.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Laeken ziet de toekomst stralend…

Bartolio werkt perfect! Zwart-Geel & Bloed!

De titel bovenaan dit stukje is, graag toegegeven, meer op zijn plaats in koopmans-middens dan in een politieke context. Als echter op de achtergrond een zinnetje staat (zoals hieronder in het artikel van Filip van Laenen) als besluit, dat op 13 juni, verkiezingszondag, ‘le nouveau CVP est arrivé’), dan weten we het wel. De oude CVP is onttroond en als verliezers kijken zij bokkig naar hun opvolgers. Nieuwe namen, zelfde truuken.

Brussel heeft een nieuwe lakei in dienst te nemen. Een soort bolvormige Obebelix, die met een machtige zwaai van zijn gespierde arm, het Opperhoofd van de stam der Eburonen op het schild zwiert. Verder mag hij in het bos menhirs gaan zoeken….

De aanval is, nog voor hij is begonnen, al stil gelegd. Vlaanderen zal louter en alleen uit zichzelf versterken, als de Slavenstaat maar versterkt wordt. Maar dat gerecht staat te sudderen. Het zal op tijd en stond wel worden opgediend….

De tricolore binnen handbereik? Dan is geen ‘feit national’, geen Te Deum, gee faveurkes in Laeken te heet of te zwaar, of de ‘flmanads de srevice’ reppen zich om in het zonnetje te staan. Als even vele natte dweils, in opmars naar de veilige vetpotten. Het Vlaams aureooltje achter hun kruin? Hebben ze achtergelaten aan de kapstok, voor later gebruik…

In Laeken heerst optimisme, en wat voor een! Na wekenlang ademloos te hebben gevreesd voor het allerslechtste sceario, kan met weer herademen. Het Frans en de standpunten van de PS (OInkelinx)n de CdH (Milquet) en FDF (Mangain) overstemmen weer de Pers. En de Vlaming? Hij heeft gesproken (geblaft?) en mag dus weer in zijn kot…..Intervieuws op TV zijn weer in ’t Frans, en, raar hé, ’t zijn allemaal fiere belgen…wij krijgen de ondertitels, en het haast niet verholen verwijt :’Ach ja, voor die sukkelaars van Vlamingen moet er een ondertitelje bij, anders verstaan zij dat niet’….

Neen! Ze zullen het dus nooit leren, onze verkozenen, die daags na hun verkiezing aan de onderhandelingstafel komen, en beleefd en vriendelijk Frans beginnen te praten. Waarbij zij bij voorbaat de verliezers zijn.

Het had, tenminste deze keer en voor ’t eerst in de geschiedenis, anders gekund. Eendrachtig achter dezelfde Vlaamse standpunten gestaand : wij luisteren, maar wijken niet. Komen jullie ons niet tegemoet : Niet?! - OK, dan gaan we onze eigen weg. Adieu Koningshuis, adieu ‘inter regionale solidariteit’, adieu jullie tricolore hangmat : ons wenkt de toekomst!

Optimisme in Laken

By Filip van Laenen

Created 2010-07-21 18:26

In The Brussels Journal

Er is gisteren ongetwijfeld een enorme zucht van verlichting door de salons van Brussel gegaan: de N-VA is dan toch bereid compromissen te sluiten. En wat voor compromissen! De Nederlandsonkundige en door en door corrupte Nijvelse PS-chef André Flahaut werd aangesteld tot Kamervoorzitter, de dag nadat Joëlle Milquet nog snel brugpensioen voor de werknemers van Opel vanaf vijftig jaar goedkeurde. Een kaakslag voor de N-VA-kiezers die kan tellen. Van de Vlaams-nationalistische maagdelijkheid van Bart de Wever blijft in ieder geval niets meer over.

Veel andere PS-creaturen komen me eigenlijk niet voor de geest die nog grotesker zouden zijn dan André Flahaut als Kamervoorzitter, of er moet al teruggegrepen worden naar Michel Daerden. De vraag stelt zich dan ook of de N-VA de PS volledig carte blanche gegeven had voor de post van kamervoorzitter, als zij maar de Senaatsvoorzitter mochten leveren? Want ook al klinkt het nu dat de aanstelling van André Flahaut als Kamervoorzitter maar «voorlopig» zou zijn, het lijkt bijzonder onwaarschijnlijk dat deze PS-chef uit Nijvel over enkele weken weer gedefenestreerd zou worden. Tenzij hij in de volgende federale regering zou opduiken minister (van Defensie?) blijft André Flahaut immers mooi zitten in die zetel van de kamervoorzitter. Of gaan ze hem binnenkort misschien Europees Commissaris maken?

Terloops: is deze benoeming misschien al een kleine vereffening van de rekening die Jan Jambon een paar weken geleden nog opende, toen hij heel stout vanop het spreekgestoelte van diezelfde Kamer verklaarde dat een federale regering met de N-VA een regering zou zijn die Brussel-Halle-Vilvoorde zal splitsen? We moeten het nog zien gebeuren, dat zulk splitsingsvoorstel in de Kamer goedgekeurd zal worden, zonder dat de Franstaligen daarvoor dubbel en dik gecompenseerd zouden worden. Dan lijkt het me al pak meer waarschijnlijk dat André Flahaut persoonlijk en met de blote hand alle 90 mm-kanonnen van de Belgische pantsers gaat vijzen!

Ik wacht trouwens al in spanning op een analyse van Guido Fonteyn, waarin hij uitlegt dat ook André Flahaut diep vanbinnen een fervente bestrijder van elke vorm van corruptie is. Of dat zijn benoeming tot Kamervoorzitter een bijzonder scherp uitgekiend plan van Elio di Rupo is om voor eens en voor altijd de PS van dit kwaad te zuiveren. Of iets anders. Maar een bewijs dat de PS nog altijd is wat het altijd al geweest is, een door en door corrupte partij waar fatsoenlijke mensen zich eigenlijk niet mee zouden mogen of willen associëren, dat zal het uiteraard niet zijn. Nadrukkelijk niet zelfs.

Ik kan me in ieder geval levendig voorstellen dat een aantal N-VA-kiezers zich de laatste weken hebben afgevraagd hebben hoe ze zich op 13 juni toch zo rond de tuin hebben laten leiden door Bart de Wever. Eerst was er al de goedkeuring van de verkiezingen van 13 juni, pardon, de «onthouding», en nu dus André Flahaut. Bovendien is er het rijtje fiats en veto's dat Bart de Wever in de loop van de laatste weken heeft laten optekenen in verband met de informatie- en preformatiegesprekken. Vlaams Belang, Lijst Dedecker en de Parti Populaire kregen een zeer uitdrukkelijk veto toegespeeld van Bart de Wever, terwijl Groen! achter de schermen met een veto geconfronteerd werd. Geen veto echter voor André Flahaut dus, en nog minder voor Elio di Rupo of Joëlle Milquet. Zelfs tegenover de MR of het FDF werd geen veto uitgesproken door de N-VA, want wat er aan Franstalige kant gebeurde was louter een zaak voor de PS. Verder waren de fiats voor CD&V en spa, naast PS en cdH dus, terwijl Open Vld vooral met veel onverschilligheid af te rekenen had. (Dat laatste is voor politici en een politieke partij misschien zelfs erger dan een veto, doch dit terzijde.)

Hoe dan ook, ik heb er zo mijn twijfels over dat het zulk lijstje van veto's en fiats is, waar het gros van de N-VA-kiezers een paar weken geleden in het stemhokje aan gedacht heeft. In het bijzonder de kiezers die overliepen van CD&V naar N-VA, omdat ze het eeuwige geschipper beu waren, het blijven onderhandelen ook na de zoveelste Franstalige woordbreuk en vernedering, om het nog te hebben over de tsjevenuitleg achteraf dat het eigenlijk allemaal nog een Vlaamse overwinning zou geweest zijn. Zij vragen zich vandaag ongetwijfeld af of ze op 13 juni misschien wel voor «le nouveau CVP» hebben gestemd.

Welke vernedering trouwens ook voor Danny Pieters, die de Senaat zal mogen voorzitten. De man is zonder twijfel meer dan competent genoeg om die taak te vervullen. Bovendien is goed dat als er dan toch voorlopig nog zoiets als een Senaat blijft bestaan, er tenminste geen operettefiguur de plak zwaait zoals een Armand de Decker. Maar je zal maar aan die taak moeten beginnen als tegenhanger van een figuur als André Flahaut…

Met dit alles in het achterhoofd hoeft het echter niet te verbazen dat koning Albert II zich optimistisch toonde in zijn toespraak naar aanleiding van 21 juli. Het valt natuurlijk niet uit te sluiten dat Bart de Wever zowel de koning als Elio di Rupo al enkele weken op grandioze wijze voor het lapje houdt, maar nu een Vlaams-nationalistische partij de grootste fractie in de Kamer is geworden, zou je eigenlijk verwachten dat de Lakense troon zou beven. En dat de koning de laatste resten van het familiekapitaal in België met enige spoed naar veiliger oorden zou overbrengen. Er zijn echter weinig tekens in die zin, en dat belooft niet veel goeds voor Vlaanderen

Pssst

In de overeenkomst  (zie titel) staan alleen maar geheime clausules, zogezegd om redenen van privacy. Het gaat toch niet op om voor elk bekomen postje de betrokken toegeving openbaar te maken. Voorbeeld : 1 senaatvoorzitter = is waard 3 burgemeester-benoemingen. De overeenkomst dateert van Dag 1 + 14 na de verkiezingen van 13 juni, dwz. de dag dat Di Rupo zijn ezelsvel is gaan halen bij Albert Dernier.

De levering? Daar is geen haast bij – als er ondertussen maar de nodige voorschoten betaald worden…Zo al omtrent Allerheiligen, vlak voor de finale-finale van het Eu-voorzitterschap. Danzal de nieuwe regering triomfantelijk bekend gegeven worden. En François….Dat ze een paar maanden nadien struikelt : who cares!? De verkozenen hebben toch een uitloop-garantie van 2 jaar volledige wedde.

En Honoré Gepluimd? Op deze vraag kan iedereen antwoorden, de volgende keer in het stemhokje. Net zoveel volgende keren tot de grootste stijfkop in Vlaanderen het heeft ingezien : van hieraf moet ik gaan. Bye Bye Belgium….