woensdag  23 april  


                 Je  moet  niet alles geloven
                           wat je denkt



                                                 Loesje

24-04-2014, 17:17 Geschreven door torfsherman  

Sedert de wijziging van mijn burgerlijke stand na het overlijden van mijn  vrouw is er nog wel een en ander veranderd in mijn dagelijks leven.

Neem nu de groene dimensie. Waar vroeger prei, peren en peterselie een rek in de Carrefour waren, zijn groenten, fruit en vooral kruiden (onvoorstelbaar wat er allemaal bestaat) een tastbaar levend gegeven geworden. Dat wordt geplant, dat groeit en dat wordt geplukt. 

Hetzelfde met kippen waar ik voordien alleen een relatie mee had als diepgevroren filets, zijn dat nu kakelende, (soms) eieren leggende wezens met enig verstand en waarschijnlijk veel gevoel begiftigd. Maar daar ben ik nog niet helemaal uit.

Je voelt me al komen. Suzanne heeft vier kippen. Drie van een heel speciaal ras (gaan kopen in Lommel bij een prijswinnende kweker) en een ordinaire kip. Die sierkippen leggen, als ze goesting hebben, heel speciale eitjes: klein, vuurgele dooier, blauwe schaal en cholesterolvrij.
Ik noemde ze Albertine, Beatrice en Constance. Die ordinaire noemde ik Maria.

Nu heeft hun oppaster en eierenraapster gisteren Constance dood op haar nest gevonden. Dood dus. Opgepakt en begraven, en voor Suzanne is hiermee de kous af.

Niet zo voor mij, daar begint het pas.

Vragen, vragen, vragen.
Vragen over het kippenleven. De drie Lommelaars legden als zes maanden geen ei meer,  maar pikten wel gretig mee uit de pot. Dus… kop af, denk je dan. Toch wel hel héél kort door de bocht als we onze perverse kapitalistische opvattingen al gaan doortrekken naar het dierenrijk. Pure meritocratie invoeren? 

Vragen ook bij dat laatste uur van Constance op dat nest. Over haar doodsangst, haar levenswil, haar terugblik op haar kippenleven. Haar droefheid voor haar kinderloos bestaan (wij houden geen haan uit respect voor de buren met kleine kinderen).
Heeft Constance, we zagen wel dat ze wat treurde, hierover gecommuniceerd met Albertine en Beatrice? Hebben die het juiste antwoord gegeven? En zouden die nu stilletjes niet wat beschaamd zijn? Marie was hoe dan ook buitenstaander, maar ja, eergisteren met vier, nu met drie, daar kijk je toch niet naast?

Maar vooral het fenomeen dood. Zeg maar dat gisteren om 14.20 u. Constance nog leefde, en dat ze om 14.25 u. dood was. Wat is het verschil tussen Constance om kwart over twee en Constance om half drie? Is het verschil tussen leven en dood niets meer dan een wekker die stilvalt? Wat is het verschil met een mensendood, met mijn dood? Had Constance zoiets als een ziel?

We maken ons, vind ik, iets te makkelijk af van het fenomeen dood van een dier. Ik wil nog niet beginnen over een geplukte bloem of gemaaid gras.

Existentiële vragen, daar kwam ik alweer op uit bij mijn nieuwe, groene vrijetijdsinvulling.
En zoals gewoonlijk, geen begin van antwoord in zicht.

24-04-2014, 17:14 Geschreven door torfsherman  

     

Ja, nu duiken ze overal op: de affiches met de kandidaten die zich aanprijzen voor 25 mei.  Normaal al geen opwekkend zicht, een verademing de day after als al die lelijke koppen uit het straatbeeld verdwenen zijn en afgevoerd naar het zo begeerde pluche.

Toeval wil nu dat de NVA als eerste met een zeer ruim bemeten affichekampanje aan de slag is gegaan, op weg naar een wellicht spectaculaire verkiezingsoverwinning. Het is hun gegund.

Maar had het nu echt niet iets eleganter gekund?

Nu zie ja al die koppen met een aangeplakte uitgestoken arm en twee lelijke vingers.
In de vorm van een V vermoed ik.
V, dat wellicht staat voor Vlaams en Vlaanderen (niet erg subtiel vind ik), of is het voor een Churchiliaans Victory, of doorgewoon voor het oer-laamse ViVa Bomma, petate met saucissen?

Vooral erg vind ik die nadrukkelijk aanwezigheid van de lelijkste vinger: de wijsvinger. Sinds mijn kinderjaren al een verdachte vinger. Wij mochten niet wijzen, dat was onbeleefd. Maar ook de vinger van de vuile manieren, of nog erger het  vermanende vingertje van de zedenprediker,  profeet, de betweter.  Geen zweem van empathie heeft die vinger.

Dus dacht ik, als ze nu die wijsvinger daar hadden afgelaten, en enkel de verticale middenvinger overgehouden, dat was toch veel duidelijker geweest.
Een opgestoken middelvinger richting de unitaristen, het koningshuis, de socialisten, de vakbonden, de VRT journalisten, de PS, tegen Di Rupo cum suis. Enfin, iedereen mag kiezen wie hij aan dat lijstje toevoegt.

Duidelijkheid en transparantie Bart, dat loont zichzelf.

Nu bang afwachten met wat die andere kornuiten voor de dag komen.
Misschien zien we wel een gemaskerde Verhofstadt  met Kalasjnikov?

23-04-2014, 09:09 Geschreven door torfsherman  

      Winston Churchill

Vorige week een lezing bijgewoond van een gespecialiseerde historica over de personaliteit van Winston Churchill.
Puntje van mijn stoel volledig afgesleten en ik denk dat iedereen van mijn generatie in dat onderwerp even mateloos zou opgaan: eigentijdse, zelfbeleefde geschiedenis.

Nu toegegeven, van dit soort personaliteiten wordt er niet elke eeuw één geboren. Ik denk dan spontaan aan Napoleon Bonaparte, een Maarten Luther en waarom ook niet aan een Jezus en een Mohammed hoewel we daarover met minder zekerheid geïnformeerd zijn.  Die herkennen we vooral aan hun volgelingen.

W.C  dus, enfant terrible van jongs af, doorslechte leerling op school (steevast laatste van de klas), lege bladen afgeven als het hem niet boeide was zijn keurmerk. Onhandelbaar personage, en dat wordt zo’n historische reus die, en dat was opvallend, even gigantische gebreken aan nog meer gigantische kwaliteiten koppelde. Zo vergeten we bijv. te makkelijk dat de man bovendien  nog de Nobelprijs literatuur won (1953).

Queen Victoria, Eerste Wereldoorlog, interbellum, Tweede Wereldoorlog, Yalta en het IJzeren Gordijn, maar ook the crumble van het British Empire, Winston was nooit ver weg. Nee, hij stond er middenin en stuurde de dingen aan naar zijn eigenzinnige visie. Als ik nog eens een dikke biografie lees zal het die van W.C. zijn.

Maat zoals bij mij nogal eens voorvalt hield ik aan het eind zo’n lezing veel meer vragen over dan dat ik nieuwe inzichten had opgedaan.

Ik wil op mijn Blog enkele daarvan, met u ter overweging delen.

1. Basisvraag: kan één enkele persoon de geschiedenis in die mate bepalen? Is dat geen stuk mythevorming? Hoe fundamenteel anders was de wereldgeschiedenis gelopen als die wereldfiguur op zijn 12 jaar onder een boerenkar was terecht gekomen? Zijn een Churchill, Hitler, Lenin, Napoleon, maar ook een Newton en een Einstein, een Luther en een Bach, een Bill Gates, Steve Jobs, Julian Asaange of een Bradley Manning enz. on-mo-ge-lijk weg te denken uit de loop van de geschiedenis? Zouden wij zonder hen vandaag in een compleet andere wereld leven? Of, was “de tijd” niet de grote actor, de tijd die op dat moment gewoon rijp was om dit soort figuur ruimte te geven? Waren zij niet meer dan de katalysators van wat er sowieso zat aan te komen?

2   Aansluitend hierop: zou een figuur van Churchill een schijn van kans krijgen in de 21^ste eeuw? Weggemaaid door de populisten.

3  In het verhaal Churchill zit ook “de democratie” permanent in spagaat. Democratie is heel goed om er de mond van vol te hebben,  hoe meer hoe liever, maar stop het in de kast als je tot handelen moet overgaan. Ideaal doel, nefast als middel. Ligt dat ver van de waarheid?

4   Centraal in zijn leven stond zijn gevecht met het “apeasement” van Chamberlain. Met het monster (Hitler in dit geval) ga je niet in discussie, je zint alleen op zijn destructie. Dus de vraag of het blijven praten, onder geen beding overgaan tot actie (oorlog dus), de diplomatie eindeloos voorrang geven op de wapens: is dat wel het juiste principe? Over enkele dagen wellicht zullen wij in Oost-Oekraïene weer met die vraag geconfronteerd worden. En waarom is Winston Chruchill in Yalta toch met dat nog grotere monster Stalin op die bank gaan zitten? De mooiste vogel is de duif, maar de havik deelt de lakens uit, kun je daarnaast kijken? 

17-04-2014, 11:58 Geschreven door torfsherman  

Dubbele portie Loesje
(het is niet elke week Pasen)

Beetje in dezelfde geest

6 april

Als je het te nauw neemt
Kom je klem te zitten

5 april

Unieke ervaringen creëren

Als je je eisen wat bijstelt
                     Maak je veel meer wonderen mee

Mijn commentaar
Begin toch niet te discussiëren over de verrijzenis
want zo mis je gegarandeerd dat echte paasgevoelen…..

16-04-2014, 21:56 Geschreven door torfsherman  

10-04-2014, 11:26 Geschreven door torfsherman  

Ik ben geen buitenbeentje     

Gehoord dat ik niet alleen ben met mijn ervaring dat ik het liefst  en ook het comfortabelst lees in een volle brasserie, omringd door allemaal tafeltjes met pratende mensen en rinkelende kopjes. Liefst aan het raam,  nog liever op terras.
Dat geroezemoes leidt mij helemaal niet af, integendeel het concentreert me.

  bekende materie?


In diezelfde geest zijn waarschijnlijk die leeszalen in onze bibliotheken bedoeld. Doorgaans gezellig  ingericht, met naar keus een rechte stoel aan een ruime tafel of in een doorgezakte zetel. Vast ingrediënt het verzorgde  drankenbuffet.

 van alle tijden
 

De beste plaats in de stad om te toeven, denk ik soms. Je ziet er allemaal gelijkgestemde zielen van alle leeftijden, rangen en standen. Gemeenschapsbevestigend noemen ze dat.

Maar er is daar een probleem.
Vaak is die leeszaal door het stadsbestuur ook bedoeld als een ontmoetingsruimte voor de burgers. En wie ontmoeten zegt die zegt conversatie. En wie converseert  breekt de stilte.

Vandaar de paradox:

ik zoek de volle brasserie op als ik eens echt intens wil lezen of schrijven,  maar in de leeszaal van de bib erger ik mij dood aan kakelende koffiekransjes of gepensioneerden die er al hun gemeenplaatsen nog eens op een rijtje zetten. Ik krijg geen letter meer gelezen.  En nog merkwaardiger, vanaf een bepaald ogenblik erger ik me dood.

Ik heb er geen uitleg voor. Zo’n vreedzaam persoon als ik ben.
In zo’n leeszaal apprecieer ik enkel het geritsel van omgedraaide bladen en à la limite het getingel van een neergezet kopje op een onderbordje. En verder stilte.

In dezelfde geest: de incompatibiliteit tussen lezen/schrijven/denken en muziek. Het mag klassiek  of Tibetaanse monnikengezang zijn, ik verdraag NIETS.  Ik heb ook last van klassieke muziek die bijwijlen toch zo opdringerig kan zijn. Krijsende violen, schetterende kopers, gillenden zangeressen die zinloze teksten brengen. Vooral de romantiek speelt bijwijlen zwaar op mijn systeem, meestal grijs gedraaid repertoire, barok en renaissance genieten een licht gunstregime.  

Of…. beste bezoeker, ben ik misschien wat overspannen en moet ik zohaast mogelijk deskundige hulp zoeken? 

Ik zal eens beginnen met een half valiumke als ik nog eens naar de bib trek.

Of rubber oordopjes, dat help ook en die hebben praktisch geen bijwerkingen.
Maar de ervaring met zo’n rubber dopjes is een oneindig gevoel van alleen zijn.
Zo moet ongeveer doof zijn aanvoelen, vermoed ik.

10-04-2014, 11:25 Geschreven door torfsherman  

De dood in de pot voor de speelgoedindustrie.

Marie Pinson. Onthoudt die naam. Ze is nu 15 maanden oud, maar alleen haar naam al belooft volgens mij een niet gewone carrière. Marie is het jongste kleinkind van Suzanne, mijn levensgezellin, en ik mag, nog voor een laatste keer vermoed ik, een ontluikend leven meemaken.   

Vooral interessant om te kijken is hoe dat klein nieuwe mensje zichzelf die grote wereld inkruiffelt (niet zoeken in van Dale). Zo merk je dat Marie vooral geboeid is door variatie, veelheid van inkomende impulsen die ze dan probeert te schikken in haar nog kleine wereldje.

Een voorbeeld: ouders, familieleden, vrienden putten zich uit in het bedenken van altijd nog snoeziger speelgoed dat Marie zou moeten boeien. Maar haar grote speelgoed is nou net die wereld waar ze elke dag verder verkent. Papa die hout hakt of mama die de kippen voert.

Of de oma dat erop uit kwam dat Marie het liefst van al speelt met een korfje plastiek wasknijpers in vier kleuren. Om dat mandje telkens leeg te maken en weer te vullen of zo’n speld ergens op te knijpen. Liefst op de tien vingers van oma. Uren als je wilt.

  deel van La Vie de Marie

 

Maar Marie is niet alleen met dit soort voorkeur.
Wat heeft de spelletjesindustrie allemaal niet bedacht om ons “bezig te houden”. Hetzelfde met de entertainindustrie. Gewoon money making business is dat.  Terwijl ook wij onze mandjes met wasknijpers hebben als we ze maar willen zien.

Taalspelletjes bijvoorbeeld.

Amper materiaal nodig. Desnoods een oude Dikke Van Dale. Kan je alleen, met twee of met de hele familie spelen. Bestaat in verschillende variaties.
De groep krijgt een willekeurig woord, bijvoorbeeld Boosaardig.

   uren spelplezier....

1. Variant één: iedere deelnemer zet in zijn woorden en zo accuraat mogelijk  zijn definitie op een papier. Men verzamelt de verschillende definities en voegt er de versie van Dale aan toe. Opdracht is nu de van Dale versie eruit te halen.
2. Variant twee: je kan ook een discussie beginnen wat er volgens de groep aan de verschillende definities teveel of te weinig is.
3. Variant drie: welke definitie is van wie? Potje Karakterologie.

Of nog simpeler: de leider slaat van Dale open op een willekeurig bladzijde en leest de definitie die bij een bepaald (onbekend) lemma hoort. Opdracht is wie tijdens het lezen als eerste het lemma herkent.

Of nog zoiets: weer van Dale: drie willekeurige gekozen woorden en opdracht van de spelers is een mooie volzin te schijven, desnoods een verhaaltje, waarin de drie woorden zinvol en liefst met een snuifje humor voorkomen.

Ik probeerde het zelf met BOOSAARDIG  (uit het vuistje)
“adjectief dat de onvriendelijke tot bedreigende aard van het bijhorende object benadrukt.”
Nadien lees ik bij van Dale is dat: “kwaadwillig, venijnig, boos in de betekenis vijandig, kwaadwillig met de bijgedachte van sluwheid of van het zich vermeien in eens anders leed”

Ik geef toe: van Dale – OPUS1932 tussenstand 1 – 0.

Je ziet, het mandje met wasknijpers  is nooit ver weg. Alleen wat verbeelding.

10-04-2014, 08:10 Geschreven door torfsherman  

Averechts statussymbool.    

De boekskes en hun lezers zijn er blijkbaar dol op: een interview met een BV die eindelijk eens openhartig vertelt over zijn leven achter de schermen van zijn bekendheid. Het interview waar iedereen op wachtte. Dat is dan met een snol of een macho die een “grote” rol kreeg in een soap van 38 afleveringen, op een zender waar een normale mens nooit passeert, op een uur dat diezelfde mens nooit voor zijn TV zit. Soit.

Maar het zijn natuurlijk niet alleen snollen en macho’s die dit soort belevingsjournalistiek garneren. In de serieuzere bladen en op meerwaardezoekende zenders gebeurt hetzelfde met politici, succesvolle zakenmannen en vrouwen, professoren, wetenschappers, kunstenaars en natuurlijk, vaste waarde: sportmannen.

Op de vragen zit doorgaans niet zoveel variatie of inspiratie; “wanneer hebt u voor het eerst…” of ook altijd prijs “gelooft u in God” en die toestanden. En als het een paus of een non is, is de klassieker: “en bent u ooit verliefd geweest”. Brrrr.

Is het u bij die laatste categorie ook al opgevallen hoe daar acht keer op tien sprake is van een ASE  Averechts Status Exposee? ‘Mijn ouders waren simpele mensen.’ Hoog scoort altijd : ‘mijn vader was een simpele werkman, mijn moeder een eenvoudige huisvrouw die haar handel vol had met zeven kinderen’. Maar altijd ‘had mijn vader niet gestudeerd maar was zeer verstandig” of “mijn moeder moest op haar 14 van school om voor haar 12 broertjes en zusjes te zorgen, maar ik herinner me dat mijn moeder, tussen der strijk en de was, Shakespeare of Spinoza las.  Dat soort werk, niet geleerd maar zo verstandig.

Nog nooit heb ik zo’n beroemdheid horen zeggen dat zijn vader “ne lompen boer was” of zijn moeder een ‘slons’ of ‘een trut’. En nog nooit heb ik een horen zeggen dat zijn vader sacochen verkocht op de zaterdagse markt in Zelzate, of buitenwipper was in een hoerenkot. Maar ja, dat soort volk heeft wellicht nooit zo’n geniale zonen of dochters dat ze de boekskes halen.

Averechtse status, bewijst dat dan ook dat vaders of moeders die ooit wel carrière maakten, onmogelijk kinderen kunnen maken die wél de boekskes halen? Met Mark Eyskens dan als enige uitzondering. En dan nog.

10-04-2014, 07:55 Geschreven door torfsherman  

Feiten    Meningen     

Ik stel mij soms voor…

Ineens zou het plein voor het Atomium wereldnieuws zijn.
Opgeroepen door de sociale media verzamelen zich daar een grote menigte jongeren die duidelijk tegen iets of iemand zijn maar niet zo duidelijk waar ze wel voor zijn. Maar ze zijn met velen en ze roepen luid. Er het gaat er plezant aan toe alhoewel ze zeggen heel boos te zijn.

  zoiets maar dan veel wilder, met kampvuur en zo


Kader bekend: tentenkamp, kampvuur, gitaarmuziek, zingen en dansen en wat drinken, nerveuze Brusselse politie, gretige internationale pers moet het verder vertellen: “ dat wij hier niet weggaan tenzij voor volgende zondag België (niet) gesplitst wordt….”. 

De wereld houdt de adem in,  wat gebeurt daar, die gasten menen dat ?

In Pervijze en in Zoerle Parwijs weten de mensen van niets. Die kijken zoals gewoonlijk naar Blokken, Thuis of naar Familie.

Déja vu natuurlijk, Tahrirplein in Caïro, Marjehplein in Damascus, Tacsimplein in Turkije, Kiev en Donetsk en Bangkok en nu weer de Grote Markt van Brazilië.
De twitter revolutie is een feit, weet je wel.

 Ik denk dan…

dat ergens in het noorden van Canada of in het zuiden van Japan de lokale media verslag willen uitbrengen en aan hun bevolking uitleggen hoe het  in België allemaal zo ver is kunnen komen met die communautaire tegenstellingen. Wie er gelijk heeft en wie ongelijk. De goeden en de slechten.

Wie moeten zij dan aanspreken om dat eens netjes uit de doeken te doen?

Wat komen zij aan de weet als zij alle Belgische kranten uitpluizen?

En wat gaan zij vernemen uit een aantal lukrake straatinterviews van modale Belgen?

NIETS.

al wat zij hierover aan hun kijkers en luisteraars verder communiceren is gewoon uit hun mediatieke duim gezogen.

Omdat elke informant die zij aanspreken gewoon zijn mening geeft. Of vaker nog geen mening heeft.

Bestaat er dan geen Belgische waarheid?

Neen dus.

Intussen heeft vorige zondag in Hongarije een perfide gevaarlijke boef (houden linksige onze media ons voor)met 66% meerderheid de verkiezingen gewonnen.

Ge zou voor minder seingever worden bij de Ronde van Vlaanderen.

10-04-2014, 07:51 Geschreven door torfsherman  

OCCUPY

Ik geloof dat ik in mijn hele leven nog nooit met een spandoek of een bord door een straat ben gelopen. Laat staan op een marktplein overnacht.

Niet dat ik denk dat alles in de wereld volgens  mij ideaal is
Evenmin omdat ik geen idee heb hoe het allemaal beter zou kunnen.
(zoals bijvoorbeeld: geen gezeik, iedereen rijk)
En alvast niet omdat ik te pretentieus ben om in een betoging voor of tegen ik weet niet wat te stappen.

Ik heb daar wel drie redelijk goede redenen voor, denk ik.

1. om de triviale redenen dat die spandoeken en borden en zo, bijna altijd te smal om heel mijn overtuiging te bevatten.   
2.  Wegens een te diep bewustzijn van de complexiteit van elk probleem dat mij raakt en het vermoeden dat ik nog te weinig weet
3. Omdat ik schrik heb dat ik gefilmd wordt met zo’n spandoek en dat ik over een maand helemaal anders denk.

    nog te weinig uitgelegd....

Dus bel mij niet op voor zo’n uitstapje.
Occupy Alone.

10-04-2014, 07:45 Geschreven door torfsherman  

De nieuwe Goddelijke Deugden  zijn arrivés!

Het zat eraan te komen dat er grondige renovatiewerken aan het oude gebouw van de traditionele zeven goddelijke deugden van doen waren (met de hoofdzonden is men ook al enkele decennia bezig en staat men heel wat verder).

Een van de grote nieuwigheden is dat ieder mens nu voor zich zijn lijstje mag opstellen, je bent dus niet langer gebonden aan een of andere canon. En de paus is nog maar goed voor één lijstje, het zijne.

       Einde verhaal.....

 

Ik ben ondertussen ongeveer klaar met mijn lijstje met wel dat eigenhandig toegevoegd beding: dat dit, mijn dus, lijstje geen enkele absolute waarheid claimt en dat het op elk ogenblik voor wijziging vatbaar wordt verklaard. Maar vandaag ziet het er ongeveer zo uit:

Mijn Goddelijke Deugden vandaag zijn:  

1. het mededogen

2. de zelfironie

3. aandachtig luisteren en correct weergeven

4. het uitstel van oordeel

5. de verwondering

6. het respect (gewoon beleefdheid)

7. de beheerste passie

8. het zorgzaam omgaan met taal

Dit lijstje vangt aan met eentje dat ik, in een wat vinnigere versie, heb overgenomen uit het lijstje ‘Zaligsprekingen’ dat ons via de Bergrede toekwam.

Misschien voor de goede orde, toch ook mijn wat oudere lijstje met de nieuwe Zeven Hoofdzonden:

Mijn Zeven Hoofdzonden zijn:
(waarvan er opvallend genoeg, geen enkele een echte zonde is)

1. de Jaloezie

2. het Geweld (elk soort geweld dat zich als argument voordoet)

3. de Trivialiteit

4. de inauthenticiteit (de namaak, het faken)

5. the carelessness het niet omkijken. ( >< inclusiveness)

6. de geëtaleerde domheid

7. het onderdrukken.  Het zich boven een ander achten en stellen.

Hier heb ik wel een aantal serieus genomineerden die in de wachtrij staan.
Zoals:   “natrappen”   “meeheulen”    “woordbreuk”  en ook “te slechte smaak”

De redactie heeft beslist dat er over geen van deze lijstjes gecorrespondeerd wordt. Ik bemoei mij ook niet met jouw lijstjes.                                                                    

04-04-2014, 09:03 Geschreven door torfsherman  

Om nog even de trend van de laatste weken aan te houden,
Deze week een grijs gedraaide kleinkunsttekst van

          Juul De Corte  1924 - 1996

Ik zou wel eens willen weten, waarom zijn de bergen zo hoog
Misschien om de sneeuw te vergaren
Of het dal voor de kou bewaren
Of misschien als een veilige stut voor de hemelboog
Daarom zijn de bergen zo hoog

Ik zou wel eens willen weten, waarom zijn de zeeën zo diep
Misschien tot geluk van de vissen
Die het water zo slecht kunnen missen
Of tot meerdere glorie van God die de wereld schiep
Daarom zijn de zeeën zo diep

Ik zou wel eens willen weten, waarom zijn de wolken zo snel
Misschien dat 't een les aan de mens is
Die hem leert hoe fictief een grens is
Of misschien is het ook maar eenvoudig een engelenspel
Daarom zijn de wolken zo snel

Ik zou wel eens willen weten, waarom zijn de mensen zo moe
Misschien door hun jachten en jagen
Of misschien door hun tienduizend vragen
En ze zijn al zo lang onderweg naar de vrede toe
Daarom zijn de mensen zo moe

Drie reflecties.

1.     de berg (het grote, de machtige) die zich inzet om het dal (het kleine kwetsbare) voor de kou te bewaren. Behoeden.

2.     misschien een veilige stut voor de hemelboog, suggereert een hogere entiteit die ons overstijgt, een god, een hemel, maar die gewoon geen stand houdt, die niet kan bestaan zonder het menselijke. Dieu a besoin des hommes, sinon on parle d’un dieu fait-néant. Een nutteloze god.

3.     jagende wolken die ons tonen, leren hoe fictief een grens is. Hoe nooit iets vaststaat, hoe alles voortdurend beweegt. Wolkenspel.

04-04-2014, 09:01 Geschreven door torfsherman  

              

Zei de ene minister tegen de andere:

“Minister van Financiën zijn is eigenlijk de gemakkelijkste baan van de wereld. Er is maar één ding wat je moet kunnen en dat is nee zeggen. Je moet maar één keer ja zeggen. Dat is als ze vroegen: zei je nee?”

                        W. Duisenberg tot Gerrit Zalm (2003)

Ik zou zo zeggen, niet uitsluitend van toepassing op ministers van Financiën.

Alhoewel….
altijd nee zeggen?

      En de zingende Frater Venantius dan?

“zeg maar ja tegen het leven,

ja tegen het leven

In de Amen en de Gloria.
Joechei”

Inspireert u niet ?

Wie zegt er nu nog “joechei”  (courant gezegde als wij jong waren)

Maar wat inspireert u dan wel?

04-04-2014, 08:59 Geschreven door torfsherman  

TWEE OVERLIJDENS

De afgelopen week vernam de wereld het overlijden van twee hoogbejaarde persoonlijkheden  die elk op hun manier de twintigste eeuw kleurden.
Aan elk van hen wijd ik een respectvolle reflectie.

Regine Beer  (1920 – 2014)

Bij het overlijden van Mevrouw Beer maak ik, met volle respect voor deze dame, twee bedenkingen.
1. Tot in haar laatste dagen activiste om als overlevende vooral bij de jeugd het verhaal van de kampen levend te houden. En hoe dat in Vlaanderen tot vandaag met gemengde gevoelens werd gewaardeerd. Door het domme feit dat, vooral dan bij mijn generatie en soms nog bij hun kinderen, de oorlog voortduurde in het verhaal van witten  en zwarten.  Een halve eeuw lang nuanceloos doorgegeven in termen van goed en slecht. Held en fout. Verzet,  collaboratie, repressie. Mijn verdriet, hun verraad. En wat een vreselijke polarisatie dit teweeg bracht.  Eigenlijk is er nooit iets als een verzoening gekomen.
Niet het mooiste hoofdstuk uit onze geschiedenis.

2. Op haar uitvaart werden beelden vertoond waarop zij haar lijflied zong: “Die Gedanken sind Frei”. Ze mogen u in een krocht onder de grond stoppen, uw denken daar kunnen ze niet aan, dat blijft vrij. Bewaar dit als teken van ultieme waardigheid en verzet.

Hierbij toch één vervelende vraag en tegelijk een vervelend antwoord: geldt die leuze ook voor het massaal gescandeerde antwoord aan Wilders: Minder. Minder. Minder? (Marokkanen in Nederland) Of zijn dat geen Gedanken?
Ja dus, ook voor Wilders en zijn gevolg.
Tegen dit soort Gedanken passen enkel in redelijkheid aangedragen argumenten.

Adolfo Suarez  Gozales (1932 – 2014)

Als je’t mij vraagt de Spaanse Mandela. De man die in 1976 door een klaar kijkende Juan Carlos bijgeroepen werd om Spanje vanuit het verslagen Franco fascisme naar de democratie te leiden. De man van de Transicion. En zo werd hij de eerste democratisch gekozen premier van 1977 tot 1981.
Suarez  was jong, relatief onbekend, politiek onervaren, maar Juan Carlos (zelf een Francist) had goed gezien dat deze man alle kwaliteiten bezat om een uiteengereten land te verzoenen. Verstandig, charmant, weinig pretenties, luisterend. Een streep onder een gitzwart verleden, uitgestoken hand naar de communisten en naar gekweld rechts, een oor voor een opkomend streven naar regionale zelfstandigheid…

En dan toch weer een vervelende vaststelling: 50 jaar later, en zien hoe het allemaal anders afliep. Alles, maar dan ook alles werd er in dat land verkwanseld, opgesoupeerd, gecorrumpeerd, verkocht aan het vlugge grote geld en een niet in te tomen hebzucht. En nu, van geen hout meer weten pijlen te maken.

Je zou er moedeloos bij worden, de mens (of hij nu Spaans, Russisch, Vlaams of Afrikaans bloed heeft) kan het niet. Keer voor keer haalt zijn dierlijke staat de bovenhand op de mooiste idealen, spijts bevlogen leidersfiguren, ondanks een eerste roes van beter willen en samenhorigheid… het wordt alleen maar erger.

Walter, een oude vriend van mij, historicus en filosoof, zei het me zo vaak: “mededogen met de zwakke, kleine mens, dat is het enige wat je kunt proberen op te brengen” “Ik geloof echt dat hij niet beter kan….”

Nogal begrijpelijk dat vandaag de toon van de commentaren in Spanje er een is van nostalgie. Het had zo mooi kunnen zijn.

En wat dan….
Allemaal, samen in de Schelde springen of Doel 3 in brand steken?

INTEGENDEEL,

Sisyfus  weet je wel, bleef ook de rotsblok de berg opduwen, ook al tuimelde hij telkens weer naar onder. Goed om van onderaan te herbeginnen.
Echt Christelijk, Echt Marxist, Echt Liberaal, Echt humanist , die naam verdien je enkel als je de utopie niet loslaat.

04-04-2014, 08:56 Geschreven door torfsherman  

22/3/2014

MEDIA

VOOR UITGESPROKEN MENINGEN

GA IK LIEVER NAAR DE KROEG

Loesje

Goede vraag: waarom koopt Loesje dan een krant? Luistert ze naar de radio? Omdat ze blijft hopen daar ooit eens een journalist te horen zeggen of te zien schrijven…

“IK WEET HET OOK NIET”

04-04-2014, 07:32 Geschreven door torfsherman  

De trappen van vergelijking

Een grammaticale figuur: goed/beter/best – mooier/mooier/mooist
en ook dom/stom/lomp (eigen interpretatie)

Iets meer dan louter grammatica, het is net zoveel een levenswijsheid,
die luidt dat niets vaststaat, dat alles vloeit, dat alles beweging is.
Of nog duidelijker: dat je altijd alles op een glijdende schaal moet zien.
Alles (en ik bedoel alles) bestaat enkel in een flow.

Het zijn de beroemde trappen van vergelijking die dat taalkundig een beetje opvangen.

Vorige week, geen fietsweer, wat doet een mens dan?
Spelen met de trappen van vergelijking.

Ik nam het begrip   INCLUSIVENESS  (Nederlands equivalent niet direct bij de hand),
een voor mij heel duurzaam en duurbaar begrip
waarmee bedoeld wordt: allesomvattendheid, niemand uitsluitend, niemand achterlatend, iedereen proberen mee te krijgen,
en nog een stapje verder: alles proberen te omsluiten in een groot geheel, ook dieren, planten en zelfs de dingen. Include . (>< exclude)

En zo zitten we filosofisch heel dicht bij Spinoza: deus sive natura: wat zou God anders zijn dan de natuur, al het bestaande? Een allesomvattend godsbeeld. 

   Baruch Spinoza 1632 - 1677
 

En daarvan heb ik dan de Trappen van Vergelijking voor opgesteld. 
Dat zijn dan:

Agressie

                Negatie

                               Tolerantie

                                               Acceptatie

                                                               Integratie

                                                                              Inclusie

                                                                                              Assimilatie

Natuurlijk is dit maar een taalspel.
Maar wat hebben anders/beter dan taal?

(deze post komt er op instigatie door een vriend die mij suggereeerde dat tolerantie het schaamplapje was voor onverschilligheid. Quod non dus, zoals nu blijkt)

28-03-2014, 08:47 Geschreven door torfsherman  

Tijdsgeest

zonet inde auto op de radio gehoord

(heb van een goede leverancier een USB stick gekregen met ik denk wel 15 uur alle soorten muziek door elkaar. Maar het was wel mijn verdienste dat ik de opening vond waar ik dat ding moest insteken)

Boudewijn De Groot: Hoe sterk is de eenzame fietser…

    1973


Het slot:

… als hij maar geen voetballer wordt
ze schoppen hem misschien half dood
….
Maar liever dat nog
Dan een bord voor z’n kop van de zakenman
Want daar ie alleen maar slechter van

 En dat laatste zinnetje wordt dan 12 keer herhaald in crescendo,
eerst met solo gitaar en dan stijgend met een hele band die het uitschreeuwt

… want daar wordt ie alleen maar slechter van

Tijdsgeest.  Heb het nagekeken 1973…

Vandaag zijn het de helden van Kanaal Z….

En eerlijk gezegd, de “contestatairen” van die tijd waren wel behoorlijk elitair.

En nuance was zeker hun sterkste kant niet.

28-03-2014, 08:33 Geschreven door torfsherman  

RETRO FETISJIST

Op het gevaar af als een vermolmde, uitgeprate retro fetisjist door te gaan
zit ik de laatste weken iets te vaak te foefelen in het ‘lichte muziek’ genre uit de jaren 60-70 van vorige eeuw.

Je hebt ze hier al zien passeren: de Sonnevelds, de Van Veens, de Brassens, de Guy Béarts, de ‘k weet al niet meer wie allemaal die mij, tot vandaag,  in vervoering brengen met hun teksten en muziek.

Wel heel opvallend in mijn lijstje is de quasi afwezigheid van het Angelsaksische repertoire.
Geen uitleg.

En toch… fout.

Een heel trouwe bezoeker, hij is bijna medewerker aan deze blog,
bezorgde mij een aanzet tot correctie op deze eenzijdigheid

Een You Tube dingetje uit 1983
http://www.youtube.com/watch?v=6Te0DB86-wY&feature=kp

Billy Joel samen op het podium onze Toots Tielemans in het nummer Leave a tender moment alone

En ’s anderendaags, stoemelings in mijn wagen,  weer diezelfde Billy Joel met  She’s always a women  (alweer op die fameuze USB stick)  Wat mooie muziek is dat.

http://www.youtube.com/watch?v=7GyMfoAhksI

En om mijn bekering helemaal compleet te maken, snel nog deze meegegeven
Our House van Crosby, Sills, Nash & Young. Uit 1970 (na Christus) 

Een paar jaar geleden had ik, samen met een muzikale vriend, ieder voor zich, onze TOP 100 Aller Tijden opgesteld om die eerste onderling te vergelijken en nadien die lijsten naast die van de Radio2 te leggen.  Leuk spelletje. En toevallig, nee helemaal niet toevallig,  stond in mijn Top 100 A.T. Our House  los aan de kop. Dus zo anglofoob zal ik dan wel niet wezen.
Luister maar eens mee

http://www.youtube.com/watch?v=h7QzMH9BOqQ

Ja kippenvel. Ik aarzel geen ogenblik, dat is kip-pe-vel..

En dan begon ik met die Blogmederwerker die verder onbekend wil blijven, de discussie  of wij bereid waren de hele pianoliteratuur van Schubert in te ruilen voor deze drie nummers… ????
Onfatsoenlijke voorstel, maar toch… wie durft er doordenken? Nagaan.

Misschien dat ik een van de weken toch eens mijn Top 100 meestuur. Kun je daar ook eens rondneuzen.

28-03-2014, 08:22 Geschreven door torfsherman  

Het raarste verbod ooit

Er is in deze wereld nogal wat verboden geweest.
Dat is natuurlijk een erfenis van onze joods-christelijke cultuur, waar men het deed met 10 geboden (waarvan er nog 7 als een verbod zijn geformuleerd) en 1000 verboden.

Al eens afgevraagd waarom men er bijvoorbeeld wel opkwam om te verbieden op vrijdag vlees te eten en waarom er geen gebod was dat gebood op maandag biefstuk friet te eten? En waarom in de seks zo goed als alles verboden was maar er geen spoor is van een gebod om seks altijd te koppelen aan gaarne zien ?

Goed, we hebben dus al wat meegemaakt in dat geboden en verbodendom.
Maar niet wat wij vorige week beleefden.

Mini weekend, onmogelijk te negeren voordelige condities (min 66%), ik ben er niet tegen bestand en ik heb er voor dit voorjaar al drie gepland, een in Nederland, een in Sauerland en een in Normandië.
Bon. Nederland. Berg-op-Zoom, Fletcher Hotel, zoveel sterren voor een all in, authentiek wellness verblijf. In de prijs begrepen, een volle dag “full wellness” beleving. Alle soorten baden plus een warm binnen en buitenzwembad. Wij gepakt en gelaarsd naar dat Fletcher Park Hotel.

  dat soort werk


Achter de balie twee copy book onthaalmevrouwen in piekfijn uniform,  met dat soort glimlach die je er in elk sterrenhotel gratis bij krijgt.

- Vraagje, wanneer dachten jullie naar de wellness te gaan? Misschien er toch even op wijzen dat in dit hotel het dragen van badkledij verboden is.
- Pardon?
- Ja, badkledij verboden.
- Dus in je blootje?
- Als u het zo wilt uitdrukken: in je blootje.

En inderdaad, op de balie, een duidelijk plaatje waarop ik zowaar lees: Wellness Badkledij Verboden. Verboten…
Gelukkig, zoals zo vaak, als de wanhoop te groot wordt is de redding nabij.

- Maar, overmorgen is het zaterdag, en zaterdags is badkledij verplicht….

- Oef, doe ons dan maar voor zaterdag.

Ik bespaar u de rest van ons verhaal.
Zwembad, dan denkt een sportieve boerenjongen toch aan baantjes trekken.
- Nee, dat is geen bad voor baantjes, dat is voor onderdompeling.

Onderdompeling dus. En 12 soorten baden waar je op 12 manieren onder stoom wordt gebracht. In alle geuren en smaken. Een cultuur, weet je wel, een mens, zelfs op hoogbejaarde leeftijd is nooit te oud om bij te leren. Dus dampen en onderdompelen.

Maar nu nog die verboden zwemkledij.
Ik deel u in alle oprechtheid mijn leerzame ervaring:
eenmaal, “gebadkledijt” in zo’n wellness besef je de stupiditeit van die badkledij, en van zoiets niet in je blootje te doen. Dat badpak komt daar echt niets doen. Je gaat thuis toch ook niet met badkledij onder de douche of in bad? Awel dan?

En ik zweer u, lieve bezoeker,  dat als je ooit niet op zaterdag zou meegaan, je gêne of je pudeur gegarandeerd geen vijf minuten zouden stand houden. Je moet die hele context nemen, toch voor de hand liggend dat ze daar kledij verbieden….

Om maar te zeggen hoe een mens op zekere leeftijd, nog op zo hardnekkige en op compleet luchtledige vooroordelen steunt…

Dus volgende keer, vooral niet op zaterdag naar de wellness !

28-03-2014, 00:00 Geschreven door torfsherman