Telkens ik als volwassene de Grote Kindervriend althans in bepaalde gedeelten van Vlaanderen - die de brave kindertjes op 11 november kwam verblijden, Sint Maarten dus, kwam die niet als die andere Sint, met een stoomboot uit Spanje weer aan. Neen, de Sint Maarten waarvan wij spreken kwam, zei de Meester, ergens uit Klein Azië, want toen bestond Turkije nog niet in onze ogen. Tegen valavond trokken wij in groepjes, kinderen ondereen, met een uitgeholde biet met kaars achter het uitgesneden masker, al zingend
Sinte Maartens avond, de torre gaat mee naar Gent,
En als mijn moeder koeken bakt, k zitte zo geren omtrent.
Stokt vier, blokt vier, Sinte Maarten komt alhier
Om een bitje te warmen.
Volgens de Meester, en die kon het weten, want hij las elke dag de gazet vooraan in de klas, zodat wij vanaf 8-9 jaar (toen al!) werkelijkheids-onderricht kregen Meester wist alles van de Goede Sit, die hij voor tekende op het bord. Tekenles dus. Hij was afkomstig uitSmyrna, een oud-christelijke stad, in Klein Aizë (stok tik - op de wandkaart tegen de muur : wij zagen het allemaal!) die later ineens Izmir scheen te zijn geworden. Verleden jaar ontdekte ik dat ook dàt verkeerd was, en moest vervangen worden door nog eens een andere stad in dat Ottomaanse Rijk. Meester moest het nog meegemaakt hebben!
Vandaag ontdekte ik de ware legende, van de Romeinse legioensoldaat, die net zoals deze uit Izmir, etc, de helft van zijn mantel met zijn zwaard afsneed, en wegschonk aan een bedelaar. Ik ben geneigd deze keer deze Sint Maarten , deze van de Franse stad Tours, als de enige juiste te aanvaarden. Maar echt, ik hoop dat het de laatste keer is, dat ik mijn mening moet bijstellen. Er moeten per slot van rekening toch ergens zekerheden zijn in het leven!
Bij de morgenkoffie vandaag was er tussen ons getweeën een discussies op gang gekomen, over de katholieke naastenliefde, die door Paus en Bisschoppen aangehouden wordt, omdat het nu eenmaal de leer van Christus is - vooral ten gunste van de avonturiers die ons in eigen land de nek uitvreten, minder voor de volks-eigen behoeftigen. Allez, die hebben misschien even veel rechten, maar ze worden in ieder geval niet vermeld. De vreemdelingen des te meer. Eigenlijk zeiden we alle twee hetzelfde : niemand uit onze kennissen-kring achten wij in staat om iemand in deze vrieskou buiten op straat de nacht te laten doorbrengen. Wel integendeel! Eigen aan ons volk, was mijn bedenking! Van kindsbeen-af ingestampt, voorbeeld; Sint Maarten.
Voilà, zei ons meisje, daar heb je nu eens een fantastisch onderwerp om over te schrijven. Waar gaan we altijd voort al die mantels om in twee te snijden, blijven halen!? En wat vond ik op Internet over mijn bloed-eigen Sint Maarten? Deze keer het echte verhaal, naar ik mag verhopen. Vooral omdat het gelinkt is aan Tours en aan 11 November, in de Westhoek wel een zeer beladen datum en een zeer beladen naam.
Waarom Tours (Fr) gelinkt aan WO I een belletje doet rinkelen, is een ander verhaal. Maar ik ben geneigd deze Sint te geloven. Daarom moet men over de vluchtelingen-miserie van de Westhoekers die in WO I naar Frankrijk (Artesië, Picardië) gevlucht waren uit de eerste hand hebben horen vertellen .Meteen weet ik waarom, eenmaal volwassen, ik de kathedraal van Tours, zonder ze ooit te hebben in werkelijkheid gezien, bijna mooier vond dan die van Chartres Het was namelijk juist dat interieur dat op het Pl. Communie-diploma van mijn vader stond, thuis achter glas in de beste kamer. Tours, 1915. Onze Pa was toen bij die kennismaking met zijn verleden echter al meer dan 40 jaar overleden. Och, al die namen! Amiens, St Omer, Vlaanderen in Franktrijk tot Tours, onderweg naar Compostella en Rome
Martinus van Tours (316-397) Gallisch-Romeins bisschop en apostel der armen (door Gerke Hoekstra, Zelhem)
Bij het graf van St. Maarten in Tours hangt een ex-voto. Het is een geëmailleerde tegel als dank voor een bewezen gunst. Hierop staat: à Saint Martin 11 novembre 1918. Foch, marechal de France. De 11e november is de einddatum van de Eerste Wereldoorlog. In deze orgie van dood en geweld waren 65 miljoen soldaten in het geding; 8,5 miljoen zijn gesneuveld en 20,5 miljoen voor hun leven beschadigd. De invloed van deze vroegmiddeleeuwse heilige moet verreikend zijn geweest.
Liefdadig en spijkerhard
Sommige handelingen zijn niet weg te branden uit het Europese geheugen. Begin 14e eeuw reist een Ierse monnik naar het Heilige Land via Frankrijk. In schitterende bladzijden vermeldt de opgewonden kloosterling Parijse bezienswaardigheden: haren en melk van de maagd Maria, een spijker van het hoogheilige kruis, de lans waarmee soldaat Longius de zijde van Christus doorboorde. Daarna de kathedraal van Amiens, met het hoofd van Johannes de Doper en de nog rechtopstaande poort waaronder St. Maarten zijn mantel deelde met een bedelaar. Maar het leven van onze heilige is meer dan een verknipte mantel. De Vergulde Legende tekent een liefdevol portret van Martinus. Daarenboven kent de man het onvoorstelbare geluk beschreven te zijn door een zeer welwillende biograaf, een zekere Sulpius Severus. Diens beeldvorming heeft de eeuwen doorstaan. Maar bij nadere studie blijkt Maarten toch nog minder elegant dan wij graag voor ogen hebben. De sint is ook kind van zijn tijd. Hij is een wonderdoener, een doorwrocht theoloog, een ijveraar tegen ketters, een spijkerharde en intolerante bestrijder van de heidenen, een duiveluitbanner. Elk van deze kwalificaties scoort een passende hoeveelheid mirakels. Maar wat door alles heen sijpelt, is toch een indrukwekkend soort menselijkheid en lankmoedigheid. Dat kun je ondermeer aflezen uit die gebeurtenis te Amiens tijdens de abnormaal strenge winter van 334. Een rillende bedelaar smeekt voorbijgangers zich over hem te ontfermen. Maarten, dan nog Romeins soldaat, heeft niets dan zijn mantel. Hij grijpt zijn zwaard, snijdt het kledingstuk doormidden en geeft de ene helft aan de arme. Sulpius vermeldt :Onderwijl waren er onder de omstanders enigen die lachten, omdat hij er met zijn afgescheurde mantel mismaakt uitzag. En dan volgt er een schitterend stukje cultuurkritiek. Maar velen, gezonder van geest, zuchtten diep, dat zij iets dergelijks niet hadden gedaan, hoewel zij welgestelder, de arme hadden kunnen kleden zonder zichzelf uit te kleden. De lezer zal weten dat dit commentaar niets van zijn actualiteit heeft verloren. s Nachts verschijnt aan de soldaat Christus zelf; voor de jongeling een aansporing te meer zich te laten dopen en de militaire dienst te verlaten. Hiermee verlaat hij ook de wereld en wordt vooreerst kluizenaar. De heremiet heeft overigens wel een scherp oog voor de dogmatische twisten in die jaren. Maarten is ook systeembouwer.
Drie tegen Eén
Het zit de vroege christenheid na keizer Constantijn de Grote (weelderig verbeeld in de Oude St. Helenakerk in Aalten) zo rond de vierde eeuw niet mee. Een godsdienst op weg naar het centrum van de macht heeft behoefte aan eenheid in organisatie en overtuiging. In de geloofsbelijdenis van Nicea in 325 (Maarten, geboortig uit Hongarije, is dan negen jaar oud ) over de natuur van Christus worden dogmatische punten op een leerstellige identiteit gezet. Deze bisschoppenconferentie zet de toon. De Triniteit (Drie-eenheid) is dan het sluitstuk van heftige debatten. De goddelijkheid van Jezus, Waarachtig God uit waarachtig God... van hetzelfde wezen met den Vader, is voortaan het richtsnoer van leer en leven. In één ademteug wordt er in Nicea afgerekend met de bezwaarden, ook wel arianen genoemd. Deze zijn volgelingen van bisschop Arius. De man verkondigt de unitaristische stelling, dat Jezus niet goddelijk is, maar het hoogste schepsel. De sympathie voor deze Arius blijkt toch aanzienlijk. Vooral ten tijde van keizer Constantijn ll, zo rond 350 een geducht ariaan, zijn de trinitariërs rijp voor gevangenis, boete en verbanning. En hiermee zit je al midden in de zorgen van de aanstaande heilige. De Legende vermeldt met afgrijzen dat de wereld is besmet met de walgelijke melaatsheid van het arianisme. De vierde eeuw loopt vol bittere woordgevechten over de status en de natuur van Jezus plus het daarbij passend handgemeen. Martinus en zijn leermeester Hillarius van Poitiers ontpoppen zich als geharnaste verdedigers van de Triniteit. Maar ze blijken godgeleerde rebellen in een keizerlijke unitarische omgeving en niet te dompteren. Nu ja, het levert Hilarius verbanning en Martinus een publieke geseling op. En zoiets loont zich in de legendevorming. Het moet de heilige wel geraakt hebben. Hier past dan ook een hardhandig mirakel, ongeveer 150 jaar na zijn dood. In 550 melden zich gezanten van een wanhopige Spaanse koning aan Maartens tombe in Tours. De kroonprins is doodziek en de ex-voto voor dit kind is afgemeten in zilveren lichaamsgewicht. Maar de gelukzalige blijkt niet gecharmeerd van deze onderhandeling. De Spanjaard is namelijk een volbloed ariaan. Dit eindeloze gebrek aan eerbied jegens de Triniteit vraagt een straffe correctie. Geslagen meldt de deputatie zich terug. De koning doet een gelofte. Als zijn ambtenaren dit keer terug zullen keren met een wel werkzame reliek dan zal hij zich bekeren tot de Drie-eenheid van St. Maarten. Op de tombe van de gelukzalige wordt een zijden mantel gelegd. Tijdens die nacht ruist veelbelovend engelenzang. De morgen daarop blijkt dit kledingstuk loodzwaar, want opgeladen met het virtus van de sint. Het omkleedsel is een reliek geworden. De thuiskomst van de mantel is uitzinnig. Vanaf die jaren dagtekent men in Spanje dan ook de overgang van het arianisme naar de katholieke Drie-eenheid.
Ongewassen wonderdoener wordt bisschop
Na ontslag uit s keizers dienst sticht Maarten een klooster in Ligugé bij Poitiers, dat is zijn eigenlijke roeping. Van heinde en verre stromen de postulanten toe voor een leven in eenzaamheid, gebed, liefde en armoede. Dit klooster ademt aantrekkingskracht. Kaarsrecht staat hier het verhaal van de dode doopleerling, ongedoopt gestorven en door Maarten tot leven gewekt. Een ongedoopte dood is voor toenmalig begrip een regelrechte verdoemenis van lichaam en ziel. De Godsman strekt zich uit over de ontzielde ledematen. Sulpius vervolgt: uit het lichaam gescheiden was hij (de doopleerling) voor de stoel des Rechters geleid. Daar had hij zijn droevig vonnis vernomen, verwezen naar de duistere plaatsen. Daarop hadden twee engelen de Rechter ingefluisterd, dat dit nu de man was voor wie Martinus bad. Probatum est... Vanaf dat ogenblik begon de naam van de zalige te stralen. Hiermee komt de vita van Maarten op stoom. In 371 is er in de stad Tours een bisschoppelijke vacature. Protocollair gezien hebben uitsluitend prelaten van adellijke komaf recht op deze baan. Dat is overigens niet naar het gevoelen van de parochianen. Hun instinct is trefzeker. Kleurrijk beschrijft Sulpius de verbijstering van de elite, als blijkt dat het voetvolk de voorkeur geeft aan die mallotige, misvormde, lelijke en wonderdoende kluizenaar; een bisschop-elect ,eenvoudig, ongewassen en van grote allure. De roem van deze monnik is dan al wijd en zijd verbreid. Met grote verbazing stellen de bisschoppelijke hoogwaardigheidsbekleders vast dat deze kluizenaar verachtelijk was van optreden, en dat een man verwerpelijk van uiterlijk in vuile kleren en onverzorgde haren het bisschopsambt niet waardig was. Maar de kloosterlijke vrede is hem hierna niet meer vergund. Er moet worden geadministreerd, gezag uitgeoefend en geëvangeliseerd. Dit laatste loopt uit op een nietsontziende confrontatie tussen Christus en een droefgeestig heidendom. Maarten is voor de harde hand. De Gallische goden zijn alomtegenwoordig. Een vergelijk is onmogelijk.
Te wapen tegen vervloekte afgoderij
De heilige wapent zijn metgezellen met bijl en schop. Het onkruid is een weelderig heidendom. Er is de dondergod Taranis, heer over de hemel, schrikwekkend en vurig. Esus, god van de wouden, Cernussus, god van de natuur, Brigit, godin van de vruchtbaarheid, Ankou, heer over de doden en de ultieme ontzetting. Och, deze figuren zijn voor ons internetwijsheden, virtuele gedrochten zonder emplooi. Maar voor de vroegere mensheid wasemt dit illustere godengezelschap weinig genade. Tot diep in de 19e eeuw vind je nog sporen van deze natuurgodsdiensten in gruwelijk bange verhalen en een wrede plattelandse folklore. Voorts blijkt Frankrijk bezaaid met ontelbare lokale godheden, aan een rivier, op een heuvel, een kruispunt; alle bevoegd en bekwaam voor huis-, tuin- en keukengebruik. Maarten kiest voor de tactiek van de verschroeide aarde. Het mirakel van de terugtollende Pinus Sylvestris is illustratief geworden voor de almacht van de God van Martinus. Sulpius meldt: In een dorp had hij een oude tempel verwoest en hij was juist begonnen een oude pijnboom vlak naast het heiligdom om te hakken.... Die boom, symbool van vruchtbaarheid, is de wijkplaats van demonen, aldus de Godsman. De zaak staat plots op scherp. Aangezien Maartens militaire overmacht te groot blijkt, verzinnen de heidenen een creatief godsoordeel. De afgodendienaars zullen zelf de demonische boom omhakken, maar dan wel richting de heilige. Maarten wordt geboeid neergezet in de valbaan. Zijn rillende monniken hebben er weinig vertrouwen in. De stam kraakt naar Martinus. De sint slaat een kruisteken. Halverwege de val aarzelt het gevaarte en de boom wordt door een plotselinge wervelwind terug getold. Deze stort de tegenovergestelde kant op. De heidenen waren verbijsterd over het wonder, de monniken weenden van blijdschap. Een enorme menigte beteuterde barbaren begeert terstond de handoplegging.
Van duiveluitdrijving tot snoepgoed
Moeiteloos kun je bladzijden vullen met wonderen van deze zwaargewicht: ontmaskerde duivels, smadelijk op de vlucht gejaagde demonen, series bloedstollende genezingen. Het is een indrukwekkende rij. Voor toenmalige generaties is er het sterke weten dat deze representant van Christus en de apostelen met virtueuze macht doordrenkt is. Deze wonderdoende kracht nestelt zich niet alleen in zijn lichaam, maar ook in de bijbehorende accessoires: kledingstukken, bedstro, de stok, een eigenhandig geschreven brief. Dat is zijn legitimatie van Godswege. Sulpius: Men mag ook niet voorbijgaan aan het feit, dat vezels van zijn gewaad en zijn geitenharen deken afgetrokken, vele wonderen hebben gedaan bij zieken. Om de vingers gewikkeld of om de hals gebonden hebben zij vaak ziekten van lijders verjaagd. Contactmagie noemen we tegenwoordig wat meesmuilend dit verschijnsel. Het is alomtegenwoordig bij heiligen. Een zesde eeuwse opvolger van Maarten, bisschop Gregorius van Tours, een beroemd historicus, vertelt terloops dat hij zware buikklachten heeft. Een draadje getrokken uit het grafkleed van de gelukzalige en vastgehecht op de zere plek doet wonderen. Na Maartens dood wordt zijn lichaam overgebracht naar Tours; een processioneel en feeëriek moment. Hele volksstammen invaliden herkrijgen hun gezondheid in de schaduw van de baar. En nog is daarvan het einde niet. Tours ontwikkelt zich tot een markante halteplaats op weg naar de H. Jacobus. De beroemde twaalfde eeuwse pelgrimgids naar Santiago komt woorden tekort. De schrijn blinkt uit door talrijke wonderen. Zieken komen daarheen en worden genezen, bezetenen worden van de duivel verlost, blinden worden weer ziende en kreupelen gaan weer lopen. Zijn feestdag wordt op 11 november gevierd. Dat de huidige St. Maarten op 11 november bevoegd is verklaard voor gratis snoepgoed is een deerniswekkende samenvatting van een wonderbaarlijk leven.
Bronvermelding: Tekst: Gerke Hoekstra (Zelhem). Met enkele foto's van Jan Ebbers (Aalten), overige afbeeldingen van Internet Bewerking: Hans de Boer (Aalten
Er wordt gezegd dat de Geschiedenis (en vooral de Bijbel) vol staan met onmogelijke verhalen over menselijke misdragingen, geweld, list, liefde en tederheid. Maar de huidige werkelijkheid overstijgt dat vele malen. Zelfmoord-aanslagen op passagiers vliegtuigen? Wij controleren voortaan iedereen dieper dan de naakte huid, we gaan tot op het bot. Alleen gecontroleerde geraamten gaan mee! Uitzondering: de zelfmoord-terrorist. Zijn geloof verbiedt dergelijke zedeloze plaatjes-makerij. Anders gaan de Moslim-broeders wereldwijd direct in een hogere versnelling!
Het zou nochtans veel simpeler kunnen. De bedreiging komt van Moslims? OK. Moslims voortaan uitgesloten van reizen per vliegtuig. Zou de controles ten zeerste bespoedigen, het vliegverkeer gevoelig verminderen, en vooral, dat zou pas lik op stuk zijn Aan hen de keuze : scan en vliegen, of geen scan en niet vliegen ..Natuurlijk kan dat niet de heren zouden zich beledigd voelen - maar ermee dreigen zou al het begin van verzet en van wijsheid kunnen zijn. Solidariteit tussen passagiers bijvoorbeeld. Een verdachte mede-passagier? Wij stappen allemaal terug uit. Tot net zo lang als de veiligheid gegarandeerd is. Desnoods na autopsie.
Bij uitbreiding denk ik aan de veiligheid op trein, tram, bus. Wat zou er gebeuren, denkt U, als iedereen uitstapt, bij het vermoeden van zelfs maar het minste onraad? Zou dat geen duidelijk signaal zijn? Ook maar één hang-jongere aan boord? Remmen dicht. Manu militari verwijderen. Als de Overheid ons niet kan beschermen, handelen wij zelf! Liefst zoals in de oude cowboy-films. Alleen lynchen zou nog net niet kunnen.
Nu worden hele werelddelen eerst geterroriseert en dan her-bevolkt in naam van een woestijn-cultuur. En als de wereld daartegen waakzaamheid organiseert, is daar die bedreigende wreedheid om te eisen dat zij vrijgesteld zouden zijn van die waakzaamheid. Moesten er nu nog Goden op de Olympus zijn, ze zouden hun buik vasthouden van het lachen. HiHi! Wie de Goden willen verdelgen, slaan ze eerst met verdwazing!
Kijk, mensen, de beledigende waakzaamheid waaraan we al lang onderworpen waren, en die nu uitgebreid wordt tot het naakte bestaan, zou in feite meteen om wraak, om afweer-maatregelen hebben moeten roepen. Dat gebeurde niet ongelofelijk maar waar! We dienden er ons, om reden van de lieve vrede, aan te onderwerpen. Maar het cynisme waarmee de bedreigers nu weigeren zich te onderwerpen, doet de beker overlopen. Weet U, het is zo wat 1.000 jaar geleden dat de christenheid zich organiseerde om dezelfde woestijn-cultuur terug te dringen : na nogmaals 1.000 jaar tijd dus voor een nieuwe reconquista.
Maar eerst een eigen gewetensonderzoek. Amerika en de Westerse wereld als medeplichtigen Nato? Navo? hebben die geen wind gezaaid, zodat wij nu storm oogsten? Indien niet, dan hebben zij toch serieus de indruk gewekt. Een laffe ongrijpbare vijand willen vernietigen, getuigt niet van veel gezond verstand! Laat de wereld eens eten, wat de USA-vrienden familie BIN LADDEN uit elkaar heeft gedreven .
De vorige aanstokers van een aanvalsoorlog tegen-in het volkerenrecht werden in Neurenberg opgeknoopt. De huidige worden door niemand gestopt. Onze jongens die toen meevochten werden nadien oorlogs-misdadigers genoemd. Onze jongens die nu meevechten : zijn dat helden misschien? Hoe lang nog?
Geen bodyscan voor moslims?
E.J. BRON - 13 FEBRUARI 2010
Wereldwijd worden op luchthavens vanwege islamitische terroristen bodyscanners in bedrijf genomen. De grootste islamitische verenigingen ter wereld staan er nu in een gemeenschappelijke verklaring op, dat moslims van zulke veiligheidscontroles worden uitgesloten. Reden: dat zou in strijd zijn met de islamitische voorschriften. De Amerikaanse president Barack Obama moet zich nu bezighouden met deze eis. Want de Amerikaanse islamitische verengingen oefenen druk op hem uit. Dat heeft ook uitwerkingen op Europa. Maar de politici steken hier liever eerst hun kop in het zand. Het is dan ook een mislukte grap van de geschiedenis, dat diegenen vanwege wie de nieuwe veiligheidsmaatregelen worden ingevoerd, nu vrijpostig eisen hiervan te worden uitgesloten
Al wekenlang berichten kwaliteitsjournalisten over de invoering van bodyscanners op luchthavens. Deze nieuwe controles zijn noodzakelijk, omdat moslims steeds nieuwe manieren vinden om ongelovigen met terroristische aanslagen te bedekken. De kwaliteitsjournalisten verzwijgen daarbij politiek correct, dat uitgerekend grote islamitische vereniging stormlopen tegen de invoering van de bodyscanner en steeds meer druk op westerse regeringen uitoefenen, opdat moslims worden uitgesloten van de nieuwe veiligheidscontroles.
In de Verenigde Staten gaan islamitische verenigingen zelfs rechtstreeks over tot chantage van de politiek: de grootste islamitische verenigingen van het land (Islamic Society of North America, Council on American-Islamic Relations en Fiqh Council of North America) eisen moslims van de nieuwe veiligheidscontroles uit te sluiten of er zouden in de VS onlusten komen vanwege de belediging van de religieuze gevoelens van de moslims zoals eerder bij de zogenaamd Mohammed beledigende Deense Mohammed-karikaturen.
Het Fiqh Council of North America heeft enkele dagen geleden al een persverklaring op internet gezet, volgens welke de bodyscanner moslims beledigt. En Amerikaanse televisiezenders berichten er nu over, dat alle grote islamitische verenigingen zich bij deze verklaring hebben aangesloten. Europese kwaliteitsjournalisten verzwegen en onderdrukten zulke informatie doelbewust, want anders zouden ze politiek ongemakkelijke vragen moeten beantwoorden. Wat hebben bodyscanners eigenlijk voor nut als islamieten in vele landen (bijvoorbeeld in de islamitische wereld) vanwege zogenaamde religieuze redenen uitgesloten worden van de nieuwe strengere veiligheidscontroles? En welk westers land zal als eerste toegeven aan de islamitische druk en moslims bij zulke controles op verzoek gewoon doorwenken?
We hebben intussen meerdere Duitstalige islamitische verenigingen telefonisch gevraagd of alle mensen gelijk zijn en dat ook moslims veiligheidscontroles op luchthavens in de vorm van bodyscanners zouden moeten accepteren. Helaas hebben we tot nu toe geen enkele islamitische vereniging gevonden die een andere mening had dan de hierboven genoemde islamitische verenigingen.
Er bestaat in de taal van Marianne een spreekwoord, dat zegt le choc des idés jaillit la lumière, en ik dacht bij mijzelf : ça y est! Cette fois-ci, ça y est! Jai trouvé, lijkJean Gabin ooit zong als de echo van gans zijn leven.
Madame Uytendaele, een beetje na-ijverig op Brouckie tenminste, is rap-rap en zonder ruggespraak, bevallen van een lumineus idee om de sociale zekerheid te hervormen : meer ontvangsten genereren. Geniaal in al zijn eenvoud. Maar o zo klassiek als Linkxe remedie tegen alle kwalen. Haal het geld waar het zit!
Brouckie tenminste pakt de zaken serieus aan en voor zijn oplossingen mag hij gerust eens aankloppen om steun bij de V-partijen. Wat op zichzelf al genoeg is om door t Geneetje te worden afgeschoten.
En nu komt het : ik wil ook mijn pensioen (en alle werknemers-pensioenen trouwens) ook hervormen. Gelijk de Sossen : niets wijzigen aan de uitgaven-kant, maar de ontvangsten-kant gevoelig optrekken. Vraag me niet hoe of wat : wat Onkelinx mag, mag ik ook. Gewoon de Pensioentoren inwandelen met een sportzak (voor het geld) in de linkerhand, en met een kalasnikov (om te schieten) in de rechterhand. Pas op : U zult me op de robot-fotos niet herkennen, want ik zal een zwarte passé-montage dragen die alleen de ogen vrijlaat, en een roze Arabische vrouwen-tabbaard, zodat de flikken op een verkeerd been zullen gezet zijn.
Ik pak de Pensioentoren en Onkelinx de Vlaamse belastings-betaler. Et alros? Hebben is hebben, en krijgen is de kunst! Wat gij, Lauretteke?!
Grondige hervorming sociale zekerheid"
za 13/02/2010 - 15:07Vicepremier Laurette Onkelinx (PS) pleit in een interview met De Standaard en Le Soir voor een fundamentele hervorming van de sociale zekerheid. Er moeten andere inkomsten gevonden worden voor de financiering ervan.
"België heeft nood aan een groot nieuw sociaal pact voor groei en werk", zegt Onkelinx, "we kunnen niet doorgaan met ons systeem stap voor stap aan te passen".
Lastenverlagingen op arbeid zijn voor Onkelinx bespreekbaar, maar dan moet er een andere manier gevonden worden om de sociale zekerheid te financieren. Nu wordt die voor twee derde betaald door de bijdragen van werkgevers en werknemers. Dat cijfer moet omlaag tot minder dan 50 procent.
Om het verlies aan inkomsten op te vangen denkt Onkelinx aan een inkomensbelasting, een strengere aanpak van de fiscale fraude en een energiebelasting. Bovendien zorgt het verlagen van de loonlasten voor hogere nettolonen, wat goed is voor de concurrentie en voor meer werkgelegenheid, waardoor meer mensen bijdragen om de pensioenen te betalen.
Onkelinx zal haar voorstellen aan de hele regering voorleggen. Eerder deze week luidde Frank Vandenbroucke (SP.A) ook al de noodklok over de financiering van de sociale zekerheid
Zijn hart ligt in Toscane, maar zijn portemonnaie ligt in Parijs .
WEL! Wel!Wel! Hadden we dat maar geweten in het begin van zijn carrière!
Maar wacht eens .Het Liegebeest doet nooit iets zonder bijbedoelingen. Zou hij iets zinnens zijn met Sarkozy? Hailu-Herman is geen lang leven op zijn hoge post beschoren In 2011 komen er lastige verkiezingen voor de Tjeven..Leterme heeft het voor de zoveelste keer verknoeid, of liever hij is druk bezig met het te verknoeien .
Ten huize Verhofstadt is een oud versje weer bovengehaald.
Ja, der zijn mooie dagen nog in t leven.
Hoe weinig ook, der zijn er nog voorwaar .
OPINIE VERHOFSTADT: Er is iets aan het rotten in Frankrijk
WAAROM HET FRANSE IDENTITEITSDEBAT MISLUKT IS GUY VERHOFSTADT schiet met scherp op het nationale debat over de Franse identiteit. De aarzelende manier waarop het debat werd gevoerd, de opportunistische wijze waarop het werd aangewend en de wazige uitkomst tonen een Frankrijk dat bang is van zichzelf.'
Voor zijn buren is Frankrijk altijd een bron van inspiratie geweest, de intensiteit en de universele waarde van zijn intellectuele debatten oogstten alom bewondering. Het doet de vrienden van Frankrijk dan ook pijn om vast te stellen dat het land zich momenteel verliest in een steriel debat over de nationale identiteit.
De aarzelende manier waarop het debat werd gevoerd, de opportunistische wijze waarop het werd aangewend en de wazige uitkomst tonen een Frankrijk dat bang is van zichzelf.
Het slotseminarie van het grote identiteitsdebat, op 9 februari, was daar een pijnlijke uiting van. En zo werd de unieke kans om het extreemrechtse Front National naar het verdomhoekje te verwijzen, grandioos gemist. De thema's van extreemrechts zijn vandaag actueler dan ooit.
Ook tijdens het voeren van het debat liep er van alles mis. Zo bestond er geen consensus binnen de eigen presidentiële meerderheid, de discussies op lager bestuurlijk niveau en op de speciaal opgerichte website waren van een dergelijk laag niveau dat ze de bittere nasmaak van het Vichy-regime opriepen.
Wat is nu de uitkomst van deze hele affaire? Het leren van de Marseillaise op school? De absurditeit van het hele debat is grotesk.
Marseillaise
Niet dat men beschaamd moet zijn voor zijn volkslied. De Fransen zouden net trots moeten zijn dat hun Marseillaise zo bekend is, in plaats van zich blind te staren op het feit dat jongeren beter kunnen meezingen met de recentste hit van de eerste de beste popster.
De fixatie op symbolen is het belangrijkste symptoom van de malaise die dit hele debat uitademt. Gezien de grandeur en het gewicht van Frankrijk in Europa en rest van de wereld is het een uiting van onbegrijpelijke angst.
Elk land kent zijn eigen problemen met migratie, de ex-koloniale grootmachten nog meer dan de rest. Maar iedereen weet dat niet zozeer de islam het probleem is, wel de torenhoge werkeloosheid en het gebrek aan geschikte opleidingen voor jongeren.
Tegenover elke islamist die zijn vrouw verplicht een boerka te dragen, staat een heel leger migranten die er wel in geslaagd zijn om zich te integreren, te werken en belastingen te betalen. Het is dan ook een ware belediging voor de toekomst van Frankrijk als dit debat alleen moet dienen om bepaalde lagen van de bevolking te stigmatiseren op basis van het wangedrag van enkele individuen
Ik herinner me niet dat, toen Frankrijk wereldkampioen voetbal werd, de Fransen klaagden over de sportieve capaciteiten die de etnische en culturele diversiteit hun land gaven, wel integendeel. Aan dit Frankrijk heeft Europa nood, een open en solidair land dat voor zichzelf een meervoudige en universele identiteit heeft gesmeed. Twee concepten die door Amartya Sen en Karl Popper zo mooi werden belicht, waarvan ik de idee heb hernomen en ontwikkeld in een politiek manifest Pleidooi voor een open samenleving'. Voor mij bestaat de essentie niet uit waar men vandaan komt, maar waar men naartoe gaat. Op het moment waarop we de 50ste verjaardag van de dood van Albert Camus herdenken, zou het paradoxaal zijn dat Frankrijk zich overlevert aan een houding die vreemd is aan zijn multi-seculiere reputatie. Zeker, er bestaat een ander chauvinistisch, maurrassistisch Frankrijk dat zich niet van zijn beste kant liet zien tijdens de grote nationale schokken van de twintigste eeuw. Maar van het Frankrijk waarvan we houden en waaraan we nood hebben, verwachten we ideeën, projecten en niet het vernauwde identiteitsdenken van een kille natie die zich meer bezighoudt met de mislukkingen uit het verleden dan zich voor te bereiden op de successen van morgen.
Het legitieme respect dat Frankrijk altijd tot buiten zijn grenzen genoten heeft, is een teken van erkenning en een steunpunt om opnieuw vertrouwen aan de Fransen te geven. Een volk dat vertrouwen in zichzelf heeft, vindt zijn plaats in Europa en in de wereld. En zijn leiders zouden er goed aan doen om zich daar bewust van te zijn.
GUY VERHOFSTADTWie? Voorzitter van de liberale fractie in het Europees Parlement. Wat? Het Franse identiteitsdebat is mislukt. Waarom? De thema's van extreemrechts zijn vandaag actueler dan ooit.
Open Brief aan het Hoofdbestuur van ht Vlaams Belang,
Dames en Heren Hoofdbestuurders,
Laat ons de zaken kort houden, zoals het past tussen doe-mensen onder elkaar.
Wil mij mededelen wat ik nu in mijn omgeving moet vertellen: zijn jullie de dommekloten om de miserie met de immigranten veel te vroeg te hebben ontdekt, of zijn het de Linxen die het probleem pas na 30-40 jaar ontdekken?
Wil in Uw antwoord de lijn doortrekken i.v.m. de Vlaamse Onafhankelijkheid, want normaal gezien zou hunne frank kortelings moeten vallen. Doen jullie het nodige bij Lucas Vander Taelen, of moet ik het zelf doen?
Met Vlaamse groet!
Psst
Sorry voor mijn taalgebruik. Door het harde winterweer ietske teveel naar Thuis gekeken.
De boodschapper is weer een racist
MAG LINKS OOK PROBLEMEN BIJ NAAM NOEMEN? Waarom heeft een deel van de linkerzijde het toch zo moeilijk om te spreken over het elementaire recht op lijfsbehoud en veiligheid? LUCKAS VANDER TAELEN wil wantoestanden aan de kaak kunnen stellen zonder racisme verweten te worden.
De problemen in Brussel zijn nog niet achter de rug: gisteren werd een Nederlandse cameraploeg overvallen in Kuregem. Ze hadden net gefilmd hoe jongeren een arrestant bevrijdden uit de handen van de politie. Toen een journalist van de krant Het Laatste Nieuws vorige week de Molenbeekse burgemeester Philippe Moureaux (PS) confronteerde met de bedenkingen die ik in een opiniestuk (DS 28 januari) had geformuleerd bij de verhuizing om veiligheidsredenen van een school uit Anderlecht en daaraan de bedenking koppelde dat ook linkse politici dit debat niet langer schuwen, merkte hij fijntjes op dat ik niet misschien niet langer 'als een links politicus beschouwd kan worden'. Het is de bekende techniek van verdachtmaking van de boodschapper om de boodschap te negeren.
Waarom heeft een deel van de linkerzijde het toch zo moeilijk om te spreken over het elementaire recht op lijfsbehoud en veiligheid? Het is opvallend hoezeer links al te vaak blijft vastzitten in de vertrouwde mantra's over de noodzaak van beter onderwijs, minder discriminatie en meer werk. Dat zijn zonder enige twijfel dringend noodzakelijke voorwaarden om de Brusselse problemen aan te pakken. Maar dit besef mag niet tot gevolg hebben dat links enkel deze elementen inbrengt bij het debat over onveiligheid en overlast in Brussel of erger nog: het ontkent of minimaliseert.
Nadia Fadil
De Leuvense sociologe Nadia Fadil wil het in een opiniestuk in Le Soir(11 februari) zelfs niet hebben over 'onveiligheid'. Ze heeft het liever over een 'onveiligheidsgevoel' dat ze beschrijft als een 'heilige mythe', waarover geen rationeel debat meer mogelijk is. Volgens haar heeft onze maatschappij een onveiligheidsgevoel nodig om het niet over de ware problemen te moeten hebben: praten over veiligheid moet gezien worden 'in de context van het geavanceerde kapitalisme' waar de onzekerheid steeds groter wordt. Politici staan machteloos tegenover afdankingen en gaan daarom focussen op 'de zwakste bevolkingsgroepen om hun autoriteit te laten gelden'.
Het reële probleem van de onveiligheid als een subjectief gevoel afdoen en het reduceren tot een functionele mythe die de heersende klasse gebruikt om haar onmacht te verbergen: het is een traditionele marxistische analyse die hoogstwaarschijnlijk in politiek correct denkende kringen op applaus zal onthaald worden, maar die geen enkel nieuw antwoord biedt voor wie een oplossing zoekt voor het Brussels veiligheidsprobleem.
Onlangs werd ik aangesproken door iemand die mij met weinig zin voor nuance meteen catalogeerde bij de rechterzijde. Hij zei wel te begrijpen dat ik criminaliteit aanklaagde, maar verweet me eenzijdigheid. Ik zou bepaalde groepen in Brussel 'gestigmatiseerd' hebben door het onder meer te hebben over het onverdraagzame machismo van bepaalde Maghrebijnse jongeren. En daarom was ik dus een racist.
Marxisme
Blijkbaar is het benoemen van een probleem al voldoende om in de extreemrechtse hoek geduwd te worden. Dat jonge vrouwen in bepaalde wijken van Brussel geen rok meer durven te dragen en dagelijks voor hoer worden uitgescholden, dat wordt geminimaliseerd door dit soort weldenkende mannen. Als uitleg krijg je dan vaak te horen dat de linkerzijde zich niet mag laten verleiden tot 'etnocentrisme' en bijvoorbeeld ons idee over gelijkheid tussen man en vrouw niet mag 'opdringen'. Aandringen op integratie wordt afgedaan als een toegeven aan een 'beschavingsmachine' die cultuurverschillen uitvlakt, zoals publicist Ico Maly dat noemt. Culturele verschillen zijn er nu eenmaal en we mogen vooral onze cultuur niet boven die van anderen willen stellen. Dat bij dit 'cultuurrelativisme' waarden sneuvelen waarvoor lang gestreden is, moeten we er maar bijnemen.
De Franse journaliste Caroline Fourest verklaart die neiging van sommige linkse politici om bepaalde onaanvaardbare aspecten van het fundamentalisme toch te aanvaarden als een gevolg van 'de obscurantistische verleiding'. Het strenge denkkader van dat fundamentalisme leunt aan bij de marxistisch-leninistische rigiditeit van revolutionaire bewegingen waarin sommige linkse denkers politiek opgegroeid zijn en waarvan ze de sporen blijven dragen. Beide ideologieën hebben gemeen dat ze dat ze simplistische analyses maken van grote problemen. Fundamentalisten geloven dat bekering tot het juiste geloof voor een betere wereld zal zorgen. Extreemlinksen zien alle maatschappelijke tegenstellingen als een uiting van de klassenstrijd tussen onderdrukkers en onderdrukten. Dus kan het Brussels geweld enkel verklaard worden in dit soort termen en is alles wat naar politie ruikt deel van het repressieapparaat van de vermaledijde bourgeoisie. Ik denk dat dergelijke analyses in 2010 enigszins achterhaald zijn.
Onvermijdelijk
De onvermijdelijke evolutie naar een multiculturele maatschappij hoeft niet te betekenen dat wij niet langer moeten verdedigen wat wijzelf belangrijk vinden. Enige duidelijkheid op dit vlak zou ook voor opgroeiende jongeren afkomstig uit andere culturen een weldoende structurerende invloed kunnen hebben.
De wereld verandert elke dag; wat gisteren nog gold, is vandaag achterhaald. Links mag de historische fout niet maken om te blijven geloven in zijn eigen grote gelijk en moet zijn wereldbeeld durven aan te passen. Met het overboord gooien van principes heeft dit niets te maken, met geloofwaardigheid des te meer. Als links ook in de 21ste eeuw een politieke rol van betekenis wil spelen zal het aan zijn potentiële kiezers moeten tonen dat het beseft dat de tijd van de dogma's voorbij is.
LUCKAS VANDER TAELENWie? Vlaams parlementslid voor Groen! Wat? Links moet afstappen van zijn achterhaalde dogma's. Waarom? Anders verliest het zijn geloofwaardigheid bij zijn kiezers.
Niet dat ik zo Hollands ben gaan denken, maar als ik in onderstaand stukje een paar namen inwissel, komt mij de situatie al direct bekend voor.
Maar, beste Hollandse vrienden, bij jullie wordt de PVV niet bij voorbaat uitgesloten, door alle partijen, lijk dat het lot is bij ons met het Vlaams Blok/Belang. Het volstaat dat iemand van het Vlaams Blok/Belang zegt dat s morgens de zon opstaat in het Oosten, opdat meteen iedereen ontkent en wijst naar het Westen. Of naar het Zuiden. Desnoods naar het Noorden, als het maar allen-tegen-één klinkt. Ofwel wordt er beschaamd-weg niets gezegd. Dat komt door al dat Parti Scandale-gedoe van bij ons, dat, in een bredere context, op ons sinds 1830 gesmeten is.
Wij lezen dus met dubbele belangstelling wat er bij jullie gebeurt. Erg! Zeer erg! Ik begin er zelfs een beetje aan te twijfelen, mochten onze wegen ooit samen gaan, of het voor ons dan zoveel beter zou zijn onder de Heel-Nederlandse vlag .Kunnen we niet afspreken dat er eerst schoon schip gemaakt wordt bij jullie? Geert Wilders heeft al eens geopperd dat er tussen onze beide staten (hm, deelstaat Vlaanderen) bilaterale besprekingen zouden geopend worden. Laat het vooral niet meer te lang duren. Anders geraakt ons volk weer in slaap!
Het zou er natuurlijk gans anders uitzien, mocht de Geert ondertussen regeringsleider geworden zijn bij jullie. Maar het ziet er eerder naar uit dat hij eerst zijn persoonlijk Robben-eilend zal moeten doorstaan, en neen, echt, zo lang kunnen wij niet wachten.
Als echter bij ons de dingen eenmaal in een stroomversnelling zouden geraken Ja dan!
Dan rukken wij op en komen hem bevrijden, wie weet, om de Vrije Nederlanden, samen met onze NIEUWE verkozen leiders, op te stoten in de vaart der volkeren .
In afwachting, en wetend dat de Angel-Saksische wereld, die nog altijd een beetje de wereld domineert ons niet ongunstig gezind is, bieden wij U, moest het dreigen verkeerd af te lopen bij jullie daar, politiek asiel bij ons aan.
Dàt zou ze nog eens in hun hemd zetten! Een burger van die ene lidstaat van Europa die voor zijn leven moet vluchten naar het buurland!
Ik zie echter een onoverkomelijk probleem; zal de Nederlandse Staat verder betalen voor Uw body-guards? Want dat schijnt iedereen, voor t gemak, te vergeten .Gij hebt twe vijanden : de witte-boord criminelen waarover hieronder sprake, en de vuile-handen criminelen, die uitzijn op Uw fysieke liquidatie.
Ja, mijn beste Geert Wilders, U hebt niet de gemakkelijkste weg gekozen .Was Ubij de PvdA geweest, dan zou Uw leven over rozen zijn gegaan. Nu gaat het over doornen. En doornen alleen.
Met de Taliban praten, met Hamas praten,
met Teheran praten:
het is links warempel in de bol geslagen.
Met alles wat maar even extremistisch is wil het aan tafel schuiven om in overleg te gaan. Maar o ironie, Wilders vinden ze te extremistisch om aan tafel te inviteren, hoewel geen gewapend wapenfeit deze politicus in de schoenen te schuiven valt en van hem geen oproep tot geweld om zijn doel te bereiken bekend is. Wilders beperkt zich tot het vrije woord van de gekozen parlementariër. De Taliban, Hamas en Teheran schuimen daarentegen met gewapende benden de straten af en ruimen uit de weg wie ze niet bevalt.
Ziedaar, het tegenstrijdige verschijnsel dat enerzijds aan tafel geschoven moet worden met de Taliban, Hamas en Teheran, maar Wilders niet alleen een plek aan tafel geweigerd wordt, maar het hem in zijn parlementaire loopbaan vrijwel onmogelijk gemaakt wordt te doen waartoe de kiezer hem in de Kamer koos.
Het overlegmodel blijkt bij de linkse mens op een wonderlijk tegenstrijdig inzicht te stuiten waar de hunkering tot gesprek zich moeiteloos uitstrekt tot extremisten die voor moordpartijen niet terugdeinzen, maar de eigen extremist in het stof moet bijten.
Nu hebben de Taliban, Hamas en Teheran iets gemeen, en dat is het islamitische extremisme. Linkse mensen hebben een gruwelijke hekel aan het extremisme als het een kennelijk rechtse signatuur draagt. Zo gaan ze graag op pad met honkbalknuppels zodra een neonaziclubje ergens met toestemming van de burgemeester komt vendelzwaaien. Vaak mondt dat uit in een matpartij van jewelste. Zeg maar: Weimar-republiekje spelen met de heroïek op zn Madurodams.
Maar wie even de intenties van de Taliban, Hamas en Teheran doorbladert ziet meteen al dat deze instituten van zulk een rechtsextremisme zijn dat Wilders er maagdelijk bij afsteekt.
Schoolmeisjes gruwelijk verminken of opblazen omdat ze leergierig zijn, vermeende collaborateurs standrechtelijk met een kogelregen doorboren, demonstranten theatraal aan hoogwerkers ophangen, etnische en religieuze minderheden liquideren, is pas echt rechtsextremisme uit het diepste van het kronkelende darmstelsel. De bedenkers van het begrip onderbuik moeten dus een merkwaardig zintuiglijk functioneren ontwikkeld hebben dat ze zich daar niet van bewust zijn.
Maar de vraag blijft hangen waarom linkse mensen geen moreel bezwaar hebben tegen tafelen met de Taliban, Hamas en Teheran, waar toch overduidelijk moet zijn dat deze tafelgasten ongegeneerd de anderen hun eigen menu opdringen met het doorrookte extremisme. Want zowel het rechtse als het linkse extremisme laten zich nu juist als zodanig herkennen door de onwil tot consensus en de rabiate hang naar het totalitarisme. Waar de Taliban, Hamas en Teheran heersen worden opponenten uit de weg geruimd en heerst het gezag van de sterkste. En die zouden zomaar bij het feeëriek tafelen van inzicht veranderen en brave, democratisch gezinde wezens worden omdat de vriendelijke linkse mensen ze hebben gemasseerd met linkse vredespraat.
De crux is eigenlijk wel duidelijk: Linkse mensen zijn helemaal niet zo democratisch als ze voorwenden te zijn. Democratie betekent namelijk dat het electoraat zich uitspreekt en dan in consensus tot een regering besloten wordt die een redelijke afspiegeling is van wat de burger zich wenst. Dat betekent dus geen uitsluiting tevoren, en zeker geen oorlogzucht die met ondemocratische middelen de politieke opponent tracht uit te schakelen nog voor die de gelegenheid krijgt het oordeel van het electoraat te vragen.
Maar deze linkse mensen hebben met de Taliban, Hamas en Teheran wel iets gemeen wat alles verklarend is: de gloeiende afkeer voor islamcritici. Van Pim Fortuyn, Ayaan Hirsi Ali, Ehsan Jami, Afshin Ellian en Geert Wilders is er al eentje uit de weg geruimd volgens de traditie van de Taliban, Hamas en Teheran. Dat de linkse mens een voedingsbodem creëert waarop de Taliban, Hamas en Teheran zich weldadig voelen wordt dan opeens verklaarbaar.
Reken er maar op dat Thomas von der Dunk, Femke Halsema, Anja Meulenbelt, Dries van Agt, Alexander Pechtold, Harry van Bommel en Guusje ter Horst bij een etentje wél couverts inruimen voor moorddadige moslimextremisten, maar Wilders in de keuken op een houtje mag bijten. Want verschil moet er zijn tussen moordende fanatici en een verklaarde democraat.
Daarom wil Guusje ter Horst wél praten met de extreemrechtse Taliban, maar misbruikt ze haar ministeriële positie om een politieke concurrent wegens vermeend rechtsextremisme uit te schakelen. De linkse hang naar vreedzame coëxistentie heeft namelijk zo zn beperkingen. Sneu voor het electoraat van de PVV, maar mazzel voor de furieuze aanhang van de Taliban, Hamas en Teheran dat ze in Nederland wél aan tafel mogen aanschuiven.
Misschien mag Wilders dan nog van geluk spreken dat hij niet welkom is op zon etentje.
De machtigste vrouw van Vlaanderen laat weer over (niet van, zo slim is ze wel) zich spreken.
Waarlijk, alle belgicisten zouden, in afwachting dat ze een standbeeld bij leven voor haar oprichten, in processie moeten optrekken naar haar woonplaats. Liefst iedereen drager van vele giften (geschenken!) als daar zijn pakken en bakken vol met Euros, vino bianco voor lami Papa Michel, maar vooral veel geest verruimende middelen uit Marokko.
Afkomstig uit JEUK (Limburg) is vader Gaston rijk geworden gewoon door bier te verkopen aan het arme Waalse prolitariaat. Nu daar in de hoogovens geen werk meer is, is er ook geen fortuin meer te maken met het verkopen van bier. Daarom heeft dochterke Lauretteke de weg ingeslagen, neen, niet van het parlement, maar van t gouvernement. Veel verschil met de werkwijze van haar Papa is dat niet. Gewoon omhoog klimmen, altijd hoger op, langs de ruggen van de arme man. En wie is daar beter voor geschikt dan de Vlaming! Wie kan het beter weten dan zij, want zij is er zelf ook ene. Maar dan ene van de slechtst mogelijke soort.
Als Vlaanderen ooit verlost wil geraken van zijn ketenen, moet het zien af te geraken van die vogelschrik. Is volgens mij het geknipte onderwerp voor de volgende verkiezings-campagne van het Vlaams Blok/Belang. Op de affiche een zwarte reuzen-gier met Onkelinx-kop uit een magere lange hals, die in haar klauwen de Opel-fabrieken en Janssens Pharmaceutica wegsleept. Tekst-balonnetje : Volare, met (*) voor de vertaling: volare wil zeggen vliegen, voler, maar ookstelen( voler)
Toch curieus hoe de Franse taal voor twee verschillende begrippen maar één woord heeft! Iets dergelijks was mij al opgevallen in Italië. Daar heeft men maar één woord voor horen, zien voelen : sentire, wat de zaken voor ons wel enigszins compliceert .Maar zintuiglijke waarnemingen zijn nog niet hetzelfde als stelen en vliegen in één woord .
VS bespelen machtige' Onkelinx
BRUSSEL - De Amerikaanse ambassadeur in België wil dat vicepremier Onkelinx de regering overhaalt om meer manschappen naar Afghanistan te sturen. Zij kan bijdragen om de wereld ethisch te verbeteren.'
Van onze redactrice
De Amerikaanse ambassadeur, Howard Gutman, deed gisteren in een Brusselse zakenclub een expliciete oproep aan de PS-politica en vicepremier Laurette Onkelinx om het voortouw te nemen en haar coalitiepartners te overtuigen om meer steun te geven aan het beleid van de Amerikaanse president Barack Obama in Afghanistan en Guantanamo. Na mijn president zou zij de machtigste persoon ter wereld kunnen worden', stelde hij.
Gutman vraagt dat België dertig tot vijftig politietrainers en vijftig tot honderd twintig extra militairen naar Afghanistan stuurt. Hij zegt paaiend dat als een klein land als België zo'n inspanning levert, de internationale gemeenschap onder de indruk zal zijn.
Voorts stuurt hij eropaan dat België twee tot drie terreurverdachten opneemt die jarenlang in de gevangenis op Guantanamo hebben gezeten. Tot nog toe heeft al één oud-gedetineerde van Guantanamo onderdak gevonden in België. Zolang de internationale gemeenschap niet bereid is om ex-gevangenen op te nemen die niet zijn veroordeeld, kan Guantanamo niet sluiten.
Ambassadeur Gutman stelt de vraag expliciet aan Laurette Onkelinx. Zij zou kunnen bijdragen om de wereld ethisch te verbeteren, zegt Gutman. Als Onkelinx, als een gedreven Franstalige socialist, een stap voorwaarts zou doen, wie zou dan niet volgen in België?', vraagt hij zich af.
Hoewel de Amerikaanse ambassadeur in zijn speech meerdere politici aansprak, is het opvallend dat hij zich vooral tot minister Onkelinx en de PS richtte. Volgens sommige bronnen is het de PS-politica die in de besluitvorming over extra troepen voor Afghanistan dwarsligt. Waar de andere partijen neutraal of gematigd positief zouden zijn, zou Onkelinx niet willen dat België meer militairen stuurt. Is de ambassadeur zo goed ingelicht dat hij daarom de PS-politica het hof maakt? Het komt zelden voor dat een buitenlandse ambassadeur zich zo ver waagt in de machtsverhoudingen tussen nationale politici.
De PS is vereerd met de aandacht die ze krijgt. De woordvoerder van de partij, Emmanuel Foulon, zegt dat minister Onkelinx het op persoonlijk vlak goed kan vinden met ambassadeur Gutman, maar dat zijn wensen over het Belgisch beleid geen invloed mogen uitoefenen op het beleid van de regering.
Premier Yves Leterme herinnerde Gutman er fijntjes aan dat de rolverdeling tussen de ambassadeur en de regering duidelijk is. Hij (Gutman) heeft het recht voorstellen te doen. Maar het is de Belgische regering die beslist, in samenspraak met de inzichten van de meerderheid van het parlement.'
Ook Anders Fogh Rasmussen, de secretaris-generaal van de Navo, richtte gisteren een vraag aan ons land. Hij vroeg minister van Defensie Pieter De Crem (CD&V) te bekijken of België niet meer kan doen in de opleiding van Afghaanse veiligheidstroepen. Dezelfde vraag is trouwens gesteld aan alle landen die meedoen aan de Isaf-operatie in Afghanistan.
Af en toe een beetje mist die op een wel doordachte manier weg geblazen wordt. Wat zou daar de bedoeling kunnen van zijn? Wacht eens! Morgen scheert men gratis .Het staat er wel niet zo in bijgaand artikel, maar de bedoeling ligt er toch vingerdik op.
Allez, men wil toch de indruk geven er me bezig te zijn. De mensen voelen aan hun elleboog dat het teveel wordt met al die gelukzoekers. Dus wijst de Overheid naar het einde van de tunnel : kijk, wij nemen zelfs het voortouw in Europa. Vergeet niet: binnenkort (2011) zijn er verkiezingen in Nederland hoogst waarschijnlijk zelfs vroeger, afhankelijk van de uitslag van het proces Wilders en men is er als de lieve dood voor, dat de PVV als grootste partij het land zou regeren. Men is niet alleen bang dat er aan de multiculturele waanwereld zou gesleuteld worden, men is er vooral bang voor dat van vele potjes de dekseltjes zouden gelicht worden. Ziedaar, voor wat betreft onze eigen situatie in Vlaanderen, de werkelijke eden waarom de kleurpartijen zo angstvallig het Vlaams Blok/Belang in een wurggreep houden. Ze weten, dat als de V-partijen aan de macht komen, zij voor eeuwig en een dag van de macht verdreven zullen blijven. Want dan ligt de weg open voor een mooi, vrij en zelfstandig Vlaanderen.
Zolang er in Vlaanderen niet een soort Lega Nord mee in s lands bestuur zetelt, blijft het verkeerd lopen. Kijk maar naar het economisch wonder (6de op de wereld ranglijst van de meest productieve landen) dat in Italië geschiedt : met de Partito del Popolo van Silvia Berlusconi en de Lega Nord samen, is er een nooit geziene stabiliteit terug gekeerd in het land. Zelfs een Marc Grammens moest daarover positief, over twee volle bladzijnden, zijn hart luchten in zijn Journaal van 28 Januari 2010. Hij gaat zelfs zover, Il Cavaliere te vergelijken met de immense populariteit van Mussolini, de Duce, natuurlijk van vòòr de rampzalige tijden waarin Hitler hem mee sleurde in WO II. Berlusconi, de ge-defasciseerde Mussolini! Men moet er maar opkomen, zonder dat er een gehuil van krijsende stemmen opgaat ter Linkxser zijde. Deftig repliceren kunnen ze immers niet! Het land Italië kruipt uit een diep moeras waarin de crypto-commuisten, socialisten en christen-democraten het 60 jaar lang hebben doen verzinken. En op openbare pleinen in de steden richt men nieuwe monumenten, kruisbeelden op!
Ja, dat immigratie-beleid in de Lage Landen .Er moet dus goed op tijd met strooizout rond gereden worden, zodat de bevolking niet uitglijdt in de armen van Wilders. Of bij ons in de armen van het Vlaams Blok/Belang. Een beetje beterschap in het vooruitzicht stellen: het kost niets en men vangt er vliegen mee.
Nederland wil verbetering van het Europese asiel- en migratiebeleid
Nederland wil dat de Europese Unie het asiel- en migratiebeleid over twee jaar op orde heeft. Dat heeft staatssecretaris Frans Timmermans van Europese Zaken laten weten. De Europese lidstaten praten al jaren over een gezamenlijk migratiebeleid, maar dat komt nog niet echt van de grond. De bewindsman wil dat dan geregeld is dat alleen nog echte vluchtelingen de Unie in komen. Hij wil duidelijkheid over welke migranten welkom zijn om binnen de EU te werken. Om dat te bereiken moeten volgens Timmermans de buitengrenzen van Europa beter worden gecontroleerd.
Ook moet er een perspectiefvol ontwikkelingsbeleid komen in bijvoorbeeld Afrika, aldus de staatssecretaris. En de EU zou zich meer moeten richten op het aantrekken van kenniswerkers uit andere landen. De VS, Canada en Australië zouden op dat gebied voorlopen op Europa.
Wij woonden half te lande, half in t Steetje, enè Menère, zoals de Ieperlingen zeggen met zoveel affectie in hun tem, vergane glorie eigenlijk, in een troepje huizen met allemaal brave burgers en met drie nering-doenders, waarvan er maar de laatste, de maalderij, geen café was. De eerste was een wagen-makerij, die toen nog volop werkzaam was (eindproduct kloeke degelijke boerenkarren), en de tweede was Herberg De Smisse, waar de smid al geruime tijd was van overleden.
Evelyne van de Smisse heeft bij de genade Gods zelfs eens mijn leven en dat van mijn broertje gered, door ons van de straat binnen te trekken, als de Engelse jagertjes zoals wij toen de Spitfires van de R.A.F noemden die de scheepvaart tussen Ieper en Diksmuide (!) kwamen mitrailleren. Ze hadden het gemunt op de kaai, werd gezegd, waar een paar veevoeder-bedrijven de Duitse oorlogs-economie ondersteunden, maar speelden met hun mitrailleurs zoals jonge bezopen kalveren in de maand Mei. Het kletterde op de kasseien, tegen de gevels en we zagen de kogels met vele opeenvolgende plofjes rij-gewijs op het land kleine stofwolkjes maken. Toen al, augustus 44, waren zeker geen 10 bange Duitse soldaten meer uren in de omtrek Op de kille grond, onder het venster en tegen de muur, moesten wij het geweld laten overgaan, om vervolgens met onze boodschappen (gras voor de konijnen) verder op huis aan te schoffelen. Waar ons Moeder, nog na-sidderend van angst ons allebei een ferme pandoering verkocht .
In de lege wagenmakerij heb ik jaren later mijn eerste 2PK-tje mogen stallen .Het wagenmakers-gerief lag er nog als op de dag van het overlijden van de wagenmaker
Maar om op die bloemzak terug te komen Ons moeder kwam regelmatig in de maalderij, samen met wij allemaal, denk ik, omdat er daar veel plaats was om te spelen. Moeder kwam met het klutske graan van eigen kweek .De maalder, als zijn vrouw niet thuis was, wat nogal dikwijls gebeurde, liet al dat jong gedoe zijn gang gaan, precies alsof hij er zich in jeunde. Wij zagen hem de gemalen bloem in zakken versjouwen met zijn zolderwagentje, en die tegeneen kwakken, klaar voor afhaling, waar ze lui en vormloos bleven liggen zoals ze daar gekipt werden. Een bloemzak dus, graat- en ruggeloos. Vandaar naar de beeldspraak van ons Moeder, was niet ver .Ja, het mens moest iets hebben om haar kroost op het rechte pad te houden .Een nietsnut van een kameraad was dan rap een bloemzak, zodat er aan onze verbeelding niets ontbrak. Niemand van haar kinderen is later bloemzak geworden!
Ja, die wit-bestoven bloemzakken van toen, ze bestaan dus nog. Meer zelfs, er zijn er bijgekomen en ze lopen nu op twee benen. De grootste helft zit in de Parlementen van slach ende soort, en dandere helft in Kerk en Staat.
Zonder complexen verkondigen moslims hun geloof, ook in Europa. Alleen een geprofileerder christendom is het antwoord op die sluipende islamisering, aldus Jan De Volder deze week in het christelijk opinieweekblad Tertio. De dochter, luisterend naar een Vlaamse naam maar gesluierd, zegt aan haar ouders: We kunnen elkaar toch niet verstaan. Want jullie geloven niet. De vader antwoordt: Wij geloven wel... Wij geloven dat er iets is... Maar zeker niet wat ze ons vroeger allemaal hebben wijsgemaakt. Dat gesprek kon je maandagavond in de eerste aflevering van het nieuwe Woestijnvisprogramma In Godsnaam zien. Die was gewijd aan het onderbelichte fenomeen van Vlaamse jonge meisjes die zich tot de islam bekeren. Het gesprek vond plaats aan een gewone keukentafel, in een gewoon rijtjeshuis in Zwijndrecht. En in hoeveel andere Vlaamse huisgezinnen? Want het fenomeen is allang geen marginaal verschijnsel meer. Als je niemand kent, vraag dan maar eens na bij je kapper zoals tv-maakster Annemie Struyf deed en je zult versteld staan van het antwoord. Al Minara, de beweging die jonge meisjes met een gezonde interesse voor islam verzamelt, registreert drie nieuwe aanmeldingen per dag.
Het gesprek was schrijnend. Niet zozeer omdat een jonge vrouw, met het enthousiasme en het radicalisme van een bekeerlinge, het geloof van haar toekomstige Algerijnse echtgenoot omarmt. Maar wel het machteloze antwoord van de vader. Dat staat symbool voor een generatie die het spoor is bijster geraakt, die de traditie van het christelijke geloof overboord gooide om het te vervangen door een fabricaat dat toen hedendaags moet zijn geweest. Doopsel, eerste communie en plechtige communie, dat wel. Maar geen geloofsinhoud. Maar een geloof dat niet wortelt in de traditie, dat zich niet weerspiegelt in een praktijk, heeft geen weerstand. Het spreekt ook de jongere generaties niet aan. Een dynamische islam, die spontaan de dawa of missie bedrijft, kan onze spirituele leegte vullen. En je kunt de moslims dat niet eens ten kwade duiden.
In een recent interview maakte de aartsbisschop van Praag, kardinaal Miloslav Vlk, een pessimistische analyse over de opdoemende islamisering van Europa. Europa verloochende zijn christelijke wortels die het hebben grootgemaakt en die het de kracht zouden kunnen geven het gevaar af te wenden te worden veroverd door de moslims want dat is wat gebeurt. Als Europa zijn verhouding met zijn traditie niet verandert, wordt het geïslamiseerd, zei de 77-jarige kardinaal. Aan het einde van de middeleeuwen en in de moderne tijd slaagde de islam er niet in Europa gewapenderhand te veroveren, omdat de christenen hen versloegen. Maar nu wordt het gevecht gevoerd met spirituele wapens. Europa mist die terwijl de moslims perfect bewapend zijn. De val van Europa is nakend. Een treurig testament van een kerkleider die meemaakte hoe het christendom sterk genoeg was om de communistische vervolgingen te overleven, maar niet het hedonisme en de secularisatie.
Een al te pessimistische analyse? Hopelijk. Toch is het voor de Europese cultuur zo niet vijf voor, dan toch kwart voor twaalf. Want als Europa zou islamiseren, is dat niet in de eerste plaats te wijten aan de islamitische dynamiek, maar aan de slapte van het christendom. Levensbeschouwelijke neutraliteitspolitiek is een verliezende strategie tegenover de islam. Wat we nodig hebben is een morele herbewapening die Europeanen hun spirituele roots doet herontdekken. Alleen een levend christendom dat begeestert, is in staat de islam het hoofd te bieden én ermee te dialogeren. De tijd is niet veraf dat ook onze geseculariseerde tijdgenoten roepen om een weerbaarder en assertiever christendom. In dat licht is de benoeming van een man als André-Joseph Léonard tot aartsbisschop van Mechelen-Brussel best te begrijpen. De tijden vragen erom, aldus De Volder.
Valse beschuldigingen, beperken van getuigen en demonisering ... hoe heet zo een proces ook al weer?
Het proces tegen Wilders vertoont enige overeenkomsten met bijvoorbeeld de affaire Dreyfus en de showprocessen in de Sovjet-Unie en in China. De gemeenschappelijke factor is dat ze valse beschuldigingen gebruiken om een tegenstanders de mond te snoeren en tegelijkertijd de legitimiteit van het regime te versterken.
In dit stadium is duidelijk een fatale verstrengeling gaande van de staatsbelangen (handhaving van de democratische waarden, in dit geval de pluriformiteit) en de belangen van de politieke elite (handhaving van het morele monopolie).
Het eindresultaat van het proces is niet de veroordeling of vrijspraak van Wilders, maar aan wiens kant het morele gelijk zal liggen.
Het is een proces Staat vs. Wilders, omdat de indieners van de aanklacht als personen en organisaties representatief zijn voor de heersende socialistische ideologie die op alle niveaus is doorgedrongen in de overheidsorganen en de rechterlijke macht (ook van de drie rechters is voldoende bekend over de achtergrond om in te zien dat deze de socialistische ideologie volledig onderschrijven). (bron)
Links heeft al jaren zijn morele gelijk verdedigd met de inzet van politieke macht, de enorme invloed van maatschappelijke organisaties (vakbonden, zorginstellingen, sociale netwerken, adviesorganen, kranten, omroepen, goede doelen organisaties) en de dagelijkse indoctrinatie met het linkse wereldbeeld. Veel van deze organisaties blijven alleen overeind omdat ze dankzij het linkse wereldbeeld over inkomsten kunnen beschikken en zijn dus partijdig.
Het linkse wereldbeeld is niet zomaar een ander wereldbeeld, maar kenmerkt zich doordat het een omgekeerd wereldbeeld is. De gevestigde orde wordt als fundamenteel onrechtvaardig beschreven en er is een permanente revolutie nodig om de gevestigde orde te vervangen door een betere orde. Het linkse wereldbeeld heeft zich grondig genesteld in overheid en semi-overheid, maar de privé-persoon nog niet helemaal gecollectiviseerd en dus moet de propaganda de boodschap over blijven brengen dat er nog heel veel moet gebeuren en dat dit land nog veel beter kan.
Het hoofddoel van socialisme is sociale rechtvaardigheid, maar dat is een subjectieve beleving, die niet objectief gemaakt kan worden. Hier ontstaat een spanningsveld dat de overheid dwingt om de burger steeds gedetailleerder te controleren, met als eindpunt een totalitaire samenleving.
De PVV is alleen een bedreiging voor links, want de PVV confronteert mensen met het feit dat het linkse wereldbeeld voortdurend faalt om een betere wereld tot stand te brengen.
Vaak wordt gedacht dat rechters onpartijdig en objectief toetsen. Dat is maar gedeeltelijk waar. Rechtspraak vindt plaats in een kader: een daad wordt vergeleken met hetgeen strafbaar is gesteld, maar dit laatste verandert mee met de samenleving. Scheiding, abortus en ongehuwd samenwonen waren honderd jaar geleden ondenkbaar en soms zelfs strafbaar; tegenwoordig vinden we het gewoon.
Het proces Staat vs. Wilders kent geen kader, omdat er op dit gebied praktisch geen jurisprudentie is. Er is wel drie jaar lang een demoniseringscampagne (keurig opgesomd in een artikel van Carel Brendel) geweest met als resultaat een gefabriceerde maatschappelijke opinie dat Wilders uitingen verwerpelijk zijn en dat zijn aanhangers niet deugen.
Het gebruik van woorden als discriminatie, racisme en uitsluiting zijn retorische bewerkingen die tot doel hebben om Wilders als een bedreiging voor de hele samenleving neer te zetten. Het is een gigantisch stropop-argument, waarmee links zich opwerpt als de enige verdediger van het Verlichtingsdenken.
De Verlichting draaide om twee kernwaarden: mondigheid van de burger en de gelijkheid van alle burgers binnen een samenleving. Het eerste was vooral gericht tegen de bevoogding van tradities en de opvattingen van de kerk, het tweede voornamelijk tegen de machtspositie van adel en clerus en de rechtsverschillen die daaruit voortkwamen. Het begrip universeel betekent hier geldend voor iedereen binnen een rechtsgebied. Pas later werd het begrip universeel verruimd tot alle bewoners van de planeet. Deze verruiming was voornamelijk het gevolg van de Tweede Internationale (1889) die het imperialisme aanwees als de reden waarom het kapitalisme nog niet was ineengestort. Omdat het imperialisme zich over de landsgrenzen uitstrekte, moest de betekenis van universeel verruimd worden.
De beperkte definitie van universeel blijkt steeds meer de versie te zijn die de beste resultaten oplevert. Ze kan verklaren waarom Polen, Chinezen en Peruanen beter integreren in Europa dan Somaliërs, Turken en Marokkanen. Als Wilders de islam buiten het universalisme van de moderne democratie sluit, dan is dat verdedigbaar met argumenten en dus geen discriminatie.
Als volgt:
Artikel 1 van de Grondwet schrijft gelijke behandeling voor in gelijke gevallen. Maar dan moet wel eerst aangetoond worden dat het ook inderdaad om gelijke gevallen gaat. Links hanteert de volgende redenatie:
Islam is een godsdienst
Alle godsdiensten worden gelijk behandeld door de onpartijdige overheid
Dus wordt islam net zo behandeld als andere godsdiensten.
Deze redenatie is ongeldig, omdat er verzwegen premissen in zitten. Het volledige syllogisme luidt, met tussen haakjes de uitbreiding van de propositie:
Islam is een godsdienst (met dezelfde kernwaarden als andere godsdiensten zodat een vreedzaam samenleven mogelijk is)
Alle godsdiensten worden gelijk behandeld door de onpartijdige overheid, als en indien deze godsdiensten alle mensen volledig gelijkwaardig behandelen
idem als boven
Nu de premissen volledig gemaakt zijn, wordt duidelijk waarom het eerste argument niet geldig was. Islam voldoet niet aan premisse 1 want islam heeft bepaalde kernwaarden die sterk afwijken van vooral het christendom en het secularisme, zoals jihad, dhimmi, het verbod op huwelijk met mensen met andere overtuigingen, de haat tegen homos en atheïsten. Vervolgens moeten we vaststellen dat islam niet voldoet aan premisse 2, omdat vereiste is dat de godsdiensten in deze groep elkaar als gelijkwaardig moeten behandelen.
Hieruit volgt dat het hele argument onwaar is.
Omdat islam nu eenmaal gelijk gesteld is aan andere overtuigingen, en Wilders tegelijkertijd de waarheid over deze ideologie uit, ontstaat er een paradox. De waarheid is niet strafbaar, maar de belediging wel.
Het paradoxale proces Staat vs. Wilders kan leiden tot er vier mogelijke uitkomsten.
Wilders wordt veroordeeld, maar links verliest tegelijkertijd zoveel gezag, dat de reactie die daarop volgt des te scherper is. Deze uitkomst lijkt onwaarschijnlijk omdat dit de democratie als geheel zal destabiliseren en de mogelijke gevolgen voor links te bedreigend zijn om dit te risico te lopen.
Wilders wordt veroordeeld, maar links profileert zich zozeer als voorvechter van vrijheid en democratie, dat links zijn positie weet te versterken. Deze uitkomst lijkt mij uiterst onwaarschijnlijk, omdat links al jaren lijdt onder het imago van een falende stroming en een veroordeling van een politieke vijand op zichzelf niet opgeëist kan worden als een maatschappelijk succes is.
Wilders wordt vrijgesproken, maar linkse partijen slagen er in om dit op te eisen als een morele overwinning. Ook deze uitkomst lijkt me onwaarschijnlijk, omdat externe factoren, zoals kennis over de islam, de Climate-gate en de energie-politiek, allemaal in het nadeel van links werken en dus het morele monopolie ervan aantasten.
Blijft over dat Wilders wordt vrijgesproken en dat linkse partijen onderhevig blijven aan voortschrijdend verval. Deze laatste uitkomst lijkt mij het meest waarschijnlijk.
Deze analyse is bloedstollend Al ware het maar voor de logica dat tirannie nooit lang stand houdt. We zijn er ondertussen wel mee .
Kijk, wat ik al lang kwijt wilde, och laat ik het met een vergelijking duidelijk maken.
Als mijn nieuwe puppy, weg gerukt van zijn vertrouwde omgeving, louter uit balorigheid mijn pantoffels oppeuzelt en botweg alle gezag weigert Is dat dan zijn schuld?
Eigenlijk wel, en anders weer niet. Hij komt er el boven op.
Maar als ik tientallen puppies terzelfder tijd bij mij over de vloer krijg .
En dat is wat er gebeurt met die wilde onbeperkte immigratie, die iedere dag nog doorgaat. Straks wordt het weer warmer, en dan zal de Middellandse Zee weer zwart kleuren van de trek als van wilde sprinkhanen naar het Europese luilekker-land. Wie begrijpt die mensen niet : het moet maar zo niet voor het grijpen liggen.
En dat is waar het Avondland aan bezwijkt : het durft de rug niet te rechten. Het durft de eigen eeuwen-oude cultuur, de eigen godsdienst, de eigen industrie niet als een leeuwin haar welpen, te beschermen. Het durft niet te stellen : niet van harte welkom, maar nu jullie er nu toch zijn : welkom, op onze voorwaarden .
Van een totaal andere orde, en toch weer hetzelfde, zag ik bij Phara, met Mgr Van Gheluwe, Bisschop van Brugge. Tiens, wat doet die man daar in het hol van de leeuw? Geloven dat hij zieltjes zal winnen, wat toch zijn eerste zorg zou moeten zijn .O ja het ging over het protocol, dat aan vernieuwing toe zou zijn, ondertussen al lang weer afgevoerd. De Aartsbisschop zou voortaan niet meer Numero Uno kunnen zij, want dan wisten ze geen raad met Haiku Herman Monseigneur dacht dat het hem allemaal niet kon schelen. Maar het voorstel was in de Senaat natuurlijk al lang (uit eerlijke schaamte) terug getrokken. Een maat Christen-plagen voor niets eigenlijk.
Hij had een ander antwoord kunnen geven. De vraag stellen bijvoorbeeld, wie dan wel als eerste de Sinte Goedele bij een Vaderlansche Plechtigheid moest binnen treden; gevolgd door de hovaardigheids-bekleders naar ang en stand : Goedele Liekens misschien? In groot ornaat, met een kroon van gestileerde penissen en als scepter een abortus-tang? Met bruidsmeisjes die een genecologen-stoel (met inhoud in spreidstand) voortduwden?
Zon antwoord zou pas shockeren en negen op de tien zou er rond de tafel een gehuil van jewelste zijn opgegaan Mar dergelijk jengende vragen zouden in de toekomst wel achterwege blijven Ik denk zelf dat er aan een andere klant wel applaus zou gekomen zijn .
Wat moet ik nu met die tientallen andere puppies op mijn erf? Ik kan ze niet verzuipen, want ieder van ze is mij te lief. Ik zal dan maar de schuldigen voor dit on-ontwarbaar kluwen ter verantwoording roepen. En hen belasten met de opname van het overtal aan sukkelaars die beter verdienen.
Wij hebben in het Avondland onze welstand eeuwenlang zelf opgebouwd. Die sukkelaars zijn, in hun land, nog bijlage niet zover. Ze zullen nooit zover geraken, als hun leiders dezelfden blijven. Vandaar de bedenking :
Al wat Linkx is, progressief en de wereld wil verbeteren (die het inderdaad meer dan nodig heeft) : wie houdt jullie tegen om aan de slag te gaan in Donker Afrika? In de onherbergzame vlakten van Klein Azië? Het is daar natuurlijk niet zo comfortabel als hier, maar het went rap. Leer die mensen daar vissen, zodat ze te eten krijgen. Voorzie dat Uw nakomelingen hetzelfde doen, want in een paar honderd jaar zal de klus niet geklaard zijn
Voor ons is dat opgekuist staat netjes en wat meer is : er is voldaan aan jullie diepste verlangen om heel de wereld te helpen .Er zijn elders proletariërs genoeg : laat ze niet naar hier komen. Ga ze ter plaatse opzoeken!
Vanochtend ben ik voor het eerst in mijn leven in de Sint-Willibrorduskerk in Utrecht geweest. De befaamde en beruchte kerk van priester Kotte is als Latijnse rectoraatskerk actief als de landelijke hoofdkerk van de Vereniging voor Latijnse Liturgie. De reden voor mijn bezoek was het vormsel van een goede vriend samen met zijn vrouw en kinderen. Een andere reden was dat ik graag eens een viering meemaakte in deze kerk, niet alleen vanwege haar plechtige en klassieke karakter, maar ook vanwege het feit dat sinds kort de H. Mis hier wordt gecelebreerd door pr. H. van der Vegt, rector van deze kerk.
Mijn eerste reactie tijdens de dienst was: Zo kan het dus ook. Bij binnenkomst (tien minuten te laat) liet het koor een keurig verzorgd gezang horen. Een niet al te grote formatie, maar wel zuiver, klassiek en kwalitatief ruim op maat. Zo kan het dus ook.
Waar anderen het presteren om zelfs tijdens zogenaamde Latijnse Missen liederen van Huub Oosterhuis, Willem Vogel en aanverwante potjesdichters op te voeren, was vanochtend de Latijnse Mis een Mis in het Latijn. Zo kan het dus ook.
Een sobere bemensing van de Liturgie creëert rust. Twee oudere mannen als misdienaar kweten zich uitstekend van hun taak. De priester las zelf de eerste twee lezingen. Zonder gedraaf, zonder vertoon, om daarna een Evangelielezing te zingen. Vrijwilligers, -sters of nog erger pastors en priesteresen van Astarte - zijn blijkbaar niet nodig. Zo kan het dus ook.
Waar men in veel katholieke kerken de preekstoel heeft weggesloopt en in een enkele kerk is vergeten de kansel te slopen, is het in de meeste katholieke kerken ongebruikelijk dat de prediker de preekstoel beklimt om het Woord van God te bedienen. In de Willibrordus beklom priester Harry van der Vegt wel de preekstoel. Zo kan het dus ook.
De preek was gebaseerd op alledrie de lezingen. Na de inleiding refereerde hij aan de woorden uit de profeet Jesaja, zijn tweede punt ging door op de lezing uit de brieven van Paulus, het derde punt was een uitwerking van de Evangelielezing van vandaag. De toepassing maakte het compleet. Kort, helder, duidelijk, Schriftuurlijk. Zo kan het dus ook.
De Heilige Mis was ad orientem, dus met het gezicht naar God en niet naar de gemeente (en met de rug naar God). Het is de houding van de losser en niet die van Jona die in een zelfgezocht liturgisch schip een eigen gebedsrichting koos (met de rug naar zijn Opdrachtgever). Zo kan het dus ook.
Er stond geen rare tafel voor in de kerk tussen het koor en de gelovigen. Het altaar was waar het hoorde: in het koor zelf als één geheel met het tabernakel. Voor het koor bevond zich een afscheiding, niet een echt koorhek maar wel een een communiebank met een hekje waarop de gelovige de Hostie ontvangt. Zo kan het dus ook.
Zoals het voor de Grote Omwenteling in de jaren 60 gebeurde, kan het dus nog steeds. Ik keek nog eens goed om me heen. Het waren uiterst normale mensen die ik in de kerk zag zitten. Iets jonger, iets excentrieker of juist chiquer, iets zelfbewuster wellicht dan in de gemiddelde parochie. Maar toch: het is mogelijk te geloven en de Heilige Mis te houden in een omgeving die niet is gemolesteerd door de Beeldenstormers uit het Oosterhuis-kwartier. Lelijkheid en vandalisme zijn dus geen voorwaarden voor een bijdetijds geloof. Het is nog steeds mogelijk katholiek te zijn in een omgeving van rust, schoonheid en orde. Gelukkig maar, zo kan het dus ook.
Dit is een stukje (met dank aan Björn Roose voor zijn suggestie) dat zekerlijk onder de aandacht van Mgr Coeur-de-Lion zou moeten gebracht worden.
Natuurlijk is er een groot deel nostalgie in het verhaal. Weet niet of het nostalgie is naar het verleden, of nostalgie naar de toekomst. Maar het doet wat. Voor het gevoel alleen er bij te horen! Zoals in een kerk te komen waar het op dat ogenblik stil is. Wat overeenkomt met het grootste deel van de voor- en namiddag en zekerlijk van de vroege avond-uren. Op gelijk welk ogenblik van de dag dus. Iedere kerk, zelfs in het buitenland is dan precies lijk een verborgen hoekje van jezelf, waar je kunt in wegkruipen. Ongelovigen of agnostici zijn op dat gebied werkelijk onderbedeeld .
Och, we zijn met zijn allen niet meer zo kerkelijk.Dat is zo iets als alle dagen met altijd dezelfde mensen aan een feestmaaltijd te moeten aanzitten met opgewarmde kost. Dat wordt vlug aarts-vervelend Na verloop van tijd weet men het niet meer wat smakelijk is, en verlangt men naar gewone alledaagse kost. Met liefde op tafel gebracht.
En God-lieve-Deugd, wat ben ik blij dat die onnozele nieuwerwetse kerkgezangen à la Oosterhuis eindelijk door nog eens iemand tot hun juiste proportie zijn terug gebracht Ziet U de gelovigen rond U in koor al staan zingen (bij orgel-muziek die alleen past bij écht gewijde geangen): ..evenals een moede hinde naar het klare water smacht - die rijmelarij als vervanging van een Gregoriaanse Gloria in excelsis Deo .Moet die hinde (wat beest is dat?) nu precies moe zijn om te smachten naar het klare water? Bij mijn weten drinken beesten geen vervuild water! En de pastoor vooraan in de kerk, voor de mis begint, maar al die nieuwerwetse gezangen aanleren. Terwijl iedereen de oude Latijnse gezangen zelf al slapend kan meezingen Ach! Dat orgel in de kapel in het oude maanlicht
t Zal met de Kerk zijn lijk met klein mannen, zeker?! Het verstand komt maar met de jaren! En komt het er voor, t is er maar naar ..
Als de vos de passie preekt, boer let op Uw ganzen .Islam Light? Komt er aan!
En zeggen dat, volgens wat hieronder te lezen valt, de Islam een soort Aids-remmer zou zijn .
Tenslotte mogen we op onze twee oren slapen : het zal, met de Islam, allemaal nog wel meevallen. Er zal zelfs nog (fluitjes)bier mogen gedronken worden!
Leer ook dat opportunisme het recht is van en voor de arme man
Nu begrijp ik waarom de socialen zo geïnteresseerd zijn in de Islam : het is een soort verlangstuk van hun levensvisie.
Enne..We gaan zelfs de Basiliek van Koekelberg mogen houden, met naam en al, zoals in Dakar Het wordt dan wel de H.Hart-moskee. Bij nader toezien (zie foto) moet er zelfs aan de architectuur niet veel veranderd worden.
Meisjes en Jongens, we gaan nog lachen. Wel niet tot achter onze oren, maar toch!
Wie zei daar dat zot zijn geen zeer doet?
Maak kennis met de Afrikaanse 'islam light'
'Vaak leest men pleidooien voor een soort euro-islam, een nieuwe, aan lokale omstandigheden aangepaste vorm van de wereldreligie. Dat Afrika bezuiden de Sahara al eeuwenlang iets gelijkaardigs te bieden heeft, wordt vaak over het hoofd gezien', schrijft Luc Leysen,gewezen Afrikacorrespondent van de Duitse televisie (ARD).
Ik heb het wel vaker meegemaakt dat een vader zijn oudste zoon naar de Arabische koranschool stuurt, de volgende naar de Europese paters, en een ander naar de traditionele opleiding in het Heilige Woud. Of, als hij het kan rooien, elk van zijn kinderen naar alle drie
IIbrahim, encore deux Gazelles!", schreeuwt mijn maatje Mamadou naar de bar. De ober van de buvette aan de rand van Dakar komt aangesloft en zet twee flesjes met het aandoenlijke art-deco-etiket op tafel. Het is het goedkoopste bier dat in Senegal te krijgen is, een soort pilsener light. "Tu vois", zegt de vrome Mamadou, "je suis un musulman moderne", en hij neemt nog maar een flinke slok. Volgens de statistiek is 98 procent van de Senegalezen moslim. Maar de Brasserie de l'Ouest-Africain is sinds jaar en dag een van de florissantste bedrijven van het land.
Receptie bij een Afrikaanse ambassadeur in Nairobi naar aanleiding van de onafhankelijkheidsdag van zijn land. Ik sta toevallig naast de excellentie van een Arabische Golfstaat - gesoigneerde snor, elegant maatpak, zijden stropdas, en duidelijke korzeligheid omdat hij weer eens op zo'n kaffir-evenement moet opdraven. Ik wil een praatje maken en misschien ook wel een beetje slijmen. In elk geval steek ik een welgemeende lofzang af op de Afrikaanse islam, die ik in mijn correspondentenjaren daadwerkelijk als een positieve kracht heb leren kennen, en die voor cohesie in heel wat samenlevingen zorgt. De Arabische gezant onderbreekt me abrupt: "Oh, but those are no real muslims!"
Een kraampje aan de rand van de hoofdweg bij Kaapstad. De bruine commerçant biedt 'boerewors' aan. Als reclame voor het traditioneelste aller Afrikaandergerechten heeft hij een bord laten maken met van die zelfklevende plasticletters uit de computer, blauw op wit. Maar kennelijk had hij het potentieel van de moslimklandizie uit de naburige townships onderschat. Met blauwe verf heeft hij er dan maar, in stuntelige letters, een addendum bijgeklad: 'Halal', van islamitisch correct geslacht vlees.
Na alweer een hectische, zweterige dag op kantoor komt Ousmane naar huis, in een voorstad van Bamako. Zijn Deense vrouw Marianne onderschept hem aan de deur met slecht nieuws: er zit voor de zoveelste keer een verre nicht uit zijn geboortedorp op de sofa. Dit keer is er een slungelachtige zoon bij. Het gaat kennelijk om het schoolgeld van de knaap. Ousmane is een vrijgevige moslim en een succesrijk architect, die het ondanks corruptie en tegenkanting helemaal gemaakt heeft. Voor hem, voor eenieder die het in Afrika tot enige welstand heeft geschopt, zijn zulke bezoekjes dagelijkse kost. En een voortdurende bron van ergernis. Marianne is radeloos: zij heeft niets in huis om de gasten voor te zetten, behalve nog een restje varkensgebraad. "Dat ze dan verdorie dat zwijn maar opeten", grommelt Ousmane, en hij verdwijnt stiekem in de slaapkamer. Met zijn gebedstapijtje opgerold onder de arm.
Islam is een issue, ook op deze pagina's. Vaak leest men pleidooien voor een soort euro-islam, een nieuwe, aan lokale omstandigheden aangepaste vorm van de wereldreligie. Dat Afrika - althans het gedeelte bezuiden de Sahara, dat gemakkelijkheidshalve 'Zwart Afrika' wordt genoemd - al eeuwenlang iets gelijkaardigs te bieden heeft, wordt vaak over het hoofd gezien.
Wie ooit de leemgotiek van Malinese moskeeën heeft mogen bewonderen, de Stone Town van Zanzibar of de prachtige, met gouden miniaturen versierde manuscripten in de eeuwenoude universiteitsbibliotheek van Timboektoe, die weet het wel: de islam heeft voor Afrika enorm veel te betekenen. En omgekeerd ook. Lang voor Europese zeevaarders, slavenhandelaars en kruideniers op Afrika's westkust aan wal gingen, trokken Arabische handelaars al dwars door de Sahara naar het zuiden. Niet dat die allemaal zo'n zuivere bedoelingen hadden: slavenhandel en bekeringsdrift waren ook hun niet vreemd. Maar het gevolg is wel dat miljoenen Afrikanen - en tot op de dag van vandaag miljoenen dorpskinderen - in koranschooltjes het schrift leren kennen. De Arabische teksten worden niet altijd begrepen Maar het besef dat men gedachten en gevoelens in abstracte lettertekens kan uiten, is in elk mensenleven een gigantische kwantumsprong. Vaak zijn het gerespecteerde, bedaarde religieuze leiders die etnische vetes of politieke conflicten bijleggen. In West-Afrika is het percentage hiv-besmettingen te verwaarlozen. Artsen staan voor een raadsel. Zij denken dat het vooral de moslimethiek is die voor het virus beschermt, veel meer dan het condoom. Nigeria is de uitzondering: in de noordelijke shariadeelstaten zijn radicale jongeren bereid tot geweld, zoals onlangs ook aan boord van de Delta Airlinesvlucht naar Detroit bleek. Maar voor het overige heeft de Zwart Afrikaanse islam niets met dat rabiate fundamentalisme en die permanente verongelijktheid vandoen, die de religie haast overal ter wereld zo onverkwikkelijk maakt. En waar migranten in Europa zich al te vaak aan vastklampen.
Dat komt, denk ik, omdat flexibiliteit een eminent Afrikaanse deugd is. Met alles wat geïmporteerd is gaan Afrikanen virtuoos om, zonder gêne en zonder complexen. Met auto's, computers en mobieltjes, met de officiële talen van de koloniale heersers, met vreemde godsdiensten. Ik heb het wel vaker meegemaakt dat een vader zijn oudste zoon naar de Arabische koranschool stuurt, de volgende naar de Europese paters, en een ander naar de traditionele opleiding in het Heilige Woud. Of, als hij het kan rooien, elk van zijn kinderen naar alle drie. Volgens het motto: érgens zal het wel goed voor zijn. Opportunisme - het recht van de armsten - behoedt kennelijk voor radicalisering.
Afrikaanse moslims schilderen vrolijk hoogbegeerde meesterwerkjes voor kunstgalerijen in Parijs of Londen, en geen mens die hun komt vertellen wat ze allemaal níét mogen afbeelden. Zwarte auteurs moeten geen fatwa's vrezen als zij kritisch over de religie schrijven. En Mamadou kan in alle gemoedsrust zijn Gazelle drinken.
In Dakar heette het quartier naast het mijne 'Sacré Coeur', naar een voormalige Franse katholieke missiepost-cum-school. De wijk werd zienderogen volgebouwd met nieuwe woningen die het chaotische en overbevolkte stadscentrum moesten ontlasten. Toen die af waren, diende voor de nieuwe bewoners natuurlijk ook een nieuwe moskee te verrijzen. Het enorme, ietwat kitscherige bouwwerk met zijn monumentale minaretten werd gefinancierd door bijdragen van gelovigen, én met oliedollars uit Saoedi-Arabië. Na zijn voltooiing stelde zich de vraag hoe het ding moest gaan heten. De oplossing lag voor de hand. De volksmond had al tijdens de bouwfase spontaan van 'la Mosquée Sacré Coeur' gesproken. En zo werd het godshuis voortaan ook officieel genoemd: de Heilig-Hart-Moskee!
Wanneer het zal stoppen? Als wij zo arm zijn als de herkomst-landen .
Dank U, Linkxse Grote Geesten! Dank U wolven in schaapsvacht! Dank U volks-misleiders! Dank U syndicaten! Dank U bisschoppen en pastoors! Wij zullen U gedenken in het kieshokje.
Vorige maand werden er 1.184 enkelvoudige asielaanvragen genoteerd. Dat blijkt uit cijfers van het Commissariaat-Generaal voor de Vluchtelingen en de Staatlozen (CGVS). In december 2009 waren er zeker zeshonderd gevallen meer. In vergelijking met januari 2009 gaat het echter om een toename van 200 aanvragen.
Het eigenlijke aantal asielaanvragen ligt in principe nog hoger omdat het CGVS kinderen niet meerekent in de statistieken. Als dat wel gebeurd was, zouden in januari in totaal 1.539 mensen asiel in ons land hebben aangevraagd.
De meeste asielzoekers die aanklopten bij Fedasil, werden uit noodzaak doorverwezen naar een hotel.
"In de herkomstlanden klinkt het woord 'hotels' erg goed en is het goed bekend dat je in België als asielzoeker financiële steun krijgt", aldus Fabienne Crauwels van de Vereniging van Vlaamse Steden en Gemeenten.. "Pas wanneer de asielzoekers die hotels hebben verlaten, zal de instroom verminderen."
Sinds november 2009 zouden er wel 1.300 opvangplaatsen bij zijn gekomen, meent staatssecretaris voor Maatschappelijke Integratie, Philippe Courard (PS).
Inderdaad An, je laatste vier woorden zou men eigenlijk moeten uitschreeuwen! Als dat nog helpt. Het paradijs bestaat. Het is hier in ons landje maar niet voor ons. Wij zijn slechts melkkoeien. Ik werd kortgeleden op mijn 50ste zonder commentaar geschrapt van de loonlijst en wordt nu bijna als een parasiet en lamzak bekeken. Voor mij en tegenwoordig zoveel onslagen Vlamingen zullen de egoïstische laffe politiekers niets doen. Als ik geen werk meer vind, troost ik me met de gedachte dat ik na lang hard werken niet meer zal betalen voor alles wat België hier binnenlaat en rijkelijk steunt.
Beter in hun land? Het zal in hun land nooit beter kunnen zijn dan hier, welke land zet zijn asielzoekers of illegalen op hotel dat door ons, de belastingbetaler betaald word? Welke land geeft zijn asielzoekers een leefloon van minimum 900euro per maand? Welke land laat zijn asielzoekers gratis genieten van medische hulp? Geen enkel land doe dit buiten België en de reden dat er zoveel naar ons komen is gewoon omdat wij hun dat gewoon gemaakt hebben van bij ons alles gratis te krijgen. Het zal nooit beteren het zal eender verergeren.
Gigi ik herinner mij de jaren 50 en 60 ,de miljoenen spanjaarden die emmigreerde.vooral naar Zuid Amerika maar ook hier in Belgie stonden ze in rijen aan te schuiven+vele illigaal.Nu zijn zij een immigratie land,je zie 't kan verkeren zei Bredero.
Toch nog even terugkomen op Terzake met het Gelaarsde Katinneke en de Zot van Antwerpen.
Die 56,4% zouden echte Antwerpenaren zijn? Dat is nu eenmaal totaal onmogelijk. Een zonde tegen het gezond verstand! Ze wonen in Antwerpen, ze zijn er misschien geboren, maar kunnen nooit Antwerpenaren zijn. Omdat een koekoek, uit het ei gekropen in een mezennestje, nooit een mees zal zijn, maar altijd koekoek zal blijven! Ik kan 100 jaar in Italië wonen, vloeiend de taal spreken, leven als een Italiaan, gekleed gaan als een Italiaan, maar ik zal nooit een Italiaan worden met een Italiaanse inborst. En dan heb ik nog wel dezelfde huid! Al probeer ik nog zoveel de hunker naar het Noordzeestrand te onderdrukken, het lukt me niet. Ik ben Vlaming, zo God mij als Vlaming liet geboren worden. Een Turk blijft een Turk, zelfs al spreekt hij Antwerps. En daar komt het hij zal nooit als Vlaming reageren, maar hoogstens als nieuwe Belg, voor zover dat niet botst met zijn Turkije-gevoel. Om nog maar te ezwijgen van zijn lotsverbondenheid met geloofs-genoten. Ziedaar de reden waarom er mensen van de andere kant van de wereld welkom zijn in Antwerpen. Ze drukken het aantal Vlamingen percentsgewijze naar beneden. Zodat de Linkxse kaviaar-elite aan de macht denkt te kunnen blijven.
En nu nog een détail. Vindt U het niet toevallig dat juist daar, tot Patricks gespeelde verrassing werd gefilmd? Zou dat nu echt geen opgezet spel geweest zijn? Film de Brederodestraat, ik, Patrick, kan daar sympathiek over doen .Ik kan het wel weten, zeker, want ik ben daar geboren! En nu ik daar weg ben, mag de straat gerust verkleuren .Mij deert het niet meer. Enne, als ik daar nog soms kom, iedereen wet wie ik ben, en overal ben ik welkom .t Zou er nog maar aan mankeren!
O ja is er dan niemand die vraagt aan de Patrick hoe het toch komt dat beetje bij beetje de Antwerpenaren daar weggetrokken zijn en vervangen door Turken? Zouden die soms niet;..gevlucht zijn? Voor die vraag zijn de vroegere eigenaren het best geplaatst om te antwoorden. Ik wil graag een paar vermoedens uiten .
De eerste verkopen zullen gebeurd zijn, omdat er (de erfgenamen?) een mooie prijs ko, gekregen worden van de eerste vreemdelingen met de nodige poen. Na nog een paar verkopen verhaasten de overige eigenaars zich om, binst de prijzen nog redelijk bleven, te verkopen. Dan gaat het vlug Niemand van de oorspronkelijke bewoners wil nog blijven, gezien de stelsematige verloedering van de straat en de ineen stuikende vastgoedmarkt aldaar .
De immobiliën-handelaren, notarissen of desnoods het Kadaster zullen dat kunnen bevestigen. Daarbij een paar vragen. Was de Fiscus nooit geïnteresseerd in de herkomst van al die (serieuze) aankoop-kapitalen? Men spreekt enigszins meesmuilend over de parallelle handel in die wijken. Zwarte zaakjes, bedoelt men waarschijnlijk Werk aan de winkel dus voor de fiscale en sociale inspectie, die o zo dapper de gewone kleine commerçant achter zijn vodden zitten. Aantrekkelijk, niet, zo maar en winkeltje te drijven buiten alle wettelijkheid? Geen BTW, geen belastingen, geen sociale bijdragen, en als t een beetje kan, nog een leefloon trekken van het OCMW
Ik spreek een beetje uit ervaring Die inspecteurs gaan daar niet henen, tenzij met 2, en dan nog. Veel te gevaarlijk. Hebben ze trouwens geen tijd om de gewone dossiers af te handelen. Als ze al iets op papier krijgen, is de man in kwestie al lang verhuisd, en woont daar nu een neef Of de ene dappere ambtenaar die volhoudt, wordt stilletjes in zijn oor geblazen, dat ze zijn adres kennen. En als hij niet wil dat er iets gebeurt, zou hij best dat dossier in de kast laten
Zal ik eens wat antwoorden, Leckie en Péttriekkie? Als jullie al die vreemdelingen niet zo wanhopig gaarne hadden binnen gehaald, dan was de Brederodestraat nu bevolkt zoals ze altijd al geweest is. Met authentieke Antwerpenaren. Er zou geen m² ongebruikt zijn blijven liggen, want daarvoor zien de Antwerpenaren te gaarne hun lieve centjes. Haal al dat vreemd volk, die massa mensen weg uit de straten, en Antwerpen (en elke stad) zal weer leefbaar worden. Met misschien, dank God, een beetje meer parkeer-gelegenheid voor de Antwerpenaren en voor de vele kijk-en kooplustigen die vroeger naar t Stad afzakten als ontspanning. t Stad loopt nu leeg, omdat de mensen vluchten!
Tiens, en nu ik toch op mijn stokpaardje zit : willen wij met zijn allen het file-probleem een beetje verlichten? Zorg dan dat de bevolking niet zo explosief stijgt! De laatste 20-30 jaar zijn er om zo te zeggen 1 miljoen mensen bijgekomen. Die moeten allemaal een plaatsje onder zon en op onze wegen krijgen. En het Rif-gebergte of de Anatolische Steppen lopen leeg, nog leger dan ze al zijn .
Tijd nu om Lex Moolenaar aan het woord te laten. Jongens, wat kan die elegant over de problemen heen schaatsen .We kunnen niet meer terug, de bevolking zal in beweging blijven .En zo lang we dat kunnen uithouden, is ons vette postje verzekerd!...Tout va tres bien, Madame la Marquise .Maar olala! Wat doet die ene dwarse reactie daar onderaan! Kan de redactie van de GVA echt niet wat beter eind-redacteren? Die man uit Sterrebeek is een vuile Blokker, wees daar maar zeker van! Waarom zou die anders spreken over een meerderheid van Vlamingen die de klok willen terugdraaien?! Heerlijke man, daar in Sterrebeek!
In ieder geval, Leckie, merci voor Uw stukje, hé Hoeveel lezers zouden deze keer afhaken, pronostikeert U?
Bevolking zal in beweging blijven
9/02De nieuwe bevolkingscijfers waarmee we gisteren onze krant openden, hebben verbazing gewekt in de rest van Vlaanderen. Inderdaad, van alle Antwerpse kinderen tot tien jaar is maar liefst 56,4 procent van allochtone origine. Dat betekent niet dat het geen Antwerpse kinderen zouden zijn. Het merendeel van hen is hier geboren, draagt de Belgische nationaliteit en spreekt behoorlijk goed Nederlands, zoals gisteren trouwens te horen was in een reportage die Terzake had gemaakt in de Brederodestraat, alias Klein Turkije.
56,4 procent: het is een zeer groot aandeel. En het zal verder blijven stijgen, want in gezinnen van Noord-Afrikaanse, West-Aziatische en Oost-Europese origine worden meer kinderen geboren dan in gezinnen uit de autochtone cultuur. De grotere steden zullen in die verkleuring van onze samenleving extra blijven opvallen omdat ze aantrekkingspolen vormen voor nieuwkomers en omdat er ook nog steeds sprake is van een witte stadsvlucht naar de groene rand.
Als Antwerpen als enige stad gespaard was gebleven van verkleuring, dan zou dat betekenen dat het een onaantrekkelijke stad zou zijn, waar mensen niet graag een betere toekomst willen zoeken, zei Patrick Janssens gisteravond. Dat is goed gevonden, maar Janssens beseft ook wel dat de medaille nog een andere zijde heeft, met allerlei problemen en gevoeligheden die te maken hebben met de confrontatie van totaal verschillende culturen.
Het Antwerpen van nu is niet meer het Antwerpen uit de tijd van Oud België. Dat komt ook niet meer terug. Net als andere Europese steden is Antwerpen nu en in de komende decennia op zoek naar een nieuwe identiteit. Partijen zoals het Vlaams Belang blijven erop hameren dat de joods-christelijke waarden de leidcultuur moeten zijn van deze nieuwe samenleving, maar ik denk niet dat godsdienstoorlogen ons verder zullen helpen. Antwerpen heeft alleen een toekomst als alle inwoners - christenen, moslims, joden, hindoes en ongelovigen - eerst en vooral verdraagzame Antwerpenaren willen zijn.
Volgens de Nederlandse migratiekenner Paul Scheffer heeft de geschiedenis bewezen dat elke samenleving verscheidene generaties nodig heeft om een migratieproces zoals dit te verwerken. In sommige buurten in Antwerpen, Berchem, Borgerhout lijken de grootste samenlevingsproblemen achter de rug. In andere zijn ze nog maar pas begonnen. Eén ding is zeker: er is geen weg terug.
Door Lex Moolenaar
Reacties
1/0
Charles Van Dale STERREBEEK, 09 februari '10 om 19:35
Er is altijd een weg terug: wanneer een meerderheid van de Vlamingen beslist dat ze een bepaalde groep onaangepasten (criminelen, sociale profiteurs, fundamentalisten, amokmakers, ...) terug naar eigen land wil sturen -zelfs al moet daar eerst de nationaliteit voor afgepakt worden-, dan is dat democratisch gezien perfect mogelijk. Nooit heeft de Vlaming zich kunnen uitspreken over de vraag of hij de demografische veranderingen van de laatste decennia heeft gewenst: ze werden ons opgelegd door een machtselite die uit financiële en geostrategische belangen (energie, investeringen, markten) het volk heeft verraden. Volgende generaties zullen een zware prijs betalen voor het misdadige migratiebeleid dat wordt gevoerd.
Paus Pius XII, Eugenio Pacelli, de Hitler-Paus volgens zijn vijanden, streks een heilige en een Goede Herder? Ach, hierboven heeft Hij al lang zijn beloning gekregen ..
Naast datgene dat Björn (zie hieronder) op zijn blog wereldkundig maakt, nog deze kleine bedenking. Iedereen weet het, maar niemand zegt het of kan zich terug verplaatsen in die tijd Het Vaticaan, hartje Rome, maar zelfstandig en onafhankelijk, is amer een voetbal-veld groot Tijdens WO II was de Paus in het Vaticaan de (hoge) gevangene van des Führers Waffenbrüder, Benito Mussolini. Één vingerknip van Hitler en hij was monddood gemaakt. Neen, niet publiek en met veel misbaar, maar in t geniep en achterbaks, zoals Linkxen doen.
Zoals Linkxen toen deden, en zoals ze nu nog iedere dag doen. Inhoudelijke tegeargumenten zijn er niet, dus blijven ze gewoon schelden op de Hitler-Paus. Waarbij ze gemakshalve over het hoofd zien, dat ze bezig zijn met platte broodjes bakken met en voor de echte Nazi-vrienden, de Muzelmannen.
Eigenlijk raar dat aan het antwoord op deze vraag niemand aandacht besteedt als dat antwoord écht interessant wordt. Dat deed het namelijk toen de Italiaanse historicus Roberto Pertici recent in LOsservatore Romano, het lijfblad van het Vaticaan, schreef dat de paus gevráágd werd te zwijgen door het Duitse verzet.
In 1978 werd daarover trouwens al een document uit 1945 publiek gemaakt: een brief van de Amerikaanse diplomaat Harold Tittman waarin hij het heeft over zijn ontmoeting op 3 juni 1945 met Josef Müller, na de Tweede Wereldoorlog de eerste voorzitter van de christen-democratische CSU en tijdens de oorlog lid van het Duitse verzet tegen de nationaal-socialisten. Müller vertelde hem toen namelijk dat het verzet er voortdurend bij Pius XII op aandrong ( ) [de] nazis niet openlijk te veroordelen omdat ze vreesden dat een duidelijke pauselijke veroordeling onder de Duitse bevolking de verdenking kon wekken dat de paus en uiteindelijk ook de katholieken bogen onder de druk van de geallieerden waardoor de bewegingsvrijheid van het verzet aanzienlijk [zou] zijn ingeperkt.
Het Duitse verzet wou dus vooral niet de indruk wekken dat het samenwerkte met buitenlandse vijanden van het nationaal-socialisme. Zelfs het verzet was dus in zijn essentie nationalistisch.
Waarover men niet spreekt (het franscouillons profiteren) zal op zekere dag gelukkig maar weer leiden tot de zoveelste splitsing van wat eens een unitair bolwerk bij uitstek was: de Orde der Geneesheren.
Ondertussen zapzevert de Pers, de TV op kop, over fijn stof, want hun vlieger over de opwarming is afgeschoten, zodat er maar niet moet geschreven worden over de geluidloze invasie, die deze van 10 Mei 1940 vele malen overtreft.
Als Madame Delvaux van de Le Soir nu eens een argument had, om een dubbel-intervieuw te publiceren, zodat de Vlamingen en de franscouillons elkaar beter zouden verstaan laat ze deze gelegenheid weer grandioos voorbij gaan. Een mens zou zich afvragen 1° of men in het Franstalig hiervan wel bewust is, en 2° als er deze totale straffeloosheid el kan in een rechtsstaat.
Juist! Niet alleen BHV moet gesplitst worden, maar het hele land!
Dubbel zoveel Franstalige artsen als toegelaten
maandag 08 februari 2010
Auteur: (gteg)
Het optrekken van het toegelaten aantal geneeskundestudenten heeft niet geholpen. De Franse Gemeenschap blijft de federale beperking aan haar laars lappen. Vlaanderen houdt zich aan de regels.
De verhoging van het toegelaten aantal geneeskundestudenten heeft niets veranderd aan het onwettige gedrag van de Franse Gemeenschap ter zake. Dat blijkt uit de cijfers die het Vlaams Geneesherenverbond VGV kreeg van de universiteiten.
In 1995 besliste de federale overheid een beperking in te stellen van het aantal artsen dat mag afstuderen en een artsenpraktijk mag starten. Ze deed dit om twee redenen. Een teveel aan artsen leidt naar meidsche overconsumptie: die artsen proberen toch een normaal inkomen te verwerven en sporen hun patiënten desnoods aan tot bijkomende behandelingen en onderzoeken. Doen ze dat niet of lukt dat niet, raken ze aan de bedelstaf en het kan niet de bedoeling zijn mensen 10 tot 14 jaar op te leiden en ze dan naar de bedelstaf te verwijzen.
In stapjes heeft de federale overheid het aanvankelijk vastgestelde aantal nieuwe artsen dat een praktijk mag starten, verdubbeld in tien jaar: van 600 (360 Nederlandstalige en 240 Franstalige) naar 1.230 (738 Nederlandstalige en 492 Franstalige). Ze deed dit vooral onder druk van de Franse Gemeenschap, die de beperking onhaalbaar vond en ze ook niet naleefde.
Maar die verhoging heeft niets opgelost. De Franse Gemeenschap laat dit jaar niet minder dan 2.608 eerstejaars toe, dat is 2,5 maal meer dan de 1.034 die Vlaanderen liet starten.
De Vlaamse overheid behaalt dat lagere cijfer door een toelatingsproef te houden. De Franse Gemeenschap weigert dat.
Van de startende Vlaamse studenten slaagt gemiddeld 85 procent in het eerste jaar en vallen er nadien nog maar weinig af. Zon 800 zullen de eindmeet bereiken over een paar jaar. Dat zijn er maar 10 procent meer dan de 738 die zich van de federale overheid mogen vestigen als arts.
Van de 2.608 Franstalige eerstejaars zullen er maar 1.120 slagen in het eerste jaar (45 procent slaagpercentage, de laatste jaren). Van die 1.120 zullen er zowat 1.000 de eindmeet halen. Dat is het dubbele van de 492 die de federale wet toelaat.
De Vlaamse universiteiten leven die beperking dus in grote lijnen na. De Franstalige niet.
In 2008 heeft de federale regering een regeling uitgewerkt waarbij voor het (overwegend Franstalige) overtal aan afgestudeerde studenten geregulariseerd wordt en toch een praktijk mag starten, maar dat dit aantal dan moet afgetrokken worden van de studenten die tussen 2009 en 2018 en 2028 mogen afstuderen. Lissage, heet dat. Het aantal Vlaamse politici dat zeker is dat die belofte tussen nu en 2018 zal uitgevoerd worden, is erg klein.
Voor de tandartsen is de toestand nog scherper. In Vlaanderen zijn 120 eerstejaars ingeschreven en zowat 100 zullen afstuderen, bijna evenveel als toegelaten (96). In de Franstalige opleidingen zijn er 481 ingeschreven van wie er vermoedelijk zo'n 200 de eindmeet zullen halen, driemaal meer dan de toegelaten 64.
Wat moeten de Vlamingen doen, vraagt het VGV zich af. Zich aan de regels blijven houden en blijven aanvaarden dat de Franstaligen dat niet doen? Of eisen dat de Franstaligen ook de wet naleven? Maar dat lijkt maar niet te lukken in dit land. Of dezelfde onverantwoorde houding aannemen en ook te veel artsen opleiden, en over tien jaar ontdekken dat het federale gezondheidsbudget ontspoort? De vierde mogelijkheid is het gezondheidsbeleid splitsen. Dan zijn de Franstalige Belgen verantwoordelijk voor hun keuzen en hoeven de Vlamingen niet meer op te draaien voor hun houding, aldus het VGV.
(Spnsius Spinanrdus zei mijn kleiner broertje altijd en bij de kinderlijke gebeden rond de Leuvense stoof, ontstond dan telkens en kleine vechtpartij, want wij zorgden altijd dat hij aan beurt was voor dat vervelende en lange Sympbolum des Geloofs, waarbij wij ons telkens op voorhand zaten te verkneukelen of hij het weer over Spinardus zou hebben, en over gestoven en gebraden in plaats van gestorven en begraven maar dat is een ander verhaal, warbij ons Moeder, om streng te kunnen blijven, iedere keer haar neus moest snuiten. Dan vlogen we, met een warme baksteen in een doek gedraaid, naar boven )
weten we niet of hij dat was, maar wel van Brutus, de Keizer-moordenaar, en aangenomen zoon van Julius Caesar, woorden in de mond gelegd van Marcus Antonius, die er later zou van ondertrekken met de mooie Cleopatra. But Brutus was a honourable man (Shakespeare)
Om zo tot de woorden van Julius Caesar te komen, toen hij besloten had de eigen Romeinse legioenen aan te vallen: Alea jacta est.De teerlingen zijn geworpen ..
In een ander verhaal wierpen de Romeinse soldaten met de teerlingen, om het naadloos hemd van de Heer als het hunne te kunnen beschouwen.
Het was natuurlijk een slimme zet van Wilders om zoveel getuigen op zijn lijstje te zetten. Hiermee kon hij de zware beschuldigingen van haatzaaien en discriminatie in een veel bredere context plaatsen. Wilders trachtte met deze getuigen een ruim en spectaculair debat te entameren over de, in zijn ogen, kwaadaardige islam.
Het proces zou hem ongetwijfeld een podium geven om zijn visie te verdedigen en misschien verder te verspreiden. Zoals altijd ging hij (te) provocerend en onrealistisch te werk door zelfs radicale ayatollahs uit Iran op zijn verlanglijst te zetten. Je kon er donder op zeggen dat de rechtbank hiermee niet akkoord zou gaan.
Getuige Mohammed B. was minder onrealistisch, hoewel de kans dat de rechtbank deze ervaringsdeskundige zou toelaten klein werd geacht. Maar alleen al Mo B. op de lijst pennen, was slim: de publieke opinie werd hierdoor herinnerd aan de verschrikking van de radicale islam en het was ook alsof Wilders daardoor een beetje in de schaduw van de martelaar van het vrije woord Van Gogh mocht staan.
De beklaagde had natuurlijk ingecalculeerd dat niet al zijn getuigen toegelaten zouden worden, wat hem altijd de kans zou geven te spreken over een unfair proces. Maar dat slechts 3 van de 18 namen zouden worden toegelaten, moet voor hem en vele Nederlanders als een totale verrassing zijn gekomen.
Eerlijk gezegd vind ik het een ongelofelijk domme zet van de rechtbank om Wilders op deze manier te beperken in zijn verdedigingsarsenaal. Hiermee laadt de rechtbank de verdenking op zich niet onpartijdig te zijn en niet echt opzoek te zijn naar de waarheid. 3 van de 18 of liever gezegd 18 min 15 is een dubieuze aftreksom die een vieze smaak achterlaat: zou Wilders toch gelijk hebben als hij beweert het slachtoffer te zijn van een politiek/justitieel complot? Bovendien worden twee categorieën getuigen volledig geschrapt: de rechtsgeleerden en de ervaringsdeskundigen. Over deze laatste groep is de rechtbank voortvarend autoritair, wat akelig overkomt: we weten wel dat er gemene moslims zijn die de Koran als kalasjnikov gebruiken. Maar dit is juist de kern van de zaak die aan de redenering van Wilders (islam is fascisme) een sokkel geeft. En waarom mag de radicale imam Fawaz niet worden opgeroepen? Die propageert officieel geen geweld, maar wenst zijn tegenstanders slechts dodelijke ziektes toe (Hirsi Ali, Van Gogh). De vraag is dan wat de achterliggende motivatie van de rechtbank is om Wilders verdediging vleugellam te maken. Justitie voelt natuurlijk aan haar water dat dit proces kan muteren in een podium voor Wilders en wil dit met autoritaire middelen voorkomen. Maar dat had men lang van tevoren kunnen bedenken, toen de aanklacht werd geformuleerd. Nog riskanter is dat de aanklacht tegen Wilders, verandert in een proces van de (radicale) islam en de Koran. Wat niet echt de bedoeling was. Daarom hakt en snijdt deze rechtbank zo wild en onbeholpen in de getuigenlijst van de verdediging.
Een gesluierde vrouw, Fatima Zibouh, heeft haar intrede gemaakt in de raad van bestuur van het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en voor Racismebestrijding. Ze werd voorgedragen door Ecolo als plaatsvervanger.
Zibouh behaalde een diploma Politieke Wetenschappen aan de Université Libre de Bruxelles (ULB) en volgt Zakia Khattabi op, die gemeenschapssenator werd. Zibouh is sinds 2007 ook onderzoeker voor het Centre for Ethnic and Migration Studies (CEDEM) aan de universiteit van Leuven. "Fatima Zibouh werd geselecteerd op basis van haar competenties. Geen enkele andere overweging heeft de keuze bepaald", legt de partijwoordvoerder uit.
Senator Alain Destexhe (MR) liet al weten de keuze van Ecolo voor een gesluierde vrouw te betreuren. Volgens hem valt zo'n beslissing niet te rijmen met de neutraliteitseisen in openbare diensten en dragen de groenen zo bij tot een versterking van religieuze elementen in de publieke sfeer.
Bron De Morgen 18 uur.
Boeketje Digitalis
(onwelriekend door kopzorgen)
Zijn geraakt de postjes bezet. Flamands moeten doen pas op! Binnen paar een jaren wij de baas zijn. Maar leer goed de BEK DICHT of tis van wij klop erop.
Persoonlijke Noot
Neen, op de foto hierboven is het niet O.L. Vrouwke van Fatima, maar dà Fatima in optima forma. U komt alles over haar en het CGKR te weten als U haar naam ingeeft op Google. Zorg echter voordien de fles schnapps onder de hand te hebben. Want deze lectuur kan Uw gezondheid schaden. En die hoofddoek!? Die laat die dame in geen geval. Want het is het bewijs dat ze torenhoog boven haar Westerse omgeving staat : dat is haar cultuur die zegt dat een ongelovige nog niet eens als voetmat kan dienen voor de Muzelman. Mooi Centrum voor Gelijkheid!
Uit een oud dorp, - kameelbruin als de steppe - uit Plocka, kwam Dinska Bronska. Haar hoofddoek was pruisisch-blauw en haar haar vlas-geel; ook waren haar ogen blauw als fjord-water. Zij rook naar knoflook en spar, zij droeg laarzen en ging zeer zwaar en gauw. In het "Hotel Lapland" zat zij bij een tafel aan het straat-raam zij schreef 'n brief. Een haarlok viel laag op haar rode kaak en zij stak haar tong uit, want ze schreef moeilijk die brief en daaronder "Dinska Bronska", haar naam. Ze stak ook de penstok in haar mond en zocht met haar ogen langs het plafond. Op het papier waren 'n inktvlek en groot gestompel van letters: zij kocht het voor tien centiem in de kruidenierszaak over het hotel. Er was 'n beetje inkt aan heur kaak.
O, Dinska Bronska; gij vertrekt naar Canada: de verroeste stoomboot wacht langs de kaai. Gij laast op een almanak der "Red Star Line" dat Canada grotere appels, o, hoger en geler koren heeft dan Plocka. Het moet in Canada veel beter zijn!
O, Dinska Bronska, met je zeer dikke vingers: je schrijft zo moeilijk die brief. Je ogen zoeken vliegen op het plafond. "Moj Boze!" Er zit 'n tranen-veeg, o zo verdrietig, van je blauwe ogen naar je mond.
O, Dinska Bronska!
HAL vaart éénmalig van Rotterdam naar New York
De stichters van de Verenigde Staten, de Pilgrim Fathers vertrokken in 1620 vanuit Delfshaven naar Amerika. In hun kielzog reisde een steeds
grotere groep landverhuizers en gelukzoekers via Rotterdam naar Amerika. Zoveel zelfs dat in 1873 de NASM werd opgericht, in 1896 omgedoopt in
de Holland-Amerika-Lijn HAL.
Tot 1900 alleen al werden zon half miljoen mensen de Atlantische Oceaan overgezet. Daarna werden de aantallen minder, Op 8 november 1971 voer de Nieuw Amsterdam II als laatste uit, waarna de HAL zich op de Cruisemarkt en daarmee op een heel ander publiek stortte. Veertig jaar na de laatste overtocht met Nederlandse emigranten vaart de HAL nog
één keer van Rotterdam naar New York. Volgend jaar juli gaan wij in 10 dagen van Rotterdam naar New York varen met slechts één stop in Southampton op de heenreis en op de terugreis met een stop in Cork, zegt directeur Nico Blijkroth van de HAL in het radioprogramma Op zee van
de Wereldomroep. De zesde Rotterdam gaat de overtocht maken, dus daar zal heel veel gevoel en emotie bij komen kijken. Wat wij willen gaan doen is er een compleet evenement van maken met exposities, lezingen, entertainment en dergelijke. Wij denken zeker ook oud-passagiers, familieleden van oud-passagiers en ookoud-medewerkers met deze reis
aan te spreken. Zowel op de heen- als de terugreis kunnen er zon 1400 passagiers mee.
Ondanks dat het programma nog niet rond is hebben we al spontaan aanmeldingen binnen gekregen., zegt Blijkroth die zelf bij één van de afvaarten aan boord hoopt te zijn.
Bron de Wereldkrant.
Pssst
Dat was even mijmeren over wat ons volk, o zo kort geleden, allemaal heeft meegemaakt. Misschien is het goed deze zaken in de herinnering te bewaren, want de armoede, die al deze mensen, ook onze eigen voorouders (en zeker de mijne) ontvluchtten, komt in sneltreinvaart terug op ons af. Dat danken we de koekoek. En de naam van die koekoek is socialisme.
Hieronder volgt het slot van een artikel over De Vrouw in de Islam uit Het Vrije Volk.
De brutaliteit van de Moslim-martelaar die eeuwigdurend van Allah 72 maagden krijgt in de hemel om zijn lusten op bot te vieren, is de sublimatie van wat elke Muzelman verwacht in het aardse leven. Het Christendom is daar maar een saaie bedoening tegenover, zeker?
Kijk rond U, zegt het artikel op een vernietigende wijze zult U zelf de nodige vaststellingen kunnen doen.
Zat Theo Van Gogh er toch niet zo ver naast met zijn geiten-neukers? en moest hij daarvoor sterven?
Seksueel misbruik: wijdverbreid onder moslims
E.J. BRON - 09 FEBRUARI 2010
/
Een van de hoogste leiders van de islam, de overleden ayatollah Khomeini, die de islamitische revolutie in Iran in 1979 aanvoerde en die tot aan zijn dood in het jaar 1989 de hoogste autoriteit in het land was in zowel politiek als religieus opzicht, schreef ook het boek Tahrir-ol-vasyleh, een samenstelling van islamitische gedragsregels voor moslims. Hier een citaatuit het boek:
Een man kan zijn seksuele dorst lessen door een baby te nemen. De enige voorwaarde is, dat hij niet de vagina penetreert, maar anale seks is in orde.
Ergens anders schrijft hij:
Het is beter dat een meisje zo vroeg wordt uitgehuwelijkt, dat ze haar eerste ongesteldheid in het huis van haar man krijgt en niet in het huis van haar vader. Iedere vader die zijn dochter zo vroeg uithuwelijkt, zal een plaats in de hemel krijgen.
En verder:
Een man kan anale seks met dieren hebben, bijvoorbeeld met schapen, koeien, kamelen enz. Hij moet het dier echter doden, nadat hij een zaadlozing heeft gehad.
En enkele woorden over de rechten van de vrouwen:
Een vrouw, die getrouwd is, heeft niet het recht het huis te verlaten zonder toestemming van de man zij moet altijd tot zijn beschikking staan en al zijn wensen vervullen en mag niet weigeren, behalve om religieuze redenen.
Khomeini denkt ook, dat de anale seks van een man met zijn eigen zoon geen voldoende reden is voor een echtscheiding: Wanneer een man met zijn zoon, broer of vader anale seks heeft nadat hij is getrouwd, moet het huwelijk in stand blijven.
Profeten, religieuze leiders, de Koran en cultuur of geen cultuur, vanuit psychologisch perspectief bekeken is een seksuele relatie tussen volwassen mannen en opgroeiende meisjes, of vrouwen, die niet vrijwillig meedoen, een uitdrukking van een verdorven seksleven en een verdorven cultuur. Het is een teken van een door en door depressieve en disfunctionele karaktertrek deze karaktertrekken zijn in veel te veel gevallen het resultaat van het opgroeien in een islamitische cultuur. Vele tekens duiden erop, dat de islam en de islamitische cultuur de seksuele drift en het seksuele verlangen bederven. Dat is vermoedelijk de reden voor het feit dat seksuele aanvallen op meisjes en vrouwen zo vaak voorkomen en zo wijdverbreid zijn onder moslims.
De grootste zoekmachine op internet, Google, lijkt deze interesse in de meest verdorven en meest traumatiserende seksuele vormen te bevestigen, die het vaakst in de islamitische wereld optreden. Google Trends is een programma, dat laat zien in welke landen en talen een bepaald begrip het vaakst wordt gezocht. Wanneer u Kindersex in Google Trens intypt, nemen islamitische landen vier van de vijf keer de eerste vijf plaatsen in.
De talen waarin het vaakst naar Kindersex werd gezocht zijn Indonesisch en Arabisch. Als je verkrachtingsseks zoekt, nemen islamitische landen drie van de vier keer de eerste vier plaatsen in. En opnieuw zijn Indonesisch en Arabisch de talen, waarin deze vorm van seks het vaakst wordt gezocht. Zomaar voor de lol heb ik seks met ezels ingetypt en het bleek dat islamitische landen vier van de vijf keer de eerste vijf plaatsen bezetten.
Maar, deze keer waren de talen waarin het vaakst naar seks met ezels werd gezocht Arabisch en Turks. Ayatollah Khomeini zou niet eens zijn wimpers hebben bewogen. Uiteraard kan men er verschillende verklaringen voor vinden waarom de interesse voor het zoeken naar deze vormen van seks zo groot is in islamitische landen, maar het stemt toch tot nadenken, om dit in het licht te zien van de islam en van de islamitische cultuur en hun ziekelijke en foute opvatting over de vrije seksualiteit en liefde.
Slotsom
De mogelijkheid van het openen van de vrije liefde en seksualiteit is de basis waarop de geestelijke gezondheid berust. Zolang vrouwen niet als gelijkwaardig worden aangezien in de islamitische cultuur, zullen islamitische mannen en de islamitische cultuur achterblijven. Op dit gebied van principiële menselijke behoeften, kunnen d eislam en de islamitische cultuur psychologisch gezien zeer ongezond voor de menselijke ontwikkeling zijn. Daarom luidt de conclusie, dat het resultaat van deze psychologie is, dat seksuele overvallen bedenkelijk wijdverbreid zijn onder moslims.
