Een Amerikaanse tv-presentator heeft aangekondigd een homobar te willen openen naast het geplande islamitische centrum nabij Ground Zero in New York.
De plannen voor het vijftien verdiepingen tellende islamitische centrum met onder meer moskee en zwembad leidden tot verhitte discussies in de VS. Volgens een peiling is 53 procent van de New Yorkers tegen de opening van een islamitisch centrum op die plek. Velen beschouwen het als een belediging van de nabestaanden van de 2750 doden van de aanslagen op de torens van het World Trade Center op 11 september 2001. Die werden uitgevoerd door extremistische moslims.
Verbroedering Anderen zijn juist voorstander van het project, dat moet leiden tot verbroedering tussen gelovigen, omdat het centrum voor iedereen ongeacht geloof en sekse zijn deuren opent. Ook de homobar zal voor alle homo's geopend zijn met het oog op verbroedering, aldus initiatiefnemer en presentator Greg Gutfeld van nieuwszender Fox News.
Hij zei te hopen dat de eigenaren van de moskee net zo open staan tegenover de homobar als dat hij open staat voor het openen van het centrum met de moskee. Een gedeelte van de bar zal alleen alcoholvrije drankjes schenken, om islamitische homo's tegemoet te komen.
Wilders PVV-leider Geert Wilders is van plan te spreken tijdens een demonstratie die is georganiseerd door de beweging Stop Islamization Of America (SIOA). Door de bijeenkomst bij te wonen, steunt Wilders naar eigen zeggen ,,het verzet tegen het bouwen van een moskee vlakbij de plaats waar de islam de ergste misdaad van de afgelopen jaren pleegde''.
Ondertussen is in New York een actie tegen de bouw van het islamitisch centrum gestart. Op initiatief van de organisatie American Freedom Defence zullen 26 bussen een maand lang rondrijden met een afbeelding van de torens op het moment van de aanval met daarbij de tekst 'Waarom daar?'. (anp in DM)
Pssst
Waarachtig : vandaag is De Morgen daar weer met een beetje olie (of is het benzine) om op het vuur te gooien! Hopen ze nu echt met deze berichtgeving de lezers op hun kant te krijgen? Ben echt benieuwd wanneer de eerste bus met dergelijk opschrift (zie hieronder) de lucht in gaat .Wat meer is : de bezoekers va die homo-bar ; die doen mij denken aan een Islamitische slachtbank, waar de gegadigden de een na de ander onder het mes kunnen. Of liefst ineens een paar kilo TNT aanvoeren, zodat, na het ruimen van puin na de ontploffing, nog een paar meters grond vrijkomenvoor de bouw van nog een herdenkings-moskee .
Enne O ja .Hoe ver zou het staan met de bouw van die Rooms Katholieke kerk in de onmiddellijke omgeving van de Kabaa in Mekka? Is gewoon de toepassing van wat de Moslims vragen : vergevingsgezindheid en wederkerigheid .
*******************
Een twintigtal New Yorkse bussen gaat binnenkort rondrijden met advertenties tegen de bouw van een moskee en een islamitisch centrum in de buurt van Ground Zero. Dat is vernomen bij het New Yorkse vervoersbedrijf MTA.
De advertenties met het opschrift 'Why there?' zetten een afbeelding van een vliegtuig dat op het punt staat tegen het World Trade Centre te vliegen naast een afbeelding van een moskee.
Vervoersbedrijf bindt in Met de advertentie wil de organisatie Stop Islamization of America haar ongenoegen laten blijken over de mogelijke bouw van een moskee in de buurt van Ground Zero, de plaats waar op 11 september 2001 bijna 3.000 mensen om het leven kwamen bij een door al-Qaida opgeëiste terroristische aanslag op het World Trade Centre.
Stop Islamization of America had de weigerachtige MTA voor de rechter gedaagd om de advertentie te aanvaarden. Het vervoersbedrijf is nu overstag gegaan. "De MTA steunt de opinie van deze advertentie niet, maar heeft na een onderzoek van ons beleid inzake publiciteit en de lopende gerechtelijke procedures besloten de advertentie te aanvaarden", zo verklaarde een woordvoerder. (afp/tw)
Pssst
Homobar naast Islamitisch Centrum Dat is eens te meer niet liegen, maar toch de waarheid niet spreken. Typisch de werkwijze voor iemand die iets te verbergen heeft .Moest er gestaan hebben naast Moskee anex sport- en winkelcentrum dan zou dat te expliciet zijn. En klare wijn schenken, dat is precies de bedoeling van die homo-bar. Het komt bedekter over als een homo-bar naast een Centrum komt, waarbij er haast bij vergissing aan toegevoegd wordt dat het een Islamitisch centrum is.
Kortom : de De Morgen gaat voorbij aan de wandaad om zo dicht bij Ground Zéro, die tot in der eeuwigheid de littekens der verschrikking van de extreme Islam vertoont, door de daders een bij uitstek voor symbool staand gebouw, een moskee, op te richten. De Islam predikt immers, dat waar ooit ook maar één Moslim gebeden heeft, voor altijd aan Allah toebehoort.
O Ja : mijn titel DE DUIVEL UITDRIJVEN MET HULP VAN BEËLZEBUB ..is een voorhistorische uitdrukking (!), waarbij bedoeld wordt het kwaad bestrijden door er een ander kwaad tegenover te stellen. Beëlzebub was immers het hoofd der duivels, een soort rechterhand van Satan. Ik laat het aan Uw oordeel over, wie in dit geval de duivel is, en wie Beëzebub ..en vice versa ..
Het vooruitzicht op een slecht Nederlands sprekende Franstalige immigrant als Belgisch eerste minister, die op de koop toe ook nog homoseksueel én socialist is, doet de politiek-correcte elite in Noord-België ondertussen al enkele weken watertanden. De peiling van Het Nieuwsblad/De Gentenaar kon het niet beter illustreren. Maar wat me echt zorgen baarde, was dat ene woordje in de reactie van Bart de Wever, (*) daar waar er minstens twee hadden moeten staan
Hoe doe je dat eigenlijk: in volle vakantieperiode een peiling afnemen die betrouwbaarder is dan een snelle rondvraag onder gelijkgestemde geesten in het redactielokaal? Ik neem dus mijn hoed af voor de krant Het Nieuwsblad/De Gentenaar, die het voor mekaar speelde zelfs voor de kiespublieken van iedere Vlaamse partij, inclusief het kleine broertje Lijst Dedecker, een resultaat samen te stellen waarvan niemand het in zijn hoofd zou halen er vraagtekens bij te zetten. Zeker ik niet, vooral dan omdat het geleverde resultaat ik schreef bijna «bestelde» toevallig heel erg meevalt. Je vraagt je inderdaad af waarop die Vlaamse onderhandelaars eigenlijk nog zitten te wachten om zich volledig te onderwerpen aan het premierschap van Elio di Rupo. Het is toch meer dan duidelijk dat heel Vlaanderen al enkele weken iedere morgen hoopvol de krant openslaat of smachtend het radionieuws aanzet in de hoop te mogen vernemen dat Elio di Rupo eindelijk formateur geworden is. Of liefst nog meteen eerste minister. Dat is toch wat ik afleid uit de resultaten van die peiling, maar het kan ook zijn dat ik het allemaal niet zo goed begrepen heb.
Wat ik wel begrepen heb, en wat me een pak meer verontrust, was de reactie van Bart de Wever op de resultaten van die peiling. Want alles wel overwogen, de invloed van de Noord-Belgische media op de Vlaamse bevolking dient ook weer niet overschat te worden. Maar in de reactie van Bart de Wever zat dus wel een klein woordje verborgen, dat meer vertelde dan alle resultaten van alle peilingen samen: «Elio». Niet «Di Rupo» of «Elio di Rupo» dus, maar gewoon «Elio». Als kameraden onder mekaar. Blijkt dat straks twee maanden onderhandelen dan toch al een eerste resultaat opgeleverd heeft. Oef!
Want het is maar een klein woordje, misschien zelfs een verspreking, maar het is wel veelbetekenend. Het legt immers het resultaat van een lang psychologisch proces bloot. Waar is de tijd dat Bart nog waarschuwde voor een «verstrikking» van Vlaanderen? En kan wie vandaag nog «Elio» zegt, morgen de voorstellen van «Di Rupo» afwijzen als onaanvaardbaar, ja zelfs onredelijk? Nog los van het feit dat ik me hoe dan ook mateloos erger aan dit soort van familiariteiten, zou ik me toch een pak geruster voelen als de Vlaamse onderhandelaars iets meer afstand zouden bewaren tegenover hun Franstaligen collega's zo lang er geen werkelijk akkoord en geen akkoord om te onderhandelen over een akkoord op tafel ligt.
*********************
Pssssssst! Psssst! Pssssst!
Filip Van Laenen is hierboven, zoals U zult gemerkt hebben, bevallen van een volzin, die het waard is om opgenomen te worden in de annalen van de Vlaamse Beweging. Kom, doe mij een plezier, en herlees nog eens de eerste zin van dit artikel ..Misschien dat hij (die zin) als een nachtmerrie, pardon, in dit geval als een nachthengst, de volgende maanden ons uit onze slaap zal houden .
Verder is het natuurlijk knap opgemerkt, dat den Bart nu ineens spreekt van Elio Di Rupo als een boer van zijn kleine patatjes. Ja, dat gaat zo : dat Bart zijn vrouw maar oppast, straks zit zij met een bende vaderloze kindertjes heel alleen op de wereld
Wat kan men er verder immers over zeggen? Bartolio met een flinke scheut olijfolie afgevoerd naar het gootgat of, integendeel, zoals onlangs nog beleefd in De Efteling, met eenzelfde scheut olijfolie als glijmiddel aan het opstijgen naar de top van de roetsjbaan .
Maar waarom de De Morgen op een rondvraag bij hun lezers (gisteren) naar de kansen van Di Rupo, 71% neen-kiezers als reactie kreeg, is dan weer een andere paar mouwen ..
We zijn heel zeker de waarschuwing van de Niveanen bij de voorgaande verkiezingen nu al vergeten. U weet wel, die gevarendriehoek met dat strikje en de tekst :Laat u niet strikken ..Wel, het strikje is (zie hierboven) blijkbaar van kamp veranderd.
Slecht voorteken?
Enne, à propos, hoe ver staat men nu met het onderzoek naar de Moslim met doodsbedreigingen tegen Di Rupo, omdat een homo, in een toekomstig Moslimland als België geen Premier kan worden? Het zou, volgens de eensgezinde pers (die dus terzake over de nodige informatie moet beschikken), een grappenmaker moeten geweest zijn. Grappenmakers die ongestraft doodsbedreigingen mogen uiten Curieus, hé! Wat zou Sigismond Freud hierover denken?
Al kan het natuurlijk ook, dat de dader al lang bekend is en dat hij van de Politie de tip heeft gekregen zich niet moe te maken. Met Di Rupo zit er namelijk heus geen Reis naar de Eeuwigheid in, om ad vitam eternam 72 maagden te worden voorgeschoteld. De man heeft voor zijn omgeving andere prioriteiten!
(*) Gisteren stond dat artikel hier te lezen, met als naar gewoonte een beetje persoonlijke commentaar. Zie Deblockeren om te Enthousiasmeren
BRUSSEL - De witte sector moet de komende vier jaar in Vlaanderen niet minder dan 120.000 werknemers aantrekken: 60.000 voor de uitbreiding van de diensten en meer dan 60.000 voor de vervanging van wie op pensioen gaat.
De cijfers komen uit twee rapporten: een van de Vlaamse minister van Welzijn, Jo Vandeurzen (CD&V), over de uitbreiding van de werkgelegenheid in de sector, en een van Verso, de werkgeverskoepel.
Het gaat vooral om de gezondheidszorg, de bejaarden- en gehandicaptenzorg, de kinderopvang, het sociaal-cultureel werk.
In die witte sector slaat de vergrijzing de komende jaren sterker toe dan elders. De witte sector wás een jonge sector. Hij kende zijn uitbouw vooral vanaf 1980. In de voorbije periode gingen vrij weinig mensen er met pensioen.
Het grootste pak werknemers zit intussen echter in de leeftijdsgroepen 45-49 en 50-54 jaar. Tussen 2005 en 2009 steeg het aantal 50-plussers al spectaculair: van 35.000 naar 58.000. Verso schat dat tussen 2010 en 2014 zo'n 67.500 witte arbeidskrachten met pensioen gaan of vervroegd uittreden.
Er zijn aanwijzingen dat men in de witte sector al langer werkt dan in andere sectoren, en er zijn al maatregelen om de vervroegde uitstap af te remmen daar: de landingsbanen' die vanaf 45 jaar een toenemend aantal extra vakantiedagen toekennen. Maar de uitstapleeftijd verder verhogen, zal moeilijk zijn; van degenen die vervroegd stoppen, doet niet minder dan een kwart dat om gezondheidsredenen.
Maar er is niet alleen de vergrijzing. Voor de witte sector wordt ook een groei van de werkgelegenheid verwacht met niet minder dan 60.000 eenheden, van nu tot 2014. De vergrijzing van de bevolking speelt een rol, maar ook het uitbreidingsbeleid in de kinderopvang en de gehandicaptenzorg.
60.000 extra banen in een periode van vier à vijf jaar, is veel, maar niet abnormaal voor de sector. In dertig jaar is de werkgelegenheid er bijna verdrievoudigd: van 112.000 (1980) naar 294.000 (2009). Tussen 2003 en 2009 was er ook een aangroei met 60.000 banen.
Maar 120.000 nieuwe krachten vinden in vier jaar? En er zijn nu al tekorten. Dat rusthuizen nieuwe bewoners weigeren wegens personeelstekort zoals vorige week gebeurde in Overijse is geen uitzondering.
Minister Vandeurzen werkt aan een actieplan om meer jongeren aan te trekken via imagocampagnes en onderwijsmaatregelen, en via specifieke acties naar ondervertegenwoordigde bevolkingsgroepen zoals de allochtonen.
Maar alleen jongeren aantrekken, zal niet volstaan. Er is ook nood aan zij-instromers' van latere leeftijd; die moeten dan ook scholing en vorming krijgen.
Vandeurzen onderzoekt ook of en onder welke voorwaarden buitenlandse krachten kunnen worden aangetrokken.
Maatregelen om de mensen langer aan het werk te houden om het werk werkbaar te houden voor hen zijn ook absoluut nodig.
Dat de sector veel deeltijds werkenden heeft, biedt nu kansen. Kunnen zij overtuigd worden meer uren te werken?
Efficiënter werken, is in die sector ook nodig en mogelijk, opperen sommigen.
Het moet ook mogelijk zijn meer technologie in te schakelen.
***************
Pssst
Waarvoor een uurtje op de bank zitten bij de ACW-minister al niet goed is Wat heb ik vandaag geleerd?
Meester Piet, ik heb vandaag twee nieuwe woorden geleerd : op de werkvloer (!) bestaan er niet alleen landingsbanen maar ook een, waar halen ze t : een uitstapleeftijd .
Vooral voor dat laatste woord ben ik bevreesd, want dat is term die straks zal uitzwermen naar het gewone burgerleven. Als de dokter aanbelt, en zegt dat volgens de statistieken, Uw eigen leeftijd daar is om er uit te stappen .
Ach die nieuwe terminologie in de leefwereld van de Moderne Mens
Vroeger had de smid een blaasbalg, de schrijnwerker beschikte over divers serre-joints ofte sergeanten om zijn meubels in elkaar te passen, de kok beschikte over een schuimspaan of een passe-vite, en nu moeten de witte sector leven met uitstapleeftijden en landingsbanen
De Ziekte van Alzheimer bedwongen .is dat nu een voordeel of juist niet?
De werkloosheid enendeels bijna opgelost zijnde, door de Zachte Sector aan voldoende arbeidskrachten te hebben geholpen, stelt zich de vraag naar de productiviteit, naar wat dat allemaal in het laatje brengt .Vroeg of laat maakt men een kosten-baten analyse en dan ziet het er niet goed uit voor onze bejaarden ..
Voilà, daar is al een andere en een nieuwe kwadratuur van de cirkel die straks bij onze politiekers op het bord komt en waarvoor in feite gisteren al een oplossing moest gevonden zijn .Wat er ondertussen met die stijgende toevloed van avonturiers en gelukzoekers moet gebeuren, is een ander probleem! Een die liefst onder de tafel geveegd wordt en waarvan men zegt, dat de vrouwelijke helften wel eens nuttig zouden kunnen zijn voor onze verzorging. In niqab of boerka gekleed, dat spreekt vanzelf
De tijd is werkelijk niet meer ver af, dat Eigen Volk Eerst een materie van leven of dood zal zijn Tenminste, op voorwaarde dat wij tegen dan nog iets in eigen land zullen te piepen hebben .
BRUSSEL - Rik Torfs en Inge Vervotte leiden een interne werkgroep bij CD&V die het christendemocratisch verhaal moet actualiseren'. Senator Torfs had zo'n herbronning geëist.
Toegepaste christendemocratie',
zo heet de werkgroep waarin Vervotte en Torfs samen twee grote uitdagingen voor het ideologisch verhaal van CD&V moeten aanpakken. Enerzijds wil men het Rijnlandmodel actualiseren': het sociaal-economische verhaal van CD&V dus wat scherpstellen. Anderzijds moet het duo een betere aanpak vinden voor CD&V in de steden, want daar zijn de christendemocraten bijna geheel weggedeemsterd.
De werkgroep maakt deel uit van het hervormingsproces dat CD&V in gang heeft gezet na de pijnlijke verkiezingsnederlaag van juni. Servais Verherstraeten, CD&V-fractieleider in de Kamer, schreef over die nederlaag een rapport en dat mondde uit in de oprichting van vijf werkgroepen.
Kamerlid Raf Terwingen mag de interne partijorganisatie' leiden, Vlaams parlementslid Tom Dehaene mag het personeelsbeleid evalueren, de fractieleiders bekijken de geïntegreerde samenwerking binnen de partij' en het onbekende Vlaams parlementslid Griet Smaers leidt de groep Strategieën voor de gemeenteraadsverkiezingen van 2012'.
Toch is de aanstelling van Torfs het meest opmerkelijk. De professor Kerkelijk Recht raakte verkozen in de Senaat met een niet onaardige score, nadat hij op voorspraak van vooral Marianne Thyssen en Inge Vervotte bij CD&V terecht was gekomen. Hij pleitte na de nederlaag voor herbronning: Een beetje cosmetisch opsmukwerk zal niet volstaan. (...) Je kunt niet blijven zeggen: het christelijk personalisme was onze hoeksteen en dat zal zo blijven.' Dat werd gezien als een openlijke kandidaatstelling voor het voorzitterschap en als een aanval op interim-voorzitter Wouter Beke; die schreef immers een boek over het personalisme als hoeksteen voor CD&V.
Het zou gek zijn als we een talent als Torfs niet zouden gebruiken in dit soort oefeningen. Er is in onze partij ruimte voor discussie', zegt CD&V-woordvoerder Hans Knop. Of Torfs met deze werkgroep dichter bij het voorzitterschap komt, is zeer de vraag. Als werkgroepvoorzitter zal hij vooral intern moeten spreken, minder in de media. Torfs zelf was gisteren niet bereikbaar.
Intussen blijft het binnen CD&V rommelen. Zo haalt ex-kamerlid Mia De Schamphelaere uit: In de afgelopen drie jaar was er in de CD&V-fractievergadering maar weinig plaats voor écht debat. Er waren de ja-knikkers, de zwijgers, de ontkenners en diegenen die enkel binnenskamers een klaagzang hielden'. De Schamphelaere wil ook dat de interne aanvallen op Yves Leterme ophouden.
*********************
Pssst
Twee vaststellingen : tot mijn grote verwondering is Mieke VanHecke van de Guimardstraat, die het Katholiek Onderwijs bezig is met naar de knoppen te helpen (als het al niet aan de zuurstof met lichte euthanasie-mengeling ligt) niet bij de gelukkigen, en tweedens : de Linxe Profressieve belgicistische vleugel van het ACW heeft de macht definitief overgenomen.
Neen, de CVP (Christelijke Volks Partij), onder Martens & C° Pro Forma (louter Pro Forma! en om electorale redenen) omgevormd tot Christelijk, Democratisch & Vlaams, ter nauwernood nog niet Humanistisch genoemd, zoals de Franscouillonse zusterpartij, de CDH van Madame Non, heeft het nog altijd niet gesnopen Vlaanderen kleurt geel, vandaag, en morgen kleurt Vlaanderen Geel en Zwart!
Het zit er dus nu aan te komen, dat het accent zal gelegd worden op de continuïeteit van het belgisch onbestuurbaar dubbel-land, op de solidariteit (de transfers), op een open deur-beleid voor alle mogelijke vreemdelingen (uit een misplaatst gevoel van wereld-redzaamheid), uit een omhelzing van de Islam (=stemmen ronselarij, in navolging van de PS en de SP) en uit, bijna eerst en vooral, uit een versmachten van de Vlaamse volksaard. In ieder geval in een verkettering van het Vllaams bewustzijn, dat het sterkst leeft bij de Rechtlijnigen van het Vlaams Belang.
De christelijke naastenliefde van een Tjeef ( God! Wat is die naam goed gekozen!) eindigt waar de liefde voor het eigen volk begint .
Dat zij daarbij, strenger dan een Inquisiteur van uit de tijd der Godsdienstoorlogen, de mensen die Eigen Volk Eerst in het wapenschild voeren, op de brandstapel wensen, durven ze niet openlijk bekennen, maar ze passen het wel toe. Waarbij zij precies (vooral met hun syndicaten) hetzelfde doen : hun eigen volk eerst! aan de macht helpen en daar houden Indien niet accoord met hen : uitsluiting en broodroof zal Uw deel zijn! Waarom denkt U, dat niemand die nog carrière moet maken, ervoor durft uit te komen voor het Vlaams Belang te stemmen?
Zegt de naam Tom Dehaene U niets? Die, van het gewicht en het volume van de vader, staat nu al in de coulissen te wachten Torro Numero Due .
Laat ons hopen, dat het kleine meisje Ingetje Vervotje en de zeer geleerde Perfesser er een beetje spoed achter zetten, zodat wij niet lang in onwetendheid moeten blijven .Want, zolang zij nooit opgeven, zijn wij niet veilig .Hun aanpak van onze toekomst is, zoals Geert Wilders het ooit zei over Job Cohen van de PvdA (die zijn bestuur zoals in Amsterdam beloofde over te brengen op geheel het land), dat zulks geen verkiezingsbelofte was, maar een bedreiging
Zolang de CVP het niet opgeeft, zijn wij, Vlamingen en is onze Vlaamse toekomst, bedreigd .
Tja, nog een laatste woordje over mijn titel. Wat is een apologeet? Wikipedia weet het precies, maar gaat verder niet in op de overdrachtelijke betekenis. Die is inderdaad gewoonlijk niet vleiend indien gebruikt in niet-kerkelijke betekenis .Een apologeet is :
Afsluiter: de aller individueelste expressie van de aller individueelste emotie van Digitalia bij het herlezen van dit artikel in DS : het land, de On-Staat B. gaat onherroepelijk naar de vaantjes, zo lang deze partij maar bestaat, zelfs indien niet aan de macht! Zij is als een voort woekerende kanker die elke gezonde lichaamscel vernietigt. Het wordt een strijd op leven en dood : ofwel de Vlaamse Beweging, ofwel deze partij. Een van de twee is er teveel op deze wereld!
Steeds opnieuw klinkt de vraag naar het geheim achter Israëls voortdurende economische groei. Geen crisis, geen oorlog, geen boycot, geen golf van terreur sinds het ontstaan van Israël in 1948 hebben langdurig het economische succes kunnen afremmen.
Steeds opnieuw wordt er over het succesrecept gegist, dat de afwezigheid van natuurlijke grondstoffen op Israëlisch grondgebied niet alleen compenseert, maar er bijna laat uitzien als een minder belangrijke bijzaak. Hoewel het een woestijnland is, is Israël het enige land ter wereld, dat de 21e eeuw begon met een stijging van het aantal bomen. Israël was 60 jaar geleden nog woestijn, tegenwoordig behoort zijn landbouw tot de meest ontwikkelde en modernste ter wereld.
Ook Israëls Hightech-boom heeft de wereld verbluft. Dat de microprocessoren van de meeste computers ter wereld uit Israël afkomstig zijn en dat de eerste mobiele telefoons hier werden ontwikkeld, is opmerkelijk als je bedenkt onder welke geopolitieke en sociaal-culturele omstandigheden dit jonge land groeit.
Daarbij komt nog, dat Israël ook nog eens het bijna hoogste aantal ondernemers en startende firmas per hoofd van de bevolking in de hele wereld produceert.
Bij het gissen naar de succesformule komen de meesten tot hetzelfde resultaat: Human Capital of in goed Nederlands: menselijk kapitaal. De multiculti-cocktail van de oorsprongen van de Israëlische staatsburgers, van India tot Rusland, van Frankrijk tot Tunesië, van Iran tot Duitsland, is zeker een belangrijk ingrediënt. Net zoals de militaire dienst, die deze cocktail door elkaar schudt en synergetisch bindt. Als er echter een element bestaat, een gemeenschappelijke noemer van het menselijke kapitaal en daarmee van het economische succesrecept, dan is dat wel een overdosis aan collectieve en individuele creativiteit. Creativiteit is in Israël ondanks (of vanwege?) de vaak moeilijke politieke omstandigheden overal merkbaar, vooral in het alledaagse leven: in het gesprek met de kioskverkoper of met de taxichauffeur, in de flirts op het strand, bij het bezoek aan de dokter of in het winkelcentrum.
Dat in Art 1 van wat ooit, met een zweem van grootheidswaanzin, aangekondigd werd als de Europese Grondwet, onder druk van de Vrijzinnigen, nooit mocht vermeld worden, dat de Europese Beschaving gegrondvest is op de Grieks-Romeins-Joods-Christelijke traditie, is gewoon een zonde tegen de Heilige Geest. Waarbij dit pre-historisch begrip Heilige Geest staat voor het menselijk vernuft en het menselijk gevoel voor beschaving, orde en regelmaat. Een Zonde tegen de H. Geest was en is dus een zonde tegen de Menselijke Geest; Met hoofdletter
Elke katholiek opgevoede burger (een uitstervende soort) weet echter, dat dergelijke hoofdzonde volgens de katholieke leer bestraft wordt, werd gezegd in de Catechismus, nog tijdens dit aardse leven. In tegenstelling tot sommige andere zonden waarvan de bestraffing voorbehouden was aan de Hemelse Vader .Aan ieders individueel geweten dus, desnoods bij het uitblazen van de laatste adem. Bijvoorbeeld : huwelijks-ontrouw.
De bestraffing voor het weglaten van onze roots in Art 1 van deze Grondwet, laat zich onmiddellijk betalen in de algemeen voorhanden zijnde bedreiging door de Islam. De vacatuur wordt zeer vlug opgevuld .
Dit laatste een natuurwet zijnde, zegt dat elk vrijgekomen territorium noodzakelijkerwijze ingenomen wordt door een nieuwe bezetter. Is met eigen ogen na te gaan in de natuur rondom ons : eenmaal de natuurlijke situatie gewijzigd is door menselijke tussenkomst (vernietiging van rupsen, het natuurlijk voedsel voor de inheemse zangvogels), trekken deze weg met als gevolg een wildgroei van muggen en andere insecten .
Concreet geredeneerd : waar onze beschaving gedijt, spreken we van een land dat overvloeit van melk en honing, niet toevallig een Bijbels begrip . Waar daarentegen een primitieve soort beschaving heerst is er alleen verdrukking, armoede en menselijk leed voor de meerderheid der bevolking. De overgangsgebieden tussen beide stelsels niet te na gesproken .Want de agressieve non-beschaving ligt steeds op de loer om bij buurman op verovering te trekken. Ofwel met de wapens als men voordien overtuigd is van de overwinning, ofwel met list en leugen, als er zou moeten opgetrokken worden tegen een te machtige tegenstrever.
Deze blog steekt niet onder stoelen of banken dat hij Israël-genegen is, precies om reden van dezelfde beschaving, maar ook en steeds meer wegens het economisch wonder dat in Israël geschiedt sedert 1948 Wij, in Vlaanderen, kunnen er een puntje aan zuigen, maar ook en vooral de Parti Scandale bij de Franscouillons zou er zijn voordeel bij doen. Wedden dat de Islam, ietwat gestoord, zich zou beginnen terugplooien?
Dat terug^plooin immers kent een voorbeeld : Israël, waar de Islam, eenmaal verdreven, geen schijn van kans heeft. Is het daarom dat overal in de wereld Israël beladen wordt met alle zonden Israëls?
Anders gezegd : (met een ondergrond van utopische zingeving daarbij) men zou beter het Joodse Volk bij Europa nemen gesteld dat die dat zouden willen dan Turkije ..Liever een verre vriend, dan een achterlijk woestijnvolk in onze achtertuin inviteren .
Maar wat baten kaars en bril, als den uil niet zien en wil .
De Wetstraat staat voor een cruciale week, denkt Bart De Wever (N-VA): We moeten een verhaal vinden dat de mensen enthousiasmeert. Maar de standpunten liggen ver uiteen.
Geconfronteerd met de peiling van deze krant, antwoordt De Wever met het standaardzinnetje van politici: Peilingen zijn maar peilingen, en vaak laten ze je met meer vragen dan antwoorden achter. Maar ook de N-VA-voorzitter kan niet wegsteken dat de resultaten hem zeer bevallen. Ja, natuurlijk. Dat is verheugend. Kennelijk wordt het geapprecieerd dat we ernstig werken.
Tegelijkertijd is er veel pessimisme over het uiteindelijke resultaat. De helft gelooft niet dat er op korte termijn een staatshervorming komt.
De Wever: Ik begrijp die scepsis ook wel. De herinnering aan de ellende van de voorbije jaren zit bij veel mensen nog vers in het geheugen. Dat wis je niet zomaar uit. We proberen wel, maar het vergt enige tijd om de grote blocage die is ontstaan te deblokkeren. Men vraagt zich af of het nog wel te doen is.
Is het nog doenbaar? De verhalen die de buitenwereld bereiken zijn niet altijd even verheugend. Elio Di Rupo stelt wel een grote staatshervorming in het vooruitzicht, maar heeft nog helemaal niets in handen.
Over Elio ga ik geen uitspraken doen. We staan voor cruciale dagen, en ik wil het niet op mijn geweten hebben dat ik een slechte sfeer zou creëren. Maar het is natuurlijk geen geheim dat de standpunten van Vlamingen en Franstaligen ver uiteen liggen. De vraag is hoe we dat met elkaar verzoenen, en hoe we een verhaal vinden dat enthousiasmeert. Dat is niet simpel.
Bron HNB
Psst
En dan denk ik : een kinderhand is gauw gevuld .Laten we dus nog een beetje genieten van de blik van deze guitige jonge man. Misschien hem dat oud Vlaams liedeke opdragen van Het Loze Vissertje, dat nog voorbij de Boze Heks moet gaan Met zijn lapzak, met zijn knapzak .
EEN GROTE MENEER VAN DE VRT AAN HET WOORD (1 van 4)
EEN GROTE MENEER VAN DE VRT AAN HET WOORD (1 van 4)
De Kleine Trommeljongen (*)
Ik ga naar Bethlehem param pampam pam en sla mijn trom voor Hem, param pampam pam Want voor de sterre scheen, param pampam pam. is plaats voor iedereen param pampam pam ram pam pampam ram pam pampam. Jezus de koning kwam param pampam pam in de stal param pam pampam param pam pampam
En Maria zei: param pampam pam Je slaat je trom zo blij, param pampam pam En kijk, mijn Kindje lacht, param pampam pam Het heeft op jou gewacht,param pampam pam ram pam pampam ram pam pampam. Sla je trommel maar, param pam pampam in de stal param pam pampam param pam pampam
En hij sloeg de trom param pampam pam het werd al stil alom, param pampam pam de engelen waren heen, param pampam pam ook de herders een voor een param pampam ram pam pampam ram pam pampam. Maar hij sloeg de trom param pam pampam in de stal param pam pampam param pam pampam
(Opmerking; bede via bovenstaande link de melodie van dit stapliedje op te vragen, en die laten opstaan terwijl U verder leest. Verre van mij om in de Heer Rondas een kleine trommeljongen te zien (integendeel, hij is een zeer grote meneer!) was het mijn bedoeling een martiale sfeer te scheppen, die gaandeweg bij het lezen, steeds dreunender in de hoofden zou weergalmen) Komt daarbij, zoals in de Bijbel, dat Jahweh de stad spaarde omwille van die éne Rechtvaardige, wij de VRT voortaan met andere ogen willen bezien. De genezing van een doodziek lichaam moet toch ergens beginnen!
Suïcidale dialoog en rotte compromissen
do, 29/07/2010 - 11:44 redactie Klein Pierke
Hierna de integrale tekst van de 11 juli-feestrede 2010 van Jean-Pierre Rondas, die hij in radiostijl verkort uitgesproken heeft in De Warande te Brussel op donderdag 8 juli 2010.
Mijn 11-julirede wordt een homeopathisch middel. Ik wil aantonen dat er een einde moet komen aan de suïcidale dialogen en de rotte compromissen waarvan we de afgelopen drie jaar in de politieke verhoudingen tussen de gemeenschappen in de staat België getuigen zijn geweest. Daarom ga ik u een kleine dosis toedienen van dit verwerpelijk soort van dialoog en van dit slechte soort van compromis. Uw communautair organisme zal des te beter bestand zijn tegen de collectieve aanvallen van compromisitis en dialogitis die we dit jaar kunnen verwachten. Wetenschappelijk onderzoek heeft uitgewezen dat de heilzame immuniteitswerking van mijn homeopathisch discours ongeveer een jaar duurt, met name tot de volgende elfde juli. Dan zullen we zien of mijn therapie gewerkt heeft of niet.
Wereldbeelden
De meesten onder jullie kennen mijn stem, en weten meteen ook waarmee ik me professioneel bezighou. Ik maak radio in vier talen. Dat doe ik in mijn veeltalig interviewprogramma Rondas op Klara, de klassieke radiozender van de Vlaamse Radio en Televisie. U hoort er, een uur aan een stuk, de Amerikaanse rechtsfilosofe Martha Nussbaum in het Engels, of de Bulgaarse theoreticienne Julia Kristeva in het Frans, of de Duitse filosoof Peter Sloterdijk in het Duits. Maar ook de Brits-Joodse essayist George Steiner, de Frans-Joodse politicoloog Alain Finkielkraut, of de Duitse romancier Günter Grass, elk in hun taal, met tussendoor een parafrase en een Rondassiaanse commentaar in het Nederlands.
Het is sinds 1980 onafgebroken mijn betrachting geweest om Radio Klara en het programma Rondas een venster op de wereld te laten zijn. Dat was ook de oorspronkelijke bedoeling van de internationalistische derde programmas overal in Europa. Op de webstek van Klara definieer ik mijn programma als een ingreep in het wereldbeeld van de luisteraar. Maar het is natuurlijk niet alleen het vreemdetalengebruik dat bepaalt of een gespreksprogramma de wereld binnenhaalt of niet. Dat hangt vooral van het onderwerp en de behandelde problematiek af. Onlangs kon u dus kennis maken met de Nederlandse filosoof Hans Achterhuis die naar aanleiding van het verschijnen van zijn boek De utopie van de vrije markt kwam praten over het utopische neoliberalisme, of met de Vlaamse feministe Magda Michielsen die het obligate linkse multiculturalisme aan de kaak stelde, of met de Vlaamse classicus Patrick Lateur die zijn recente vertaling van de Ilias kwam toelichten.
Vlaamse Wereldbeelden
De laatste jaren ben ik ermee begonnen om ook de ophanden zijnde Belgische staatshervorming te beschouwen als een politico-cultureel gegeven dat ik als mediator eveneens hoorde te bespreken, precies zoals ik de nodige aandacht moest besteden aan de economische globalisering, het cultureel postmodernisme of de terugkeer van de politieke theologie. Ook fenomenen zoals de wereldwijde nieuwe territorialisering van regios en van kleine, statenloze naties behoren daartoe.
Het probleem is alleen dat, als je deze ontwikkelingen in de Belgische media ter sprake wil brengen, je onvermijdelijk bij Vlaanderen uitkomt. De staatshervorming van België is nu eenmaal geen Belgische, Francofone of Waalse prioriteit, maar een Vlaamse; net zoals het territorialiteitsprincipe niet door België, Francofonië of Wallonië wordt ingeroepen, maar evident alleen door Vlaanderen. Vanaf de roep om zelfbestuur tijdens en na de eerste wereldoorlog, over de beweging naar eentaligheid van de regios, dan de ontwikkeling naar federalisme sinds de Wereldtentoonstelling van 1958, tot de eis van een confederale opbouw van de staat sinds de formulering van de Vlaamse Resoluties in 1999: telkens was het Vlaanderen dat de vraag heeft gesteld, niet zomaar aan een tegenstander bezuiden de taalgrens, maar aan de staatkundige structuur waarin het zelf vervlochten zit. Zoals we de afgelopen drie jaar hebben gezien, kan een en dezelfde politicus (of partij) op het Belgische niveau de Vlaamse vraag afwijzen die hij (of zij) in een niet zo ver verleden op het Vlaamse niveau zelf had gesteld.
In weerwil van de vele herfederaliseringspogingen en van de niet aflatende campagnes tot Belgische heropvoeding van Vlaanderen, was er al die tijd binnen de Belgische staatsstructuren sprake van een intensifiëring en uitbreiding van de Vlaamse natievorming, en van een overeenkomstige afkalving van het Belgische natiegevoel. Zowel territoriaal als in de geesten wordt België meer en meer gelijkgesteld aan niet-Vlaanderen. Omwille van de beruchte evenwichten met het Franstalige deel, probeert het Belgische niveau telkens weer de dynamiek van het expansievere Vlaamse niveau in te dammen. Het Belgico-francofone probleem wordt dan inderdaad Vlaanderen. De reactie daartegen, namelijk de Vlaamse politieke strijd tegen deze Belgische containment policy is altijd de essentie van de Vlaamse Beweging geweest en is dat vandaag nog, ook als men die Beweging niet meer in marsen op Brussel geïncorporeerd ziet. Het gaat werkelijk om twee, weliswaar met elkaar vergroeide, opponenten.
België is niet de enige staat in de wereld die met deze problematiek te kampen heeft. Mutatis mutandis komt deze vergroeiing van het dissidente deel met het unionistische geheel ook voor in Groot-Brittannië, Canada en Spanje. In de drie gevallen is er een deelgebied (Schotland, Québec en Catalonië) dat het recht opeist een natie te zijn en ook zo te worden genoemd. Telkens heeft het overkoepelende geheel (vertegenwoordigers van de dissidente deelgebieden incluis) daar problemen mee en probeert het zijn autonomistische lidmaten het recht op nationaliteit te ontzeggen, in de vrees te gaan landen en uitglijden op het gevaarlijk glibberige pad van de devolutie. Devolutie is vandaag de neutraalst denkbare term om deze evolutie van regios naar regio-naties aan te duiden en te beschrijven.
Vlaamse wereldbeelden in de kwaliteitsmedia
Jammer genoeg wordt dit alles in de Vlaamse media niet zo neutraal benaderd. Van zodra de internationale ontwikkeling naar devolutie dichter bij huis komt, gaan de Vlaamse audiovisuele en gedrukte kwaliteitsmedia zwaar aanleunen bij de Belgisch-unionistische optie. Deze media wensen niet bij Vlaanderen uit te komen, en dus bedienen ze zich van een aantal strategieën die in feite neerkomen op vermijdingsgedrag. Sommige ervan zijn ondertussen zo opvallend geworden dat u ze zonder meer zal herkennen. Men kan ontkennen dat België een communautair probleem heeft door het als fictie af te doen; men kan, als deze staat dan toch een probleem heeft, het gewoon negeren; men kan het bespottelijk maken; men kan de boodschappers van de kwestie verdacht maken via het systeem van guilt by association; men kan het probleem als irreëel en klein bestempelen tegenover de werkelijke en grote problemen van de wereld; men kan de dragers van het streven naar autonomie wegzetten als enggeestig en op zichzelf teruggeplooid; en tenslotte kan men de autonomisten contrasteren met de open wereldburgers van de multiculturaliteit. De collectieve redactie-opiniesuggereert vooral in dit verband dat de Belgisch-unionistische opties niet alleen op technisch of organisatorisch, maar vooral op moreel niveau superieur aan de Vlaams-autonomistische posities moeten worden beschouwd. Net zoals de BesserWessi dacht dat hij de pas geannexeerde Ossi kon voorschrijven welke mening deze laatste over zichzelf hoorde te hebben, denkt de BeterBelg dat bij ons te mogen doen tegenover de Vlaamse separatist.
Waar deze Noord-Belgische reflex vandaan komt is niet helemaal duidelijk. Hij lijkt me geïnspireerd door enkele basis-vooroordelen die de dialoog tussen mensen soms moeilijk maken. Ik waag toch een poging. Eerst en vooral lijkt er me een verband te bestaan met de aanvaarding of verwerping van grenzen in het algemeen. Wie de genoemde verstrengeling van de staat met zijn deelstaat vooral positief wenst te waarderen, wil natuurlijk van geen grenzen horen behalve dan als het gaat om de ondemocratische, historische, feodale, militaire of Frans-Revolutionaire buitengrenzen van België. De binnengrens lijkt voor die mensen wel iets amoreels. Leidt die niet tot verbreking van de solidariteit? Een Vlaamse grens ondermijnt toch de broederschap der volkeren Ten tweede denk ik dat er een verband bestaat met een negatieve identificatie. Zich niet identificeren is dan de voorwaarde voor een certificaat van wereldburgerschap. Samengevat: Vlaanderen hoort geen grenzen te hebben, en zich identificeren met Vlaanderen is enggeestig.
Als de betrokken schrijvers en editorialisten daar dan op aangesproken worden, ontkennen ze vaak straal dat er van een tendens sprake zou zijn. Waar exact hebben ze wat geïnsinueerd of geridiculiseerd? Probleem voor hen is dan wel dat de meeste waarnemers er allang van overtuigd zijn dat de audiovisuele media en de kwaliteitskranten hierin een Noord-Belgische keuze hebben gemaakt, die slechts heel langzaam wordt bijgestuurd als dat al het geval zou kunnen zijn, gelet op de opinie van de aandeelhouders van die media bijvoorbeeld. Maar welke betere waarnemers kan je hebben dan abonnees en lezers, luisteraars en kijkers, briefschrijvers en bloggers?
Het volstaat om de lijst met namen van columnisten en andere occasioneel bezoldigden in krant en op webstek te zien om te beseffen dat het hier niet alleen om toevallige oprispingen gaat, maar om mediacampagnes die juist van de intuïtieve collectieve redactie-opinies gebruik maken om ze dan op gezette tijden te bundelen en te richten, zonder dat evenwel de krant of het mediabedrijf in kwestie zich expliciet voor of tegen een politieke lijn heeft uitgesproken. In het communautaire geschillencomplex in Schotland of Québec wordt een dergelijke lijn wel degelijk geëxpliciteerd. Merkwaardig genoeg heerst daar meer helderheid, openheid en eerlijkheid in dezen dan bij ons. Hier gebeuren die strategieën in het geniep: er wordt straks in Vlaanderen meer gespind dan in het New Labour van Tony Blair.
Het beste wat je bij ons als cultuur-feuilletonist met het Vlaamse feit kan doen is erover te zwijgen. Nu, zwijgen behoort uiteraard niet tot mijn professionele taak. Mijn opdracht is juist te spreken en te laten spreken. En precies omwille van die veralgemeende en negationistische redactie-opinies (die één optie systematisch uitsluiten of ridiculiseren) heb ik dan besloten om als opiniemaker in een politico-culturele mediacontext vooral die meningen aan het woord te laten komen en zelfs te versterken, die pleiten voor een staatshervorming in Vlaamse, dat wil zeggen, zeker niet in herfederaliserende zin. Waarbij ik er goed op toezie dat de behandeling van deze materie in een cultureel en internationalistisch perspectief geschiedt. Ik vind dit een gezonde correctie op een veralgemeende vertekening.
Daarom ben ik de eerste programmator die een viertal jaar geleden de Leuvense politicoloog Bart Maddens heeft geïnterviewd; de eerste ook die het aandurfde om Matthias Storme het woord te gunnen; en de eerste en enige producer die zelfs Mark Grammens wou laten zeggen wat hij anders alleen in zijn Journaal zou opschrijven. Vandaar ook dat ik Jef Vuchelen aan het woord liet over de transfers, Robert Senelle over de grondwet en het statuut van Brussel, Remi Vermeiren over het Warandemanifest, en Dirk Heremans (een van de beruchte Leuvense economen) over de financieringswet.
Precies naar aanleiding van de uitzending met Mark Grammens vertrouwde een hoofdredacteur van een Vlaams literair tijdschrift mij zijn verwondering toe over de omstandigheid dat ik nog niet werd afgestopt. Een collega vertelde me onlangs dat hij wel begrip had voor wat ik aan het doen was, en in deze materie ook graag een persoonlijk en onafhankelijk meningenapparaat wou ontwikkelen, maar dat hij nu eenmaal nog schoolgaande kinderen had. Ik vrees dat deze anecdotes de atmosfeer schetsen, niet alleen in het Huis, maar op vele andere redacties: conformisme aan de ongeschreven wet van het Belgicisme als de moreel betere optie. Wat ik verontrustend vind voor het morele gehalte van de democratie in deze staat is nu juist dat in mijn ervaring een groot deel van het publiek ervan uitgaat dat er in de media wordt gecensureerd. Anders is de verbazing die tot uiting komt in de vele reacties die ik krijg, niet te verklaren. Hoe het komt dat u mag zeggen wat u zegt? Hoe komt het dat ze u niet tegenhouden? Ik heb ondertussen een mooie verzameling van deze reacties aangelegd. Ik kan ze niet meer afdoen als uitingen van complottheorieën. Ik zoek de verklaring eerder in een negatieve gewoontevorming bij het publiek. Vele mensen zijn gewoon geraakt aan de anti-Vlaamse vooringenomenheid van de audiovisuele media. Dat vele burgers zich erover verbazen dat er soms nog een keertje van het conforme mag worden afgeweken, exact dit is het toch wat zou moeten verbazen?
Welnu, deze waarnemers en deze luisteraars, die er blijkbaar van uitgaan dat er onder meer op de VRT gemanipuleerd wordt en de mond gesnoerd (wat in mijn persoonlijke ervaring zeker niet het geval is), maken volgens mij deel uit van de fameuze grondstroom in Vlaanderen een grondstroom waarmee, het moet gezegd, het Huis niet altijd rekening houdt. De CD&V al evenmin, en precies daarom heeft deze partij de zwaarste nederlaag in haar geschiedenis geleden. Dat was tenminste de analyse van heel wat CD&V-politici zelf.
De gelekte eisen van Bart De Wever en zijn N-VA worden door de Franstalige pers voorgesteld als 'heel moeilijk te verteren' voor het zuiden van het land.
BRUSSEL - De kloof tussen de N-VA en de Franstaligen blijkt voorlopig nog onpeilbaar diep. Enkele gerichte lekken zijn een slecht voorteken voor de 'échte onderhandelingen' volgende week.
Van onze redacteurs
Vandaag (verleden week dus) komt preformateur Elio Di Rupo uit Italië terug om de 'week van de waarheid' in zijn preformatie voor te bereiden.
De gesprekken dienen zich aan onder een slecht gesternte. 'Hoe N-VA België wil ontmantelen', kopte La Libre gisteren. De krant somde een - onvolledige - lijst van N-VA-eisen op die op de onderhandelingstafel zouden liggen. Noch de N-VA, noch de PS wou bevestigen of ontkennen. Een andere Vlaamse betrokkene zegt wel dat het 'niet hoeft te verwonderen dat dit vragen van de N-VA zijn'. 'Maar je kan zo evengoed lijstjes geven van CD&V, SP.A of Groen!, of lijstjes van Franstaligen.'
De Vlaamse onderhandelaars beroepen zich op de Octopusnota van de Vlaamse regering als uitgangspunt voor de communautaire onderhandelingen. Daar staan de eisen die La Libre aan de N-VA toedicht, grotendeels in.
Vooral de volledige uitholling van Binnenlandse Zaken valt op. Het gaat om de volledige regionalisering van de politiediensten, de brandweer en de civiele bescherming, de overdracht van de organisatie van de verkiezingen, het migratiebeleid en de aflevering van identiteitsdocumenten.
Andere - overigens gekende - regionaliseringsvragen van de N-VA zijn de regionalisering van de Noordzee, de splitsing van het boetefonds en de aanwezigheid van vertegenwoordigers van gewesten in de raad van bestuur van de NMBS.
Niet zozeer de inhoud van de eisen van de N-VA doet de wenkbrauwen fronsen, maar wel het feit dat er gelekt wordt. De Franstalige pers stelt die eisen voor als 'heel moeilijk te verteren' voor het zuiden van het land.
De essentie van het probleem blijft tot nader order dat het minimum minimorum dat de Vlamingen willen, nog altijd ver boven het maximum ligt dat de Franstaligen willen toegeven. De kloof is nog altijd onpeilbaar diep.
'Geen clash'
Ook een oplossing voor BHV is nog ver weg. De Franstaligen hebben wel al hun vraag om een uitbreiding van het Brussels Gewest laten varen - dat hadden ze eigenlijk al gedaan toen Jean-Luc Dehaene nog koninklijk opdrachthouder was. Maar in ruil voor de splitsing van het kiesarrondissement nu vragen ze nu wel inschrijvingsrecht in Brussel voor de inwoners van negen extra randgemeenten - naast de zes faciliteitengemeenten. In de voorstellen van Dehaene was ook compenserend inschrijvingsrecht voor de Vlamingen in Waals-Brabant opgenomen.
Hoe hopeloos de situatie ook lijkt op meer dan vijftig dagen na de verkiezingen, toch willen hoofdrolspelers PS en N-VA niet horen van een clash. 'Neen, wij verwachten geen clash volgende week. Wel dat het een belangrijk moment wordt in de onderhandelingen', aldus N-VA-woordvoerder Piet De Bruyn.
Toch kan het elkaar besnuffelen niet eeuwig blijven duren. Tegen 16 augustus, de dag dat Elio Di Rupo terug naar de koning moet, moet blijken of de preformateur ondanks de diepe kloof een kiem ziet voor een communautair akkoord. Aan het alternatief, nieuwe verkiezingen in het najaar, wil niemand nu al denken.
*************
Pssst
We gaan er op vooruit. Recht naar Utopia .De Vlamingen vragen de regionalisering van de Noordzee, en de Walen vragen de regionalisering van de Ardennen en het Signaal van Botrange .
Zo komen wij er nooit!
Ik stel voor dat U even luistert naar JP Rondas (via onderstaande link) in gesprek met Lode Wils, over het einde van België .op verkiezingszondag 13 juni 2010
Stel U voor dat U als drenkeling opgenomen bent in een reddingssloep, midden in de verlaten vlakte van de Grote Oceaan, en dat de verantwoordelijken van Uw bootje dezelfden zijn als de politici die deze On-Staat besturen .
U hoeft niet te antwoorden, maar U zult rap overstappen in het bootje dat langszij komt liggen, en dat, zoals U kunt merken, bestuurd wordt door mannen uit één stuk
Waaraan U dat kunt zien, dat het mannen zijn uit één stuk? Omdat ze een der Uwen zijn, Uw taal spreken en Uw diepste verlangens delen .U herkent ze overal : ze voeren een Zwarte Leeuw op Geluw veld. Ze worden meestal door de zwakkelingen afgestopt in een cordon sanitaire .
Denk aan de schipbreuk van de gammele uiteenvallende Belgica als U straks weer in het kieshokje staat
Nooit opgeven, hé!
Honderd politici en topambtenaren vervolgd
04/08/10 07u16
Het parket van Brussel vervolgt Vlaamse politici en topambtenaren die in 2005 hun mandaten en bijbehorende bezoldigingen niet hebben aangegeven bij het Rekenhof. Dat bericht De Tijd. Het gaat om liefst honderd dossiers. Het gros van die dossiers leidt binnenkort tot een rechtstreekse dagvaarding voor de correctionele rechtbank, bevestigt parketwoordvoerder Jean-Marc Meilleur aan de krant.
De gedagvaarde politici en topambtenaren riskeren een boete van maximaal 5.500 euro. Als ook sprake is van vervalste documenten, is zelfs 15 jaar celstraf mogelijk. Recente rechtspraak in Franstalige dossiers heeft uitgewezen dat de meeste schuldigen de maximumboete wacht.
Volgende week publiceert het Rekenhof naar jaarlijkse gewoonte in het Belgisch Staatsblad welke politici en ambtenaren geen aangifte hebben ingediend. De wet is al van kracht sinds 2005.
Het Brusselse parket pakt nu de zondaars van het eerste aangiftejaar 2005 aan, maar de zondaars van de daaropvolgende jaren wacht hetzelfde lot. Al is het afwachten hoe de verdere rechtspraak loopt. (belga/ka dm
Peperduur politiesysteem faalt op E34
04/08/10 05u38
"Stuur versterking, we worden beschoten!", luidde maandagavond de noodoproep van de wegpolitie toen ze op de E34 in Eersel met kalasjnikovs onder vuur werd genomen. De oproep kwam echter niet aan. Het dure Astrid-zendsysteem van de politie liet de agenten in de steek, en niet voor het eerst, luidt het in de Concentrakranten.
De vrachtwagendieven die maandag de wegpolitie onder vuur namen, zijn nog steeds voortvluchtig.
De agenten werden maandagavond beschoten door gangsters die een vrachtwagen wilden carjacken. Toen de agenten gebruik wilden maken van hun Astrid-zendsysteem om versterking te vragen, bleek het niet te werken. Hun wagen werd eerst doorzeefd en vervolgens geramd. De agenten bleven als bij wonder ongedeerd.
Probleemgebieden Eersel ligt vijf kilometer over de grens. Dat de schietpartij in Nederland gebeurde, mag echter geen excuus zijn voor het niet-functioneren van Astrid. Het communicatiesysteem voor de politie en hulpdiensten zou immers grensoverschrijdend moeten werken bij achtervolgingen. "Maar zelfs in eigen land werkt het niet optimaal", zegt Paul Scherens van de vakbond ACOD. "Op de E34 zijn er vier stroken zonder bereik: de grensovergang in Postel, een strook in Zoersel en een in Vorselaar, en de buurt van de Texaco-parking in Gierle. En zo zijn er meer probleemgebieden. Onder meer in de kuststreek."
"We hebben dit al meermaals aangekaart", aldus Scherens. "Astrid is een peperduur communicatiesysteem, het heeft miljoenen gekost. Dat moet optimaal werken. Wat moeten we tegen onze mensen zeggen? Niet patrouilleren in gebieden zonder ontvangst?"
Pssst
Nooit opgeven, hé .Ach, Vader, vergeef het hem, want hij wist niet wat hij deed .
In Groot-Brittannië worden blinden vanwege hun onreine blindengeleidehond gediscrimineerd.
In Berkshire/Groot-Brittannië heeft een islamitische vrouw met haar kroost in een stadsbus net zo lang gekrijst totdat de buschauffeur een 71-jarige blinde en aan kanker lijdende Britse gepensioneerde man samen met zijn blindengeleidehond uit de bus heeft gezet. De vrouw wond zich op over de onreine hond in de bus. Dit overkwam de gepensioneerde niet voor het eerst.
Inderdaad al tweemaal mocht de gepensioneerde geen gebruik maken van de openbare bus. De eerste keer werd hij geweigerd door een islamitische buschauffeur en de tweede keer door een islamitische vrouw en haar dochters met een hysterische aanval.
De gepensioneerde, meneer Herridge, is echter al gewend geraakt aan zulke scènes van intolerantie, om het even of hij naar het ziekenhuis of naar de supermarkt gaat, overal wordt hij vanwege zijn blindengeleidehond, een zwarte Labrador, door tolerante moslims lastig gevallen.
De Vereniging van blindengeleidehonden en de National Federation of the Blind (NFB) bevestigen, dat dit probleem zich vaker voordoet dan men denkt en in toenemende mate erger wordt.
Jill Allen-King, de woordvoerder van de NFB, gaf toe, dat dit probleem zich niet alleen voordoet bij stadsdiensten, maar ook bij alle islamitische taxichauffeurs, van wie 80% werkzaam is in Londen.
Ook de journaliste Judith Woods van de Telegraph schreef op 22 juli een commentaar over dit verhaal. De journaliste schreef: De afgelopen week heeft men vanwege mijn hond tweemaal de deur voor mn neus dichtgedaan toen ik wilde instappen. Niet omdat de hond met de verplichte muilkorf zo gevaarlijk is, maar inderdaad puur uit religieuze redenen. Er zat inderdaad een islamitische vrouw in de bus, die de Engelse chauffeur beval mij en mijn hond niet mee te nemen, omdat hij onrein is. De tweede keer was het een islamitische buschauffeur die me niet liet instappen.
Een feit is, dat juist deze dieren, die beschouwd worden als de beste vriend van de mens, door het islamitische recht als najis, onreine wezens, worden gedefinieerd en dat ieder contact met zon dier voor een vrome moslim een grote zonde tegen de religieuze principes van de islam betekent.
Ja, dat is de veelgeprezen tolerantie door de islam en Allah de Barmhartige. Daar gaan onze linkse gutmenschen-politici, die zich zogenaamd inzetten voor de mensenrechten, aan voorbij. Hier kun je opnieuw zien hoe deze immorele vuile politici zich gedragen. De moslims mogen hier in Europa letterlijk de mensenrechten uithollen en alle politieke schijtebroeken kijken met een angstige onderworpenheid toe.
Amper 65 jaar nadat de Nazi-draak verslagen werd, zijn wij, zowel in Europa als in Amerika, louter door onze gemakzucht, van de regen in de drop gekomen. De drop in dit geval is de Muzelmanse zachtjes-aan invasie van vreemde overheersers, die eenmaal vaste voet aan land, hun ware destructieve aard beginnen tonen. In New York willen ze, onder de mom van toenadering en vergevingsgezindheid, op de Heilige Ground Zero een Moskee oprichten. Om de slachtoffers te herdenken, of als teken van triomf op het kapitalistische Westen? U moogt twee keer raden
Zoals Wilders opmerkt : we zijn niet tegen de Islammers (Moslims), we zijn tegen de Islam .Omdat de Islam altijd onderwerping wil zeggen. Onze voorouders hebben niet gevochten voor hun vrijheid, om ons nu in slaafse onderdanigheid aan de Islam te onderwerpen.
De strijd echter is bij voorbaat verloren, als de progressieve arhaïsten uit politieke berekening hun kant blijven kiezen. Zie Onkelinx, zie de PS, zie de SPA, zie de Pest voor Vlaanderen .Zie Madame NON
Ach, die subjectieve gevoelens van angst, door onze Leiders ten onrechte non-veiligheidsgevoel genoemd Weet U, alles is, sedert Noël Slangen, slechts perceptie!
Toen wij bij vrienden in de Antwerpse Kempen, 20 jaar geleden, onze zomerse wandeltochten over de Meir en de Keyserley beschreven waar wij nog geen lid waren van het Vlaams Belang, maar toen nog twijfelden zelfs tussen de voorvaderlijke brave CVP en de duivelse Volksunie Men bekeek ons als kwamen we van een andere planeet : dat was voor hen, inwoners van de Koekestad, dagelijkse kost Tussen-in twee wachtbeurten in het UZA, bij het vitreine-dweilen : een groepje hangjongeren twintig meter achter ons, een ander groepje 20 meter voor ons, als twee groepjes hyenas die hun prooi besluipen .De volgende keer (onbewust) met een reusachtige Duitse Heder tussen ons in, kort aan de leiband: alle hangjongeren aan de overkant, buiten een paar (blanke) straatjochies-brossers aan het voetballen, midden in de namiddag .Antwoord van de waard van de Preudhomme op de Suikerrui : Ach Meneer! Wat wilt U als Oom Agent verplicht wordt de andere kant op te kijken .
Toen kwam 2004 en het schand-arrest van Gent, die het Vlaams Blok als racistische partij veroordeelde omdat die partij ondertussen schreef en sprak als het merendeel der Vlamingen : dit is ONS land. Hier zijn wij de baas .
Nu, 20 jaar later, komen wij zelden in Antwerpen, hoogstens tot op de Groenplaats, waar zelfs op het terras van de Hilton het niet meer veilig is .
In tegenstelling tot hier, in Centraal Italië .ineen rustig afgelegen deel van de verarmde Pauselijke Staten (vroegere) waar armoe troef is en de mensen nog content zijn met wat ze hebben. En waar, horesco referens, er zelfs geen kruimels van tafel vallen voor tafelschuimers .Waar, zoals in het Oud Vlaams Liedeken, de muizekes dood vallen van de honger in de schapraai .
Heb ik nu misschien gezegd, dat rijkdom tafelschuimers aantrekt?
Vlaamse medemensen in de Heimat : wie het schoentje past, trekke het aan. Ten ware dat hij een nieuwe slotje zet op zijn schapraaike ..
Voor geval U het zou vergeten zijn : onderstaand artikel vertoont de o zo typische kenmerken van de Linxe argumentatie : schelden wegens het ontbreken van elk zinvol argument, algemeen aanvaarde feiten of toestanden die er niets mee te zien hebben (het bruine verleden van het Vlaams Blok), gebruiken als argument, de tegenpartij voorstellen als anti-politiek, een samengaan van Linxe partijen is demoractisch, een samengaan van rechtse partijen is anti-democratisch, Nederland wankelt omdat het niet meer luistert naar de zwanenzang van Linkx, enz
Lees eerst deze tekst van de Paus van het Linxe Lied (Walter Pauli), maar geniet vooral extra van het aanhangsel, door mij van elders geplukt, van de hand van de onvolprezen Bard Bennoo Bernard, die, net als Willem Tell, een paar vurige pijlen afschiet die elke Linkx-mens dodelijk in het hart moeten treffen ..
*************
Wilders
09/08/10 07u18
·
Als Elio Di Rupo zich vandaag weer eens wanhopig zou afvragen waar het met deze preformatie en dit land naartoe moet, dan kan hij misschien troost halen uit Nederland: het kan altijd uitzichtlozer, onlogischer, zelfs antipolitieker.
Waarover gaat het? Net als in België schudde de Nederlandse kiezer de kaarten behoorlijk ingewikkeld. Partijen van rechts, het centrum en links wilden allen in de regering, maar daarom niet met elkaar. Nadat een klassieke tripartite en een paars kabinet onmogelijk bleken, gaat Nederland over tot een centrumrechtse formatie rond de liberale VVD en het christendemocratische CDA. Het probleem is dat VVD en CDA samen geen meerderheid hebben. Ze werken nu aan een minderheidskabinet dat 'gedoogd' wordt door Geert Wilders.
Een minderheidsregering is een contradictio in terminis: de regering kan niet echt regeren. Men is gebonden door partijen of personen die om een politieke reden onaanvaardbaar zijn, maar wegens een wiskundige logica toch meedoen, en zo dus extra macht krijgen. Zoals Wilders. Die onderhandelt zelfs het regeerakkoord van een regering waarin hij niet zetelt, waarvan hij naar believen lusten maar geen lasten hoeft te dragen. En als het hem uitkomt, ligt dat kabinet er toch.
Wilders noemt zich "a Dutch freedom fighter". In werkelijkheid verspreidt hij een hardere variant van de boodschap van Philip Dewinter. Wilders motiveert zijn verhaal vanuit de waarden van de Verlichting, en torst niet het bruine verleden dat Dewinter en zijn partij nooit wilden en konden achterlaten.
Intussen doet hij wat hij wil, zelfs al beseft hij dat dit de regering in problemen brengt. Dit weekend was het weer raak, met zijn protest tegen de bouw van een moskee nabij Ground Zero, en zijn voornemen om dat straks in New York zelf te komen zeggen. Bodem van die boodschap: islamieten kúnnen niet behoren tot de westerse cultuur. CDA'ers zijn verontrust, diplomaten eveneens, maar Wilders lacht die kritiek weg. Hij regeert niet en draagt dus geen verantwoordelijkheid. In Wilders' hertaling: hij mag onverantwoordelijk zijn.
Geert Wilders is een succesvolle schavuit die balanceert op de rand van de democratische ruimte. En zo'n man mag mee aan de touwtjes trekken in het sowieso al wankele Nederland, een natie nog altijd niet bekomen is van de aardschok die Pim Fortuyn al in 2002 veroorzaakte. Het gidsland lijkt de weg kwijt.
Walter Pauli Politiek commentator in De Morgen
************
Het marxisme is een schitterende filosofie, die helaas de menselijke aard ontkent en gespeend is van iedere praktische toepasbaarheid. Om het water toch in brand te steken en van de cirkel een vierkant te maken, moeten marxisten, zodra ze een staat in hun greep hebben, onvermijdelijk een totalitair systeem invoeren.
Arbeiders beseffen dat ze alles bij elkaar heel wat beter af zijn in het tranendal van de kapitalistische democratie. Iedereen die ook maar enige kennis heeft van de moderne geschiedenis weet dat. Maar verbazingwekkend genoeg zijn er altijd weer intellectuelen die koppig volhouden dat ondersteboven de beste positie voor een vol glas is. Als het water er uitstroomt, ligt dat aan de infrastructuur van de tafel.
********
Moeder! Wat doet die Bennoo Barnard mij, Linxe Mandela, Linxe Fideel Castro, Linxe algemeen wereldverbeteraar, pijn! Vooral die beeldspraak van dat omgekeerd gls water, dat spijts de Linxe uitgezonden signalen, toch blijft luisteren naar de wetten van de zwaartekracht .
Heer Barnard, staat U toe Uw vinding van dat glas water even verder uit te werken, in toepassing van de hangende Belgian Performance?
De Vlaamse kiezer heeft een glas boordevol water in handen gegeven van Bart De Wever, die het, ver van zich af houdend, aan di Rupo wil overhandigen, terwijl hij, net als een goochelaar het schenkblad rondzwiert, zodat het glas-met-inhoud door de middenpuntvliedende kracht op zijn plaats blijft .Als straks de paukenslag weerklinkt en het glas omgekeerd op tafel wordt gezet .dan zal iedere medespeler met natte pamper tussen de benen dienen af te druipen .
Zoals ik onlangs hoorde op Klara (heruitzending van 13/6 met Lode Wils en JP Rondas : zie Wikipedia) over de Vlaamse Beweging van de tijd tussen Albert de Eerste en Albert de Laatste (!), voorafgegaan door Filips de Voorlopige ..Daar hoorde ik de juiste betekenis van de woorden van de Weledele Heer Ollie Mangain : Dan nog liever Vlaanderen onafhankelijk, dan dat wij ons Franstalig meesterschap in België moeten opgeven .
Jean Pierre Rondas : zo gauw ik de PDF van de Vlaamse Beweging onder de knie heb, volgt op deze blog een uitgebreid overzicht van diens 11 Juli-toespraak in de Warande. Het zijn, ongewoon voor een kopstem van de BRT/VRT nagels met koppen die het einde van deze On-staat juichend gadeslaan .
Pssst
Nog even in de gauwte een ander Linkx leugentje in zijn hemd zetten Gaza.
Wie zei daar weer dat er een einde diende te komen aan de wildgroei van al die zaar gesubsidieerde NGOs? Was dat niet een zekere Geert Wilders? Op bovenstaande site zien we overduidelijk waar de hulpgelden van deze Niet-Gouvernementele Organisaties terecht komen : zekerlijk niet bij de hulpeloze sukkelaars, maar bij de broodheren van Hamas .En wie weetn verder langs allerlei sluipwegen tot in de schatkist van de moskee-bouwers op Ground Zéro
EEN GROTE MENEER VAN DE VRT AAN HET WOORD (2 van 4)
EEN GROTE MENEER VAN DE VRT AAN HET WOORD (2 van 4)
De Kleine Trommeljongen (*)
Ik ga naar Bethlehem param pampam pam en sla mijn trom voor Hem, param pampam pam Want voor de sterre scheen, param pampam pam. is plaats voor iedereen param pampam pam ram pam pampam ram pam pampam. Jezus de koning kwam param pampam pam in de stal param pam pampam param pam pampam
En Maria zei: param pampam pam Je slaat je trom zo blij, param pampam pam En kijk, mijn Kindje lacht, param pampam pam Het heeft op jou gewacht,param pampam pam ram pam pampam ram pam pampam. Sla je trommel maar, param pam pampam in de stal param pam pampam param pam pampam
En hij sloeg de trom param pampam pam het werd al stil alom, param pampam pam de engelen waren heen, param pampam pam ook de herders een voor een param pampam ram pam pampam ram pam pampam. Maar hij sloeg de trom param pam pampam in de stal param pam pampam param pam pampam
(Opmerking; bede via bovenstaande link de melodie van dit stapliedje op te vragen, en die laten opstaan terwijl U verder leest. Verre van mij om in de Heer Rondas een kleine trommeljongen te zien (integendeel, hij is een zeer grote meneer!) was het mijn bedoeling een martiale sfeer te scheppen, die gaandeweg bij het lezen, steeds dreunender in de hoofden zou weergalmen) Komt daarbij, zoals in de Bijbel, dat Jahweh de stad spaarde omwille van die éne Rechtvaardige, wij de VRT voortaan met andere ogen willen bezien. De genezing van een doodziek lichaam moet toch ergens beginnen!
De Grondstroom
Vooraleer ik nader inga op de recente geschiedenis van de suïcidale dialoog en de rotte compromissen in deze staat, moet ik het hebben over het woord grondstroom en over datgene waarnaar het zou kunnen verwijzen. De grondstroom heeft het met stip gehaald in de lijst van de stijgers in het Nederlandse vocabularium sinds 13 juni 2010. Na de verkiezingen begonnen zowel Stefaan de Clerck als Tony van Parys, twee vertegenwoordigers van de Vlaamse vleugel binnen CD&V, het woord te gebruiken om er de nederlaag van hun partij mee te verklaren. Ze hadden, zo moesten ze tot hun leedwezen bekennen, de grondstroom in Vlaanderen verwaarloosd. Nu is een grondstroom nog iets anders dan het verwante begrip onderstroom. Een onderstroom is water dat onder ander water in een andere richting stroomt. Een perfecte sociologische metafoor voor politieke verschuivingen opnieuw een metafoor trouwens. Maar grondstroom lijkt me toch chiquer. Hij lijkt ook dieper te gaan, precies in die ondergrond waarin hij zich als een elektrische stroom mysterieus in de aarde beweegt. Hij lijkt permanenter en onvatbaarder dan de waterige onderstroom. Hij is ook veel moeilijker te meten of te duiden. Een beetje politieke partij heeft clairvoyante politici nodig om de grondstroom te onderkennen en juist te interpreteren. Wie de grondstroom niet herkent, verliest. Welnu, deze grondstroom in Vlaanderen, zo beweren sommige historici en sociologen, is in wezen rechts en neoconservatief.
Deze definitie gaat me iets te snel. Ik denk eerder aan een omschrijving die het fenomeen niet noodzakelijk in verband brengt met een Vlaamse Beweging die van nature rechts zou zijn. Ik wil een definitie die vooral kijkt naar de effecten van de Vlaamse grondsroom. Daaraan zult gij hem namelijk herkennen. Wat betekent hij eigenlijk? Wel, hij betekent dat, als de Franstalige strategie weer eens een Vlaamse partij uit verband heeft gespeeld doordat ze die Vlaamse partij de Belgische raison détat heeft doen slikken, er dan gewoon een andere partij opstaat. Dit proces lijkt wel een constante: na het Egmont-debacle van de Volksunie kwam het Vlaams Blok met 24 %, na het Leterme- en Van Rompuy-debacle van de CD&V kwam de N-VA met 28 % tot 31 % van de stemmen in Vlaanderen. Ik wil hier niet ingaan op wat dit betekent voor het eventuele lot van de N-VA (zo zij geen lessen uit de geschiedenis zou trekken). Ik wil wel nog even aanstippen dat het hier volgens mij om een nog ruimer fenomeen gaat, dat Maurits Coppieters zaliger ooit heeft omschreven. In haar zwartste uren, vertelde hij me ooit in een interview, komt de Vlaamse beweging terug, maar onder nieuwe, onverwachte gedaanten. Wie had vlak na de oorlog ooit kunnen denken dat het juist het Vlaamse scoutisme zou zijn dat de fakkel van de gecompromitteerde Vlaamse Beweging zou doorgeven? De grondstroom, besluit ik voorlopig, is een interne dynamiek die zelfs linkse partijen kan aantasten, denk aan de socialisten die in de jaren twintig ter IJzerbedevaart togen.
Ook nu weer heeft de grondstroom geheel onverwachts zijn aardse bliksem doen inslaan. Want in vergelijking met vorige episodes in de geschiedenis van België (die, zoals we zagen, wel moet geschreven worden in termen van de geschiedenis van de Vlaamse beweging) was er in het voorjaar van 2010 toch niet iets acuuts aan de hand. Vergelijk wat nu gebeurde met de episode vlak voor de Eerste Wereldoorlog, toen de Franstaligen zo hysterisch en zo gewelddadig reageerden op de Vlaams-katholieke verkiezingsoverwinning van 1912, toen Jules Destrée verklaarde dat de Vlamingen hem Vlaanderen hadden ontstolen, en toen de Vlaamse Beweging zich toespitste op het verkrijgen van een Nederlandstalige universiteit in Gent. Vergelijk de huidige situatie met die tijdens het interbellum, toen Frans van Cauwelaert koning Albert aan diens beloftes probeerde te houden maar door hem werd afgewezen, waardoor van de weeromstuit de erfenis van het Aktivisme volop kon gaan spelen. Vergelijk met de situatie na de Tweede Wereldoorlog, toen het regime (in tegenstelling tot elke andere Europees staat) elke principiële amnestie weigerde en daardoor de verhouding tussen België en Vlaanderen definitief verzuurde. Vergelijk met de situatie van het talentellingensysteem dat in 1961 en 1962 tot de marsen op Brussel leidde, waardoor dan weer de eerste staatshervormingen eraan kwamen. Vergelijk met de acute situatie rond de splitsing van de unitaire en verfransende Universiteit Leuven en het mandement van de bisschoppen in 1968. Toen viel er een regering, niet omdat een CVP-lid van de meerderheid had geïnterpelleerd, maar omdat het ermee dreigde te zullen gaan interpelleren. Vergelijk met het imbroglio rond het Egmontpact in 1977.
In vergelijking met de hier genoemde brandpunten was er anno 2010 niets acuuts aan de hand. Niets speciaals. Alleen: de grondstroom was een paar latente toestanden beu. Zoals de Belgische staatsstructuur zelf. Of de permanente en flagrante minorisering van de meerderheid door de minderheid. Of de afgrendeling door de grendelgrondwet, zoals die nu weer bleek doordat de Franstaligen een oneigenlijk gebruik maakten van de Belgische bevoegdheidsconflicten en alarmbellen. Het eeuwige status-quo. De ons opgedrongen asielpolitiek. De manier waarop de Franstaligen en het Vlaamse correcte commentariaat ons probeerden wijs te maken dat elke staat in permanente hervormingstoestand verkeert, behalve België, waar de staat proberen te hervormen een soort misdaad tegen de menselijkheid en de mensenrechten zou betekenen. De mummificering van de Vlaamse Belgische eerste minister. De permanente interne sabotage op regeringsniveau, waar bijvoorbeeld een Vlaamse Belgische minister van justitie niet eens de kans krijgt om, na drie jaar regeren, een begin te maken met de doorvoering van een plechtig beloofde justitiehervorming omdat in België zelfs een regeerakkoord slechts uit woorden bestaat, die op dagdagelijkse basis tot in de kern kunnen worden gesaboteerd. Dus niets acuuts aan de hand. Slechts wat latent ongenoegen. Maar het meest latente, en het meest nefaste wat de grondstroom heeft doen reageren, was de onophoudelijke evocatie van het Compromis.
Het Compromis: een Leterminale geschiedenis, van 2007 tot 2010
Sommige 11 juli-redes zijn relevant. Op 11 juli 2007, nauwelijks een maand na de overwinning van het kartel van CD&V en N-VA, had Jo Vandeurzen immers verklaard:
Van bij de start van onze krachtenbundeling in februari 2004 hebben CD&V en N-VA zich geëngageerd tot een diepgaande staatshervorming. Die verbintenis hebben we laten opnemen in het Vlaamse regeerakkoord van juli 2004. Samen met onze partners in de Vlaamse regering willen wij de geactualiseerde resoluties van het Vlaams Parlement van maart 1999 uitvoeren en de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde splitsen. In de campagne voor de federale verkiezingen hebben we dat engagement tot een conditio sine qua non gemaakt voor een eventuele regeringsdeelname. De kiezer heeft dat geapprecieerd en geplebisciteerd.
Dat waren de beloftes van 2007. Ik hoef daar, tussen haakjes, zelfs niet aan toe te voegen dat CD&V in 2010 helemaal niets meer durfde te beloven, behalve dan juist het omgekeerde van in 2007.
Precies sinds dit radicale engagement van het kartel en de daaraan te danken verkiezingsoverwinning van 2007, is het correcte mediabestel op een voor zijn doen zeer eigenaardige manier gaan reageren. Media die normaliter al wat ze kunnen ook zwart-wit vertekenen begonnen hier op te roepen tot redelijkheid. Sinds 2007 is in editorialen, opiniestukken, in meningen van politicologen, in stukken van de hand van de redactie van De Morgen, van de redactie van De Standaard, van de redactie van het VRT-Journaal het aantal raadgevingen aangaande compromissen niet te tellen. Zulke moraliseringen over geven en toegeven waren onder de paarse regering van 1999 tot 2007 zelden te vernemen. Ze worden ook zelden geuit naar aanleiding van een patstelling of een mogelijk vergelijk inzake bijvoorbeeld tariefrechtspraak of paritaire akkoorden. Het is alleen inzake de communautaire kwestie dat de compromis-gebeden worden geslaakt.
Van bij zijn overwinning in juni 2007 had Yves Leterme het verkorven bij het Vlaams-Belgicistische commentariaat. Hij had het aangedurfd te zeggen dat het Belgische model uitgewoond was, geen enkele meerwaarde meer bezat. Van dan af aan beginnen onze regimekranten gratis lessen in compromissen te verstrekken. Het zou interessant zijn om dat hele corpus eens te verzamelen, te inventariseren en te evalueren, want ten zuiden van de taalgrens denken ze nog altijd dat wij Vlaamsgezinde kranten hebben. Niet dat ik na drie jaar gezedepreek over de kunst van de dialoog en het sluiten van compromissen ook maar iets wijzer ben geworden, want het eerste het beste communicatiehandboek vertelt je daar meer over. Het fameuze handboekje voor managers en onderhandelaars, Getting to Yes, is pertinenter en concludenter dan honderd columns en opiniestukken (minstens zoveel zijn het er) van Marc Hooghe, Paul Goossens, Jan Goossens, Dave Sinardet, Marc Reynebeau, Geert Buelens, Marnix Beyen, Mia Doornaert De Standaard en De Morgen dooreen, en ik vergeet hun hoofdredacteurs. Een wondere, maar tegelijkertijd eentonige verzameling. Luc Huyse zou ik zeker niet mogen vergeten, want veel van het compromissengepraat krijgt in zijn uiteenzettingen over consensusdemocratie een schijn van wetenschappelijke steun.
Deze stroom van compromissenpredicaties was klaarblijkelijk niet voor de Franstaligen in België bedoeld. Ook als de betreffende tekst in het algemeen wordt gesteld en zich tot beide partijen richt, toont een beetje tekstanalyse al heel snel aan dat vooral de als onredelijk bestempelde Vlamingen geviseerd worden. Zij waren het die elke dag hun vermaning op hun bord moesten krijgen. Deze tekstsoort werd, via allerlei media- en redactiedeals tussen Noord en Zuid, gretig afgenomen door de Franstalige pers, die er haar eigen vooroordelen in bevestigd zag. Ze zeggen het zelf! Mede daarom is het duidelijk dat het om een algemeen Belgicistisch initiatief ging, dat overigens dwars door de CD&V heen liep. Als de federale vleugel van deze partij Leterme klein zou krijgen, dan waren ze misschien gelijk ook af van die hele institutioneel revolutionaire opstoot, die tenslotte 800.000 stemmen achter zich had verzameld. Deze vleugel heeft om dat doel te bereiken, het bestaan van de eigen partij op het spel gezet.
Het Compromis was het gif waarmee de karaktermoord op Leterme werd voltrokken in zon hoge mate dat hij er inderdaad een ander karakter, plus de bijbehorende andere opvattingen van heeft gekregen. Van het moment dat hij acceptabel werd voor de Franstaligen, was Leterme moreel en politiek dood. Vergiftigd en nadien gemummificeerd, zoals Frodo in The Lord of the Rings met het spinrag van Shelob. Dat proces kon men heel mooi volgen in de commentaren op het forum van Le Soir. Het was het Compromis dat, na het vertrek van Herman van Rompuy naar Europa, de bevoegdheid over het probleem Brussel-Halle-Vilvoorde van Leterme moest afnemen vooraleer hij opnieuw eerste minister mocht worden. Wat kort voordien nog aan Herman van Rompuy werd gegund, mocht Leterme niet krijgen. Hij ging immers geen compromissen kunnen sluiten. Ondertussen was hij door metamorfose wel al in het vleesgeworden Compromis zelve veranderd. Een schandalige regeling waarop het enige fatsoenlijke antwoord neen had moeten zijn, als niet in hem de mens allang was overgenomen door de functie, precies met behulp van de hem toegedichte compromisloosheid.
Een paar dagen schreef ik hier (recht voor de raap!) mijn idee over de zinloosheid van werkloze niet werkzoekende slachtoffers van de comsumptie-maatschappij. Ik had het dus uitdrukkelijk niet over goedmenende werkzoekenden, die om een of andere redenen, niet meer aan de bak geraken, zelfs niet in een van die zo gezegde knelpuntberoepen. Wat een contradictie in terminis is
Een lezer, een 53-jarige werkloze verkoper stuurde mij een reactie; waaruit ik vooreerst kon besluiten dat het vak van verkoper nog zodanig niet knelt, anders was hij immers al lang van straat geweest. Alvast één beroep dat mag geschrapt worden van de knellende beroepen : men kan het zich permitteren om kandidaten met zomaar een smoesje wandelen te zenden .Of geeft men er de voorkeur aan om met Polen, Marokkanen of Chinezen te werken? Of komen in de verkoop alleen nog domme blonjes aan de bak?
De man schreef :
BESTE IK ZOU TOCH GRAAG WAT NUANCE WILLEN BRENGEN IN UW ARTIKEL. IK BEN 53 JAAR EN AL MEER DAN 1 JAAR WERKZOEKEND. ZOALS U WEET IS VERKOPER EEN KNELPUNTBEROEP EN AANGEZIEN IK 32 JAAR IN DE VERKOOP GESTAAN HEB SOLLICITEER IK CONSTANT VOOR OA JOBS IN DE VERKOOP. ZOU U MIJ WILLEN UITLEGGEN WAAROM IK IN DE MEESTE GEVALLEN EEN VRIENDELIJK BRIEFJE TERUGKRIJG OM MIJ TE MELDEN DAT MIJN PROFIEL NIET PAST?
Waarachtig : de man kan lezen en schrijven (mijn manier om te spreken van een ontwikkeld persoon), heeft, waarschijnlijk in dezelfde branche 32 jaar ervaring en zou dus voor elke ambitieuze ondernemer een parel van een werknemer moeten zijn. Zelfs desnoods moest die parel een strafblad hebben van hier tot ginder. Quod non, anders was ie al lang van de straat weggeplukt.
De man is dus niet aartsdom : vermits hij dat niet is, moet het misschien wel het tegenovergestelde zijn van een Adonis wat dan weer niet direct tot de mogelijkheden behoort, anders was hij geen 32 jaar een soort allemansvriend geweest. Ja toch! Want hij moet een succesrijk verkoper geweest zijn, anders had ie misschien vuilniskar-man moeten spelen .
Samengevat : moest ik bestuurs-macht bezitten in deze On-Staat, ik zou beschaamd zijn tot ver achter mijn oren dat zoiets kan. Hertscholing VDAB zegt? Terug op de schoolbanken gaan zitten,als grootvader tussen jonge snaken? Ziet U het hen, de Dames/Heren politici al doen? De man zou als ervaring-deskundige beter vooraan als VDAB-leerkracht in een klas met kandidaat-verkopertjes in spe kunnen gaan staan.
En toch vraagt die man zich af (en we begrijpen hem mar al te best!) waarom hij telkens alleen een briefje terugkrijgt dat zijn profiel niet past. Waarlijk, een luiaards-antwoord, dat meer zegt over de schrijver van zon epistel, dan over de ontvanger!
Kijk, over de VDAB kan ik, als gewezen werkgever in een groepspraktijk van accountants, niet veel goeds vertellen. Voor dit oordeel steun ik mij op de talloze sollicitanten die het meestal spontaan toegaven, dat ze er alleen op uit waren, om een briefje op firma-papier, meneer te mogen krijgen, waarop stond dat ze die dag waren komen solliciteren. Verder steun ik mij op de talloze problemen bij onze klanten-werkgevers in de 360° waaier van beroepen (meestal in de beroepen die later knelpunten werden!) over onze gezamenlijke discussies met syndicaten en werklozendienst Een lasser, broodnodig om een buitenlands order tijdig de deur uit te krijgen : ..als ik dan toch moet komen, zet ik me de volgende dag ziek .In de Horeca : ik?! Flessen drank stiekum mee naar huis genomen? Ja, en dan! De anderen drinken ze hier ter plaatse leeg. Ontslag om dwingende redenen, zegt U? Ja, maar dat is dan buiten de Arbeidsrechtbank gerekend. Want, Meneer : U hebt geen klacht neergelegd bij de politie, dus hebt U geen enkel bewijs! De volgende!Die kassierster is betrapt, niet slechts een keer, want zou alleen een fout geweest zijn) dat ze worst intikt in plaats van filet pur Na 2 uur wachten komt Oom Agent zich informeren : moet gij daarvoor de Politie roepen? Kom, Madammeke, het bureau van de ABVV is hier juist om de hoek. Als Meneer wil meekomen, dan is dat zò geregeld Ander geval : voor de grap, binst de werktijd, een beetje met verf gespoten onder hoge druk naar een werkmakker .Gevolg : de 900 en uren stilstand van de productie. Tweede gevolg : de C4, met de exacte reden van het ontslag-op-staande-voet. Derde gevolg : ambras met het ACV, die een nieuwe C4 eist, met een reden zoals zij die opgeven zodat betrokkene kan gaan stempelen, .
Neen, het VDAB is vooral goed en nuttig voor hen die er werken De uitzonderingen bevestigen ook hier de regel!
Oorzaak : vriendjes-politiek door onze door en door corrupte leiders Want in wezen is de bedoeling goed : mensen zoals onze vriend van 53 jaar, met 32 jaar beroepservaring, ten dienste staan.
Noodgedwongen kan ik dus onze vriend alleen maar veel goede moed toewensen
Want hij heeft natuurlijk niet de beroeps-ervaring van het solliciteren. Hij heeft niet de durf (denk ik) van de jonge snaken, die bij het overhandigen van hun CV onmiddellijk toevoegen, dat ze voorgelicht zijn over de wedde-schalen, de werktijden, de verlofregeling, enz maar dat ze wel elke ervaring missen.
Mag ik derhalve een beetje persoonlijk worden? En de jaren 50-60 in Bachten de Kupe erbij sleuren. Na de nodige ervaring (werken op het veld e.a.) niet afwachten tot de gebraden kiekens U in de bek vliegen, maar, zelfs tegen een hongerloontje, leren papierekes verleggen Dan in de beroepswereld (een beetje bevend) voor de desk van een arrivist-collega staan, en te horen krijgen : (in t Frans!) Om te slagen bij ons, cher ami, moet gij trachten op mijn stoel te geraken .
Wat natuurlijk niet gelukt is. Maar de uitdaging was zo duidelijk, dat ze heeft gewerkt als eenrode lap op een stier!
Revenons à nos moutons .
Of liever : keren we terug naar het nederigste schepselke waarvoor de meeste vrouwen verschrikt op een stoel springen, dat we in onze huizen nooit kwijt raken, al zetten we nog zoveel vallen of leggen we nog zoveel vergift : de grijze muis .Want die is nooit zò dom, dat hij maar één gaatje heeft .Misschien heeft onze vriend nog een andere kwaliteit, die hij zelfs nog nooit bij zichzelf ontdekt heeft .Misschien is zijn branche slachtoffer van de globalisatie en de delocatie van onze bedrijven, die de slimmekes van de syndicaten niet hebben zien aankomen Een slimme ondernemer die vandaag product A niet meer kwijt kan aan de straatstenen, moet misschien een beetje inventief nadenken en product A of A gaan maken Een verkoper die geen yoghyrt meer kan verkopen, omdat die uit China veel goedkoper is, kan eens bij die Chinees gaan informeren?
Slotbedenking: in mijn loopbaan heb ik het zo dikwijls meegemaakt, dat Jozef of Kamiek op latere leeftijd noodgedwongen op non-actief werd gezet Maar meestal telefoneerde zijn patroon nog dezelfde dag naar een bekende, met de boodschap : die Jozef, of die Kamiel : laat die niet toe om elders te gaan! Die moet ge hebben Want als Jozef of Kamiel werkelijk GOED was, dan was hij goud waard voor iedere werkgever.
Kop op man! Vergeet niet van ondertussen op straat te komen! In de ogen van de meeste Vlamingen weegt gij en Uw lotgenoten heel wat meer dan zij die aan 50, of 52 jaar, op brug-pensioen gaan. Mensen als U hebben we nodig : de politiekers zeggen het zelf, met woorden, maar in individuele gevallen, zeggen ze, kunnen ze niets doen. Denk daaraan de volgende keer dat U moogt oordelen over hen in het kieshokje .
Eind juni stonden er volgens de Vlaamse arbeidsdienst VDAB in totaal 44.164 jobs open. Voor iets meer dan de helft daarvan, 23.498 om precies te zijn, ging het om vacatures waarbij de kandidaten aan geen enkele studievereiste moeten voldoen. Ze moeten dus geen diploma kunnen voorleggen op hun sollicitatie.
Voor 14.185 van die vacatures 'zonder diploma' was er ook geen enkele beroepservaring vereist. Ze staan bij manier van spreken open voor iedereen die ervoor wil solliciteren.
Uit de databanken van de VDAB blijkt dat er in Vlaanderen 52.629 werklozen in aanmerking komen voor de kwalificatie 'ongeschoold'. Ze hebben alleen lager onderwijs of de eerste graad (de eerste twee jaar) van het middelbaar onderwijs gevolgd. De omvang van deze groep werklozen blijft vrij constant. In januari van dit jaar waren het er op 200 na evenveel als nu, eind juli.
Bij de vacatures ligt het anders. De lijst van openstaande jobs waarvoor de werkgevers geen diploma of ervaring eisen, behalve de motivatie om de job te willen doen, is sinds januari van dit jaar met bijna 3.000 aangegroeid, van ruim 11.000 tot meer dan 14.000. De relatief hoge werkloosheid heeft de invulling van deze vaak ongekwalificeerde jobs dus niet verbeterd.
Een groot aantal van de jobs waarover het gaat, figureert al jaren op de lijst van zgn. knelpuntberoepen. Het gaat om functies waarvoor de werkgevers slechts met moeite (geschikte) kandidaten vinden. Voorbeelden hiervan zijn: verkoper, vertegenwoordiger, schoonmaker, bouwarbeider, metaalbewerker, inpakker, magazijnier, bewaker en horecapersoneel.
Voor een aantal knelpuntberoepen in Vlaanderen zijn er gewoonweg te weinig kandidaten met het vereiste diploma, zoals dat van ingenieur of verpleegkundige.
Maar het gebrek aan kandidaten voor beroepen als schoonmaker of verkoper heeft een heel andere oorzaak, weet de VDAB. Hier spelen vooral de lage lonen, de 'ongunstige' werkomstandigheden en het (al dan niet terechte) slechte imago van het beroep of de sector een grote rol. Dat geldt bijvoorbeeld voor de horeca of voor de schoonmaakbedrijven, maar ook voor handelszaken. De late werkuren en het vele weekendwerk bij een job als winkelverkoper schrikken blijkbaar vele potentiële kandidaten af.
Bron De Standard
Pssst
Eerst had er bovenaan dit stukje niet Adam en Eva gestaan, weggejaagd uit het Aards Paradijs, maar een schilderij van een Oude Meester, voorstellende het land waar de gebraden kiekens U in de mond vallen Aangeien echter de pluimveesector het zo al lastig genoeg heeft, wilde ik dan maar geen negatieve reclame voor hen maken. Ook wilde ik de VDAB geen klanten afpikken, ten voordele van het OCMW, door te suggereren dat boven op de geldelijke steun, er direct bereide maaltijden beschikbaar hadden moeten zn.
Zo werd (door Adam en Eva) de nadruk gelegd op het Goddelijk gebod : Gij zult, als straf voor Uw zonde van hoogmoed, Uw brood voortaan verdienen in het zweet Uws aanschijns. Gebod, dat weeral uit reden van een der Zeven Hoofdzonden uit voorgaand stukje, door de VDAB hartsgrondig onderkropen wordt. Uit naam der sacrosante solidarité .Solidariteit tot iedereen aan de bedelstaf is .
Het woord knelpunt-beroep is noch min noch meer een luiaardwoord, uitgevonden ten behoeve van de vele werkschuwen, plantrekkers, straatlopers, gedrogeerden en mini-criminelen, die men op die manier probeert uit het straatbeeld en uit de statistieken te houden. Omfloerste omschrijvingen, waarin de Linxen zo vindingrijk zijn Remember de letters N & N der Nazis, die stonden voor Nacht und Nebel, waarin de tegenstrevers moesten verdwijnen. Dat stond op elk document die diens lot bezegelde, van de aanklacht tot en met de strafuitvoering. Het was de leidraad voor de Rechters : aan de Gestapo-opdracht N & N in de rechter bovenhoek was nu eenmaal niet te ontkomen Ja, die Duitse Nationaal Socialisten,de Nazis : dat waren nu eens echte socialisten uit één stuk!
Daarom stel ik voor, om, op basis van ieders lichamelijke geschiktheid, per beroep een beurt-systeem in te voeren. Wie weigert en volhardt, krijgt een attest als parasiet, door een bekwaam tekenaar aan te brengen op hun paspoort, op hun huisgevels en desnoods op hunn voorhoofd. Als een Kaïnsteken. Of als een Jodenster, die andere sympathieke uitvinding der Nazis De tweede fase in de werkweigering zou dan de overbrenging zijn naar een strafkamp met militaire tucht. Iets in de zin waarvoor ooit het opschrift boven de poort werd voorzien : Arbeit macht Frei, al zou dat meer moeten luiden Le Travail cest la Liberté de lHomme ., met als onderschrift : Et pour les Arabes la même Chose.
Voor mijn part mag de Swastika daarbij afgebeeld staan : Links de Swastika en Rechts de Turkse Halve Maan, zodat de import-doppers/knelpuntberoep werkweigeraar zich daar binnen kan thuis voelen.
Het geheel mag onderlijnd worden met de Araab-spreuk Allah Akbar Allah est Grand, in spaghetti-schrift.
Het leugenachtige gekraai van de linksmens spreekt boekdelen. Zolang de geschiedenis nog niet is veranderd mogen Christenen worden aangesproken op de kruistochten. Maar over 9/11 moeten we maar eens ophouden.
Het Christendom moet afgeschaft worden omdat ze bloed hebben vergoten, maar de overheid en Islam die hetzelfde doen of deden, mogen blijven. Het Christendom moet afgeschaft worden omdat zij sprookjes vertelt, maar geen probleem met de sprookjes van Mohammed of de leugens van de politiek. Met de Taliban en Hamas moet je praten, met Geert Wilders niet.
Maarten van Rossum legde bij K&B even uit hoe de linksmens denkt. Van Rossum is van mening dat Wilders niet mag regeren. Punt uit. Dus ook niet als hij zijn hele verkiezingsprogramma opgeeft bij de onderhandelingen. Ofwel, Wilders zou zelfs niet mogen regeren als ie het PvdA programma zou kopiëren.
Het gaat dus totaal niet meer om de inhoud. Het gaat om de persoon. Maar dat kun je zo niet zeggen, dus noemt van Rossum het maar principes. De één schreeuwt, de ander heeft de stille hoop dat de onderhandelingen zullen mislukken, Wilders-haat verpakt in lieve woordjes.
Begrijpelijk dat links in paniek is. Door hun eigen haat is Wilders de grootste vernedering die de linksmens kan overkomen. Daarmee creëert links feitelijk zijn eigen hel. De anti-Wilders campagne van de afgelopen jaren, heeft alleen het wij-gevoel in eigen kring gestreeld, maar geen enkele andersdenkende overtuigd. Men probeerde Wilders is slecht uit te leggen aan mensen die niet over straat durven.
Dat staat nog los van de zakelijke kant van de zaak. De kans om minimaal 18 mjd te bezuinigen is groter met Wilders, dan zonder Wilders. Daar gaan alle linkse baantjes. Dan vervalt, met belastinggeld gesubsidieerde status, prestige, en de roem in gezellige praatclubs die nooit iets presteren.
Ons economisch probleem is hoge overheidsuitgaven, teveel gelijkheid, teveel zekerheid, en overheidsuitgaven die alle zeven hoofdzonden stimuleren. Als Nederland in economische malaise terechtkomt, zoals Spanje en de USA, dan hebben wij niet meer de wilskracht om daar uit te klimmen. Teveel Nederlanders verwachten dat de overheid hun probleem oplost. De 18 miljard bezuinigingen zijn een stap om die toestand 180 graden te keren.
Bij de PaarsPlus onderhandelingen gingen linkse partijen op veel punten mee om te bezuinigen. In die positie is het lastiger voor links om de 18mjd bezuinigingen te bekritiseren.
Over Wilders komt de linksmens wel heen. Die 18mjd bezuinigingen is de echte bedreiging voor links. Het subsidie-imperium zou nu wel eens stuk kunnen gaan. Dat wordt een teleurstelling voor velen die geslachtofferd worden: ze moeten opeens echt gaan werken. Dat is veel erger dan Wilders
Hoofdzonde
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Hoofdzonde is een term die voornamelijk in de katholieke kerk wordt gebruikt. Het gaat hierbij om zeven zonden die ieder aan de basis liggen van vele andere zonden. Ze werden als lijst in de 6e eeuw opgesteld door Paus Gregorius I, maar zijn al in de 4e eeuw door geestelijken in een gesystematiseerd overzicht beschreven. In de Bijbel zijn verschillende opsommingen van zonden te vinden[1], die echter niet overeenkomen met de lijst van de zeven hoofdzonden. Het begrip hoofdzonde wordt wel eens verward met het begrip doodzonde of zware zonde.
Dat verschijnsel, die werkschuwheid, dat bestaat volgens mij, niet bij ons in Vlaanderen ..Maar ik ka mij altijd vergissen, want in mijn loopbaan heb ik nooit vertoefd in die middens. Dat het bestaat in Wallo/Brux zal ik niet ontkennen, gezien de verkiezingsresultaten van de Partie Scandale.
Die werkschuwheid moet volgens mij een irreëel gevoel geven. Al kan het zijn, dat men, eenmaal gewend geraakt, er een Übermesnch gevoel ontstaat. Wat dan het verkiezingsresultaat van de SPA in Vlaanderen uitlegt. Komen we, op die manier geredeneerd, niet zeer dicht in de nabijheid van de Hofmeiers? En groeiden uit die Hofmeier-kaste dan niet stilaan de blauwbloed-achtigen? Een redenering die ons dan zou brengen bij de verknochtheid van de Linkxen aan het Vorstendom .
Inderdaad : een mens is nooit te oud om te leren!
Ondergetekende heeft veel te veel, te hard en te lang gewerkt : de Hofmeier-achtigen zijn druk bezig hem zijn zuur verdiende spaarcentjes af te nemen. Wat wil zeggen..te herverdelen aan zij die er nooit voor gewerkt hebben, via mankopende begrotingen en altijd lege staatskassen Geen wonder dat hij (ik dus) de taal der opstandigen predikt : niet andersmans volk eerst, maar eigen volk eerst!
Zolang echter dat Vlaanderen niet Zwart-Geel zal kleuren, zal er niet veel veranderen. Wij zijn Nederland niet, waar er een inerte bedorven minderheid als een blok aan ons been dient te worden voortgetrokken. Niet dat wij daarvoor het Waalse broedervolk als geheel zouden minachten maar zolang zij die PS als een gouden kalf blijven aanbidden, kunnen wij niet anders. Zo niet dreigen wij mee de dieperik te worden ingezogen.
Er moet dus niet zozeer gezicht worden naar oplossingen in de soico-econmische sfeer, maar er moet GEWERKT worden. Net zoals, wat ik onlangs zeer spitsvondig gezegd vond, dat Vlaanderen ook een werkwoord is.
Werken in het zweet zijns aanschijns : dat is al sinds Adam en Eva, en zal nooit anders zijn. En al het overige is Schone Schijn!
Pssst II
Dat Arbeid adelt (zie foto) hebben de Frontaliers die tussen de twee Wereldoorlogen in Vankrijk landarbeid gingen doen, nooit gevoeld. Zij gevoelden alleen hun kapotte ruggen en hun geschaafde knieën. Zij wisten alleen dat zij om den brode voor maanden in den vreemde moesten uitwijken, om uren te kloppen tot 18-19 per dag, want in eigen streek was er geen werk en VDAB moest toen nog uitgevonden worden. In Duitsland bestondt toen al het begin van Sociale Wetten maar dat was een duivelse uitvinding van Hitler en de NSDAP .Nu zijn ze uitgestorven, en de moeders, hun vrouwen leven ook niet meer. Hun Odyssee werd zelden te boek gesteld, hier en daar door een kapelaan van te lande, maar zij hebben ons Volk getoond wat WERKEN was. Hun verdienste hield ongeveer dezelfde tred als die van onze vissers en IJslandvaarders. Na maanden labeurwerk, waren zij voor korte tijd de koning te rijk, in de al maar voortrazende cyclus der seizoenen. Als Vader thuis kwam, was het telkens feest. Ook ten onzent. Tot op zekere dag er werk kwam in eigen streek dank zij een latere VNV-oorlogsburgemeester, die de Verwoeste Gewesten hielp terug opbouwen. De Ieperse advocaat Jeroom Leuridan was de bezieler en dat heeft hij na de oorlog moeten bekopen. Dank zij de helden van de Witte Brigade, die, nadat de Canadezen en de Polen ons met de wapens hadden bevrijd, als ratten uit de grond kwamen gekropen. We zagen ze, wij, als kind tijdens de bezetting, werkloos met de handen in de broekzakken, tegen hun deurgevels geleund staan te staan s Nachts wisten we, waren ze aan het blauwen (=smokkelen) of ze waren bezig met de oogsten van hun buren in brand te steken .Hun leider? Een goede bekende van de plaatselijke Kommandatur, die tijdig geld en moeite gepompt heeft om van kant te veranderen .
Als U namen wilt, dan moet U de fotos gaan bekijken van de inhuldiging van het Bevrijdinsmonument aan de overkant der Lakenhallen in Ieper.
Samengevat : Geert Wilders, en ook Nederland, zij geven ons moed! Ook eens bij ons komt het uur, gloeiend als vuur .
Een uitnodiging voor een anti-islamitsich 'varkensvleesfeest' heeft in Frankrijk voor heel wat beroering gezorgd. De organisatoren hadden via Facebook een uitnodiging verstuurd voor een feest in Orléans met veel varkensvlees en alcohol, om zeker te zijn dat het feest enkel onder vrienden blijft, zo luidde het. Dat meldt het Franse dagblad 'Libération' vandaag.
Een van beide organisatoren is een lokale politicus van een extreem-rechtse partij. Waar en wanneer de bijeenkomst zou plaatsvinden blijft onduidelijk. Volgens de oppositie is de actie een logisch gevolg van de ruk naar rechts van de Franse president Nicolas Sarkozy.
"Als Sarkozy de ideeën van het Front National imiteert, is het geen wonder dat rechtse aanhangers methodes van extreem-rechts kopiëren", aldus Mehdi Ouraoui van de linkse PS-partij.
De Franse president heeft strenge maatregelen aangekondigd om de criminaliteit in het land te bestrijden. Zo wil Sarkozy het onder andere mogelijk maken om de Franse nationaliteit van zware misdadigers van buitenlandse origini, af te nemen. (afp/adv In De Morgen)
o-o-o-o-o-o-o-o-
Pssst
Waarom is een BBQ (onder vrienden) met varkensvlees en een lekker pintje bier daarbij anti-islamitisch?Zijn die van Linx nu helemaal op hun achterhoofd gevallen? We zetten Knorretje in tegen de Koran, en dat beste moge winnen!
En als Sarko, die zeker onze vriend niet is, nu eindelijk realistisch begint te worden, is dat dan extreem-rechts imiteren? Wij zouden zeggen: dat bewijst alleen dat de man beschikt over een flinke dosis gezond verstand! Of dat hij dolgraag een tweede Ambtstermijn zou mogen genieten .Sarko bewijst alleen dat hij de tekenen des tijds heeft begrepen .
Die Linxen van overal zijn in de woestijn verdwaald, en weten op geen duizend jaar meer de goede richting te vinden. Ze zullen zich dus moeten behelpen met kamelen : dat zijn de schepen der woestijn ..Als dat meteen geen goede oplossing zou zijn voor de files op onze autowegen : Linkx en alles wat aangespoeld is, dienen zich voortaan van A naar B te begeven per kameel of dromedaris. Dat is trouwens in de Prachtlanden niet alleen het aangewezen vervoermiddel, de kameel is tevens een traditioneel betaalmiddel waaraan iemands rijkdom gemeten wordt. Ze zouden dus moeten staan springen om hun bijeen gestolen rijkdom te etaleren.
Als de kameel al de redding is voor het dichtslibbend verkeer, dan betekent hij meteen ook de redding van het milieu daar diens uitlaatgassen zekerlijk de ozonlaag niet zullen aantasten. Integendeel, zijn messtof kan ofwel dienen als brandstof, dan als natuurlijk recupereerbare meststof waaraan zo hoge nood in de natuur. Denk aan de sterk verminderde voorraden guyana, duizenden jaren oude poep van meeuwen, niet meer te betalen meststof in onze landbouw ..
Wij, Westerlingen, zullen ons des te vrijer en des te sneller kunnen voort bewegen, onderweg naar weer eens een Vlaamse Kermis, met pensen, saucissen, bloedworst, beenhesp aan t spit, en coteletjes, rijkelijk besproeid met een dozijn gezonde Bruine Leffes. Zonder vrees voor saccochentrekkers of straatcriminelen met donkere huidskleur.
Een ideetje voor na Die Wende, als Vlaanderen en Wallonia elk hun eigen paspoorten zullen mogen aanmaken, die actie van Sarkozy. Wij geven Vlaamse paspoorten uit, alleen aan autochtonen. Aangespoelden krijgen er eentje met hun eigen vlaggetje in t groot, met kleintjes ergens in een hoekje een heel klein Zwart Leeuwtje, dat er zo weer af kan bij de minste aanleiding. Eindelijk zou het begrip ongewenste vreemdeling weer zijn volle draagkracht hebben. Dan zijn wij misschien goed op weg, om Zwitserland-aan-de-Noordzee te worden.
Ben ik nu racistisch? Integendeel, ik vind dat zon Vlaamse kermissen duizend keer beter zouden aanslaan dan al die slogans, die alleen kurieren am Symptomen ..Zegt men trouwens niet dat de liefde van elke man(vrouw) door de maag gaat?!
03.08.2010 11.21u - De regeringsonderhandelingen lijken steeds absurdere vormen aan te nemen. Nadat het vorige week eerst luidde dat het water tussen Vlamingen en Franstaligen veel te diep was, kregen we plots hoopvolle berichten en lofbetuigingen aan het adres van Elio Di Rupo te horen. Nu de onderhandelaars een weekje vakantie hebben, slaat La Libre Belgique nagels met koppen: De kloof tussen de Vlaamse en Franstalige onderhandelaars is meer dan ooit een afgrond geworden.
Dit komt uiteraard niet als een verrassing. Afgelopen week schreven we al dat het niet de schuld zal zijn van de Vlamingen indien het ook dit keer misloopt. Met het premierschap voor Di Rupo en het voorzitterschap van de Kamer voor Flahaut was het afbieden aan Vlaamse kant immers al voor de verkiezingen begonnen. De tegenstellingen tussen noord en zuid zijn echter van die aard dat de impasse compleet is.
Verder blijven onderhandelen heeft geen zin meer, en dat weet Bart De Wever goed genoeg. Het was immers de N-VA-voorzitter die begin vorig jaar stelde dat het niet meer lukt om verdere stappen in de staatshervorming te zetten door onderhandelingen met de Franstaligen (De Standaard, 02.01.09). Is hij zijn eigen woorden inmiddels al weer vergeten?
Bron VB
o-o-o-o-o-o-o-
Pssst
Voor Bart De Wever moet het niet moeilijk zijn, om tegenover mijn spreuk, compleet het tegenovergesteld te zeggen. Hij is er meer dan in staat toe! Ik zeg : Verba volent, scripta manent.
Hij zal antwoorden, dat Aristoteles zijn hele leven is blijven zoeken. Zelfs in volle dag, met een stallantaarn op het marktplein, zocht hij een mens. Hij woonde dan ook in een (lege) ton ..wat bewijst dat hij wel een slag van molen zal gehad hebben.
En dan weer ik : Ahasverus, de wandelende Jood, vond ook nergens rust noch duur. Zelfs de Vliegende Hollander vond die niet .
Maar politici zijn geen Ahasverussen, of Wandelende Joden! Politici moeten mannen uit één stuk zijn : één man, één woord. Geen papegaai of windhaan. Laat dat over aan de clowns. Aan de Sossen of aan de Tjeven.
Of is Bart De Wever een clown, een harlekijn, een Houten Klaas, waarvan de touwtjes getrokken worden in de tricolore cenakels van de Macht? Nog even de spanning aanhouden, Bart, en dan de handdoek gooien. Het zal het enige middel blijken te zijn om niet mee in de Belgische afgrond te worden gesleurd .Dan kunnen we weer verkiezingen houden, en zal Vlaanderen niet alleen geel kleuren, maar Zwart-Geel. Kom dan op verkiezingsavond niet af met dubieuze EU-vlaggen maar : recht voor de raap! Met wapperende klauwende leeuwen. Wij, van het Vlaams Belang, willen U gaarne de onze even voor de gelegenheid uitlenen. Ons beider vlag is de Geel-Zwarte Leeuw : waarom kunnen wij dan niet samen op de tafel gaan staan onze Vrijheid verdedigen?
In ons hart is geen na-ijver of leedvermaak. Jullie hebben de eigen formule uitgeprobeerd : stap voor stap, en jullie hebben gezien dat het niet werkt. Durf er voor uit te komen, dat Schitlz als orgelpunt aan zijn leven moest toegeven dat hij zich vergist had. Gebruik dus de formule van Karel Dillen : liever mager hond in het bos, dan vette hond aan de ketting .
En zeggen, dat Karel Dillen indertijd met zijn gezegde nu niet precies U bedoeld heeft .Karel was een erudiet man, en om U niet te kwetsen, had hij wel een ander gezegde gekozen .
Koning Boudewijn wilde trouwen met zijn stiefmoeder"
In een nieuwe biografie, van auteur Thierry Debels, sneuvelt het imago van koning Boudewijn als de alom geliefde vorst. De auteur stelt dat hij kan aantonen dat Boudewijn een relatie had met zijn stiefmoeder, Lilian Baels, en dat de twee zelfs trouwplannen hadden. Dat meldt Story.
Je moet weten dat Lilian er alles aan wilde doen om koningin van België te worden. Ze was een bloedmooie vrouw. Ze was getrouwd met Leopold III, die niet alleen veel ouder was maar ook nogal wat buitenechtelijke relaties had. Lilian zag in Boudewijn de kortste weg naar de troon. Boudewijn was zo verliefd op Lilian dat hij ernstig overwoog met haar te trouwen, maar dat is afgeblokt door de regering
Boudewijn was heel goed bevriend met de Spaanse dictator Franco, die veel bloed aan zijn handen heeft. Bovendien had Boudewijn een groot aandeel in de moord op Lumumba
Debels verklaart waarom Boudewijn niet zalig werd verklaard
Vorige zaterdag was het zeventien jaar geleden dat koning Boudewijn overleed. Het land stortte zich toen in een diepe rouw, maar Debels stelt dat de vorst helemaal niet zo minzaam was als gesteld wordt, maar eerder koud en berekend was en absoluut niet geliefd was bij zijn entourage.
Toch niet zalig De zaligverklaring van Boudewijn, waar kardinaal Danneels tijdens de begrafenis van onze vorst al op zinspeelde, zou dan ook op enkele negatieve onthullingen zijn gestrand. Lilian wilde koningin worden De bewering dat Boudewijn een relatie had met zijn stiefmoeder, staaft Debels als volgt. "Dat gerucht gaat al jaren mee en werd ook door toenmalig premier Van Acker genoteerd in zijn dagboek. Ik heb bevestiging gekregen dat wat Van Acker neerschreef, waar is. Boudewijn had jarenlang een relatie met zijn stiefmoeder. Sterker nog: er zijn zelfs trouwplannen geweest tussen Boudewijn en Lilian. Dat werd me door verschillende bronnen bevestigd. Je moet weten dat Lilian er alles aan wilde doen om koningin van België te worden. Ze was een bloedmooie vrouw. Ze was getrouwd met Leopold III, die niet alleen veel ouder was maar ook nogal wat buitenechtelijke relaties had. Lilian zag in Boudewijn de kortste weg naar de troon. Boudewijn was zo verliefd op Lilian dat hij ernstig overwoog met haar te trouwen, maar dat is afgeblokt door de regering. Als hij dat zou doen, zette hij niet alleen de monarchie op het spel, maar ook de toekomst van het land".
Het mag dan ook niet verbazen dat Fabiola en Lilian niet de beste vriendinnen waren. Maar volgens Debels wist Fabiola niets af van de voormalige relatie van haar man met zijn stiefmoeder.
Bron HLN
Pssst
Tussen Motril (Spanje) waar de oude vermoeide man, na een vermoeide dag van nietsdoen in een nutteloos leven, eenzaam in zijn zetel stierf, en de kuise kus op de vliegtuigtrap die we allemaal zagen i het bioscoopjournaal, liggen twee verloren mensenlevens. We zagen die familiale verwelkoming, maar we zagen ook, alhoewel de camera op een eerbiedwaardige afstand moest blijven, de verliefde verlegenheid van de jonge snaak, die toen aan Paternosters helemaal niet dacht, maar aan andere, meer wulpse dingen We zagen de flamboyante bloedmooie dame, onder het oog van haar 100 maal overspelige echtgenoot (iets wat we toen nog niet mochten weten! Maar een falmile-trek is bij dat soort mensen) op een uitdagende manier haar jonge minnaar op een medeplichtige manier begroeten We werden verondersteld het plaatje op moeders koekendozen veilig in onze harten te bewaren. De jonge Koning, vol liefde voor zijn bevallige stiefmoeder, die wist waar Abraham de mosterd haalt
Dat was toen, lang voor het Spaanse graan de orkaan moest weerstaan, en de jponge Koning, in plaats van zijn vurig ros, s avonds de Paternoster moest bestijgen. Toen moest Kardinaal Suenens de non nog gaan overtuigen om naar het koude Noorden te verhuizen .om er als een dor oud vrouwtje sprookjes te schrijven voor de Efteling.
De roddelpers zweeg toen al lang over die ene slaap-coupé waarin de Prins en zijn niet-adelijke stiefmoeder samen waren afgereisd naar het warme Zuiden onderweg naar een zalige vacantie-met-zijn-tweetjes .Ja, dat deed de roddelpers toen ook al : zwijgen als t moest. Ook toen Fabiola er eenmaal was, kon ze zwijgen in s Lands Hoger Belang .Zelfs het haarke-pluk tussen Fabioila, pas getrouwd, en Lilian werd zedig verzwegen. Er werd alleen bericht dat Lilian met haar veel oudere gemaal hals over kop (met medeneming van de inboedel) s nacht Laeken had verlaten om naar Ciergnon uit te wijken .Boudewijn zou zijngeliefde nooit meer terugzien, tenzij bij de begrafenis van zijn vader en liefdes-rivaal, waar ze elkaar geen blik waardig achtten .
Een Koninklijk drama in vele bedrijven, dat duurt tot op de huidige dag, waar een anonieme boogschutter de stokoude Spaanse furie, zodra die in het openbaar verschijnt, dreigt met de pijl van zijn (haar?) kruisboog te zullen doorboren. Vandaar die appel, want Fabiola kent haar wereld in sprookjesland De Boze Heks uit het sprookje, die Sneeuwwitje Liliane wilde doen bijten in de vergiftigde appel en Willem Tell die de appel schoot op het hoofd van zijn zoontje Dame Fortuna, die het Noodlot uitdaagt .De rivalen zijn verdwenen onder hun respectievelijke grafzerken : Zij, Dame Fortuna lééft en gaat straks de geschiedenis in als de in lange witte gewaden geklede Gelukzalige Fabiola di Mora y Aragon von Sachsen-Coburg-Gotha. Kinderloos. Straks vaart zij ten hemel in een geur van heiligheid, om ergens hierboven, ver weg van de kant waar de overigen zitten, het handje van haar Koning-Pater voor eeuwig vast te houden. In alle eer en deugd, en boven tafel .
Maar zalig verklaard worden, dat zit er dus niet meer in. Laat staan heilig .
Paul Huybrechts waarschuwt ons land voor de hyena's van de financiële markten. Paul Huybrechts is publicist en voorzitter van de Vlaamse Federatie voor Beleggingsclubs en Beleggers. Huybrechts vraagt zich af of en wanneer België in de Europese bezemwagen belandt.
·
De hyena's van de financiële markten aarzelen nog om aan te vallen. België is een taai beest, weten ze
'Als de eerbiedwaardige Financial Times België op de korrel kan nemen, zal ze dat niet laten. Nu schiet de FT op de voorpagina opnieuw op België.' Aldus De Tijd woensdag op zijn website. De Financial Times verwees naar de extra besparing van 1,3 miljard die dit jaar nog moet worden gerealiseerd. Dat was van De Tijd behoorlijk geëngageerde journalistiek, een beetje patriottisch zelfs, maar het klopt ook wel dat de angelsaksische wereld zich al lijkt te verkneukelen in de ondergang van het land waarmee wij het hier wel moeten stellen. Een land dat ik alleszins niet wil inruilen voor de thuislanden van de Financial Times, het Verenigd Koninkrijk dus en de VS. Misschien wel voor Canada, maar daarover een andere keer.
Trouwens, de pot verwijt de ketel. 'The US is one foot away from a deep and permanent economic grave', toonde professor Laurence Kotlikoff van Boston University deze week in dezelfde krant aan. Het land is er 'erger aan toe dan Griekenland', maar het beschikt natuurlijk over 's werelds reservemunt. De geldpersen houden de VS boven water. Veeg dus voor uw eigen drekkige deuren, sakkerse angelsaksers!
Na deze uitval zijn we wel in staat om zonder turista een dosis alarmerend nieuws over België te verteren. Want het klopt wel degelijk dat de hyena's van de financiële markten België in het vizier hebben. Ze aarzelen wel nog om aan te vallen. België is een taai beest, weten ze. Ze zijn nog niet vergeten dat de Belgen onder Dehaene en Verhofstadt van 140 procent schuld (in verhouding tot het BBP in 1993) naar goed 80 procent (in 2008) zijn gegaan en onder Martens, Dehaene en Verhofstadt een begrotingstekort van 15 procent (in 1981) naar een evenwicht ombogen. Als België wil, kan het iets. Maar sinds 2007 lijkt het land toch weer de trappers kwijt. Een begrotingstekort van 5,2 procent lonkt nu, terwijl de uitstaande schuld alweer de 100 procent voorbij is. Dat is in wel meer landen het geval, natuurlijk. Vraag is toch of en wanneer de PIIGS-landen (Portugal, Italië, Ierland, Griekenland en Spanje) in de Europese bezemwagen het gezelschap krijgen van België.
Jagers op vinkenslag
De Financial Times zit alvast op vinkenslag, want journalisten mogen zoals wildlife filmers, 'a kill' nu eenmaal niet missen. En er zijn wel degelijk leeuwen echte, en ook heraldische - gesignaleerd die België best lusten. Het Chinese ratingagentschap Dagong duwde België al enkele weken geleden in de reddeloze hoek. En ook Nouriel Roubini heeft ons land in de gaten. Hij is van beroep slechtnieuwsbrenger, een figuur die in het theater liefst op gruwelijke wijze wordt omgebracht. Het onheil zelf overleeft dan wel de onheilsprofeten, zoals mevrouw Cassandra in haar boeiende leven ondervond.
Wat zei Roubini dan wel? Op 30 juni noemde hij België 'het eerste land in het hart van de eurozone dat als potentieel probleem van overheidsschuld op de radarschermen van de beleggers verschijnt'. In een uitgebreide studie zonder feitelijke onjuistheden, werd België 'de Maginot-linie' genoemd van Europa, naar het voorbeeld van de defensie die vóór de Tweede Wereldoorlog tegen de Duitsers werd uitgebouwd en die door de Duitsers in mei 1940 belachelijk werd gemaakt. Maginot was de eerste van veel domino's. Metaforen zijn maar beelden, maar het klopt wel dat als België zijn financiën niet onder controle krijgt, de hele euro weer wat zieker is. Misschien meteen ongeneeslijk. België is namelijk geen perifeer Griekenland.
Daarom kan met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid worden voorspeld dat Angela Merkel en Jean-Claude Trichet de Belgische onderhandelaars Elio Di Rupo en Bart De Wever alsnog op die verantwoordelijkheid zullen wijzen. Zo dat al niet gebeurd is.
Dat de markten België in het vizier hebben bleek deze week opnieuw uit een studie over België (flauw 'Flanonia' genoemd als contractie van Flanders en Wallonia) van de kleine Britse vermogensbeheerder Bedlam Asset Management. John Mauldin stuurde het werkstuk aan het miljoen abonnees van zijn newsletter wereldwijd, en nadien ging het een eigen leven leiden op de website nakedcapitalism.com. Bedlam gaat dezelfde toer op als Roubini. "The standard surprise candidate for sovereign default by end-2012 is Belgium", zo luidt het. "België is op zich met een kleine 400 miljard euro schuld peanuts in de wereld, maar het land herbergt wel de feitelijke hoofdstad van Europa." En de chaostheorie heeft intussen de volkswijsheid bevestigd dat kleine oorzaken (zoals België) grote gevolgen kunnen hebben.
Crisis kost 7 miljard
Betlam schetst wel goed hoe belangrijk de EU voor Brussel is. Pakweg 32.000 ambtenaren, 10.000 lobbyisten en diplomaten, 1.200 journalisten leven en verbruiken in Brussel. De EU betrekt per jaar voor één miljard euro ruimte en elektriciteit. En dan is er nog de NATO met 5.000 Brusselse medewerkers. Hou er rekening mee dat dit hoe dan ook niet blijft duren, waarschuwt Betlam terecht, want in de hoofdsteden van de EU-lidstaten gaan de kranen dicht. De Nederlandse liberalen van de VVD beloofden inderdaad tijdens de jongste verkiezingen hun Europese bijdrage te zullen halveren.
Betlam schetst een geschiedenis van België zonder de talrijke fouten die ingewijden bij dit soort analyses vaak de schouders doet ophalen. De verwarring tussen Vlaams Belang en N-VA wijst natuurlijk wel op onvergeeflijke slordigheid. En dat bij een splitsing van België de Franstaligen 65 procent van de Belgische staatsschuld zullen meenemen, durft zelfs de fanatiekste Vlaamse secessionist niet dromen. Betlam schrijft zwart op wit dat Vlaanderen weg kan komen met een begrotingsoverschot dus geen tekort - en met een klein schuldje dat je alleen in Skandinavische landen aantreft. Vermogensbeheerders kun je echt alles wijsmaken!
Toch uitkijken, want ze roddelen hun hersenspinsels rond en voor je het weet, slaat het vuur in de pan. Belgische overheidsobligaties worden dan geshort (naakt verkocht) en van de weeromstuit betalen we pakweg twee procentpunten meer voor onze schuld, dus geleidelijk 7 miljard jaarlijks. Die 7 miljard moet extra worden bespaard, bovenop het tekort van 25 miljard dat we al tegen 2015 moeten wegwerken. Het zal nog meer pijn doen.
Die zoon van een mijnwerker en die zoon van een krantenboer moeten de hyena's van de financiële markten daarom zo snel mogelijk doen afdruipen. Kajietend, met de staart tussen hun poten. Deze leiders zijn dat hun sibben verplicht. Leerde professor Aristoteles ons niet dat de verdediging van de polis de eerste missie is van de politiek?
o-o-o-o-o-o-o-o-
Pssst
('Flanonia' genoemd als contractie van Flanders en Wallonia) : de bijklank in de term Flamonia doet mij eerder denken aan een fluim, of een pneumonia, in ieder geval iets vies, dat in elk kwalijk eindigend sprookje altijd voorkomt.
Dat wij met zijn allen, zowel individueel als gezamenlijk, nu al verarmd uit het avontuur zullen komen, is echter maar al te duidelijk. De prutsers van 2007 en deze van 2010 laden een enorme eeuwigdurende schuld op zich. Aan Vlaamse kant (Tjeven en Schiltzianen) omdat ze misdadig naïef zijn, en aan Waalse kant (PS, FDF en CdH) omdat ze op een misdadig manier hun eigen hangmat-belang blijven najagen. Ge-institutioneerde anti-democratie in stand gehouden door een wereldvreemd bemoeiziek Koningshuis.
Wat er ook van aan zij, ze zijn beiden onbekwaam in de hoogste graad. Even onbekwaam als de Media die ze indekt!
De internationale jagers op grof wild ruiken dus bloed. Moesten er krachtdadige mannen en vrouwen aan het bestuur zijn, zouden ze zich wel bedenken. Een leeuw laat zich zomaar niet afschieten. Een schaap wel! E schapen slachten, dat is een specialiteit uit de Moslimlanden .
Men zal de Vlaams Belangers slechts toelaten, als het kalf verdronken is. Mooi voorbeeld met Alexandra Colen, die van in 1984 de noodklok geluid heeft over de misbruiken in de Kerk, maar geen gehoor vond, omdat ze deel uitmaakte van wat Danneels de Partij der Wilden meende te moeten noemen. Misschien kan Roger Vangheluwe hem nu troosten. Met een Stout Rogeetje uit de brouwerij van Sint Sixtus.
Herinnert U zich nog, dat hier al diverse keren te lezen stond, dat wij Vlamingen, Brussel moeten verkopen aan de meestbiedende. Aan de Eu, de Navo, Amerika, of desnoods aan de Gok-Chinees. Dan zij wij af van die lastposten, en wie weet, brengt de verkoop genoeg op om de Staatsschuld aan te zuiveren. Alla, ik bedoel, ons deel van de Staatsschuld. Desnoods kunnen de Walen op hun beurt het TGV-station van Luik versassen om hun deel af te korten. Of de paar nutteloze scheepliften, de Hellende Vlakken en de Métro Léger van Charleroi .Met de waterval van Coo er bovenop, als pasmunt
Of weete wa? Stel een consortium van 100 bezorgde huismoeders aan het hoofd van het land. Die zijn misschien niet ideaal, maar in ieder geval beter dan het zootje dat nu wil maar niet kan regeren. Uniek in de Geschiedenis, en tenminste van hetzelfde niveau als Aristoteles die beweerde alles te weten over de verdediging van de eigen transen, zijnde de eerste zorg voor politici.
Zeg, die Aristoteles, dat was toch geen Vlaams Belanger, zeker?! Eigen transen eerst : waar blijft dan de sacrosante solidariteit?
Maar, zoals gezegd, als het van hen moest afhangen Die Huybrechts heeft op dat punt gelijk, alhoewel hij het anders bedoelt danik. Vergeten we niet wie thans onderhandelt om de palliatieve periode alleen maar te rekken!
Die zoon van een mijnwerker en die zoon van een krantenboer moeten de hyena's van de financiële markten daarom zo snel mogelijk doen afdruipen. Kajietend, met de staart tussen hun poten. Deze leiders zijn dat hun sibben verplicht. Leerde professor Aristoteles ons niet dat de verdediging van de polis de eerste missie is van de politiek?
Piet Heyn, Piet Heyn, Piet Heyn zijn naam is klein,
Zijn daden benne groot, zijn daden been groot :
Hij heeft gewonnen de zilverenvloot!
Nederland-België: 1 0
02.08.2010 11.50u - Het lijkt er op of Nederland de race om het snelst een regering op de been te brengen gaat winnen. In België staan Elio Di Rupo en Bart De Wever nog altijd nergens, in Nederland kunnen de onderhandelingen over de regeringsvorming echt beginnen nu ook het CDA zich heeft neergelegd bij een minderheidskabinet dat de gedoogsteun zou krijgen van de rechtse Partij Voor de Vrijheid. In ruil kan Wilders dan uitpakken met een kordaat asiel-, migratie- en veiligheidsbeleid.
In Belgisch jargon: alsof VLD en CD&V een regering zouden vormen met de goedkeuring van Filip Dewinter en zijn Vlaams Belang. Niet alleen blijkt dat zoiets in Nederland ethisch aanvaardbaar is, het zou ook kunnen wérken, schrijft Jan Segers. (Het Laatste Nieuws, 02.08.10)
De journalist merkt terecht op dat een soortelijk minderheidskabinet in Denemarken al tien jaar goed werkt, en ook in Noorwegen en Zweden zijn minderheidsregeringen meer regel dan uitzondering. De vraag of zon regering wel de democratische spelregels eerbiedigt, is daar al lang geen punt van discussie meer, stelt Jan Segers. Meer zelfs: vaak respecteert een minderheidskabinet de wil van de kiezer meer dan een Belgisch lappendeken van contrasterende partijen die samen een meerderheid vormen. In zon meerderheid zitten doorgaans meer verliezers dan winnaars, merkt Jan Segers terecht op.
Terug naar Nederland. Daar weent links bittere tranen. Eigen schuld, dikke bult. Job Cohen (PvdA) die naar de verkiezingen trok met de belofte Geert Wilders de pas af te snijden, heeft na de verkiezingen de rode loper uitgerold voor zijn grootste vijand. Cohen wou perse een Paars-plus-kabinet in het zadel en weigerde een regering van VVD, PvdA en CDA. Cohen heeft gegokt en verloren en is zoals waarnemers opmerken ongewild de architect van het rechtse kabinet. Grote winnaar is Geert Wilders. Die stuurde meteen een (open) briefje naar zijn tegenstander: Ontzettend bedankt, Job! Omdat jij een middenkabinet blokkeerde, kan nu een rechtse politieke samenwerking ontstaan. Geweldig gedaan!
Bron VB
o-o-o-o-o-o-o-
Pssst
De dag dat iemand van het Vlaams Belang een telegram kan sturen naar een van de gebuisde Linxe voorzangers (di Rupo, Onkelinx, of weet ik veel) met ongeveer dezelfde inhoud als Wilders kon sturen naar Cohen, dan zal er mogen staan : Holland/België 1-1. Echter niet voor lange tijd. Want het Vlaams Belang doet slechts aan regeringsdeelname mee als er voorafgaandelijk een regeerakkoord bestaat over het opdoeken van België .Lang zal er dus niet moeten onderhandeld worden : de eisen worden op tafel gelegd, er wordt niet onderhandeld en het werk der curatoren kan beginnen, meerderheid tegen minderheid. Wie niet akkoord is met deze normale democratische stelregel, staat het vrij te gaan. Na 180 jaar schijn-democratie is het genoeg geweest!
De tijd verslindt de steden, geen tronen blijven staan. Een paar dagen geleden was het ook nog ondenkbaar dat Geert Wilders aan zet zou komen .De geesten rijpen traag, maar gestaag. Het inhoudsloze Linxe gedachtengoed is voorgoed uitgeteld!
Als de voorman van de VVD (Maxime Verhaegen) nu inzake Islam-standpunten zich houdt aan zijn eigen uitspraken van 2005, (zie Het Vrije Volk) dan staan onze Noorderburen verduiveld zeer dicht bij hun heropstanding uit het Muzelmanse moeras.
Met een beetje afgunst maar met heel veel belangstelling, kijken wij toe. De Hollandia ligt vertrekkensklaar, de aanmonstering van de bemanning is volop aan gang en straks kan het anker worden gelicht. Op de brug staan weliswaar bijlange nog niet de beste stuurlui, maar die worden elders aan de wal klaargestoomd. Het Volk heeft gesproken en ruikt nu zijn Vrijheid.
Als straks de trossen worden losgegooid, kunnen de zeilen gehesen en de reis aangevangen. Naar verre einders, waar men geen kleinheid kan ontwaren .
