"verdorvenheid, vooral ontaarding van de gevoelens en driften zodat men behagen schept in de dingen die men afschuwelijk vindt".
Een mond vol.
Je kan er zich niets bij voorstellen? Dan best een pakkend voorbeeld geven.
Het Laatste Nieuws 16 september: de Sportkrant (in een lettertype dat normaal voorbehouden is voor de ontploffing van DOEL VIJF)
WEEKLOON VAN RUIM 25.000 Eden Harard (23) Een opwaardering van een prestatiegericht topcontract bij Chelsea
Jawel, dat is dan perversiteit in de letterlijke betekenis.
niets menselijks is die jongen vreemd.
Moeten we het dien Hazard kwalijk nemen? Bijlange niet. Ziedeens hoe'n ideale vader.
Moeten we het Chelsea kwalijk nemen? Die sprinkhaan kapitalist voert hier gewoon zijn nummertje op .
Wie is er dan de pervers? de superlatieven aaneenreigende journalist, en (sorry) ook de man op de tribunes die "behagen schept in de dingen die men afschuwelikjk vindt"
Zo leer je omgaan met taal.
Volgende keer hebben we het over OBSCEEN. (mijnheer Dufour, maak u klaar)
In mijn tijd was dat Monopoly of Mens erger je niet. Of Cluedo of Rummikub.
of
Nu is er de BULLSHIT BINGO
Bullshit Bingo,
Voor dit spel is er nodig een belangrijke vergadering over een belangrijk onderwerp met belangrijke mensen (heel graag professoren) die er het belangrijke woord voeren.
Aan de deelnemers wordt gevraagd telkens hij/zij het gebruik van nietszeggende woorden of uitdrukkingen hoort, dit discreet op zijn scoreblad te noteren.
Zodra een deelnemer vijf BULLSHIT woorden op zijn scoreblad heeft mag de gelukkige rechtspringen en "BULLSHIT" roepen. Dan wint hij/zij die manche. Wie eerst drie manches scoort wint het spel.
Bedoeling is dat er ook een Nationale Bullshit Federatie (NBF) wordt opgericht waar de resulaten worden bijgehouden en ook de records worden genoteerd. Het wordt dan een spannend concours tussen de verschillende sectoren zoals: politiek, sociale sector, economie, marketing, management, filosfie, theologie, cultuur, media, ecologie, geneeskunde, psychologie, climate change, UFO's enz. Enfin iedereen is kanidaat BULLSHIT deelnemer.
Alleen wordt de SPORT principieel van deelname uitgesloten omdat elke verdere concurrentie slechts over de tweede plaats gaat.
alweer een iets te lange post, maar het is zo'n spannend verhaal dat ik het niet korter kan maken, dus... als je de moed hebt...
Heeft u zich al eens laten verleiden tot het invullen van zon "Tevredenheidstest"waartoe men u permail uitnodigt?
Vijftien minuutjes van uw tijd, meer vragen we niet, gewoon om onze diensten nog verder te perfectioneren.
Wel, ik heb in een onbegrijpelijke toestand van zwakte me laten verleiden tot zon vijftien minuutjes van mijn tijd. Met name aan een TEVREDENHEIDSTESTvan TELENET.
TELENET, geen woord kwaad van Telenet, is graag geïnformeerd omtrent de appreciatie van zijn diensten door zijn cliënteel.Ik zou daar ook benieuw naar zijn: doen wij het goed in hun ogen.
En dus een TEVREDENHEISTEST per mail. Dat doen ze niet zelf , dat wordt geoutsourced aan een gespecialiseerde firma, in dit geval IPSOS dat met zijn logo mee bovenaan de test staat. Rappekes eens gaan Googlennaar Ipsos. Dat is in geen geval een kleine jongen, Europese speler met veel tatatataaa en Engelse woorden,en voor Telenet is het beste amper goed genoeg. Dus IPSOS .
Ik heb me dus in die IPSOS testbegeven.
Ik begin met mijn conclusie: de man of de vrouw die erin slaagt deze test tot het einde in te vullen, daar maak ik mij zwaar zorgen over. Die man is zwaar autist. Obsessief gestoord.. Ik stortte in na de 28ste vraag.
Ik verklaar mij nader.
Gewoon een bloemlezing doorheen de vragen: - Hoe tevreden bent u van de diensten van Telenet>>keuze van 1 tot 5 - Zou jij Telenet aanbevelen aan vrienden kennissen >>keuze van 1 tot 10 - Zou jij zelf, indien je opnieuw moest kiezen, weer voor Telenet kiezen >>keuze 1 tot 5- - Zou jij bereid zijn meer te betalen voor Telenet dan voor een concurrent>> keuze 1 tot 4 - Heeft u het gevoel dat u voldoende geïnformeerd bent over aanbod Telenet>> keuze 1 tot 5 - Zou jij overwegen in de nabije toekomst weg te gaan bij Telenet>> keuze 1 tot 5 - En als je zou overstappen naar wie zou je dan overstappen >> keuze uit 7 plus vakje nog andere - En als je zou overstappen waarom zou je dan overstappenHier moet je een tekst schrijven
En dan volgen nog product per product dezelfde vragen met telkens die schalen van 1 tot 10
Om horendol te komen.
En dat blijft maar komen.Zou je, en indien je zou, zou je dan, en waarom zou je dan, en indien je niet zou enz ? En altijd die schaal van 1 tot 5 of 10? Ze leggen dat uit dat je in die 10 keuzes ruimte krijgt voor de nuances die je in je antwoord wilt leggen.
Van nuance gesproken.
Ik blijf erbij dat in dit soort enquêtes ik NOOIT de optie vind van het antwoord dat ik wil geven. Dat varieert van:dat hangt er van af, de ene dag wel de andere niet, mij nog nooit de vraag gesteld, geen flauw idee, dat vind ik totaal irrelevant, dat interesseert mij geen bal, ik vind dit een onnozele vraag, , ik krijg de indruk dat jullie serieus met mijn k.... aan het spelen zijn .. En ik mag alleen kiezen tussen 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 .
Ik ben gestopt maar blijf natuurlijk met wat vragen.
Hoeveel zou IPSOS voor zoiets factureren?Wat mag dat kosten? Heeft zo'n IPSOS boy al ooit eens zelf zo'n test tot het einde doorgemaakt?
En als TELENET nu eens zijn tarieven verlaagde met het bedrag van die factuur? (tevredenheid zeker 9) En ik zou dan doodgraag ook eens dat eindrapport lezen wat die IPSOSmannen bij de factuur voegen Zeker een vuistdik boek op glans papier uitpuilend van verblindende diagrammen en grafieken. En vooral wat die Telenet gasten daar dan mee aanvangen.
bijv. "Ons onderzoek wijst uit dat 13,86 % van de bevraagde (autisten) zou naar Mobistar gaan als ze zouden besluiten te veranderen." En dan? Of: uit ons onderzoek blijkt duidelijk (zie grafieken achteraan) dat slechts 6,34% een 8 (redelijk ontevreden) invult op de vraag upperdepup. .
dat soort werk
Het doet medenken aan een grapje uit mijn jeugd waar ik toen vreselijk kon om lachen. Ook een enquête. Lust uw broer choco Ik heb geen broer Maar als je een broer zou hebben, zou die dan choco lusten
Daar doet het sterk aan denken. Toch benieuwd naar de prijs van de diensten van zon befaamd onderzoeksbureau. Dan begin ik er ook een.
Zijn we nu collectief ZOT geworden? uw antwoord graag op een schaal van 1>10 ; 1 gewoon zot 2 zotter 3 nog zotter 4 zorgelijk zot enz....
Ik heb al jaren, ergens onderaan in een kleerkast, een grote schoenendoos staan waarin ik alles deponeer waar ik niet direct weet wat mee aan te vangen, maar wat ik te kostbaar vind om zomaar weg te gooien.
Ik ga daar regelmatig eens wat in rommelen.
Als kennismaking twee (oude) quotes van Rik Torfs
1. Over de vorige paus zei rector Rik
Soms heb ik de indruk dat de paus te geleerd is om slim, en te cerebraal is om warm te zijn.
2. twee misvattingen over rijk en arm
En onthouden dat armoede geen deugd is net zomin als rijkdom een misdrijf is.
Ik denk dat je met deze twee citaten voldoende denkstof hebt om de rest van de week door te komen. Of aan de toog het gesprek "eens op iets anders" te brengen.
Nee natuurlijk, jij bent als bezoeker van OPUS1932 zelf slim genoeg. En toch ik kan het niet laten. Een waarschuwing dus. Meer niet.
Ik krijg in ieder geval de kriebels van de geijkte uitdrukking in 101 contexten: (overvloedig) wetenschappelijk onderzoek heeft uitgewezen en plots dooft bij iedereen elke aanzet tot het fronsen van de wenkbrauwen. Ja als overvloedig wetenschappelijk onderzoek het aantoont wie ben ik dan? Het lijkt wel een toverformule.
En nooit iemand die nog even doorvraagt: welk onderzoek, wie waren die onderzoekers, wat is daar juist onderzocht, in welke context, en is er dan geen onderzoek dat het tegengestelde aantoont (hoogstwaarschijnlijk wel) en vooral: wie betaalde (kocht) het onderzoek?
Ik stel bij mezelf vast, uit mijn onderzoek blijkt dus, dat ik de meeste van de onderwerpen voor mijn Blog bijeenscharrel tussen droom en wakker worden. In mijn soestijd.
Niet alleen mijn Blog teert daarop, maar ik ondervind dat ik in die toestand bijzonder creatief kan zijn. Ik los dus nogal wat problemen op in horizontale houding. En het gebeurt dat ik klaar wakker kom en opsta om mijn creatieve invallen op te schrijven.
Eigenlijk weten we bitter weinig over onze breinactiviteiten tijdens onze hele en halve slaap. Natuurlijk dat daar hopen onderzoek en experimenten zijn rond gebeurd, maar het brein van een wakkere bewuste mens is al zon kluwen, laat staan het brein van een slechte slaper.
Zo krijg ik van Walter, altijd diezelfde Walter, een artikel uit de De Redactie van de VRT/Wetenschap, met als titel: Ons brein is in onze slaap actiever dan we denken. Een Britse en een Franse onderzoeker zijn er in geslaagd een proefpersoon (een proefslaper dus) bepaalde eenvoudige opdrachten te doen uitvoeren en konden via de scanner dan merken dat dat behoorlijk verliep. Bijv. een klasseringopdracht tussen echte en verzonnen woorden.
nu gaan we het weten zie...
Ik denk dat je met zulke resultaten heel voorzichtig moet zijn. En dat je dus best even bij jezelf nagaat hoe het bij jou verloopt. Eerstehands.
Ik heb wat dat betreft volgende ervaringen: (zonder de minste wetenschappelijke pretentie)
1. Het fenomeen incubatie is zeker geen fantasietje. Ik vermoed dat dit gewoon het onderbewustzijn (en dan niet in de betekenis van Freud) is dat tijdens de slaap een updating maakt. Vast staat dat als wij in onze kindertijd iets van buiten moesten leren (meestal was dat een catechismusvraag)dat er echt niet meer bij kon, het volstond die catechismus onder je hoofdkussen te leggen, en jawelhet zat er s morgens stevig in.
2. Ik weet uit ervaring dat ik in een droom heel veel kan wat in werkelijkheid uitgesloten is (al lopend vliegen of piano spelen op een keukentafel) maar dat, als ik in mijn droom een tekst wil lezen, dat dit nooit lukt. Ik herken de tekens niet.
3. Mijn grootmoeder zei me dat een wekker een overbodige luxe was. Je moest gewoon, net voor het slapen gaan, een klein gebed tot de heilige Sinte Michiel zeggen dat als volgt ging Heilige Sinte Michiel, bewaar mijn hart en mijne ziel, kom mij wekken niet te vroeg en niet te slaat, maar als de klok zeven uren slaat.Bij mij werkte dat zo goed dat ik na zon gebed gewoon tien keer tijdens de nacht wakker werd (de sluimerende ongelovige in mij?). Tot vandaag nog doe ik geen oog dicht als ik op een bepaald uur MOET wakker worden ook als ik twee gsms heb ingesteld om me te wekken.
4. En om het nog even met Freud oneens te zijn: ik geloof geen zier van elke soort Traumdeutung, uitleggen van dromen. Ze vinden het uit waar je bijstaat. Zoals met elke zo goed als elke uitleg achteraf.
5. En om met een filosofisch piekertje af te sluiten:denk jij dat je jezelf blijft tijdens je dromen?Hou ik tijdens mijn slaap/mijn droom mijn slecht karakter? Mijn strijdend flamingantisme of mijn ritselmentaliteit?Het zijn toch MIJN dromen. IK droom.Of zijn er dan twee ikken: een wakkere en een dromende?
Ik ga er eens goed op letten. En hou u verder op de hoogte van mijn onderzoek.
Mijn liefde voor taal doet mij regelmatig uitkomen op MOOIE WOORDEN
Alledaags, maar mooi, die zijn het mooist;
En deze keer kom ik op het woord: BETIJEN
In deze uitdrukkingen bijv. best nu eventjes laten betijen... dat moet nu even betijen.... enz.
Dubbele etymologie:
- vanuit de stam tijd, maakt wat ruimte voor de TIJD, dat die zijn werk kan doen. Zit er niet bovenop.
- maar nog mooier is het vanuit de stam: hetTIJ, wil zeggen: later er een paar keer het TIJ overgaan een paar eb en vloed's over het strand, die nemen veel vuiligheid mee.
Eigenaardig is dat BETIJEN een werkwoord is dat alleen niet kan, maar altijd het hulpwerkwoord LATEN nodig heeft. Passiever kan haast niet.
Zoals die van Brasschaat een kasteel of nog groter hebben, Zo hebben wij, zoals alle rijke Russen, een DATSJA.
een authetieke Russische datsja
Onze Datsja ligt in Kessel (bij Lier) met panoramisch zicht op de oefenvelden van de jeugdploegen van Lierse SK (zeer gegeerde locatie overigens)
Wat is een Vlaamse DATSJA? Een datsja is de plaats waar de rijke Vlamingen zich terugtrekken als het in de stad te warm wordt. Zeg maar een zomerresidentie, zoiets als Castel Gandolfo.
Datsja van de paus
Uit de monumentale inrijpoort van onze Datsja rollen dan wel geen Porsches met nominatieve nummerplaten, en de borders zijn kortgeschoren, maar niet milimetrisch. Maar op onze Datsja hebben wij een ruime moestuin, u noemt de groente op en wij telen ze, een rijk aanbod aan fruit, wij voerden nooit uit naar Rusland, dus nu ook geen directe problemen, en een meterlange wasdraad waar de frisse was bij gelegenheid flink kan wapperen in de wind.
Maar wij hebben op onze Datsja ook dieren. Met name DRIE kippen. (het waren er ooit meer, maar ja, een kip heeft ook niet het eeuwig leven, dus: drie vandaag).
Ooit zijn we begonnen met niets dan rasbeesten, gekocht bij een prijzenwinnende kweker in Lommel. Ik ben de naam van het ras vergeten, maar ze legden heel kleine blauwe eitjes, met een certificaat van cholesterolvrij.
Ik maak een lang verhaal kort, vandaag is er nog één raskip maar die legt al maanden geen eitjes meer. Ze overleeft zuiver op onze goodwill en diervriendelijkheid. Daarnaast hebben wij ons bestand aangevuld met twee gewone straat kippen. Gaan kopen in de lokale landbouwwinkel. Gewoon bruine alledaagse kippen. Als je ze op de Meir zou tegenkomen zou je niet eens omkijken.Maar zij leggen wel eieren, grote bruine, maar zonder certificaat cholesterolvrij.
Ik ga u verder niet vervelen met mijn kippenverhaal, alhoewel er veel over te vertellen valt, maar ik ben, denk ik, na weken nauwkeurig observeren doorgedrongen ion de diepere lagen van het kippenbrein. Zeg maar de kippenpsyche. En met een beetje doordenken leer je dus ook een pak over het mensenbrein. Wetenschap is reduceren, afleiden.
Welnu, die raskippen, die met die blauwe eitjes met certificaat, heb ik nooit anders geweten, dan ziekelijk mensenschuw. Ze zien toch ook van wie er dat voeder in hun bak komt, maar als nog maar de klink van de achterdeur van onze datsja openging, doken die kippen en bloc in een uitgefineerde camouflage. Niet te zien, niet te vinden. Zelfs met uw handen vol lekker voedsel, ze bleven in dekking. En kom je iets te dicht, dan fladderen ze in paniek tegen de muur omhoog. Wat hadden wij hen misdaan, vroegen wij ons af? Dus geen angsthazen maar angstkiekens.
En nu onze recente ervaring met onze twee bruine straatkippen. s Morgens ga je buiten een luchtje scheppen, en daar staan ze dan met twee, aan het poortje, met smachtende blikken te kakelen. Als je je beweegt, bewegen ze mee.En ze laten niet af tot je bij het poortje bent gegaan en iets vriendelijks gezegd.t gaat warm worden vandaag, hé mannen, of zoiets.
Nu vorige week ging Suzanne het hok binnen, dat rasgeval zat al lang in haar schuilhoek weggedoken, maar niet zo onze twee bruine straatjonkies. Echt waar, ik vind het niet uit, die komen tegen de benen van Suzanne aaien om gepakt te worden en even door hun pluimen gestreeld. Zon nood aan affectie, zon verbondenheid, zon vertrouwen dat ze niet in de pot belanden. (dat gaat hen natuurlijk ooit zwaar opbreken, vrees ik). En maar eieren leggen, en wij maar onze cholesterol zien stijgen.
Ik wil maar zeggen zeg niet: een kip is maar een kip. Elke kip is een verhaal. ik ben juist een heel moeilijk boek aan het lezen over het al dan niet bestaan van de menselijke vrije wil.De menselijke vrije wil zou dus een illusie zijn. En ik begin het te geloven. Die bruine kippen hebben toch ook niet beslist om vriendelijk te zijn tegen ons? En dat schuw rasgevalweet ook wel dat als er lekkere beetjes komen,ze altijd als derde in de rij komt. Die twee flemers(tiens, dat woord kent mijn corrector niet, iemand die fleemt is toch een flemer?) krijgen vanuit hun smal kopje gewoon de passende bevelen aangereikt.Doe vriendelijk. Niks te willen of niet te willen.
Ik wil maar zeggen . een timide iemand, een kort lontje, een geile hitsigaard (kent hij ook net, jij wel) ,een heilige Frans of een godloochenaar, een lafaard of een held, een leugenaar of een onnozele kloot, zelfs een autobestuurder met nummerplaatBRIAN,geen van allen heeft daar voor gekozen. En ongelukkiglijk komt de ene eigenschap maatschappelijk iets beter over dan de andere, en maken wij de ene een compliment, de andere een verwijt. Hoe onterecht!
Doe voortaan met medemensen zoals wij met onze kippen op onze Datsja doen: we nemen ze zoals ze zijn en laten elke oordeel achterwege. Ze zijn zo en hebben daar niet voor gekozen.
Behalve dan op gebied van eieren leggen, we zij nu ook niet zot, hé.
Zoals te verwachten, nogal blitse reacties op mijn laatste Blog "Piekeren op de Fiets".
Ik noteerde (o.a.):
Je moet niet zonodig de fiets op naar Brasschaat om die werkelijkheid tegen te komen. Elke Vlaamse gemeente, stad of dorp, heeft "wijken" die je niet ongegeneerd naast elkaar kunt zetten.
En helemaal problematisch wordt het als je individuele mensen naast elkaar gaat zetten en vergelijken.
Dat klopt, ongelijkheid is van alle tijden en alle plaatsen.
Ik pieker enkel op een paar evidente vragen die je daarbij stelt:
1. Is het een vast gegeven dat, als je mensen op een bepaald ogenblik allemaal gelijk op één lijn zet (een reset doet) dat je dan na enige generaties onontkoombaar op dit resultaat uitkomt? Nog grotere ongelijkheid. Is de tweede Wet van de Themodynamioca, die het heeft over de toenemende entropie (lees graad van wanorde) in een gesloten systeem, ook één op één maatschappelijk van toepassing? Het lijkt wel een natuurwet.
2. Is het de taak van de overheid deze spontane trek naar meer ongelijkheid in te dijken via alle soorten transfers? Of moet ze juist de ondernemende klasse aanmoedigen en faciliteren omdat, zoals het nu klinkt, "de taart eerst moet gebakken worden voor ze kan verdeeld worden" en dat "die taart liefst zo groot mogelijk is?"
3. En opnieuw, wat doen we met dat prachtig trio: LIBERTE - EGALITE - FRANTERNITE (vervang Fraternité liefst door SOLIDARITE)? Wij die dachten dat we het hiermee gevonden hadden. Eerste vraag is of er in dat lijstje van drie een bepaalde hiërarchie zit ? Wat komt eerst? Wat laatst? En wat als ze botsen?
Ja, en dan zitten we terug bij mijn LINKS/RECHTS verhaaltje van enkele Blogs geleden. Politiek gaat uiteindelijk over slechts één ding: willen we linksop of rechtsop? En zo is het goed. Daarover gaat het. Dus... misschien toch helderder een twee partijenstelsel waar de keuze ondubbelzinnig is?
Allemaal heel theoretisch, maar oh zo boeiend voor een piekerende fietser.
Gisteren, een kriskas fietstocht doorheen de Antwerpse Kempen.
Vertrokken vanuit Sint Job in't Goor ben ik overal langs gefietst. Schilde, 's Gravenwezel, Schoten, Brasschaat, Kalmthout tot tegen Kapellen, zeg maar het geprefereerde biotoop van de heel rijken in onze regio.
En ik heb ze nog eens gezien
Al die riante lanen met hoge bomen, perfect onderhouden bermen en omzoomd door gigantische villas, zoals geen mens vandaag het nog in zijn hoofd zou halen er een te bouwen. Monumentale, hightech beveiligde toegangspoorten en daarachter oprijlanen zoals ze die in Laken oprijden om de koning te ontmoeten, hectometers lange afsluitingen enfin je kent het.
Op een moment zag ik zon poort opengaan en daar reed zowaar een Porsche buiten met nummerplaat BRIAN. Was het nu nog RAYMOND geweest
En als ik er zon paar honderd Brian villas voorbij gefietst was begon ik te piekeren
Drie generaties geleden, de overgrootouders van deze trotse villabewoners, waren kleine arme mensen. Kleine boeren in het beste geval. Kijk naar de overdaad aan fotomateriaal uit 1914 dat vandaag ons deel is: heel klein, weerloos volk, onmondig, naar den oorlog omdat het moest, vechtend om te overleven, trossen kinderen, alles aannemend van de pastoor, afgemaakt lager onderwijs was al een bovenklasse.
De echte bovenlaag: dat was de baron op zijn middeleeuws burcht met slotgracht, de Franssprekende industrieel of de notaris en een handvol grootgrondbezitters uit die tijd die met dat kleine volk amper iets te maken hadden, wilden hebben. Tenzij als knecht of meid.
En in 100 jaar, twee wereldoorlogen later dit.
Goed zo, denk je dan, dat klein volkje heeft toch flink geboerd, laat zich niet meer uitzuigen en bedonderen door die volksvreemde bovenlaag. Goed zo mensen.
Maar dat deze, in se gunstige evolutie, tot een dergelijke ongelijkheid kon leiden? Ik zal morgen eens langs de buurtdorpen van Nijlen, Herenthout, Kessel Statie, Wiekvorst of Bevel fietsen, en zien wat daar aan immobilier patrimonium en kort geknipte grasborders te bewonderen valt.
te koop bij "Hebbes" ... (sic)
En dan bedenken dat de vaders van hun grootvaders samen hun eerste communie deden, samen op de dorpsschool zaten en dat de "minder gelukkigen in de loopgraven aan de IJzer crepeerden.
En ziehier dan, anno nu, op Kessel Statie en in Brasschaat hun nazaten.
En dan pieker ik verder: hoe is dat dan zo kunnen verlopen en uiteenlopen: de wereld van den Brian met zijn Porsche en de wereld van zijn vriend Marcel die op Kessel Statie een bloeiende frituur openhoudt.
Weet je, denk ik dan, het socialisme als politieke sociale beweging heeft groot werk geleverd, zonder meer. Maar ze heeft finaal gefaald. En dat in Europa, in nog amper één land, de socialistische partij een rol van betekenis speelt is geheel begrijpelijk. Hun vaste cliënteel is en masse schuil gaan zoeken bij extreem rechts dat hen beloofde dat Mohammed hun zuurverdiende centjes niet zou afpakken. En nu dan die onthoofdingen en zo . Ziedewel.
En dan denk ik verder (zeker op de fiets sind die Gedanken frei): in feite ontbreekt het in Europa vandaag aan een authentieke drager van het socialistische gedachtegoed. Rücksichtlos achter de kleine man. Oor en oog voor zijn bekrompen aspiraties. Een correctief bij de rechtsige consensus.
Of moet ik nu zeggen: dat het in Europa ontbreekt aan een echt christelijke partij?
Naschrift:
Eerlijk is eerlijk, ik heb ook gemerkt dat vandaag die "kasten van villa's" met tientallen TE KOOP staan. Ik zou dat eens moeten vragen aan zo'n immoboliënman: wie is het die daar verkoop, en waarom willen ze er, blijkbaar allemaal tegelijk, van af? Ik heb een vermoeden. Meer niet.
ik zag er eentje à 10 miljoen, ik vond dat echt schappelijk, tot ik me realiseerde dat het Euro's waren.
Het hoort bij september: hervatting van het televisieseizoen. We zijn weer voor een klein jaartje verlost van De Kampioenen en autist Van Thilt.
In de plaats verschijnen een aantal oud bekenden. Ik zie dat op Vier een nieuwe reeks van De Rechtbank is aangekondigd (uitkijken!) en op Ned1 ishet nieuwe seizoen van De Rijdende Rechter al van start.
Pretentieloos, breed bereik, pittig tot geestig, en vooral heel veel levenservaring: de kleine mensen zoals ze zijn.
Je kent de formule:ruziemakende buren tussen wie de slechte verhouding echt uit de hand loopt, besluiten zich tot de Rijdende Rechter te wenden. Meester Visser met zijn gekke hoedje op en met zijn nog gekker autootje, is in Nederland intussen een begrip,. Hij wordt er, samen met de cameraman bijgeroepen om de zwaar twistende partijen te horen, en soms letterlijk uit elkaar te houden, de betwiste plaats te bezoeken en doorgaans brengt hij zelf nog de expert mee die over technische zaken bescheid moet geven. Partijen hebben wel hun akkoord moeten ondertekenen dat zij zich bij de uitspraak van De Rijdende Rechter zullen neerleggen.
Dit alles gebeurt onder toekijkend oog van een vaste jury van gewone mensen die eerst onder mekaar het gelijk en ongelijk van de paritijen bespreken. De kijkers kunnen ook stemmen wie zij gelijk geven eiser of verweerder. Tenslottegaat Meester Visser nog een keer grondig in gesprek met de kemphanen en dan trekt hij zich terug voor zijn finale oordeel.
Zo ishet en zo heb ik het beslist, en daarmee zullen jullie het moeten doen is de vaste eindzin waarmee Mter. Visser uiteindelijk zijn gemotiveerde uitspraak doet.
Heerlijke televisie vind ik dat. En dit om meer dan één reden.
Een paar bijhorende bedenkingen.
- Die Meester Visser is, buiten heel welbespraakt, onderlegd en invoelend, ook nog heel geestig. Permanent met een knipoog relativerend. Maar negen keer op tien kan ik met zijn uitspraak instemmen.
- De verwondering waarover kleine mensen (natuurlijk is het geen haute bourgeoisie, want daar maak je geen goede televisie mee) mekaar tot en metnabij de doodslag naar het leven kunnen staan. Fout lekkende goten, niet gesnoeide bomen, recht van overweg (een vast nummer), waterindringing allerhande, geur- en lawaaihinder enz. Allemaal levensproblemen als het zich tot jaren ergernis ophoopt. En daar laten we dan die olijke Meester Visser op los. Met bijpassende uitspraak.
- En dan bedenkingen bij het fenomeen: de scheidsrechter, iemand die welles nietes doorbreekt met een duidelijke uitspraak. Hoe simpel en hoe goedkoop justitie zou kunnen zijn als partijen wilden geloven en beloven dat hier hun dispuut eindigt. Maar doorgaans willen die ruziemakers geen oplossing maar HUN gelijk. Over my dead body en bij mij gaat het om het principe zijn de vaste dooddoeners. Ook opgevallen hoe snel de sociale kloof bloot komt te liggen als de ruziemakers enigszins van een andere stand zijn. Ik ben maar een gewone postbode maar . en een haast regelrechte haat tegen mensen die net iets boven de postbode zitten.
- Ook gemerkt dat de plaats waar de feiten zich afspelen meebepalend is voor de felheid van de gevoelens en de gebruikte termen. Een discussie in het Noorden, hoe meer noordelijk hoe erger, gelijkt in niets op de sfeer gistavond bij een caféruziein Breda. Brabanders en Friezen zijn, net als Vlamingen en Walen, verschillende soorten mensen.
- En dan iets wat ook bij De Rechtbank opvalt, hoe in de rechtspraktijk zoveel menselijker wordt omgesprongen met de letter van de wet. Hoe een uitspraak iets anders is dan de wet omzetten in een beslissing. Wat een mooi beroep rechter en rechtspreken kan zijn, vooral dan op dat bescheiden niveau, en hoeveel wijsheid er naast goede kennis van de wet wordt ingebracht. Nee leve de rechtsstaat zeg je dan.
En tussen haakjes, sorry voor de vrienden, hoe tussenkomst van advocaten de zaak vaak compleet verrot. Gisteren nog op Telefacts, de trage opgang van de bemiddeling in huwelijksproblemen. Hoe het voor alle partijen toch zoveel eenvoudiger, minder pijnlijk, sneller en goedkoper zou kunnen, als de goede wil er was. En geen advocaten.
Nee, van dit soort televisie word ik heel goed gezind. Probeer het ook eens.
Plots gemerkt dat ik zonder afdrukpapiet zit. Ik print dan wel veel minder dan vroeger, maar toch... op is op.
Geen probleem, bij "den Hema" een pak milieuvriendelijk geproduceerd papier A4 75 gr à 3,3 per 500. Ik koop twee riemen, 1000 bladen à 6,60. (Ik probeer per hoofdrekenen te becijferen hoeveel nu 1 blad kost, maar raak niet uit de komma's...0,000??)
Maar dat is niet mijn verhaal.
Aan de kassa voor mij, het is middagpauze van eerste schooldag, een jonge vrouw, heel modern, twee handen vol Hema-spulltjes, links over haar schouder een heel grote dure handtas, en rechts prangt ze haar gsm tussen kin en schouder. Ik ben verplicht, zelfs als hardhorende, de heel boeiende conversatie te volgen.
"En is dat dan goed dat ik straks na vijf uur kom, want ik heb nog les deze namiddag;..." enz. enz.
Intussen heeft ze al de spulletjes uit haar handen op de toonbank geëtaleerd. En maar doorbellen....
"of de Carl ook komt want...." en "wat zei die?" en "enfin dat moet zij weten" enz.
Intussen verzamelt de kassierster al die spullen, scant, pakt in, en wijst op het schermpje van haar kassa. 14,50 euro. Voor 15 euro heb je een grote tas vol bij Hema. Bankkaart wordt met één vrije hand, heel moeilijk uit die handtas opgediept, Pinnen, afgerekend, hematas in de andere hand, en maar doorbellen, en zonder een dag of dank of boe of baa, de winkel uit. Met haar armen vol en haar kin nog op haar schouder.
Het is aan mij. "Goede middag mevrouw, die klant voor mij zag u blijkbaar niet staan. Die dacht zeker dat ze tegen een automaat bezig was."
"Ach mijnheer, ik heb twee dochters, ik heb soms de indruk dat wij nooit nog in dezelfde kamer zijn..." "Erg, heel erg" prevel ik. "En dan weten dat die mevrouw voor u een schoolmeesteres is..."
Wellevendheid, minimum respect, intermenselijke verhoudingen, oogcontact... het gaat, al op de eerste schooldag, in één geste allemaal de schop op. . Misschien een ideetje voor die Links/Rechtse school, terug één uurtje per week "eigentijdse wellevendheid".
Ik ben er vanochtend heel vroeg mee wakker geworden mijn post van gisteravond was te vaag.
Dat elke vraag in verband met onderwijs onontkomelijk een links of rechts gekleurd antwoord zal krijgen.
Zal wel, maar dan is de vraag: wat noem ik LINKS en wat noem ik RECHTS?
Words....? Nee denk ik dan, Links/Rechts is een voorgeprogrammeerd kijken naar mens en samenleving. (neutraal bestaat vast en zeker niet, en juist/fout nog minder)
Maar wat is dan een LINKSE kijk en een RECHTSE kijk? daar wil ik het nog even over hebben.
Stel dat je zowel Links als Rechts zou moeten herleiden tot vijf woorden. Woorden die dan met al hun bijbetekenissen zouden staan voor Links/Rechts.
Ik geef een voorzet:
LINKS staat voor RECHTS voor 1. Gelijkheid 1. Vrijheid 2. Gedogen 2. Sterke hand 3. Verandering 3. Stabiliteit 4. Inspraak 4. Autonomie 5. Solidariteit 5. Merite
NATUURLIJK is deze voorzet niet het laatste woord. Erg discutabel dat lijstje.
Mijn voorstel is nu dat elke bezoeker die zich daartoe geroepen voelt, een of meerdere termen mag vervangen door een meer gepaste. Toch even je aandacht: de gekozen term moet in de eerste plaats beschrijvend en niet oordelend zijn.
Magische datum terug naar school, weer alles normaal. Structuur terug van weg. Ziet diep in mijn emotionele geheugen.
Een dag om te herbeginnen. Herinner me levendig al die 1 septembers uit mijn jeugd.
Alles nieuw: boekentas, kaftpaper, meester, kleren en schoenen, brooddoos en de goede bedoelingen
En zelfs nu vind ik het nog een opbeurend gezicht:
Elke dag tussen acht en half negen:
Daar trekt de 21ste eeuw op, denk ik dan.
Ik weet ook niet of ik ze moet benijden of dat compassie beter op zijn plaats is.
En meteen ben ik mee met de politiek die moet nadenken over
de kwaliteit maar vooral over de aangepastheid van ons duur betaalde onderwijs.
Alles laten zoals het is, is de slechtste optie,
Dan bereiden wij de kinderen voor op het jaar 1950. En het moest 2050 zijn. Maar alles om de haverklap overhoop halen, daar kunnen ze in het onderwijs ook van meespreken.
Wat dan?
Ik denk dat een grondige denkoefening over dat jaar 2050, kom doe er 20 af, het jaar 2030 de sleutel is .
Hoe gaat die maatschappij er uitzien?
Wat is in dat jaar de plaats van de mens naast de robot? Wat heeft die nog niet van ons overgenomen?
En vooral de vraag: zou het begrip GELUKKIG ZIJN tegen die tijd ook gewijzigd zijn?
Weet jij het? Bel dat naar die lieve Mevrouw Crevits die naast haar telefoon op jouw idee zit te wachten.
(sla deze post svp over als het te ver van je bed is)
Eerste gedachte: waarom komt dat op de tafel van Hilde Crevits die tot voor enkele maanden alles wist van autostrades en fietspaden? Is dat een probleem dat je moet overlaten aan de politiek? Aan de democratie? Aan een meerderheid, minderheid. Waarom niet bij de experts?
Nee hoor, dat probleem hoort thuis bij de politiek, omdat het antwoord op elke vraag in deze context een links/rechts kleur zal dragen. En dus per definitie echte politiek is.
Een kleine probatie (hier reik ik dus een denkoefening aan) om over een aantal punten, vanuit jouw kennis en aanvoelen, je een idee te vormen. Meer niet.
(maar liefst niet in de klaar-is-kees stijl ., even nadenken)
Vijf puntjes om over na te denken:
1.We hebben slechte ervaring met al te veel onvoldoend doordachte, te snelle experimenten (fantasietjes, regeltjes, egotripperij) die wij de laatste jaren in het onderwijs zagen. En de daarbij horende ontmoediging aan de basis. Dus eerste vraag: kan het onderwijs de tijd wel bijhouden? Zouden we niet eerder mikken op een doordacht, tijdloos klassiek stramien?
2.Dan de keuze tussen een strikt groepsdenken of een streven naar excellentie? Heel graag hier de metafoor van het maaiveld: moet alles wat boven het maaiveld uitsteekt eraf gezeist worden? De groep moet vooruit, niet de enkeling? Tweede vraag: akkoord dat we met dat investeren in excellentie de drempel voor de nieuwkomers nog wat hoger maken? Of is dat niet zo?
3.Laat ons toch ook eens komaf maken met de discussie: kiezenvoor discipline of voor vrijheid blijheid? Is het zo dat een strak gehandhaafde structuur nog altijd het beste format is om hogerop te komen? Waar zijn we uitgekomen met het ideaal van de vrije opvoeding? Of is dat middeleeuws denken?
4.Een gevoeligheidje van mij: wat doen we met taal, verwoorden, taalbeheersing, taligheid, woordenschat, grammatica, foutloos spellen? En dan de problemen met de meertaligheid? Blijft moedertaal onbedreigd bovenaan?
5.En dan de hamvraag: wat doen we met het politiek correcte gelijkheidsideaal? Het vooral grootstedelijk probleem van witte en zwarte scholen. Hoeveel ruimte (geld dus) gunnen we aan elitaire scholen, die natuurlijk betere resultaten bij het voortgezet onderwijs kunnen voorleggen? Dulden we verder oprukken van segregatie in het onderwijs? Of mogen ouders niet meer het allerbeste voor hun kinderen dromen?
6.En dan helemaal de filosofische toer op:wat heet dan gelukkig zijn? Luister misschien eerst eens naar Ann Christy.
Laat ons het hierbij houden.
Dus deze keer geen blog om te lachen maar om gelukkig te zijn/worden.
niets menselijks is die jongen vreemd. 
of 
dat soort werk
nu gaan we het weten zie...
een authetieke Russische datsja
te koop bij "Hebbes" ... (sic)
hallo, dit is (nog altijd) geen robot...
DENK MEE MET HILDE.....
