Deel I

Dit is het echte verhaal van een roverhoofdman, die bijna 2000 jaar geleden leefde, maar wiens nakomelingen tot op onze dagen wereldwijd op de loer liggen om te stelen en te branden. Hij is gestorven in 632, maar de verschrikkingen die hij de wereld heeft aangedaan, duren nog altijd voort. Het is echt geen sprookje van Ali Baba en de 40 Rovers….maar van duivels als Osama Bin Laden en zijn 40 miljoen rovers.

Bij hun plundertochten lieten die in het verleden  zo weinig mogelijk geschreven bronnen bestaan, zodat de ontwikkeling en de geschiedenis van de overwonnen volkeren, eenmaal uitgestorven, voor goed door hun barbaarse levenswijze zou vervangen worden. Zij verstookten ganse bibliotheken met unieke geschriften sedert het begin der tijden als verwarming en waren fier daarover verslag te kunnen doen in hun veroveringsverhalen. Spottend lieten ze noteren, "Ofwel zijn de boeken in strijd met de Koran en in dat geval is het ketterij, en anders zijn ze in overeenstemming met de Koran en dus overbodig .Na te gaan over de lectuur over Alexandrië (Egypte), al moet er aan toegevoegd worden dat in de eerste Christenheid ook wel een en ander als ‘ketterij’ moest sneuvelen…..

De stad is genoemd naar Alexander de Grote, die een wereldrijk vestigde waar ook Egypte deel van uitmaakte. In zijn opdracht bouwde de Griekse architect Dinocrates de stad vanaf ongeveer 330 v.Chr. Alexandrië was één van de vele steden die werden gesticht door (in opdracht van) en/of vernoemd naar Alexander de Grote.

Bijna 1000 jaar was Alexandrië de hoofdstad van Egypte. Aan het begin van onze jaartelling was Alexandrië (na Rome) de tweede stad van het Romeinse Rijk, met wellicht circa 400.000 inwoners. De stad had een zeer gemengde bevolking. De Egyptenaren waren waarschijnlijk wel in de meerderheid, maar zij waren sterk gehelleniseerd. Ook woonden er veel Grieken, Syriërs en was er een vrij grote Joodse gemeenschap. De algemene omgangstaal was eerder Grieks dan Egyptisch. Men sprak vaak van "Alexandria para Aegypton", d.w.z. Alexandrië bij Egypte.

Lange tijd is de stad tevens het belangrijkste internationale centrum geweest van cultuur, kennis en geleerdheid tijdens de periode van de Oudheid en vroege Middeleeuwen. Dit was het werk van de Griekse dynastie der Ptolemaeën die wetenschap en cultuur stimuleerden, om prestige te verkrijgen onder de hellenistische buurkoninkrijken. Dit begon al minder dan honderd jaar na de vestiging van de stad. De Bibliotheek van Alexandrië was met tussen de 400.000 en 900.000 boekrollen een van de belangrijkste bibliotheken uit de geschiedenis, zo niet de belangrijkste. Deze is later verwoest, waarbij een ongekende schat aan kennis verloren is gegaan. Over de precieze toedracht hiervan zijn de meningen verdeeld.

De stad is ook al zeer lang bekend vanwege het feit dat een van de Zeven wereldwonderen uit de Klassieke oudheid zich in deze stad bevond: de Vuurtoren van Alexandrië.

Vanaf 30 v.Chr., toen de laatste Ptolemee – de bekende koningin Cleopatra – stierf, bleef Alexandrië de hoofdstad van de provincia Alexandria et Aegyptus. Dit bleef ook zo onder de Byzantijnen. Alexandrië werd de zetel van het Patriarchaat van Alexandrië. In de 7e eeuw veroverden de Arabieren Egypte en het overige Midden-Oosten. De functie van hoofdstad werd in 969 overgenomen door het door de Fatimiden gestichte Caïro en dit bleef zo tot op de huidige dag. Hierdoor werd de stad geleidelijk aan minder belangrijk.

In de moslimwereld mogen er ook geen beelden bestaan, zodat wij niet weten hoe die roverhoofdman bn Abdullah er ooit heeft uitgezien. Nogal wiedes dat het eerste was dat de plunderaars deden, was die ‘afgoden’ vernielen. Misschien voor het goud en het zilver, maar ook om de herinneringen te wissen…..

Omdat er links en rechts (!) altijd nog wel mensen zullen zijn, die ’t Pallieterke niet lezen, wil ik hen bij deze voor de zoveelste keer wijzen op hun vergissing. Akkoord, het is er niet allemaal goud dat blinkt, maar wekelijks vindt U er toch voldoende kaarsjes om op de taart te zetten, dat héél Uw week één taart wordt. Van dorpsmentaliteit al helemaal geen sprake want de buitenland-bijdragen zijn van de hand van de beste toch nog ergens bestaande pennen, die misschien wel bij DM zitten. Als ze hun ei daar niet kwijt kunnen (of mogen) dan hebben ze meteen vuurwerk voor ’t Pallieterke. De auteurs, uit zelfverweer en/of veiligheidsoverwegingen inzake broodroof, schrijven meestal onder een schuilnaam, want ‘wat niet al lachende kan gezegd worden, is de waarheid niet’….

Ook nu weer onderstaand résumé van een Islam-studie, waar de Werkende Bie Jan Neckers met open vizier grasduint in de Geschiedenis. De feiten zelf kunt U overal vinden, zelfs op Internet, maar als ze U gebracht worden onder een speciaal vergrootglas, dan vind ik dat ze nooit genoeg in het zonnetje gezet kunnen worden.

De reeks is begonnen op 11 november, en hier volgt het Eerste Deel.

Toen kwamen de Arabieren (1)

Dat heeft Allah toch maar mooi geregeld. Nog altijd gelooft een groot deel van de moslims dat de Arabische Blitzkrieg (632-750) geen toeval was. De veroverkng-tochten veegden eeuwenoude beschavingen weg en creëerden een rijk van oledo in Spanje tot Samarkand in Oezbekistan. Zo'n succes kon alleen maar aan de rechtstreekse tussenkomst van Allah zelf te danken zijn en is in de Ara- bische mythologie nog altijd het overtuigende bewijs dat de islam het enige en ware geloof is.

Waarschijnlijk heeft de echte uitvinder, ene Mohammed lbn Abdullah, zelf nooit verwacht of gerekend op zo een triomf. Ibn Abdullah is koopman, rover, prediker en geweldenaar. Hij slaagt erin om tegen het einde van zijn leven het hele Arabische Schiereiland onder zijn leiding te verenigen en de Arabieren een nieuwe en zeer nationalistische ideologie aan te praten. Met Ibn Abdullah begint de erfzonde van de islam: blind geweld tegenover alles wat zich gewapenderhand verzet; maar ook dikwijls diplomatie (met de dreiging van moord en plundering op de achtergrond) om dorpen en
steden over te halen islamitisch te worden. Ibn Abdullah is een stedeling die lid is van een prestigieuze stam van rijke handelaars. Hij slaagt erin de geharde en vechtlustige woestijnbedoeןenen achter zijn leer te krijgen en hen in kleine, maar zeer efficiכnte legers te organiseren.

Bij zijn dood in 632 staan zijn opvolgers voor een dilemma. Op een paar plaatsen hebben wat ambitieuze dames en heren het kunstje van Ibn Abdullah gekopieerd. Ze spelen ook voor profeet en beginnen eigen kleine rijkjes te stichten. In Medina, de nieuwe hoofdstad van Arabiכ, vreest men dat de vele en talrijke Arabische clan- en stam-oorlogen uit het verleden weer herleven. De machthebbers kiezen voor de vlucht voor-uit. De rebellen worden vernietigend verslagen. Ibn Abdullahs opvolger (de kalief = leider der gelovigen) en zijn adviseurs denken terecht dat men burgeroorlogen kan vermij-den als men de aandacht van de bedoeןenen verplaatst naar de rijke territoria elders waar ze ongestoord kunnen plunderen en roven. Zo kan de oemma (gemeenschap) in vrede bij elkaar blijven en zich zelfs uitbreiden.

Verzwakte rijken

De nuchtere waarnemer die niet in die voorzienigheid van Allah gelooft, kan alleen maar constateren dat de Arabieren buitengewoon veel geluk hebben. Er grenzen twee grote rijken aan het Arabische Schiereiland. Daar is het (Oost-) Romeinse Rijk dat wij nu Byzantium noemen, maar dat is een naam die de zogenaamde Byzantijnen zelf nooit gebruikten. Het rijk omvat nog altijd het huidige riekenland, Turkije, Palestina, Libanon, Syrië (waar nogal wat Arabieren wonen), Egypte en delen van Italië en Noord-Afrika. Het prachtige Constantinopel is de hoofdstad en de elite is heel erg rijk. Ze spreekt altijd Grieks, is uiteraard christelijk en ze perst de arme boeren uit waar ze maar kan. In grote delen van het rijk spreken de meeste mensen Aramees of Koptisch en ze belijden een of andere variant van het orthodoxe christendom. In de ogen van vele Griekse machthebbers zijn ze ketters en gevaarlijker dan heidenen, want die weten niet beter. Het Romeinse Rijk is de grote tegenstander van Perzië (grosso modo het huidige Irak en Iran). De Perzische elite is aanhanger van het zoroastrisme (de vuurcultus ) en bestaat feitelijk uit een kleine militaire kaste. Op het grondgebied van het huidige Irak zijn de meeste mensen christen, ook de vele Arabieren die er in het zuiden wonen.

De beide imperia zijn op vele plaatsen bijzonder dun bevolkt. In de vroeger zo rijke steden zijn er al tientallen jaren zware epidemieën die de heersers maar niet onder controle krijgen en die enorme aantallen mensen het leven kosten. Ten tijde van de Arabische verovering van Alexandrië, de op
één na belangrijkste en grootste stad van de antieke wereld, is dat vroegere centrum van beschaving al tot minder dan een derde van zijn oude omvang herleid. Ook in de Perzische steden en dorpen heeft de pest toegeslagen. Alleen in het Arabische Schiereiland zijn er geen slachtoffers omdat de ratten die de pestbacil verspreiden daar geen enkele kans hebben één korrel voedsel te vinden.

De Perzen zijn ervan overtuigd dat de Romeinen nog meer verzwakt zijn en vinden het een geschikt moment om de lange maar ongemakkelijke vrede te verstoren. In een wrede oorlog die zo'n elf jaar duurt, slagen zij erin Syrië en Egypte te veroveren. En natuurlijk ontwricht de oorlog nog verder de
al broze economie van de twee rijken. Voor één keer hebben de Romeinen een soldatenkeizer met enig strategisch talent. Hij valt de Perzen in de rug aan en marcheert via de Eufraat en de Tigris naar het zuiden en verovert de Perzische hoofdstad Cstesiphon. De Perzen zijn totaal verrast en gaan
tenslotte akkoord om de vooroorlogse toestand te herstellen. Ze trekken zich terug uit de veroverde gebieden. En dat is het exacte moment waarop de Arabieren hun interne problemen oplossen door op veroveringstocht te gaan.

Klein, maar doeltreffend

De legende spreekt over reusachtige Arabische legers die uit de woestijn verschijnen en als sprinkhanen de beschaving vernietigen waar ze die aantreffen. In werkelijkheid zijn de Arabische legers vrij klein. Het Schier- eiland is veel te onvruchtbaar om mensenmassa's te voeden. Meestal bestaat een Arabisch legertje uit 3.000 tot 4.000 mannen, en 12.000 strijders is zo ongeveer het maxi-
mum. In tegenstelling tot de multinationale huurlingen legers van hun tegenstanders zijn de Arabische legers echter veel homogener. Alle soldaten zijn trots op hun gemeenschappelijke Arabische afkomst; soms zelfs meer dan op hun nog vrij nieuwe ideologie die sommigen onder hen uit louter oppor-
tunisme aanhangen. De Arabieren zijn eenvoudig gekleed, zoals te verwachten valt bij de meeste woestijnbewoners. Hun bevelhebbers onderscheiden zich niet van de soldaten. Ze slepen geen wagonladingen zijden kledij, zilveren serviezen en uitgelezen hapjes plus een stoet dienaars met zich mee. De kleine Arabische legers leven van het veroverde land. Ze eisen graan en olie en wat
belastingen op en vertrekken. Alleen bij een weigering om zich te onderwerpen overleeft niemand de slachting. Natuurlijk plunderen ze de rijkdommen waar ze die aantreffen, want ondanks de pest en de Romeins-Perzische oorlog zijn de veroverde gebieden in Arabische ogen nog ontzaglijk rijk.

De Arabische legers geloven nog in een min of meer democratische verdeling van de buit en de generaal krijgt niet veel meer dan de soldaat. Een deel van de buit wordt naar de Arabische hoofdstad Medina versleept. De Arabieren zijn goede ruiters en omdat ze niet gehinderd worden door een reusachtige bagagetrein duiken zij altijd onverwachts en meestal veel vroeger dan verwacht op. Maar
ze vechten niet te paard. Voor de veldslag stijgen ze af en zetten zich gedisciplineerd in rijen. Ze vechten dus als infanterie en handelen meestal veel vlugger dan hun soms in ijzer en maliënkolder gehulde tegenstanders. Ze hebben daarenboven geoefende boogschutters en goede speerwerpers die wel weg weten met de cavalerie van de tegenstanders. Ze hanteren allemaal een lang zwaard (nog niet het bekende kromzwaard). Na hun eerste, makkelijke overwinningen leven ze in een roes van noverwinnelijkheid en natuurlijk is de agressieve ideologie van de islam een grote stut onder hun
moreel. Zeker wanneer ze op de vrij pacifistische christelijke gemeenschappen botsen. Ze hebben nog het zelotisme en de solidariteit van de juist bekeerden. De kalief stuurt vanuit Medina de veroveringsoorlogen en in tegenstelling tot de Romeinse keizer of de Perzische sjah moet hij niet bevreesd zijn voor rebellies van de legers. Succesrijke generaals denken er niet aan staatsgrepen te
plegen maar gehoorzamen keurig de bevelen en leggen hun bevel neer wanneer de kalief dat eist.

Jan Neckers

Bron: De grote Arabische veroveringen. Het ontstaan van het islamitisch rijk van Afghanistan tot Spanje (Hugh Kennedy).

24-11-2009 om 15:55 geschreven door digitalia  

Humo op de schuif-af….

De weg van alle vlees….Dat is een Oer-Christelijke omschrijving voor pierenland. R.I.P. wordt somtijds gezegd, maar vooral geschreven door dankbare erfgenamen , liefst met gouden letters op een hardstenen zerk. Requiescat In Pace…Wij lazen als kleuter :’Rap in ’t Pitje’…..en dat stond gegarandeerd voor een draai rond onze oren als Meester dat hoorde…...

We mogen ons niet verlustigen in iemand anders’ ongeluk.. Dat zou in tegenspraak zijn met onze al even Oer-Christelijke Naastenliefde. Voor Niet-Christelijken mutatis mitandi van hetzelfde. Integendeel, we mogen niet terugvechten maar de andere wang aanbieden…We buigen dus nederig het hoofd en mompelen toch‘Heden Gij, Morgen Ik’…..

Maar op alles bestaan er uitzonderingen. Lees en geniet mee….

Gouden Raad aan de slachtoffers van ‘den Boas die ne smeerlap is’, doe zoals de jongens van de Vooruit (zaliger) en van Sabena (even zaliger) saboteer waar ge kunt, neem, met het oog op een maximum uitkering, een afzonderlijk domiciliatie-adrs ver weg van Uw wederhelft, sluit ook daar de watermeter af en ga voortaan leven als clochard. Sluit U aan, uit protest, bij Groen! en verschijn voortaan ongewassen, ongekamd en ongeschoren voor de camera’s van Uw Rode Broeders…Kortom, leef voluit volgens Uw ware aard..

Trouwens, die Aimé Van Hecke….is dat geen oude bekende? Wat is de wereld toch klein….Wel wel wel! Chief Executive Offcer worden in een private onderneming…. Mag dat wel volgens het Rode Boekje?.....

Humo zwaarst getroffen door Sanoma-ontslagen

Humo wordt het zwaarst getroffen door de aangekondigde ontslagen bij Sanoma Magazines België. Dat zegt de redactie van het weekblad. Volgens het plan van CEO Aimé Van Hecke wil Sanoma 12,5 miljoen euro besparen en worden 76 personeelsleden ontslagen Het bedrijf geeft onder meer de tijdschriften Humo, Flair, Goedele Magazine, Libelle en Télémoustique uit.

Bij Humo zouden vijf mensen moeten vertrekken. Bij de radio- en tv-pool, die zorgt voor de televisiegids in het midden van Humo, en bij de documentatiedienst sneuvelen nog eens respectievelijk 14 en 9 arbeidsplaatsen. Dat "zou onvermijdelijk ook zware gevolgen hebben voor de kwaliteit van dit blad", aldus de redactie.
 
"Geen bedrijf in crisis"
De redactie wijst erop dat Sanoma geen bedrijf in crisis is. "Vorig jaar werd er nog een aanzienlijke winst gemaakt (15 miljoen euro), en zelfs in dit crisisjaar zal er nog een miljoenenwinst zijn."

Het personeel van Sanoma Magazines besliste met een grote meerderheid om deze week dinsdag 24 en woensdag 25 november het werk neer te leggen. De gebouwen in Diegem en Berchem zullen tijdens deze twee dagen dicht blijven. "Als de directie niet op haar standpunt terugkomt, wordt er volgende week een hele week gestaakt. Dan zou ook de productie van Humo in het gedrang komen", waarschuwt de redactie. (belga/tw/sam)

24/11/09 12u03 in De Morgen

24-11-2009 om 15:00 geschreven door digitalia  

Als een arend eenzaam op onnavolgbare hoogte, de valk, die met speurend oog de wemeling daar diep beneden gadeslaat, en wacht op het goede moment om neer te duiken…Och…Verspreking. Het gaat hieronder niet om een valk, maar om een valkenier. De man, die met het beest met de scherpe klauw en de nog scherpere bek op de vuist, naar de jacht trekt. Waar het krioelt van angsthazen en tamme konijnen….

Er is dan ook meer dan één reden waarom ik help deze column te verspreiden, maar de bijzonderste is toch wel dat ik gaarne een bezadigd man aan het woord laat. Als er daarnaast ook nog een lange termijj-visie uit zijn betoog spreekt, dan wil ik in hem de leider en de succesvolle zakenman herkennen. En erkennen.

Beroepsmatig heb ik gedurende 30 jaar het verschil leren zien tussen een Zwanzer, en een Ziener. Beiden staan niet vooraan in het alfabet (letter Z), maar wel in het zakenleven. De eersten vangen veel wind en gaan vroeg of laat onderuit,, en de tweeden maken het succes

Als Bruno Valkeniers dan ook nog zijn crew kan leiden, en als havenspecialist en ervaren zeiler moet hij dat kunnen (de bewijzen liggen voor), dab verdient hij alle lof en aanmoediging. De Zwanzers laat ik verder onbesproken, maar weet dat daarmee niemand van het Blok/Belang bedoeld is, maar de volledige meute van omhooggevallen carrière-jagers van de kleurpartijen. Vergeet niet: Een talent als Valkeniers kon lustiger geleefd hebben, moest hij in Abrahams schoot gebleven zijn

Een volgende reden dat ik deze column help verspreiden, is vanwege de Jezuïeten…Korter, bondiger en correcter omschrijving van een Tjeef heb ik nooit gelezen!

Kijk, Valkeniers, die een echte fiere Vlaming is, spreekt niet van Tjeven, maar van…Jezuïeten…Klinkt beschaafd, maar is veel dodelijker…

Ach wat! Europa als dam tegen het Flmingantisme….Is net hetzelfde als de zee willen indammen….Op kleine schaal durft het wel eens lukken, en soms, bij inpoldering bijvoorbeeld kan het zelfs nuttig zijn – maar het blijft, als de Natuur het wil, altijd water dragen naar de zee met een kinderemmertje...Volkeren zijn als zeewater. Die worden maar gedwongen binnen zeer beperkte grenzen…Een Staatsgrens is er al teveel aan!

Van Rompuy vertrekt, Leterme komt terug

21.11.2009 - De teerlingen zijn geworpen. Na weken van drukke speculaties wordt Herman Van Rompuy dan toch de eerste ‘president’ van Europa. “Ik vind het moeilijk om het bestuur van mijn land op te geven”, zegt Van Rompuy, maar dat mag met een korreltje zout genomen worden. De grootste politieke uitdagingen liggen immers nog altijd onaangeroerd op tafel: fundamentele sociaal-economische maatregelen om de crisis aan te pakken, de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde en een ingrijpende communautaire staatshervorming. Zelf geloofde hij daar niet echt meer in en dus is zijn triomfantelijke overstap naar Europa voor hem wellicht een verlossing. “Vlamingen en Walen die geloven in een staatshervorming als een aha-erlebnis komen van een koude kermis thuis. Op uw vraag of België er in 2020 wezenlijk anders uit zal zien dan vandaag, moet ik zeggen: ik denk het niet”, zei Van Rompuy vorige week in een interview met het Nederlandse opinieblad ‘Elsevier’.

Compromis
In buitenlandse commentaren wordt er op gewezen dat Van Rompuy een nobele onbekende is in Europa en misschien net daarom de eerste president mag worden. Volgens de Duitse krant ‘Die Welt’ is de benoeming “een compromis na een hevig gevecht”. ‘Der Spiegel’ roemt Van Rompuy als een “bekwaam consensusmaker achter de schermen” en de Franse ‘Nouvel Observateur’ schrijft: “Een man van het compromis wordt het gezicht van Europa.” Het Belgische compromis als exportproduct dus. Maar misschien verkijkt Europa zich wel op de fameuze ‘consensus-politiek’ van Haiku Herman. Filip Van Laenen (thebrusselsjournal.com) noemt verwijzingen naar de consensus ronduit “hilarisch”. De eerste minister beschikt(e) in Vlaanderen niet eens over een meerderheid. Toen Van Rompuy nog in de oppositie zat noemde hij dat vooruitzicht nog “staatsgevaarlijk” en een bedreiging voor het voortbestaan van België. Het kan verkeren. Maar dat principes een rekbaar begrip zijn bij de CD&V hoeven we u wel niet meer te vertellen. Europa verkijkt zich op de Belgische ‘consensus-politiek’, want als er de voorbije jaren iets is duidelijk geworden, is het wel dat het federale consensusmodel niet meer werkt. Wat Van Rompuy verkocht met het mooie strikje van “rustige vastheid” rond, is in wezen niets meer dan de Belgische status quo. Geen wonder dat nogal wat Franstaligen in pers en politiek niet stonden te juichen bij het mogelijke vertrek van Van Rompuy. Voor hen was hij de beste garantie dat alles bij het oude blijft. Maar hoe zit dat nu met de Europese roeping van Van Rompuy?

Tegengif
“De intellectueel Van Rompuy sluit zijn gedachten niet op binnen landsgrenzen. Hij is een Europeaan”, schrijft Hugo Camps in een ware lofzang bij het reeds eerder geciteerde Elsevier-interview. “Zo zijn wij opgevoed bij de jezuïeten”, verklaart Van Rompuy. “De Europese gedachte was een antidotum voor flamingantisme, een tegengif tegen de Vlaamse Beweging.” U leest het goed. En, wat erger is, gevreesd mag worden dat Van Rompuy en een deel van zijn collega’s er vandaag nog altijd zo over denken. De Vlaamse autonomiegedachte dus als een soort kanker en Europa de chemokuur om die ‘ziekte’ te lijf te gaan. Europa als buffer om de Vlaamse onafhankelijkheid af te blokken. Het zou alle naïeve zielen die ervan dromen dat België wel vanzelf zal ‘verdampen’ in een eenwordend Europa moeten wakker schudden.

Maar welk Europa krijgen we straks? Kritische waarnemers gaan er van uit dat we met Van Rompuy nog méér van hetzelfde krijgen. Guy Verhofstadt of Herman Van Rompuy? Veel maakt het blijkbaar niet uit. Beiden zijn voorstander van een Europese superstaat naar Belgisch model. Met alle kwalen vandien. Met nóg minder democratische inspraak, met weinig respect voor de eigen identiteit en de noden van de deelstaten. Een hoopvol toekomstperspectief is dat niet.

In de marge van de speculaties over de politieke toekomst van Van Rompuy werd er in sommige kranten op gewezen dat Herman Van Rompuy een fervent tegenstander is van de Turkse toetreding tot de EU. Van Rompuy onderstreepte in een toespraak in 2004 “de fundamentele christelijke waarden van Europa”. Die waarden zouden ondermijnd worden als Turkije lid wordt van de EU. “Turkije is geen onderdeel van Europa en zal het ook nooit worden”, klonk het stoer. Woordvoerders van de Belgische regering bevestigden dat Van Rompuy dat inderdaad gezegd heeft, maar voegden er haastig aan toe dat hij toen nog in de oppositie zat… Lees: dat was gisteren en vandaag is vandaag. Of zoals Dehaene het ooit formuleerde: “Principes, wat is dat?” Daarmee zijn we terug aanbeland bij de jezuïeten, excuus: CD&V en de staatshervorming.

Het gebit van Leterme
De bal ligt nu terug bij Yves Leterme, die naar alle waarschijnlijkheid met grote trom terugkeert naar de Wetstraat 16, een jaar na zijn smadelijke aftocht vanwege de Fortis-affaire. “Leterme, nota bene, die ooit zwoer dat hij nooit in een regering zou stappen voor BHV gesplitst zou zijn en hij de garantie op een grondige staatshervorming zou hebben – ‘een kwestie van verantwoordelijkheidszin’ klonk het toen. En die, toen hij er toch was ingestapt, met hetzelfde gemak zwoer dat hij er niet zou uitstappen zonder splitsing en garantie – ‘een kwestie van verantwoordelijkheidszin’, andermaal”, merkt Jan Segers droogjes op (Het Laatste Nieuws, 20.11.09). Uitgerekend Leterme krijgt straks opnieuw de twee dossiers op zijn bord waarop hij zijn tanden stukbeet. We hopen dat hij intussen een nieuw gebit heeft aangeschaft…

Het is duidelijk dat Yves Leterme zint op wraak, maar in CD&V-kringen zijn ze toch niet gerust in de goede afloop. De vraag rijst of Leterme zijn eed wel moet afleggen zónder akkoord over BHV en een (kleine) staatshervorming. CD&V zweeft op een wolk, maar zou daar wel eens erg snel weer van af kunnen donderen. Want het BHV-spook duikt op. Als Leterme er niet in slaagt om de tijdbom te ontmijnen, staat het voortbestaan van het land op het spel, vreest Eric Van Rompuy. Of dat een ramp zou zijn, is nog maar de vraag.

Confederale onderhandelingen?
Eric Van Rompuy, zowat het boegbeeld van de flamingantische vleugel van CD&V en ooit nog voorstander van een ‘communautaire big bang’, is intussen aanhanger geworden van een stapsgewijze aanpak. Dat houdt ook een onderhandelde – en dus met toegevingen afgekochte – oplossing over Brussel-Hall-Vilvoorde in. Het angstzweet breekt Van Rompuy – Eric dus – uit bij de gedachte van een via stemming in het parlement afgedwongen splitsing van BHV. Want, dan trekken de Franstaligen aan de alarmbel, valt de regering en moeten we naar federale verkiezingen die eigenlijk onwettig zijn. “Dat is natuurlijk het scenario waar sommigen binnen de Vlaamse beweging van dromen”, gruwelt Van Rompuy (Knack, 18.11.09). “Alleen de deelstaten hebben dan nog wettig verkozen parlementen en dus zouden er noodgedwongen een soort confederale onderhandelingen moeten worden gevoerd. In de praktijk zou dat het einde van de democratie in België inluiden. En dat van België tout court.” Het einde van de democratie? Komaan! Even ernstig blijven. Als de Franstaligen een regimecrisis uitlokken omdat de Vlamingen voor één keer hun democratische meerderheid gebruiken in het parlement – nota bene om de naleving van de grondwet af te dwingen! – bewijst dat toch alleen maar dat België geen echte democratie is.

Het gezaghebbende Britse blad ‘The Economist’ kwam in volle politieke crisis (2007) tot dezelfde conclusie: “België kan niet omschreven worden als een goed werkende democratie. Het doet eerder denken aan een van die families waarvan de leden elkaar haten, maar die uit luiheid bij elkaar blijven”, klonk het.

Wij zijn het volk!
Twintig jaar na de val van de Berlijnse Muur verdrongen Europese regeringsleiders zich – begin deze maand – in de schaduw van de Brandenburgse Poort om de omwenteling en de Duitse hereniging met de nodige luister te vieren. Op een vleugje hypocrisie werd daarbij niet gekeken. Of was het geheugenverlies? Want de Europese leiders stonden daar in 2009 echt niet voor te trappelen. De val van het dictatoriale DDR-regime en de hereniging is niet de verdienste van de Europese regeringsleiders die zichzelf nu fier op de borst kloppen, maar in de eerste plaats de verdienste van de Duitsers zelf. die in het voormalige Oost-Duitsland massaal op straat kwamen. Dat gebeurde onder de hoopvolle leuzen “Wir sind das Volk – Wij zijn het Volk”, en – dat wordt vandaag in de berichtgeving doorgaans weggemoffeld – “Wir sind ein Volk – Wij zijn één Volk”.

Europa schreef geen geschiedenis, maar moest zich wel neerleggen bij de vreedzame omwenteling en de herschikking van de landkaarten. Net zoals het dat zou doen bij de onafhankelijkheidsverklaring van Slovenië en Kroatië, of de fluwelen scheiding van Tjechië en Slowakije.

Vandaag wordt de Vlaamse onafhankelijkheidsgedachte vaak bestreden met het argument dat ‘Europa’ dat nooit zal dulden. Sommigen – zoals Guy Verhofstadt en Herman Van Rompuy – willen het mislukte Belgische federalisme zelfs exporteren naar Europa, als voorbeeld voor de Europese ‘integratie’. En dat terwijl België langzaam maar zeker uit elkaar valt… Het is een proces dat ook Europa niet zal kunnen stoppen, want het Belgische regime is al even vermolmd als dat van de DDR twintig jaar geleden. De dag komt dat de moegetergde Vlamingen opstaan,“wij zijn het volk” roepen en hun lot in eigen handen zullen nemen. De dag komt dat we de Belgische staat verwijzen naar de vuilnisbelt van de geschiedenis.

“Waarom zou men droevig moeten zijn om het einde van België?”, vroeg The Economist zich af. “Landen komen en gaan (…). Mocht België niet bestaan, zou iemand vandaag dan nog de moeite nemen om dit land uit te vinden? Meer zelfs, zou iemand het merken?”

Van Rompuy en co. voeren een krampachtig achterhoedegevecht want de wil van het volk en de loop van de geschiedenis laten zich niet in het gareel van het politieke establishment dwingen. Of, zoals The Economist schrijft: “België heeft zijn tijd gehad. Een pralinezachte echtscheiding staat voor de deur.”

Bruno Valkeniers
voorzitter@vlaamsbelang.org

24-11-2009 om 12:14 geschreven door digitalia  

….in het vijandelijk kamp dan moeten wij de gelederen sluiten. Sta vuist en voet de vane omtrent!, om het met de Dichter te zeggen. Er hangt een bloedreuk in de lucht en de lijkenpikkers zijn al volop aan de gang.

Nog even, en wij schrikken wakker, door de klop op de deur, ’s morgens om 5 uur…..De schouwen roken al! Uitroepteken of vraagteken?

Nog even, en de wielen rollen met volle paardenwagens vol mensen. Het Land moet gezuiverd worden van alle smet, zodat de Nieuwelingen zich ongestoord kunnen nestelen. Uitroepteken of vraagteken?

Nog even en de neuzen kunnen geteld worden….Uitroepteken of vraagteken?

Nog even, en dan kunnen we onze eigen krachten meten : hoe lang, hoe breed, hoe sterk zijn ze nog. Uitroepteken of vraagteken?

Om het even de uitslag, het doel blijft hetzelfde. Zelfbestuur en vrijheid om te zijn wie we zijn, in eigen land.

Straks wordt de partij, op vraag van de Franstaligen, misschien zelfs op droog zaad gezet. De ‘Belgica’ echter maakt steeds meer slagzij. De boot komt stilaan in de Europese schijnwerpers en moet, voor het oog van de wereld, zoveel mogelijk gelijken op en onoverwinnelijk slagschip. Tenzij, met één welgelukte torpedo, de illusie geraakt wordt, onder de waterlijn, en de doodstrijd wordt ingezet onder het oog van de camera’s…Uitroepteken of vraagteken?

Er wordt dus strijd gevoerd op het scherp van de snee…Vanzelfsprekend moest Valkeniers deze opportuniteit grijpen. Alle media-aandacht gaat/zal gaan naar Haiku Herman, het Voorzitterschap (voor 6 maand) van de Eu-Raad, de binnenlandse Gordiaanse knopen van BHV en de bevoegdheden, ook wel communautaire knelpunten genoemd. Wie weet zelfs over de aflossing van de Koninklijke Wacht….Daartussen zullen de restanten van de kruitdampen als witte watten wolkjes zweven van het einde van de strijd rondom het Vlaams Belang.

Daarom onderstaande oproep die zoveel mogelijk zou moeten verspreid worden. Om medestanders en gelijkgezinden te ondersteunen, de onverschilligen wakker te schudden en de tegenstrevers te doen nadenken. Ik kan het niet beter zeggen dan Angeltjes. Integendeel. Mijn taal zou meer het West Vlaams benaderen van Filip De Winter : Klinkt het niet, dan botse het!!

In houwe trouwe, U Vlaanderen, totterdood!

De Morgen : Bruno Valkeniers pleit revolutie

0000 : Valkeniers werkt aan visietekst VB

Het Nieuwsblad : Valkeniers valt Dewinter frontaal aan

De Standaard : Vlaams Belang staat voor evolutie

Als de Vlaamse gazetten en de 0000 uitgebreid aandacht schenken aan het Vlaams Belang, dan betekent dat steevast : neutrale informatie, objectieve duiding en stormweer op komst.  Als de schildwachten van de politieke Vlaamse Beweging beschoten worden, zitten de  Vlaamse journalisten achter de bosschages te mikken : "Het is voor de goeie zaak" spoort marketentster Liesbeth van Impe de troepen aan, terwijl ze gul azijnbekers ronddeelt. Guy Tegentvolk van de Standaard rommelt dapper mee, om zijn immer glimlachende hoofdredacteur, Peter VdM,  niet te ontgoochelen.

U kent ons standpunt in deze : wij bemoeien ons niet met de interne keuken van de partij voor wie wij veel respect hebben. Ook al zijn wij het niet met alles eens, of dacht u dat wij manipuleerbare Playmobils waren ?  Maar zolang er niet geraakt wordt aan de essentie van de doelstellingen, laten wij ons niet van het rechte pad afleiden door een brug of een tunnel.

Zover wij de geruchten en berichten begrijpen, gaat het niet om ideologische meningsverschillen zoals destijds de links-rechts verhoudingen de Volksunie uit mekaar gescheurd hebben. Da's al een positieve vastelling.

De door de media opgeklopte heisa betreft vooral de communicatie, de toonzetting en de geloofwaardigheid die daaraan verbonden is. Het kan niet onoverkomelijk zijn, om daar eensgezindheid omtrent te ontwikkelen en de persoonlijke happen en snappen binnenskamers te houden. Waar mensen bij mekaar zijn, ontstaan afwisselend vriendschappen en spanningen, of dacht u dat op de redacties van de gazetten een paradijselijke sfeer van roerende eensgezindheid heerste ?  Om over de krabbenmand-mentaliteit bij de VRT te zwijgen.

Doe er wat aan, dames en heren, schildwachten van het VB : de media azen op sensatie, tweedracht en zij willen uw partij volledig onderuithalen. Laat u niet beetnemen en verleiden tot uitspraken om op een goed blaadje te komen bij figuren die u uitkotsen en misbruiken.  Met de meest ongeoorloofde tegenwerking op politiek en mediatiek vlak, bent u overeind gebleven, ook al was de laatste verkiezing een duidelijke uppercut.  Uw geloofwaardigheid staat nergens in vraag evenmin als uw onkreukbaarheid. Laat ze maar razen, die van de gazetten en de dwaze omroep.

Belangrijk is dat u de vele Vlaams-nationalisten en burgers die op uw rebelse en onafhankelijke stem rekenen, niet ontgoochelt. 

De redactie van Angeltjes

24-11-2009 om 11:03 geschreven door digitalia  

Werk aan de winkel voor de kersverse zeer christelijke democraat die lijk een moderne Atlas, de wereld torst….Al zou het beeld van de met doornen gekroonde Christus onder de last van Zijn kruis, onderweg naar Golgotha, misschien toepasselijker zijn…

Ik stel mij voor, dat al die EVP-mandatarissen in de EU-raad zich voortaan met neergeslagen ogen, uit eerlijke schaamte, door het landschap voortbewegen. Immers, om de 10 meter worden ze geconfronteerd met kerken en kapellen met het Kruis in top, als een vermanende vinger omhoog geheven naar de Eeuwigheid…

Kunnen zij nog in onze kunststeden zelfs nog de ogen opslaan? Ik stel mij de ouaarde Ouielfried voor in de straten van Brugge, nadat hij daar juist een zoveelste deugddoend orgasme met Miet Smet heeft beleefd….Prevelt hij daar met neergeslagen ogen een devoot of een vulgair schietgebedje? Wie zal het zeggen! Want om liplezers te verschalken, houdt hij zedig zijn mond bedekt…..Of loopt zij (Ingetje Vervotje) daar, in Scherpenheuvel over het grasveldje naast de Basiliek, onderweg naar het restaurant voor een vroege partij-lunch met de Geitenboer, nadat zij beiden, uiteraard incognito, met neergeslagen ogen ‘ter Heilige Tafel genaderd’ zijn?  Het gezinnetje van Ingetje (de vriend met de hond)  wacht ondertussen, uiteraard met neergeslagen ogen wegens de nabijheid van dat Kruis, op het einde van de Dienst…Alle camera’s zijn gericht op de open kerkdeur…..

Zij zijn vandaag samen in Scherpenheuvel met Danneels en Haiku Herman met zus Tine, om te beraadslagen welke sprookjes ze zullen verzinnen om de Europese Richtlijn over het verbod voor het Kruis in scholen en openbare lokalen in Vlaanderen door de strot van hun kiezers te duwen..

Op tafel ligt een geheim protocol, waarbij door de Raad van Europa aangeraden wordt één stap in de ‘onderwerping’ over te slaan, om in plaats van het Kruis, overal de Halve Maan in de plaats te zetten. Danneels en Haiku Herman willen die tussenstap van blanco muren, maar de travaillisten onder hen (Leterme,Vervotje), onder druk van het ACW pleiten, uit lijfsbehoud waarschijnlijk, voor een kordate aanpak.

De consensus die er zit aan te komen wordt zwaar beïnvloed door de metaallobby, die brood ziet in het omsmeden, die gegarandeerd de tewerkstelling zou aanzwengelen. Eerst hadden zij gehoopt op het omsmeden van ploegen tot zwaarden, maar door de vrije val van de V-partijen, werd dit voornemen veiligheidshalve afgeblazen….

Verder zal er gediscussieerd worden over de invoering van één gezamenlijke tijdgordel over gans Eurabia, zulks in navolging van Rusland, die op al die verschillen uitgekeken is en ter zake reeds het voortouw genomen heeft. Hier komt het er op aan, zo dicht mogelijk het tijdverschil met Amerika zoveel mogelijk te beperken. Zulks zou de uiteindelijke wereld-globalisatie ten zeerste bevorderen. Over de ganse planeet eenzelfde tijd en een zelfde dag. Zelfs God had het niet gekund!

Er zal een speciale commissie in het leven geroepen worden, om, in het licht van deze overweging, te onderzoeken hoe de draaiende beweging van de Planeet kan stilgezet worden. Uiteindelijk zal aldus, na een beetje menselijke inspanning, de Koraan gelijk hebben, en dat het de Zon zal zijn die rond de aarde draait, en niet andersomn zoals tot hiertoe verkeerdelijk werd aangenomen…..

Il Giornale

L'appello: giù le mani dal Crocifisso
(Handen af van het Kruis)

Migliaia di adesioni: ecco i nomi

La Corte dei Diritti dell'Uomo: "Via dalle aule". Berlusconi: è inaccettabile

(Hier de lijst van de duizenden ondertekenaars)

Het Hof voor de Rechten van de Mens ‘Kruisen weg uit de zalen’ Volgens Berlusconi onaanvaardbaar,

Parte la raccolta di firme a difesa del simbolo. Per aderire CLICCA QUI.

Klik hier voor de petitie ter verdediging van het symbool

22-11-2009 om 11:42 geschreven door digitalia  

Ik kan het niet goed uitleggen, maar ergens zweeft er een flard Merlijn de Tovenaar over mijn geestelijk oogvlies telkens men mij spreekt over ‘Het Verdrag van Lissabon’. En, eerlijk gezegd, met de aanstelling van Haiku Herman is het er niet op gebeterd…Integendeel, dan komen er zelfs een stel dansende bezems in beeld..maar dan is dan met audiovisuele beelden erbij zoals in ‘De Leerling Tovenaar’  Voor luxe-inbeeldingen kan ik terugvallen op ‘Peter en de Wolf’ van Prokofjev want dan hoor ik de Jagers, die schiessen mit Ihren Flinten…

Kortom: magie, toverkracht en illusie in wervelende kleuren. Flamenco-dansseressen en zwoele tango-dansers in langs de boorden van de Tejo…(Taag).

Dan komt het beeld van een hoofdstad omhoog uit de nevelen der toekomst. Berlijn? Neen, die is te dreigend. Parijs? Neen, die is te frivool. Londen? Neen, die is de possessief. .Rome? Neen, die is te antiek Madrid, Praag? Wenen? Of misschien Lissabon? Of Zagreb? Of Tulpen uit Amsterdam?  - Maar daar komt duidelijk in beeld: het Atomium… Het zal dus BruxSSel zijn! De stad helemaal aan de uiterste westrand van het continent, waar ooit (in 1830) de wieg heeft gestaan van het EU-stamland, en waar om beurten La France en Das Reich ( 2 x kortstondig) en weer La France de plak hebben gezwaaid. Laatst door er de totale financiële macht ervan weg te kopen/kapen….

Ja, die schrijfwijze hoort er voortaan bij. Is trouwens geen schrijfwijze, maar de vernieuwde inspirerende stadsnaam, vol van symboliek. De X wijst op het Franstalig karakter van Stad en Rand, en de SS naar een oude mythe, maar al te lang geassocieerd met het verleden, nauw verbonden met de gehate swastika, daar waar dat eenvoudig te begrijpen runenteken staat, neen niet voor de ‘44’, de Waffen-SS, maar voor Schutz Staffel, de republikeinse Garde, die sterft maar niet wijkt, die het hoofdkwartier bewaakt. Om zo te zeggen: de SS als een hoed, een glazen koepel boven de Stad (en de Rand) zodat deze onschendbaar zijn voor elke laffe aanval. De naam BruxSSel op zich hout een waarschuwing in. Iedereen kent de SS en waarvoor die letters staan. De drie eerste letters wijzen naar de oorsprong (Bru) zoals Rome wijst naar Romulus en Remus) en de uitgang (el) naar de achterlijkheid van de oorspronkelijke bewoners, de Vlamingen. Want….

Er moet mij, als science-fictie beoefenaar, een groot geheim van het hart, dat er sedert 1958  in begraven ligt. Impliciet moet U het reeds geraden hebben bij de opening van dit artikel. Maar het beeld is dermate vertrouwd en op leugenachtige wijze in het wereld-collectief geheugen gehamerd, dat U er 100 keer aan voorbijgaat zonder nadenken. Ja Ja! De Expo!

Ik bedoel wel degelijk het ATOMIUM, op de Heizel.

Vraag: is het U nog nooit opgevallen dat de Heizel en het Atomium een gedeelte zijn van de gemeente Laeken? En waar staat het Koninklijk Paleis? Luister en lees goed, want binnenkort waait daar op het Paleis niet meer die gehate driekleur, maar de blauwe vlag met hamer en sikkel, omkransd door gouden koloniale sterren, met in het midden de Muzelmanse Halve Maan.…Europa, centrum van de wereld. BrxSSel, centrum van Europa…..……

Want iedereen weet dat het land dat de atoombom bezit, de wereld in zijn macht heeft. Vergeet effkens Kleine Brogel, dat is maar een afleidingsmanoeuvre….Na het einde van WO II beslisten de grootmachten dat, als een land de bom bezit, zoiets veel te gevaarlijk is, en daarmee werd, in een geheim protocol overeen gekomen de atoomformule in veiligheid te stellen in wat toen nog Brussel/Bruxelles was, in geheime ondergrondse schuilplaatsen, zoals die onlangs aan het publiek getoond werden  voor dienst binst de Koude Oorlog.  Men had als voorbeeld de Sfinx in Egypte, die zelfs na duizenden jaren nog altijd haar geheim niet prijsgeeft. Gizzej zijn sfinx, BrixSSel zijn atomium…..Onder de veilige bewaking van geheime instellingen, bemand door Oost, West en de Arabische wereld. Naar buiten uit werd dit gesymboliseerd door de bouw van …de Negen Bollen, onopvallend gebouwd ter gelegenheid van de Wereldtentoonstelling in 1958. Parijs had zogezegd zijn Eiffeltoren, Brussel/Bruxelles zou zijn Atomium hebben.

Even dreigde de rest van het scenario (zie verder) in het water te vallen, toen dit bij uitstek belse symbool zware onderhoudskosten vergde, en het dreigde door de Vlamingen te worden overgenomen. Stel U voor de Vlamingen zouden de sleutel tot de Atoomwereld in handen krijgen…Op slag en stel werd de fransdolle wereld gealarmeerd en de kosten werden, zonder dat ze het beseften, toch indirect door de Vlamingen betaald via de Brusselse Begroting.

En dan kwam de Europese Unie en het Verdrag van Lissabon. En het doek ging open. De belse Premier werd President non-elect benoemd en een weinig nadien wordt de .soevereiniteit van de 27 lidstaten opgeheven.  De Superstaat Europa, is geworden tot wat hij is, met een willoze Houten Klaas aan het roer en met de soort Washington DC als kernstad, die luistert naar de naam Gross BruxSSel…

De dokter zegt dat mijn koorts nu toch echt niet lang meer mag duren…....

22-11-2009 om 10:05 geschreven door digitalia  

Hieronder, onderaan het artikel, een poging om bepaamde altijd dezelfde ziende blinden behulpzaam te zijn in hun zoektocht naar een werkbaar compromis. Maar eerst die woelwater van een Tom Naegels op U loslaten : het water staat hem tot aan de lippen. Tracht hem te begrijpen want de man heeft hoge nood…..

Het water is veel te diep
13-11-2009 - Tom Naegels - de standaard

(Iskabder)

— Het multiculturalisme is niet dood, maar heeft nog een lange weg te gaan voor het weerwerk kan bieden aan de onheilsprofeten.

Er zit een zekere historische rechtvaardigheid in, neem ik aan. Critici van het multiculturele samenleven hebben tijdens de jaren negentig al te vaak moeten meemaken dat hun argumenten bespot werden, hun woorden verdraaid, dat ze geassocieerd werden met extremisten en, als dat niet hielp, dat hun opvattingen geneutraliseerd werden door ze ‘verzuurd' te noemen: emotioneel dus, ideologisch verblind, zeker niet rationeel of objectief.

Kun je ze verwijten dat ze hun tegenstanders van toen van hetzelfde laken een pak geven? Dus maken de veelgeplaagde multiculturalisten, wier rangen sinds 9/11 sowieso uitgedund zijn, mee dat hun pleidooi voor pluralisme bewust verward wordt met een extreem waardenrelativisme, dat ze geassocieerd worden met het jihadisme en, als dat niet helpt, dat hun opvattingen geneutraliseerd worden door ze ‘politiek correct' te noemen: emotioneel dus, ideologisch verblind, zeker niet rationeel of objectief.

Maar ook historische rechtvaardigheid kent zijn grenzen. We zijn acht jaar na 9/11, acht jaar na (de opkomst van) Fortuyn. De linkse kerk is leeggelopen, iedereen heeft de kans gehad om zich even lekker politiek incorrect te voelen. Ah, al die taboes die elke keer weer op dezelfde manier sneuvelden! Je kon je elke dag rebels voelen, met het intrappen van steeds dezelfde open deur. Maar nu is het goed dat er een nieuwe generatie multiculturalisten opstaat. Om een noodzakelijke correctie aan te brengen bij een manier van denken die stilaan even wijdverspreid is als de Mexicaanse griep: dat wij in een ‘joods-christelijke beschaving' leven, die fundamenteel verschillend is van ‘de islam', wat een soort nazisme met een baard is, dat vrouwen onderdrukt en homo's ophangt omdat het nooit de verlichting heeft gekend. Ik vat samen.

Drie Vlaamse boeken verschenen er dit najaar die zo'n correctie trachten aan te brengen: Kif Kif-stafmedewerker Ico Maly schreef De beschavingsmachine. Wij en de islam, politoloog Sami Zemni Het islamdebat, en godsdienstsociologe Nadia Fadil (en een rist andere academici) Een leeuw in een kooi. De grenzen van het multiculturele Vlaanderen. Elk doen ze een poging om het dominante denken van de troon te stoten. Dat dat met wisselend succes gebeurt, leert ons lessen over de kracht en de zwaktes van een hedendaags multiculturalisme.

De eerste les is betrekkelijk banaal: als je een slordig boek schrijft, overtuig je niemand. Het is ronduit bizar dat Ico Maly, die al jaren kritische media-analyses maakt en zich voorstelt als ‘hoofdredacteur Mediawatch', zich bezondigt aan vrijwel alles wat hij de media verwijt. Dat gaat van al te boude, niet onderbouwde uitspraken (‘De berichtgeving over 9/11 en de oorlogen in Irak en Afghanistan voldeed volkomen aan de criteria van propaganda'), over onbegrijpelijke blunders (Mia Doornaert die gepromoveerd wordt tot ‘hoofdredacteur bij De Standaard'), tot foutieve besprekingen van historische gebeurtenissen. Zo kent Maly buitensporig veel invloed toe aan de Nederlandse rechtsfilosoof en publicist Paul Cliteur, van wie hij beweert dat diens ‘hiërarchisch cultureel denken' aan de basis lag van de opkomst van Pim Fortuyn. ‘Fortuyn verpakte het discours van Cliteur met in charme gedrenkte oneliners' (sic). Dat Fortuyn al langer dan Cliteur publiceerde over de islamisering, dat hij al in 1994 schreef ‘Nederland is vol': het is een bijkomstigheid.

‘Ook de steile opmars van Ayaan Hirsi Ali was niet te verklaren zonder Cliteur', klinkt het vervolgens. We hebben er Hirsi Ali's autobiografie op nagelezen, alsook Hans Wansinks De orkaan Ayaan. Verslag van een politieke carrière. Frits Bolkestein wordt daar genoemd als degene die in 1991 al de problemen op de agenda zette en er de hele jaren negentig over bleef publiceren. Verder Paul Scheffer, Herman Philipse, Bernard Lewis, Pim Fortuyn, Afshin Ellian, de opinieredactie van Trouw en vanzelfsprekend 9/11, de aanslag die islamkritische politici wereldwijd de wind in de zeilen gaf. Maar Cliteur? Hij was een van haar hoogleraren in Leiden, over wie ze schrijft dat hij ‘een groot aanhanger van de rede en een scherp debater' was. Maar een beslissende invloed? Hij is gewoon een van de vele Nederlanders die sinds het eind van de jaren negentig sceptisch schrijven over multiculturaliteit en islam. Waarom hij als de grondlegger van het botsende-beschavingen-denken in onze contreien wordt genoemd: mij is het een raadsel, en Maly onderbouwt het nergens.

De twee andere boeken leveren wel diepgaande analyses van de retoriek over de joods-christelijke beschaving, en hoe de islam daarin niet thuishoort. Ze weerleggen die retoriek op een aantal fundamentele punten, waardoor er gelukkig weer aanknopingspunten ontstaan om moslims wél in de moderne samenleving te denken.

Sami Zemni toont overtuigend aan hoe heilloos het is om ‘de islam' te gebruiken als verklaring voor elk samenlevingsprobleem, hier om de hoek of tienduizend kilometer verder. Door een scherpe scheidingslijn te trekken tussen ‘onze traditie', die individuen de kans biedt zich te ontdoen van al wat hen beknot, en een traditie die dat niet kan, maak je het moslims de facto onmogelijk om deel uit te maken van deze samenleving.

Onder het mom van universalisme wordt er op die manier een verregaand culturalisme (of zelfs relativisme) geïnstalleerd: de moslim is anders en zal altijd anders zijn, tenzij hij ophoudt moslim te zijn. Veel constructiever en realistischer is het om oog te hebben voor de manieren waarop moslims, in het Westen en daarbuiten, zelf aan de slag gaan met hun identiteit. Om te zien hoe een grote meerderheid zich wel degelijk inschrijft in een seculiere, democratische logica. Om niet te snel in paniek te slaan als ze hun religie daar toch een plaats in willen geven. Dat hoeft geen stap uit de moderniteit te zijn. Het is veeleer een andere visie op moderniteit.

Een leeuw in een kooi volgt dezelfde analyse. Dat jonge moslims de islam herontdekken en de symbolen ervan verdedigen, betekent niet dat ze zich ‘terugplooien' op een antimodern gedachtegoed. Het is net een manier om een plaats voor zichzelf te veroveren in die moderne maatschappij. Identity politics heet dat, en het is een normale strategie voor een groep die zich niet geaccepteerd voelt. Vergelijk het met de manier waarop de vrouwen-, homo- of Vlaamse beweging het vrouw-, homo- of Vlaams-zijn cultiveerde om weerwerk te bieden aan een cultuur waar die identiteit verworpen werd. Vergelijk het met de black pride beweging in de VS. Vergelijk het met indianen, aboriginals... Het komt zo vaak voor.

Ondanks de strenge toon — het is lang geleden dat ik zo bars en veroordelend heb weten schrijven over het alomtegenwoordige racisme en seksisme in Vlaanderen — biedt ook dit boek talloze aanknopingspunten voor een werkbaar compromis. Vooral omdat het vanuit een expliciet feministisch en homovriendelijk perspectief geschreven werd. De bespreking van de vele vormen van actief feminisme in de islamitische gemeenschappen (hier en in het buitenland) is een verademing voor wie al te vaak moet horen dat alleen de meest radicale vrijzinnigen, zoals Hirsi Ali, zich feministe mogen noemen.

Ook al verschijnt het als een wat aarzelend achterafje: het is ook een verademing te lezen over de worsteling van veel allochtone vrouwen, homo's en ongelovigen om seksisme, homofobie en geloofsafval binnen de eigen gemeenschappen op de agenda te zetten, zonder daarmee in de kaart te spelen van de ‘witte mannen die bruine vrouwen redden van bruine mannen'.

De sterkte van beide boeken is dat ze de intellectuele en sociale diversiteit binnen de moslimgemeenschappen laten zien, en dat ze evoluties die vaak als een bedreiging worden gezien, duiden als een normale politieke dynamiek. Een aantal kernpunten van de joods-christelijke mantra — dat de islam uniek is en kwaadaardig, dat alle vrouwen er onderdrukt worden en enkel vrij kunnen worden als ze die Koran verscheuren — worden duidelijk weerlegd, ja zelfs wat belachelijk gemaakt.

De zwakte ligt in de manier waarop er gepraat wordt over die verlichte tegenstander. Die wordt voorgesteld als machtiger, onredelijker en, o ironie, homogener dan hij is. Zoveel aandacht er is voor de verschillen tussen jihadistische en dociele salafisten, voor de nuances binnen het islamitische feminisme en de internationale context waarbinnen een en ander plaatsvindt, zo weinig is er voor de posities aan de andere kant. Cliteur, Hirsi Ali, Doornaert, Scheffer, Barnard, Wilders of Dedecker: het is allemaal één pot nat. De verschillen tussen de vrijzinnige, de conservatieve, de nationalistische, de christendemocratische of de liberale filosofieën: onbelangrijk. Provocatieve columns staan op gelijke hoogte met beleidsteksten, een wat feller verwoord citaat geldt al snel als een algemene teneur.

Opvallend is, bijvoorbeeld, dat geen van de drie boeken reageert op analyses die meer het centrum opzoeken. Paul Scheffers opiniestuk ‘Het multiculturele drama' uit 2000 wordt in alle drie de boeken genoemd — als kantelmoment waarop ook de linkerzijde voor de bijl ging — maar zijn uitgebreide en genuanceerde boek Het land van aankomst speelt nergens een rol. Terwijl dat boek, dat het nauwelijks over ‘de eeuwige islam' heeft en ook de autochtone cultuur bekritiseert, toch meer invloed gehad heeft dan dat ene opiniestuk van Benno Barnard en Geert Van Istendael, dat wel in alle drie de boeken aangehaald wordt. Als we toch in Nederland blijven: Hirsi Ali, Geert Wilders en Theo Van Gogh worden breed gekapitteld, maar over Job Cohen, die als burgemeester toch meer objectieve macht heeft om zijn visie in de praktijk te brengen, gaat het nergens. Of ik kan verwijzen naar het werk van Ian Buruma, Bas Heijne, Geert Mak, Tom Lanoye of Willem Schinkel, die evenveel hun stempel drukken op het debat als Ayaan Hirsi Ali of Paul Cliteur, maar opnieuw niet besproken worden.

Door die stemmen niet mee te nemen in hun analyse, creëren deze boeken een overdreven negatief en eenzijdig beeld van het islamdebat. Het is te verleidelijk om je blind te staren op de extreemste stemmen.

Bovendien miskennen deze analyses het oprechte, en terechte, van veel van de kritiek op allochtonen, ook al wordt die soms bot geformuleerd. Een blanke Vlaming die zich zorgen maakt over de manier waarop allochtone homo's zich verborgen moeten houden, of over de agressie die blanke homo's op straat ervaren, doet dat niet noodzakelijk omdat hij zich bezondigt aan ‘homonationalisme', het hypocriet inzetten van de homorechten om de westerse superioriteit te bewijzen.

De verhalen over homostellen die verhuisd zijn naar een blankere wijk, of die expliciet aangeven dat ze niet meer hand in hand durven te lopen op straat, hebben ook hun rechten. Net als die van wetenschappers die zich zorgen maken over de opkomst van het creationisme of kunstenaars die bedreigd worden om wat ze maken... Het is waar dat dat soort verhalen op dit moment vaak het beeld domineren, maar ze maken wel deel uit van het beeld, en het helpt niet om ze van de weeromstuit weg te wuiven.

Op die manier lopen deze analyses — en het geldt voor de bredere multiculturele beweging — het risico dat ze zichzelf, bewust of onbewust, gaan marginaliseren. Ze stellen de tegenstander voor als oppermachtig, onredelijk en extreem. Ze ontkennen dat die tegenstander soms ook begrijpelijke redenen kan hebben om te vinden wat hij vindt. Ze zien de verschillen niet meer tussen de diverse posities; wel bij zichzelf, niet aan de overkant. Ze weerleggen de meest verregaande stellingen — de islam is nazistisch, de islam onderdrukt vrouwen — maar negeren de kleinere wrijvingen en ‘storende verhalen'. Ze weerleggen, maar dialogeren niet. Waarom zouden ze ook hun best doen om bondgenoten te zoeken, of een synthese te vinden? De hele samenleving is immers doordesemd van het racistische, islamofobe eenheidsdenken?

Die marginalisatie toont zich zelfs in de vorm. Een leeuw in een kooi, zonder twijfel een van de relevantste boeken over het onderwerp die recent in Vlaanderen werden geschreven, krioelt van het academisch jargon. Voor de lol citeren we daar nu een van de meest verregaande voorbeelden van: ‘Deze zoektocht naar het endemische en het hereditaire (in tegenstelling tot het epidemische en het peripatetische), naar roots (in plaats van routes), vinden we helemaal terug in de “progressieve verdieping” van het begrip allochtoon — aanwijsbaar in “Allochtoon1” en vermoedelijk in “Allochtoon2”.' Is dat werkelijk een poging om het brede debat te beïnvloeden? Of heb je je er al bij neergelegd dat dat toch niet lukt?

Een leeuw in een kooi leent zijn titel, op een voor deze groep academici opvallend frivole manier, aan de hit van Willy Sommers, waarin de zanger zit te wachten op een ‘jij' die zich niet laat horen of zien. Als we Willy vervangen door ‘Vlaanderen' en de ‘jij' door de moslim, schrijven ze, dan is het een parabel over hoe Vlamingen omgaan met multiculturaliteit: wanhopig wachtend tot de ander zich wil laten zien.

Laat mij daartegenover een andere Vlaamse hit plaatsen: Het water is veel te diep, ook al van Willy Sommers, een miskend commentator van de multiculturele samenleving. ‘Ik zie wat zij niet ziet, zij kent mijn wereld niet, het water is veel te diep.' Het geldt voor moslims en niet-moslims, maar ook voor mono- en multiculti's: ‘Men kan er niet omheen, wij hebben niets gemeen, de afstand is te groot.' We zien allebei totaal andere dingen. In nochtans identiek dezelfde realiteit. Na tien jaar optimistische these, en tien jaar pessimistische antithese, wordt het misschien geen tijd voor een begin van een nieuwe synthese?

Meulenhoff/Manteau, 232 blz., 19,95 .

Boeketje Digitalis

(liefst zonder somnifere nawerking)

O Kijk! Wat zei die lieve Alice Nahon weer over ’s avonds in het eigen hart te kijken? Zelfkennis is inderdaad een goed begin naar redelijkheid. En eenmaal Tomme Nagels die spijker in zijn houten kop heeft gekregen, zal hij wel vlug inzien dat zijn geraaskal niet thuishoort in DS, maar veeleer in de Humo. Althans zo lang die nog verschijnt. Nadien kan hij, wat mij betreft, verkassen naar Tertio, of Kerk en Leven…..

Wel, voor wie hier nog niet in slaap is gevallen, kopieer ik hierna een collega, als reflexief spiegelbeeld  voor ons Tommeke.

'Miljoenen moslims nu christen' [naar index]
11-11-2009 - kn. - katholiek nieuwsblad

Volgens de officiële statistieken bestaan ze niet, maar in de Arabische en islamitische wereld is sprake van een grote golf bekeringen tot het christendom. Katholiek Nieuwsblad citeert in de editie van komende vrijdag een aantal islamitische leiders die zich grote zorgen maken. “Er voltrekt zich een ramp binnen de islam”, zegt een van hen. In een land als Soedan stoot de wreedheid van het islamitische regime tegen christenen vele moslims af. 800.000 van hen zijn christen geworden.

In alle Arabisch-islamitische landen is evangelisatie verboden en wordt bekering tot het christendom wettelijk bestraft. Bekeringen worden dan ook niet officieel geregistreerd en velen durven er niet openlijk voor uit te komen. Ook in Europa niet: volgens Magdi Allam, de Egyptische moslim die in de paaswake van 2008 door de paus werd gedoopt, is er in het continent een “nieuwe catacombekerk” ontstaan.

NB M.E.S. Deze golf van bekeringen kan alleen maar aangemoedigd worden. Het is wellicht de enige weg naar wereldvrede

-o-o-o-o-o-o-o-

Bij Angeltjes klinkt het enigszins anders. Brutaler, als U wilt? Maar wel juist….Zou dat iets zijn in de richting van

ISLAMOFOOBISME?

In voorkomend geval zeg ik, foei Angeltjes! Waarom redeneert U niet zoals de gewezen belse Premier, net toen die de laatste regularisatiegolf, zoals de duiven uit Qiévrain, gelost had.

Het gaat niet om centen, maar om mensen!

. Ga illegaal naar Marokko, Turkije, Pakistan, Afghanistan of een van de vele Prachtlanden van deze planeet

b. Trek je niets aan van immigratieregels, visa, internationale wetten of andere belachelijke voorschriften.

c. Een je daar bent, eis je van de lokale overheid kosteloze medische bijstand voor jou en je hele familie.

d. Eis dat alle gezondheidswerkers vloeiend Nederlands spreken en dat in hospitalen en verzorgingshuizen al de voeding klaargemaakt wordt volgens jouw westerse eetgewoontes.

e. Eis dat alle wettelijke formulieren, aanvragen en inschrijvingsdocumenten in jouw taal vertaald worden.

f. Laat je bijstaan door advocaten en straathoekmadelieven om àlle sociale voordelen voor je op te eisen : leefloon, werkloosheidsvergoeding, terugbetalking van niet-betaald belastingen, etc.

g. Wijs elke kritiek af met de woorden: "Dit heeft te maken met onze cultuur en godsdienst, daar verstaan jullie niets van."

h. Behoud je oorspronkelijke identiteit. Hijs een grote vlag van je eigen land boven op je huis, hang ze voor je raam of aan je wagen.

i. Spreek thuis en in het publiek alleen Nederlands en zorg ervoor dat je talrijke kinderen hetzelfde doen.

j. Eis lessen over westerse cultuur in de moslimscholen.

k. Vraag een plaatselijk rijbewijs en het equivalent van een SIS-kaart.

l. Aan de hand van deze documenten  eis je al de andere legale voordelen op en beschouw je het bezit van deze documenten als een rechtvaardiging voor je onwettige aanwezigheid in Pakistan, Afghanistan of Irak.

m. Rijd met de wagen rond zonder verzekering of keuring en beschouw de plaatselijke verkeersregels als uitsluitend geldig voor de inboorlingen.

n. Dring erop aan dat alle lokale ambtenaren, gerechtsdienaars, agenten en iedereen die met je in contact komt Nederlands leert.

o. Organiseer protestmarsen tegen uw gastland en haar inwoners, zet je soortgenoten aan tot geweld tegen niet-blanken, niet-christenen en tegen de regering die je binnenliet.

p. Verlang dat je vrouwelijke familieleden zich niet moeten bedekken in het openbaar en dat ze geen burka, sluier of hoofddoek moeten dragen.

22-11-2009 om 09:35 geschreven door digitalia  

Tuur Van Wallendael had zijn manier om het VB voor schut te zetten. In De Morgen van 12 september 2009 vertelde hij: “Jaarlijks zitten we in de stad met het probleem van onze moslimvriendjes die schaapjes de strot oversnijden voor het Offerfeest. Het Belang had jaren geleden ineens de dierenbescherming ontdekt en sprak zich in de gemeenteraad uit over die wrede slachtpraktijken. Ik, met mijn bevoegdheid van schepen van erediensten, moest reageren. Ik zei tegen de mevrouw die het geval aankaartte: ‘Mevrouw, ik moet iets vertellen. Een paar weken geleden was ik in een restaurant lekker aan het eten en daar kwam ineens de top van uw partij binnen. Dewinter, Marijke Dillen, Annemans en nog een paar. En weet je, de helft van dat gezelschap heeft oesters gegeten als voorgerecht. Nu, mevrouw, die oesters slachten we niet hé, die vreten we levend op. Idem voor de door en door Vlaamse garnaal: die gooien we levend in kokend water. En vis, beste mevrouw, die laten onze vissers gewoon stikken. Wanneer gaat u daartegen optreden? (lacht) (…) Als ik ze kon pakken, liet ik dat zeker niet liggen

Uit http://aff.skynetblogs.be/

-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-

Boeketje Digitalis

(met grafreuk)

Op mijn schrijftafel staat, een beetje verlegen in een hoekje achter stapels oude lectuur, de namaak hardstenen buste van de Grootste Vlaamse dichter Aller Tijden, Kapelaan Guido Gezelle. Hij heeft me al dikwijls aan Einstein doen denken : alles is relatief in het leven. Gezelle en Einstein, twee handen op één buik…Mij dunkt dat hij vandaag, toen hij me bezig zag met het AFF, weer die speciale goedmoedige monkellach had opgezet net als die dag toen hij schreef:

Niet dat ik de Meester wil naäpen, mij met hem vergelijken of op een of andere manier minder eerbiedig zijn tegenover zijn vereerde nagedachtenis, maar toen ik bij de meisjes en jongens en de tussensoort van het AFF deze tekst vond die ze toeschrijven aan Tuur Van Triestendael; dacht ik: ‘Hoe kunde nu zo stom zijn om Uw eigen al lang vergeten dwazigheid terug op te rakelen’…..

Want dat is typisch voor dat soort wereldhervormers.  Een non-argument van een totaal andere orde en naast de kwestie aanwenden om aan een klaarblijkelijke ongemakkelijke situatie te ontsnappen….Want aan dat sluikslachten is tot op de dag van vandaag niet veel veranderd…

Over de repliek die het Groot Verstand Tuurke toen kreeg wordt niet gerept, maar het had kunnen geweest zijn: ‘Nooit zelf oesters in Uw eigen restaurant gegeten of nooit in de keuken geweest als garnalen of kreeften bereid worden?’ – Gevolgd door ‘En nooit staan kijken aan de rand van het voetpad hoe het ene schaap na het andere, met grote verschrikte ogen, door veel sterke handen op zijn zij in de goot gedwongen wordt, de kop^achterover gerukt en de doodsreutel gedurende vele seconden met het laatste bloed uit de doorgesneden keel gutst? ‘Ga dan maar eens zien de volgende dag wat er in de goot is achtergebleven….Tracht eens een reportage voor ‘Koppen’ te maken, een voor ‘wild slachten’ in de straatgoot of thuis in de badkuip en een voor slachthuis-afhandeling….Of vraag een optocht in elke stad met veel witte ballonnen en hele horden Gaia-mensen als schapoen verkleed…Liefst met begeleiding van het Leger en veel tanks, want gewone politie zal niet volstaan om de Muzelbevolking op afstand te houden…

Dan dacht ik, neen, omwille van al dat dierenleed over geheel de Islamwereld,, mag ik mij niet langer verlustigen met het versje van de Meester!  Ik jeune mij in de ongelofelijke naïviteit van het AFF en tja, dat daarbij onwillekeurig dat versje in mij opkomt, dat is sterker dan mezelf….

Zoals Ons Heer zuctte op Zijn kruis: ‘Vader, vergeef het hen, want zij weten niet wat zij doen’…....

21-11-2009 om 15:02 geschreven door digitalia  

Volgens de H. Augustinus, Kerkleraar, komt het berouw altijd nà de zonde, nooit er voor. De brave man was verkeerd door onvolledigheid. Berouw kan ook bestaan binst, gedurende de zonde….Zoals in voorkomend geval, waarbij ik bij deze beken wetens en willens en met voorbedachten rade te zondigen tegen de  belse auteurswetten. Maar zondigen tegen belse wetten wordt ons voorgedaan door de eigen Regering (BHV), zodat de kans op een veroordeling miniem , ja zelfs onbestaande zou moeten zijn. Ten andere mijn zonde is verschoonbaar, want ik zondig alleen in onder-aanneming en in navolging van Angeltjes. Dit voor geval er nog lezers van mij zijn, die nalaten daar dagelijks zuurstof te gaan happen, namelijk http://blog.seniorennet.be/angeltjes/

Verder, Edelachtbare, heb ik nog een verschoningsgrond. Twee zelfs. Maar van de eerste (blanco strafblad) durf ik niet gewagen, want die loopt risico door mijn van kindsbeen-af on-patriottisch gedrag, waarvoor ik dat blanco strafblad reserveer. Dus is die ene verschoningsgrond die ik voor Uw rechterstoel aanbreng, Edelachtbare, de onweerstaanbare drang waaraan ik niet wil noch kon weerstaan.

Het argument dat ik ook in dit artikel de reden vond waarom ik John Lennon en meteen de bloempot Beatles nooit heb gemogen, zal waarschijnlijk niet meetellen? Het spijt mij, Edelachtbare, ik had vroeger naar hun gewauwel (teksten, naar het schijnt) moeten luisteren….Alhoewel. De uiterlijke tekenen waren al voldoende om bij mijn besluit te blijven: schandalig rijk worden zonder werken, dat is toch een typisch LINKS verschijnsel….Links lullen en rechts zakken vullen….

Het telt zeker ook niet dat ik het als mijn verdomde plicht aanzie, om de spiegel die Paul Beliën aan de wereld voorhoudt in een perfect Engels, even een duwtje te geven zodat ook de eigen mensen kunnen meelezen?

Maar kijk, beste Paul, ik wil ‘penitentie’ doen zelfs zonder te hebben gebiecht. Door nogmaals mijn lezers te dirigeren naar http://www.brusselsjournal.com/dutch waar er voor elk wat wils is. En, zoals U weet, heb ik zelfs een boontje voor Mevrouw Beliën, geboren Alexandra Colen, die U, mits een habbekrats, driemaandelijks PEPER EN ZOUT zal toesturen. U vindt er artikels die bijna uit de pen van Haiku Herman kunnen komen, zodanig dicht stond die ooit bij onze eigen leefwereld….Storten op 979-6080380-37 van vzw Comité voor Christelijk Initiatief. 54 HOUTUM 2460 KASTERLEE

Correctie. Het blad is gratis, en wordt toegestuurd op eenvoudige aanvraag. Financiële bijdragen zijn in feite bedoeld als steun bij de verspreiding. Steunen dus!

Enne… de ondertitel van het blad is DE NIEUWBRIEF VOOR DE VRIJHEID. Verschijnt openlijk zolang vrije mengsuiting niet strafbaar is. Daarna waarschijnlijk clandestien…Dat is echter wel mijn persoonlijke mening…...

Maak kennis met de Europese President

Herman van Rompuy.  Wen maar aan deze naam.  Hij is de eerste President van de Europese Unie, die door de ratificatie van het Verdrag van Lissabon door de 27 EU-lidstaten omgevormd wordt tot de onvervalste Verenigde Staten van Europa.
 
De Europese President is niet verkozen : hij is aangeduid in een niet-openbare bijeenkomst van de regeringsleiders van de 27 EU-lidstaten. Zij verkozen een van de hunnen. Herman van Rompuy was de Eerste-Minister van België.  Ik heb hem gekend toen hij, met een lichte tegenzin, zijn politieke loopbaan aanvatte.
 
Om Herman van Rompuy te begrijpen, moet men iets afweten over België, een klein land in West-Europa, en een miniatuur-voorafbeelding van de Europese Unie.  Belgen bestaan niet als een volk.  België is een kunstmatige staat, opgezet door de internationale grootmachten in 1830 als een politiek compromis en een experiment.  In het Noorden van het land leven 6 miljoen Nederlandstaligen en in het Zuiden 4 miljoen Franstaligen.  De belgische Nederlandstaligen worden Vlamingen genoemd (Flemings) die liever deel hadden blijven uitmaken van Nederland zoals dit het geval was tot 1830 en de belgische Franstaligen, die men Walen noemt, zouden liever bij Frankrijk behoord hebben.  Helaas, beide volksgroepen werden gedwongen samen te leven in één staat.
 
Belgen houden niet van hun land. Ze voelen er misprijzen voor. Volgens hen stelt het land niets voor. Er zijn geen belgische patriotten, omdat niemand bereid is te sterven voor een vlag die niets betekent.  Omdat België niets voorstelt, zijn de multiculturele ideologen verliefd op België.  Zij beweren dat er geen oorlogen zouden  losbranden als er geen vaderlandsliefde bestond en dat de wereld een betere plaats om te leven zou worden. Zoals John Lennon het bezong : "Stel je voor dat er geen landen zijn, dat is niet moeilijk om te verwezenlijken, niets om te moorden of voor te sterven, en geen godsdienst evenmin". (Imagine there’s no countries, it isn’t hard to do, nothing to kill or die for, and no religion too)

Belgische politici stonden in 1957 aan de wieg van de Europese Unie.  Het streefdoel was gans Europa om te vormen tot een Groot-België, zodat er geen oorlogen meer zouden ontstaan tussen de Europese grootmachten, de landen zouden opgeheven worden en ondergebracht in een grote kunstmatige superstaat.
 
Bij nader toezien blijkt België, het labo voor Europa, echter meer te ontberen dan alleen vaderlandsliefde.  Er is ook een gebrek aan democratie, geen respect voor het naleven van de wetten, geen politieke moraliteit.  In "De Afwezige Meerderheid" argumenteert de Vlaamse filosoof-politicus Lode Claes (1913 - 1997) dat zonder identiteit en een nationaal gevoel, er ook geen sprake kan zijn van democratie en moraliteit.
 
Een van de mensen die diep beïnvloed was door de opvattingen van Dr. Lode Claes was de jonge politicus Herman van Rompuy, een in 1947 geboren conservatieve katholiek, actief in de jongerenbeweging van de Vlaamse CVP.  Hij schreef boeken en artikels over het belang van traditionele waarden, de rol van de godsdienst, de verdediging van het ongeboren leven, de christelijke oorsprong van Europa en de noodzaak deze te behouden.  Het ondemocratische en a-morele karakter van de belgische politiek stootte hem af en leidde tot een soort gewetenscrisis. Lode Claes die weldra op pensioen zou gaan, bood Herman de kans hem op te volgen als directeur van Trends, een belgisch financieel-economisch weekblad. Het is in deze samenhang dat ik Herman heb leren kennen.  Herman nodigde me uit voor een lunch en vroeg me of ik wilde meewerken, als hij op het aanbod van Claes zou ingaan. Het was toen dat hij me toevertrouwde, dat hij overwoog de politiek vaarwel te zeggen en aan het uitkijken was hoe hij zijn beroepsleven verder zou aanpakken.
 
Ik ben niet helemaal zeker over wat er verder gebeurd is.  Misschien bereikte de top van de partij het gerucht, dat Herman, een briljant econoom en intellectueel, overwoog de politiek te verlaten en werd hem een aanbod gedaan dat hij niet kon weigeren.  Herman bleef actief in de partij. Hij werd senator en kwam in de regering als jong minister. In 1988 werd hij voorzitter van de CVP.
 
Onze paden kruisten zich met tussenpozen tot in 1990, toen het belgische Parlement een erg liberale abortuswet stemde.  De belgische koning Boudewijn (1930-1993), een vroom katholiek, ging gebukt onder het feit dat zijn vrouw en hij geen kinderen konden verwekken en hij had aan vrienden verteld dat "hij liever troonsafstand zou doen dan deze wet ondertekenen".  De belgische politici, overtuigd dat de koning blufte, probeerden halsstarrig te verhinderen dat de bevolking op de hoogte zou geraken van de tegenwerpingen van de koning over de abortuswet.

Ik heb over deze kwestie een opinie-artikel geschreven voor The Wall Street Journal en werd onmiddellijk op de vingers getikt door de Belgische krant voor wie ik werkte.  De toenmalige belgische Eerste-Minister, een christen-democraat, had een boos telefoongesprek gevoerd met mijn hoofdredacteur, die voorheen woordvoerder was geweest voor die Eerste-Minister. Het werd mij niet langer toegestaan over de belgische toestanden te schrijven voor buitenlandse kranten.
 
In april 1990 werd dan het merkwaardige scenario uitgevoerd, waarbij de koning voor 1 dag afstand nam van de troon, zodat de liberale abortuswet kon ondertekend worden door de voltallige ministerraad, conform de Grondwet, en een dag later werd de koning terug tot de troon geroepen.  Dit alles greep plaats met medewerking van de Christelijek Volkspartij, geleid door de goede katholiek die Herman van Rompuy steeds pretendeerde te zijn. Ik schreef opnieuw een vervolgartikel over deze affaire voor The Wall Street Journal en werd onmiddellijk ontslagen door mijn werkgever "wegens ernstige fout".  Enkele weken later ontmoette ik Herman bij het huwelijk van een gemeenschappelijke kennis.  Ik stapte op hem toe voor een praatje en ik zag onmiddellijk dat hij erg ongemakkelijk reageerde.  Hij vermeed oogcontact en verbrak zodra hij kon het gesprek. Sinds die keer hebben wij mekaar nooit meer gesproken.
 
De politieke loopbaan van Herman ging verder.  Hij werd Begrotingsminister en vice-premier, Kamervoorzitter en tenslotte Eerste-Minister.  Hij bleef intellectuele en inteliggente boeken schrijven, maar in plaats van "het goede" te verdedigen, nam hij het nu op voor "het minste kwaad".  En hij vermeide zich in het maken van haiku's.
 
Twee jaar geleden maakte België de grootste politieke crisis uit zijn bestaan door.  Het land stond op het punt ineen te storten, ingevolge een beslissing van het Hoog Gerechtshof  uit 2003, dat het  kiesdistrict BHV (omvattend de tweetalige hoofdstad Brussel en de omringende Nederlandstalige rand van Halle-Vilvoorde) ongrondwettelijk was en door het Parlement moest gesplitst worden.  Deze beslissing was het gevolg van een klacht, ingediend door een Vlaamse inwoner van het district Halle-Vilvoorde : Herman van Rompuy.
 
In 2003 maakten de Christen-democraten geen deel uit van de regering en Herman van Rompuy was leider van de oppositie.  Zijn klacht was bedoeld om de liberale belgische regering in de problemen te brengen.  De regering weigerde inderdaad de splitsing omdat de Fransalige partijen de uitspraak van het Hoog Gerechtshof niet aanvaardden.

Bij de federale verkiezingen van 2007 maakten de Christen-democraten van de splitsing hun hoofdthema en zij werden succesvol de grootste partij in Vlaanderen.  Herman had mede campagne gevoerd rond het thema van BHV.
 
De belgische crisis die nadien ontstond, sleepte zich voort van juni tot december 2007, gezien het onmogelijk leek een regering te vormen met voldoende Vlaamse en Waalse politici die het eens waren.  De Vlamingen eisten dat BHV zou gesplitst worden, zoals opgedragen door het Hoog Gerechtshof en de Walen weigerden. Tenslotte gaven de christen-democraten toe, zij kamen terug op hun verkiezingsbelofte en traden toe tot een regering zonder dat BHV gesplitst werd.  Om de afgang volledig te maken, stapten zij in een regering met meer Franstalige dan Nederlandstalige leden.  In de Kamer beschikt deze regering evenmin over een meerderheid Vlamingen, alhoewel 60% van de belgische bevolking tot de Vlaamse Gemeenschap behoort.
 
Herman werd Kamervoorzitter.  In die positie moest hij er over waken dat het Parlement en de Vlaamse verkozenen niet op eigen houtje een voorstel tot splitsing van BHV zouden stemmen.  Hij wendde alle mogelijke parlementaire maneuvres aan om de initiatieven terzak te fnuiken.  Hij liet zelfs op een dag de sloten van de vergaderzaal wijzigen, zodat het parlement niet kon bijeenkomen om te stemmen over de kwestie.  Hij presteerde het ook om gedurende een ganse week niet te komen opdagen in zijn kantoor zodat hij de brief niet zou lezen die de aanvraag bevatte om de kwestie op de agenda te plaatsen.  Al zijn tactieken hadden succes. 

Toen in december 2008 de belgische Eerst-minister ontslag moest nemen, ingevolge een financieel schandaal, werd Herman van Rompuy de nieuwe premier van een overwegend Franstalige regering, die niet representatief is voor de meerderheid Vlamingen in dit land.  Gedurende de voorbije 11 maanden, heeft Van Rompuy handig gemaneuvreerd om elk parlemenair initiatief in de BHV-materie weg te drukken.  Hiermede weigert hij de toepassing, opgedragen door het Hoog Gerechtshof, toe te passen ingevolge zijn eigen klacht...
 
Nu is Herman aangeduid om Europa te leiden.  Net zoals België is de EU een ondemocratische instelling, die gewiekste politici nodig heeft die zonder verpinken alles waar ze ooit in geloofd hebben, terzijde schuiven en die gewetenloos beslissingen opleggen aan de burgers die dezen helemaal niet wensen. Wij hebben lak aan democratie, moraliteit, het respect voor de wet, wij weten wat goed is voor de mensen.  En Herman behoort nu tot hen die weten wat goed is.  Hij heeft een hele weg afgelegd sedert de dagen dat hij de stijl van de belgische politiek verafschuwde.
 
Herman is zoals Saruman, de wijze tovenaar uit Lord of the Rings van Tolkien, die overliep naar de andere kant.  Hij gaf destijds om zaken die ook ons aan het hart gingen. Maar helaas nu niet meer.  Hij heeft zich opgesloten in een hoge zelfgebouwde toren en hij regeert over ons.
 
Paul Beliën
(vrije vertaling Ray)

21-11-2009 om 12:55 geschreven door digitalia  

GEEF MIJ EEN LANTAARN IK ZOEK EEN MENS

Hieronder volgt een bloemlezing over een Tjeef-Harlekijn, waarin begot een normaal mens blijkt te zitten! De Heilige Mohbama weze gewaarschuwd!

En De Standaard kan bij tijd en wijle een echte ‘étandard’, de krijgsterm, een echte standaard zijn, die uitsteekt boven het strijdgewoel en die de weg toont. Ik word er bijna lyrisch van, zodanig is het ongewoon, deze borrelende bron van memorabele woorden! Ze komen dan ook van een memorabel man die ik tot hiertoe als een ‘arlekino’ zou willen omschrijven. Wat in mijn persoonlijke visie een wereld van verschil zou maken, moest hij tussen de juiste wapenbroeders, staan voor zijn volk, de volksdemocratie en de Vrijheid, volgens Diogenes het mooiste op aarde.

Stel U voor: die hournalisten van DS houden een bibliotheek met citaten bij uit alle teksten die ooit door of andere politieke pipo werden uitgesproken of neergeschreven. Als die pipo dan ofwel overlijdt ofwel omhoog valt, kunnen ze deze netjes bewieroken. Of in zijn hemd zetten, al naar gelang het hen uitkomt.

Dat heet dan journalistiek goê bezig zijn! Wijlen LDL zaliger had het moeten meemaken! Die had geen computer, maar een hart!

Besluit : bij de Oude Grieken liep voornoemde Diogenes, die andere cynicus, op de markt rond, met een brandende lantaarn, om bij klaarlichte dag ‘een mens’ te zoeken. Wedden dat, moest die nu geleefd hebben, hij bij Haiku Herman zou uitgekomen zijn!

Met de lyriek komt ook de herkenning aan dat college-gastjen  de kleine Herman, in korte broek en met ziekenfondsbrilletje, zoals hij zichzelf beschrijft. Bij mij heette dat gastje geen Herman, maar verder klopt alles authentiek met mijn herinnering, inclusief de keren dat ik hem ongezien voetje heb gezet, omdat hij mij net iets te slim, te braaf, te onderdanig en te alwetend overkwam. Die jongen hoorde daar niet thuis, maar in een meisjespensionaat!

En van dat vlees maakt men Presidenten…..

-o-o-o-o-o-o-o-o-o-

'Ik ben een pessimist wat de menselijke natuur betreft. De mens heeft nood aan hulp van iemand anders, van een norm of van God. Hij komt niet op eigen kracht tot het goede. Als hij zich laat gaan, is de kans groter dat het kwade eruit komt in plaats van het goede'

(De Standaard, 31 december 1988)

'Ik was de primus van de klas maar ook de meest verlegene. Zes jaar lang durfde ik nooit mijn vinger op te steken' (De Standaard, 31 december 1988)

'Diep in zijn hart is de Vlaming een conservatief, iemand die niet van grote of bruuske veranderingen houdt. hij heeft behoefte aan een ruggensteun en een houvast.' (De Standaard, 31 december 1988)

'Het is mijn diepe overtuiging dat de christen-democratie de enige drager is van een aantal waarden die essentieel zijn voor de mens.' (De Standaard, 31 december 1988)

'Mijn grootvader en grootmoeder hielden café in Betekom en als kinderen gingen we daar veel met vakantie. Mijn vader is de eerste van een generatie die gestudeerd heeft en thuis leidden we helemaal geen mondain leven.' (De Morgen, 9 mei 1992)

'Het falen van de mens hebben de katholieken nooit gedramatiseerd. we kennen de zonde, maar ook de genade en de vergiffenis. Dat is het wat ons van de anderen onderscheidt. Zo heeft André Cools ooit gezegd: “Je ne suis pas un Chretien; moi, je ne pardonne pas.,' (De Morgen, 9 mei 1992)

'Ik ben vrolijker dan u denkt. Gerard Deprez heeft eens gezegd dat ik de meest geestige van de Vlaamse politici ben. Maar mijn analyse van de samenleving en de beschaving is niet vrolijk.' (Humo, 19 november 1996)

'Ik heb in mijn leven de dingen altijd gemakkelijk gekregen: directeur van de studiedienst, partijvoorzitter, minister, vice-premier. wellicht ben ik een politiek zondagskind.' (Humo, 3 maart 1998

- voor hij kamervoorzitter, premier en president werd)

'Eén van de grote fouten van onze samenleving bestaat erin dat we geloven dat sociale hervormingen in de plaats kunnen komen van morele hervormingen. Als we wetten hebben gemaakt en structuren hebben gewijzigd, denken we iets te hebben veranderd. Terwijl de problemen grotendeels bij de mensen zelf liggen. Zolang we daar niets aan doen, hebben we niets gedaan.' (Knack, lente 1998)

'Ik verzet me tegen politici die om de haverklap in spelprogramma's opdraven of die het nuttig vinden om een traantje weg te pinken voor de camera's. Dat zou de politici dichter bij de mensen brengen. Ik geloof het niet. Het enige en echte contact is praten met de mensen.' (Gazet van Antwerpen, 26 september 1998)

'Laat de franjes vallen en dring door tot de essentie. Laat de waarheid primeren. De mensen zijn allemaal op zoek naar authenticiteit, naar eenvoud. Dat moeten we weten en erop inspelen.' (Gazet van Antwerpen, 26 september 1998)

'Ik besef dat ik voor sommigen nooit helemaal van het imago van een vroegmiddeleeuwse fundamentalist zal afgeraken. Tegen de karikatuur die bepaalde media van je maken, moet je je hele leven blijven vechten.' (Humo, 1 juni 1999)

'Ik denk dat men moet leven alsof men eeuwig zou leven. Anders neemt men geen initiatieven meer, is men niet levenskrachtig.' (Het Belang van Limburg, 1 april 2000)

'Ik ben er mij van bewust dat men mij soms een cynicus noemt. Ik bestrijd dat. Ik ben geen cynicus, maar mijn humor is soms wel uitermate ironiserend, soms cynisch. Maar een cynicus is iemand die zich in de macht wentelt en daar alles voor doet. Wie cynische humor heeft, doorprikt zoiets met cynisme.'

(Het Belang van Limburg,

1 april 2000)

'Ik geef u een waarschuwing: ken mij niet te goed. U zou van mij kunnen houden. Mensen zeggen mij altijd: “U bent helemaal anders dan u eruitziet., Waarmee ze wellicht bedoelen dat ik “beter, ben dan ik eruitzie.' (Knack, 4 december 2000)

'Ik lijk misschien een zuurpruim, maar ik kan ook leuk doen of emotietjes rondstrooien. Heel veel mensen zijn op zoek naar authenticiteit. In de politiek zoeken ze hetzelfde. Van politici die alleen maar leuk uit de hoek komen, hebben ze inmiddels de buik meer dan vol'

(Humo, 22 april 2003)

'Waarschijnlijk ben ik te gelukkig om een echte dichter te zijn. Het ware dichterschap ontstaat vanuit een tekort of een gemis.' (Het Laatste Nieuws, 23 november 2003)

'Mijn dochters zeggen soms dat er een monnik in mij zit, maar ik heb zeker geen roeping. Er zit misschien een stukje monnik in mij, maar het is ruim onvoldoende om er een leven van te maken. Deze mensen leven in onthechting van het ik. Dat zit niet in mij. Ik heb wel geen jumbo-ego om premier te worden, maar het is voldoende ontwikkeld om in de politiek mee te draaien.' (De Standaard, 4 juli 2006)

'Op mijn veertigste werd ik plots gecoöpteerd. Ik zie mij nog altijd binnenkomen in de Senaat, met die hoge stoelen en al die senatoren. Dat dat moment zo'n indruk op mij heeft gemaakt, geeft wellicht aan dat ik echt naar dat mandaat verlangd had. Tot die eedaflegging was ik een technocraat, toen werd ik een echte politicus.' (De Standaard, 4 juli 2006)

'Ik kan geen 14 uur per dag bezig zijn met politiek. Ik heb daar doodgewoon geen goesting voor. Ik kan dat niet en ik wil dat niet. Ik moet nog andere belangstellingen kunnen ontwikkelen. Ik wil een persoonlijk, familiaal leven hebben. Een keer kunnen zeggen: vandaag doe ik niets.' (Het Laatste Nieuws, 28 juli 2007)

'Mijn buikgevoel zegt me dat ik me het beste voel in de rol die altijd mijn rol is geweest: een soort van “Supreme Counsellor,.'

(Het Laatste Nieuws, 28 juli 2007)

Om te besluiten, even leentje-buur spelen bij een geboren haiku-dichter, onze goede vriend Guvaal van SeniorenNet…Ga daar gerust eens langs.  De Bokma (geestelijk) staat altijd klaar! (http://blog.seniorennet.be/guvaal/ ) Onderstaand pareltje is er eentje waar Hermanneke nog een puntje kan aan zuigen!

Rustige vastheid
regeert over avondland
Er hat es geschafft!

21-11-2009 om 10:49 geschreven door digitalia  

Mijn spontane afkeer voor Roularta heb ik nooit onder stoelen of banken gestoken en ook uitgelegd het hoe en het waarom. Maar verdorie, de tijd heelt alle wonden en na vandaag ben ik bereid af en toe een woordje goeds te vertellen over die haaien.

Veel woorden hoeven er niet aan vuil gemaakt te worden. Geef vooral een uitprint aan al jullie vrouwen en verder zeg ik: Santé!

Alcohol is goed voor mannen

20/11/2009 11:00 KNACK

Elke dag een alcoholische consumptie is goed voor het hart, vooral voor mannen. Overmatige alcoholinname heeft wel nadelige gevolgen voor andere organen.

Mannen die gemiddeld (drie glazen per dag) tot veel (elf glazen) drinken verminderen hun risico op hartziekten met 50 procent. Mannen die minder dan drie glazen per dag nemen, verminderen het risico met 35 procent.

Dit blijkt uit een Spaans onderzoek onder meer dan 40.000 mensen. Het onderzoek was door het Baskisch instituut voor Publieke Gezondheidszorg uitgevoerd in Spanje, omdat mensen daar relatief veel drinken en relatief weinig hartproblemen hebben.

15.500 mannen en 26.000 vrouwen tussen de 29 en de 69 hebben hun drinkgewoontes tien jaar lang gedocumenteerd.

Vrouwen

Bij vrouwen werd wel een positief effect van drank gevonden, maar in veel mindere mate.

De soort alcoholische drank maakte geen verschil.

Waarom alcohol zo goed is tegen hartziekten, weten de onderzoekers niet precies. Ze vermoeden dat een dagelijkse alcoholinname de productie van goed cholesterol (HDL) stimuleert, wat slecht cholesterol (LDL) vervoert. Slecht cholesterol hoopt zich op in bloedvaten.

Slecht voor andere organen

Overigens kan overmatige alcoholinname wel nadelige gevolgen hebben voor andere organen dan het hart. Medische wetenschappers waarschuwen dat mensen die veel drinken weliswaar minder aan hartziekten lijden, maar toch eerder dan gemiddeld sterven door andere problemen , bijvoorbeeld aandoeningen aan de lever.

Elsevier.

21-11-2009 om 08:24 geschreven door digitalia  

Het was met een grimmig bokkenlachje à la Desmet van De Morgen dat ik van regel na regel van onderstaand artikel kennis nam. Een beetje zoals men als bij nectar zou proeven uit een bloemenkelk.. Geleerd bij de bijtjes en de bloemen : zo lang mogelijk laten duren.

Met ‘Victa Causa’ echter moet men altijd opletten. De datums die hij gebruikt zijn dikwijls zo verwarrend. Om maar één voorbeeld te noemen: Karel V (°1500) die weerwraak neem voor Het Belg van Wenen door de Turken in 1683….Hé, denk je dan… Dat kan niet. Heb er een halve dag Wikipedia aan verspeeld (*), om te ontdekken dat Wenen tweemaal is belegerd. Eenmaal in 1529 en de laatste definitieve keer in 1683. Maar verdorie, het is met Wenen 1683 lijk met Poitiers in 732: jaartal en stad zijn één begrip….

Mag ik hier, nu we het toch over datums hebben, van de gelegenheid gebruik maken om hier twee andere datums in evidentie te stellen, die bewijzen dat de Islam een Godsdienst van Oorlog is geweest, altijd al?

Mohammed in Mekka en in Medina: tot max 632 na X. en kop 100 jaar later staan de Moslimlegers gepakt en gezadeld (dus zonder openbaar vervoer) reeds in Midden-Frankrijk, nl. in Poitiers in 732 is de slag al achter de rug…..Werk dus voor Smetje van ’t Gaazetje om die reisroute, inclusief zijsprong naar het Iberisch Schiereiland, te bestuderen…

Verder over de tekst. Ik vind het een fijne vondst (let op de alliteratie). Om in deze Sinterklaastijden te schrijven over de maand die door de bomen schijnt….Vooral als blijkt dat beducht moeten zijn door halve manen….is bijna een sterk vereenvoudigde haiku? niet,

Zie de halve maan / schijnt door de bomen liefelijk / wacht ze op de zon?

Akkoord, dit ‘gedicht’ is wel niet van het niveau van Haiku Herman, maar die is dan ook Herman I van Europa.

Tenslotte, Heer van Fraethem, mag ik U toch laten opmerken dat wij stilaan onze stijl tegenover Smetje van ’t Gazetje zouden moeten verzachten? Straks staat die vent nog op straat. Hij zit nu al op de schuif-af…Een oud spreekwoord zegt dat, we als we niemands brood kunnen geven, wij het ook niet mogen afnemen.  Trouwens, de overstap naar Kerk en Leven zou die nooit overleven!

Alhowel. Langs de andere kant kunt U gelijk hebben. Het beetje kwaliteit dat de DM nog in huis heeft, kan best zo vlug mogelijk verdwijnen…Des te vlugger… U weet wel het ding kan overgenomen worden door een andere wind….

De halve maan schijnt door de bomen

17-11-2009 - Marc Vanfraechem - victacausa

(Iskander).

Wie, zoals Yves Desmet, een essay van drieduizend vierhonderd vijfendertig woorden begint met .“Het langzaam de kop opstekende islamdebat in dit landje...”, geeft meteen twee zaken te kennen: ten eerste dat hij pas uit een lange slaap is ontwaakt, en ten tweede dat hij graag verkleinwoordjes gebruikt, misschien in de hoop dat hijzelf dan wat groter lijkt. Wat Desmet verwijt aan diegenen die al een poos hun warme bedje uit zijn gekomen, is dat ze onder het raam van zijn slaapkamer islamieten staan uit te schelden. Zo kan hij niet verder dutten. Heel begrijpelijk.

Zelf is Desmet in het jaar onzes Heeren 2002 ook even klaarwakker geweest, deelt hij ons fier mee: Dat punt is zeer lang onbespreekbaar geweest, zoals ik zelf mocht ervaren in april 2002, toen ik het, jaren voor de huidige islamcritici zich outten, al had over de problemen van de rot-Marokkaantjes in de grootstad. Maar Yves moet zijn 3435 woorden met een wat suffe kop geschreven hebben, want in 2002 had hij het niet over “rot-Marokkaantjes” maar over “kutmarokkaantjes”, een scheldterm die hij uit Nederlandse kranten opgevist zal hebben toen –dat woord hadden ze ginds op overschot, en het was er op zijn retour. Onze zevenslaper meent nu dat hij een pionier is geweest, en zijn lezers jaren geleden al wakker heeft geschud.

Ja, journalisten en correct citeren! Dat zijn aparte werelden. Iets verderop citeert hij niet zichzelf, maar Sami Zemni, een wetenschapper, zoals men politicologen wel eens noemt: Als mensen van links, zoals Benno Barnard en Wim Van Rooy, beginnen te schrijven dat Philip Dewinter gelijk heeft over de islam, wordt het gevaarlijk. Volgens slaapdronken Desmet kun je dit aldus samenvatten: Zoiets hebben Barnard en Vermeersch vooreerst nooit geschreven, en hun islamkritiek meteen gelijkschakelen aan... Goed, de schuld ligt hier gedeeltelijk bij Barnard, die inderdaad veel schrijft, en dan werk je bij sommigen verwarring in de hand.

Laten we daarom een ander citaat bekijken, dat Yves misschien wél goed heeft: "Het is merkwaardig", liet professor Mark Elchardus onlangs optekenen, "hoe mensen die twintig jaar geleden nog migranten waren, en tien jaar geleden allochtonen, nu uitsluitend als moslims worden aangesproken, zonder dat er eigenlijk iets aan hun leefwereld en overtuiging is veranderd." Hier zou ik de goede professor er op willen wijzen, dat de meeste waarnemers wel degelijk een verschuiving zien in de overtuigingen en gedragingen van de Maghrebijnen en Turken die zich hier hebben gevestigd. Er is onmiskenbaar sprake van radicalisering, en daar zijn ook redenen voor. Vooreerst is die groep nu veel en veel talrijker dan Desmet ons graag wil laten geloven: Volgens demografische berekeningen van het Planbureau zal in 2030 ongeveer 5 procent van de Belgische bevolking van Marokkaanse of Turkse oorsprong zijn. Dit is een manifeste leugen, misschien tot stand gekomen door het trucje met de term “nieuwe Belgen” toe te passen op de kinderen van allochtonen. Die blijven dan netjes buiten de statistieken. In werkelijkheid is het percentage allochtonen vandaag een stuk hoger dan de ridicule 5% van het Planbureau. Als een journalist zulke cijfers al ernstig neemt, wordt een zinnig gesprek moeilijk. En ten tweede brengt dat mee dat die mensen zich ook als groep gaan opstellen, met groepsrechten, ingaande tegen die van de bestaande maatschappij, en overigens tegen het grondwettelijk gelijkheids-beginsel.

Maar daar blijft het niet bij. Desmet verwijt aan mensen die daadwerkelijk iets hebben gelezen over de islam ...dat zij over de islam iets gelezen hebben: Barnard en Vermeersch argumenteren vaak op basis van een exegese van Koranfragmenten. In dat boek vind je inderdaad nogal gruwelijke voorschriften en fragmenten, dat heeft het met het Oude Testament gemeen Zoals op Desmet na iedereen weet, bevat het Oude Testament –hij zal dat nog niet vaak ter hand genomen hebben, vermoed ik– ...bevat het histories en verhalen over wat vroeger was gebeurd. Die vertellingen kunnen inderdaad wreed zijn. Maar voorschriften zijn het niét, en dat is het verschil met de koran –die Yves evenmin al vaak heeft gezien, vermoed ik. In de koran namelijk, zijn zulke wreedheden gedragsregels, voorschriften. En die worden ook opgevolgd, niet in de eerste plaats door de achterlijke islamieten in hun thuislanden (dar al islam), maar wel door diegenen die in het Westen (dar al harb: het huis van de oorlog) een opleiding genoten hebben. Misschien kan de brave Elchardus hier ten behoeve van Yves wel een illustratie geven? al zal hij dan noodgedwongen over een gedragsverandering bij de islamieten moeten spreken.

God! Desmet is te repetitief om hem volledig onder handen te nemen, en om hem ernstig te nemen is hij te slordig. Wat moet je als lezer bijvoorbeeld denken, als je de naïeve knaap ziet schrijven: De moslimcultuur rond het Alhambra was in de vroege middeleeuwen de meest vooruitstrevende en open samenleving die er destijds bestond, en het katholicisme was niet zo lang daarna verantwoordelijk voor de inquisitie. Dat die mooie en verdraagzame cultuur van Andalusië enkel een vroom XVIIIde E.'s verzinsel is, weet ongeveer iedereen die al eens een boek heeft gelezen dat niet van Lucas Catherine afkomstig is. Maar dat de Vroege Middeleeuwen zó laat vielen, wist werkelijk nog niemand.

Het is moeilijk praten met iemand die de betekenis van zijn eigen termen niet snapt

(*) Wikipedia is lijk een verleidelijke mooie vrouw. Beiden laten iets miniems zien en lokken U dan altijd verder mee. Van Alhambra naar Wenen en van Granada naar Alfred & Isabella….Jongens ik kan mij de wereld zonder Wiki (en zonder mooie vrouwen) niet meer voorstellen. Wiki is noig slimmer dan de Sint en dan de Belastingen samen. Die weten nu eens werkelijk àlles! Is dat geen oneerlijke concurrentie met God-de-Vader?

20-11-2009 om 16:11 geschreven door digitalia  

Ziehier wat copieerwerk.

Proficiat Herman!

De Europese staats- en regeringsleiders hebben premier Van Rompuy gekozen als vaste voorzitter van de Europese Raad. Dat is een grote eer voor het land, voor onze partij en voor Herman zelf. Herman Van Rompuy zet daarmee de lange traditie verder van christendemocratische leiders die hun stempel drukken op de Europese integratie. CD&V wenst hem van harte proficiat. Wij zijn Herman dankbaar voor alles wat hij heeft gedaan voor het land en voor de christendemocratie. We wensen hem veel succes in zijn nieuwe functie. Europa is in goede handen.

Zijn vertrek uit de Belgische politiek betekent dat we binnenkort een nieuwe eerste minister krijgen. Wat ons betreft lag en ligt het premierschap bij CD&V. Het is belangrijk om geen tijd te verliezen. Ons land gaat nog steeds gebukt onder een internationale economische crisis. Het is dus niet het moment om te treuzelen of politieke spelletjes te spelen. CD&V zal in elk geval zijn verantwoordelijkheid opnemen. Er is een regeerakkoord en het engagement van 5 partijen om dat tot 2011 uit te voeren. Wij respecteren dat en vragen van de coalitiepartners hetzelfde.

Het initiatief voor de aanduiding van een nieuwe premier ligt nu in eerste instantie bij de koning. CD&V kan daarover momenteel weinig publieke verklaringen afleggen. Wat we te zeggen hebben, zullen we aan de koning zeggen. Wij zijn op alles voorbereid, maar we spreken niet voor onze beurt.

De inhoud van het beleid is hoe dan ook belangrijker dan de vraag wie welke rol speelt. De uitdagingen zijn immers groot genoeg: de begroting, de economie, de hervorming van justitie, de communautaire dossiers… Dat alles goed aanpakken zal altijd onze eerste prioriteit zijn.

Marianne Thyssen
Voorzitter CD&V

Adriaan Roland Holst: "Ik vraag geen oogst. Ik heb geen schuren. Ik sta in uwen dienst zonder bezit. Maar ik ben rijk in dit: Dat ik den ploeg van uw woord mag besturen".(De man himself)

Velen, ook binnen zijn eigen partij, vragen zich af of ze dan te maken zullen krijgen met een gelouterd man (=Leterme). Maar evenzeer is de kans reëel dat een man met een levensgrote rancune en behoorlijk wat wraakgevoelens zich zal willen revancheren op al diegenen die hij de schuld geeft van zijn eigen mislukkingen. En dat betekent voor dit land dikke miserie. (Yves Desmet)

Van Rompuy, de premier van 10 miljoen belgen, wordt nu de president van 500 miljoen Europeanen, ofwel van België-in-het-groot : een figuur dat de wensen en wenken van de grote staten zal uitvoeren zoals hij hier de wensen van de rumoerige Franstaligen zoveel mogelijk inwilligde.(Angeltjes)

En nu is’t aan mij.

De sterren zijn niet uit hun baan gegaan, en de wereld niet uit zijn as. Per 1 januari 2010 zal Europa een President hebben, en het zal een Vlaming zijn. Een nieuw  begrip dus in de Geschiedenisboeken en op het wereldtoneel. Naast een Paus, een President van Amerika en ander Schoon Volk is er nu een President van Europa.

Vermits de man niet eens verkozen is door het volk, noch als Premier, noch als President, maar door het clubje van omhoog gevallen kaviaar-socialen met een democratisch petje op, zal Digitalia zich daarmee verder niet bemoeien. Hij heeft genoeg aan één slapeloze nacht!

Inderdaad, ik heb de vertoning van de aanstelling, gisteren avond, voortijdig afgeknepen en ben met een goed boek naar bed geweest. In een poging om als een struisvogel mijn kop in het zand te steken. Tegenaan de morgen ben ik ontwaakt, en wist het : het was maar een droom…..

Een jaar verder. 1 Januari 2011. Haiku Herman heeft in de Europese Raad medegedeeld op zijn eigen onnavolgbare frigo-stijl, dat het land b. opgehouden heeft te bestaan, zodat Europa nu twee lidstaten meer zou tellen. Deze belgische rekenkunde, (-1 +1 + 1) eerst op ongeloof onthaald, werd echter met eenparigheid van stemmen goedgekeurd. Het volstond dat Barosso voor rekende dat twee lidstaten méér bijdarge betalen dan één, en de discussie was beslecht.

In het land zelf was deze zaak vanzelfsprekend niet zo simpel verlopen. Maar na één jaar Leterme als Premier waren beide landsgedeelten het er over eens: zo kon het niet verder.

En met de geheime diplomatie hem eigen, had Haiku Herman de zaak naar zich toe getrokken. De pers kreeg alleen te horen, dat Bruxel voortaan Europees grondgebied was en dat de totale Staatsschuld meteen niet meer bestond. Verder veranderde niets. Zelfs de trams bleven rijden. De Vlaamse Staat had zijn lang verbeid zelfbestuur en de enige wijziging bestond er in dat de Vlaamse Minister-President voortaan kortweg de Vlaamse President zou zijn. Sarko intussen hield zijn beslissing voor de annexatie van Wallonië nog altijd in beraad. Hij wilde dat paard inderdaad eerst zijn gebit inspecteren, want hij kende zijn spreekwoorden!

Kijk, moeilijker dan dat, was het allemaal niet geweest. Vanzelf sprekend, dacht ik, ziedaar als een fiere Vlaming zich eens roert en de koe bij de horens vat!…..Het speet mij, in mijn droom, oneindig diep dat ik de Christelijke, Democratische en vooral Vlaamse partij altijd zo neerbuigend heb behandeld…PLUS EST EN VOUS, dacht ik, en daarop werd ik wakker. Niet in de Raadszaal van een oude Vlaamse stad, maar in bed. Nat van het zweet. Dat beetje koorts, zei later de Dokter, zou niet lang duren, want de Internationale Pers bood werkelijk voor elk wat wils. Zo was eindelijk, na 70 jaar, een waardige opvolger voor de vroegere Reichskansler Adolf Hitler, patroonheilige van Europa, gevonden, en het was verdorie een Devote Vlaming….

Pssst

Ik ben er nog niet aan uit. Moet Albèr nu echt rechtstaan voor Haiku Herman? Of Herman voor Albèr?

Ach waarom heeft men gekozen voor de benaming ‘president’! Keizer van Europa zou beter geweest zijn. Dan was de kwestie van het protocol tenminste duidelijk! ..

De titel ‘Paus’ zou nog beter geweest zijn, of Groot Moefti. Maar dat kon voorlopig niet, door de scheiding van Kerk en Staat. Maar daar wordt aan gewerkt…..

20-11-2009 om 10:57 geschreven door digitalia  

Exit Tuur van Triestendael. Is naar een andere dimensie overgegaan. Heel zeker voor altijd en nog veel langer.

Hij is, waarschijnlijk met spijt in het hart, zijn vrienden van de Propagadastaffel van de Socialistische Internationale voorafgegaan, om hen aldus de weg te bereiden van alle vlees. Wij buigen het hoofd, pinken dievelings een traan weg en monkelen zo een beetje bij de herinnering aan zijn ongewilde heldendaden die nacht van de ‘Herald of Free Enterprise’. Het was koud die nacht, en de ploeg in Zeebrugge, inderhaast uit bed getrommeld, geraakte maar niet op antenne. Tuur stond te vloeken en te trappelen en ook op die manier is hij nu onderuit getrokken. Zoals gezegd, voor altijd.

Het staat, vooral sedert euthanasie (naast abortus) in de mode maar ook in de wet is geraakt, maar vooral, en nog veel vroeger, sinds de geboorte van het ‘nihilisme’ rondom de anti-conceptiepil en de verder nog bekend staande goede dingen uit de jaren ’50-’60 §zoals Tuur zelf in zijn opgroeien), het staat dus ‘chick’ en getuigt vooral van de juiste graad van progressiviteit, om van een ordinaire zelfmoordenaar een heilige te maken die ‘uit het leven is gestapt’…en aan wie men ‘het beste toewenst in de eeuwige jachtvelden…..

Het staat iedereen vrij de ‘beschaving van de Dood’ te promoten, goed te praten of te sublimeren, met ‘daarbij een waarheidsdrang en zucht naar het schoon en het goed’ te beschrijven. Waarbij ik onwillekeurig bij mezelf denk: ‘Tiens Tiens…het bloed kruipt waar het niet kan gaan’. Want ‘schoon en goed’ zijn twee begrippen die bij het Leven horen. Of bij het sterven, wanneer ‘gij die komm’rend sterven moest en vader waart en mij leerde leven, en mij teder leerde leven, en toen gij stierf, wat late zon op Uwen baard’.

‘De boer die sterft’ van Karel Van de Woestyne (zie http://users.telenet.be/louis.jacobs/Vandewoestijne.html  is eveneens een stukje poëzie die we allen, ook in die van het Atheneum in Antwerpen,  in de jaren ’50 op ons bord kregen: dat is pas waardig in het eeuwig leven inslapen….Het zoete leven herdenken en herbeleven, en getroost door dat alles, zachtjes wegglijden….

Laten wij bij de feiten blijven.

Van Wallendael was een partij-beest wiens ‘trouw’ hem heel zijn leven vooral geen windeieren heeft opgeleverd. In Ieper zouden wij zeggen: ‘Omwille van het smeer, likt de kat de kandeleer’…..Hij bleef, tot ver over de grens van het redelijke, trouw, daar waar hij, met het scherp verstand dat toch het zijne was, al lang wist dat hij geheel zijn leven achter de verkeerde vlag had gedanst….Hij was dus een hypocriet van de bovenste plank en dat was zijn volste recht. Getuigt het echter van eerlijkheid, van rechtlijnigheid, van geloofwaardigheid?

Ondergetekende zal niet antwoorden, want hij is ook maar een mens. En, ik weet het, van de doden niets dan goed, zelfs niet van mijn schoonmoeder en dat was bij leven een heks. Ook ik kan, in volle overtuiging zeggen: ‘dat hij rustte in vrede’. In de grond is het nog zo gene slechte…..

Neen, voor bepaalde typeS van het menselijk ras bestaan er geen Eeuwige Jachtvelden, maar Eeuwige Vergetenheid. Hun leven is één leugen geweest, even zo goed tegenover de buitenwereld als tegenover zichzelf. Ik zou zelf zeggen: ze volharden in de boosheid. Want de ‘dierbare overledene’, wiens roem voor een paar dagen onmeetbaar groot zal gewest zijn, heeft bijvoorbeeld nagelaten stelling te nemen in de zaak van de hoofddoeken. Al heeft hij geweten dat de multiculturele rode samenleving die het socialisme moet redden, een utopie was gebleken…Hij moet nog Lucas Vander Taelen in Molenbeek op de fiets, gelezen hebben, en misschien zelfs de tirade van GooSSens tegen Desmet hierover….Misschien is dit wel het ultieme duwtje geweest die hem er over de grens getild heeft, om ‘uit het leven te stappen’.  Zonder standpunt in te nemen. Laf. Laffer. Lafst.

Niet de sluipende kanker, maar de ultieme ontgoocheling…was de directe aanleiding, want daartegen helpt geen lievemoederen….

Och Hugo Claus, de Grote Roerganger, is hem voorgegaan in het ‘uitstappen’ en hij volgt de (of gaat voorop) vele andere publieke figuren uit de sport of de amusementswereld…Zij werden op de wereld gegooid buiten hun medeweten en gedragen zich daarnaar…..

Op mijn jaren moet ik in ’t Pallieterke wekelijks meer en meer overlijdensberichten van bekenden lezen, van mede-strijders voor Vlaanderen. Zij ‘stapten niet uit’ maar bleven ‘aan boord’ als levende getuigen, tot hun laatste adem, pal staan  voor hun ideaal. Van hen kan bijaldien geschreven worden :’Hier liggen hun lijken als zaden in ’t zand – Hoop op de oogst, O Vlaanderenland’.

De Triestendaels? Cremeren. Uitstrooien. Vergeten. Het is hun eigen vrije laatste wil. Weer een nutteloos mensenleven dat voorbij is.

De produndis clamavi ad te Domine…..Voor de zielezaligheid van allen die vrijwillig ‘uit het leven gestapt’ zijn, in nu in hun hemd naar de Eeuwigheid onderweg zijn, vraag ik U, O Heer, Uw barmhartigheid. Zelfs als ze die niet willen. Want het zijn allen Uw kinderen….Zelfs een Tuur van Triestendael…de Man van de Aangekondigde Dood…..aan wie zelfs de alles zaligmakende morfine op ziekenfondskosten niet meer besteed was.

20-11-2009 om 08:52 geschreven door digitalia  

De modernste manier van autorijden zal weldra niet langer autorijden zijn, maar rekening-rijden zijn. Het gonst overal van de geruchten en bij onze Noorderburen staat men op het punt om nòg een Ei van Colombus te ontdekken: de alles-in-één-GPS.

Die beheert zowel Uw bankrekening voor de afgelegde kilometers snelweg + sluikweg + stadcentra + parkeergeld + parkeerbonnen voor verkeerd parkeren, maar ook voor alle andere begane  en nog te begane overtredingen, die U dus zo zelf bij de hand hebt en onder controle. Uw bewegingen worden voor elk individu apart allemaal opgeslagen, afgerekend en n kaart gebracht door de Overheid, en bewaard.  Bent U een doodgewone brave en vooral hardwerkende burger, dan is U verzekerd van een gewaarborgde uitgavenstaat. Want: lees hieronder alles over de bestraffing.

Bent U echter een ander soort burger, een van de soort die gewoonlijk in de rechtszaal niet in het publiek zit noch tussen de magistraten, maar op dat speciaal bankje, of bent U iemand die ons penitentiair systeem van binnen-uit door en door kent, of GodAllah beware ons, bent U een aangespoelde onderontwikkelde mee-eter, pas dan heeft de Overheid geen problemen. Alles in één keer onder de mat!

Neen, men heeft geen probleem met Uw kredietwaardigheid, Niet met Uw ernst of Uw doorzettingsvermogen, maar met Uw privacy. Om het met de woorden van de Grote Waalse Aagespoelde Gestrikte Staatsman en mee-eter te zeggen, als ‘PD’ heeft er niemand zaken wie naast U in de auto zit. Bij deze uitdrukking, als wettelijk tegenargument om geen foto’ van flitscamera’s toe te laten, hoort wel de bemerking dat gezegde politicus bekend staat als homofiel.  Dat er ooit een politie-rapport zou bestaan hebben, die deze persoon beschreven heeft als liggend in een auto langs een verlaten landweg met 2 minderjarige knapen met de broek tot op de enkels, behoort tot de roddelpers die erop uit is PS-kopstukken te beschadigen, vermits betrokken agenten uit de Dienst geweerd werden. Die knapen waren namelijk pas terug in de auto, nadat ze buiten even geofferd hadden voor de vruchten des velds. En met zo’n bagatellen probeert men een ernstig (links) politicus schade te berokkenen!

Nadeel is natuurlijk dat deze figuur met de ver-italiaanste Bijbelnaam Elias alleen maar regeert onder de Moerdijk. Erboven heersen voorlopig andere potentaten, in afwachting dat Het Blond Gekuifd Gezond Vertand eindelijk verkozen wordt….Dus nu terug naar Het Vrije Volk.

Vandaag werd onderstaand artikel, dat ik gisteren door de buis sleurde, gecorrigeerd opnieuw gepubliceerd. U moet het lezen, het is duimen en vingers van af te likken. Inzonderheid de passages over de bestraffing zijn de moeite waard. Ze leren ons, hoe de Linkse Kerk er ook in deze materie van uit gaat, dat de samenleving maakbaar is. Zouden de Heren Stalin, Hitler, Mao, Pol Pot en anderen dan toch gelijk gehad hebben?

Mijn persoonlijk grootste opmerking en vooral die van mijn (lieve) zeer praktisch ingestelde vrouw, inzake die GPS-strategie echter is zeer eenvoudig maar louter technisch. Die nooit-ofte-nimmer onklaar te maken of te manipuleren GPS….stond die wel op mijn wagen? En zat IK wel achter het stuur, en niet een zekere Al Capone…..of een of ander geflipte gangster? De Nederlandse Raad van State schijnt daarover reeds, lang vòòr ons, geoordeeld te hebben (let op de mooie pampering)

Kritiek is er onder meer op de op satelliettechniek gebaseerde heffing en de betrouwbaarheid ervan. Volgens de raad ademde het voorstel een „sfeer van onfeilbaarheid van de techniek” die niet onmiddellijk gedeeld wordt.

Pinokkio vertelt u wat moois

H. NUMAN - 17 NOVEMBER 2009

Over twee jaar gaat u minder belasting betalen. Als u de (dan) wettelijk verplichte GPS in uw auto heeft geïnstalleerd, gaat u stap voor stap minder wegenbelasting en BVB betalen, en slechts 3 cent per kilometer tikt de staat voor u af. Mooi, he?

Ik heb meer van dat soort sprookjes gehoord. Over een knaap in Judea die water in wijn veranderde, bijvoorbeeld. Of een zekere Jan-Peter die zich aan de uitslag van het EU referendum zou houden. Wat denkt u van deze? Vanwege de grote economische problemen betaalt u slechts tijdelijk een kwartje extra brandstofaccijns. Dat “tijdelijke” kwartje? Dat zijn inmiddels 55,675 echte centen van toen, tussen haakjes.

Tot mijn stomme verbazing hoor ik eindelijk een bewindsman eens de waarheid vertellen. Eurlings is geen domme man en weet donders goed dat zo'n draadloze controle moeiteloos buiten werking te stellen is.

Wel, daar heeft hij wat op gevonden: we gaan gewoon draconisch straffen. Dat zal die domme proleten manieren leren! Als u al dan niet expres of per ongeluk het belastingapparaatje buiten werking stelt gaat dat u vlot een half tot meerdere jaren salaris kosten als bekeuring. Eurlings trapt u ook graag een half jaar de bak in. En als toetje: uw strafblad blijft minstens 10 jaar staan. Simpel. Eenvoudig. Effectief. Verkracht regelmatig een complete kleuterschool en je krijgt hoogstens 200 uur schoffelen. En alleen als u een slechte advocaat en een rechter met een spijker in z'n kop treft.

Met andere woorden: het kabinet en de hele linkse kerk hebben totaal geen enkel probleem met super zwaar straffen. Heeft u één onvertogen woord gehoord? Eén kamerlid van GL - CDA - SP - D66 - PvdA - CU die tegen Eurlings zegt: meneer de minister, dit soort waanzinnige straffen kan gewoon niet. We wonen niet in Afghanistan of Saoedi-Arabië!

Maar wel klagen als Wilders zeer terecht zegt dat er veel harder opgetreden moet worden tegen veelplegers. Dan staat links Nederland recht overeind in hun geveinsde verontwaardiging. Keihard straffen helpt dus blijkbaar wel degelijk. Fijn dat Eurlings dit namens het kabinet toegeeft. Dat maakt het een stuk gemakkelijker voor het komende kabinet Wilders om orde op zaken te stellen.

U gaat slechts 6,81 cent per kilometer betalen, oplopende tot 15,21 cent per kilometer. (Gecalculeerd in echt geld, niet in pleuro's.) Plus de rest. 59% van de automobilisten zou er op vooruit gaan. Beste minister, gelooft u het zelf? Kom nou toch!

U schoot zichzelf twee keer in de voet tijdens de presentatie van uw ludieke plan. Eerst vertelde u de kamer dat alternatieve routes, ook wel sluip-routes genoemd, extra belast gaan worden. Iemand die niet in de file wil staan moet daar maar voor bloeden. Ten tweede liet u de kamer weten dat met dit systeem 100% snelheidscontrole mogelijk is.

Denk eens even na. U rijdt achter een vrachtwagencombinatie naar Groningen. Die combinatie rijdt toevallig ook naar Groningen. Met een snelheid van 89,9 km per uur. Dit geeft u twee mogelijkheden. Je geeft een dot gas en passeert die vrachtwagencombinatie. Dat kost u tenminste € 50. Per keer dat je inhaalt. Waarschijnlijk flink wat meer. Of je blijft achter die vrachtwagencombinatie hangen tot aan Groningen.

Dat lost inderdaad het fileprobleem op. Je treitert gewoon de mensen hun auto uit. Telt u voor de grap eens hoeveel keer u tijdens een lange rit inhaalt. Elke keer moet u € 50 tot 150 aftikken. Dat gaat aardig oplopen als je van Den Haag naar Groningen rijdt. Een modale werknemer rijdt zo een compleet maandsalaris weg op een rit. Hoeft hij die GPS niet eens voor uit te schakelen.

Dan dat ontzettend domme geleuter over “eerlijker betalen”, “de burger is er goedkoper mee uit”. Wees nou eens eerlijk. Als de regering een belasting vermindert verhogen ze direct een andere om het verlies goed te maken. Of ze verzinnen gewoon een nieuwe belasting.

Vraag eens aan collega Klink hoe hij denkt het rookverbod goed te gaan maken. Mensen die roken, staatsloten kopen en autorijden zijn de grote inkomstenbronnen voor de staat. Als de antirooklobby haar zin krijgt met een totaal verbod op tabak, dan moet Klink op een of andere manier toch 4 miljard zien te vinden. Want dat verdient de staat aan de 30% van zijn onderdanen die roken. Gaat u er maar rustig van uit dat iedere Nederlander, dus ook de 70% die niet rookt dan € 250 per persoon extra mogen ophoesten. En dat gaan u en uw opvolgers dus ook doen als er minder auto gereden wordt. Lieg potverdomme nou eens een keer overtuigend!

Eurlings maakt deel uit van het Gristen-rode kabinet dat zich graag schuldig maakt aan heling. Staatssecretaris de Jager koopt namelijk bedrijfsgeheimen verkregen uit criminele handelingen om op die manier een paar zwartspaarders erbij te lappen. U mag dat niet doen, maar de overheid wel.

Zijn baas is aan niemand verantwoording schuldig. Die geeft op 1 december 2009 onze soevereiniteit op zonder dat dit zelf maar besproken is in de tweede slaapkamer, laat staan dat beide slaapkamers er over vergaderd hebben.

Meneer Donselaar? Komt er maar in! Is dat niet een kenmerk van rechts fascisme? De wet op iedereen toepassen behalve op jezelf? De leiding die aan niemand verantwoording verschuldigd is? Absurd hoge straffen eisen? Hallo ... meneertje Donselaar ... bent u daar nog?

Kortom: als u Eurlings gelooft, dan heb ik nog een religie van tolerantie en vrede voor u in de aanbieding.

H. Numan

Reageren? Dat kan op het Pim Fortuyn Forum
Bezoek ook eens het Dutch Faith Freedom Forum

o-o-o-o-o-o-o-

Boeketje Digitalia

(weggeplukt uit de hof van de oude Geppetto in Collodi (Toscane)

Dienstmededeling.

Meisjes en Jongens, die Hollanders van Het Vrije Volk zijn werkelijk door en door flinke boys! In een haai en een draai kwam er reactie op mijn gezaag over met mij e-mail niet binnen geraken op het Forum Pin Fortuyn. Juist, wisten ze, dat komt door de vele spam, we zijn niet crazy. We doen er wat aan, omdat het voor jou is!

Besluit: wij, de niet-spammers, geraken binnen bij dat Forum, via een klop op de deur bij HVV….Zeg maar dat U het van mij heeft. Leest en verspreidt dus Het Vrije Volk. Zo heeft U iedere dag iets nieuws om tussen Uw boterham te leggen! Want wie HVV leest, heeft lak aan de Oude Media!

Carlo Collodi, de schrijver van Pinokkio en Walt Disney ter ere:  Pinokkio vertelT nu wat hij gisteren ook al heeft vertelD…./

19-11-2009 om 17:02 geschreven door digitalia