NIEUWS OVER DER STELLVERTRETERxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Gij zijt Petrus , steenrots,

En op deze steenrots

Zal Ik Mijn kerk bouwen

Paus Pius XII, Eugenio Pacelli, de Hitler-Paus volgens zijn vijanden, streks een heilige en een Goede Herder? Ach, hierboven heeft Hij al lang zijn beloning gekregen…..

Naast datgene dat Björn (zie hieronder) op zijn blog wereldkundig maakt, nog deze kleine bedenking. Iedereen weet het, maar niemand zegt het of kan zich terug verplaatsen in die tijd…Het Vaticaan, hartje Rome, maar zelfstandig en onafhankelijk, is amer een voetbal-veld groot…Tijdens WO II was de Paus in het Vaticaan de (hoge) gevangene van des Führers Waffenbrüder, Benito Mussolini. Één vingerknip van Hitler en hij was monddood gemaakt. Neen, niet publiek en met veel misbaar, maar in ’t geniep en achterbaks, zoals Linkxen doen.

Zoals Linkxen toen deden, en zoals ze nu nog iedere dag doen. Inhoudelijke tegeargumenten zijn er niet, dus blijven ze gewoon schelden op de Hitler-Paus. Waarbij ze gemakshalve over het hoofd zien, dat ze bezig zijn met platte broodjes bakken met en voor de echte Nazi-vrienden, de Muzelmannen.

Waarom zweeg paus Pius XII ? - Omdat het verzet dat vroeg ...

Eigenlijk raar dat aan het antwoord op deze vraag niemand aandacht besteedt als dat antwoord écht interessant wordt. Dat deed het namelijk toen de Italiaanse historicus Roberto Pertici recent in L’Osservatore Romano”, het lijfblad van het Vaticaan, schreef dat de paus gevráágd werd te zwijgen … door het Duitse verzet.

In 1978 werd daarover trouwens al een document uit 1945 publiek gemaakt: een brief van de Amerikaanse diplomaat Harold Tittman waarin hij het heeft over zijn ontmoeting op 3 juni 1945 met Josef Müller, na de Tweede Wereldoorlog de eerste voorzitter van de christen-democratische CSU en tijdens de oorlog lid van het Duitse verzet tegen de nationaal-socialisten. Müller vertelde hem toen namelijk … “dat het verzet er voortdurend bij Pius XII op aandrong (…) [de] nazi’s niet openlijk te veroordelen” omdat ze vreesden “dat een duidelijke pauselijke veroordeling onder de Duitse bevolking de verdenking kon wekken dat de paus en uiteindelijk ook de katholieken bogen onder de druk van de geallieerden” waardoor “de bewegingsvrijheid van het verzet aanzienlijk [zou] zijn ingeperkt”.

Het Duitse verzet wou dus vooral niet de indruk wekken dat het samenwerkte met buitenlandse vijanden van het nationaal-socialisme. Zelfs het verzet was dus in zijn essentie … nationalistisch.

Geplaatst door Björn Roose  op http://bjornroose.blogspot.com/