor eerbiedig rechtstaande “uitgestotenen’ zijn uitgesproken. Onder hen mensen die ook in dit blad herdacht zijn, zoals Miel Claus, Willem Cuyvers, Frans de Meyer en René van der Haeghen. Laat hen en die andere dierbaren, naar het woord van dat andere slachtoffer van de repressie, Dom Modest van Assche, zijn als zaden in het zand, voor een oogst van vrede.

De VSWJoe English, kunstschilder,

deelt ons mee dat de verkoopprijs van de kunst- catalogus “joe’s kunst” 20,00 euro bedraagt (niet 15,95) en kan besteld worden via mail co_english@euphonynet.be of www.joeenglish-kunstschilder.be. Deze kun via post bezorgd worden na storting van 25,00 euro op rekening 12 1-0405563-84 met vermelding: “Joe’s kunst’Dit boekje is uitgegeven door de vzwJoe English, kunstschilder, bevat ongeveer 60 kleurreproducties van zijn schilderijen en vlagontwerpen, naast nog een 40-tal zwart-witfoto’s van tekeningen en schetsboeken uit zijn volledige kunstenaars- loopbaan (1899 - 1918). 1-let tweede boek is een uitgave van VZW Ijzertoren, uitsluitend over het leven en werk van Joe tijdens 1914-18 en kost 16,00 euro.

14-12-2008 om 16:15 geschreven door digitalia  

HET LAND VAN MAGRITTE

Uit een oud Pallieterke ( 27/8/2008) ben ik nog een amusant stukje verschuldigd, rondom de commotie van De Gordel. Dit jaar was er, naast punaises en weggedraaide wegwijzers, ook franscouillonse concurrentie. Maar dat wist U al.

Daar ik ondertussen gelezen heb, dat elke sticker van het VNJ o.a. in Antwerpen aangemerkt zal worden als verboden ‘flyer’ en als dusdanig beboet, stel ik mij de vraag naar het aantal processen-verbaal voor die vandalenstreken. Kwestie van 2 maten en 2 gewichten, h&…Is er ooit al sprake geweest van schadevergoeding voor beschadiging van gemeentelijk straatmeubilair (wegwijzers)? Ik verneem van Vlaanderen Vlagt², dat zij ‘in de gebeden stonden’ van een stedelijke flik. Niet omdat zij ‘wandelden voor Vlaanderen’, maar omdat zij aan de agent een kalendertje met uitleg over hun actie hadden uitgedeeld. Kalendertje = flyer, en Lap! De stadskas vaart er wel bij…

Mijn stukje is voorbij gestreefd. Weet ik. Maar het heeft het voordeel, dat mijn bakje ‘in’, links van mij, nu een stuk leger is. Want naar ‘uit’…Trouwens, vandaag hebben de weergoden in Italië weer eens hun duivels ontbonden. Ik kon toch niet anders doen.

Het woord is aan KNIN van ’t Pallieterke, met dank voor deze wetenswaardigheden…..

Jan Bretelle

Men hoort sommige Vlaamse bewegers wel eens met weemoed spreken over toen de Gordel, de bekende jaarlijkse wandelen fietstocht door de Rand rond Brussel, nog een uitgesproken politieke manifestatie was. De eerste editie - inmiddels zijn we al aan de 28ste toe - vond in 1981 plaats, nauwelijks enkele jaren na het Egmontdebacle. En volgens de legende verschenen die dag precies 1.302 deelnemers op het appel. In de loop der jaren kende de Gordel een forse groeibeweging. Steeds meer deelnemers maakten hun opwachting (de kaap van de 100.000 werd zelfs enkele keren overschreden) en het aantal routes en sportieve mogelijkheden nam stelselmatig toe. Onvermijdelijk gevolg van deze schaalvergroting is dat de sportieve betekenis van het gebeuren de politieke betekenis wat naar de achtergrond heeft gedrumd. Toch onderstreepten de organisatoren dat het benadrukken van het Vlaamse karakter van de Rand dé politieke boodschap is die de Gordel uitdraagt.

De perceptie van deze jaarlijkse fiets- en wandeldag is aan Franstalige kant helemaal anders dan in Vlaanderen. Zij zien vooral een politiek statement, met de gekende tegenacties voor gevolg. Het verplaatsen van wegwijzers en het uitstrooien van spijkers is een constante geworden, ook al lijkt de intensiteit van de sabotage-inspanningen van jaar tot jaar te verschillen. Een tip:

laat de avond van 7september het nieuws op de Vlaamse zenders voor wat het is en kijk naar RTBF en RTL. U zult er ongetwijfeld een boeiender verslag van de Gordel te zien krijgen dan wat de Vlaamse journalisten u zullen voorschotelen. Meer zelfs:

u zult de indruk krijgen dat het om twee verschillende manifestaties gaat.

De voorbije jaren werd ook binnen de grenzen van het Brussels gewest een soort van alternatieve Franstalige Gordel georganiseerd. Veel heeft dit nooit voorgesteld, met als gevolg dat er in Vlaanderen wellicht nooit aandacht aan is besteed. Dit jaar worden de grenzen schijnbaar verlegd. Een Yvan de Beauffort, een gemeenteraadslid uit Schaarbeek, verkozen op de lijst van burgemeester Clerfayt (FDF), organiseert dit jaar een Franstalige Gordel - la Bretelle genaamd - die naar eigen zeggen “in alle sympathie” (sic) vrijwel hetzelfde parcours als de Vlaamse Gordel zal volgen. “De bedoeling is om aan de Brusselse hinterland een bezoekje te geven en onze verbintenis met zijn gemeenten te benadrukken” (resic), lezen we op de webstek van de man. Voor geval de formulering van deze zin uw wenkbrauwen doet fronsen: naar verluidt heeft De Beauffort de twee laatste jaren van zijn humaniora in een “Nederlandstalig college in Aalst” doorlopen.

Op diezelfde webstek kan men niet alleen laten weten te zullen meefietsen, ook wie niet van de partij kan zijn maar het initiatief een warm hart toedraagt, kan zich met naam en toenaam kenbaar maken. Het overlopen van de lijst is best leerrijk. Heel wat namen met accenten en kleine d’s, precies zoals men het kan verwachten. Toch is er één naam die er wat uitschiet:

Sébastien Breydel de Groeninghe....

Een grap? Allerminst. Die Sébastien bestaat écht en is een van de ongeveer acbt mensen die in dit land de naam Breydel dragen. Allen, naar eigen zeggen, afstammelingen van de beroemde Jan Breydel die in het Brugge van einde I3de, begin I4de eeuw het mooie weer maakte. Sébastien is één van de zonen van Michel Breydel, MR- gemeenteraadslid in Elsene. Ongeveer elk jaar rond 11juli zoekt een of ander medium de man wel op. Hij behoort namelijk tot de 22ste generatie na zijn beroemde voorvader Jan. Zijn overgrootvader woonde aanvankelijk nog in Brugge, maar verhuisde naar Elsenè. En ook de familie Breydel onderging een verfransingsproces dat zo kenschetsend was r die jaren. Het resultaat is er ook naar: deze man die decennialang zijn boterham verdiende als vertegenwoordiger in Portugese wijnen, spreekt geen gebenedijd woord Nederlands meer (zijn broer naar eigen zeggen nog wel). Erg jammer, vindt hij dit. “Ook voor mijn kinderen, want de toekomst in dit land is aan de tweetaligen”, verklaarde hij in een interview. “Het hele conflict tussen de Vlaamse steden en de Franse koning draaide toch niet rond taal, maar had sociaal-economische achtergronden”, voegt hij er snel aan toe. Op 11juli hangt hij ook steevast de vlag uit... de Brugse. Pikant detail: Michel Breydel - jaren geleden kreeg hij toestemming om ‘de Groeninghe’ aan zijn naam toe te voegen - is ook bestuurder bij Pro Belgica. Als dit geen verhaal is voor het land van Magritte?

De man is interessant voor zijn folkloristisch gehalte. Historisch heeft hij veel minder betekenis. Historici hebben in het verleden trouwens al meer dan eens vraagtekens geplaatst bij zijn verwantschap met de bekende slager uit het Brugge van weleer. Maar dat kan Michel niet deren. “In de Brugse stadsarchieven zit een afrekening van Jan Breydel: hij kreeg veertig ponden voor het verlies van zijn paard, dat de Slag der Gulden Sporen niet overleefde”, stelt hij. Zoonlief Sébastien moest alvast niet vrezen dat zijn fiets la Bretelle niet zou overleven. “Je ne serai pas présent(e) mais je soutiens cette initiative”, staat achter zijn naam te lezen. Met zo’n helden wordt het moeilijk om voor deze eerste editie 1.302 deelnemers bij mekaar te krijgen.

KNIN

14-12-2008 om 15:54 geschreven door digitalia  

VLAAMSE GEEN STIJL

Als er ooit, maar liefst zo vlug mogelijk, een bijhuis in Vlaanderen komt van GeenStijl.nl, dan zou ik hun logo voorstellen, met daarin verwerkt hun huisstijl, met bovenaan de nieuwe titel ‘Vlaamse GeenStijl’. Bestemd voor lezers uit het Nederlandstalig gebied van het land.

Om onze franscoullonse landgenoten te plezieren, en om hun verstandelijke vermogens niet al te zeer te belasten, zou ik bij ieder artikel een vertaling brengen. Ingekort en samengevat. Onderaan, en in kleine letter. Met waar nodig, voor de omschrijving van moeilijke woorden of lastige begrippen,  verwijzing naar en uittreksels van de Petit Larousse Illustrré.

In deze shocklog zouden vooral berichten komen die in de Pers, geschreven en gesproken, verzwegen, verdraaid of naast de kwestie gebracht worden. Er zou een vast secretariaat moeten komen, met vaste medewerkers, die de binnenkomende tips ontvangen, en liefst driedubbel checken. Ze kunnen op de leer gaan bij ELVEEBEE. Er zouden verschillende ploegen in ’t veld moeten kunnen worden gestuurd, voorzien van het meest gesofistikeerde materiaal oor beeld en klank. Dat moet, door de voorziene besparingen, tweedehands voor een prikje te krijgen zijn bij de BRT. Captatiewagens mèt personeel inclusief.

Als redacteuren zullen de huidige bloggers kunnen aangesproken worden. Niets ùoet. Alles kan. Loon naar werken….

Liefst zou de vereniging opteren voor een VZW, zodat, mits een intelligent formuleren van het maatschappelijk doel, met vrucht kan gelobbyd worden voor subsidies en werkingstoelagen, terwijl er meteen geen persoonlijke verantwoordelijkheid voor de initiatiefnemers meer bestaat. Hiervoor gaat men best te rade bij de spcialisten-raadgevers van de vele allochtone VZW’s, die, mits de nodige voorzieningen, hun talent deze keer ook ter beschikking zullen willen stellen van reguliere zaken.

In de statuten zou de werking kunnen omschreven worden in de bewoordingen van GeenStijl.nl. Vanzelfsprekend met de nodige aanpassingen qua werkingsgebied, en mits bekrachtiging van de samenwerking door deze vereerde confraters. Alhoewel wij vinden dat de beschrijving van hun huisstijl de perfectie benadert. In alle bescheidenheid van onzentwege….

Als ‘target’ functioneren alle toestanden en/of personen M/V die behoren tot het publieke domein. Inzonderheid wordt gedacht aan het (verborgen) openbaar leven van onze politici (alle niveau’s), gezagdragers, magistraten, clerici, functionarissen, hovelingen, ambtenaren, artiesten, enz, dat alles als inzonderheid de feiten of de gebeurtenissen in verband staan met openbare fondsen.

Onze bronnen zullen onder de meest strikte geheimhouding vallen. Daarom, en omdat wij onze Pappenheimers kennen, zal de Administratie gevoerd worden van uit het Buitenland. Wij willen ons namelijk niet verlagen  tot het niveau van het zoveelste boulevardblaadje, genre ‘Knack’ of ‘Story’, geplaagd door ‘Rechten van Antwoord’ en procedures wegens laster en eerroof.

Wij stoppen onmiddellijk onze aandacht voor elk ‘target’ dat zich voortaan gedraagt, en de veroorzaakte morele of materiële schade voor de Gemeenschap heeft vergoed.

In het blikveld staan heden: 1 CVP-minister, 2 VLD-ministers, diverse politie-kopstukken, een resem franscouillonse (en andere) dieven en oplichters die de Schatkist ten eigen bate plunderen, diverse topsport-bestuurders, syndicale afgevaardigden, ziekenbond -bazen, leden van het establishment bedrijvig in de financiële sector, enz. Er kan, onder geen enkel beding, gediscrimineerd worden. Wat de facto wil zeggen, dat zowel Oude, als Nieuwe Belgen geviseerd worden. Daar er geen Arabisch sprekende medewerkers voorzien zijn, zal ieder gebeurtenis uit deze richting, zonder verder verhaal, door verwezen worden naar de Dienst Vreemdelingenzaken, terzake bevoegd voor de uitwijzing. Zaak waarop wij nauwlettend zullen toezien; zodat de Wet in zijn strengste vorm zal dienen te worden toegepast.

Zelfs na de totstandkoming van de Vrije Herenigde Nederlanden zal de werking worden verder gezet, met dien verstande dat vooral diegenen die voordien het ‘cordon sanitaire’ tegen bepaalde landgenoten gepromoot hebben, zullen genieten van driedubbele aandacht.

14-12-2008 om 15:23 geschreven door digitalia  

BESTE KERSTWENSEN…

…Krijgt U, een beetje vroegtijdig, via mij, van ’t SCHELDT. En in overeenstemming met het Jaargetijde, past bij uitzondering naast al de luim, deze keer de ernst. En, voor onder de kerstboom, de meditatie…..

Laat mij toe te zeggen, dat de lijfspreuk van de heldin van het verhaal, Florence Nichtingale, van toepassing is op àlle aspecten van het leven….Niet alleen in de verpleegkunde. Niet hetzelfde, maar daaruit volgend is, wat Multatuli zei, en die kon het weten, dat ‘het plezier van het eten van salie ligt niet in het eten van de salie, maar in het eten van salie die men zelf gekweekt heeft. Iets in die zin. Waaraan we met z’n allen beter maar goed geloven. Om te komen tot wat de goede Gaston Geens, Vlaams Minister-President ooit voorhield: ‘wat we zelf doen, doen we beter’

’t Is nog minder hetzelfde, maar wat op ’t schouwberd staat in ’t Brugse Vrije, is ook juist: “Plus est en Vous”….

Wat we doen, we doen het goed. Een goed diner is beter dan een goed kookboek!

       Het kerstfeest van De Telegraaf staat dit jaar in het teken van de Zorg. Uit de door dit dagblad gehouden enquête bleek dat alles wat met verpleging te maken heeft, ondergewaardeerd wordt. Men was het meest te spreken over de laagstbetaalden in de zorg. Dat zijn dus de verpleegkundigen, de mantelzorgers en de vrijwilligers. Uitermate ontevreden was men over hoog gesalarieerde managers en andere bureaucraten die nooit een patiënt zien, maar wél bezuinigen op noodzakelijke hulp. Vandaar vandaag enkele persoonlijke herinneringen aan die vaak onderschatte zorgverleners.

        Mijn eerste echte contact met verpleegkundigen had ik al voor de Tweede Wereldoorlog, als jongetje van acht jaar. Op vakantie in Zandvoort aan Zee had ik mijn arm gebroken. Ik werd met spoed vervoerd naar de toenmalige rooms-katholieke Mariastichting in Haarlem, het dichtstbijzijnde ziekenhuis. De meeste verpleegkundigen aldaar waren nog echte kloosternonnen met indrukwekkende, bijna middeleeuwse kleding. Van een van die nonnen kreeg ik een ouderwetse ethernarcose toegediend, want moderne anesthesiologie bestond nog niet.

       Pas de volgende dag kwam ik moeizaam weer bij kennis, op een grote zaal met meer dan twintig bedjes vol met katholieke jongetjes. In die tijd had ik een katholiek boezemvriendje dat precies wist hoe het er in de hemel uitzag. Alles was daar in wit en goud gehuld. Hij vond het jammer dat ik niet katholiek was, want nu kwam ik met zekerheid niet in dat witgouden hiernamaals terecht en konden we dus nooit meer samen spelen.
       
Supernon
        Opeens ging de deur van de grote ziekenzaal open. Er kwamen twee schitterend in wit en goud geklede mensen binnen. Een soort supernon met een witte kap, voorzien van wijd uitstaande vleugels. Daarnaast een man in een witte toga, met een goudkleurige stola om. De witte engel droeg een soort dienblad met een paar kommetjes. Ik wist toen zeker dat ik de ingreep niet had overleefd. Ik was dood. Die vrouw was een superengel en de man in toga was natuurlijk Petrus. Ze gingen van bed tot bed, zeiden wat en stopten de patiëntjes wat in de mond. Ik wist niet wat het was, en wat er van mij verwacht werd. Ik stond doodsangsten uit dat ze zouden ontdekken dat ik niet het juiste geloof had en de hemel zou worden uitgegooid.

              Petrus kwam naar mij toe met een ouweltje tussen zijn vingers. Maar op dat moment schoot de witte engel naar voren en siste: „Déze niet! Dat is een heiden!!” En zo ging de heilige communie aan mij voorbij. De engel bleek de hoofdzuster te zijn, Petrus was de huispastoor en ikzelf lag gewoon op een ziekenzaal met een loodzwaar gips om mijn arm. Maar de Mariastichting had medisch en verpleegkundig wel prima werk afgeleverd.

        Veertig jaar later was ik hoogleraar in de anesthesiologie, met een grote staf van anesthesie- en intensivecareverpleegkundigen. Ze zagen er niet meer uit als blinkende engelen, maar bleken dat wél te zijn. Hun aandacht voor de patiënten ging veel verder dan wat er in hun cao stond beschreven. Hun toewijding en vakkennis was een van de factoren die ertoe bijdroegen de veiligheid in operatiekamers te verhogen en het werk tot een plezier te maken. Hun zorg strekte zich ook uit tot de jonge en nog onervaren arts-assistenten die nog in opleiding waren. Maar dat systeem bleek alleen goed te werken als er een grote mate van vertrouwelijkheid en collegiale vriendschap bestond tussen artsen en verpleegkundigen.

       Deze positieve werkinstelling werd echter ernstig bedreigd door het opkomende management van beroepsregelaars die niet wisten hoe een patiënt eruitzag en die ook nooit op de werkvloer kwamen. Die zagen de geneeskunde alleen als een verzameling rekenmodellen en megalomane theorieën vanuit de universiteit Nyenrode, het zogenaamde managementwalhalla aan de Vecht. Daar had ook onze vroegere premier Wim Kok onder meer de truc met zijn benzinekwartje geleerd. Over dit soort management kreeg ik onlangs een brief van een tweetal zorgverlenenden, een arts en een verpleegkundige uit een groot ziekenhuis. Ik laat de schrijvers thans zelf aan het woord:
      
„…Ons werd aangeboden een ’Training Kwaliteit’. Voorwaar, een gat in de markt in het ziekenhuiswezen van deze tijd, zou je denken. ’Eindelijk’, verzuchtten wij, ’nu eens aandacht voor het welzijn van de patiënt: begeleiden, luisteren, verbeteren van de verzorgende en medische taken. Maar we hadden het natuurlijk kunnen weten. Wat werd ons op die cursus voorgeschoteld? Kwaliteitszorg in de vorm van documentenbeheer, opstellen van documenten, resultaatgebieden, stroomschema’s, werkprocessen, procesanalyse, management van materialen, protocollen en procedures, procesindicatoren en ga zo maar door.

Wederom ontbrak het belangrijkste woord: PATIËNT! Zou de kwaliteit niet aanzienlijk verbeteren wanneer de tijd die men besteedt aan bovenstaande gebakken lucht zou worden gegeven aan de patiënt zélf, met al zijn/haar zorgen en noden? En zou het plezier in het werk daarmee niet geweldig verbeteren? Wie weet wordt het vak van verpleegkundige dan zelfs weer aantrekkelijk.”
       
Geest van Florence
        Tot zover de noodkreet uit de zorgsector, waarmee vermoedelijk enige honderdduizenden werkers in de zorg het volmondig eens zullen zijn.
       Maar ook honderdvijftig jaar geleden leed de zorg onder het onbegrip van een kil en harteloos management. De eigenlijke uitvindster van de verpleging was Florence Nightingale (1820-1910). Een getalenteerde, jonge vrouw uit een Engelse elitefamilie. Zij wijdde haar leven aan de zorg voor zieken. Die bestond eigenlijk nog niet in die tijd. Ziekenhuizen waren toen veelal poelen van ellende en zogenaamde verpleegsters waren dikwijls dievegges, alcoholistes en prostituees die verplegen als een soort werkstraf moesten verrichten.
       Florence zag kans door een hoog moreel, een rotsvast geloof in haar zaak en zeer lange werkdagen dit negatieve beeld in één mensenleven te veranderen. Zij verhoogde de sociale status van de verpleegkundige van alcoholische prostituee tot een bijna heilige professional. Doch ook toen moest zij vechten tegen kortzichtige, arrogante maar hooggeplaatste Britse hotemetoten met hun protocollen en managementwartaal. Maar Florence kreeg ze plat met de unieke zin: „Gentlemen, reading a cookery book is unlike a good dinner” (Het lezen van een kookboek is niet hetzelfde als een goed diner).
       Wanneer komt de geest van Florence terug in de zorg?

14-12-2008 om 15:01 geschreven door digitalia  

MARC GRAMMENS EN RONSE

Io confesso. Ik beken. Ik ben een beetje achterhaald door de gebeurtenissen. In JOURNAAL van 20 November 2008 (blz 4199) en slechts dààr alleen vond ik een beetje resultaat (vervolg) op de (beredeneerde en gefundeerde) vraag van het Ronsens Stadsbestuur om AUB af te geraken van hun statuut van tweetaligheid. Ronse was en is in hoofdzaak Vlaamstalig, maar met een sterke kliek van archaïsche ‘katholieken’, die na de trieste oorlogsjaren, de Vlaamsvoelende Senator Leo Vindevogel door het bels establishment hebben kunnen doen vermoorden. Zonder zijn Parlementaire Onschendbaarheid op te heffen, en met valse beschuldiging van verklikking van medeburgers, die, na de Duitse kampen overleefd te hebben, voor het Krijgshof verklaarden dat niet de beschuldigde voor hun wegvoering verantwoordelijk geweest was.  Niets mocht baten: het vonnis zou uitgevoerd worden. Want de Prins Regent, bij wie het genadeverzoek was ingediend door een van de eerlijkste tegenstanders van Vindevogel, had die dagen ‘andere bezigheden’. Van de soort waarvoor de Coburgers bekend zijn….In Eerste Aanleg was het vonnis ‘levenslang’, maar in Beroep werd het ‘Dood met de Kogel’…Want de Voorzitter van het Beroepshof (Gent) had juist de dood door oorlogsomstandigheden van zijn eigen zoon vernomen….We weten allemaal welke trieste reputatie dat Hof van Beroep heeft in Gent…Onlangs nog bewezen door het Vlaams Blok te veroordelen.

Tenzij ik mij vergis, vond ik weeral nergens anders iets meer over de behandeling van hun motie. Ronse is een Oost Vlaams stadje, die nog altijd de vorige textielcrisis niet overleefd heeft. Als West Vlaming van de aanpalende regio weet ik waarover ik spreek. Doorkruis de straten, en U waant zich niet in de Vlaamse Ardennen, maar in Charleroi. En dat, terwijl een boogscheut verder, de West Vlaamse industrie alom probleemloos welstand en vrede brengt…In ’t Vlaams!

En nu Marc grammens aan het woord, in een scan uit twee delen….

14-12-2008 om 00:00 geschreven door digitalia  

GEWETENSONDERZOEK

Onderstaand artikeltje komt uit een veel gelezen en alom gerespecteerd weekblad(je), waarvoor ondergetekende al meer dan eens reclame heeft gemaakt op deze blog. Als er, ten gevolge aan deze blog ook maar één nieuwe abonnee bijkomt, zal men mijn schaamteloos plagiaat wel niet kwalijk nemen. Sint Sabam is gewoonlijk onaantastbaar, maar voor deze ene keer….En weetewa? Ikzelf zou het zo mooi niet kunnen verwoorden.

Ik heb het artikel bijna veertien dagen laten bezinken. En bij mezelf goed nagedacht. Ben ik nu beledigd, of voel ik mij niet eens aangesproken? Die Blooten Kooninck heeft niet helemaal ongelijk is mijn besluit. Elkendeel neme zijn kruis op, en volge mij…

*****************

Kijk! Dat ene zinnetje ‘een veel geschreven en weinig gelezen hoopje rommel op de overvolle internetzolder’…..Is dat niet om dood te vallen?

Zodanig dat ’t juist is!

In veel gevallen toch.

Maar, zeg eens eerlijk, toch niet in MIJN geval!?

13-12-2008 om 17:39 geschreven door digitalia  

REGERING MET DE BILLEN BLOOT

Leedvermaak is een christelijke ondeugd en het is derhalve verre van mij, om nu (op z’n Iepers…) sliepe-sliepe te doen naar mijn mede-parochiaan, Notarisklerk-Geitenboer (en tijdelijk, bij de genade van 800.000 Vlaamse stommerikken +1 Rwa + 3.000.000 francouillons) Eerste Minister van dit Apenland.

Maar nadat hij met klank gebuisd is als ‘Vader des Vaderlands’ nu ook nog grandioos in zijn hemd gezet door de Gerechtelijke Macht! Ondank is ’s werelds loon…..De Messias, verworden tot de Verpersoonlijking der Onbenulligheid, ad vitam eternam! en als ‘Staatsman-Redder in Nood’ onderuit – en wie weet, misschien nog, samen met anderen, aansprakelijk voor alle veroorzaakte schade…

Hij kan het niet. Heeft het nooit gekund. Zal het nooit kunnen!

Niemand kan het nog. Want met die Rwa en die franscouillons valt er geen land te bezeilen. Hoelang moet dat nu nog duren, voor de man in de straat dat snapt!

En toch schrijft ‘De Ampersand’, ledenblad van de CVP, ùet de moed der wanhoop, tot op vandaag, dat ‘Leterme en Peeters leiderschap vertonen in onzekere tijden

Le Standaer lichtte deze morgen uitgebreid de toestand toe. Zonder ook maar één verwijzing naar de correcte toepassing van het Vennootschapsrecht en de essentie van het aandeelhouderschap. Dat zou te simpel zijn! Liever heimelijk rond de pot draaien, zoals echte Tjeven dat doen…

*********

Bedenking

Kan er zo geen Rechter gevonden worden die eenzelfde oordeel velt over het ‘regeringswerk’ sedert de verkiezingen van Juni 2007? De situatie ‘bevriezen’ zoals ze was na de verkiezingen, de wil van het Volk doen respecteren door de aanstelling van (alle) verkozen partijen, en dus de verliezers VLD+SP+PS) doen uitsluiten, en met vergoeding voor de aangerichte schade!?

Wat is daar nu zo moeilijk aan?! 5 Minuten politieke moed volstaan!

13-12-2008 om 16:12 geschreven door digitalia  

KONINKLIJK GEWETEN

Mijn lijfsblad van deze week; die door de echte Prins Filip (die van de laatste der Vier Seizoenen, Dewinter!) zelfs in de Vlaamse Parochieraad ter sprake kwam in de bespreking van de subsidies voor de noodlijdende media

schreef, op Blz 10, deze wekelijkse brief  aan Sire le Rwa/De Keuning. Nagels met koppen, zoals iedere week, daar niet van, maar vooral het eindbesluit wil ik helpen propageren liefst verspreid over de ganse wereldbol: om het belziekse overeind te houden is een geweten blijkbaar van geen tel….Dan wordt de nationale leuze in ’t vervolg misschien beter, in plaats van ‘Eendracht Maakt Maakt’: Zonder moraal klopt het allemaal!

13-12-2008 om 12:13 geschreven door digitalia  

STAATS TERRPRISME

Ik begreep al sinds enkele tijd waarom Het Laatste Nieuws de  meest gelezen Vlaams gazet zou geworden zijn, alhoewel het gewoon bedrukt en dus verspild papier blijft. Het doet me dubbel plezier wegens een tweede vaststelling. Omdat daarnaast meteen de belse Staatsvuiligheid voor de zoveelste keer in zijn hemd wordt gezet…..

Onderstaand artikel legt duidelijk de juiste klemtonen, 1° om, aan de hand van waarheidsgetrouwe gegevens, de lezer de correcte informatie te geven (waarover hij zelf kan oordelen) en 2° om op een niet-omfloerste wijze de achtergrond ter kennis te brengen over de werkwijze (met resultaten) van een Staatsdienst, die ons moet beschermen tegen buitenlands terrorisme.

Vandaar mij titel: maakt de belse Staatsvuiligheid door zo te handelen, dan geen deel uit van dat terrorisme volgens  een redenering naar analogie met de Cosa Nostra: bommen bij de anderen, de onzen beschermen wij. M.a.w. als tegenprestatie voor onze bescherming, doen jullie maar op (elders) zo lang je ons maar gerust laat…..

Maar wat nu, nu de ‘overeenkomst’ verbroken is?

Hier dan bedoeld artikel integraal.

13-12-2008 om 10:34 geschreven door digitalia  

SI LA WALLONIE DEVENAIT FRANCAISE

Meisjes en Jongens! Eens te meer een beetje Iskander, maar dan van de hand van ene Rik Torfs, die om een of andere reden bij mij niet (meer) in de bovenste schuif ligt. Maar de man schijnt dus toch uit het goede hout te zijn gesneden. Hij kan zelfs guitig zijn. Lees en geniet mee. Zelfs al komt het uit Le Standaer…

La DOUCE FRANCE 11-12-2008 - Rik Torfs - de standaard

Op de cover van het Parijse weekblad Le Point staat in grote gele letters de volgende tekst: 'Si la Wallonie devenait française...' Het gaat om een mijmering. Let op de drie puntjes. Geen vraagteken. Omdat er van een echte vraag geen sprake is.

In het artikel komt onder meer de eeuwige rattachist Paul-Henry Gendebien aan het woord. Afkomstig uit een aloud Belgisch geslacht. Geboren in Hastière-par-delà op een paar kilometer van de Franse grens. In 1939. Bijna zeventig jaar is hij dus. Maar springlevend. Enthousiast. Want nu gaat het gebeuren. Gendebien voelt dat hij een afspraak heeft met de geschiedenis. Helaas is dat al jaren zo. Telkens weer wacht de oude gentleman met lichtjes mismoedige blik in de regen op zijn Franse geliefde. Een prachtige ruiker houdt hij krampachtig in zijn handen. O regen. O somberheid. Weinig dingen zijn even treurig als bloemen die vergeefs van hun wortels afgesneden zijn, en die langzaam verwelken zonder ooit aan iemand hun vluchtige schoonheid te kunnen tonen.

Want Wallonië wordt nog niet meteen een deel van Frankrijk. Dat blijkt alleen al uit de plaats die het artikel over onze Waalse vrienden in Le Point krijgt toegewezen. Het prijkt er in de rubriek 'monde', naast spannende verhalen over andere exotische landen zoals Pakistan en Thailand. Zoveel is duidelijk: Frankrijk houdt afstand. Het wil wel naar Wallonië kijken, op voorwaarde dat dit gebied rustig aan de andere kant van de wereld blijft liggen.

Zelfs de Walen die zich binnenkort Fransman willen noemen, vallen op door aarzeling en wankelmoedigheid. Zo ook Daniel Ducarme. Gewezen minister-president van het Brusselse gewest. Zijn belangrijkste verwezenlijking was zijn ontslag. Dat kwam er in 2004, nadat hij, een enkele uitzondering niet te na gesproken, vijf opeenvolgende jaren vergat zijn belastingsaangifte in te dienen. Ducarme ziet de toekomst van Wallonië rooskleurig in, en wel dankzij artikel 77 van de Franse grondwet. Daarin biedt la République overzeese gebieden onderdak aan voor zover ze de Franse idealen gestoeld op vrijheid, gelijkheid en broederlijkheid genegen zijn. Frans-Polynesië maakte van deze optie gebruik. Waarom dan Wallonië niet? Oké, overzeese gebieden, dat klopt niet helemaal. Maar toch: pour les Wallons la même chose.

Hoe dan ook, de grote afstand tussen Wallonië en Frankrijk blijkt alleen al uit de landen die ertussen liggen, in alfabetische volgorde Pakistan, Polynesië en Thailand.

De verzuchtingen van Gendebien en Ducarme laten nog twee andere dingen zien. Vooreerst is er de ongelooflijke toevalligheid van het land waartoe iemand behoort. Identiteit is vaak meer toeval dan eigenheid. Wereldkaarten worden getekend met eenzelfde lichtzinnigheid waarmee huwelijken worden gesloten. Niet zo erg. Goed dat er nog lichtzinnigheid bestaat. Anders zouden wij misschien helemaal geen beslissingen meer nemen.

Vervolgens willen zowel Gendebien als Ducarme absoluut tot een groot land behoren. Enfin, groot. Frankrijk is groot voor een Franstalig land, maar het is kleiner dan China of de Verenigde Staten alwaar, toegegeven, de kennis van het Frans dan weer minder is ontwikkeld. Schandelijk, niet, dat laatste?

Zo herinner ik mij een kort nieuwsbericht uit 1981, toen ikzelf in Straatsburg woonde, een stad gelegen in Frankrijk, maar toch vooral in de Elzas. François Mitterrand was juist tot president van Frankrijk verkozen. Algemene euforie. Een beetje zoals vandaag met Barack Obama, hoewel die geen Fransman is, en geen socialist, ondanks alle verleidingspogingen van Caroline Gennez. Socialist was Mitterrand trouwens ook veel minder dan zijn kiezers. En dan zijn kiezers dachten dat hij was. Soit. Op een gegeven moment had Mitterrand zijn eerste ontmoeting met Ronald Reagan. Op de radio, die ik op mijn wat sombere kamer in de rue Louvois des middags beluisterde terwijl ik aan een ficelle met Bleu de Bresse-kaas knabbelde, werd gewag gemaakt van de wat moeizame gesprekken tussen de beide presidenten, car Monsieur Reagan ignore le français. Die Reagan toch. Nooit een boek gelezen, wisten we al. En nu ook nog eens het Frans niet machtig. Dat laatste kon van Mitterrand niet worden gezegd. Zijn Frans was vlekkeloos. Hij schreef er zelfs een paar boeken in, die op een heerlijke manier nergens over gingen. La paille et le grain bijvoorbeeld, uit 1975.

Ach, de arrogantie van de zogenaamde grote culturen. Kleine landen worden niet groot. En grote landen blijven klein. Toch een goede raad. Als de Walen tegelijk Belgen blijven, vinden buitenlanders hen lief. Want zij spreken Frans en worden verdrukt. Maar als ze plotseling het grote Frankrijk vervoegen, houdt niemand meer van hen. Want dan blijkt dat ze geen Engels spreken, en anderen verdrukken.

Als ik Waal was, zou ik non zeggen tegen la douce France.

Rik Torfs is hoogleraar kerkelijk

12-12-2008 om 17:53 geschreven door digitalia  

HET NIEUWS. ANDERS GEZEGD

Ieder weekeinde bekom ik van het Secretariaat van het Vlaams Belang een E-Mail met een korte inhoud van wat deze week politiek relevant is geweest. Het is de ongezouten waarheid, waarvan ik dikwijls lees: Ach Ja! ’t Komt van het Vlaams Belang! Daarom zet ik het op het Net, met de vraag: wat zien jullie in deze samenvatting dat grondig verschilt met wat U elders hoort of leest?

Nadenken is gratis, en kan nooit kwaad!

De terreur komt dichtbij

In de loop van deze week pakte de federale politie in een grootscheepse razzia 14 personen op die nauwe banden zouden hebben met de islamitische terreurorganisatie Al Qaida. Een van hen zou op het punt gestaan hebben om een zelfmoordaanslag te plegen. De zaak zou gelinkt zijn aan het terreuralarm dat eind vorig jaar in Brussel werd afgekondigd. Sommigen, zoals Jean-Marie Dedecker, hadden het toen smalend over een eindejaarsshow die werd opgevoerd.

Het Vlaams Belang heeft er steeds voor gewaarschuwd dat de terreurdreiging ernstig moet genomen worden. Zeker na de moordende aanslagen in Madrid en Londen is duidelijk geworden dat de ‘jihad’ zich ondertussen ook in – en tegen – Europa manifesteert. En het is bijzonder naïef te denken dat wat zich elders in Europa reeds afspeelde, ons niet zou kunnen overkomen. Te meer omdat (ook) dit land een aanzienlijke moslimgemeenschap herbergt. Het is natuurlijk niet zo dat die moslims allemaal fundamentalisten zijn, laat staan terroristen. Maar even onloochenbaar is het feit dat in de schoot van de nog steeds groeiende en afgescheiden gemeenschappen het fundamentalisme gedijt. In De Morgen (12.12.2008) formuleert terrorisme-expert Claude Moniquet het als volgt: “In ons land circuleren misschien niet zoveel echte leden van Al Qaida, maar er zijn veel sympathisanten.”

Al Qaida en de vrije meningsuiting

De spilfiguur in het opgerolde Al Qaida-netwerk is een zekere Malika El-Aroud. Deze moslimfundamentaliste riep via het internet op tot de ‘jihad’, waarvoor ze uit Zwitserland werd uitgewezen en vervolgens… in dit land terechtkwam. Ze kwam eerder reeds in de kijker te staan tijdens het proces tegen Nisar Trabelsi, de ex-voetballer die een aanslag wou plegen tegen de luchtmachtbasis van Kleine Brogel. Zij ging toen vrijuit. De rechter verfoeide toen haar fundamentalistische opvattingen, maar stelde dat hij haar daarvoor niet kon veroordelen.

En nog een racismeklacht…

Nochtans worden in dit land wel degelijk meningen vervolgd. ‘Racisme’, weet u wel. Een begrip dat de voorbije jaren dermate werd verruimd dat zowat alles wat de multiculturalisten en politiekcorrecte lobby niet bevalt als dusdanig gecatalogeerd wordt.

Dat mocht gewezen Vlaams Belang-voorzitter Frank Vanhecke ondertussen nog eens ondervinden. Na de reeds lopende zaak diende een francofone Belg van Kameroenese afkomst – daarin gesteund door een tiental Franstalige ‘antiracistische’ organisaties – een nieuwe klacht in voor een complete absurditeit. Het Brusselse gerecht neemt de zaak kennelijk ernstig, aangezien het de gerechtelijke politie van Brugge reeds meermaals aanmaande om werk te maken van het verhoor van de “leider van de extremistische partij”. In een reactie vraagt Frank Vanhecke zich ondertussen af of het Brusselse gerecht écht geen andere zorgen heeft.

Ook Groen! laat zich ondertussen niet onbetuigd. De partij diende deze week immers een klacht in tegen Filip Dewinter omwille van een pamflet waarin de barbaarse praktijk van het rituele slachten aan de kaak wordt gesteld.

Stop ritueel slachten

Begin deze week werden ter gelegenheid van het islamitische offerfeest opnieuw duizenden schapen op rituele wijze geslacht. Deze slachtingen zijn zondermeer in strijd met onze normen inzake dierenwelzijn, maar voor rituele slachtingen wordt een uitzondering gemaakt. Het Vlaams Belang is van mening dat wetten en regels niet kunnen aangepast worden aan inwijkelingen en eist dan ook een algemeen verbod op rituele slachtingen. Om deze eis kracht bij te zetten, voerde het Vlaams Belang op verschillende plaatsen in Vlaanderen actie.

De Belgische crisis

Momenteel worden in zowat alle landen grote herstelplannen aangekondigd om de wereldwijde economische crisis te lijf te gaan. Maar zoals deze week uit de plannen van de regering-Leterme duidelijk werd, hinkt dit land ook op dat vlak achterop. De torenhoge staatsschuld en het budgettaire wanbeleid dat onder Verhofstadt werd gevoerd, maken immers dat er vandaag voor zo’n politiek geen geld is. Maar er is meer. In tegenstelling tot andere landen is het bestuur in dit land uitgegroeid tot een kluwen van elkaar tegenwerkende structuren en machtsinstellingen, waar niemand nog wijs uit raakt, die enorm geldverslindend is, en bovendien elk coherent beleid onmogelijk maakt. Kortom: indien Vlaanderen zijn welvaart wil verdedigen, zal het België moeten opdoeken.

12-12-2008 om 16:55 geschreven door digitalia  

MENSENRECHTEN

Een goed artikel (the richt man on the richt place, ziet U…) hoeft niet lang te zijn, om blijvend indruk te maken. ISKANDER gaf ons gisteren, de dag zelf, een heerlijk voorbeeld, dat niemand, die hoort of leest over De Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, het ooit nog kan vergeten.

Voor mij was gisteren (vanaf 08 uur tot 10 uur) ook onvergetelijk, het morgenconcert (met een enorme bezetting) op Rai Uno, de Italiaanse officiële Staatszender, in het Auditorium van het Vaticaan, in aanwezigheid van de hoogste Kerkelijke en Wereldlijk Leiders. De dirigente was een bewegelijke beeldschone Aphfrodite, wiens mimiek alleen al bijna voor de leiding zou kunnen volstaan hebben. Een volmaakt optreden, dat jammer genoeg voor de debielen aan de Reyerslaan weer niet in aanmerking kan komen.

Hoe God uit de Verklaring verdween
10-12-2008 - Martijn Roessingh - Trouw

Nederland probeerde in 1948 God in de preambule te krijgen van de Universele Verklaring voor de Rechten van de Mens. Die poging mislukte. De verklaring bestaat vandaag zestig jaar.

De concepttekst van de Universele Verklaring voor de Rechten van de Mens lag er al toen een VN-comité zich in 1948 boog over het vaststellen van de definitieve tekst. De opstellers waren met name de Amerikaanse voormalige First Lady Eleanor Roosevelt, een Canadees, een Fransman, een Chinees en een Libanees. De Nederlandse politici Marga Klompé (KVP) en Hilda Verweij-Jonker (PvdA) waren bij enkele voorbereidende vergaderingen geweest.

Het VN-comité moest de puntjes op de i zetten. De belangrijkste Nederlander daarin was een priester, Leo Beaufort (1890-1965). De KVP’er was een franciscaner pater (kloosternaam Didymus), die theologie, wijsbegeerte en rechten had gestudeerd. Hij was in 1947 benoemd tot hoogleraar volkenrecht. Beaufort wilde God vermeld zien in de preambule van de Verklaring en diende een amendement in dat de erkenning van mensenrechten gebaseerd is „op de goddelijke oorsprong (van de mens) en zijn lotsbestemming”. Dat niet iedereen in die goddelijke oorsprong geloofde, wist Beaufort wel. Maar het zou tegemoet komen aan de overtuiging van de meerderheid van de wereldbevolking, meende hij. En atheïsten en agnosten werden volgens hem niet beledigd, omdat ze het zinnetje ook konden negeren en zo ’onwetend’ mochten blijven.

De communisten voelden zich aangesproken. Sovjetafgevaardigde Bogomolov herinnerde Beaufort eraan dat na de Franse revolutie in 1789 in de Verklaring over de Rechten van de Mens en de Burgers er ook geen verwijzing naar God was gekomen.

 De Poolse Kalinowska stelde dat een VN-verklaring niet ging over metafysische vragen. En als iedereen zinnen in de preambule mocht negeren, konden ze dat met de rest van de verklaring ook gaan doen.

Beaufort vond dat onzin. Hij hekelde de communisten door op „de bittere recente ervaringen” te wijzen, die „het gevaar hadden getoond van het monsterlijke idee dat de mens slechts een instrument is in dienst van de Staat.”

De communisten waren echter niet de enige met bezwaren. Atheïsten en agnosten lieten zich niet graag als ’onwetend’ bestempelen, en sommige religieuzen vonden dat religie en moraal gescheiden moesten blijven. De Chileense afgevaardigde zei dat zijn land vrijwel geheel katholiek was, maar dat er desalniettemin geen verwijzing naar God in de grondwet stond. De Fransman oordeelde dat een verdeeld comité over dit onderwerp afbreuk zou doen aan de wens van de opstellers om de verklaring zo universeel mogelijk aanvaardbaar te maken.

Te weinig steun dus. Beaufort trok zijn amendement in. Mensen zijn, volgens artikel 1 van de Verklaring, ’begiftigd met verstand en geweten’. Maar anders dan Nederland had gewild, stond er niet in dat God daar verantwoordelijk voor is.

PS. M.E.S. uit het woord "begiftigd" blijkt natuurlijk dat God er impliciet wel in staat. Wie zou anders de schenker zijn ?

12-12-2008 om 05:41 geschreven door digitalia  

GEENSTIJL, MAAR KLASSE

Waarde Vrienden van Boven de Moerdijk!

Met opzet heb ik een paar dagen gewacht met mijn reactie, zodat het stof ietwat kon gaan liggen.

Hoe jullie ‘onze vriend’ Crembo aanpakken, verdient niet alleen applaus, maar ook navolging. Er lopen hier te lande inderdaad nog een paar Heilige Koeien rond. Alleen al in Vlaanderen zelf., zonder te spreken van Brussel of Wallonië, want dat is het Buitenland.  Er is dus nogal wat werk aan de winkel. We zijn nog geen beetje blij dat U ‘de Pelgen’ eindelijk hebt ontdekt. Wij van onze kant, kenden U gelukkig al veel langer. In het kader voor wat jullie Willem I in 1830 ooit ons Volk heeft aangedaan, bezien veel Vlamingen elke toenadering ook een beetje met argusogen. Jullie zijn er toch niet op uit om ons opnieuw te annexeren? Voor mij, en voor nog een groot deel van mijn landgenoten, hebben wij daar niets op tegen. Integendeel. Laten wij dan afspreken, om ons nooit geen ‘Pelgen’ meer te noemen, want wij zijn Vlamingen. Als U ‘Pelgen’ wilt spreken, of door hen wilt gelezen worden, dan dient U Fransoos te schrijven en te spreken. Moest dat tussen ons kunnen afgesproken worden, dan zijn wij al een heel stukje dichter bij huis. Een Vlaming aanzien voor ‘Pelg’ is een belediging, die in principe alleen met bloed kan uitgewist worden, maar dat wist U niet. Het is U dus vergeven.

Er is echter één zaak die wij van meetaf aan moeten rechtzetten. In het Zuiden overheerst niet de angst, zoals jullie verkeerdelijk de indruk kregen. Jullie zijn op jullie eentje een heel leger, dat geven wij graag toe. Maar hier staan honderden ‘gelijkgezinden’, elk voor zich, één per één, dagelijks op de bres om, weliswaar met minder allure, te wapen te lopen. Ga gewoon eventjes piepen bij http://blog.seniorennet.be/angeltjes/ en bij nog andere collega’s van seniorennet. Jullie vinden ze allemaal netjes bijeen op http://blog.seniorennet.be/categorie_blog_overzicht.php?categorie=2 , om nog maar te zwijgen van http://frietmetstoofvlees.blogspot.com/ en van http://www.vrijvanzegel.net/blog2/ Laat jullie zich niet vergissen: wij zijn inderdaad al geruimde tijd geleden tot de jaren van verstand gekomen, wel senioren maar verre van seniel!

Ziezo, dat is dan afgesproken.

Om te beginnen, als blijk van onze sympathie, alvast deze informatie: de Nederlandstalige media bij ons rapporteren over jullie. Met lange tanden. Een beetje zoals ze een kennis in huis moeten halen waarvan ze op voorhand weten dat hij hen zal vloeren. Jullie zullen er dus geen echte vrienden aan hebben. Integendeel. Judas Iskariot is hun patroonheilige.

Wij, daarentegen, de Vrijsprekers op het Internet, juichen jullie toe uit volle borst! Mogen jullie de vonk zijn, die het vuur in de pan doen slaan. Met in die pan, de sissende schorpioenen van hoererende en potverterende politici, die al 179 jaar hun eigen volk verkopen. Eenmaal zo ver, reiken wij jullie de hand voor de ‘Wiedergutmachung’, onderweg naar de Republiek der Vrije Herenigde Nederlanden.

04-12-2008 om 18:11 geschreven door digitalia  

04-12-2008 om 13:27 geschreven door digitalia  

Oproep van de Vlaamse verenigingen aan alle Vlaamse partijen:

Stop de carrousel van belangenconflicten en splits BHV - nu!

Verjaardag goedkeuring splitsingsvoorstellen in de kamercommissie

Op 7 november was het precies één jaar geleden dat de kamercommissie Binnenlandse Zaken de wetsvoorstellen voor de splitsing van B-H-V heeft goedgekeurd. Deze wetsvoorstellen vervangen de kieswet (voor de provincie Vlaams-Brabant), die in mei 2003 door een arrest van het Grondwettelijk Hof werd vernietigd wegens discriminatie en ongrondwettelijkheid. De stemming in de commissie kwam er pas na een lange carrousel, die duurde van het voorjaar 2005 tot november 2007.

Sinds die goedkeuring op 7 november 2007 wordt door de Franstaligen een nieuwe carrousel van "belangenconflicten" opgevoerd om een stemming in de voltallige Kamer te beletten. Een eerste belangenconflict werd ingeroepen door het parlement van de Franse Gemeenschap en liep af op 9 mei 2008. Een tweede belangenconflict, ingeroepen door de Cocof, de Brusselse Franstalige Gemeenschapscommissie, loopt dezer dagen af.
Blijven nog over het Waals Parlement en het Brussels Parlement, goed voor nog een jaartje uitstel! Franstaligen kunnen blijkbaar vier keer een belangenconflict inroepen, Vlaanderen slechts één keer.

Waarom ondergaan de Vlaams regeringspartijen deze carrousel opnieuw lijdzaam?

De reden is duidelijk: de carrousel moet beletten dat de Franstaligen de federale regering doen vallen, precies zoals de vorige carrousel moest beletten dat de paarse regering Verhofstadt zou vallen. Daarom willen de Vlaamse regeringspartijen ook nu de splitsing van B-H-V absoluut uitstellen tot na de gewest- en Europese verkiezingen van 2009. Dit ondanks plechtig ondertekende verklaringen voor onverwijlde splitsing, ondanks beloften aan de kiezer in partijprogramma's en ondanks de Vlaamse regeerakkoorden en ondanks de zware verkiezingsnederlaag van paars in Vlaanderen.

Ongrondwettelijke Europese verkiezingen

De Vlaamse partijen vergeten dat voor de Europese verkiezingen de discriminatie en ongrondwettelijkheid nog erger zijn dan voor de federale verkiezingen: inderdaad, voor de Europese verkiezingen behoort Halle-Vilvoorde met zijn 35 Vlaamse gemeenten zelfs tot het Waalse kiesdistrict, wat betekent dat een kandidaat uit Aarlen stemmen kan halen in Halle-Vilvoorde, terwijl een kandidaat uit Vlaanderen GEEN stem kan halen in het aangrenzende Waals-Brabantse Tubeke of Henegouwse Edingen.

Stop de carrousel van belangenconflicten en stem nu de wetsvoorstellen in de Kamer!

De werkgroep B-H-V (Halle-Vilvoorde Komitee, Vlaamse Volksbeweging en Taal Aktiekomitee) en de Vlaamse verenigingen die mee ondertekenen, dulden geen verder uitstel van de Vlaamse regeringspartijen!
Zij eisen dat de Vlaamse regeringspartijen de carrousel van de belangenconflicten stopzetten en overgaan tot de stemming in de Kamer. Na één jaar van ondemocratische obstructie is dit volstrekt legitiem. Het rechtzetten van een ongrondwettelijke discriminatie door een democratisch gestemde wet in het parlement gaat vóór op een ondemocratische obstructiecarrousel van belangenconflicten die door de wetgever zeker niet gewild werd.

En mocht de kieskring B-H-V nog niet gesplitst zijn vóór de Europese verkiezingen van 7 juni 2009 zal de Werkgroep beslissingen nemen over een hernieuwde "Actie Burgerzin". Massale steun van en voor de sympathiserende Vlaams-Brabantse burgemeesters en "Dienstweigering" aan ongrondwettelijke Europese (en federale) verkiezingen worden voorbereid.

De ondertekenende Vlaamse verenigingen vragen u met aandrang rekening te houden met de democratische bekommernis van ontelbare burgers.

Graag uw reactie op: haviko@vvb.org

Werkgroep B-H-V (Halle-Vilvoorde Komitee, Vlaamse Volksbeweging en Taal Aktie Komitee)

04-12-2008 om 12:33 geschreven door digitalia  

CREMBO: SLOPEN EN AFVOEREN

Dat zou er tenminste al één zijn!

Akkoord met GeenStijl: als een Minister in Pelgenland nooit meer uit eigen inzicht kan/wil opstappen, dan moet dat maar met buitenlandse hulp.

Nu nog in de wereldpers geraken met dit verhaal.

Dan al de schandalen van de laatste tien jaar op een rijtje zetten, en via referendum bij de mensen vragen om ‘change’….Yes, we can!

Crembo in Amerika is de gedroomde aanleiding!

Ziehier: GeenStijl, zoveelste vervolg…

04-12-2008 om 12:17 geschreven door digitalia  

SOMETHINNG IS ROTTEN IN MEDIALAND

De wonderen zijn de wereld niet uit: de DM heeft het licht gezien! Of: ’t gaat slecht, de kleine man moet het bekopen.

Zo schrijft Le Standaer:

En zo schrijft de DM

Ik zou zeggen: wat baten kaars en bril, als den uil niet zien en wil….

Anders gezegd: omwille van het Grote Gelijk van typetjes zoals Yves Desmet (en dat geldt matatis mutandi voor àlle hoofdredacteuren) die halsstarrig volharden in de boosheid, zal de simpele piot, de ma, van het vuile handwerk,  weer de ballen mogen keren…De pers staat ten dienst van de democratie…maar ze sluit wel méér dan 1.000.000 Vlamingen uit. Uitsluiten is dan nog een zacht woord voor de gezamenlijke systematische afbraak van die Ene Partij, waar zelfs iedere betaalde publiciteit van deze kant geweigerd wordt.

De Partij der Onkreukbaren heeft twee voorname punten op haar programma: het beteugelen van de wilde immigratie, en de Vlaamse zelfstandigheid. Niet hypocriet zijn, mensen: tegen welk van de twee punten is Uw ‘condon saniaire’ gericht?

Of is er, bij nader toezien, geen echte reden? Geen andere dan de vrees voor confrontatie met mensen met een onwrikbaar standpunt, en Uw eigen labiele levenswandel….

Dat de DM de verminderde lezers (en dus de verminderde reclame-ontvangsten) in verband brengt met alleen de economische recessie, is weer typisch! Het hengelen naar Overheidssteun druipt er zó af!

03-12-2008 om 17:02 geschreven door digitalia  

TOT BOVEN DE KNIE AFZAGEN….

"Nederlandse shocklog gaat De Crem stalken"

België is in de hoogste staat van paraatheid sinds de aankondiging van GeenStijl om minister van Defensie Pieter de Crem de komende tijd eens hinderlijk te gaan volgen. Ook de media bij onze zuiderburen is het inmiddels duidelijk dat het ons ernst is. Verder hebben we zo'n beetje een dagtaak aan het te woord staan van Vlaamse radiostations. Waarschuwingen krijgen we ook. Of wij wel op de hoogte zijn van zijn bijnaam Crembo bijvoorbeeld. Wat wij proeven is toch vooral angst. Want inplaats meneer zelf tot boven de knieën af te zagen, sturen ze slijmerige mailtjes hen toch vooral op de hoogte te houden van onze vorderingen. Oorzaak voor alle commotie is het ontslag van een Nederlandse studente, nadat zij op haar weblog gewag had gemaakt van het wangedrag van de bewindsman en zijn gevolg in een café in New York. De Crem liet vervolgens de dame in kwestie ontslaan. Want, zo stelde hij, er bestaat ook nog zoiets als ethiek. "We leven in een tijdgeest waarin het iedereen vrij staat naar goeddunken en zonder enige verantwoordelijkheid op blogs te gaan posten. Dit overstijgt zelfs het moddergooien." Welnu, minister De Crem, stuur maar extra troepen naar de grensstreek, want er staat een buitenlandse mogendheid op het punt om uw landje binnen te vallen. Moddergooien is voor mietjes, GeenStijl gaat door tot u op de grond ligt. Of om in defensie-termen te blijven: het is oorlog! Inmiddels hebben we al de nodige saillante details rondom uw persoontje uit uw vaderland mogen ontvangen, maar daarover later meer. Tipje van de sluier? Onze Rutger zit op dit moment vuistdiep in de Roze Balletten. En laat diezelfde Rutger nu met de jaarwisseling net als u eveneens in Afghanistan verblijven. U noemt dat misschien hinderlijk volgen, voor onze Rutger is dat gewoon all in a days work. Wordt vervolgd...

Fleischbaum | 03-12-08 | 09:04

Niet mooi, zegt U?

Wilt U mijn mening, en waarschijnlijk ook deze van misschien wel nog 5.999.999 Vlamingen?

Hang dagdagelijks 24/24 iedere ‘politieker’ en iedere ‘gezagdrager’een ploeg GeeenStijlers als een bloeme,krans rond de nek. Als er niets is, zal er niets ontdekt, en zal er over geen schandalen kunnen geschreven worden. Crembo durft het woord ‘ethiek’ in de mond nemen? Wel, dat hij, en alle zijn spitsbroeders, dan eens beginnen met zich ethisch te gedragen! Dan zouden ‘de mensen’ misschien weer dichter bij de politiek willen staan!

Is dat stalken?

De naamgeving doet er niet toe. Publieke personen hebben er zelf voor gekozen om in de openbaarheid te leven en te werken. Sommigen zouden er zelfs hun ziel voor verkopen, om op die manier in beeld te komen.

Het Nieuws op TV en in ‘de pers’ zou dan eens wat anders zijn dan de afgekookte soep die de media ons nu dagelijks ophoesten! Want: hoe zou de pot de ketel kunnen verwijten dat hij zwart ziet! Het establishment moet zwijgen voor elkaar. Ze hebben elkaar teveel nodig om overeind te blijven.

Is, wat GeenStijl al jaren doet, dan laster en eerroof? Moest dat zo zijn, ze zouden al lang verdwenen zijn, en zouden miljoenen schadevergoeding hebben moeten betalen. Trouwens: hoe zou de waarheid ooit ‘laster’ kunnen zijn?

Eerroof? Die kan toch maar geroofd worden bij wie dat heeft? Moddergooien is voor mietjes. Laat het oorlog worden!

Blogs lijk GeenStijl zijn zo wat het zelfde als ‘la peur du gendarme’….Noem ze gerust voor de gelegenheid ‘shocklog’ en dan heb U een Vliegende Brigade van Engelbewaarders!

Inderdaad, elk nadeel heb se voordeel!

03-12-2008 om 15:01 geschreven door digitalia  

HET MODDER-SYNDROOM VAN CREMBO

De belziekse Minister van Oorlog! Wij moeten toegeven: hij maakt carrière. Hij verdient in de wandelgangen van Het Paleis der belse Natie niet één, maar wel 100 borstbeelden! Liefst te installeren nog vóór de Regering en meteen het ganse land, valt….En liefst behangen met de Order der Coburgers-Kousevoeten.

Desnoods eigenhandig zal hij ze monddood maken, die bloggende barmeiden, en anderen, die plotsklaps niet alleen Nederlands blijken te verstaan, en dat in New York, zo ver van huis (en weg van Moeder-de-Vrouw, maar dat potje blijft voorlopig nog gedekt!) waarvan dat ene exemplaar dat kan lezen en schrijven, en daarenboven nog van Nederlandse nationaliteit, ik herhaal, van Nederlandse nationaliteit bleek te zijn! Waarmee moeit die gans zich wel!

Kijk, ik kan het niet wegsteken! Sedert gisteren heb al minstens 10 keer www. Geen Stijl.nl herbekeken, daar of bij Aanklacht, en ik moet toegeven: zelfs Geert Hoste kan hier niet aan tippen! Ik bedoel aan de video van Crembo-de-Tjeef, in het Parlement…waar een Tjeefse Kamervoorzitter met enige binnenpret de stuntelende CEO van den ABL onderbreekt met de woorden: ‘Mr De Crem, de opsomming hebben we gehad. Nu nog de cafépraat” – waarlijk! Een van de topperste toppunten van de Regering Leterme Uno. Onklopbaar! Zelfs niet door een Raf Coppens, en die kan pertang vulgair genoeg uit de hoek komen….Geloof het of niet: gans de Tjeefse fractie bleef minutenlang applaudisseren! Wat ze hadden gezien, voorwaar, het was nog beter dan de Begroting 2009! En dat was al iets om duimen en vingers van af te likken! (2)

Nieuwsgierig als ik ben, ben ik de blog van de dame in kwestie, de nu werkloze studente-barjuffrouw in New York later nog eens gaan opzoeken. De blog, Niet de Juffrouw zelf. Dat is de eerste reden waarom ik op de zaak ‘Cremo-in-New York’ terugkom. Schrijft ze: toen hij achter de bar kwam, en vroeg om mijn werk te doen (alles zou betaald worden – voor de kassa moest ik geen schrik hebben: kijk, ook dat siert hem! Toevoeging van mijn hand) stelde ik hem voor akkoord te gaan, op voorwaarde dat IK dan ZIJN werk mocht doen….Daarvoor alleen verdient die Juffrouw, volgens mij, een vermelding in het Guiness Book of Records! Onder de titel: Barjuffrouw herleidt het werk van een bels Minister tot zijn ware proporties!

Vrije meningsuiting tegenover censuur.

Dazt is de tweede reden waarom ik op Crembo terugkom. De Duitse Minister van Familie (Mevr. Ursula von der Leyen CDU) wil kinderporno op het Internet volledig aan banden leggen, door internetaanbieders wettelijk te dwingen deze sites compleet af te grendelen (applaus op alle banken). Ze wordt daarbij volmondig gesteund wordt door Luts Heineman, wiens verleden bij de Stasi (de voormalige Staatsvuiligheid van de DDR) hem, door de schuld van opponenten-bloggers, onophoudend onder de neus wordt gewreven. Heer Minister is op zijn keu getrapt, en wil maar liefst meteen de ganse blog-wereld treffen, door de tele-mediawet in zijn geheel te verscherpen. Zoals, zegt Anton Besenbacher in ’t Pallieterke (1) van 29/11/2008, ook in Duitsland, net als in Ialië, Zweden en Groot-Brittanië kinderporno aan banden is gelegd. Heer Minister wil dus, naar algoede progressieve gewoonte, op de kar springen van een goed en algemeen aanvaard voorbeeld, om in feite de vrije meningsuiting in zijn geheel aan banden te leggen.

En dan komt de argumentatie van de schrijver, die ik aan iedereen ter overweging geef. Hij stelt zich de vraag, of een wegenbouwer ook verantwoordelijk zou kunnen gesteld worden voor de vele ongevallen, waar hij meteen het beeld gebruikt van een verkeersbord ‘Niet liegen!’ om bloggers op de goede weg te houden tussen ‘vrije meningsuiting’ en ‘achterklap en liegen’. Want, zegt hij, dat laatste haalde zelf ‘De 10 Geboden’…m.a.w; is zo oud als de mensheid zelf.

Zijn besluit is in feite het enige goede: ‘Wat vroeger de zaak was van roddelende buurtbewoners, groeide via het Internet uit tot een zwaar maatschappelijk pijnpunt’

En…O Ja! De onschendbaarheid van die Minister Heineman werd onlangs opgeheven, zodat er kan onderzoek gedaan worden naar de vele bedreigingen die hij, naamloos, per SMS bleek rond te sturen…. Althans volgens zijn ex-eega, met wie hij in een vechtscheiding is betrokken…..

Leuk wereldje, die politiek. Ook in Duitsland!

(1) Waar dacht U dat wij, Pallieter-lezers, anders onze steengoede maar vooral correcte internationale informatie halen!

(2)  Het duo Crambo/Daerden, ladderzat. Een droom van een verkiezingsaffiche! CECI N’EST PAS LA BLEGIQUE…..

02-12-2008 om 17:12 geschreven door digitalia  

ORGAANPOLIS: VOORUITGANG?

Echo’s van boven de Moerdijk. Waar men altijd, met nuchter polderverstand, de naïeve Vlaming een paar passen voor blijft.

Dit artikel (visionair?) vond ik deze morgen, vóór dag en dauw, in De Wereldkrant, gratis per E-Post verspreid voor de ‘Expats’, de ‘ge-expatriëerde’ NederVlaming. De bedoeling is een band met de Nederlanden te onderhouden, zonder over deze band sentimenteel te willen doen. Echt oer-Hollands dus. Profijtig, en vooral: vooruitziend!

Misschien een verkiezings-ideetje voor de belgiekse socialistische Ministerin van franscouillonse zaken, om de altijd lege kassen te spijzen?

Stem voor links! Stem voor meer koopkracht: niet alleen een hart in de politiek, maar ook een lever, een nier, ja zelfs een nieuw brein! Schrijf nu in en profiteer vóór anderen dat doen!

Dàt zou pas ‘goed zijn voor de mensen’ …..

02-12-2008 om 09:57 geschreven door digitalia