Hier onder volgt een artikel overgenomen uit Het Vrije Volk, waarin Geert Wilders, bijna namens iedere vrijdenkende Westerling, zijn houding tegenover het wereld-Islamisme beschrijft. Hij zegt zelf een agnosticus te zijn, maar beschrijft met bijna in-diepe christelijke gevoelens, zijn medemens.
Dat hij daarmee ook maar één Moslim zou kunnen overtuigen, durf ik betwijfelen. Het tegendeel echter is waar : zijn betoog verzwakt onze eigen spontane afweerreactie voor de massa-immigratie waartegen wij ons niet hard genoeg kunnen verzetten! Binnen misschien nog een paar duizend jaar zullen we kunnen samenleven, want zo lang duurt het voor de moslim zijn land zal bedrichten zoals de Jood (bij namier van spreken, denk aan Israël die het eerder dorre land waar de Palestijnen leefden, weer vruchtbaar heeft gemaakt).
Het artikel leest als een science-fiction verhaal. Geert Wilders spreekt en handelt als een Profeet. Maar werd een van zijn voorgangers daarvoor zelfs niet als een misdadiger gekruisigd tot de dood er op volgde. Zal deze het er beter van af brengen?
Wilders: Mijn boodschap aan de moslims
E.J. BRON - 23 JULI 2010
In het jaar 1982 heb ik voor het eerst een islamitisch land bezocht. Ik was 18 jaar oud en reisde met een Nederlandse vriend van Eilat in Israël naar de Egyptische badplaats Sharm-el-Sheik aan de Rode Zee. We waren twee studenten met een rugzak en hadden bijna geen geld op zak. We overnachtten op het strand en werden vriendelijk ontvangen door de Egyptenaren, die ons spontaan uitnodigden om thee met hen te drinken.
Ik kan me zeer goed aan mijn eerste indruk van Egypte herinneren: ik was overweldigd door de vriendelijkheid en hulpvaardigheid van de bevolking. Ook kan ik mijn tweede indruk nog goed herinneren: het viel me onmiddellijk op hoe bang deze vriendelijke, hulpvaardige mensen waren. Tijdens ons verblijf in Sharm-el-Sheik bracht toevallig ook president Mubarak een bezoek aan de stad. Ik herinner me de angst, die de plaats plotseling omsloot toen het onverwachte bezoek van Mubarak bekend werd. Ik zie nog de stoet zwarte autos op de dag van zijn aankomst en voel de bijna fysieke aanwezigheid van angst, als een koudegolf op deze zeer hete zomerdag.
Het was een merkwaardige ervaring Mubarak staat niet echt bekend als de ergste onder de islamitische dictators en toch kon zelfs ik de angst van de gewone Egyptenaar voor hun president voelen. Ik vraag me af, hoe de Saoedis zich voelen als hun koning in de stad is, hoe de Libiërs zich voelen als Gadaffi zijn komst aankondigt, hoe de Irakezen zich hebben gevoeld wanneer Saddam Hussein in de buurt was. Enkele jaren later las ik in de Koran, hoe de Arabieren in de 7e eeuw zich hadden gevoeld in aanwezigheid van Mohammed, die, zoals meerdere verzen beschrijven, hun hart met ontzetting vervulde (Soeras 8:12, 8:60, 33:26. 59:12).
Van Sharm-el-Sheik reisden we verder naar Cairo, een arme en ongelooflijk smerige stad. Mijn reisgenoot en ik waren er verbaasd over dat zon armoedige en vieze plek in de buurt van Israël kon liggen, waar alles zo schoon was. De Arabieren, met wie wij spraken over de armoedige omstandigheden, legden ons uit dat zij niet verantwoordelijk zouden zijn voor hun ellende veelmeer zouden zij de slachtoffers van een wereldwijde samenzwering van kapitalisten en zionisten zijn, die tot doel zou hebbende moslims arm en onderdrukt te houden. Ik vond deze uitleg weinig overtuigend. Mn instinct zei me, dat het eerder aan de culturele verschillen tussen Egypte en Israël lag.
In Cairo maakte ik een fout: we hadden bijna geen geld en ik had dorst, aan de openbare bronnen kon je water uit glazen kopen. Het zag er niet echt schoon uit, toch dronk ik het op en kreeg later vreselijke diarree. We vonden een plaats in een logement, waar je voor twee dollar per dag een slaapplaats op de vloer kon huren. Daar lag ik enkele dagen, een hoopje ellende in een overvolle, stinkende ruimte, samen met nog tien andere mensen. Egypte was ooit de meest vooruitstrevende beschaving op aarde geweest waarom had het zich niet net als andere landen verder ontwikkeld?
In de late jaren-90 van de 19e eeuw was Winston Churchill soldaat in het Britse leger en oorlogsverslaggever in Brits-Indië (het huidige Pakistan) en in Soedan. Churchill was een scherpzinnige jonge man, wiens verblijf in Pakistan en Soedan het hem mogelijk maakte het probleem van de islam en de vloeken die hij zijn vereerders oplegt met verbazingwekkende duidelijkheid samen te vatten. Naast de fanatieke waanzin, ., is er deze beangstigend fatalistische onverschilligheid, aldus Churchill. De gevolgen zijn in vele landen heel duidelijk zichtbaar, lichtzinnige gewoontes, slordige akkerbouwmethodes, logge economische gebruiken en onveiligheid van het eigendom heersen overal daar, waar de opvolgers van de profeet regeren of leven
Het feit, dat volgens de Mohammedaanse wet iedere vrouw het absolute bezit van een man is, of het nu een kind, een echtgenote of een geliefde is, stelt de definitieve uitroeiing van de slavernij dwingend uit, totdat het islamitische geloof opgehouden heeft een belangrijke macht binnen de mensheid te zijn. Individuele moslims mogen grandioze kwaliteiten hebben, maar de invloed van de religie verlamt de ontwikkeling van diegenen, die haar navolgen. En tenslotte: Er bestaat geen sterkere reactionaire kracht op de wereld.
Veel mensen zeggen dat ik moslims zou haten. Ik haat moslims niet. Veelmeer maakt het me verdrietig hoezeer de islam hen van hun waardigheid heeft beroofd. Wat de islam de moslims aandoet, wordt duidelijk als je ziet hoe ze hun dochters behandelen. Op 11 maart 2003 kwamen 15 Saoedische schoolmeisjes om het leven, toen ze probeerden uit hun brandende school in de heilige stad Mekka te vluchten. De meisjes renden naar de buitendeuren, maar deze zaten op slot. Een mannelijke suppoost had de sleutel, maar weigerde de deuren open te doen, omdat de meisjes niet de islamitisch correcte kleding droegen zoals de Arabische wet voorschrijft: gezichtssluier en lange gewaden. De onfatsoenlijk geklede meisjes probeerden wanhopig hun jonge levens te redden, maar de Saoedische politie sloeg hen terug het gebouw in. Ambtenaren van de Mutaween, de instantie voor de verspreiding van deugdzaamheid en verhindering van slechte gewoontes, zoals de politie in Saoedi-Arabië wordt genoemd, sloegen ook op voorbijgangers en brandweerlieden in, die de meisjes wilden helpen. Het is een zonde om dichtbij hen te komen, waarschuwde de politie de omstanders. Het was niet alleen een zonde, in Saoedi-Arabië is het een strafbare handeling.
Meisjes worden in de islam niet bijzonder gewaardeerd. De Koran zegt, dat de geboorte van een dochter het gezicht van haar vader donker en toornig wordt (Soera 43:17). Desondanks zorgde het voorval op de school in Mekka voor woedende reacties. De islam mag onmenselijk zijn, maar moslims zijn mensen en daarmee in staat tot liefde dit natuurgeweld, waar Mohammed zon vreselijke hekel aan had. De menselijkheid zegevierde in de vaders van de meisjes van Mekka, die ontsteld waren over de zinloze dood van hun dochters. Ze zegevierde ook in de brandweerlieden, die de Mutaween onbevreesd tegemoet traden, toen deze de meisjes terug het schoolgebouw in dreven. En ze zegevierde in de journalisten van een Saoedische krant, die voor de eerste keer in de historie van het land de moed hadden openlijk kritiek te uiten op de instantie voor de verspreiding van deugdzaamheid en verhindering van slechte gewoontes.
Desondanks komt het toch zelden tot protesten van moslims tegen de islamitische onmenselijkheid. De meeste moslims, zelfs die in westerse landen, bezoeken de moskee en horen daar afschuwelijke Koranverzen en preken, zonder zich er tegen te verzetten. Ik ben zelf agnosticus maar christenen en Joden geloven dat God hen naar zijn evenbeeld heeft geschapen. Ze geloven, dat ze dichterbij hem zouden kunnen komen als ze zichzelf beschouwen als vrije en verstandige wezens, die in staat zijn tot liefde. Ze kunnen zelfs twistgesprekken met hem hebben, zoals de Joden dit in hun hele historie hebben gedaan. Hiertegenover beweert de Koran, dat er niets zou kunnen worden vergeleken met Allah (Soeras 16:74, 42:11). Hij heeft absoluut niets gezamenlijks met ons het is bijna absurd om aan te nemen, dat Allah de mensen naar zijn evenbeeld zou hebben geschapen. Het Bijbelse concept van God als onze Vader bestaat in de islam niet, er bestaat überhaupt geen persoonlijke relatie tussen Allah en de mens. Het doel van de islam is de volledige onderwerping van het individu aan Allah, die door onvoorwaardelijke gehoorzaamheid onder Mohammed als leider van de islamitische staat moet worden gediend (Soeras 3:31, 4:80, 24:62, 48:10, 57:28). En de geschiedenis heeft ons geleerd, dat Mohammed niet bijvoorbeeld een profeet van de liefde en het medeleven was, maar een massamoordenaar, een tiran en een pedofiel. De moslims zouden geen beschamender voorbeeld kunnen hebben.
Door het ontbreken van persoonlijke vrijheid is het niet verwonderlijk, dat de opvatting van mensen als verantwoordelijk handelend wezen niet echt ontwikkeld is. Moslims neigen ertoe zich over te geven aan het lot. Vermoedelijk slechts enkele radicalen dat hopen we in ieder geval nemen de aanwijzing van de Koran om oorlog tegen de ongelovigen te voeren, echt serieus. Desondanks verheft nauwelijks een moslim zijn stem tegen de radicalen het is deze beangstigende fatalistische onverschilligheid waar Churchill het al over had.
De schrijver Aldous Huxley, die in de jaren-20 van de vorige eeuw in Afrika woonde, deed de volgende observatie: Voor de directe oorzaak van de dingen waarom ze precies zo gebeuren zoals ze gebeuren schijnen ze niet de minste interesse te hebben. In werkelijkheid wordt er zelfs niet toegegeven, dat er überhaupt zoiets bestaat als een directe oorzaak: God is voor alles wat er gebeurt rechtstreeks verantwoordelijk. Men vraagt: Denk je dat het zal gaan regenen?, terwijl men naar de opkomende bewolking in de lucht wijst. Als God het wil, luidt het antwoord. Men komt langs het plaatselijke ziekenhuis. Zijn de artsen goed?, vraagt men. Hier geloven we, antwoordt de Arabier ernstig, op de toon van Salomon, dat artsen geen nut hebben. Als Allah wil dat een mens sterft, dan sterft hij. Zo niet, dan zal hij weer gezond worden. Dit is de laatste en enige waarheid, waar niets aan toe te voegen is. Voor de Arabieren lijkt zij in ieder geval het summum van menselijke wijsheid te zijn Ze zijn teruggevallen naar de stand van een voorwetenschappelijk fatalisme voor zover ze niet volgens westerse methodes werden opgevoed met al zijn onverschilligheid en apathie.
De islam ontneemt de moslims de vrijheid. Dat is een schande, want vrije mensen zijn tot grandioze dingen in staat, zoals de geschiedenis ons geleerd heeft. De Arabische, Turkse, Iraanse, Indische en Indonesische volkeren bezitten een enorm potentieel. Als ze niet de gevangenen van hun religie zouden zijn, als ze het juk van de islam zouden kunnen afwerpen, Mohammed als hun voorbeeld en de vreselijke Koran kwijt zouden kunnen raken, dan zouden ze grote dingen kunnen bereiken en daarmee niet alleen zichzelf, maar de hele wereld tot nut zijn.
Als Nederlander, als Europeaan en als westers politicus heb ik in de eerste plaats mijn plichten tegenover Nederland, Europa en het Westen. Maar omdat de bevrijding van de moslims van de islam nuttig is voor ons allemaal, ondersteun ik iedere moslim, die van de vrijheid houdt, van ganser harte. Mijn boodschap aan hen is duidelijk: Fatalisme is geen optie. Inschallah is een vloek. Onderwerping is geen eer.
Alle mooie dingen bestaan uit drie : komen, gaan en ..
Nu ook racisten in Amerika! Stalin noemde zijn tegenstrevers reactionnairen. Wat een geluk dat die man de liefelijke benaming racist niet heeft ontdekt De 60 miljoen van zijn eigen landgenoten waren veel liever de dood ingegaan met het etiket racist op hun rug.
Vandaar mijn titel over de verspreiding van dat scheldwoord : wie was er het eerst? De kip of het ei? Is het demoniseren van de tegenstrever als racist uitgevonden bij ons (door de Groene Jos Gheysels) en werd het overgewaaid naar Amerika, of is het juist andersom? In ieder geval het is besmettelijk, want zie : ook bij de Noorderburen wordt Geert Wilders uitgesloten, wegens racisme Anti Islam zijn, staat gelijk met racisme. Dus is de Islam een ras ..maar Yousef Dewitte zegt dat er geen rassen bestaan .
Het volstaat natuurlijk niet, te zeggen lijk in de papaschool alles wat ge zegt over mij zijt gij zelf Laten we wachten op Sarah Palin, om dit varkentje te wassen .
Alle polls wijzen op een verlies voor de Democraten in de verkiezingen op 3 November. Sommigen voorspellen zelfs het verlies van hun meerderheid in het House, ja zelfs in de Senaat. De Quinnipac University poll van 21 juli onthult dat slechts 34 procent van de Amerikanen nu voor Obama zouden stemmen. 38 procent stelt zelfs gelijk welke Republikein te verkiezen boven Obama. Iedereen is beter dan Obama, als het ware.
Dus moeten alle negatieve registers worden open getrokken om de Republikeinse winst te beperken. Het beste middel, net zoals in Vlaanderen, is nog steeds: scheld je tegenstander uit voor racist. Wie wil er nu racist genoemd worden?
De NAACP (Organisatie voor de vooruitgang van gekleurde mensen) stemde vorige week een resolutie waarin de Tea Party beweging als racistisch bestempeld werd. De NAACP is een organisatie die volledig aanleunt bij de Democratische partij. De Tea Party beweging wil af van begrotingstekorten, wil de economie stimuleren door het verlagen van belastingen, en wil de rol van de overheid beperken tot wat in de grondwet staat. Drie keer net het tegenovergestelde van wat Obama en zijn Democraten willen. De Tea Party is een revolte die fiscaal conservatieve kandidaten steunt. Deze kandidaten komen op binnen de Republikeinse partij. Heel dikwijls versloegen ze tijdens de Republikeinse voorverkiezingen establishment kandidaten.
Er zijn geen bewijzen van racisme in de Tea Party beweging. Integendeel, en ik kan hiervan persoonlijk getuigen, op dergelijke bijeenkomsten zijn ook zwarten en Hispanics (Spaans sprekende voorouders) aanwezig. Bekijk deze video en oordeel zelf. Verschillende kandidaten, door de Tea Party gesteund, zijn niet-blank. Op Tea Party manifestaties worden mensen met racistische spandoeken of uitspraken direct door de menigte verdreven. Het vermoeden is groot dat deze zo gezegde racisten gestuurd worden door de Democraten zelf, of door uiterst linkse groepen, om de Tea Party te discrediteren.
Net voor het stemmen van ObamaCare door het House op 21 maart dit jaar in Washington DC, marcheerden de zwarte Democratische House-leden in groep, na het verwittigen van de pers, in een bewuste daad van provocatie, dwars door een duizenden koppen tellende protesterende Tea Party menigte. Nadien beweerde één van deze House leden, John Lewis, 15-keer uitgescholden te zijn geweest met het N-woord. Dit is een uiterst beledigend woord om een zwarte medemens te omschrijven. Alhoewel tientallen cameras aanwezig waren en de mars van de parlementsleden volgden is er geen enkel beeld noch klankopname van een dergelijk incident. De internet ondernemer Breitbard loofde 100.000 dollars uit voor een bewijs van dit zogezegd gebeuren. Dit aanbod is nog geldig, maar vier maanden na de mars is er nog geen bewijs gevonden. Dat verhindert de establishment pers niet om deze leugen nog steeds te herhalen.
Enkele weken geleden gaf een hoog geplaatste advocaat van het ministerie van justitie zijn ontslag omdat dit ministerie weigert zwarten te vervolgen die tijdens de verkiezingen van 2006 blanke kiezers intimideerden. Intimideren van kiezers is strafbaar en wordt als heel ernstig beschouwd in de VS. Deze wet kwam er vele jaren geleden om de zwarten te beschermen tijdens het uitoefenen van hun kiesrecht. De zaak was zo goed als rond. De zwarte daders hadden de zaken toegegeven en er bestond een video die de daden ondubbelzinnig toonde. Geen discussie. De Obama administratie stopte de rechtszaak net voor de strafuitspraak. Deze situatie werd totaal verzwegen door de establishment pers.
Enkele dagen geleden werd op het internet gelekt hoe een groep van journalisten van gerespecteerde nieuwsbronnen via het gesloten forum JournoList tijdens de verkiezingsstrijd van 2008, maar ook tot recent, met elkaar overlegden om negatieve informatie omtrent Obama te verzwijgen en ter zelfde tijd elkaar suggereerden om de Republikeinen als racisten af te schilderen. Wie de uitgebreide communicaties tussen de verschillende journalisten nu doorspeelde naar het publieke internet is niet gekend. Maar Journolist werd vorige maand opgedoekt. Het is schokkend vast te stellen hoe deze journalisten elkaar aanmoedigen om valse informatie te verspreiden over de Republikeinen. Nog erger is hoe ze bekende politieke figuren zoals Karl Rove, en bekende journalisten zoals Fred Barnes van racisme beschuldigen. De journalisten van JournoList kozen bewust voor de Democratische machine. Vaarwel objectiviteit. Het vermoeden van een linkse samenzwering in de pers werd met dit forum onweerlegbaar bewezen.
En nu de klap op de vuurpijl.
Deze week werd op het internet een video verspreid van een zwarte directrice op het Ministerie van Landbouw, Shirley Sherrod. Hierin bekende ze haar eigen racisme tegen blanken. Haar toespraak in maart was gefilmd op een NAACP bijeenkomst. Binnen enkele uren na het verschijnen van de video was ze haar baan kwijt. Het Witte Huis zou aangedrongen hebben op haar ontslag, maar dat wordt nu ontkend. De NAACP veroordeelde haar onmiddellijk.
Gezien racisme zo veel in het nieuws kwam de vorige weken, reageerden Het Witte Huis, de NAACP en het Ministerie van Landbouw in paniek. De vrouw werd onder de bus gegooid.
Maar wat bleek een dag later? Het video fragment was uit zijn context genomen. De volledige toespraak van de vrouw toont een pleidooi tegen racisme, en is een getuigenis over haar eigen bewustwording vele jaren geleden dat ras geen rol mag spelen in het toekennen van subsidies aan boeren. Ze is dus eigenlijk een moedige vrouw, een grootmoeder van 61 jaar. Zeker als je weet dat haar eigen vader, toen zij nog een kind was, vermoord werd door blanken maar er nooit een veroordeling kwam.
De Minister van Landbouw neemt alle schuld op zich om het Witte Huis af te dekken. Obama sprak gisteren zeven minuten met de vrouw, en bood zijn verontschuldigingen aan. Zij wordt nu een nog betere job aangeboden. Ze is niet zeker dat ze nog terug wil. Wat een beschamende afgang voor Obama en zijn administratie.
Gisteren waren we gezellig met een vriend + echtgenote op een koel overdekt terrasje, aan de boorden van ons meer, het Lago di Bolsena. Het water was een vlakke spiegel onder een staalblauwe hemel omringd aan de horizon door bergen. De vriendschap, de vino en het maal waren oerdegelijk en fijn .
Dit helemaal terzijde : U moet daar eens een zalmforelleke gaan bestellen, met een sprankelende witte ijsgekoelde parelwijn van de streek. Men serveert U een halve walvis-forel, die bijna niet op één enkel bord kan. U betaalt 20,- de man en de digestif krijgt U er gratis bij. Trouwens, de service op zichzelf is er een streling voor het oog ..
Die vriend, die nog in Geel heeft gezeten, er zelfs gelegen en gestaan heeft, maar uiteindelijk er is gaan lopen, wist mij het al lang vergeten orakel van een antieke keizer in herinnering te brengen. Wie die keizer was, doet er niet toe, maar de gelijkenis met de Bartolio-Stichting in ons land leek mij treffend.
De vraag aan het orakel was, als ik die vijand aanval, wat zijn dan mijn kansen? Het antwoord kwam, en nog wel zonder dralen : O machtige keizer, als U dat doet, zult U een machtig rijk vrnietigen. Vooruit met de geit, sprak de keizer : En avant la musique, en hij liet zij legers aanvallen, die prompt de slag verloren, zodat uiteindelijk zijn eigen Rijk vernietigd werd
De Keizer, dat is de chef Niveanen en het rijk dat hij wilde vernietigen dat is het koninkrijk B.
Als de voorzegging van het orakel uitkomt, dan is de uitkomst duidelijk : niet het Koninkrijk B. wordt vernietigd, maar het Rijk der Niveanen .Wat al een beetje aan het uitkomen is .voortgaande op de mail van de Niveanen die ik hieronder reproduceer. De afzendster is een zekere Frieda Brepoels. U weet wel, die Vlaams-Nationaliste, afdeling afgebleekt, die zich onlangs in Straatsburg heeft ingezet voor nieuwe zware contingenten vreemdelingen in Europa : 50 miljoen mensen in de eerstvolgende jaren. Zij pleitte en stemde daar voor, in het nobele gezelschap van de Groenen en de Sossen ..Maar toen zond ze geen E-mails rond
Net als Nonkel Krukkevent, de Leterminator, die als brave Christelijke Tjeef, onlangs in Amerika ging pleiten voor versoepeling van de abortuswet : vruchtafdrijving moet kunnen tot een paar weken voor de geboorte. Hier ietrs over gehoord of gelezen? Mevr. Alexandra Colen was op die bijeenkomst als waarneemstern en die kan over zoveel hypocrisie niet zwijgen .Net als ten tijde van het kindermisbruik in de Kerk, dat ze vroegtijdig aankaartte, vindt Mevrouw Colen geen gehoor. Het cordon sanitaire weet U ..
Het besluit laat ik aan de lezer. Maar inzake kontdraaierij van de NV-A, moet ik toegeven : le Nouveau CVP est arriva .
N-VA verwelkomt uitspraak over Kosovo
Op 17 februari 2008 nam het Kosovaarse parlement een onafhankelijkheidsverklaring aan waarbij het zich losmaakte van Servië. Het Internationaal Gerechtshof (IGH) in Den Haag deed vandaag uitspraak over de geldigheid van die verklaring. Hierbij oordeelde het dat de onafhankelijkheidsverklaring in overeenstemming is met het internationaal recht. Europarlementslid Frieda Brepoels (N-VA) verwelkomt de uitspraak en stelt met genoegen vast dat het in het VN-Handvest opgenomen democratische zelfbeschikkingsrecht voor volkeren geen loze woorden zijn en gesteund wordt door de hoogste internationale rechters.
Frieda Brepoels: "Een onafhankelijk statuut voor Kosovo is de enige mogelijkheid om tot een stabiele situatie te komen voor de Balkan. De Kosovaarse onafhankelijkheid is het logische sluitstuk van de autonomiebeweging die met het uiteenvallen van het voormalige Joegoslavië op gang kwam. De uitspraak van vandaag is daarom ook vanuit praktisch oogpunt erg belangrijk en geeft Kosovo uitzicht op een langdurige stabiliteit om de economische ontwikkeling een kans te geven."
Ook voor de Europese Unie is deze uitspraak van groot belang. 69 landen hebben ondertussen Kosovo's onafhankelijkheid erkend, waaronder ook de meerderheid van de EU lidstaten. Vijf EU lidstaten (Spanje, Roemenië, Griekenland, Cyprus en Slovakije) verzetten zich echter nog altijd tegen Kosovo's onafhankelijkheid. "Kosovo's situatie is uniek en de beste garantie op een goede toekomst is de volledige onafhankelijkheid. Jammer genoeg vrezen een aantal naties dat de onafhankelijkheid een precedent zal vormen voor andere regio's die streven naar meer autonomie en/of onafhankelijkheid. Dit mag echter geen reden zijn om niet te streven naar de beste oplossing, ook in het vooruitzicht van een lidmaatschap van de EU. In het licht van de uitspraak van vandaag van het Internationaal Gerechtshof is het daarom hoog tijd dat de vijf resterende landen het zelfbeschikkingsrecht van Kosovo respecteren en de onafhankelijkheid snel erkennen. Het Belgisch voorzitterschap moet daartoe zeker het gesprek met de vijf landen aanknopen", besluit Frieda Brepoels.
Pssst
Als Vlaams Nationalist had ik van die andere Vlaams Nationaliste, die Brepoels toch beweert te zijn, eerder verwacht dat ze iets zou schrijven in de zin van Hoera! Alea jacta est! De weg is voorbereid en de zelfstandigheid ligt binnen handbereik Maar neen! Zij argumenteert als een authentieke CV P-troela : als een kat die omheen de hete melk draait .
Pssst II
In hoc signo vinces : al weken spaar ik deze titel, om een lofzang te schrijven op den Bart, die als overwinnaar, na de verkiezingen, in het hol van de leeuw, de dans mocht komen leiden. En wat zie ik? t Is al belgie dat de klok slaat. Komen uitsluiten op het scherm : de twee horror-wijven (PS en CdH), de homo-nicht met Beatle-allures en ander klein volk, die Frans mogen tateren alsof zij de wereld gaan verslaan .
Het lichtend kruis tussen het takken-gewei van dat hert, dat Keizer Constantijn de overwinning op de heidenen beloofde, was het hoopvol teken van die eenzame Leeuwenvlag op verkiezingsavond : geen hou-mij-vat-of-ik-doe-een-ongeluk-vertoon zoals van de Geitenboer, tussen een zee van leeuwenvlaggen de vorige keer Deze keer de stille kracht van de overtuiging
Maar vandaag, na 40 dagen van bang afwachten in de woestijn, wordt dat hert terug de bossen in gejaagd Met de dag is de hoop veranderd in de zekerheid, dat ook deze keer, wij verkocht worden terwijl we er bij staan .
En, wat het ergste is, de Judassen zijn onze eigen broeders .
De titel bovenaan dit stukje is, graag toegegeven, meer op zijn plaats in koopmans-middens dan in een politieke context. Als echter op de achtergrond een zinnetje staat (zoals hieronder in het artikel van Filip van Laenen) als besluit, dat op 13 juni, verkiezingszondag, le nouveau CVP est arrivé), dan weten we het wel. De oude CVP is onttroond en als verliezers kijken zij bokkig naar hun opvolgers. Nieuwe namen, zelfde truuken.
Brussel heeft een nieuwe lakei in dienst te nemen. Een soort bolvormige Obebelix, die met een machtige zwaai van zijn gespierde arm, het Opperhoofd van de stam der Eburonen op het schild zwiert. Verder mag hij in het bos menhirs gaan zoeken .
De aanval is, nog voor hij is begonnen, al stil gelegd. Vlaanderen zal louter en alleen uit zichzelf versterken, als de Slavenstaat maar versterkt wordt. Maar dat gerecht staat te sudderen. Het zal op tijd en stond wel worden opgediend .
De tricolore binnen handbereik? Dan is geen feit national, geen Te Deum, gee faveurkes in Laeken te heet of te zwaar, of de flmanads de srevice reppen zich om in het zonnetje te staan. Als even vele natte dweils, in opmars naar de veilige vetpotten. Het Vlaams aureooltje achter hun kruin? Hebben ze achtergelaten aan de kapstok, voor later gebruik
In Laeken heerst optimisme, en wat voor een! Na wekenlang ademloos te hebben gevreesd voor het allerslechtste sceario, kan met weer herademen. Het Frans en de standpunten van de PS (OInkelinx)n de CdH (Milquet) en FDF (Mangain) overstemmen weer de Pers. En de Vlaming? Hij heeft gesproken (geblaft?) en mag dus weer in zijn kot ..Intervieuws op TV zijn weer in t Frans, en, raar hé, t zijn allemaal fiere belgen wij krijgen de ondertitels, en het haast niet verholen verwijt :Ach ja, voor die sukkelaars van Vlamingen moet er een ondertitelje bij, anders verstaan zij dat niet .
Neen! Ze zullen het dus nooit leren, onze verkozenen, die daags na hun verkiezing aan de onderhandelingstafel komen, en beleefd en vriendelijk Frans beginnen te praten. Waarbij zij bij voorbaat de verliezers zijn.
Het had, tenminste deze keer en voor t eerst in de geschiedenis, anders gekund. Eendrachtig achter dezelfde Vlaamse standpunten gestaand : wij luisteren, maar wijken niet. Komen jullie ons niet tegemoet : Niet?! - OK, dan gaan we onze eigen weg. Adieu Koningshuis, adieu inter regionale solidariteit, adieu jullie tricolore hangmat : ons wenkt de toekomst!
Optimisme in Laken
By Filip van Laenen
Created 2010-07-21 18:26
In The Brussels Journal
Er is gisteren ongetwijfeld een enorme zucht van verlichting door de salons van Brussel gegaan: de N-VA is dan toch bereid compromissen te sluiten. En wat voor compromissen! De Nederlandsonkundige en door en door corrupte Nijvelse PS-chef André Flahaut werd aangesteld tot Kamervoorzitter, de dag nadat Joëlle Milquet nog snelbrugpensioen voor de werknemers van Opel vanaf vijftigjaar goedkeurde. Een kaakslag voor de N-VA-kiezers die kan tellen. Van de Vlaams-nationalistische maagdelijkheid van Bart de Wever blijft in ieder geval niets meer over.
Veel andere PS-creaturen komen me eigenlijk niet voor de geest die nog grotesker zouden zijn dan André Flahaut als Kamervoorzitter, of er moet al teruggegrepen worden naar Michel Daerden. De vraag stelt zich dan ook of de N-VA de PS volledig carte blanche gegeven had voor de post van kamervoorzitter, als zij maar de Senaatsvoorzitter mochten leveren? Want ook al klinkt het nu dat de aanstelling van André Flahaut als Kamervoorzitter maar «voorlopig» zou zijn, het lijkt bijzonder onwaarschijnlijk dat deze PS-chef uit Nijvel over enkele weken weer gedefenestreerd zou worden. Tenzij hij in de volgende federale regering zou opduiken minister (van Defensie?) blijft André Flahaut immers mooi zitten in die zetel van de kamervoorzitter. Of gaan ze hem binnenkort misschien Europees Commissaris maken?
Terloops: is deze benoeming misschien al een kleine vereffening van de rekening die Jan Jambon een paar weken geleden nog opende, toen hij heelstout vanop het spreekgestoelte van diezelfde Kamer verklaarde dat een federale regering met de N-VA een regering zou zijn die Brussel-Halle-Vilvoorde zal splitsen? We moeten het nog zien gebeuren, dat zulk splitsingsvoorstel in de Kamer goedgekeurd zal worden, zonder dat de Franstaligen daarvoor dubbel en dik gecompenseerd zouden worden. Dan lijkt het me al pak meer waarschijnlijk dat André Flahaut persoonlijk en met de blote hand alle 90 mm-kanonnen van de Belgische pantsers gaat vijzen!
Ik wacht trouwens al in spanning op een analyse van Guido Fonteyn, waarin hij uitlegt dat ook André Flahaut diep vanbinnen een fervente bestrijder van elke vorm van corruptie is. Of dat zijn benoeming tot Kamervoorzitter een bijzonder scherp uitgekiend plan van Elio di Rupo is om voor eens en voor altijd de PS van dit kwaad te zuiveren. Of iets anders. Maar een bewijs dat de PS nog altijd is wat het altijd al geweest is, een door en door corrupte partij waar fatsoenlijke mensen zich eigenlijk niet mee zouden mogen of willen associëren, dat zal het uiteraard niet zijn. Nadrukkelijk niet zelfs.
Ik kan me in ieder geval levendig voorstellen dat een aantal N-VA-kiezers zich de laatste weken hebben afgevraagd hebben hoe ze zich op 13 juni toch zo rond de tuin hebben laten leiden door Bart de Wever. Eerst was er al de goedkeuring van de verkiezingen van 13 juni, pardon, de «onthouding», en nu dus André Flahaut. Bovendien is er het rijtje fiats en veto's dat Bart de Wever in de loop van de laatste weken heeft laten optekenen in verband met de informatie- en preformatiegesprekken. Vlaams Belang, Lijst Dedecker en de Parti Populaire kregen een zeer uitdrukkelijk veto toegespeeld van Bart de Wever, terwijl Groen! achter de schermen met een veto geconfronteerd werd. Geen veto echter voor André Flahaut dus, en nog minder voor Elio di Rupo of Joëlle Milquet. Zelfs tegenover de MR of het FDF werd geen veto uitgesproken door de N-VA, want wat er aan Franstalige kant gebeurde was louter een zaak voor de PS. Verder waren de fiats voor CD&V en spa, naast PS en cdH dus, terwijl Open Vld vooral met veel onverschilligheid af te rekenen had. (Dat laatste is voor politici en een politieke partij misschien zelfs erger dan een veto, doch dit terzijde.)
Hoe dan ook, ik heb er zo mijn twijfels over dat het zulk lijstje van veto's en fiats is, waar het gros van de N-VA-kiezers een paar weken geleden in het stemhokje aan gedacht heeft. In het bijzonder de kiezers die overliepen van CD&V naar N-VA, omdat ze het eeuwige geschipper beu waren, het blijven onderhandelen ook na de zoveelste Franstalige woordbreuk en vernedering, om het nog te hebben over de tsjevenuitleg achteraf dat het eigenlijk allemaal nog een Vlaamse overwinning zou geweest zijn. Zij vragen zich vandaag ongetwijfeld af of ze op 13 juni misschien wel voor «le nouveau CVP» hebben gestemd.
Welke vernedering trouwens ook voor Danny Pieters, die de Senaat zal mogen voorzitten. De man is zonder twijfel meer dan competent genoeg om die taak te vervullen. Bovendien is goed dat als er dan toch voorlopig nog zoiets als een Senaat blijft bestaan, er tenminste geen operettefiguur de plak zwaait zoals een Armand de Decker. Maar je zal maar aan die taak moeten beginnen als tegenhanger van een figuur als André Flahaut
Met dit alles in het achterhoofd hoeft het echter niet te verbazen dat koning Albert II zich optimistisch toonde in zijn toespraak naar aanleiding van 21 juli. Het valt natuurlijk niet uit te sluiten dat Bart de Wever zowel de koning als Elio di Rupo al enkele weken op grandioze wijze voor het lapje houdt, maar nu een Vlaams-nationalistische partij de grootste fractie in de Kamer is geworden, zou je eigenlijk verwachten dat de Lakense troon zou beven. En dat de koning de laatste resten van het familiekapitaal in België met enige spoed naar veiliger oorden zou overbrengen. Er zijn echter weinig tekens in die zin, en dat belooft niet veel goeds voor Vlaanderen
Pssst
In de overeenkomst (zie titel) staan alleen maar geheime clausules, zogezegd om redenen van privacy. Het gaat toch niet op om voor elk bekomen postje de betrokken toegeving openbaar te maken. Voorbeeld : 1 senaatvoorzitter = is waard 3 burgemeester-benoemingen. De overeenkomst dateert van Dag 1 + 14 na de verkiezingen van 13 juni, dwz. de dag dat Di Rupo zijn ezelsvel is gaan halen bij Albert Dernier.
De levering? Daar is geen haast bij als er ondertussen maar de nodige voorschoten betaald worden Zo al omtrent Allerheiligen, vlak voor de finale-finale van het Eu-voorzitterschap. Danzal de nieuwe regering triomfantelijk bekend gegeven worden. En François .Dat ze een paar maanden nadien struikelt : who cares!? De verkozenen hebben toch een uitloop-garantie van 2 jaar volledige wedde.
En Honoré Gepluimd? Op deze vraag kan iedereen antwoorden, de volgende keer in het stemhokje. Net zoveel volgende keren tot de grootste stijfkop in Vlaanderen het heeft ingezien : van hieraf moet ik gaan. Bye Bye Belgium .
Ben ik eens een paar dagen onderuit, geveld door ziekte en t zit er in de eigen partij bovenarms op!
De kleurpartijen van weerszij de taalgrens rollen dezer dagen vechtend over straat. Het zij om de nederlaag te wreken (de meesten) hetzij om aan het roer te mogen komen in de plaats van de gelukzakken die nu gaan regeren. Bij de Pest voor Vlaanderen zijn ze er nog niet uit : eieren of jong. Daar wordt zedig over gezwegen .
Maar t is weer het Vlaams Belang dat de ballen vangt. Enfin, voortaande op onze vrienden van de Pers. De Aalsterse kapitein met de Moren-naam (hoe heette die alweer?) is moe en trekt er uit, zonder dank voor ontvangen diensten en prebenden. Hij slaat zelfs de deur achter zich dicht, zij het na eerst het pluchen meubilair te hebben buiten gezet klaar voor de verhuiswagen. Dat is eieren voor zijn geld kiezen, zegt hij .niet beseffend hoe wispelturig de gunsten van de Godin van het succes in de politiek wel zijn.
De tweede die regerings-geil is, is de Schotense Schone Schijn die ik hier altijd door dik en door dun verdedigd heb. Omdat ze leiderskwaliteiten en lange termijnvisie bezat. Niet voldoende aan de bak geraakt, zegt de roddelpers. Carrière tegenwerkt, zeggen anderen
De loopbaan van die twee zal misschien strategisch verschillen, denkt El Cid, maar niet inhoudelijk. Eens VB, altijd VB .Wat voor mij wil zeggen, dat die twee, eenmaal buiten de partij, de partijlijn voortaan zouden volgen. Ja Ja! Het zijn altijd al twee brave engeltjes geweest.
Wat, volgens mij, onze partijlijn is en dat altijd zal blijven, is in de politiek de hondstrouwe opvolging van het principe : is wat ik doe, is dit in het voordeel van Vlaanderen? En is het dat op korte termijn? Vind ik dat principe terug in het partijbestuur? Indien ja, dan kan er geen seconde geaarzeld worden. Want onder die voorwaarde is ons ideaal in veilige handen! Is er twijfel, dan moet de rotte appel uit de mand verwijderd worden. Niet Eigen Belang eerst, maar Vlaanderens Belang Eerst.
Nu meer dan ooit staan wij, het harde voetvolk, met voet en vuist de vane omtrent. Want de Schiltzianen, die Vlaanderen één dag deden geel kleuren, zijn, 30 dagen na hun nummertje, ofwel reeds aan kant gezet als quantité négligeable, of ze zijn goed onderweg om belgie te redden. Alleen, de mensen die hen aan de top hebben gebracht weten het nog niet. De pers, medeplichtig, zwijgt liefst zo lang mogelijk, in de mening dat wie niet weet niet deert Precies alsof ze vergeten zijn, dat er binnenkort weer eens verkiezingen zijn, waar Jan-met-de-pet en zijn Lisa in het stemhokje roet in het eten kunnen komen gooien.
Wij, van het Vlaams Belang, van klein tot groot, zien de toekomst hoopvol tegemoet. De vaste lijn in die verkiezingen begint stilaan duidelijk te worden. CVP van absolute meerderheid naar stilaan tegen de kiesdrempel aan fladderend, de aflossing van de wacht (de Niveanen) als een ping pong balletje op de top van een waterstraal veel belovend maar nog minder van uitkomst dan de Leterminator : de kopies hebben afgedaan, het is tijd voor het origineel!
En daar werken we aan. Het steekt ons een hart onder de riem, dat verstandige mensen er net zo over denken als wij, zij het met meer voorzichtigheid dan wij, want ze zijn kwetsbaarder dan wij .Wij citeren zo maar de krantenberichten
17.07.2010 12.01u - Katoen Natie-topman Fernand Huts laat in Trends van deze week (15.07.2010) zijn licht schijnen op de politieke actualiteit. De ondernemer van liberale signatuur Huts was ooit parlementslid voor de liberalen is van mening dat de miljardentransfers vanuit Vlaanderen Wallonië in slaap wiegen. Een volk heeft schwung nodig, een project, aldus Huts.
Over de duidelijke keuze voor meer Vlaanderen zegt Huts dat je die grondstroom niet meer kunt tegenhouden: Tot welk besef is de Vlaming gekomen? Binnenkort ben ik gepensioneerd en het geld is op. Minister van Pensioenen, Michel Daerden, heeft dat zelf gezegd: er is geld tot 2015. Terwijl wij als Vlamingen daar twee generaties hard voor hebben gewerkt. In Vlaanderen loopt ook niet alles perfect, maar wordt tenminste aan de kar getrokken.
Fernand Huts spreekt zich niet uit voor een onafhankelijk Vlaanderen, maar wel voor verregaande regionalisering. De communautaire gespletenheid is op elk beleidsdomein merkbaar. Ook inzake asiel- en immigratie, aldus Huts: Er is nood aan een economisch migratiebeleid met een visie. Alleen verschilt die visie tussen Vlaanderen, Wallonië en Brussel. Idem voor de stap nadien: de integratie. En wie gaat de rekening betalen? Als die visies verschillen, moet je regionaliseren. Want nu is er een non-beleid. We betalen hotelrekeningen voor asielzoekers en regulariseren om problemen te ontwijken. Zou Open VLD de boodschap begrepen hebben?
Pssst
Met West Vlaamse koppigheid doe ik mijn best om de actualiteit in te halen. Kan U verzekeren, de tijd vliegt snel! Wie of wat Bartelio was, die ineens zo wat overal tegelijk opdook, heeft mij veel kopbrekens gekost. Leuk spelletje, moet ik toegeven. Al zie ik het meer zitten in Bartolio, want dat is wat staat te gebeuren : Bart met wat olie aan zijn gat, het gootgat in .
België is het op vier na beste land om te sterven, na Groot-Brittannië, Australië, Nieuw-Zeeland en Ierland, met dank aan de kwaliteit van zijn stervensbegeleiding. Dat blijkt vandaag uit een onderzoek.
Zorg stervenden De onderzoekers van het studiecentrum Economist Intelligence Unit hanteerden criteria als de houding van de publieke opinie tegenover de dood, de opleiding van medisch personeel dat personen in een laatste levensfase omringt en het voorschrijven van pijnstillers. Het Britse gezondheidssysteem is niet zonder gebreken, concludeert het rapport. Maar de kwaliteit van de zorg voor stervenden, en het professionalisme van de openbare ziekenhuizen, maken dat het land de lijst aanvoert.
India = slechtst De lijst bestaat uit veertig landen. Het land waar nog het meest werk aan de winkel is, is India. Ook Portugal, Zuid-Korea en Rusland bengelen onderaan de lijst. Het rapport benadrukt dat het beleid, ook in de rijkere landen, vaak tekortschiet in stervensbegeleiding. Zo eindigden Denemarken en Italië respectievelijk 22ste en 24ste.
Voor de studie ondervroeg het het team van het studiecentrum, dat verbonden is aan het magazine The Economist, huisartsen, specialisten, maar ook andere experts in de veertig landen. Dertig van die landen maken deel uit van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO). (
o-o-o-o-o-o-
We werken er dus aan. Der staan er al 36 achter ons, die het slechter doen dan wij. In België sterven is bijna perfect!
Persoonlijk zou ik er de voorkeur aan geven, dat ons land de vierde beste ter wereld zou zijn om er te leven. Maar de media, altijd op zoek naar grensverleggende feiten, lopen hier waarschijnlijk weer eens Woestijnvis achterna. Zeg nu eens eerlijk : hebben al die studiecentra echt niets beters te doen? Eens een studie maken over waar het best is om geboren te worden, bijvoorbeeld Maar dan de juiste conclusies trekken AUB en ook het geaborteerde nooit geboren kind erbij betrekken, hé Kans om te mogen op de wereld gezet worden : 1 op 2, 50/50 dus. Een oppervlakkig rekensommetje bewijst dan, dat het inderdaad in ons land goed is om te sterven, want geen minuut geleefd
Waar zijn de opvolgers van Will Tura? Hij is wel de laatste troubadour die ik met ontroering heb horen zingen over Vlaanderen-mijn-land.
Spreek mij niet van de clown uit dezelfde Westhoek die denkt met boers te doen, zijn afkomst de nodige eer te betonen. Grote lantaarn mo kleen licht! Trouwens, zijn mooiste teksten uit de beginjaren komen van Djoos Uytendaele, zijnde Pater Joris Declercq, die, zo werd mij ooit verzekerd van de kant van diens nabestaaden rond de Nonnekes van Haringe, het niet eens zo erg vond dat zijn teksten gevedeld werden. De zanger had ne lange baard en lang haar; de paster ollene lang hoar Ie zit nem nu mê zekerheid êzeid, dichte bie Sinte Damiaan in en hoekstie kluchtjes te vertelln Want t was ne geestigoard, dien paster van Haringe .
Van den eigenzinnigaard, die als ex-missionaris op leeftijd, paster speelde in da boerengat Haringe en bij de nonnekes gratis en voor niets aan tafel kwam, heb ik een paar van zijn zelf gevonden spreuken ingelijst. In de gang van zijn pastorie stond altijd een volle bak bier, en nooit was zijn voordeur op slot. Wie dorst had, kwam langs, smoord ê puppe, bediende zich, en lei 5 frank in het sigarenkistje. Os t n têm nie en vergat .
Zon pareltjes, beste Mr Koenraad Elst (zie hieronder), kwamen toen aan de lopende band tot stand, in handschrift en gezet in Encre de Chine op de keukentafel van Djoos Uytendoale :
Ê vrind is lik ê stekkerdroad,
Hoe meer daje trekt vô los,
Hoe moeër daje vaste êrakt
Ergens in de Blote Veurnsche Polder (*) moet er een uitgever-drukker zijn die de rechten van Djoos Uytendoale heeft verworven. Met een beetje geluk wordt, ergens 25 jaar of meer na zijn afsterven, na deze tip, een verzameld werk uitgegeven?
Een Plek die Vlaanderen Heet
From the desk of Koenraad Elst on Wed, 2010-07-14 09:03
in The Brussels Journal.
De Vlaamse beweging heeft de afspraak met de jongere generaties gemist. De artistieke omkleding van het flamingantisme versterkt die indruk: alle flamingantische liederen en kunstuitingen zijn stokoud. Betogingen van de Lega Nord zijn naar verluidt vol ambiance, met naast Verdis Slavenkoor ook eigentijdse liederen. Vlaamse betogingen daarentegen hebben voor buitenstaanders weinig charme.
In onze cultuursector weet of zoekt niemand het Vlaamse natiegevoel met eigentijdse themas te verweven. In de jaren 60 konden de Elegasten, de Vaganten of zelfs de latere belgicist Wannes Vandevelde (in Pieter Breughel) al eens naar de Vlaamse verzuchtingen verwijzen. Vandaag echter staat er een levensgrote vacature open voor de eerste artiest die stem geeft aan het Vlaanderen van na 13 juni 2010.
Soms nemen tegenstanders van het nationalisme de nationalisten zelfs het thema van de nationale identiteit uit handen. In 1999 won Maggie Holland een Britse prijs voor de beste folksong met A Place Called England. Het lied opent met de groenlinkse klacht over een verkommerd land vol bebouwing en ongelijkheid, gerund door mannen voor wie Engeland alleen een plek is om te parkeren. Maar hoop daagt wanneer ze vrouwen tussen het beton van de sociale woningen rozen ziet kweken.
Dan eigent ze zich enkele nationale symbolen toe: Dus sta op, Sint-Joris, en ontwaak, koning Arthur Want: Hier twee heilwensen voor een plek die Engeland heet, wreed mishandeld maar nog niet dood. Wordt dit een nationalistisch strijdlied, een Engelse variant op: Nog is Polen niet verloren? Nee, integendeel. In het vervolg van de tekst legt de zangeres er zich op toe, de beperking van de Engelse identiteit tot geboren Engelsen te hekelen: Kom, allen die zich thuisvoelen bij de vrijheid, wat ook het land is dat u voortbracht. Er is plaats voor u, met wortel en tak, zolang gij de Engelse aarde liefhebt.
Niets wijst er echter op dat nieuwkomers de Engelse aarde liefhebben. Integendeel, de boerenstand (zeker ook de bio-alternatieve soort die Maggies sympathie geniet) en de in Engeland zeer florissante kringen voor natuurexploratie bestaan praktisch uitsluitend uit inheemsen; in ons land is het niet anders.
Engeland heet hier geen natie maar een keuzegemeenschap verenigd rond waarden, in dit geval de vrijheid. (Dat er naast nieuwkomers die in Engeland de vrijheid zoeken ook anderen zijn die er hun eigen onvrijheid willen verspreiden, zullen we even buiten beeld laten.) Daarin is plaats voor allen om te groeien en bloeien, alleen minder plaats voor de dikke landheer op zijn achterste in zijn SUV. Ziedaar weer zon tragikomisch voorbeeld van een oud-linkse die het opengrenzendiscours van de bovenklasse overneemt tegen de belangen van de onderklasse in. Ruimtegebrek of andere maatschappelijke schade door ongebreidelde migratie treft de armen natuurlijk meer dan de rijken. Daarom trekken nationalisme en vreemdenvrees juist de achtergestelden aan.
In een antipolitiek crescendo ontwijkt Maggie de voor mensen onvermijdelijke politieke keuzes door zich op een lager niveau te verschuilen: Engeland is niet vlag of Imperium, het is niet geld, noch is het bloed Het is de merel die in de meiboom zingt en Engelse grond onder je nagels. Als je menselijke instellingen zoals de staat, de economie of het natiegevoel buiten beschouwing duwt, dan neem je ook de door specifieke mensengroepen bedachte identiteit Engeland weg. Een vaderland is meer dan een naakt landschap. Rotsen en stromen alleen zijn nog niet de door mensen gevormde plek die Engeland heet.
De boodschap van het lied luidt: een echte Engelsman is tegen nationalisme, de nationalist houdt niet echt van Engeland. Op Europees niveau is die redenering welbekend. Men invoceert vaak de Europese waarden als knuppel tegen Europese eigenwaarde en zelfverdediging: Europees zou immers tolerantie impliceren, dus de hele multiculturele agenda. Ongeloofwaardig, maar in een sterk lied als dat van Maggie gaat zulk verhaal overtuigend klinken.
(Vlaams heeft die links-liberale connotaties overigens niet. Anti-Vlaamse krachten buiten en binnen Vlaanderen hebben die naam zozeer als middeleeuws en bekrompen verduiveld, dat hij ongeschikt geworden is om modieuze waarden zoals multicultuur of belgicisme aan op te hangen.)
Inmiddels beschikt het belgicistische kamp niet over een Maggie Holland die de Vlaamse fierheid tot een wapen tegen de Vlaamse eisen omsmeedt. Het Leve België!-lied van Clouseau en de hele Belgavox-pathos zijn al net zo lachwekkend onecht als de BUB onder de politieke partijen. Maar de onbenulligheid van de belgicistische cultuur rechtvaardigt nog niet de armoede aan verbeelding en scheppingskracht in het Vlaamse kamp. Ontwaak, Vlaamse muze
o-o-o-o-o-o-
(*) Ik was tot hier gekomen, volledig voortgaande op mijn geheugen, tot ik aan Wikipedia dacht. Ziehier wat ik o.a. vond bij http://www.haringe.be/boeken.htm . Wat n genot te lezen dat de goede man niet helemaal vergeten is! U moet deze site zekerlijk eens bezoeken : ik lees dat Djoos begraven ligt naast de kerkdeur, onder een zelf-ontworpen AVV-VVK-grafsteen die jarenlang in zijn pastorie heeft gestaan. Om er aan te wennen, zei hij
Denknkend aan Joris Declercq
25 jaar na zijn overlijden verschijnt opnieuw een boek over het leven van pater Declercq. Het is geschreven door journalist en goede vriend van de pater Mark Deltour. Deltour en zijn echtgenote dokter-pediater Cecile Van Biervliet leerden de pater in februari 1975 kennen. Zoals zovelen op een heel aparte manier. En het klikte meteen Wij waren toen samen met onze pleegkinderen net terug van het toenmalige Zaïre, en we kwamen in de oude post in Roesbrugge wonen. Op een avond belde hij aan, zomaar onaangekondigd. Wij kenden hem helemaal niet, maar hij vroeg of hij binnen mocht komen. Hij had immers gehoord dat wij uit Afrika kwamen. Hij raakte meteen aan de praat met onze pleegkinderen, in het Kirundi, en hij genoot er duidelijk van. Het werd heel laat, die avond, en er volgden er nog heel veel meer, weet Mark Deltour nog goed. Deltour was in die jaren BRT-journalist en Afrika-specialist, en de pater vond in hem een zielsgenoot. Wij hadden dezelfde visie over de problemen en de toekomst daar in zwart-Afrika. En omdat ik daar ook gewoond heb, kon ik de pater perfect begrijpen als hij zijn ervaringen uit zijn Burundese tijd vertelde. Deltour kreeg zo, meer dan alle andere vrienden van Declercq, een heel compleet beeld van de pater. Hij vertelde op die avonden zaken die hij hier aan niemand anders kwijt kon of wilde, en ik raakte hoe langer hoe meer onder de indruk van zijn heel complexe aard ook erg charismatische persoonlijkheid. Kort na de dood van de pater vertrok Mark Deltour voor een reportagereeks naar Burundi. En daar viel hij van de ene verwondering in de andere. Het was bijna ongelooflijk. Zowat overal waar ik kwam werd ik geconfronteerd met pater Declercq. Bijna 80% van de liturgische gezangen in de kerken van Burundi waren door hem gecomponeerd en geschreven en in de officiële liturgische liederenboek daar staat zijn naam bij bijna alle gezangen. Hij liet ook heel wat andere sporen achter. In een missiepost zag ik een prachtige Vlaamse haard met daarop voor outer en heerd gebeiteld en met daarnaast een bibliotheek vol Davidsfondsboeken. Van pater Joris, meldde een pater trots. Veel schilderijen en tekeningen ook, met als hoogtepunt de kruisweg in de grote kerk van Gitega. Magistraal Het ook hier gekende Marialegioen werd daar door hem gesticht, en overal waar ik kwam hoorde ik van de inlandse bevolking heerlijke verhalen over padiri klerk. En ik leerde daar zijn geheim: luisteren naar de mensen, hun eigen taal spreken en eerlijk blijven. De pater liet Mark Deltour niet los, en via familie en personen met wie de pater nauw samenwerkte, kreeg hij enkele opmerkelijke geschriften van de pater in handen. Daarbij twee atoma-schriften vol over de prehistorie van Burundi bijvoorbeeld, met schetsen van archeologische vondsten en vindplaatsen. Paters vertelden me dat pater Declercq ginder vooral de eerste jaren met zijn hoofd naar de grond liep. Met een verrassend resultaat, want hij deed heel waardevolle ontdekkingen over de geschiedenis van Burundi, die hij dan s nachts neerschreef, weet M ark Deltour. En dan zijn er nog heel wat meditaties en gebeden, maar het meest opmerkelijke en sprekende werk is zeker zijn intiem dagboek. Hij noemt het Mijn engelbewaarder en ik en de pater schrijft erin zijn diepste geloof, gevoelens, bevindingen maar ook angsten en twijfels uit, allemaal in een soort bijna live-dialoog met zijn engelbewaarder. Er zijn heel wat schitterende passages, meestal heel persoonlijk maar ook meer algemeen. Vooral dat laatste werk is de aanleiding voor het nieuwste boek van Mark Deltour. In Denkend aan Joris Declercq schetst hij een opmerkelijk portret van de pater. Het is een geheel van herinneringen, getuigenissen uit Burundi en flarden tekst met soms heel persoonlijke bedenkingen of gebeden van de pater zelf. Ze tonen een priester missionaris zoals weinigen hem gekend hebben. Maar toch blijft het terzelfdertijd voor iedereen en herkenbaar portret van een figuur die iedereen rond zich spontaan begeesterde.
Het boek Denkend aan Joris Declercq van Mark Deltour verschijnt op 24 november. Het kost 17 euro en het kan gereserveerd worden in het klooster van Haringe (Moenaardestraat 82 - 057/30.03.09) of door overschrijving van het verschuldigde bedrag op rekeningnummer 930-0049705-08 van de Kultuurgemeenschap Haringe. Wie het boek wil opgestuurd krijgen betaalt 2 euro extra.
't Lied van mijn dorp
Ter gelegenheid van de 20ste verjaardag van de dood van pater Joris Declercq werd een boek uitgegeven van... pater Declercq zelf. Enig zoekwerk leverde immers een schat aan nog onuitgegeven teksten en tekeningen van de pater op. Meestal uit de laatste levensjaren van de pater en volgens kenners het beste van wat hij ooit tekende en schreef. Het boek bundelt spreuken, een stukje geschiedenis van Haringe op 'zijn paters' en prachtige beschrijvingen. De bladzijden waarop de pater met tekenstift en tekst in het boek de kerk en de heiligen van Haringe portretteert zijn werkelijk uniek. Wie hem ooit tegen het lijf liep, ontmoet hem in het werk zeker opnieuw en wie hem indertijd niet leerde kennen, leert de kunstenaar in de pater zeker appreciëren. Niet alleen via de inhoud van het boek, maar ook door de kunstige lay-out. Tekeningen en teksten gaan in het werk echt in elkaar over en maken van het geheel een boeiend lees- en kijkboek dat onze Westhoek op aan schitterende manier tekent. Het boek werd op zaterdag 24 november 2001 in Haringe officieel voorgesteld. Het kost 22 en het is te koop in het klooster van Haringe of in de kerk
In het Amerikaanse Iowa staat een reusachtige billboard met daarop de foto's van Adolf Hitler, Vladimir Lenin en... Barack Obama. De campagne gaat uit van de North Iowa Tea Party-organisatie die het socialistische beleid van Obama hekelt. Leden van de groep weigeren commentaar te geven.
Boven de foto van Hitler staan de woorden 'Nationaal socialisme', boven die van de communist Lenin 'Marxistisch socialisme', en boven Obama 'Democratisch socialisme'. Onder alle drie de foto's prijkt het woord 'Change' en 'Angsthazen en naïevelingen zijn de prooien van radicale leiders'.
Het is niet de eerste keer dat de organisatie uitpakt met een controversiële billboard. De leden van de North Iowa Tea Party-organisatie omschrijven zichzelf als 'bezorgde burgers'. De groep wil terug naar de traditionele waarden van de vrije markt. De naam 'Tea Party' verwijst naar de Boston Tea Party in 1773, het protest van Amerikaanse kolonisten tegen de belastingverhogingen van de Britse regering.
Een journaliste van de 'Globe Gazette' vindt het bord aanstootgevend. 'Obama met deze moordende dictators vergelijken is niet alleen belachelijk, het beledigt mij als kiezer.' Ze probeerde de oprichter van de groep te telefoneren, maar die weigerde alle commentaar.
De North Iowa Tea Party is de tegenhanger van de Iowa Tea Party-beweging. Hun coördinator John White vindt dat er een gevaarlijke lijn is overschreden.
Bron De Standaard
o-o-o-o-o-o-o-
Als we ooit nog een bezet worden door den Amerikaan, zou ik niet graag aandelen hebben in de kwamkrant De Standaer/L Étendaer. En voortgaande op de escalatie van de Gaza-perikelen, zou ik, in hun, plaats liever twee keer nadenken.
Stel dat Turkije eindelijk Lid wordt van Europa (hoor ik daar applaus?) stel dat de Muzelmannen, in plaats van drupsgewijze binnen te sijpelen, ineens binnenvallen zoals hun voorouders dat al 3 keer uitgeprobeerd hebben Dan moet Mohbama kiezen : wordt hijopenlijk Muzelman, of gaat hij Kruisridder spelen? De vraag stellen is het antwoord geven Maar kak of geen kak, dan moet hij de pot op. En dan loopt het hier binnen de 24 uur vol met Amys, blank en zwart dooreen, chewinggom kauwend en met de dollarbriefjes uitpuilend uit hun broekzakken Als kind heb ik die verschrikking al eens meegemaakt. Mijn zussen vluchtten naarde zolder, als er een in onze geburen kwam .Die Amys waren nog slechter dan de Tommys, maar het moet gezegd, de Polen en de Canadezen waren lieve jongens. Toen, gelukkig na de oorlog, voelde ik stilaan aan ons Ma, dat ze liever die gedisciplineerde Feldgrauen rond haar dochters had zien flodderen .Iets wat ze altijd bestreden heeft. Achteraf .
Begrijpt U waarom ook ik bovenstaand billboard durf mee te publiceren? Ik denk niet dat onze vrienden van de Linxe Kerk dat plezant vinden Brr! Mohbama tussen Lenin en Hitler! En daarop geen antwoord weten, sè!
Ondergetekende zit met een enrom ei. Nee, niet wegens de dame hierboven (dat is gewoon een
1ste Klas intrigeante, die vroeg of laat op de brandstapel moet komen. Maar ze is gevaarlijk
omdat ze iemand is met een missie, zoals Fiilips de Taaie (let op haar blik in de oneindige
ruimte). De Noorderse volkeren (Nederland, Duitsland) hebben de pensioenleeftijd herzien tot
67 jaar; Frankrijk trekt het op 62 jaar en Milquet wil dat omlaag brengen tot 50 jaar. Ingang
vndend in Antwerpen. Van een door-en-door bedorven intrigeante gesproken .Waarlijk een
koekoeks-ei bij Peeters & C° en een voetje-lap bij de Pre-Formatisten. Waarbij het Buitenland
goede signalen opvangt van onze Regering der Lopende Zaken bij monde van Monsieur Fles in
de Raad van Europa : eigenlijk feitelijk zou de leeftijdgrens omhoog moeten, maar we brengen
hem omlaag.
Indachtig onze nationale kenspreuk :Only in Belgium.
Maar nee, Milquet is niet mijn ei. Allez, voorlopig toch nog niet.
Mij ei is dat de Linxen nu bezig zijn met een experiment, dat hen zeker de kop gaat kosten. Wie ziet er nu graag zijn vijand kopje ondergaan. Voor eventjes, ja, goed! Maar voorgoed?! Mij ei is gewoon uit een gelegeheids-ei uit medegevoel met alle mannen en alle vrouwen ter wereld die, eenmaal de wereld aan de Linxen zou toebehoren, behandeld zullen worden tot en met de GENDERGELIJKHEID. Al weet ik begot niet wat ik mij daarbij moet voorstellen! U weet wel uit de Franse les: ladjectif qualificatif suit en genre et en nombre, quand il précède. Je moest dus eerst weten of het naamwoord een le of een la naamwoord was.. Masulin of féminin durfde onze Eerwaarde leraar niet zeggen. Het had ons op slechte gedachten kunnen brengen, daar waar ik toen dat soort gedachten juist zo prettig vond .
Ik bedoel hoe Mevr. Prof. Marleen Timmerman, wereld beroemde génicologe van socialistischen huize, voorgedragen wordt als VN-gevolmachtigde met zetel in NY, voor deze aangelegenheid. Volgens mij een zeer delicate opdracht. Want hoe is dit verhaal te rijmen met dat van de Koran, die stelt dat de vrouw gewoon een soort veredelde ezelin is. Is dat de clash der beschavingen, waarover niet mag gesproken of geschreven worden? Dat we straks niet meer zullen mogen zingen dat Alle Menschen Brüder werden, maar iets in de zin van Alle Menschen werden Männer, Jawohl, Jawoh, l Und auch alle Weiber werden Männer . Jawohl! Jawohl!. Amaai de componist die daarop een melodie moet vinden!
Bah! Gendergelijkheid! Al kan het ook iets in die zin zijn, dat Mohbama bedoelde met CHANGE Maar daar heb ik een afzonderlijk stukje over .Gewoon blijven volgen, U komt er wel .
o-o-o-o-o-o-o-
En nu over naar dat brugpensioen, wat een beetje een tweede ei is waarmee ik zitzat/gezeten ben. Namelijk waar begint en waar eindigt de rechtvaardigheid en vooral : waarom bemoeit de Staat zich daarmee?
Aan 50 jaar er de blok kunnen opleggen (zonder loonverlies) : als werknemer zou men zot moeten zijn om dat te weigeren. Of het betaalbaar is, is ook geen individueel gegeven de syndicaten hebben de werknemers nooit de loonkosten-structuur uit gelegd. Wat Moeder-de-Vrouw de godganse dag naartoe moet met die pantoffelheld, mag Joost weten .En die pottenkijker de deur uitkrijgen (om te gaan vissen) brengt een man in zijn peno-pauze misschien op verkeerde gedachten Neen, ik denk dat Vrouwenbond tegen die pré-dinges zal blijken te zijn!
Als werkgever heeft U natuurlijk andere gedachten, maar Jules of Jozef, dat was toch ne goeie, die gaan we toch niet boycotten (of juist wel, want het was ne chicanneur) en alles wat we aan hem betalen, zijn we minder kwijt aan de belastingen .
Juist Dames en heren politici : wie wind zaait, zal storm oogsten!
Jullie hebben uit eigenbelang (dopgeld uitbetalen brengt een mooi percentje op! het brengt stemmen op) een systeem ingevoerd, door niemand gevraagd, dat onrechtvaardig is, en van bij de oorsprong onbetaalbaar was. Het was zelfs on-sociaal, want het was en is pure discriminatie. En voor wat Opel betreft : het verwent nogmaals werknemers die al dodelijk verwend waren, want duurst betaald ter wereld, maar meer aan het stakers-pikeet dan aan de band .
Besluit : een duidelijk bewijs dat het PS-systeem niet werkt. Afschaffen, ausradieren met wortel en tak, en zorgen dat het nooit meer gebeurt!
o-o-o-o-o-o-o-
Brugpensioen Opel zet formatie onder druk
Als het van minister van Werk Joëlle Milquet (cdH) afhangt, kunnen de arbeiders van Opel Antwerpen al op 50 jaar met brugpensioen. De forse verlaging van de leeftijdsgrens zet extra druk op de onderhandelingen over de regeringsvorming. N-VA, dat het brugpensioen wil afschaffen, weigert desondanks met de Vlaamse regering een negatief advies uit te brengen om het Milquet niet nodeloos moeilijk te maken. Oppositie en werkgevers reageren furieus.
Toen Milquet einde mei het licht op groen zette om het personeel van warenhuisketen Carrefour al op 52 jaar met brugpensioen te laten vertrekken, ontketende ze een storm van protest. Nu wil de minister van Werk de arbeiders van de Antwerpse Opelfabriek toelaten om nog eens twee jaar eerder met brugpensioen te gaan. Uitzonderlijke situaties vragen uitzonderlijke maatregelen.
Milquet vroeg de Vlaamse regering uitdrukkelijk om een advies over de verlaging van de brugpensioenleeftijd. Het Opeldossier is immers altijd behandeld in nauw overleg tussen de verschillende beleidsniveaus. Maar dat advies zal er niet komen. "Mevrouw Milquet moet de zwartepiet nu niet doorschuiven naar de Vlaamse regering, zíj moet de beslissing nemen", verduidelijkt Vlaams minister van Werk Philippe Muyters (N-VA). Geen probleem voor zijn federale collega: "Geen advies is een positief advies", luidt het op het kabinet van Milquet.
Door geen advies uit te brengen, houdt de Vlaamse regering zich opvallend gedeisd. Als ze de lijn van de regeringspartijen zou doortrekken, zou ze zich verzetten tegen brugpensioen op 50 jaar. CD&V en vooral N-VA zijn niet alleen tegen het verlagen van de minimumleeftijd, ze willen het brugpensioen tout court laten uitdoven. In het Carrefourdossier lieten beide partijen duidelijk verstaan dat ze absoluut niet ingenomen waren met de mogelijkheid van brugpensioen op 52. Alleen de sp.a is binnen de Vlaamse regering wat minder uitgesproken. (Jeroen Verelst en Marjan Justaert)
maar U kunt evengoed hieronder lezen wat een zekere lezer met een alias die wel een en ander te denken geeft, bij hen in de brievenbus heeft gedeponeerd. Ik neem het hier over, omdat ik werk aan een stukje (dat eerstdaags verschijnt) naar aanleiding van het kwetteren van een of andere kieken van het VB, die op haar Facebook zwaar racistische praat zou uitgekraamd hebben. Allez, toch volgens de goede vrienden van het Anti Fascistisch Front (AFF). Zij had de wilde Moslim-immigratie durven te vergelijken met ratten die uit de riolen gekropen kwamen. Een beetje naar analogie met de Der Sturmer-taal van vroeger : Der Ewige Jude. Ik vind het niet kunnen. Er zijn ratten en ratten! De bruine rat is, als ze geen aangepaste biotoop vindt, een rioolrat geworden uit lijfsbehoud. De muskus-rat daarentegen, ook wel eens beek-konijn genoemd, leeft in de vrije natuur als God in Frankrijk Mohammed in Vlaanderen. Ziet U het dilemma? Welk soort rat denkt U dat de immigrant wil mee vergeleken worden? Wat zou U zelf willen zijn?
Natuurlijk dat zon beledigende taal reacties uitlokt. Maar veel fijner is wat die Angeltjes-lezer formuleert : hij schoffeert niets of niemand, maar zet gewoon de feiten op een rij. Die zijn al erg genoeg, zonder dat daarbij moet gesproken worden over ratten I of ratten II, en zeker niet over WO II, daar waar ene WO III, zoals ik aan het uitvlooien ben, onze aandacht moet krijgen. .Wait and see, we will meet again .
Voor wie tussentijds troost zoekt in deze beproeving, houdt moed, volgende keer zullen we allemaal kunnen stemmen met nieuwe en veilige computers. Met EEN UITPRINT, zodat altijd en overal een controle-telling mogelijk zal zijn. (Tiens, was dat vroeger niet zo?) Dat systeem komt er tegen 2014, op voorwaarde dat di Rupo, de Donnéa en De Wever er aan uit geraken. De budgetten, ziet U, moeten van elke deelregering komen .Weinig waarschijnlijk dus!
Maar wacht eens Binnenlandse Zaken, dat pleegde toch al 180 jaar een federale bevoegdheid te zijn? Als de Directeur-Generaal van BiZa spreekt over budgetten van deelregeringen, verspreekt hij zich misschien? Zou hier reeds een pre-akkoord bestaan tussen de pre-formateurs? Is de bevoegdheid reeds overgeheveld? Hebben we dan voortaan 3 ministeries Binnenlandse Zaken? Het zal dan wel één zijn op kosten van het Vlaams Gewest, met de 2 andere ge pre-financierd door datzelfde Vlaams Gewest .Let op mij woorden! Soortgelijke gesplitste bevoegdheden zullen nog volgen! Dat is gewoon de Franscouillonse logica : Vlamingen willen eigen bevoegdheden? No problem, vooruit met de geit! Wij, Wallo/Bruxeleirs dan ook. Maar het mag ons niets kosten, hé .Nous sommes demandeurs de rien .want wij hebben die fric niet, de Vlamingen wel .
Dat overhevelen van bevoegdheden zonder bijkomende last voor de lege schatkisten van Wallo/Brux is een verre mogelijkheid, maar we zijn nog niet zo ver. Want er zijn bevoegdheden waar het niet meer logisch is de financiële last op het Vlaams Gewest af te wentelen. In de sociale sector bijvoorbeeld. Waar de PS de werkverschaffing als dopper van die bende werklozen moet dragen. Van de pensioenlast van hun over bezet ambtenaren-apparaat En dan is het BINGO! Verschijnt in beeld: Madame Non, mar dat is helemaal op het einde van de vertoning. Net voor het gordijn valt .
Beschrijving van Rest-België: een veel te duur koningshuis, een ministerie van Sociale Leegstand, met daarboven als een zwarte onweerskoepel : het Ministerie van Immigratie, onder de auspiciën van het CGKR, dat ondertussen zal herdoopt zijn tot Het Belgisch Kalifaat onder leiding van Son Eminence Ph. Moureau, Grand Moefti de Bruxelles, Capitale de l Europe.
Ze doen maar. Ik laat ondertussen de Heer Gerard Burger aan het woord .(Ik wou dat ik het zelf geschreven had)
o-o-o-o-o-
Ik heb het hier zowat gehad.Mijn land wordt misbruikt, verpacht, verkwanseld, verkocht.Niet aan de hoogstbiedende, integendeel, aan de meesteisende.Op alle gebieden.Waar we vroeger slechts tegen een Franstalige dominantie moesten opboksen om onze cultuur en taal te beschermen hebben de leiders van belgië een vijfde colonne, in de vorm van alle mogelijke criminelen, armoezaaiers, profiteurs en tafelschuimers binnen gehaald.Onze steden worden ghettos, onze sociale wetgeving dient als ontwikkelingshulp en ons vermaard onderwijssysteem gaat de dieperik in.Zowat alles wat door de overheid georganiseerd wordt, zoals bv. het openbaar vervoer, is verlieslatend en ronduit gevaarlijk niet verwonderlijk als op de Antwerpse tramlijnen twee derden van de klanten geen rit betalen of hoeven te betalen.En ga zo maar door: van sociale woningen tot gezondheidszorg.Het enigste wat floreert is de criminaliteit.
Ons land is geen palendorp, ons land is een terrein waar de volgende generatie slechts de verschroeide aarde zal vinden.Vlamingen, die dit durven aanklagen worden vanzelfsprekend beklad met allerlei lieve woordjes.België funcioneert enkel op de spaarcenten van de oorspronkelijke bevolking, voor zover die spaarcenten nog in hun bezit mogen blijven.De toegevoegde bevolking lees de culturele verrijking sluist de gespaarde ocmw-centjes door naar de landen van oorsprong.Eigenlijk zijn de landen met een min of meer communistisch regime nog de enige waar er orde heerst, omdat daar het politiek-correcte denken anders geïnterpreteerd wordt dan hier.
Hier zijn geen plaasmoorden zoals in Zuid-Afrika, maar hier wordt onze cultuur wel ten minste even effectief uitgedoofd als ginder.En dat hebben we louter en alleen aan onze politici te danken met ondersteuning van de media, die wel gehersenspoeld lijken : geen kritische journalistiek, geen objectiviteit maar multiculturele ophemelingen afgewisseld met brood en spelen.
Als ik nu de huidige situatie bekijk, dan ben ik zelfs niet meer verbaasd.Een lethargie heeft toegeslagen zoals bij een hittegolf.
Het enigste wat hier nog bloeit zijn de titels.Wat voor titels krijgen onze politici toch.Ik moet toegeven dat er wel enige vindingrijkheid bij komt kijken : koninklijk verkenner, bemiddelaar, pre-informateur, informateur, formateur of edelman, bedelman, schutter, spion
En die koninklijke slippendragers kunnen het toch zo mooi en onverstaanbaar uitleggen.Wat de laatste jaren de dooddoener is om landverraad goed te praten is de uitdrukking verantwoordelijkheid opnemen.In mensentaal betekent dit niets meer of minder dan ik heb voor mij en mijn partij goed gezorgd en nu moet ik dat verkopen als opofferingsdrang om het land en het volk te leiden.Of deze is ook een goeie ik heb de opdracht aanvaard, wat niet meer of minder wil zeggen dan kassa, kassa.Of wij staan niet aan de kant te roepen, vrij vertaald als wij verloochenen ons programma en onze kiesbeloftes om het land belgië aan de beademingsmachine te houden.Dit vind ik ook een merkwaardig iets : de sfeer was goed.Wat moeten we ons daar onder voorstellen?Zijn ze gezellig gaan tafelen, hebben ze zich enkele uren vermaakt met computerspelletjes, hebben ze zitten hartenjagen of hebben ze vogelenpik gespeeld?Gaat zich constructief opstellen vooraf aan de sfeerbepaling of is dit de afsluiter om een zoveelste mislukking aan te kondigen?
De laatste week zijn er enkele nieuwe begrippen bijgekomen: convergentie is er één van.Ik ben dat woord gaan opzoeken, want ik was niet vertrouwd met deze uitdrukking in het politieke jargon.Er zijn nogal wat beschrijvingen in de verklarende woordenboeken ; ik zal ze niet allemaal opnoemen.
Twee daarvan hebben mij dat begrip zeer duidelijk uitgelegd : nl. CONVERGENTIE is
De nationale stelsels geleidelijk naar elkaar toe laten groeien op grond van gemeenschappelijke stellingen, maar met behoud van de nationale structuur. En in de meteorologie wordt het verklaard als een samenstroming van lucht. Er staat niet bij of het hier om gebakken lucht gaat
"Football is not a matter of life and death. It's far more serious than that." De gevleugelde uitspraak van oud-Liverpool coach Bill Shankly bewees nog maar eens zijn waarheid op de pleinen en markten van Spanje en Nederland. Honderdduizenden ten prooi aan een goedmoedig nationalisme, Jan Peumans zou het identiteit genoemd kunnen hebben, opgehangen aan de belangrijkste bijzaak ter wereld, 22 volwassen mannen die achter een bal aanlopen.
Vooral in Spanje, al een decennium gebukt onder werkloosheidspercentages van rond de twintig procent, was het eindelijk weer eens een reden om trots te zijn. En eigenaardig genoeg, het miljoen Catalanen dat een dag eerder nog op straat kwam om te protesteren tegen de mogelijke inperking van hun regionale autonomie, supporterde daags nadien mee met de Spaanse ploeg. En niet alleen omdat de hoofdmoot daarvan spelers van FC Barcelona zijn.
Maar wel omdat we in meerderheid allemaal verschillende identiteiten in ons huisvesten, die we beurtelings graag in het zonnetje zetten. Er hoeft geen tegenstelling te zitten in een fierheid om Catalaan te zijn en tegelijk de Spaanse wereldtitel uitbundig te vieren. Het streven naar beter regionaal bestuur hoeft niet in tegenspraak te zijn met een andere vorm van identiteit, en hoeft niet uit te monden in regionaal egoïsme.
Iemand zou dat eens moeten uitleggen aan Vlaams parlementsvoorzitter Jan Peumans, die iedereen die zich niet alleen wil opsluiten in zijn Vlaamse identiteit, dan maar meteen als een slechte Vlaming beschouwt, en zo mogelijk nog erger, als Belgicist. Het is niet omdat je én Vlaming, én Brusselaar, én Belg én Europeaan bent, en afhankelijk van de situatie tussen die identiteiten switcht, dat je door de voorzitter van het Vlaams Parlement uit de club der 'goede Vlamingen' kan gesloten worden. Want het zijn, in tegenstelling tot wat de parlementsvoorzitter denkt, heus niet alleen "artiesten en intellectuelen" die weigeren zich exclusief tot één identiteit te beperken. Volgend jaar zal bijvoorbeeld 50 procent van de kinderen in het eerste schooljaar van de Antwerpse scholen komen uit gezinnen die thuis geen Vlaams spreken. Ook al die nieuwe Vlamingen hebben meervoudige identiteiten. En ook zij, en niet alleen Jan Peumans, zullen de toekomst van Vlaanderen uitmaken.
Yves Desmet
o-o-o-o-o-o-o-o-
Al eens goed een ajuin bezien? Dan weet U dat hij bestaat uit lagen, die zelfs de prozaïsche naam rok dragen. Dat voor mensen met ajuinachtige sympathieën : de mantels van de ajuin dragen de naam van een vrouwelijk kledingsstuk, die in vroegere Victoriaans aandoende tijden in meerdere lagen boven elkaar gedragen werden. Die dingen aan- en afdoen waren op zichzelf al twee keer een kwartier lichaamsoefening per dag .
Zo ook de kop van Yves Desmet : ook die bestaat uit lagen. Want waar anders zou hij op het gedacht gekomen zijn, dat identiteit bestaat uit lagen? En dat die af te pellen zijn lijk de rokken van een ajuin?
Ik denk dat Yves Desmet meer een kameleonzag in zin verbeelding. Een diertje dat uit puur eigenbelang de kleur van zijn wisselende omgeving aanneemt. Denk aan een ABVV militant die solliciteert bij een katholiek patroon .Zo kan een Bruggeling, Ieperling of Gentenaar zich burger wanen in eigen stad, maar daar alleen. Hij kan, als Oostendenaar, al jaren in Antwerpen wonen, maar hij zou vals spelen moest hij zich daarom Antwerpenaar noemen. Hij/zij is daarenboven Vlaming, en dat zou moeten volstaan.
Al het andere heeft men hem/haar opgedrongen. Dat belgie-gevoel, dat is kunstmatig. Want vòòr 1830 was men Nederlander, dan Oostenrijker, dan Spanjaard, en tussen in een paar keer Fransman
Het groter gevoel werkt alleen daar waar de emoties de bovenhand halen : bij sportieve top-prestaties, of als men landgenoten ontmoet in den vreemde. Dan is de ene belg de sympathiekste van alle andere vreemden. Maar lang zal het niet duren, of naast de punten van herkenning, zullen al vlug de verschillen opvallen. De taal bijvoorbeeld. Steevast wordt de Vlaming in het buitenland aangesproken in het Frans. Omdat het een cliché is, dat ons land Franstalig moet zijn .Als blijkt dat wij Nederlandstalig zijn, wordt men direct als Hollander geklasseerd
Ja, er is nog veel werk aan de winkel!
En dan komt zon wiestergaai lijk Smetje van t Gazetje ons uiteen doen, dat we best al die nationaliteits-lagen aanhouden .
Zo zou een Marokkaans jochie, in Scharbeek geboren een Marokaanse Vlaams-Tweetalige Brusselaar zijn, met de belgische maar ook de Marokkaanse nationaliteit!....Ik zou hem en al zijn vrienden liever de enige juiste identiteit geven : ze zijn en blijven ten eeuwigen dage Marokkaan, Turk, Algerijn, enz, en wij Vlamingen.
De rest is pure ballast en dient tot niets. Het is het leven geroepen ter wille van wetten, wetjes, decreten en verordeningen van alle aard. Het is ook de drang om de volkeren binnen welbepaalde vakjes gevangen te zetten. Ter ere van een reusachtig bestuursapparaat waar de Ambtenaar en vooral de de Euro-Ambtenaar het voor het zeggen heeft.
Ha Ha! Nu zijn we waar we wilden komen! Nooit gehoord in de Les Geschiedenis van de Hofmeiers, ttz de scribenten die namens hun Soeverein heelder dagen aan het schrijven en aan het wrijven waren? Ze schreven en wreven zodanig, dat hun in slaap gewiegde Souverein op de duur kon gemist worden. En zij namen zijn plaats in .Dat werden dan de Carolingers , of de Merovingers, of nog iets anders Ik zou het moeten opzoeken .
Of die Hofmeiers, eenmaal Keizer of Koning geworden, nog veel rekening hielden met het volk? Neen, ooit had dat volk vroeger die Koning of Keizer gekozen die nu verdrongen was door zijn scribenten en nu had dat volk niets meer te zeggen..Refereda worden hoogst zelden gehouden!
Enige gelijkenis met de theorie van Desmet kunnen ontwaren? Het Europes monster met zeven koppen zien opduiken? Neen? Dat komt omdat jullie Marc Grammens niet genoeg lezen. Moesten jullie dat doen, dan zou je die Peeters een trap onder zijn derrière verkopen. En straks misschien meteen ook die der Niveanen Opperhoofd
Denk zelf maar even na over hoe het Linkxe verarmde Griekenland ooit een begroting zou moeten in elkaar knutselen met het rijke hardwerkende en dus welvarende Duitsland. Wat Mister Leturm onlangs nog gepresteerd heeft met de Walen en de Vlamingen .En dat terwijl de Euro dreigt ten onder te gaan aan Hofmeier-syndroom Maar wij, Vlamingen, zitten eens te meer gevangen in een Franstalige keurslijf, terwijl de sterke landen, onze natuurlijke bondgenoten, allianties smeden om het zieke onderlijf af te schudden. Straks komt de Euromark op de voorgrond en in Brussel zullen ze nog bezig zijn met de zoveelste knieval voor Parijs ..Peeters en De Wever mogen geen tijd verliezen : Vlaanderen moet op zijn eentje het gezelschap opzoeken van Engeland, Duitsland, Oostenrijk en Nederland, om als vierde in de groep, niet alleen een verbindingsteken te zijn, maar een onwrikbaar onderdeel er van.
Vergeten we vooral niet dat Frankrijk sedert het begin der Hedendaagse Geschiedenis, altijd een oorlogsstoker is geweest, altijd belust op gebiedsroof. Met in de tussenperioden belust op goudroof. (Fortis Electrabel) Een zelfde ziekte waardoor die van Brussel ook aangestoken zijn. Ten koste van Vlaanderen (faciliteiten).
Pssst I
Ik mag er niet aan denken, dat Vlaanderen straks zal bestuurd worden vanuit Ankara, Tunis of Casablanca..Dat is nu krek dezelfde bedenking als slot, als Smetje. Maar Smetje spreekt als lijder aan het Stockholm-syndroom, waar na verloop van tijd de gegijzelden de partij kozen van hun belagers. Ik schrijf de ruwe kant van dezelfde werkelijkheid waarover Smetje schreef : zij die nu in meerderheid thuis geen Nederlands als moedertaal hebben, zullen de toekomst van Vlaanderen uitmaken.
Bestuurd worden door Ankara, Tunis of Casablanca moet U zeker niet overdrachtelijk verstaan. Onze landen zullen voor altijd onderworpen worden aan de Islam. Want waar ooit een Moslim gebeden heeft, dat behoort voor eeuwig aan Allah.
Psst II
Philippe Moureau (71), zou sedert zijn huwelijk met zijn Marokkaanse (jonge) Schone (35), moslim geworden zijn .Enfin, als t Pallieterke liegt, dan lieg ik mee. Er zou een aanvraag ingediend zijn, om zijn Bels huwelijk ook te doen erkennen in Marokko. Maar een Moslima kan zo maar niet trouwen met een niet-moslim .Die moet zich eerst bekeren. Dus, om in regel te zijn daar, moet ons aller Moustache als 1ste moslim-urgemeester van het land, nu wekelijks de vrijdag met zijn kont omhoog in de moskee gaan bidden .Amaai!
Tenware de Islam daar een uitzondering op voorziet. In welbepaalde gevallen mag een Islammer zijn geloof voor zijn omgeving verbergen, als hem dat beter uitkomt.
Wie had het daar weer over Het Paard van Troye? Beter ware het te spreken van verschillende kuddes van wilde paarden van Troye die dagelijks de Vesting Europa binnendringen. Enfin, over die Moureau hebben we het laatste woord nog niet gehoord .
"Football is not a matter of life and death. It's far more serious than that." De gevleugelde uitspraak van oud-Liverpool coach Bill Shankly bewees nog maar eens zijn waarheid op de pleinen en markten van Spanje en Nederland. Honderdduizenden ten prooi aan een goedmoedig nationalisme, Jan Peumans zou het identiteit genoemd kunnen hebben, opgehangen aan de belangrijkste bijzaak ter wereld, 22 volwassen mannen die achter een bal aanlopen.
Vooral in Spanje, al een decennium gebukt onder werkloosheidspercentages van rond de twintig procent, was het eindelijk weer eens een reden om trots te zijn. En eigenaardig genoeg, het miljoen Catalanen dat een dag eerder nog op straat kwam om te protesteren tegen de mogelijke inperking van hun regionale autonomie, supporterde daags nadien mee met de Spaanse ploeg. En niet alleen omdat de hoofdmoot daarvan spelers van FC Barcelona zijn.
Maar wel omdat we in meerderheid allemaal verschillende identiteiten in ons huisvesten, die we beurtelings graag in het zonnetje zetten. Er hoeft geen tegenstelling te zitten in een fierheid om Catalaan te zijn en tegelijk de Spaanse wereldtitel uitbundig te vieren. Het streven naar beter regionaal bestuur hoeft niet in tegenspraak te zijn met een andere vorm van identiteit, en hoeft niet uit te monden in regionaal egoïsme.
Iemand zou dat eens moeten uitleggen aan Vlaams parlementsvoorzitter Jan Peumans, die iedereen die zich niet alleen wil opsluiten in zijn Vlaamse identiteit, dan maar meteen als een slechte Vlaming beschouwt, en zo mogelijk nog erger, als Belgicist. Het is niet omdat je én Vlaming, én Brusselaar, én Belg én Europeaan bent, en afhankelijk van de situatie tussen die identiteiten switcht, dat je door de voorzitter van het Vlaams Parlement uit de club der 'goede Vlamingen' kan gesloten worden. Want het zijn, in tegenstelling tot wat de parlementsvoorzitter denkt, heus niet alleen "artiesten en intellectuelen" die weigeren zich exclusief tot één identiteit te beperken. Volgend jaar zal bijvoorbeeld 50 procent van de kinderen in het eerste schooljaar van de Antwerpse scholen komen uit gezinnen die thuis geen Vlaams spreken. Ook al die nieuwe Vlamingen hebben meervoudige identiteiten. En ook zij, en niet alleen Jan Peumans, zullen de toekomst van Vlaanderen uitmaken.
Yves Desmet
o-o-o-o-o-o-o-o-
Al eens goed een ajuin bezien? Dan weet U dat hij bestaat uit lagen, die zelfs de prozaïsche naam rok dragen. Dat voor mensen met ajuinachtige sympathieën : de mantels van de ajuin dragen de naam van een vrouwelijk kledingsstuk, die in vroegere Victoriaans aandoende tijden in meerdere lagen boven elkaar gedragen werden. Die dingen aan- en afdoen waren op zichzelf al twee keer een kwartier lichaamsoefening per dag .
Zo ook de kop van Yves Desmet : ook die bestaat uit lagen. Want waar anders zou hij op het gedacht gekomen zijn, dat identiteit bestaat uit lagen? En dat die af te pellen zijn lijk de rokken van een ajuin?
Ik denk dat Yves Desmet meer een kameleonzag in zin verbeelding. Een diertje dat uit puur eigenbelang de kleur van zijn wisselende omgeving aanneemt. Denk aan een ABVV militant die solliciteert bij een katholiek patroon .Zo kan een Bruggeling, Ieperling of Gentenaar zich burger wanen in eigen stad, maar daar alleen. Hij kan, als Oostendenaar, al jaren in Antwerpen wonen, maar hij zou vals spelen moest hij zich daarom Antwerpenaar noemen. Hij/zij is daarenboven Vlaming, en dat zou moeten volstaan.
Al het andere heeft men hem/haar opgedrongen. Dat belgie-gevoel, dat is kunstmatig. Want vòòr 1830 was men Nederlander, dan Oostenrijker, dan Spanjaard, en tussen in een paar keer Fransman
Het groter gevoel werkt alleen daar waar de emoties de bovenhand halen : bij sportieve top-prestaties, of als men landgenoten ontmoet in den vreemde. Dan is de ene belg de sympathiekste van alle andere vreemden. Maar lang zal het niet duren, of naast de punten van herkenning, zullen al vlug de verschillen opvallen. De taal bijvoorbeeld. Steevast wordt de Vlaming in het buitenland aangesproken in het Frans. Omdat het een cliché is, dat ons land Franstalig moet zijn .Als blijkt dat wij Nederlandstalig zijn, wordt men direct als Hollander geklasseerd
Ja, er is nog veel werk aan de winkel!
En dan komt zon wiestergaai lijk Smetje van t Gazetje ons uiteen doen, dat we best al die nationaliteits-lagen aanhouden .
Zo zou een Marokkaans jochie, in Scharbeek geboren een Marokaanse Vlaams-Tweetalige Brusselaar zijn, met de belgische maar ook de Marokkaanse nationaliteit!....Ik zou hem en al zijn vrienden liever de enige juiste identiteit geven : ze zijn en blijven ten eeuwigen dage Marokkaan, Turk, Algerijn, enz, en wij Vlamingen.
De rest is pure ballast en dient tot niets. Het is het leven geroepen ter wille van wetten, wetjes, decreten en verordeningen van alle aard. Het is ook de drang om de volkeren binnen welbepaalde vakjes gevangen te zetten. Ter ere van een reusachtig bestuursapparaat waar de Ambtenaar en vooral de de Euro-Ambtenaar het voor het zeggen heeft.
Ha Ha! Nu zijn we waar we wilden komen! Nooit gehoord in de Les Geschiedenis van de Hofmeiers, ttz de scribenten die namens hun Soeverein heelder dagen aan het schrijven en aan het wrijven waren? Ze schreven en wreven zodanig, dat hun in slaap gewiegde Souverein op de duur kon gemist worden. En zij namen zijn plaats in .Dat werden dan de Carolingers , of de Merovingers, of nog iets anders Ik zou het moeten opzoeken .
Of die Hofmeiers, eenmaal Keizer of Koning geworden, nog veel rekening hielden met het volk? Neen, ooit had dat volk vroeger die Koning of Keizer gekozen die nu verdrongen was door zijn scribenten en nu had dat volk niets meer te zeggen..Refereda worden hoogst zelden gehouden!
Enige gelijkenis met de theorie van Desmet kunnen ontwaren? Het Europes monster met zeven koppen zien opduiken? Neen? Dat komt omdat jullie Marc Grammens niet genoeg lezen. Moesten jullie dat doen, dan zou je die Peeters een trap onder zijn derrière verkopen. En straks misschien meteen ook die der Niveanen Opperhoofd
Denk zelf maar even na over hoe het Linkxe verarmde Griekenland ooit een begroting zou moeten in elkaar knutselen met het rijke hardwerkende en dus welvarende Duitsland. Wat Mister Leturm onlangs nog gepresteerd heeft met de Walen en de Vlamingen .En dat terwijl de Euro dreigt ten onder te gaan aan Hofmeier-syndroom Maar wij, Vlamingen, zitten eens te meer gevangen in een Franstalige keurslijf, terwijl de sterke landen, onze natuurlijke bondgenoten, allianties smeden om het zieke onderlijf af te schudden. Straks komt de Euromark op de voorgrond en in Brussel zullen ze nog bezig zijn met de zoveelste knieval voor Parijs ..Peeters en De Wever mogen geen tijd verliezen : Vlaanderen moet op zijn eentje het gezelschap opzoeken van Engeland, Duitsland, Oostenrijk en Nederland, om als vierde in de groep, niet alleen een verbindingsteken te zijn, maar een onwrikbaar onderdeel er van.
Vergeten we vooral niet dat Frankrijk sedert het begin der Hedendaagse Geschiedenis, altijd een oorlogsstoker is geweest, altijd belust op gebiedsroof. Met in de tussenperioden belust op goudroof. (Fortis Electrabel) Een zelfde ziekte waardoor die van Brussel ook aangestoken zijn. Ten koste van Vlaanderen (faciliteiten).
Pssst I
Ik mag er niet aan denken, dat Vlaanderen straks zal bestuurd worden vanuit Ankara, Tunis of Casablanca..Dat is nu krek dezelfde bedenking als slot, als Smetje. Maar Smetje spreekt als lijder aan het Stockholm-syndroom, waar na verloop van tijd de gegijzelden de partij kozen van hun belagers. Ik schrijf de ruwe kant van dezelfde werkelijkheid waarover Smetje schreef : zij die nu in meerderheid thuis geen Nederlands als moedertaal hebben, zullen de toekomst van Vlaanderen uitmaken.
Bestuurd worden door Ankara, Tunis of Casablanca moet U zeker niet overdrachtelijk verstaan. Onze landen zullen voor altijd onderworpen worden aan de Islam. Want waar ooit een Moslim gebeden heeft, dat behoort voor eeuwig aan Allah.
Psst II
Philippe Moureau (71), zou sedert zijn huwelijk met zijn Marokkaanse (jonge) Schone (35), moslim geworden zijn .Enfin, als t Pallieterke liegt, dan lieg ik mee. Er zou een aanvraag ingediend zijn, om zijn Bels huwelijk ook te doen erkennen in Marokko. Maar een Moslima kan zo maar niet trouwen met een niet-moslim .Die moet zich eerst bekeren. Dus, om in regel te zijn daar, moet ons aller Moustache als 1ste moslim-urgemeester van het land, nu wekelijks de vrijdag met zijn kont omhoog in de moskee gaan bidden .Amaai!
Tenware de Islam daar een uitzondering op voorziet. In welbepaalde gevallen mag een Islammer zijn geloof voor zijn omgeving verbergen, als hem dat beter uitkomt.
Wie had het daar weer over Het Paard van Troye? Beter ware het te spreken van verschillende kuddes van wilde paarden van Troye die dagelijks de Vesting Europa binnendringen. Enfin, over die Moureau hebben we het laatste woord nog niet gehoord .
Vlaams parlementsvoorzitter Jan Peumans (N-VA) is vandaag door koning Albert II ontvangen. Dat was de eerste keer naar aanleiding van de viering van de Vlaamse feestdag gisteren.
Jan Peumans sprak zondag in het Brusselse stadhuis tijdens zijn toespraak voor 11 juli nog verzoenende taal. Hij nodigde de Franstaligen uit om mee te werken aan een grondige staatshervorming. 'Vlaanderen is niet de vijand van de Franstaligen. We moeten komen tot een 'samenlevingscontract' tussen de twee grote gemeenschappen', aldus Peumans.
De parlementsvoorzitter weigerde eerder nog om naar de nieuwjaarsreceptie op het paleis te komen en kwam toen onder vuur te liggen. De NV-A'er is een republikein. Peumans vond het gesprek onder vier ogen met de koning 'best aangenaam'.
Met de rechtstreekse uitnodiging van de koning had Peumans echter geen probleem. 'Een uitnodiging voor een audiëntie is iets heel anders', aldus de parlementsvoorzitter. 'Je moet een onderscheid maken tussen de mens die de koning is en mijn opvatting over het koningshuis. Ik heb respect voor de koning als mens'.
o-o-o-o-o-o-
Jantje zag eens pruimen hangen ..Agge mo leut het .
Doorzichtig! Doorzichtig! Al zullen we nooit weten of Jantje op de vingers getikt werd door Papa daags na zijn vergrijp, ofwel dat de Sire zijn vriendschap wil betonen aan nog eens een Grote Niveaan Vriendschap voor de galerie dan .indachtig dat een koninklijk voorganger ooit de beroemde woorden sprak : Paris vaut bien une messe
Als Sire zou een mens inderdaad alles doen wat hij kon, om no change te spelen
Het wordt stilaan de vaste gewoonte bij de Schizianen om bij de Sex-en Coburgers op de koffie te gaan. Al kan het natuurlijk ook iets sterkers geweest zijn. Alla, ze zijn wel anti-royalist, maar zon faveurke om bij het nageslacht ten eeuwigen dage als held te worden vereerd, mogen ze toch niet laten liggen!
Eerst was het de Suomo-verkiezingsflikker die, in plaats van feestelijk te bedanken, wat hem als Vlaams Nationalist zou gesierd hebben, niet wist waar kijken van fierheid toen hij ten paleize werd uitgenodigd. En daar buiten kwam als Koninklijk Informateur Informateur Royal, spitsvondige debatter en nu dichter dan ooit, de slimste ter wereld. Hij mocht zelfs een week lang en meer van de voorrechten van zijn hoge positie genieten, om als Flamand-de-Service, overal mamoerkes (en vooral veel nieuwe vrienden) te gaan maken.
Informateur van wie of van wat? Hij had, wars van de verrotte Belgische geplogenheden, de ochtend na de verkiezingen aan de Sire kunnen antwoorden : iedereen kent ons programma. Ons programma is onze reden van bestaan. Laat ons der vliegen en on-omfloerst aan de toekomst beginnen werken. Wie mij liefheeft, volge mij .Kwam di Rupo niet rap achterna gehinkt, dan moest hij maar alleen het traject afleggen desnoods op ht schild geheven door zijn eigen stamgenoten. Zie Uderzo.
Dàt, waarde Heer Hugo Schiltz II, zou pas het begin van een solide regering geweest zijn!
Nu krullen de neuzen van Uw volgelingen van eedle fierheid en de een na de ander begint naast zijn schoenen te lopen. Ze krijgen steeds meer en meer de allures van de oude Tjeven, meestal imitaties van den Kleynen Eyskens.
De Peumans zou met zijn speechke in de Brusselse galerijen (wat een eer daar te mogen spreken, nietwaar! En dan nog met die zangerige Limburgse ondertoon) de Vlaamse Leeuw van 11 juli gecarjackt hebben (Pvv-uitgangspunt). Voor heel wat minder moest er ooit een Vlaams Minister-President op het appèl bij Boudewijn komen. U dus niet. U ging, toevallig de dag na Uw speech, bij Albert Second, en U vond dat gesprek best aardig. Natuurlijk beste Heer Brompot, iedereen die honing aan zijn baard laat smeren voelt het sterkst de zoetigheid
Wedden dat gij binnenkort geridderd wordt?! Dat wil zeggen, als U Uw voorzitterschap in de Vlaamse Parochieraad tot een goed einde hebt gebracht. En als gij tenminste bewezen hebt in de feiten een Groot Staatsman te zin geweest, voor Vorst, voor Vrijheid en voor Recht (2x, rechtstaand) ..Waarbij al dat Vlaams gedoe op de achtergrond wordt gehouden. Voorwaar, een dapper voetknecht in het leger der Schiltzianen!
Mij schiet ineens een spreekwoord te binnen. Iets over vallen en over hoogmoed waarbij het best zou kunnen, dat jullie binnenkort uitgespuwd worden. Door ofwel Uw kiezers, of door de Franscouillons waarmee jullie in bed liggen. Ofwel omdat jullie, net als Mister Leturm, aan het lijntje worden gehouden met borrelnootjes en sprotjes, ofwel omdat jullie het eerstgeboorterecht verkwanseld zullen hebben voor een bord linzensoep opgeschept in een minstreel bord met gouden randjes.
Jullie hebben de macht gegrepen. Alle lof daarvoor. Bewijs nu nog dat jullie die macht kunne/willen/durven/mogen gebruiken. Maar ik vrees met grote vreze, dat de maat van Uwen col toch een paar maatjes te klein is. De Brusselse hoer laat zich zo maar niet pakken
De waan in stand houden, kost wat kost, dat hun tekstschrijvers het nog helemaal volledig voor het zeggen hebben, precies alsof er geen Verkiezingszondag 13 juni is geweest. Men is daar nog altijd niet aan vernieuwing toe .De Leterme/Thyssen-tijdsgeest dwaalt nog rond, zoekende wie hij gaat verslinden
Zijn partij heeft glansrijk de verkiezingen verloren, ligt met nog nooit zo lage cijfers voorgoed uitgeteld in een hoekje, en zie, net als Mister Leturm, kan Peeters zich met moeite inhouden om ook e zeggen dat ook hij niet alleen de banken gered heeft, maar ook het spaargeld van de mensen..
Kijk, hoe een Tjeef spreekt, wist U al. Maar het nogmaals lezen met de woorden van Belga : dat zijn artikels voor de Geschiedenis. Onderaan geef ik paar milde trappen na .Pas op : het was een toespraak voor eigen volk allemaal mensen die nog altijd denken dat zij met dergelijke woorden aan de top kunnen blijven van de Europese elite .
o-o-o-o-o-o-o-
In zijn speech op de vooravond van de Vlaamse feestdag pleit Vlaams minister-president Kris Peeters voor een Copernicaanse omwenteling, "een nieuwe zakelijkheid" en een Vlaamse grondwet. Hij blikt ook tevreden terug op het eerste jaar Peeters II.
Naar aanleiding van de Vlaamse feestdag woont Peeters zaterdagavond in Kortrijk de Guldensporenviering bij. In zijn toespraak heeft hij het over een "aparte editie" van de Vlaamse feestdag, door de sociaal-economische en budgettaire uitdagingen, maar ook omdat "de haalbaarheid van een confederaal model op het spel staat en de uitkomst onzeker is". Toch hebben de federale discussies de koers van Vlaanderen niet beïnvloed, zegt Peeters. Vlaanderen heeft "autonoom en met een vertrouwenwekkende ploeg" het voorbije jaar hard gewerkt om de crisis op te vangen, de bedrijven ondersteund en de zwakkeren beschermd, aldus de minister-president. De kern van zijn speech is de zogenaamde Copernicaanse omwenteling, waarbij het zwaartepunt van het beleid moet verschuiven naar de deelstaten. Peeters heeft het over vier "essentiële principes": een federale regering die het Vlaamse beleid ondersteunt, een grondige staatshervorming aan de hand van een "nieuwe zakelijkheid", een versterking van de band met Brussel en duurzame samenwerking tussen alle overheden. Peeters noemt de Octopusnota, die aan het Vlaamse regeerakkoord toegevoegd is, de leidraad voor de staatshervorming, met uitgebreide, duidelijke en homogene bevoegdheden voor de deelstaten. "Alles wat in het kader van de federale regeringsonderhandelingen wordt afgesproken, zal daar ook aan getoetst worden", klinkt het. Vlaanderen vraagt meer bevoegdheden om een eigen werkgelegenheids-,gezondheids-, mobiliteits- en energiebeleid te kunnen voeren en fiscale autonomie. Peeters vraagt om bij de onderhandelingen de emotionaliteit te laten varen en te vertrekken vanuit "een nieuwe zakelijkheid", met "objectieve argumenten en met een voorkeur voor overzichtelijkheid en eenvoud". "Alleen het gezond verstand, de rede kan iedereen vooruit stuwen", vindt Peeters. De Vlaamse minister-president pleit voor het versterken van de band met Brussel. Hij zet de puntjes nog eens op de i door te stellen dat Vlaanderen geen uitbreiding van Brussel en geen bevoegdheden voor de Franse gemeenschap in Vlaanderen zal tolereren. "Ik ben ervan overtuigd dat er in dit land géén stabiliteit kan komen zolang de grenzen van Brussel in vraag gesteld worden." Volgens Peeters is de Copernicaanse omwenteling zich "onmiskenbaar" aan het voltrekken en zal het zwaartepunt naar de deelstaten verschuiven. Daarom is er volgens de Vlaamse minister-president ook nood aan een Vlaamse grondwet. In een "Handvest voor Vlaanderen" heeft hij daaromtrent voorstellen klaar, die hij bij de start van het nieuwe parlementaire jaar in september zal presenteren. De tekst is geënt op het Handvest van de Grondrechten van de Europese Unie en de Belgische Grondwet en bevat de "beginselen van de organisatie van de democratische deelstaat Vlaanderen". Volgens Peeters moet hij "op een heldere, eenvoudige en beknopte manier zeggen waar Vlaanderen voor staat" en dat is voor de minister-president een "sociale, warme, gastvrije, democratische en solidaire deelstaat. (Bron:Belga)
o-o-o-o-o-o-
Hier nu de 4 natrappen met in het achterhoofd het féderalisme de collaboration van Mme Thyssen .
Het zwaartepunt verschuiven naar de deelstaten
Een nieuwe zakelijkheid
De band met Brussel versterken
Geen gebiedsafstand
De band met Brussel is te vertalen tot wij gaan geld, veel geld geven aan Brussel.
Geen gebiedsafstand : deze stelling is vooral gekomen na 13 juni Voordien waren er stemmen genoeg bij de Tjeven, die, om aan de macht te blijven, wilden toegeven
Stijl : de wolligheid van Stefaan Declercq : niet te verwonderen, want Peeters sprak in Kortrijk. Ofwel in De Gilde van het ACW ofwel in de zaal van De Patria, het Middenstandshuis. Kortrijk is sinds mensen geheugnis dodelijk ziek aan 2 kwalen : de CVP¨-verzuiling en het Frans tateren .
Woordgebruik : 100% uit de koker van de PR-mensen verantwoordelijk voor de laatste en grootste verkiezings nederlaang in de geschiedenis der CVP : Nooit opgeven .
Inhoud : hangt aan elkaar van clichés en platgetreden paden.
Verbetering te zoeken : in de omgeving van Mister Nigel Farage .
Staatsiefoto voor het begin van hun eerste werkdag
De B-Fed Regering na de Post-Copernicaanse Revolutie.
Men heeft uiteindelijk, maanden nadat de halfjaarlijkse termijn van het Europees Voorzitterschap roemloos verstreken was, voor het Apenland B. de wel zeer Pöst-Copericaanse oplossing toegepast die na maanden tijdverlies en met veel tandengeknars aangereikt werd door de Koninklijke Pré-Formateur, benoemd voor het leven.
Maar eerst : wie was die Copernicus? Nicolaas Copernicus was, ach, U wist het al, een Pools kerkbedienaar (1473-1543) en astronomicus die in het heelal voor het eerst sinds de Oude Grieken, concentrische cirkels zag. Hij berekende toen al dat de aarde niet plat was, wat tot de huidige dag niet doorgedrongen is bij onze Arabische medemensen. Rome had eerst ook heel wat twijfels, maar bij nader toezien zagen zij korte tijd later het voordeel in van een centraal geplaatste zon en een ronde aarde, waar ze niet meer konden van af vallen.
Uit heel de theorie van Copernicus kunnen we onthouden dat de zon het middenpunt is/was (de Federale belse staat), met in concentrische kringen daar rond, de andere werelden van kleinere maar even belangrijke bestuursniveaus. De Zimmertoren in Lier probeert dat alles aanschouwelijk voor te stellen. Ondertussen heeft de mens, door ruimtereizen e.a. gewaagde experimenten, ontdekt dat de zon absoluut niet het middenpunt van het heelal is. Dat er zelfs miljarden zonnestelsels zijn. Daar ligt Copernicus dan, achterhaald door ruimtependels.
En uitgerekend zon achterhaald model wil Peeters ons nu opsolferen om de besle beestenboel te hervormen .
Vandaar mijn tegenvoorstel om ons land voortaan te laten besturen door brute macht. Zie foto hierboven. Iedere afdeling (ministeries bestaan niet meer) wordt geleid door zon Sumo-worstelaar waarnaar men noodgedwongen opkijkt wegens zijn gestalte. Hij heeft een brede basis en valt niet zo licht omver te stoten. Als hij ergens de hand op legt, dan blijft alles liggen. Is niet meer aan onderuit te komen. Wat het bijkomend voordeel heeft, dat de regering bijgevolg haar termijn kan uitdoen.
Deze groep van weldoorvoede Japanezers is trouwens op zoek naar een aardige bijverdienste. Wat meer is, ambetanterikken als Mangain, Milquet, de Donneé, enz, kunnen met een machtige zwaai in een concentrentische cirkel om de aarde gezwierd worden Het Parlement, Kamer en Senaat, kunnen heringericht worden voor Thuis-en Daklozen, zodat onze gevangenissen ietwat ontlast zijn.
Onnodig te wijzen op de heilzame invloed op op de begroting.
De Natuurlijke Leider van die bonte bende zwaargewichten? Die hebben we toch zelf in eigen huis? Met een beetje oefening is den Bart ze allemaal de baas. Zelfs met één hand!
Pssst
Die Poolse wiskundigen zij echt niet te onderschatten! Een van hen heeft zelfs, eeuwen later dan Copernicus de Paus een peer stoofde, Hitler een fatale toer gelapt door de Enigma-codeermachine uit te vinden en deze persoonlijk te gaan verkopen aan W. Churchill. Let wel, ook Enigma, een soort veredelde schrijfmachine, was ontworpen op het principe van concentrische cirkels die op een welbepaalde manier in elkaar grepen.
Hoe Krisje Peeters in het jaar A.D. 2010 zich nog waagt aan concentrische kringen als graancirkels, Joost lag het weten! Na de Oude Grieken bleef de theorie 2000 jaar voor wat ze was, en toen de katholieken de stelling eindelijk overnamen, heeft Rome er zijn vingers aan verbrand, tot en met Galileo Gellileiï. Die andere Poolse wiskundige werd Hitlers ondergang, en nu grijpt een Tjeef-met-visie naar dezelfde versleten beeldspraak. .
Vandaar de sportieve suggestie van de zware wereldberoemde worstelaars. Die hebben zowel traditie, als kracht gepaard aan intelligentie. Wat we van geen één andere minister ooit hebben kunnen zeggen!
Wat er bij de De Morgen, als men die laat in de avond onder ogen krijgt, zo plezant is, is dat men er zo raak kan natrappen. Zo openlijk de bal niet speelt .
Je hebt dan al een hele dag gezworven op wilde baren van het Internet, en de vermoeidheid begint door te wegen. Je vindt dat van de kat goed gevonden als ze maar muizen vangt..
11 juli voorbij, geldt de vaststelling dat het begrip Vlaanderen wel heel verschillend wordt ingevuld maar dat het begrip op zichzelf steeds verder uitdeint. Vlaanderen zal heel zeker met de dag steeds geler kleuren En eenmaal verankerd in de geesten, kan de klok niet meer teruggedraaid worden.
Venenum
10/07/10 08u26
Met de haast grenzeloze inventiviteit voor titulatuur die het paleis eigen is, werd Elio Di Rupo dus als preformateur uitgestuurd. Nu goed, het heeft geen belang welke naam de kat draagt, zolang ze maar muizen vangt. Dat Di Rupo de vraag, die eigenlijk van De Wever kwam, zo bliksemsnel accepteerde, wijst erop dat de twee topfiguren hier niet alleen een een-tweetje hebben gespeeld, maar ook dat ze al een stukje verder zijn dan ze in de openbaarheid willen prijsgeven. Nog niet ver genoeg om meteen aan de formatie te beginnen, maar wel al een stuk verder dan De Wever op zijn afscheidspersconferentie als informateur wou toegeven.
Want in het poker- en blufspel dat nu onderling en naar de publieke opinie wordt opgevoerd, loont het om momenteel te doen alsof men nog met lege handen staat. Dat schept in ieder geval de mogelijkheid om de volgende weken opnieuw te kunnen zeggen dat er wel wat vooruitgang is geboekt.
Vermoedelijk zal de begroting, ook al is een inspanning van 22 miljard redelijk gigantisch, nog het gemakkelijkste verlopen: daar kan over gemarchandeerd worden en je kunt een pakket samenstellen dat iedereen als een tegemoetkoming aan het eigen programma zal kunnen lezen en verkopen. Geldkwesties laten zich in het algemeen redelijk goed rationaliseren.
Een stuk moeilijker wordt de staatshervorming, waar de regionalisering van het arbeidsmarkt waarschijnlijk al in de sterren geschreven staat, maar waar over andere dingen, zoals meer fiscale autonomie, het water meer dan diep blijft.
En dan is er dat allermoeilijkste, want puur symbolische dossier: de splitsing van een kiesarrondissement. De Belgische politieke geschiedenis leert dat over zulke symbooldossiers de spanningen hoger oplopen en de tegenstellingen vaak onoverbrugbaarder blijken dan over om het even welk ander dossier. Alleen De Wever en Di Rupo hebben momenteel de macht om te zeggen dat een oplossing hiervoor eerbaar en aanvaardbaar is voor beide taalgemeenschappen, zonder dat ze door andere partijen worden tegengesproken.
Maar zelfs als dat rond is, blijft de Latijnse spreuk van de week van toepassing. 'In cauda venenum' zei De Wever, het gif zit in de staart. Concreet zal dat het ogenblik worden waarop hij zijn eigen congres moet overtuigen dat de toegevingen die hij hoe dan ook zal moeten doen, opwegen tegen wat hij wel heeft binnengehaald.
Yves Desmet Politiek commentator in De Morgen
Pssst
Jan Peumans speechte op 11 juli in het Brusselse stadhuis. Een aanwezige Pest- Voor-Vlaanderen-tante (Ampe) vindt de taal van deze afgebleekte Vlaming veel te extremistisch. Vandaar mijn besluit dat er minstens 5 soorten Vlamingen moeten zijn, in plaats van één echte. Die van de harde lijn meestal VB-ers, bijeen en kort gehouden in hun schutkring, is één. Dan de afgebleekten, meestal Niveanen, die willen het zijn, maar nu nog niet : zij evolueren in de goede richting. Peumans is van die soort een goed voorbeeld. Dan de Vlamingen die het wel zijn zonder het te willen zijn (Mevr. Ampe bvb, juist een beetje Vlaming zijn om sympathiek te doen) en dan de Vlamingendie het van zichzelf niet willen geweten hebben : de negationisten dus, die niet willen weten dat hun geboortegrond bepalend is. De 5de soort zijn dan die van t kan me niet bommen , brengt het wat op? Kijk, en dan komt er zelfs al een 6de soort om de hoek kijken : Zie ik er uit als een Vlaming? Ik ben in de eerste plaats belg Ik heb een goed betaalde job bij de Meesters, hé
Vervang in voorgaande afwaartse opsomming het begrip Vlaming door man (of vrouw) om te eindigen in geen man of geen vrouw, travestiet dus en U begrijpt wat ik wil zeggen. Vlamingen waarop één of meerdere ingrepen werden toegepast, misschien zelfs zonder verdoving. Op de laagste trap vindt U de 100% omgebouwde man of vrouw : de politiek bewuste belg .
Dat is volgens mij, de enige juiste manier om een echte Vlaming uit te filteren : niet in het minst bijgewerkt, maar gebleven zoals hij op deze wereld werd gezet, opkomend voor zijn gezin, zijn omgeving, zijn volk, zijn land. Wars van vreemde heersers en hun slippendragers .Deze soort vindt U in hoofdzaak bij de Rechtlijnigen van het Vlaams Belang.
Een dag als een ander? Ja, natuurlijk! Een dag die wij, Vlamingen, best vieren met de handen in de zakken, omdat we daar het best (en ongezien) vuisten kunnen maken.
Schoon klaart de dag Hoog waait de vlag Wie niet dapper is, kan bij ons niet staan Wie niet durven kan, moet tenondergaan Komt straks de harde strijd, wij zijn bereid!
Eens komt het uur, Gloeiend als vuur Dat de vijand grimmig voor ons staat En het uur der Dietse zege slaat Komt straks de harde strijd, wij zijn bereid!
Trouw tot de dood Dietsland wordt groot Als gij morgen valt en ik blijf alleen Kameraad, ik blijf trouw en ik vecht voor twee Komt straks de harde strijd, wij zijn bereid
Ach, naast al die romantiek uit lang vervlogen dagen, blijft inderdaad alleen de samenhorigheid van een karde kern die nooit opgeeft. Door lotsverbondenheid die ons samen houdt. De wil om samen dat te bereiken dat er vroeger ooit was : een eigen rijk welvarend vaderland om voor te leven en te sterven .
Natuurlijk zijn er de vele Vlaamse Verenigingen, bijna één per Vlaming, de een al strijdvaardiger dan de andere Een eerste Vlaams Minister-President, bijna uit compassie geïnstalleerd, maar zeker met de nodige bijbedoelingen toegestaan door het Establishment, werd ooit bij Boudewijn geroepen, omdat zijn viervoeter was gefilmd in zijn spel met twee belgische symbolen : een rubberen Waalse haan en een dito Mechelse koekoek Voorzichtige luimigheid, niet? ! Al is die later overgegaan in Roestige Vastheid.
En daar (hier achterklap ik Marc Grammens) is de aftakeling van de Vlaamse CVP begonnen. Ze waren, door de steun van de modale correct-denkende Vlaming, bij iedere verkiezing incontournable, lijk ze al altijd geweest waren sinds WO II. En toen kwam de generatie van de belgisch gedraaide worstjes, die bij iedere verkiezing de Vlaamse kaart omhoog staken, om deze vlug weg te moffelen de dag nadien Bij zodanig dat de aloude CVP straks tegen de kiesdrempel aankijkt, en hun plaatsvervangers, de Niveanen, gepokt en gezadeld naar het voorbeeld van hun voorgangers (even Tjeef-achtig) hun plaats innemen. Hun voorman is nu al 30 dagen bezig; niet om Vlaanderen te redden, maar om de belse on-staat te redden. Wie, in dit geval, bij de hond slaapt, vangt zijn beestjes .
De laatste der CVP-halfgoden, Kris Peeters, ooit in de politiek op niveau geparachuteerd zonder één stem : ziet U hem, amper één decennium na Luc Vanden Brande, al stoeien met zin paard en met rubberen speelgoed met duidelijke symbool waarden? Neen, Meneer ziet het hoger! Hij wil niet gekend worden met een hond, dat is immers een onrein dier. Liever een Arabische volbloed .die voor hem enkele maten te groot is .zodat hij er kan afvallen
Vandaag waren de lieve collegas van Angeltjes op hun best! Goed zo, vrienden! Er zijn geen afstanden meer! Wat zou Vlaanderen zijn zonder jullie! Onverbeterlijke troubadours, vedelaars voor Vlaanderens grootheid : ik dank U namens Uw vele vrienden in mijn omgeving.
Een heildronk op hun gezondheid. En dat we eindelijk, volgend jaar misschien al, dat uur gekend zouden mogen hebben, dat uur, gloeiend als vuur Aan de twee vlaggenmasten op ons erf hebben wij onze heildronk uitgebracht. Met bubbels. In de beste bergkristallen tuitglazen uit grootmoeders tijd. Aan één mast de vlag van Italië, ons gastland, en aan de andere, de spiksplinter nieuwe Zwarte Leeuw op Geluw Veld
Neen, er werd niet gezongen wegens niet muzikaal genoeg in de familie. Maar iedere bezoeker uit het Vaderland (en ook anderen, van zowat overal uit s Heren wereld) zullen elkaar ons huis van ver aanwijzen, als daar war op het hoogste punt, de Vlaamse Leeuw wappert
Pssst
De dag dat Vlaanderen zijn boeien heeft afgeworpen, moogt U allemaal komen supporteren om mij bij te staan in mijn tocht terug naar Vlaanderen. Desnoods als het moet, kruip ik er op beide knieën naartoe! Hier beleef ik wat een centrum-rechts bestuur kan verwezenlijken en naar de woorden van de Internationale toe, moet ik zeggen: begeerte heeft ons aangestoken. Wat het Italiaans Nationalisme hier kan tot stand brengen, kan het Vlaams Nationalisme daar ook!
Hoogedelgestrenge heer burgemeester in wiens stad wij te gast zijn, hoogedelgestrenge heer voorzitter van ons Vlaams Parlement,
Hooggeachte Heer en Mevrouw Van den Brande, en eerdere dragers van de Orde van de Vlaamse Leeuw,
Hoogedelgestrenge dames en heren vertegenwoordigers van het volk op de verscheidende niveau's
Waarde landgenoten uit Noord- en Zuid-Nederland !
De Orde van de Vlaamse leeuw wordt vandaag voor de 27e maal uitgereikt. Het is vooreerst mijn droeve plicht om Lode Campo te gedenken, Ordedrager 1984, die vorig jaar overleden is. Het is ook de gelegenheid even in dankbare herinnering terug te denken aan andere verdienstelijke Vlamingen die ons het voorbije jaar ontvallen zijn, van leiders tot voetvolk. Met de woorden van André Demedts:
Zo staan wij hier, oeroud, als tijdeloos, en toch zo jong als het seizoen in mei, herdenkend de Brigands, die roekeloos de trouw beleefden, kampend vrank en vrij, opdat de vrijheid hun een recht zou zijn, outer en heerd, twee linden aan de poort, één kruis, en kindren in de zonneschijn, zoals hun vaadren levend, immervoort, het recht op eigen ziel en lotgeval, de vreugde van het woord uit moeders mond gehoord, de kleine dingen zonder tal, waaruit voor hen gans het geluk bestond.
De Orde van de Vlaamse leeuw wordt toegekend ter erkenning van verdiensten in verband met : - een consequente en kordate houding in de sociale en culturele ontvoogding van de Vlaam-se gemeenschap; - prestaties die de integratie van de Nederlanden bevorderen; - acties en initiatieven met het oog op de uitstraling van de Nederlandse taal en cultuur.
Geachte heer Van den Brande, beste laureaat, deze omschrijving die reeds sedert 1971 wordt gehanteerd, is U op het lijf geschreven. Het is niet nodig om alle drie de verdiensten te hebben om in aanmerking te komen voor de Orde, maar U hebt ze wel op de drie vlakken. Het is ook niet mogelijk om ze hier allemaal te bespreken, en de belangrijkste stappen uit uw politieke loopbaan zijn omzeggens iedereen hier wel bekend. Zonder alle verwezenlijkingen voor 1992 te willen minimaliseren zou ik de toehoorder toch op de eerste plaats enkele redenen willen aangeven waarom uw zevenjarig minister-presidentschap was, van 1992 tot 1999, zo ongelooflijk belangrijk geweest is voor Vlaanderen en welke minder bekende verdiensten daar ook mee gepaard gingen.
Het waren immers zeven vruchtbare jaren, en ze hadden nog een pak meer vruchten kunnen opleveren indien de kortzichtigheid op Vlaams niveau niet had toegeslagen vanaf 1999.
Mag ik even herinneren aan de visie die werd ontwikkeld in het project Vlaanderen-koppelteken-Europa 2002 (1)? Dat kan geen kwaad gezien de verkeerde voorstelling van zaken die daarover soms tot op heden circuleert. Het was een oproep van de Vlaamse regering tot alle Vlamingen om met meer visie en in nauwe samenwerking met elkaar te werken aan een nieuw Vlaanderen dat zijn eigenheid in Europa en de wereld bewaart en versterkt (ondertitel).
Vlaanderen-Europa 2002 was dus op de eerste plaats een cultureel project, een oproep aan de Vlamingen om samen te werken aan een cultureel project Vlaanderen, een gemeenschapsproject voor een Vlaamse Gemeenschap. Is zo'n gemeenschapsproject niet iets waar-aan we in de éénentwingste eeuw duidelijk nood hebben: iets dat onze individuele willekeur overstijgt, waarin onze gefragmenteerde maatschappij terug tot gemeenschap wordt, niet enkel tot een trefpunt van individuen (2), en waarin sociale cohesie wordt mogelijk gemaakt door culturele cohesie.
In Vlaanderen-Europa 2002 werd Europa gezien als gekenmerkt door een gemeenschappelijk cultureel erfgoed, dat zich manifesteert in een veelheid van vormen en talen.
In Vlaanderen-Europa 2002 werd Cultuur nog omschreven als individuele en collectieve zingeving aan een gebeurtenis, een voorwerp, ruimte en materialen, kortom aan het bestaan zelf. Of zoals U op 11 juli 1997 schreef in de Standaard : "Vlaamse identiteit is een werkwoord".
Dit alles vereiste een visie en een bereidheid om ons collectief erfgoed, zowel op lokaal, op Vlaams, op heelnederlands als op Europees vlak, op te nemen en te her-denken, dit laatste in beide betekenissen van dankbaarheid aan het verleden en van opnieuw denken en dus vernieuwen, om het zo, verrijkt, door te geven aan de volgende generaties. En met erfgoed bedoel ik behalve onze materiële cultuur ook onze waarden en instituties, onze myten en onze gebruiken, onze taal en onze symbolen, alles wat ons is en waardoor de vele ikken eerst wij kunnen zijn.
Vlaanderen-Europa 2002 had de verdienste al in de eerste zin te spreken over de staatsvorming van Vlaanderen. Niet staatshervorming, maar staatsvorming. Vlaanderen 2002 zei iets over de positie van Vlaanderen in Europa : een volwaardige. Als men over een regio sprak, ging het om een institutioneel én cultureel concept, niet om een louter geografisch concept.
Maar het project Vlaanderen-Europa 2002 moest verdwijnen omdat er geen koppelteken mocht zijn tussen Vlaanderen en Europa. Omdat die twee weer door België moesten worden gescheiden. En het klopt natuurlijk dat een belangrijk deel van uw beleid in die 7 jaren, en van uw inspanningen in de jaren sindsdien, een "buitenlands" beleid voor Vlaanderen inhield, een beleid van rechtstreekse buitenlandse betrekkingen: formeel, door het sluiten van Verdragen, het ijveren voor een sterkere positie van de constitutionele regio's in de Europese Unie, e.d.m. Informeel, door een buitenlands cultureel beleid, met de culturele ambassadeurs, het ondersteunen van de Nederlandse cultuur in de wereld, het promoten van de bilaterale verenigingen tussen Vlaanderen en andere landen en regio's in Europa. Bij dat alles nam de andere tak van ons volk, het Staatse deel der Nederlanden, steeds een bijzondere positie in.
Na de bekendmaking van de toekenning van de Orde dit jaar ontving ik een reeks entoesias-te reacties, die omzeggens allemaal herinnerden aan een of ander initiatief in die zin dat U genomen of ondersteund hebt, zo bv. het Eramus Lectureship on the History and Civilization of the Netherlands and Flanders aan de Harvard University, of de Vlaamse cultuurprojecten in Sint-Petersburg van Harold van de Perre, uw voorganger in de Orde die het erg jammer vond er vandaag niet bij te kunnen zijn omdat hij op dit ogenblik opnieuw Vlamingen gidst in Sint-Petersburg. Andere herinnerden me aan de ten onrechte na 1999 afgeblazen initiatieven zoals 7 eeuwen Vlaamse kunst.
Men heeft U soms verweten dat U het te groot zag. Dat zegt natuurlijk meer over de klein-heid van wie zoiets opmerkt. Daarom wil ik U dit vers van Fernando Pessoa opdragen:
Je mag het leven waardig dragen. Slechts kleine zielen maakt het klein. Als bedelaars zich als je broers gedragen kun jij nog altijd koning zijn.
Of met de woorden van een andere drager van de Orde van de Vlaamse Leeuw, onze dichter Hubert van Herreweghen,
Eenvoudigen wij, hoog van geboorte Op de berg waar bronnen springen. Hou je dan hoog en buk je, hoor je, Nooit anders dan voor hogere dingen.
(uit: Kortwoonst in de heuvels)
Niet bukken dan voor hogere dingen, U hebt dat volgehouden. En precies op dit punt zou ik uw echtgenote in mijn lof willen betrekken, want insiders weten ook hoe belangrijk zij is geweest in uw volharding. Dank, Mevrouw, voor uw steun ook aan de Vlaamse zaak.
Het beeld dat mij persoonlijk bijblijft van uw minister-presidentschap is overigens dat van een intense ruggespraak met het middenveld, steeds goed voorbereid en opgevolgd. Dat was in het bijzonder het geval door de zeer regelmatige ontmoetingen op uw kabinet met vertegenwoordigers van de Vlaamse verenigingen verenigd in het Overlegcentrum. Wij mochten op voorhand punten agenderen en U zorgde ervoor dat deze punten ook effectief voorbereid waren en een verantwoordelijke medewerker aanwezig was. Wij kregen ook een daadwerkelijk verslag en de punten werden effectief opgevolgd. Het ging dus niet om een beleefdheidsontvangst zoals bij sommige andere Minister-presidenten. En het is sedert 1999 eigenlijk nooit meer echt zo geweest. Deze ruggespraak toont overigens aan dat U niet enkel het verticale subsidiariteitsbeginsel beleed, maar ook het horizontale subsidiariteitsbeginsel toe-paste. Na 1999 werd dat vervangen door een politiek van afschaffing van de culturele koepels, van gedwongen eenheidsorganisaties in het culturele veld, kortom een veel Jozefinischer politiek dan voordien.
Het beleid na 1999 heeft natuurlijk niet kunnen verhinderen dat de drang naar meer Vlaamse autonomie en het inzicht in de noodzaak ervan is blijven toenemen. Uitspraken waarvoor U verketterd werd of op het matje werd geroepen zijn nu veeleer een teken van gematigheid of van pogingen om België te redden. Wat niet belet dat er nog flink wat werk aan de winkel is vooraleer de Vlaamse ontvoogding zal zijn voltooid. Zonder te beginnen zingen, wil ik hierbij de woorden van Paul van Vliet in herinnering brengen:
Ik verlang naar jou, dus kom naar Vlaanderen Ik kan hier nog niet weg, want ik heb hier nog te doen Als je naar mij verlangt, kom dan naar Vlaanderen Dan laat ik het je zien: Vlaanderen van nu en dat van toen De mensen en de dingen waar ze in Vlaanderen kunnen zingen Ik blijf hier nog wat spelen, maar we kunnen Vlaanderen delen Want Vlaanderen komt dichterbij met ieder nieuw seizoen.
Als ik tot slot nog even de deugniet mag uithangen: speciaal voor de stoute tongen die beweerden dat uw door de camera achtervolgde kwispelende hond ooit met een Waalse haan en niet met een Mechelse koekoek aan het spelen was, herinner ik aan de volgende verzen over de Waalse koekoek, ook nuttig om Brussel-Halle-Vilvoorde te begrijpen:
Waalse koekoek, die uw eieren legt In 't warme Vlaamse nest, wij hebben ze groot gekweekt uw jongen, Wij kennen hun schreeuwen, kennen hun sprongen, De onzen hebben ze eruit gedrongen. Waalse koekoek in 't Vlaamse nest,
Wat voor een vogel is er de Blauwvoet, Dat hij de koekoek niet aan en kan? Niets met zijn bek en niets met zijn klauw doet? Wat voor een fladderaar is hij dan?
Ginds mag hij roepen, te zomertijd, Met hoge borst en fraaie stem, Dat het galmt door beuk en sperre. Zijn wij de lastige kerel kwijt, van verre, koe koe, van verre.
Was de koekoek niet zo'n dief
U zal de versvoet herkend hebben van René de Clercq, die toen reeds perfect de betekenis van het territorialiteitsbeginsel in vers uitdrukte.
Om al de genoemde redenen is het dan ook met groot genoegen dat wij U de Orde van de Vlaamse Leeuw uitreiken en dat ik U nu het hieraan verbonden zilveren plaket overhandig.
(1) L. Van den Brande e.a., Vlaanderen-Europa 2002. Een project van de Vlaamse regering, Lannoo Tielt 1993. (2) Zie mijn kritische vergelijking van het project Vlaanderen-Europa 2002 en de "Kleurennota" van de daaropvolgende Vlaamse regering-Dewael: "Ze zijn zo kleurrijk, meneer", elfjulirede Kortrijk 10 juli 2000, in Vivat Academia nr. 108 september 2000 = http://www.storme.be/guldensporen2000.html.
Iedereen zal het stilaan met mij eens moeten zijn : geheel het Westen en met name de Oude Nederlanden, zijn kapot geregeerd. Uitgemergeld door Linx gedoe, met wat pleisters en jodiumtinctuur voor de open wonden, met daar bovenop de dreigende invasie van een woestijngodsdienst die de vrouw amper boven de ezelin stelt .
De massa ziet het wel, maar is te inert om te reageren. Of beter gezegd : om tijdig te reageren. De stem van Rechts is de stem van een verre vriend die ze zelfs niet meer herkennen.
Evengoed in Nederland als bij ons zoekt men naar de kwadratuur van de cirkel. Het moet ze lukken om water met vuur te verzoenen. Aan de hand van een of andere alchemistische toverformule, waarmee men vroeger probeerde lood in goud te veranderen. Want GOUD, dat is wat men zoekt! Met goud kunnen de begrotingen weer in evenwicht gebracht worden en moet de knip nog in geen jaren op de portemonnaie
De PVV in Nederland, zegt Joost Niemöller, kijkt naar Paars Plus (PP ?) als een lachende derde Net als het VB in Vlaanderen als lachende derde kijkt naar de preformateurs Nederland, nochtans is ons weer een voetje voor. Daar staan wettelijk geregelde partiële verkiezingen reeds in het verschiet .
Voordeel voor den Bart : hij kan meekijken over het muurtje, daar wat bijleren en af en toe een schimpscheutje loslaten richting PvdA, de bloedbroeders van de PS Hij kan dat doen onder de vorm van vriendendienst in het tolken : di Pipo begrijpt er toch geen snars van! Kan ook al een reden zijn voor hem om af te willen van die Vlaamse Nederlanders. Dom is die man niet!
Paars Plus wordt niks
joost niemöller - 10 juli 2010
in Het Vrije Volk
Het tempo is er even uit bij die Paars Plus onderhandelingen. De goede sfeer lijkt ook wat minder, gezien de sombere gezichten bij de ijscokar. Het wordt steeds duidelijker dat het inhoudelijke wanproduct Paars Plus ook praktisch geen kans van slagen heeft.
De Paars Plus mensen zien we af en toe een ijsje eten op het Binnenhof, waarbij ze niet erg blij kijken overigens. Er werd uitgeweken naar een ander gebouw, het Johan de Witthuis aan de overkant van de hofvijver, omdat daar wat meer ruimte en frisse lucht zou zijn.
Een beetje sfeerverbetering van buitenaf? Was dat nodig dan?
De heren en dame vergaderen sowieso niet in een enorm hoog tempo. Een vergadering op afgelopen vrijdagavond werd afgeblazen, het weekend wordt overgeslagen, maandag weer verder, zo lezen we.
En dat voor een club mensen die niet nalieten aan te kondigen dat ze met mekaar vooral zo heel veel haast hebben, in het kader van het landsbelang. Nu is er dus een time out. Dat is nooit een goed teken.
We zullen zien wat er uit gaat komen. Maar ik denk inmiddels niet zoveel meer. Want reken maar eens na: Wat voor kabinet moet dat dan worden, dat Paars Plus? Volgens een artikel in NRC Handelsblad (niet digitaal, een uittreksel wel hier te vinden) zou dat een soort onderhandelkabinet met de Kamer gaan worden, waarin zon beetje over elke belangrijke kwestie een Kamermeerderheid gevonden moet worden. Kortom: Een inhoudelijk niet bestaand kabinet dus. Volgens de door NRC geciteerde politicologen zou dit vooral betekenen dat de VVD en het CDA een centrale rol zouden spelen, en de rest van Paars Plus een beetje voor niks meedeed. Een vreemde redenering. Want voor de basis onder het kabinetsbeleid, de bezuinigingen, kunnen VVD en CDA dan misschien wel steun vinden bij D66, en voor een deel ook nog bij GroenLinks, maar zeker niet bij de PVV, de SP en de PvdA. Goed, over die bezuinigingsbasis zou Paars Plus dan wel zelf een principebesluit moeten nemen. Maar hoe kan dat als de verschillen tussen PvdA en VVD op dit punt zo enorm zijn? Dat zou een uitkomst moeten worden, waarbij beide spelers zoveel water in de wijn moesten doen, dat het niet eens meer naar wijn ruikt.
En dan heb ik het nog niet eens over de immigratiestop; een item waarop Mark Rutte hamerde voor de verkiezingen. Daartoe is het nodig dat een deel van de Europese regelgeving wordt afgebouwd. Voor Rutte geen taboe. Maar voor Verhagen wel. En binnen Paars Plus is het al helemaal een taboe. Rutte kan dit punt dus niet binnenhalen. Binnen een enkele regeercombinatie, behalve in een minderheidskabinet VVD-PVV, wat al na de eerste dag zou v-*allen.
Waar ik heen wil: Het wordt binnen Paars Plus voor Rutte onmogelijk om iets substantieels binnen te halen. Paars Plus zal sowieso nooit een inhoudelijk sterk kabinet kunnen worden. In een eerder stuk stelde ik dat ook al vast, al waren er toen nog zovele goede sfeer en we hebben haast verhalen dat Paars Plus me eventjes wel een reële optie leek. Althans: als optie om te gaan formeren. Met als uitkomst een horrorkabinet.
Daar kom ik nu op terug. Dit Paars Plus komt niet voorbij de informatieperiode.
De immigratie en de economie, dat waren de zaken waar Rutte op hamerde. Met Paars Plus zit hij in een kabinet dat op beide punten niet zijn zin zal doen. Rutte zou dit alleen punt voor punt kunnen uitonderhandelen met de Kamer, maar ook daar zal hij geen meerderheden kunnen creëren.
Op deze wijze zou Rutte zijn verkiezingsoverwinning kortom moeten omzetten in inhoudelijke onzichtbaarheid, vertaald in eindeloze Haagse koehandel, waarbij Wilders de lachende derde zal zijn. Bij de Provinciale Staten verkiezingen, volgend jaar, zal zijn partij worden weggevaagd door de PVV. Hoe moet er dan nog met Paars Plus geregeerd worden? De kans is groot dat het kabinet al voortijdig, onder de doem van de opiniepeilingen, gesneuveld is, net zoals nu de PvdA voortijdig de stekker uit Balkenende-zoveel trok, daarmee voor zichzelf een naderende failliet kleiner makend.
Dat alles zit al in de boezem van Paars Plus. De meurende kiem van de ondergang. Daar kan geen goede sfeer en geen haast tegenop.
De optie met de minste schade voor Rutte lijkt nog steeds: VVD/PvdA/CDA. Het is de voorkeur van Rutte en Verhagen. Cohen zal er alleen aan willen als de Paars Plus optie helemaal is uitonderhandeld. Dan kan dus nog best lang duren. Cohen moet het gevoel hebben dat Rutte er werkelijk alles aan heeft gedaan. Bovendien moet hem het nodige geboden worden door Rutte bij VVD/PvdA/CDA. Misschien wel een premierschap.
De lijn die Rutte volgt, met zijn beperkte middelen, is volkomen helder: Hij zoekt stap voor stap naar de beste opties, te beginnen bij de beste. Ik ben het dan ook niet eens met Syp Wynia, die zich in Elsevier afvroeg of Rutte nog wel wist waar hij mee bezig was.
Voor het overzicht, de op zich heldere stappen van Rutte op een rijtje: Eerst met PVV en CDA. Werd onmogelijk gemaakt door CDA. Dan, om Cohen binnen te halen, met Paars Plus. Zal mislukken. Dan met CDA en PvdA. Een reële optie. Een saai, maar degelijk ogend middenkabinet met een flinke meerderheid dat kan uitstralen de crisis te weerstaan, in het landsbelang over de eigen beperkingen heenstappend. En als dat niks wordt, rest er altijd nog het minderheidskabinet VVD/CDA, met gedoogsteun door wie maar wil gedogen. En niet alleen de PVV gedoogsteun optie, want die is door Verhagen om principiële reden van samenwerking uitgesloten.
Ook amorf natuurlijk, zon minderheidskabinet VVD/CDA. Maar amorf zal elk kabinet worden. Amorfer nog dan wat er gebeurde bij de voorgaande kabinetten Balkenende.
Andere opties zijn er niet.
Nederland zal kortom best wel een regering krijgen, maar dan alleen in naam.
Het onderstaand artikel is bijna een onbescheiden blik in de abbatoirs van de Grote Politiek. Wees dus niet verwonderd dat er een paar bloederige onthullingen in vermeld worden, lijk de voorlopig laatste Nieuwe Baas van de TV. Het is de Heer Ludy Modderie en hij komt uit de Waterleidingsmiddens. Wist niet dat hoe zotter de naam, des te beter de slaagkansen in de politiek waren! Ik hoor ze t al scanderen bij de BRT : Modderie, Modderie, hij en kan het nie .Maar zit hij daar lekker op de springplank naar een hogere missie : adequaat politiek personeel is zo gauw niet gevonden!
Wees ook niet verwonderd dat U de Godin Freya in de achtergrond ontwaart.. U herkent haar aan haar zieke stem, waar mee ze, niettegenstaande een doktersbriefje, toch komt werken Zegt ze. Zelfs de Kuise Suzanna speelt mee, in de vorm van haar twee ouderlingen die even kwamen snoepen van het groene gras van aan de overzijde
Verder schrijft deze De Morgen scribent Het grote gevaar is dat de machtspolitiek bij gebrek aan een federale uitlaatklep wel eens naar Vlaanderen kunnen verhuizen. Ietwat minder omfloerst wijst dat weer eens naar de gewijzigde machtsstructuren in de Vlaamse Parochieraad. Heb hetzelfde vroeger meegemaakt in de bewaarschool! Als klein Jantje plots zijn grote broer meebracht, iedereen had opeens andere vriendjes dan voorheen .
Ja Ja! Het koffiedik wordt ineens helder als troebel leidingwater waarvan de Heer Ludy Modderie voorheen de grote baas was! Het vertaalt zich als graaien, graaien en nog eens graaien. Met het Vlaams Belang als lachende derde op de achtergrond. De rekening loopt op!
Lieve partij-beesten! Geniet van de oorlog! De vrede zal verschrikkelijk zijn!
o-o-o-o-o-o-
Tussenstand: Wat goed is voor de partij is goed voor Vlaanderen
10/07/10 10u22 in De Morgen
Jeroen Verelst maakt als opiniemaker van De Morgen de politieke tussenstand van de week op.
In de carrousel van politieke benoemingen bleef N-VA onderbedeeld. Dat moet worden rechtgetrokken
Economie, buitenlands beleid, landbouw, plattelandsbeleid, bestuurszaken, binnenlands bestuur, inburgering, toerisme, Vlaamse rand, begroting, financiën, ruimtelijke ordening, werk en sport. Veertien bevoegdheden had Vlaams minister-president Kris Peeters (CD&V) dinsdag, nadat hij noodgedwongen ook die van de N-VA-ministers Geert Bourgeois en Philippe Muyters onder zijn hoede had moeten nemen. Gelukkig kreeg hij er hun 59 kabinetsmedewerkers ook voor één dag bij.
De minister-president noemt het elders in deze krant de grootste teleurstelling van één jaar Vlaamse regering-Peeters II, het schaamteloze jobhoppen van zijn twee ministers. Bourgeois en Muyters namen ontslag als Vlaams minister, legden de eed af in respectievelijk de Kamer en de Senaat, lieten zich daar onmiddellijk opvolgen, en legden één dag later doodleuk weer de eed af als Vlaams minister. Even een uitstapje maken, de boog kan niet altijd gespannen staan. De twee ministers werden in het Vlaams Parlement aan het kruis genageld, maar hun partij ziet er geen graten in. "De anderen hebben het vroeger ook gedaan, wij hadden nog een rondje kiezersbedrog tegoed." De N-VA - en uitgerekend Bourgeois zelf - diende in het verleden voorstellen in om dit soort carrousels aan banden te leggen, maar de andere partijen wilden niet mee. Dan moeten ze nu niet komen zeuren.
Donderpreek Vooral de tijdelijke verhuizing van Bourgeois wekt achterdocht bij de andere partijen. Muyters, die nog nergens verkozen was, sluit een politieke levensverzekering af voor het geval hij vroeger dan verwacht Vlaams minister af is. Dat doen er nog. Bourgeois heeft een Vlaams mandaat en een terugvalbasis, maar ruilt dat voor een Kamerzetel. Daarmee voedt hij eigenhandig de speculaties als zou hij azen op een federale ministerspost. De geruchten dat Siegfried Bracke hem in dat geval zou vervangen als Vlaams minister worden steeds hardnekkiger.
Politieke maagden vind je nergens meer. Maar van een partij wiens geloofwaardigheid haar allergrootste kapitaal is, dixit Bracke, mag je een andere houding verwachten. LDD-fractieleider Lode Vereeck doopte de Nieuw-Vlaamse Alliantie prompt om tot de Nieuw-Vlaamse Arrivisten. Die zat. Zeker omdat er een grond van waarheid in de sneer zit. De anti-establishmentpartij N-VA is na twee grote verkiezingsoverwinningen op rij - de laatste nog oneindig veel groter dan de vorige - ongegeneerd verveld tot machtspartij.
Peeters las Bourgeois, Muyters én hun kopman Bart De Wever en petit comité de levieten: dat hij hun manoeuvre minstens in de geest strijdig vindt met hun belofte om de volle vijf jaar op post te blijven, dat hij het bijzonder nefast vindt voor de samenhang én het imago van de Vlaamse regering. Zijn donderpreek maakte bitter weinig indruk. Het N-VA-trio luisterde beleefd en sloeg de dwingende raad van de minister-president vervolgens flagrant in de wind. De N-VA heeft geen lessen te ontvangen van een politieke dwerg als de CD&V. Niet meer.
De N-VA is de grootste partij van het land, Peeters kan er donder op zeggen dat de Vlaams-nationalisten de macht van het getal ook in Vlaanderen willen laten gelden. Dat belooft voor Peeters II. In deze Vlaamse regering spelen de partijbelangen volgens heel wat insiders al een veel grotere rol dan in de vorige. In Peeters I vormde de minister-president een geoliede machine met zijn viceminister-presidenten Dirk Van Mechelen (Open Vld) en Frank Vandenbroucke (sp.a). Zolang verkiezingen niet te dichtbij kwamen, liet het trio Vlaanderen en de regering primeren op het belang van hun eigen partij. Zoveel zelfs dat Vandenbroucke eruit moest, hij was te weinig partijman in de ogen van de nieuwe sp.a-top.
Enter Ingrid Lieten. Door Caroline Gennez weggeplukt bij De Lijn voor de sp.a-stem in de Vlaamse regering, en dat doet ze met verve. Vandenbroucke redeneerde dat wat goed is voor Vlaanderen, ook goed is voor de sp.a. Onder Lieten lijkt die redenering omgedraaid: wat goed is voor de sp.a, moet ook maar goed zijn voor Vlaanderen. Vandaar bijvoorbeeld de voordracht van de genaamde Ludy Modderie, directeur van de Vlaamse watermaatschappij TMWV, als nieuwe VRT-baas. Ongetwijfeld een goeie manager, maar met niet de minste ervaring, laat staan kennis van de media. Maar: wel met de juiste politieke kleur.
De N-VA moet nauwelijks onderdoen. De jonge partij heeft geen eigen zuil achter zich, geen middenveld om topambtenaren te leveren. In de carrousel van politieke benoemingen die jarenlang op volle toeren draaide - en nu weer op gang wordt getrokken - bleef de partij dus de hele tijd onderbedeeld. Niét bedeeld eigenlijk. Dat moet worden rechtgetrokken. Wat Lieten doet voor de sp.a, doet Bourgeois voor de N-VA: de partijbelangen verdedigen, voortdurend proberen om de invloed te consolideren of te versterken.
Op die manier wordt haast elk dossier een partijpolitiek gevecht. Binnenkort krijgt de Vlaamse regering haar zwarte beest - de Antwerpse Oosterweelverbinding - weer op het bord. Het dubbelbesluit (tunnels in plaats van een brug, tenzij ze niet even snel en goedkoop kunnen gegraven worden) hield van meet af aan het risico in dat de discussie deze zomer opnieuw zou ontploffen. Zo kan wel eens geschieden. Terwijl het onderzoek geen aanwijzingen oplevert dat de tunnels technisch niet haalbaar of te duur zouden zijn, worden wel berichten in die strekking gelekt naar de media. Als de tunnels er toch niet komen, zou dat een geweldige nederlaag zijn voor de sp.a. Vooral bij de N-VA zouden ze daar niet zo rouwig om zijn.
Er is reden tot onrust. Aan de ene kant is er de N-VA, die exponentieel gegroeid is en die groei ook wil omzetten in extra macht. Aan de andere kant staat de sp.a, die ondanks één minister meer - hoewel Freya Van den Bossche onzichtbaar blijft - het kleine broertje dreigt te worden en zich niet bij die aangetaste machtspositie wil neerleggen.
Heldenstatus De minister-president zit tussen twee kampen, maar voelt ondertussen zelf het partijbelang aan invloed winnen. CD&V heeft een mokerslag gekregen en wordt federaal gedegradeerd van de spil in de regering tot slechts een van de vermoedelijk vier kleinere coalitiepartners. In de Vlaamse regering zijn de christen-democraten nog wel de leidende formatie, met dubbel zoveel ministers als de N-VA. Alle onbeschadigde CD&V-kopstukken/stemmenkanonnen zitten in die Vlaamse regering: Peeters, Hilde Crevits en Jo Vandeurzen. Voortaan is het de Vlaamse regering die de wet dicteert in de partij. De Vlaamse regering staat in voor het politiek overleven en de toekomstige renaissance bij CD&V. De druk op Peeters zal groot zijn om bij elke beslissing heel goed af te wegen of zijn partij er wel zeker wel bij vaart.
Ironisch genoeg moet Peeters, de uitvinder van de Copernicaanse omwenteling, bijna hopen dat De Wever die niet kan realiseren. Een N-VA die een grote staatshervorming realiseert, zal in Vlaanderen een heldenstatus krijgen. Een N-VA die de macht van het getal niet in echte macht of concrete realisaties kan omzetten, zal ook binnen de Vlaamse regering veel minder fors op tafel kunnen kloppen.
De kingmakers achter de nieuwe federale regering - Elio Di Rupo en Bart De Wever - doen voortdurend een beroep op het verantwoordelijkheidsgevoel van de andere partijen. Het land heeft er al beter voor gestaan, het is tijd voor drastische ingrepen. Die komen er alleen als het politieke bedrijf zijn werkwijze even drastisch verandert: discretie is het nieuwe ordewoord, politieke spelletjes zijn passé. Het grote gevaar is dat de machtspolitiek bij gebrek aan een federale uitlaatklep wel eens naar Vlaanderen kunnen verhuizen
