DE JOOD OMGEKEERD OP EEN EZEL

… gedurende de Paasdagen door de straten van Rome gejaagd in vroeger dagen. Niet direct als voorwerp van verering, me dunkt. De Saraceen in  Arezzo, gelukkig van hout, die door aanstormende ruiters moet onthoofd worden: een soort legende? Het blijft een jaarlijkse opvoering van het meest geliefde volksspektakel….Semitisme en anti-semitisme…..De onsterfelijke Shakespeare, die een voor ons bijna onbereikbaar beeld tekent in De Koopman van Venetië, waar de Joodse koopman, reeds getooid met een verplichte gele (of rode?) hoed, lijdzaam moest verdragen hoe hij op straat bespuwd werd…. Maar die als banker wel genoeg was om zijn geld uit te lenen, U weet wel, met als waarborg de ziel van de O zo christelijke ontlener….

De aversie van de Nazi-chiefs voor het ‘bolsjevistisch communisme’, die ze verachten als een ‘Jooodse uitving’ – wat het in feite ook was…maar waar liefst zo weinig mogelijk over gesproken wordt. Is communisme christelijk misschien? Laat toe te zeggen daty het er zeer dicht bij ligt: ieder mensenkind even gelukkig. als kinderen in Abrahams schoot….Maar tussen droom en daad staan wetten in de weg, en praktische bezwaren….Al zijn die meestal van financiële aard….

Ach en Ach! Nu komt Björn Roose aandragen met nog nieuwe, bijna vergeten feiten….

Besluit: zou dat ‘Uitverkoren Godsvolk’ misschien de vloek in zich dragen? ….Zou de Jood EBENZER SCROOGE bij Charles Dickens misschien de oplossing geweten hebben? Zie Christmas Carolls….Straks in het weer Kerstmis voor alle mensen van goede wil….. Vreemd toch dat het allermooiste kerstliedje, wereldwijd bekend in alle talen, de ‘Stille Nacht’ is, uit Oostenrijk….het geboorteland van Dolfie…..

De katholieke kerk : anti-semitischer dan de fascisten

dinsdag 17 november 2009

De katholieke kerk : anti-semitischer dan de fascisten

"Na 1931 was er geen openlijk conflict meer tussen de kerk en de staat tot de anti-joodse wetten van 1938. Zelfs toen maakten Pius XI en de katholieke kerk, die veel meer anti-semitisch was dan het fascisme alleen bezwaar tegen het verbod op een huwelijk tussen katholieken en bekeerde joden. Zoals De Felice heeft opgetekend, bevestigde Pius XI 'door dat te doen, zo niet volgens de wet (nel diritto) dan zeker in de overtuiging van veel katholieken, het principe van de vervolging van de joden.'

Het katholiek anti-semitisme, dat de kruisiging van Christus door de joden als rechtvaardiging gebruikte, had in 1880 onder andere geleid tot de verspreiding door de katholieke kerk in iedere Italiaanse parochie van het boekje La Questione giudaica in Europa, dat stelde dat de joden goddelijke tuchtiging verdienden omdat zij 'de gezworen vijanden van de landen waren waarin zij zich bevonden' en 'niet het recht hadden' als andere inwoners te worden behandeld.

In 1922 claimde de jezuïtische publicatie Civiltà cattolica dat het marxisme 'een geperverteerde semitische fantasie' was (Marx was joods) en de Sovjet-Unie een 'joodse communistische republiek' (veel bolsjewistische leiders waren joden). n 1929 verdedigde padre Agostino Gemelli, de franciscaner stichter van de Universiteit van het Heilig Hart, de juistheid van 'die verschrikkelijke veroordeling die het popolo deicida [het godsmoordende volk, noot van mij] over zichzelf heeft gebracht en waardoor het door de wereld trekt, niet in staat de vrede van een thuis te vinden, terwijl de gevolgen van de verschrikkelijke misdaad het overal en altijd achtervolgen'.

Bot als altijd zei Farinacci, die een anti-semiet was, in een toespraak in 1938: 'Als wij als katholieken anti-semieten zijn geworden, komt dit door de lessen die ons door de kerk in twintig eeuwen zijn geleerd ... Wij kunnen niet in een paar weken het anti-semitische geweten afleggen dat de kerk millennia lang in ons gevormd heeft.

Toen Mussolini Pius XI in februari 1932 ter gelegenheid van de derde verjaardag van het Verdrag van Lateranen ontmoette - het was de enige ontmoeting tussen beiden - vertelde de paus, bezorgd over het communisme, hem: 'Toen ik in Warschau was, zag ik dat bij alle bolsjewistische regimenten de burgercommissaris een jood was.'

De meeste fascisten aan de andere kant, hadden nog zeer lang alleen bezwaren tegen de joden, omdat zij hen over het algemeen zagen als de belichaming van de verfoeide bourgeois geest. Voor Mussolini was het de geest, niet het ras, wat telde."

(Uit "Mussolini - Een nieuwe visie" van Nicholas Farrell.)

Geplaatst door Björn Roose op 11/17/2009

17-11-2009 om 13:37 geschreven door digitalia  

DE MOSLIM HALVE MAANTOCHT

De Kruistochten gaan over het verleden. De Islam-verovering van Europa gaat over het heden. Ook de vroegere Kruistochten en de huidige Halve Maantochten hebben beiden de godsdienst als voorwendsel om het eigenlijke doel te verdoezelen, namelijk territoriale uitbreiding (de Islam) en territoriale terugwinst (de Kruistochten). Men hoeft maar naast de feiten de tijdlijn te trekken….

Even checken…..

Islam-uitbreiding van 625 tot 1059 en vanaf 1059 de Kruistochten als tegenreactie. Idem dito hetzelfde stramien voor andere landen en voor latere jaren, voorlopig tot stilstand gekomen na het (mislukt) Beleg van Wenen in 1683 en opnieuw herstart vanaf de jaren 1970.

Onderstaand (uitgebreid) artikel sluit wonderwel aan bij het vorige gevonden in Het Vrije Volk, namelijk het verband tussen het socialisme zoals wij het in onze dagen moeten ondergaan, en de Nazi-heilsleer die in een recent artikel van Marc Grammens (over de Val van de Muur) in een nieuw daglicht wordt gesteld.

In dit artikel is Grammens beducht voor de economische macht die Duitsland de facto is (groter dan Frankrijk en Engeland samen), die eenmaal de ‘Hereniging’ van  Oost en West ook in de geesten zal voltrokken zijn, misschien opnieuw een gevoel van ….socialistisch geïnspireerde overmacht zou kunnen betekenen. Gegeven zijnde dat het socialisme de waterdrager van de Islam is (of omgekeerd), stelt zich de vraag of we voor de toekomst niet uitermate bezorgd moeten zijn. Immers, het apparaat van de onderdrukking bestaat reeds. We hebben het zelf gemaakt, in stand gehouden en uitgebreid. Het is overwegend ‘sociaal’ en ‘groen’ , allebei dragende elementen in de Nazi-leer, en het luistert naar de naam ‘Europa’.

Een ‘Eeuropa’ dat ooit voor Hitler en de zijnen ook al een natte droom was…..

Hitler streefde zijn doel na met wapengeweld, net zoals de Islam vroeger ook vereenzelvigd werd met het kromzwaard. Beide systemen passen ondertussen een zachtere tactiek toe. Namelijk deze van de geleidelijkheid en van het inpalmen van binnen uit…De linkse moloch Europa is sterker aan het worden zonder één schot. Zo ook de Islam….

Vandaar de oproep. Denk zelf na. Gebruik Uw eigen verstand om achter de schone schijn, de rauwe werkelijkheid te ontdekken. Geloof niet blindelings de Vierde Macht, de Pers. Daarom staat het Internet en de blogwereld in mijn ogen gelijk aan zowel het Verzet (tegen de Nazi’s) en als Kruisleger (tegen de Islam). Deze vergelijking is ongeveer dezelfde zoals men de begrippen ‘links’ en ‘rechts’ aan het door elkaar haspelen is…

In dit ‘oorlogsspel’ zijn de partijen dus blijkbaar beschaafder geworden. Althans in onze streken. Minder aan de andere kant der wereld….Er vliegen geen kogels, maar woorden heen en weer.

Voorlopig toch!.....

****************

Tu Quoque - Over de islam en de kruistochten

IBN WARRAQ - 16 NOVEMBER 2009 in Het Vrije Volk/

Vaak, als ik kritiek lever op de misdaden die zijn geïnspireerd door het islamitische extremisme, word ik onderbroken met de opmerking dat het christendom zich ooit schuldig maakte aan dezelfde wandaden. Dat het christendom zich in het verleden intolerant heeft gedragen doet echter niets af aan kritiek op de huidige intolerantie van de islam. Bovendien is de islamitische intolerantie een direct gevaar, terwijl christelijke intolerantie in het algemeen een historisch fenomeen is en niet langer een bedreiging voor de beschaving vormt. En de misdaden van het christendom werden opgetekend door de christenen zelf – een schril contrast met ons politiek correcte klimaat, waarin velen, moslims voorop, aarzelen om de islam te bekritiseren.

Niettemin zou men kunnen wijzen op de tekortkomingen van het christendom in het verleden om te vermijden dat de islam als enige wordt gedemoniseerd. Maar dit principe dient dan wel twee kanten op te werken: we moeten ook voorkomen dat het christendom wordt gedemoniseerd en bereid zijn om te wijzen op de tekortkomingen van de islam. In december 2008 presenteerde Boris Johnson, burgemeester van Londen, een BBC-programma over de kruistochten dat de schuld daarvoor geheel bij de christenen legde. Het programma wees erop dat na de verdrijving van de Moren uit Spanje christenen een moskee tot kerk ombouwden – een daad van “vandalisme”. Men liet echter na om op te merken dat de kruistochten een reactie waren op meer dan 300 jaar jihad en vervolging van christenen in het oosten, waarbij moslims honderden kerken verwoestten en vele anderen ombouwden tot moskeeën, met inbegrip van de schitterende Byzantijnse kerk Hagia Sophia [of Aya Sophia, CK].

Kijk eens naar de situatie in het Heilige Land 100 jaar voordat Paus Urban II in 1095 opriep tot een kruistocht om het te bevrijden. Het maakte toen deel uit van een territorium dat werd beheerst door Fatimidische kalief al-Hakim, wiens wreedheden door zowel christelijke als islamitische historici werden opgetekend.

De veertiende-eeuwse historicus Ibn al-Dawadari vertelt ons dat al-Hakim de kerk van St. Marcus in al-Fustat in Egypte (in de buitenwijken van het hedendaagse Cairo) verwoestte, die christenen hadden gebouwd in verzet tegen een wet die de bouw van nieuwe kerken verbood. De al-Rashida moskee verrees niet alleen op de ruïnes van de St. Marcus kerk maar ook op joodse en christelijke begraafplaatsen, dat mag je gerust vandalisme noemen. Maar het toppunt van al-Hakims wreedheden was de verwoesting van de Heilig Grafkerk, die, volgens islamitische bronnen, begon in september 1007.

Ook wel bekend als de Verrijzeniskerk was dit misschien wel het meest vereerde heiligdom in de christenheid—beschouwd als niet alleen (of Calvarië), waar volgens het Nieuwe Testament Jezus werd gekruisigd, maar ook de plaats waar hij werd begraven en dus de plaats van de Wederopstanding.

Volgens de historicus Moshe Gil, gaf al-Hakim het bevel om de Verrijzeniskerk af te breken “tot op de fundamenten zelf, afgezien van datgene wat niet kon worden verwoest of uitgetrokken, en zij verwoestten ook de Golgotha en de kerk van St. Constantijn en al hun inhoud, evenals alle heilige grafstenen. Ze probeerden zelfs de graven uit te graven en alle sporen van hun bestaan uit te wissen.”

Een nieuwe generatie westerse wetenschappers die zich bezighouden met de middeleeuwen heeft geprobeerd om misverstanden over de kruistochten recht te zetten. De historicus Jonathan Riley-Smith heeft erop gewezen dat de “hedendaagse westerse publieke opinie, het Arabische nationalisme en het pan-islamisme allen voorstellingen over het voeren van kruistochten delen die meer te maken hebben met het negentiende-eeuwse Europese imperialisme dan met de werkelijkheid.”

Met name moslims hebben wat Riley-Smith “mythistories” (verzonnen historiën) noemt ontwikkeld als het gaat om het vermeende onrecht dat hen is aangedaan door de kruisvaarders. Daarmee wil ik natuurlijk niet ontkennen dat de kruisvaarders verantwoordelijk waren voor gewelddaden, met inbegrip van wat soms de Eerste Holocaust wordt genoemd—het afslachten van Joden dat begon in Worms op 18 mei, 1096 en doorging in Mainz, waar de Joodse gemeenschap, een van de grootste in Europa, werd gedecimeerd. Het gaat mij er veeleer om dat de kruistochten op verscheidene niveaus verkeerd begrepen worden.

Om maar eens wat te noemen, ze waren niet exclusief gericht op het bestrijden van de islam. Heidense Wenden, Balten en Litouwers; shamanistische Mongolen; orthodoxe Russen en Grieken; ketterse katharen en hussieten; en die katholieken die de Kerk als haar vijanden beschouwde—allen waren het doelwit van de bredere missie om ketterij uit te roeien.  

Noch waren de kruistochten “gedachteloze explosies van barbarij”, zoals Riley-Smith hun hedendaagse reputatie karakteriseert. Ze hadden een verfijnde onderliggende grondreden, theologisch uitgebreid uitgewerkt door christelijke landen die bedreigd werden door islamitische indringers die tot in het hart van Europa hadden weten door te dringen—van het midden van Frankrijk in de achtste eeuw tot Wenen in de zestiende en zeventiende eeuw.

Zij waren een antwoord op de ontheiliging van christelijke heiligdommen in het Heilig Land, de verwoesting van kerken daar, en de algemene vervolging van christenen in het Nabije Oosten. Een kruistocht moest aan strikte criteria voldoen voordat de Kerk deze als legitiem en rechtvaardig beschouwde. Hij moest worden gevoerd met het doel geweld of onrecht af te weren, met het doel om boosdoeners hun gerechte straf niet te laten ontlopen. Een kruistocht was niet bedoeld om de vijand te bekeren maar veeleer een rechtvaardige poging om ten onrechte toegeëigend christelijk territorium te heroveren. En alleen een erkende kerkelijke autoriteit als de paus kon ertoe oproepen.

De meeste kruisvaarders zouden hebben gelachen om het vooruitzicht van materiële winst. In feite werden de kruistochten tot een financiële last naarmate de kosten van oorlogvoering opliepen. De kruistochten waren veeleer gericht op niet alleen het redden van de christenheid van de islam, maar ook de zielen van de kruisvaarders zelf. Velen geloofden dat, door deel te nemen aan een kruistocht, zij van hun zonden zouden worden verlost.

Vandaag de dag gelooft men veelal dat herinneringen aan het geweld van en de verwoestingen door kruisvaarders aan hedendaagse moslims zijn overgeleverd door hun middeleeuwse voorouders.

Niets is echter minder waar. Tegen de veertiende eeuw waren de kruistochten in de islamitische wereld vrijwel vergeten. Moslims hadden er geen belangstelling meer voor, en ze beschouwden zichzelf sowieso als overwinnaars. De moslimwereld kreeg pas weer belangstelling voor de kruistochten in de jaren 1890, maar nu werden ze bekeken vanuit een westerse optiek. Westerse imperialistische retoriek, doordrongen van een tendentieuze lezing van de kruisvaardersgeschiedenis, gaven moslims een vals idee van een aanhoudende westerse aanval, terwijl de romans van Sir Walter Scott de mythe in de hand werkten van cultureel inferieure kruisvaarders die beschaafde, liberale en modern denkende moslims aanvielen. Vele Arabische nationalisten geloofden dat “hun strijd voor onafhankelijkheid voornamelijk een Arabisch weerwoord was op een kruistocht die tegen hen werd gevoerd”, zo merkt Riley-Smith op. “Sinds de jaren 1970 echter, zijn zij uitgedaagd door een hernieuwd en militant pan-islamisme, wiens aanhangers de nationalistische interpretatie van de geschiedenis van de kruistochten over de hele wereld hebben verspreid.”

Daarom zien we nu dat hedendaagse islamisten zich beroepen op de kruistochten. Zoals Osama bin Laden schreef: “Voor het eerst zijn de kruisvaarders erin geslaagd om hun historische ambities en dromen te realiseren ten koste van onze islamitische umma, waarbij ze de controle over de islamitische heilige plaatsen en heiligdommen hebben verworven, en hegemonie over de rijkdommen en kostbaarheden van onze umma.” De strijd gaat, volgens bin Laden, tussen het volk van de islam en de kruisvaarders overal ter wereld.

In een poging om hun vernedering onder de westerse imperialistische grootmachten te begrijpen, zijn gekrenkte moslims tot een ingenieuze maar valse interpretatie van de geschiedenis gekomen die hun negentiende- en twintigste-eeuwse uitbuiting als een voortzetting van de middeleeuwse kruistochten beschouwt. Zo’n bewerking van de geschiedenis stelt hen in staat om hedendaagse gebeurtenissen, zoals de oorlog in Afghanistan en de Amerikaanse aanwezigheid in Irak, in een antiwesters licht te zien, waarbij het Westen en de kruistochten tot een goed van pas komende zondebok worden gemaakt voor de schande en ontering die moslims decennialang hebben ervaren. Hun vervormde lezing van de geschiedenis geeft islamisten zowel een reden voor gekrenktheid als een rechtvaardiging voor hun gevoel van superioriteit—aangezien de moslims er toch in slaagden de ongelovigen uit hun islamitische landen te verdrijven.

Ibn Warraq is senior fellow van het Center for Inquiry Transnational en de auteur van vijf boeken over de islam en korankritiek, waaronder Why I Am Not a Muslim.

Tu Quoque

On Islam and the Crusades

Vertaald uit het Engels door Clark Kent


Tu Quoque - ook jij. Het wordt ook wel een jij-bak genoemd. Wikipedia.

Zie ook de videoserie The Islamic Crusades (playlist HVV TV), over de islamitische heilige oorlogen die (deels) aan de kruistochten vooraf gingen en deels plaatsvonden in landen die niets met de kruistochten te maken hadden. De playlist eindigt met de video Muslim Demographics, waarvan ik de cijfers niet helemaal vertrouw, maar in principe kan het demografisch wel zo uitpakken.


Zie ook: Ibn Warraq: Leaving Islam - Apostates Speak Out

17-11-2009 om 09:00 geschreven door digitalia  

MUZELMANNEN IN ZWITSERLAND

Sociale kosten van migratie in Europa – de feiten (4)

E.J. BRON - 14 NOVEMBER 2009

”Wat de islamitische migratie Europa kost – Een afrekening met een mythe” heet een essay van Michael Mannheimer. Het gaat hierbij om het waarschijnlijk meest omvangrijke journalistieke onderzoek m.b.t. Het onderwerp hoeveel de islamitische migratie Europa kost. Dit is het vierde deel van een serie artikelen, waarin de kosten van migratie in Europa onder de loep worden genomen. In het onderstaande artikel wordt Zwitserland als voorbeeld genomen.
(Deel 1, 2 en 3 werden door ondergetekende op respectievelijk 7, 8 en 11 november op HVV geplaatst).

Voorbeeld Zwitserland

80 % van de Zwitserse sociale uitkeringen gaat naar buitenlanders, asielzoekers en vers ingeburgerde immigranten (Roger Köppel: ”Zuwanderung in die Sozialsysteme”, commentaar in: ”Die Weltwoche”, uitgave 14/2007).

Alle perken te buiten gaande sociale kosten voor islamitische immigranten

Zwitserland kent al lang hetzelfde probleem als de overige landen van Europa. De migranten belasten de Zwitserse sociale voorzieningen in een verhouding die het eigen bevolkingsaandeel in Zwitserland op de kop zet. Immigratie, vooral islamitische immigratie, vindt in Zwitserland net als in de overige landen van West-Europa niet in het arbeidsproces plaats (waarmee de immigratie door politici constant wordt gemotiveerd), maar rechtstreeks in de sociale systemen van het land, dat de alle perken te buiten gaande kosten nauwelijks nog kan betalen. HET sociale probleem van Zwitserland is het probleem van de buitenlanders in Zwitserland – en vooral het probleem van de moslims in Zwitserland. Daarmee heeft Zwitserland al lang hetzelfde probleem als de overige westerse landen.

Lag het aandeel werkenden bij de bruto-immigratie in 1990 nog bij 53,4 %, zeventien jaar later (2007) was dit nog maar 30,2 %. In duidelijke bewoordingen: 70 % van alle naar Zwitserland komende buitenlanders wenden zich rechtstreeks tot de sociale systemen zonder zich ooit voor een baan te interesseren, aldus de Zwitserse parlementariër Adrian Amstutz (”Wir haben dasselbe Problem wie die Deutschen”) in een interview uit 2007. Amstutz verder (Adrian Amstutz, parlementariër: ”Ausländische Sozialwerkplünderer gehören ausgeschafft” Die ”Balkanisierung” der Sozialwerke, in: Radio Kempten, 09-08-2007):

Vroeger kwamen de mensen naar Zwitserland om er te werken. Ze hielpen op dankbare manier mee onze welvaart op te bouwen. Nu laten we meer en meer mensen immigreren, die onze welvaart plunderen: personen, die niet vanwege de arbeidsmarkt, maar vanwege de sociale voorzieningen naar Zwitserland komen.

Ook hier bevindt Zwitserland zich in de algemene trend van de overige westerse landen met een noemenswaardige islamitische migrantenpopulatie. In een commentaar over deze feiten schrijft de Zwitserse journalist Roger Köppel:

De systemen voor sociale steun werden voor Zwitsers gemaakt, maar er wordt gebruik van gemaakt door buitenlanders...De Zwitserse verzorgingsstaat heeft een buitenlandersprobleem. Onderzoeken in deze uitgave bewijzen, dat tot 80 % van onze sociale uitkeringen naar buitenlanders gaat, naar asielzoekers en naar mensen die pas korte tijd geleden werden ingeburgerd.

Inmiddels is ook de Zwitserse politiek gealarmeerd. De Zwitserse parlementariër Adrian Amstutz spreekt zelfs van een ”Balkanisering” van het Zwitserse sociale systeem en eist:  

Buitenlandse plunderaars van sociale voorzieningen moeten het land worden uitgezet.

Een ongebruikelijk directe en confronterende uitlating van een politicus in een land, dat traditioneel let op egalisatie en maat in zijn taal. Maar de feiten dwingen ook de gematigde en rijke Zwitsers om een intussen onbetaalbaar geworden ontwikkeling te corrigeren. Amstutz:

Vroeger kwamen de mensen naar Zwitserland om er te werken. Ze hielpen op dankbare manier mee onze welvaart op te bouwen. Nu laten we meer en meer mensen immigreren, die onze welvaart plunderen: personen, die niet vanwege de arbeidsmarkt, maar vanwege de sociale voorzieningen naar Zwitserland komen.

In heel Zwitserland werden in 2004 ongeveer 220.000 personen respectievelijk 3 % van de bevolking ondersteund met sociale uitkeringen. 56,3 % van de ondersteunde personen zijn Zwitserse vrouwen of mannen en 43,7 % hebben een buitenlandse nationaliteit. Bij een aandeel buitenlanders in de bevolking van 20,5 % is daarmee het risico op sociale hulp voor de buitenlandse mannen en vrouwen wezenlijk groter dan voor de Zwitserse mannen en vrouwen. De vaak ontbrekende beroepsopleiding, de arbeidssituatie en de gezinsgrootte spelen een centrale rol bij de afhankelijkheid van sociale voorzieningen van de buitenlanders (volgens het Zwitserse Bureau voor Statistiek).

Maar zulke feiten en getallen van het Zwitserse Bureau voor Statistiek worden ook in Zwitserland van de kant van de links-groene voorstanders van immigratie in de regel verzwegen en streng achter slot en grendel gehouden. Net als in de overige Europese landen zingen veel politici, journalisten en intellectuelen van het linkse spectrum altijd nog het hoge lied van het zogenaamd grote voordeel van een multiculti-samenleving voor Europa en verspreiden heel bewust verkeerde informatie over de immigratie, terwijl ze tegelijkertijd bijna alle alarmerende kennis over criminaliteit, de weigering tot integratie en sociale kosten van de (islamitische) immigranten bagatelliseren, met mooie woorden wegpraten of heftig in twijfel trekken. Maar de feiten liggen al lang op tafel: 

Veel immigranten nemen noch talenkennis noch een beroepsopleiding mee en zijn ook niet bereid om een overeenkomstige opleiding te volgen, laat staan te integreren. Ongeschoolde arbeidskrachten zonder talenkennis echter maken nauwelijks kans op de gespecialiseerde arbeidsmarkt van Zwitserland.

Zo omschrijft Amstutz de ware situatie in Zwitserland en gaat verder:

Dankzij onze royale sociale voorzieningen ontbreekt vaak iedere prikkel om je verder te ontwikkelen of om echt intensief op zoek te gaan naar werk op de arbeidsmarkt. In Zwitserland zijn het dan ook niet in de eerste plaats de familieleden of echtgenoten, die (zoals in veel landen) voor werkloze of van de lijst afgevoerde buitenlanders moeten opkomen, maar de werkloosheidsverzekering en de sociale bijstand – en daarmee de premie- en belastingbetaler. Het gevolg: het aandeel buitenlandse uitkeringsgerechtigden in Zwitserland is bovengemiddeld groot en wordt steeds groter. Zo maken de buitenlanders, die een bevolkingsaandeel van 20,4 % uitmaken, aanspraak op 43,8 % van de sociale voorzieningen.

Deze aantallen, volgens Amstutz, staan zelfs in rechtstreekse relatie tot de geografische herkomst van de uitkeringsgerechtigden. Zo liet een wetenschappelijk onderzoek voor het kanton Zug zien, dat mensen uit voormalig Joegoslavië van 2003 tot 2005 20,8 % van de nieuwe uitkeringen kregen, hoewel ze slechts 6,1 % van de bevolking vertegenwoordigen. Daarom wordt er, aldus Amstutz, tegenwoordig terecht gesproken van een ”Balkanisering” van de sociale voorzieningen.

Amstutz wordt nog duidelijker en eist de bestraffing van buitenlandse plunderaars van sociale voorzieningen en buitenlandse schijninvaliden alsmede hun daaropvolgende uitwijzing naar hun landen van herkomst:

Niet alleen bij de invaliditeitsverzekering is het aandeel van buitenlandse ontvangers en profiteurs bijzonder groot: het hele systeem van sociale voorzieningen wordt erdoor getroffen. Dit maken ook de vele de laatste tijd door de media ontdekte gevallen van misbruik duidelijk. Steeds vaker hoort men van (buitenlandse) drugsdealers en andere (buitenlandse) criminelen die een uitkering genieten en op kosten van de belastingbetaler een mooi leven leiden. Zulke gevallen verduidelijken het totale falen van het Zwitserse systeem, de autoriteiten en instellingen. Het gedulde misbruik van ons gastrecht en onze sociale voorzieningen evenals een tandeloze justitie komen de belastingbetaler duur te staan: in het kanton Zürich zijn de kosten voor sociale voorzieningen tussen 1995 en 2005 meer dan verdrievoudigd.

Zulke feiten echter worden tot nu toe meestal aan de Zwitsers onthouden. Omdat de media ook in Zwitserland door links worden beheerst, konden ze tot nu toe wezenlijk meer gehoor vinden dan de critici van een ongecontroleerde, vooral echter een islamitische immigratie.

Bij alle polemiek van burgers en politici tegen het ”sociaal plukken” van een deel van hun migranten, beseft men nog steeds niet wie de belangrijkste verantwoordelijken zijn. Het zijn die politici, die de islamitische immigranten actief, massaal en tegen de wil van de meerderheid van de Zwitsers hun and hebben binnengehaald en – ondanks de alarmerende kennis in verband met de immigratie – tot op de dag van vandaag tot nog meer immigratie oproepen. Het zijn diegenen, die massaal werkeloze en onderontwikkelde lagen naar Zwitserland importeerden, die daar een sociaal systeem aantroffen dat hun adem deed stokken. Snel begrepen veel moslims, dat men in Zwitserland met werkloosheid en werkweigering bijna net zo hoog beloond wordt als voor zwaar werk – en met veel kinderen zelfs nog hoger. Zo veranderde ook het Zwitserse sociale systeem binnen enkele tientallen jaren voor een groot deel van de immigranten naar een systeem van een levenslange basiszorg op relatief hoog niveau – zonder ervoor te moeten werken.

Door de royale uitkeringen van het sociale systeem vestigde zich in de loop van tientallen jaren islamitische immigratie ook in Zwitserland een dubbele parallelwereld: de cultureel-etnische en ruimtelijke afgrenzing van de autochtone Zwitsers (islamitische parallelsamenleving) – alsmede diens financiële, door Zwitserse belastingbetalers gefinancierde, basisgarantie, zonder dat er een actieve deelname op de arbeidsmarkt nodig was. Deze bijna paradijselijke omstandigheden deden al snel de ronde en zorgden voor een aantrekkende werking, die tot ver buiten de landsgrenzen van Zwitserland naar de meest afgelegen hoeken van de islamitische wereld uitstraalt en waarvan de verbanden intussen dusdanig complex geworden zijn, dat niemand ze meer doorziet. Ook in Zwitserland is de immigratiemisère al lang een financiële misère geworden.

Tot voor kort was het bijna onmogelijk om daarover in alle openheid te praten. Want de politieke krachten van de uitstekend georganiseerde voorstanders van immigratie plaatsten iedereen die het waagde om te zondigen tegen de political correctness en te wijzen op de criminaliteit van buitenlanders in Zwitserland, op de problemen met jonge immigranten op Zwitserse scholen, op drugs- en geweldscriminaliteit van de kant van de immigranten, meedogenloos in de rechtse en racistische hoek. Deze zich meestal in de links-groene hoek bevindende krachten hadden en hebben het ook in Zwitserland (Net zoals in Duitsland, Engeland, Frankrijk en Oostenrijk) voor het zeggen. Zij bepalen wat goed en fout is, zij bepalen wat politiek correct, maar ook wat politiek incorrect is. Het zijn dezelfde krachten, die hun geest van ”principieel goede mensen” ook meenamen in de wetten van de sociale voorzieningen en die de massale immigratie van moeilijk tot helemaal niet te integreren islamitische immigranten in hun steden en gemeentes zo goed mogelijk ondersteunden en stimuleerden. Het zijn dezelfde krachten, die in Zwitserland net als in de rest van Europa de immigranten met miljoenen hebben binnengehaald, die echter tegelijkertijd de schuld van de daarmee tevens geïmporteerde problemen –  criminaliteit van immigranten, weigering tot integratie, uitholling van de wetten door de sharia, gettovorming, parallelsamenlevingen, No-Go-Areas, gedwongen huwelijken, ”eer”moorden, schooluitval enz. – niet bij de (islamitische) immigranten, maar bij hun eigen bevolking in de schoenen schuiven. De immigranten zouden zich niet aan Zwitserland, maar de Zwitsers zouden zich aan de immigranten moeten aanpassen en zich meer op hun zeden en gebruiken moeten instellen, is de teneur. Zo worden politieagenten ertoe opgeroepen om tijdens de Ramadan niet te roken, niet te drinken en – indien mogelijk – niet overdag te eten. Islamitische scholieren kunnen delen van het onderwijs overslaan (zwemmen en seksuele voorlichting) als ze niet in het religieuze concept van de islam passen. Schooluitval tijdens de Ramadan en het vrijdaggebed nemen duidelijk toe. Al die voorschriften en toegestane uitzonderingsmaatregelen zijn in strijd met Zwitserse wetten en met het in de Zwitserse grondwet gegarandeerde recht op gelijkheid voor de wet, vooral de gelijkheid van de geslachten.

In zijn opmerkelijke commentaar (”Zuwanderung in die Sozialsysteme” in ”Die Weltwoche”) vat Roger Köppel de toestanden in Zwitserland als volgt samen:

De huidige Zwitserse sociale voorzieningen gaan voorbij aan de immigratierealiteiten. Ons systeem werd op basis van een protestantse arbeidsethiek opgericht en een federaal begrepen idee van solidariteit. Het gebruik werd tot nu toe behoorlijk succesvol verhinderd door cultureel doorgegeven belemmeringen. Het kan niet de bedoeling van onze welzijnsinstellingen zijn om grensoverschrijdend attractief te zijn. Daarbij komt, dat de systemen niet de harde werkers belonen, maar de moeilijke gevallen, diegenen die zich verzetten, de mensen die zich niet laten afpoeieren, maar in een moeilijk te doorziene structuur een ecologisch hoek vinden, die wordt gefinancierd door de Zwitserse belastingbetaler.

Zwitserse moslims plannen de bouw van Europa’s grootste islamitische centrum

Toch bijzonder: terwijl vooral islamitische immigranten aan de sociale kraan van Zwitserland hangen, bovenmatig aanspraak maken op sociale uitkeringen en andere sociale diensten en een groot deel van de sociale woningbouw van Zwitserland voor hun rekening nemen, ontbreekt het hen verbazingwekkend genoeg niet aan het geld wanneer het om de imperiale belangen van hun religie gaat. Zo plannen de Zwitserse moslims de bouw van Europa’s grootste islamitische centrum – uiteraard in het hart van de hoofdstad Bern. Op 23.000 m² moeten voor ongeveer 53 miljoen euro een moskee, een museum, een hotel en een conferentiecentrum ontstaan. De moslims willen daarmee in Zwitserland een duidelijk en zichtbaar signaal afgeven betreffende de wens naar uitbreiding van hun geloof (Middle East Times, 30-04-2007). Duidelijker kan het belangrijkste doel van islamitische immigratie niet worden voorgesteld: overal in Europa willen de moslims politieke macht, overal zijn ze van plan Europa te veranderen in een islamitisch continent, het ”kalifaat Europa”, waar de islam en de sharia heersen en de christelijke Europeanen of gedwongen worden geïslamiseerd of schatplichtige dhimmi’s zijn.

Het aantal moslims is tussen 1980 en 2000 meer dan vervijfvoudigd. In het jaar 2007 leefden er ongeveer 440.000 moslims in Zwitserland, die 5,8 % van de totale bevolking uitmaakten (Isabella Ackerl: De staten van de aarde – Europa en Azië, pagina 97, Wiesbaden 2007). De islam is tegenwoordig, na de rooms-katholieke en de protestantse kerk, de derde grootste religie in Zwitserland. 90 % van de in Zwitserland levende moslims is afkomstig uit Turkije en de Balkanlanden (Bosnië-Herzegovina, Albanië, Kosovo) – en slechts 47 % van de in Zwitserland levende moslims spreekt een van de twee officiële Zwitserse talen. Met uitzondering van Basel zijn de meeste moslims niet in de grote Zwitserse steden, maar in de kleinere industriesteden en -dorpen in Duitstalig Zwitserland te vinden. Het kleinste deel bevindt zich in Italiaans Zwitserland. In 2004 was ongeveer 22 % van alle buitenlanders in Zwitserland, 1,495 miljoen, moslim (eind 2004 leefden er volgens het Zwitserse Bureau voor Statistiek 7.418.000 mannen en vrouwen in Zwitserland).

Terwijl in Zwitserland de grote christelijke religies kleiner worden, neemt het aandeel van de moslims dramatisch toe. Dit geldt in dezelfde mate ook voor Oostenrijk en andere West-Europese landen met een noemenswaardig aantal islamitische immigranten. Onder alle grote religies bezaten de moslims met afstand het hoogste werkloosheidscijfer van Zwitserland. 

56,3 % van de ondersteunde personen zijn Zwitserse vrouwen of mannen en 43,7 % heeft een buitenlandse nationaliteit. Bij een aandeel buitenlanders in de bevolking van 20,5 % is daarmee het risico op sociale hulp voor de buitenlandse mannen en vrouwen wezenlijk groter dan voor de Zwitserse mannen en vrouwen. De vaak ontbrekende beroepsopleiding, de arbeidssituatie en de gezinsgrootte spelen een centrale rol bij de afhankelijkheid van sociale voorzieningen van de buitenlanders. Verschillen naar geslacht zijn echter – net zomin als voor Zwitserse mannen en vrouwen – nauwelijks vast te stellen. De demografische toekomst van Zwitserland ziet er net zo somber uit als die van de overige landen van Europa. Zo berichtte ”Die Weltwoche”, dat bevolkingsprognoses voor Zwitserland in het jaar 2040 lieten zien, dat – bij onverminderde immigratie en ook anders gelijkblijvende politieke parameters – 76 % van alle in Zwitserland levende mensen moslims zullen zijn.

Extreem hoge criminaliteit onder immigranten

Er gaat nauwelijks een dag voorbij zonder zware criminaliteit door buitenlanders. Het gezicht van Zwitserland is – wat betreft de kwantiteit en de kwaliteit van criminaliteit – sinds de komst van vooral islamitische immigranten extreem naar het negatieve veranderd. Wie daarover bericht of schrijft, wordt als buitenlandervijandig en rechts gebrandmerkt. Des te meer zijn de berichten van het Zwitserse nieuwssite Online Reports, dat het thema criminaliteit van buitenlanders en Zwitsers heeft opgepakt – en daarom van de kant van links woest uitgescholden en gebrandmerkt werd. Het resultaat van deze studie is, dat de criminaliteit van buitenlanders de te tolereren grens al lang heeft overschreden. OnlineReports heeft de resultaten van zijn onderzoeken in grafieken verwerkt (naar beneden scrollen!) en daarmee een storm van verontwaardiging bij links-groene en ”goedmenschelijke” Zwitsers ontketend. Maar alle verontwaardiging van links kan ook in Zwitserland de feiten niet ontkennen.

Het resultaat van de onderzoeken: zowel bij de veroordeling van kinder- en jeugdcriminaliteit (7 – 19 jaar) als bij de criminaliteit door volwassenen is het aandeel van de in Zwitserland levende buitenlanders niet alleen significant, maar exorbitant hoger dan dat van de autochtone Zwitsers. Mannen zijn significant vaker crimineel dan vrouwen. Het gros van de daders is dus buitenlands, mannelijk, tussen 18 en 35 jaar oud. De resultaten laten echter geen nadere specificatie binnen de groep buitenlandse daders zien wat betreft de soort misdaad, de herkomst en de religie van de daders. Daarvan bestaan ook in Zwitserland gewoon geen onderzoeksgegevens – wat minder is terug te voeren tot knoeiwerk van de statistici dan dat dit, politiek ”correct”, van de kant van de politiek niet gewild is.

Zoals te verwachten viel, werd de publicatie van dit onderzoek ook van de kant van enkele Zwitserse integratievertegenwoordigers heftig bekritiseerd. Zo interpreteert Thomas Kessler, de integratievertegenwoordiger van de regering van Basel, in de gegevens

een soort pseudo-informatie, die wellicht te goeder trouw meer opheldering wenst, maar zonder de noodzakelijke begeleidende informatie over verblijfstatus en -duur alsmede andere kenmerken veel meer voor meer verwarring en algemene oordelen zorgt.

Kessler doet er dramatisch nog een schepje bovenop en beschuldigt de statistiek ervan ”verouderd en niet compleet” te zijn en voegt er het standaardargument van alle linksen aan toe dat de basis van de gegevens ”geen gedifferentieerd beeld” zou toestaan. Net als in de rest van Europa zijn ook in Zwitserland autoriteiten die zich bezighouden met buitenlanders zelden een deel van de oplossing, maar vaak al lang deel uitmaken van de immigratieproblematiek. Want bij de kritiek van Kessler gaat het om beproefde en oude bekende politieke ”killer-frasen”, zoals die door de linksen altijd al in de media met succes worden ingezet. Kessler verzwijgt echter, dat de door hem gewenste verheffing van de basis van de gegevens juist door de politieke en deze immigratieautoriteiten altijd al fel werd bestreden met de aanwijzing dat men met zulk materiaal een buitenlandervijandige stemming in het land zou aanwakkeren. Ook dit is een leugen van links. Want precies het tegenovergestelde is het geval. Niet een gedifferentieerde analyse van de daders, maar het nalaten daarvan ”stimuleert...de vreemdelingenhaat omdat er sprake is van vermoedens”, vindt Jörg Schild, chef van de politie in Basel, in zijn kritiek op de gebrekkige criminaliteitsstatistieken in het anders zo uiterst precieze Zwitserland. Het lijkt er op dat, net als in de overige westerse landen, ook de Zwitserse voorstanders van immigratie het blootleggen en de openbare discussie over de verwoestende maatschappijpolitieke uitwerkingen, veroorzaakt door de door hen geïmporteerde immigratieproblematiek, middels het verbod op gedifferentieerde analyses van daders willen verhinderen.

Massieve weigering tot integratie door Zwitserse moslims

Ook in Zwitserland voeren islamitische predikers een actieve politiek van de niet-integratie in de Zwitserse samenleving. Ze prediken haat tegen de ”ongelovige” Zwitserse meerderheid van de bevolking, ze pleiten voor afzondering van de Zwitsers en voor een actieve uitsluiting van de Zwitsers uit het leven van de moslims. De Zwitserse voorstanders van moskeeën (links, Groenen, goedmenschen, kerkvertegenwoordigers e.a.) hebben net als Europese geestverwanten blijkbaar geen idee wat er in de moskeeën wordt gepredikt die zij in grote aantallen in hun land laten bouwen. Zo wordt er in soera 5, vers 51 van de koran gezegd:

Gelovigen! Neem geen joden en christenen tot vrienden! Zij zijn vrienden onder elkaar...Wanneer een van jullie zich bij hen aansluit, behoort hij tot hen en niet meer tot de gemeenschap van de gelovigen!

Deze en talloze andere vijandige teksten betreffende integratie en ”ongelovigen” worden iedere vrijdag in heel Europa in de intussen duizenden moskeeën in Europa voorgelezen, herhaald en bediscussieerd. En Europa verbaast zich erover waarom de moslims van generatie tot generatie steeds minder bereid zijn zich te integreren. Wie zoiets predikt, geldt voor de Europese islamonwetenden als ”haatprediker”. Maar dit begrip leidt op een dwaalspoor. Deze predikers houden zich net als alle anderen aan de koran en de Hadith – de overleveringen over het leven van Mohammed. Alleen in deze beide bronnen zijn meer dan 2000 passages te vinden, waarin direct of indirect wordt opgeroepen tot de strijd tegen en het doden van ”ongelovigen”. En ze bereiden hun gelovigen er vooral op voor, dat ook in Zwitserland de islam het spoedig voor het zeggen zal hebben. Imams, die dit in het openbaar fel bestrijden en over de bereidheid van de moslims tot integratie spreken en over het feit dat alleen de Zwitserse wetten van toepassing zouden zijn voor de Zwitserse moslims, liegen de Zwitserse publieke opinie heel bewust en vrijpostig voor volgens de aan hen door de islam opgelegde plicht van taqiyya: de plicht van gelovige moslims om de ongelovigen over de ware bedoelingen van de islam te misleiden (Ayatollah Ali Chamenei, de hoogste sjiitische leider: ”Misleiding, sluwheid, samenzwering, bedrog, diefstal en moord zijn niets anders dan middelen voor de zaak van Allah!). Want het hoogste gebod van de islam is de oprichting van een islamitische wereldheerschappij, de oprichting van het Dar al-Islam, waar de gelovige moslim alles aan ondergeschikt moet maken en waarvoor hij zich met zijn leven in de zogenaamde Jihad dient in te zetten.

Onze weg is de Jihad, de dood in naam van Allah ons hoogste streven! (geciteerd in de Frankfurter Rundschau, 15-10-2002, pagina 2)

hoort men bijvoorbeeld uit de mond van Abu Bakar, leider van de ”Raad van Indonesische godskrijgers” en vermoedelijke man achter de schermen van de beide aanslagen op Bali, waarbij honderden dodelijke slachtoffers vielen. Geen enkele islamitische organisatie ter wereld heeft hem tot nu toe tegengesproken.

De etnische Zwitsers, die zulke passages met verwijzing naar de zogenaamde overwaardering van de historie van de koran afdoen en spottend glimlachen om islamcritici, geven hiermee blijk van het feit dat zij geen idee hebben van de islam. Want voor gelovige moslims zijn koran en Hadith verheven boven alle historie. Het zijn onhistorische, eeuwig geldende en altijd aanwezige waarden.

Slotsom voor Zwitserland

De verwoestende immigratiepolitiek van de laatste vier decennia alsmede de installatie van de aanwezige waarderelativistische politieke correctheid, die o.a. blijkt uit de demonisering van critici van de islamitische immigratie, heeft Europa in zijn waarschijnlijk ergste identiteitscrisis in zijn historie gestort. Daarvoor verantwoordelijk zijn vooral linkse multiculti-dromers en haters van het westerse systeem, die er in grote stijl mee zijn begonnen hun eigen bevolkingen om te wisselen voor islamitische immigranten, zoals de demografische ontwikkelingen van alle westerse landen met een noemenswaardige islamitische immigrantengroep laten zien. Ex-communisten en ex-stalinisten bezetten al lang de hoogste functies in linkse en groene partijen in hun landen en werken consequent aan hun plan om de etnische Europeanen uit te dunnen en ze successievelijk te vervangen door islamitische immigranten. Want wat ze met het communisme niet hebben bereikt, moet hen nu met de islam, dit theocratische totalitarisme, eindelijk lukken: de definitieve overwinning op het oude, christelijke, kapitalistische en burgerlijke Europa, waarvan zij de oorzaak voor alle ellende op de wereld hebben gemaakt. Ze worden daarbij ondersteund door de tevens door links gedomineerde media, die zich door hun eenzijdige berichtgeving en het bewust massief achterhouden van de meeste door immigranten gepleegde geweldsmisdrijven tegenover de autochtone bevolking tot handlanger hebben gemaakt van een historisch waarschijnlijk uniek hoogverraad van de Europese elites tegenover hun eigen bevolkingen.

Bron:

http://www.pi-news.net/2009/11/sozialkosten-fuer-migration-in-europa-schweiz/#more-98852

Auteur: Michael Mannheimer

Vertaald uit het Duits door:

E.J. Bron in Het Vrije Volk.

****************************

Boeketje Digitalis

(zonder bijschrift, van de hand Gods geslagen)

Uit een paar persoonlijke gesprekken, zo’n 15 jaar geleden, met jonge Vlaamse mensen die hun geluk (in de horeca) in Zwitserland hadden willen proberen had ik onthouden dat het hen uiterst moeilijk werd gemaakt. Ze konden als zelfstandige restaurateurs aan de slag, maar met een voorlopige verblijfsvergunning. Er werd hen van bij de aanvang gezegd, inzake de eventuele kinderwens, dat alle geboorten in het thuisland dienden plaats te grijpen, en dat het kind daar diende te blijven tot de ouderdom van 3 jaar. Hun Zwitserse droom leek dan ook vlug voorbij, toen de vrouw in verwachting geraakte…Ik had dus besloten, dat immigratie in Zwitserland zo waterdicht was als hun spreekwoordelijke uurwerken….

Hoe kan een mens zich vergissen!

Dat ik, eens te meer deze lijnen gebruik als echo van Het Vrije Volk, heeft alleen tot doel aan iedereen te vragen in gedachten in bovenstaand artikel Zwitserland te vervangen door het eigen land.  Kortom, in één woord, door ‘Europa’….

Gelieve hieraan te willen denken, als U binnen enkele dagen leest over het Zwitsers referendum over minaretten….Vervang dan minaretten in gedachten door bajonetten, wat dichter bij de realiteit staat, en denk er aan dat de slagzin in Vlaanderen luidt: aanpassen of opkrassen.

Waarbij ‘aanpassen’ dan ook aanpassen wil zeggen. Zijn brood verdienen in het zweet zijnds aanschijns, lijk wij. Zich voeden, kleden, amuseren lijk wij. Dezelfde wetten respecteren als wij. Zo niet: opkrassen.

Waarbij ‘opkrassen’ wil zeggen: met huid en haar, met één valies per persoon en met blanco bankrekening, tenzij een eenmalige vertrekpremie van, wat mij betreft, een paar duizend Euro per gezin, die overhandigd wordt op voorwaarde om nooit nog een voet op Europese bodem te zetten.

16-11-2009 om 13:39 geschreven door digitalia  

Boeketje Digitalis

(uitsluitend donker rood getinte exemplaren)

Vindt U ze niet schattig, de mensen van het AFF? Ze zijn verdorie beter ingelicht over de dingen van het Vlaams Belang, dan het Vlaams Belang zelf!

Vandaar nogmaals mijn bedenking, dat er iets verkeerds mee is. Ze ‘bekampen’ het Vlaams Belang door zoveel mogelijk openheid van zaken te geven. Zij moeten ondertussen over een enorme namenlijst beschikken om iedereen jaloers over te maken…..Een vreemde manier van werken. Ze doet me denken aan de KGB of de Gestapo, die alles over hun tegenstanders bijhielden, tot het kleinste papiersnippertje…..

Dat doet me er aan denken een papierversnipperaar in huis te halen….Want heren van de Staatsvuiligheid, U denkt toch niet dat alles op het web gezet wordt? Ik bezit zelfs een boek van Uitgeverij Groeninghe over het ‘Studentenfriedhof’ in Langemark. Het staa met een zwarte kaft onherkenbaar gemaakt, helemaal rechts (let op de symboliek) in mijn  boekenrek. Er staat zelfs een foto in van de Führer aller Germanen, dus ook van mij en van alle Vlaamse sossen, die toch ook Germanen zijn van oorsprong.! Ik leg dat boek open telkens ik iets moet van mij afschrijven over het echte socialisme. Want de begeestering die uitgaat van die man is werkelijk onbetaalbaar! Zo lag het boek daarjuist naast mij open, toen ik op de site…..

Bij Het Vrije Volk las over een retraite-tekst over het ware socialisme, dat altijd terug te vinden is op

Links zet voortvarend Hitler's "Strijd tegen Rechts" voort

O. DELECRUZE - 14 NOVEMBER 2009

Ik noem het een ‘retraite-tekst’ omdat men best al wat rood is in Vlaanderen, meet deze tekst op retraite zou zenden. Als het intussen niet van het web wordt gehaald want danig beledigend. Het moge volstaan hieronder één citaat te lichten:

De Socialistische revolutionair Joseph Goebbels (1897-1945) zei al: "Je größer die Lüge und je unwahrscheinlicher die Lüge — desto eher wird sie geglaubt" / "Man muss eine Lüge nur so oft wiederholen, bis man selber daran glaubt".

Neen, er is geen verwarring mogelijk: het gaat wel degelijk om de Propaganda Reichsminister des Dritten Reiches…

O Ja, de meegaande affiche uit de vervloekte oorlogsjaren stoort toch niemand? Want NSB is tot op de huidige dag een scheldwoord in proper Nederland…....U vergeet toch niet het bewuste artikel na te lezen in HetVrije Volk? Liefst ook uitprinten want het is een hele boterham!

14-11-2009 om 18:24 geschreven door digitalia  

KRUISREDDERS IN ITALIE

De kruis-redders: Italianen slaan samen terug tegen de EU

E.J. BRON - 13 NOVEMBER 2009

Steeds meer mensen klagen over het ”verval van waarden” in hun omgeving. Apathisch en schouderophalend vragen ze zich af wat men daartegen zou kunnen doen. De Italianen doen het ons deze dagen voor. Het hele land rebelleert, staat op als één man en verzet zich tegen de EU. Bij de strijd om het kruis laten de Italianen namelijk niet met zich spotten.

Het jongste vonnis van het Europese gerechtshof voor mensenrechten heeft in Italië datgene bereikt waartoe duizenden priesters niet in staat waren: het heeft alle mensen in het land onder het kruis verenigd. Een christelijk kruis in een klaslokaal van de staat zou, volgens de EU-rechters, de godsdienstvrijheid van de scholieren schenden. Sindsdien tiert Italië. Kerk en staat ruiken een frontale aanval op de christelijke gebruiken en gewoonten. De beslissing van Straatsburg heeft nu geleid tot een competitie van het ophangen van nieuwe kruisen in het hele land – het tegendeel van datgene wat de rechters in Straatsburg wilden bereiken.

De voorzet werd gegeven door de Italiaanse minister van Defensie Ignazio La Russa in een discussie op televisie: ”Alle kruisen blijven hangen”, schreeuwde de minister van Defensie, ”laat ze (de tegenstanders van het kruis) toch sterven, samen met deze internationale schijnheilige instellingen!” Sindsdien worden het land en de christelijke waarden verdedigd. En het leger heeft gedreigd iedereen neer te schieten, die geen gehoor geeft aan het bevel van de minister van Defensie. Zo’n drastisch bevel zou helemaal niet nodig zijn geweest. Want vooral de burgemeesters zien eindelijk een mogelijkheid om eens even wat te laten zien aan de gehate EU-duivels.

In San Remo in het noordwesten van Italië heeft burgemeester Maurizio Zoccarato een twee meter hoog kruis in het gemeentehuis neergezet. En hij heeft alle schooldirecteuren ertoe opgeroepen kruisen in de klassen te hangen. In de stad Busto Arsizio in de buurt van Milaan liet het gemeentebestuur de EU-vlaggen aan de overheidsgebouwen halfstok hangen. Een groot, compleet nieuw kruis schittert aan de façade van het Bellini-theater van Catania op Sicilië. Steeds meer Italiaanse gemeentes bestellen nieuwe kruisen voor hun scholen. Bijvoorbeeld Sassuolo in de provincie Modena in Noord-Italië: daar bestelde de stad 50 nieuwe kruisen. Die moeten in alle schoolklassen worden opgehangen waar nog geen hangt.

De 10.000 zielen tellende gemeente Montegrotto Terme – elf kilometer ten zuidwesten van Padua – kondigt in neonverlichting aan: ”Noi non lo tagliamo” – we halen het niet naar beneden. Bedoeld wordt het kruis. De burgemeester van de stad Treviso in het noordoosten van Italië vatte de situatie kort samen: ”We bevinden ons in het rijk van de waanzin, dat is een beslissing die schreeuwt om wraak. Het gerechtshof zou vanwege de misdaad die het heeft gepleegd, een proces tegen zichzelf moeten aanspannen!”

De burgemeester van Assisi stelde voor om bij de kruisen in de klaslokalen ook nog kerstkribben te zetten. En de burgemeester van Triëst deelde mee, dat alles zo zou blijven zoals het is – de kruisen blijven hangen. De Kamer van Koophandel en Industrie van Rome verzoekt alle zakenmensen duidelijk zichtbare kruisen op te hangen. In de gemeente Abano Terme – waar de geïmmigreerde atheïst woont die een klacht had ingediend over het kruis – vinden nu voor de scholen demonstraties plaats voor het kruis van Christus. De burgemeester van Galzignano Terme in de provincie Padua, Riccardo Roman, gaf opdracht om direct kruisen op te hangen in alle openbare gebouwen – niet alleen in scholen, ook in het gemeentehuis en in musea. De politie zal regelmatig controleren of het bevel werd uitgevoerd, anders dreigt er € 500 boete. En burgemeester Maurizio Bizzarri van de gemeente Scarlino in de zuidelijke Toscane legt € 500 boete op aan iedereen die in openbare gebouwen een kruis naar beneden haalt.

In de stad Trapani, in het uiterste westen van Sicilië, bestelden de president en de andere leden van de provinciale regering op eigen kosten 72 kruisen. En in de stad Napels kun je op de muren nu in graffiti lezen: ”Trek een kruis naar beneden en ik trek je hand eraf!” Er is geen gemeente meer in Italië die zich niet verzet tegen het vonnis van de rechters in Straatsburg. Heel Italië is verenigd. En het verval van waarden is op dit moment beslist geen thema in Italië – integendeel, men heeft zijn traditionele waarden weer teruggevonden.  Daarvoor zou men de rechters in Straatsburg eigenlijk dankbaar moeten zijn.

Bron:

http://info.kopp-verlag.de/news/italienische-kreuz-retter-schlagen-vereint-gegen-die-eu-zurueck.html          

Auteur: Udo Ulfkotte

Vertaald uit het Duits door:

E.J. Bron IN Het Vrije Volk

Boeketje frisse Digitalis

(geplukt onder het zingen van O Kruise den Vlaming)

Wens alleen maar de film (met Fernandel) van Don Camillo en Peppone in herinnering te brengen…Deze dateert uit de jaren ’50 maar de situatie is nog niet veranderd op het Italiaanse platteland.

Niet alleen mag er niet geraakt worden aan de christelijke symbolen, maar waag het ook niet als buitenlander hun Paus belachelijk te maken! Zelfs het meest verstokte archetype van een communist zal U opmerken, dat het spijts alles, ook nog een Staatshoofd is….Papparazzi voor Papa (=Paus) Rathzinger is al teveel!

En dat laatste feit zou er in Vlaanderen wel eens mogen in gehamerd worden door wat er nog rest van het kerkelijk gezag…..

Klinkt dit een beetje te ultramontaans? Dan wil ik er volgaarne aan toevoegen dat Vlaanderen niet veel reden heeft om fier te zijn op Rome….Daarvoor zijn we in het verleden te vaak bij den bok gezet geweest!

Maar laten we met het badwater ook niet het kind weg gooien!  Zonder de Romeinen (en Rome) hadden wij nu misschien nog in dierenhuiden rondgelopen…..

Alle gekheid op een stokje…..Omdat ik onlangs het spreekwoord van dat badwater weggooien uitgelegd kreeg, wil ik hier deze kennis delen.

In vroeger tijden, op wasdag, waste zich eerst de Heer des Huizes, dan de Moeder, dan de zonen allemaal, en al de dochters. Laatst kwamen de vele baby’s aan de beurt en pas dan mocht het badwater weggegooid worden, waarbij vooral goed moest opgelet worden dat er in dat troebel zeepsop geen eentje was achtergebleven…..

In de gauwte werd mij ook het gebruik van het bruidsboeket uitgelegd.

Weeral in oude tijden waren die bloemen gewoon camouflage voor de kwalijke lichaamsgeuren van de bruid…..

Gezondheid!

14-11-2009 om 16:20 geschreven door digitalia  

EUROPA EN KRUISBEELDEN IN ITALIE

Vaticaan verwerpt uitspraak Europese Hof over crucifixen 05-11-2009 - knl - Katholiek Nederland

In Iskander

Hilversum (Van onze redactie) 4 november 2009 - Het Vaticaan heeft afwijzend gereageerd op de uitspraak van het Europese Hof voor de Rechten van de Mens dat crucifixen in openbare scholen in Italië een schending vormen van de vrijheid van onderwijs en godsdienst. Pauselijk woordvoerder Federico Lombardi noemde het kruisbeeld een fundamenteel teken van het belang van religieuze waarden in de Italiaanse geschiedenis en cultuur. Het is volgens hem een symbool van eenheid voor de gehele mensheid en zeker niet van uitsluiting. Hij zei dat het Europese Hof niet het recht heeft zich in een zo diepgaand Italiaanse aangelegenheid te mengen.

Godsdienst en Europese identiteit "Het lijkt alsof het Hof voorbij wil gaan aan de rol van het christendom in de vorming van de Europese identiteit, die wezenlijk was en blijft. Godsdienst levert een waardevolle bijdrage aan de vorming en morele groei van mensen en is een wezenlijk bestanddeel van onze beschaving. Het is onjuist en kortzichtig om haar in het onderwijs uit te sluiten", aldus pater Lombardi.

Gisteren werd bekendgemaakt dat het Europese Hof voor de Rechten van de Mens kruisbeelden in klaslokalen van openbare Italiaanse scholen heeft verboden. De crucifixen aan de wand van klaslokalen zouden de vrijheid van ouders om hun kinderen op hun eigen manier op te voeden schenden. De Italiaanse staat werd echter niet opgedragen alle crucifixen te verwijderen.

De zaak was in 2006 aangespannen door Soile Lautsi, een Italiaanse moeder van Finse afkomst, die al acht jaar geleden begon te klagen dat de openbare scholen in haar woonplaats in Noord-Italië weigerden katholieke symbolen uit het klaslokaal te verwijderen. Volgens Lautsi is de weigering in strijd met de seculiere beginselen van de openbare scholen. Het Hof bepaalde dat Lautsi een schadevergoeding van 5000 euro moet krijgen.

Italiës landsadvocaat gaat in hoger beroep tegen de uitspraak van het Europese Hof. Onderwijsminister Mariastella Gelmini van Berlusconi's partij PdL zei gisteren dat de Italiaanse overheid het rooms-katholieke geloof aan niemand wil opleggen. Ze hekelde de Europese bemoeienis. "Een verenigd Europa mag niet worden opgebouwd door het afschaffen van de tradities van de individuele lidstaten

L'Italie se retrouve une unité sous ses crucifix [naar index]
05-11-2009 - v. - Le vif

La gauche et la droite se trouvaient unis mercredi dans ce qu'un journal a appelé un "petit miracle", pour critiquer la décision de la Cour européenne des droits de l'Homme, qui a donné raison à une mère italienne qui requérait la suppression des crucifix des locaux de classe dans les écoles publiques italiennes.

Mardi, la Cour européenne des droits de l'Homme, à Strasbourg, condamnait l'Italie à verser 5000 euros à une mère de famille italienne qui demandait, en vain, que les crucifix soient retirés des locaux de classe d'une école publique fréquentés par ses enfants. Selon la requérante, ces crucifix vont à l'encontre du principe de laïcité de l'Etat. Pour étayer ses propos, elle se basait sur une décision de la Cour de Cassation qui avait interdit, au nom du même principe, la présence de crucifix dans les bureaux de vote.

Avant d'introduire sa plainte à Strasbourg, la mère italienne avait lancé une procédure devant la Cour constitutionnelle de son pays. Là, le gouvernement avait plaidé que le crucifix n'est pas seulement un symbole religieux, mais un symbole de l'Etat italien. Le tribunal avait suivi cette argumentation, jugeant le crucifix "symbole de l'histoire et de la culture italiennes, et par conséquent de l'identité italienne". Le Conseil d'Etat rejeta par la suite le pourvoi de la requérante, au motif que la croix était devenue une des valeurs laïques de la Constitution italienne et représentait les valeurs de la vie civile.

Mais visiblement, les juges de Strasbourg ne l'ont pas entendu de cette oreille. Eux ont en effet estimé que la croix peut aisément être interprétée par des élèves de tous âges comme un signe religieux, signe qui peut être perturbant pour des élèves d'autres religions ou athées. Un jugement prononcé à l'unanimité.

Un petit miracle à l'italienne

Mais un jugement qui ne fait vraiment pas l'unanimité en Italie, où l'on s'est subitement retrouvé une unité, au-delà des rivalités politiques et idéologiques dont les Italiens sont friands. Le Corriere della Sera ne s'y est d'ailleurs pas trompé, son éditorialiste indiquant que la décision de la Cour de Strasbourg a entraîné "un petit miracle en Italie, celui de créer une quasi-unité nationale en défense du symbole du christianisme".

Bien entendu, la droite italienne au gouvernement, proche de l'Eglise et du Vatican, a attaqué le verdict de Strasbourg. Ainsi, la ministre italienne de l'Education s'est insurgée mardi contre la décision "idéologique" de la Cour européenne des droits de l'Homme. "La présence du crucifix dans les classes ne signifie pas une adhésion au catholicisme, mais c'est un symbole de notre tradition. (...) L'histoire d'Italie passe aussi à travers des symboles: en les supprimant, on supprime une partie de nous-mêmes. Dans notre pays, personne ne veut imposer la religion catholique. (...) Personne, et encore moins une cour européenne idéologique, ne réussira à supprimer notre identité. Notre Constitution reconnaît en outre, justement, une valeur particulière à la religion catholique".

Mais la critique n'a pas été l'unique apanage de la droite. Ainsi, Pierluigi Bersani, le chef du Parti démocrate, le principal parti d'opposition, a déploré que "le bon sens doit devenu victime du droit. L'autre parti d'opposition, Italie des valeurs, a dénoncé "une réponse erronée à une demande de laïcité".

Pour l'éditorialiste du Corriere della Sera, "ces prises de positions ne semblaient pas acquises. Elles traduisent une approche marquée par une sensibilité dont les racines vont au-delà des appartenances politiques et même religieuses".

Le Vatican dénonce "ces citrouilles que l'Europe nous laisse"

Moins surprenante a été la réaction du Vatican, évidemment outré par la décision de la Cour européenne des droits de l'Homme. Le Vatican a parlé d'"erreur" et de "myopie", exprimant sa "stupeur" et ses "regrets". "La sentence de la Cour européenne a été accueillie au Vatican avec stupeur et regrets", a déclaré le père Federico Lombardi, porte-parole du Vatican, sur Radio-Vatican et la première chaîne de télévision Rai Uno. "Le crucifix a toujours été un signe d'amour de Dieu, d'unité et d'accueil pour toute l'humanité. Il est déplaisant qu'il soit considéré comme un signe de division, d'exclusion ou de limitation de la liberté".

Pour lui, "c'est une erreur et une myopie de vouloir exclure de la réalité éducative" un "signe fondamental de l'importance des valeurs religieuses dans l'histoire et la culture italiennes". "Il est surprenant qu'une Cour européenne intervienne de façon lourde dans un domaine très profondément lié à l'identité historique, culturelle (et) spirituelle du peuple italien", a affirmé le père Lombardi, jugeant qu'"il semble qu'on veuille désavouer le rôle du christianisme dans la formation de l'identité européenne, qui, au contraire, a été et demeure essentielle".

Le numéro deux du Vatican, Tarcisio Bertone, a surenchérit ce mercredi, déplorant que "cette Europe du troisième millénaire nous enlève nos symboles les plus chers et ne nous laisse que les citrouilles des fêtes récentes", visant évidemment celles d'Halloween, une tradition considérée comme anti-chrétienne par l'Eglise catholique. "Nous ne pouvons que déplorer" cette décision et "chercher avec toutes nos forces à conserver les signes de notre foi pour ceux qui croient et pour les autres".

Le bras droit du pape a également affirmé "apprécier" le recours que le gouvernement italien a déposé contre le verdict de la Cour de Strasbourg

****************************

Deze bladzijde wordt gewoon toegevoegd aan mijn persoonlijk archief

14-11-2009 om 15:47 geschreven door digitalia  

OMTRENT GEERT WILDERS

Extremisme en de kunst van het verdacht-maken
08-11-2009 - Clark Kent - Het vrije volk

In Iskander

Geert Wilders ís extreem, omdat hij onderscheid maakt tussen beschaving en barbarij, tussen goed en kwaad, tussen wit en zwart. De gematigden zetten alle zeilen bij om alles en iedereen onder de kleur grijs te scharen en noemen dit “de boel bij elkaar houden”. Het is Wilders’ morele helderheid die een bedreiging voor hun cultus van morele grijsheid is.

"In any compromise between good and evil, it is only evil that can profit." --Ayn Rand

Wilders extremer dan krakers, dierenrechtenfanaten of antifa? De eendrachtige samenwerking tussen het Ministerie van Binnenlandse Zaken, de pseudowetenschappers Hans Moors, Jaap van Donselaar en Bob de Graaff en de Volkskrant vormt het voorlopige hoogtepunt van het morele bankroet dat onze maatschappelijke orde ernstig ondermijnt.

Het lijkt wel of de pseudowetenschappers in Wilders een groter gevaar zien dan in radicale dierenrechtenactivisten en antifascisten, terwijl juist deze groepen zich regelmatig schuldig maken aan geweld, vernieling van eigendommen en andere vormen van ‘buitenparlementaire oppositie’. Krakers mochten in hun hoogtijdagen graag een robbertje vechten met de ME, waarbij hele straten in oorlogszones veranderden, en de laatste jaren werden politieagenten die belast waren met de ontruiming van gekraakte panden zelfs geconfronteerd met boobytraps.

De meest uitgesproken critici van Wilders vinden een wettelijk verbod op kraken echter overbodig en spreken zelfs van “een typisch voorbeeld van overbodige Haagse wetgeving”. Linkse gemeenten zullen alles doen om het kraakverbod te saboteren. Over systeemhaat gesproken.

Anders dan de ‘linkse idealisten’ heeft Wilders nooit geweld gebruikt, noch daartoe opgeroepen. Als iemand zou beweren dat hij net zo’n hekel heeft aan de builenpest of mensen zuur in het gezicht gooien als aan het gezeur van zijn schoonmoeder, kun je alleen maar concluderen dat het enige object van zijn haat zijn schoonmoeder is. Waarom verafschuwen de wetenschappers juist Geert Wilders zo?

Daartoe moeten we eens goed kijken naar hun motivatie om Wilders extreem rechts te noemen. Hij zou de nadruk op het eigene leggen, en de gevestigde orde verafschuwen. Maar roept Wilders op tot het weren van vreemde cultuurelementen? Wil hij Amerikaanse fast-food restaurants of Chinese restaurants verbieden, oosterse filosofie enz. enz? Wordt het functioneren van onze overheid bedreigd door PVV-milities, die door de straten marcheren?

Nee, Wilders waarschuwt tegen de islam omdat die een bedreiging vormt voor onze rechtsorde, onze vrijheid en onze cultuur. Onze opvattingen over hoe we met elkaar om horen te gaan. Gelijke rechten voor man en vrouw, vrijheid van godsdienst inclusief het recht van geloofsafval. Wilders komt op voor behoud van de westerse beschaving.

De islam wijkt sterk af van onze beschaving: het universum wordt niet beheerst door causale wetten, maar gehoorzaamt aan de wil van Allah. Geloof en goddelijke openbaring zijn de ultieme bron van kennis, niet observatie van feiten uit de werkelijkheid en conceptuele integratie daarvan door de Rede.

Dit heeft ertoe geleid dat de islamitische wereld sociaal-economisch nog steeds een dorre woestijn is, terwijl het Westen een oase van materiële overvloed en technologische ontwikkeling is.

Ook cultureel gaapt er een enorme kloof tussen het Westen en de islam.

In de ethiek draait alles om gehoorzaamheid aan de wil van Allah, niet om de vrijheid van geweten. Politiek is er geen ruimte voor democratie, geen door mens gemaakte wetten, tenzij men binnen het kader van Allahs wetten blijft.

Vrome moslims vliegen ethisch op hun automatische piloot genaamd Allah. Menselijkerwijs is best te begrijpen dat het Westen het stenigen van overspeligen, waaronder slachtoffers van verkrachting, verafschuwt. Maar het is de Wil van Allah. Voor het eigen geweten is er geen ruimte. Moreel is de islam volkomen failliet.

De tegenstelling tussen het Vrije Westen en de islam is er dan ook een van beschaving vs. barbarij.

Wilders benoemt de tegenstelling tussen beschaving en barbarij in heldere morele termen, als een verschil van dag en nacht, tussen goed en kwaad, wit en zwart. Dát is Wilders’ doodzonde in de ogen van zijn aanklagers.

Voor Wilders’ aanklagers is het bekritiseren van andere culturen en het aanspreken van mensen op hun gedrag en de waarden waar zij voor kiezen net zo erg als het kleineren van mensen vanwege aangeboren kenmerken als sekse of ras. Zij hebben zelfs een Orwelliaans begrip in stelling gebracht om islamkritiek aan de kaak te stellen als een vorm van racisme: islamofobie.

Collectivisme vs. individualisme De wortel van het probleem is gelegen in het verschil tussen de Amerikaanse en Franse Revolutie: Europese intellectuelen hebben het idee van de rechten van het individu nooit goed kunnen of willen begrijpen. Voor hen was emancipatie in hoofdzaak de overgang van de mens als slaaf van een absolute staat, belichaamd door een absolute vorst naar de mens als slaaf van een absolute staat die werd belichaamd door het volk of een klasse. Een overgang van feodalisme onder een absolute vorst naar socialisme, waarin de mens werd bepaald door de klasse waartoe hij behoorde.

Onze intellectuelen gaan niet uit van gelijkheid voor de wet van individuele burgers, maar van maatschappelijke en materiële gelijkheid voor tribale entiteiten. Groepen die worden gekenmerkt door hun sociaal-economische status, sekse, etniciteit en een nauw daarmee verbonden culturele identiteit. Van een vrije wil en aansprakelijkheid voor gedrag kan natuurlijk geen sprake zijn, want die manifesteren zich juist op individueel niveau.

Het multiculturalisme – de cultus van morele grijsheid – is in feite de eigentijdse, culturele component van het collectivisme. De economische component is het socialisme. Het hoeft ons dus niet te verbazen dat vooral linkse partijen de fanatiekste aanhangers van de multikul zijn.

Wilders’ critici en aanklagers zijn vol overtuiging toegewijd aan een cultus van morele grijsheid. Om de boel bij elkaar te houden moet de illusie van de gelijkwaardigheid van groepen koste wat kost in stand worden gehouden: iedereen is grijs. De werkelijkheid is natuurlijk anders. Culturen hebben een zeer uiteenlopende staat van dienst als het gaat om de rechten van de mens, om welvaart en welzijn, om beschaving vs. barbarij.

Om de kloof te dichten wordt de geschiedenis van het Westen gereduceerd tot een zwartboek van kruistochten, eeuwen van antisemitisme, de Spaanse Inquisitie, kolonialisme en slavernij en natuurlijk de twee wereldoorlogen. De geschiedenis van andere culturen wordt evenzeer gereduceerd tot een bloemlezing van culturele en economische hoogtepunten: zie bijvoorbeeld de overdrijving van de bijdrage van de islam aan de moderniteit.

Mensen die de cultus van morele grijsheid uitdagen worden als zeer bedreigend gezien, want hun kritiek maakt korte metten met de illusie van gelijkwaardigheid van culturen en daarmee dus ook van de groepen die door Wilders’ aanklagers ten onrechte als maatschappelijke entiteiten worden gezien, die onveranderlijk zijn gedetermineerd door hun etniciteit en cultuur.

Wilders benadert moslims juist als individuen, met een vrije wil en verstand die kunnen worden aangesproken op hun gedrag en de waarden waar ze voor kiezen. Hij heeft immers herhaaldelijk gezegd dat moslims die onze rechtsorde aanvaarden en respecteren hier welkom zijn en op hulp kunnen rekenen om hun integratie in de Nederlandse samenleving te voltooien.

Het is Wilders’ keuze voor de beschaving en tegen de barbarij die hem ‘extreem’ maakt.

"If an uncompromising stand is to be smeared as 'extremism,' then that smear is directed at any devotion to values, any loyalty to principles, any profound conviction, any consistency, any steadfastness, any passion, any dedication to an unbreached, inviolate truth -- any man of integrity." -- Ayn Rand in " 'Extremism' or The Art of Smearing"

Boeketje Digitalis

(fris geplukt en  in vers bronwater gezet)

Morele helderheid…

Sta mij toe dit in contrast te plaatsen met de ‘rustige vastheid’ van een politicus om wier grijsheid de wereld ons benijdt, en U begrijpt waarom dit artikeltje bij mijn voorkeur-archief thuishoort. Veilig opgeborgen op mijn vast schijf, waarvan voortdurend veilige kopij bewaard wordt….Wie schrijft, die blijft, U weet wel….

Om het in mijn geliefd West Vlaams dialect te zeggen: zij pissen tegen de maand’, waarbij Wilders natuurlijk die maan voorstelt, en ‘zij’ de grijze na-ijverige jaloersaards zijn die niet weten van welk hout pijlen maken, maar toch willen schieten om te beschadigen.

Morele helderheid…Zou ik ook kunnen hertalen in ‘rechtlijnige beginselvastheid’ en daarmee ben ik weer beland bij het Vlaams Belang….

Om in die drie uitdrukkingen na te gaan waar de actie schuilt. Wie zijn de ma,,e, van de daad? Deze die ‘vastheid’ uitdragen, net zoals onbeweeglijke rotsformaties zinnebeeld staan voor deugddoende acties? Of de rustige zekerheid van alles te beheersen door een zalig nietsdoen?  Ik noem dat op eieren lopen…..

Een samenleving die op eieren loopt, eindigt meestal in een omelet…

Morele helderheid en rechtlijnige beginselvastheid bergen het begrip ‘actie’ op zichzelf. Zij verkopen geen appelen voor citroenen! Beiden zijn wat ze zeggen, en zeggen wat ze zijn.

Zijn wij daarvoor rechtse extremisten?

Als wij staan voor morele helderheid en rechtlijnige beginselvastheid, en daardoor rechts en extremistisch genoemd moeten worden, laat het ons dan ook maar zijn, en ernaar handelen. Net zoals het scheldwoord ‘Geus’ in de godsdienstoorlogen uiteindelijk een ere-titel bleek te zijn…..Tot spijt van de Spaanse bloedhond Alva….

14-11-2009 om 15:35 geschreven door digitalia  

WIR SIND DAS VOLK

Maine stemt tegen het homohuwelijk [naar index]
04-11-2009 - Michael van der Galien - Dagelijkse Standaard

In Iskander

Inwoners van de Amerikaanse staat Maine stemden gisteren tegen een wet die het homohuwelijk gelegaliseerd had. Het overwegend linkse Congres van de staat had de wet er doorheen gedrukt, maar het electoraat moest zijn mening ook nog geven. Net als in iedere andere Amerikaanse staat waar kiezers hun mening over dit onderwerp eerder al gaven, stemden ook de inwoners van Maine voor het behoud van het traditionele huwelijk.

Connecticut, Iowa, Massachusetts, New Hampshire en Vermont zijn de enige staten waar twee mensen van hetzelfde geslacht mogen trouwen. De reden? Kiezers mochten zich daar niet over de materie uitspreken. Was er in deze staten ook een referendum geweest, dan hadden in ieder geval een paar van die staten een dergelijk wetsvoorstel ongetwijfeld eveneens afgewezen.

Bovenstaande verklaart waarom we dit debat nooit echt hebben mogen voeren in Nederland en waarom er hier geen referenda over zijn geweest. Samenlevingen zijn over het algemeen sociaal gezien redelijk behoudend. Dit geldt zelfs voor linkse en tolerante staten zoals Maine en, jawel, Nederland. Als het parlement ook in dit land de mening van de kiezers had gevraagd, is het nog maar de vraag of het homohuwelijk er zou zijn gekomen.

*****************************

Boeketje Digitalis

(fris uit de morgenstemming)

Zou het dan toch waar zijn, dat de tekenen des tijds niet loochenen?

In Berlijn kregen ze de muur omver, en wat later werd Berlijn weer de hoofdstad van de Bondsrepubliek, tegenin de zin van de toenmalige wereldleiders. Het gaat zelfs zo ver, dat we aan de Arc de Triomphe in Parijs op 11 November 2009 het Duits volkslied hoorden spelen….Even dacht ik aan de ‘Nürenberger Festspoele’ en de film Triumph des Willen’ van de fotografe Leni Riefenstahl….Wat niet iets is om lang bij te blijven bij stilstaan.

Was het niet de grote Marc Eyskens die in interview kwijt wilde, dat verkiezingen het echte regeringswerk blokkeerden? Of hoe een ‘Verlicht Despoot’ in de huid van een Tjeef kan kruipen! Als verkiezingen, en die zijn dan nog geforceerd, al remmend werken op het echte ‘werk’, wat moet het dan zijn met referenda!

In Zwitserland wordt de minarettenbouw onderworpen aan een bindend referendum. Indien positief, dan mag er over gans het grondgebied geen enkele minaret komen…Want minaretten zijn de uiterlijke bewijzen dat een gebied gemoslimiseerd is…Per einde november weten we de uitslag. Het tumult over de in Italië voortaan verboden kruisbeelden zal wel een pad in de korf zijn van de Muzelman-lovers….

Het is dus hoog tijd dat in ieder land er een Willem Tell opstaat, die zijn pijl richt op het hart van ‘de landvoogd’.in plaats van op de appel op het hoofd van zijn zoontje. Volgens de legende eiste deze landvoogd alleen dat men zijn hoef (op een paal) zou groeten. Op die basis zou de Europese kolos een ganse batterij pijlen op zich gericht moeten voelen.

Vraag: zou ‘Europa’ bestaan (in de huidige vorm), als er in al de lidstaten een referendum was gehouden? Indien niet, waarom komen we dan niet in opstand? Zie de hoed van Willem Tell!

De vraag stellen is ze beantwoorden! Idem dito over die massa-immigratie….

‘Strassburg’ verbiedt de kruisbeelden in Italie, en gans het land komt in opstand daartegen…(Zie volgend stukje) maar ziehier een paar denkpistes die wij, bij onze 2-daagse reis naar Vlaanderen van begin November, in de auto met elkaar bespraken  onderweg. Jammer genoeg was er geen verbinding met ‘Brussel’ of ‘Strassburg’ waar wij nochtans doorreden….

-         Laat de bewegwijzering voor autowegen overal dezelfde zijn: Blauw (of groen). Ieder land voert nu zijn eigen kleur….Volgt men in Frankrijk de Belgische of Italiaanse kleuren (groen) dan bereikt men zijn bestemming via binnenwegen. Had maar de blauwe wegwijzers moeten volgen voor de autostrade.

-         Laat de snelheidsbeperking overal op dezelfde criteria vaststellen. Nu is het een warboel van andere beperkingen per land…

-         Taalperikelen? Vertaaldiensten? Laat iedereen één vreemde taal (dezelfde) leren. Desnoods Esperanto.

-         Politiediensten: weg met alle grensbeperkingen.

-         Toldiensten: overal ofwel in voege, maar liefst overal afgeschaft. Niet wachten op ‘rekening rijden’ Een jaarlijks tol-vignet zoals in Zwitserland, voor iedereen, is een goede tussenoplossing.

-         Laat de ingenieurs van Bruggen en Wegen elk een stage van minstens één jaar doorbrengen bijvoorbeeld in Italië of Zwitserland, om onderhoud, herstelling en zelfs aanleg te copiëren. Esthetica, snelheid en degelijkheid: in de on-staat b. moeten ze nog alles leren.

-         Bewapen elke werkloze met spons en zeemvel en doe ze de verkeerstekens onderhouden en ontdoen van stof en vuil. Vooral reflectoren. In Italië vervangen ze, met een lichte overdrijving gezegd, overal de straatverslichting. Is kosten besparend (aanleg en verbruik), goed voor de ozonlaag en het milieu en men kweekt geen luiaards.

-         Het idee van Brulboei JMDD om verdiepen op de autostrade te bouwen, is nog zo gek niet. Ga maar eens zien in Luzern, rond Boulogne, Modena en Firenze. Futuristischer kan men het zich niet indenken. En weg! files en accidenten: Ik zou zelfs spreken van drie-dimensioneel verkeer, waren daar niet die geluidschermen en bovengrondse tunnels die alles in goede banen leiden. Zelfs geitenwollensokkendragers zouden hier tevreden zijn!

Maar neen! Europa, zo links als Stalin, Hitler en Mussolini in één persoon, houdt zich liever bezig met de kromming van de bananen, met volksverlakkerij (opwarming van de aarde) en andere trivialiteiten, om ondertussen de mensen te doen vergeten dat er stilaan een nieuw ‘ijzeren gordijn’ wordt neergelaten….Alhoewel ik liever zou spreken van een ‘papieren gordijn’…..Wat zou U zeggen van de bepaling, dat een mening uiten die een ander zou kunnen storen, strafbaar is? Die bepaling bestaat nochtans, en de on-staat belgië heeft ze reeds overgenomen, om o.a. op deze basis het Vlaams Belang veroordeeld te krijgen voor schrapping van de partijfinanciering….Het wachten is alleen op het goede moment…

..

14-11-2009 om 13:09 geschreven door digitalia  

ONZE IDENTITEIT

(Walter Pauli in De Morgen)

Andermaal bracht de Franse president Sarkozy de linkse oppositie in zijn land in een lastig parket. Dit keer door een debat te starten over "identité". Links foetert over een electoraal manoeuvre, en dat is het ook. Maar het is ook veel meer. In alle westerse landen, zeker die met een aanzienlijke en visibile aanwezigheid van moslims, woeden er debatten, discussies en polemieken over de definities van nationale of collectieve identiteiten.
En haast overal heeft de linkerzijde koudwatervrees om dat debat aan te gaan. Behalve om uit te leggen dat het een fout debat is, met identiteit als een hol begrip. Ach, natuurlijk is een containerbegrip als identiteit gesneden koek voor stoethaspels allerhande. Minister Geert Bourgeois die de Vlaamse identiteit bedreigd vindt als Clouseau een slecht liedje over België zingt. Geert Wilders die uit een paar Koranverzen meent te moeten opmaken of iemand incompatibel is met de Nederlandse volksaard. Maar het is niet omdat er rond dit begrip veel onzin verteld wordt, of omdat identiteit gemakkelijk politiek misbruikt wordt, dat het een daad van burgerzin zou zijn er laffelijk over te zwijgen.

Net als in Frankrijk zijn het ook in België en Vlaanderen vooral mensen die zichzelf als open en tolerant definiëren, die vervolgens amper uit hun woorden kunnen of willen komen als hen gevraagd wordt om een antwoord op: open, tolerant en solidair met wie of wat? Ze vrezen namelijk dat zo'n debat het oude racisme een nieuw en softer cultureel cachet geeft. Maar dat hoeft niet.

Zoals Yves Desmet in "Zeno" opmerkt: "In een debat hoort ook plaats te zijn voor compromis en verzoening, iets waar we in dit land altijd al in geslaagd zijn. Waarom zouden we dat met de islam niet kunnen? We zijn te afhankelijk van elkaar geworden om nog een andere keuze te hebben." Volgens VUB-socioloog Mark Elchardus helpt het daarbij de zaken duidelijk te benoemen. Zeg niet meer "allochtoon", stelt hij voor, maar "vreemde". Niet om vreemden als eeuwige Fremdkörper te stigmatiseren. Wel om te kunnen spreken waarover het vaak gaat: om fricties allerhande rond "vreemde" aspecten.

Wat eigen is, wat vreemd, hoe daarmee om te gaan, waar grenzen trekken, wat tolereren, wat afwijzen, en waarover intussen heerlijk van mening verschillen: dat is toch het wezen van elk debat over identiteit?

**********************************

Boeketje Digitalis

(op bedje van glasscherven en van gebroken illusies)

De wereld, of liever de Linkse Kerk, ontdekt de dageraad van de zelfkennis: we hebben een identiteit, die gevaar loopt…..Dat ze zelf aan de basis van het gevaar liggen, wordt even vergeten.

Mag ik ze deze keer vergelijken met een autokaravaan die door het landschap trekt, langs de weg vol glasscherven en gebroken illusies? Naar het einde van de rit toe, zijn de banden leeg gelopen en valt de karavaan uit elkaar. En nochtans: ze hadden het zo goed gemeend en het landschap was er zo wondermooi….Of laat mij een betere beeldspraak proberen: deze van de boer die jarenlang zijn akker verwaarloost, ondertussen oogst wat er vanzelf gegroeid is, en na 304040 jaar tot de vaststelling komt dat zijn akker wel echt niet meer zijn aller is. Wegens allerlei wildgroei, stel U voor! En hij had het nochtans zo goed bedoeld!….

Ach die droom van de universele mens, maakbaar zoals van boven af gedecreteerd wordt: lijdzaam als een slavenleger van zombies, een mixte van kleuren en herkomsten, zelfs als het Marsbewoners zouden geweest zijn. De geschiedenisboeken staan er vol van. Alle wereldrijken vergaan, waarvan het voorlopig laatste het communisme. Wereldsocialisme is op de terugweg, en de Pax Mobama is al aan de ondergang nog voor het geschitterd heeft. Nu is het Oosten aan de beurt nadat het vele eeuwen lang alleen als wingewest of als onbekend gebied voorkwam in onze atlassen.

Voor mij is het vermakelijk te lezen hoe ‘Links’ de problemen benadadert, tastend als een blinde naar de juiste uitleg, die ze wel weten maar angstvallig met veel mooie woorden verbloemen. Pauli had ook kunnen schrijven : we hebben ons vergist en zullen er voortaan alles aan doen om dit recht te zetten…..Zachte heelmeesters maken stinkende wonden….Maar neen! Met een omtrekkende beweging wordt het probleem (dat niet langer nog te ontkennen valt) omschreven, en dan gebeurt hetzelfde als met de kak van mijn hond: die ziet ook niet om als hij zijn grote ‘commissie’ gedaan heeft.

Zoals Theo Van Gogh nog probeerde, toen hij op straat letterlijk de keel werd overgesneden door een ontheemde vreemdeling: ‘We hadden er toch kunnen over praten’….Ja, van ‘vergaderen’ en ‘debatteren’ weet men alles bij de ‘Linkse Kerk’ Daarvoor bestond er in de USSR het woordje ‘Sovjet’ voor, wat Russisch is voor…vergaderen.

Neen Walterke Paulieke, voor ‘sovetiseren’ is de kans verkeken. Jullie tijd is voorbij. Er moet gehandeld worden en wel met daden die zelfs voor de primitiefste inwijkeling begrijpelijk zijn. Gedraag U, of verdwijn! Wij willen U daarbij zelfs gaarne een handje toesteken. Want jullie zijn hier nooit welkom geweest voor ons. Wel voor de machthebbers van de Linkse Kerk, maar die zijn nu uitgeteld. En voor wat betreft hun overeenkomst met jullie bazen: voortaan kopen we onze olie bij de Russen. Want jullie brol is binnenkort toch uitgeput…En Ivan kan ondertussen onze bevoorrechte handelspartner worden….Ga lekker liggen zonnebaden in jullie zandbak onder de woestijnzon.

En kom nu niet af met ‘de jaren “30” en zo. Wij zijn heel wat beschaafder dan Uw Duitse voorgangers in het socialisme uit die jaren, die deze beschaafde natie zo ver gekregen hebben dat ze, louter uit lijfsbehoud, zelfs mee marcheerde om Uw KZ te bewaken….Maar dat is een andere eigenschap van jullie: de splinter in het oog van de tegenstander uitvergroten tot een balk, om het bos van balken in jullie eigen oog niet te moeten vermelden. Islamfobie staat niet gelijk aan Jodenhaat. Want dan zouden wij een (weliswaar veronachtzaamde) wortel van onze beschaving moeten haten…

Walterke, Walterke, Walterke! Gij moet toch ook weten dat er voor U een betere toekomst zou weggelegd zijn, moest U schrijven voor Kerk en Leven? Gij zingt toch, net als iedere Rooie, het liedje dat meest opbrengt? Dat bestaanszekerheid biedt? Weet U dat de Kerk van Rome op een rots gebouwd is, die al 2000 jaar meegaat?. Wie eerst komt, best maalt… Denk daaraan als U straks bij de personeelsdienst gevraagd wordt...

14-11-2009 om 11:54 geschreven door digitalia  

Pssst

Niet nalaten op Google even te checken wat Wim Van Rooy betekent…Alleen al voor die tip zou ik de meisjes en jongens van het AFF een klapzoen willen geven….Vergeet ook niet dat ik lang geleden al, de suggestie opperde dat het AFF de 5^de Colonne kan zijn van Filip De Winter! Zij trommelen zodanig luid, dat hun boodschap dubbelzinnig wordt. Vandaar mijn bedenking dat ze kunnen dienen als bron van informatie. Als men in staat is hun blog te ontdoen van de vooringenomenheid en het geforceerde taalgebruik is hij best te pruimen.

Pssst II

Over de aanwezigen op deze première wordt niets gezegd. Waarschijnlijk omdat het publiek hoofdzakelijk uit mannelijke toeschouwers bestond. Of was het balkon voorzien voor de dames? Een beetje zoals in de moskee, maar in ieder geval zoals de Profeet het zou gewild hebben….

12-11-2009 om 18:01 geschreven door digitalia  

GELDSTROMEN ONDER MOSKEEEN

Sprookje van de Westermoskee is na tien jaar over [naar index]
09-11-2009 - Lodewijk Dros – Trouw (in Iskander)

Het doek is gevallen voor de Amsterdamse Westermoskee. Progressieven wilden een liberale moslimkathedraal, haviken een moslimbastion. Over tien jaar grootheidswaanzin, een Keulse coup, afgezette bestuurders en een geheime deal. Een reconstructie.

Met twintig graden voelt het buiten als een nazomerdag, maar de herfst is begonnen in het Amsterdamse Rembrandtpark. Het is 27 september 2009. Binnen, in een ernaast gelegen gebouw, debatteren Turks-Nederlandse moslims op de eerste verdieping van de provisorische Aya Sofiamoskee over hun toekomst. Binnenkort moeten ze hun tijdelijke onderkomen uit. Krijgen ze, na jaren wachten, eindelijk hun eigen Westermoskee?

Een paar straten verder is de bouw van een groot complex in volle gang, maar van de Westermoskee die daar zou komen, is slechts een eerste steen gelegd en een eerste paal geslagen.

Op deze zondag hebben de moslims in de Aya Sofiamoskee, verbonden aan de Turkse koepelorganisatie Milli Görüs, hoog bezoek uit Duitsland.

Het is Oguz Ücüncü, secretaris-generaal van het Europese Milli Görüs-hoofdkantoor in Keulen en nogal omstreden. De Duitse justitie verdenkt hem van zwendel en steun aan islamisten. Een andere Milli Görüsverdachte is Ibrahim El-Zayat, een Duits-Egyptische moslim die is ingetrouwd in de familie van de nationalist Necmettin Erbakan, de oprichter van Milli Görüs. Samen zitten de Duitsers in een Nederlandse stichting voor moskeebouw.

Voor de aanwezigen in de Aya Sofiamoskee zijn Ücüncü en El-Zayat bekende gezichten. De gelovigen rekenen er nog steeds op dat de Westermoskee er komt. Het moskeebestuur gaat daar ook vanuit; voorzitter Fatih Dag is strijdlustig. Die Westermoskee, die komt er.

Plotseling, op die 27ste september, wordt de positie van voorzitter Dag onhoudbaar. Ücüncü maakt duidelijk dat de moskeegangers de Westermoskee kunnen vergeten. De topman uit Keulen ontneemt Dag zijn beide bestuursfuncties. Hij is geen voorzitter meer van Aya Sofia en moet ook het veld ruimen als directeur van Manderen BV, het beleggingsbedrijf dat de Westermoskee zou neerzetten.

Wat is er gebeurd? Het is vrijwel onmogelijk om de sleutelfiguren vragen te stellen. „Praten in het openbaar, daar houden ze niet van in Keulen”, zegt een van hen. Voor een reconstructie willen ze wel praten, maar zonder hun naam in de krant.

Over smaak valt te twisten, maar de geplande Westermoskee was in drie opzichten spraakmakend: de architecten waren Joods, het ontwerp was een kruising tussen Ottomaans en Amsterdamse School en het complex van tientallen miljoenen zou de bakermat worden van een westerse islam. Niet de onverdraagzame orthodoxie waar Milli Görüs mee werd geassocieerd en waar de politiek sinds de moord op Theo van Gogh zo graag van af wilde, maar een liberale, moderne islam.

De personificatie daarvan was Haci Karacaer: jong, goedgekleed en welbespraakt, lieveling van de hoofdstedelijke PvdA. Hij maakte zich los van Keulen en bekommerde zich niet om de moeite die zijn moskeeachterban had met zijn progressieve uitlatingen. Hij had succes met het voorbereiden van de Westermoskee, dat telde. Karacaer werd een nationale opinieleider.

Waar hij geen rekening mee had gehouden, was dat het Europese hoofdkantoor van Milli Görüs hem zat was. Hij had de aanslagen van 11 september 2001 ’een aanslag op de vrijheid van meningsuiting’ en op de islam genoemd. Ook had hij meegelopen in een demonstratie tegen islamitische lectuur die opriep homo’s met het hoofd naar beneden van een flat te gooien – een demonstratie die nota bene werd gehouden bij het Amsterdamse homomonument.

In 2005 dumpte ’Keulen’ Karacaer; hij had er met zijn progressieve imago voor gezorgd dat de Westermoskee er zou komen, nu was het tijd voor een herstel van de oude, conservatieve koers. In het geheim tekende het Amsterdamse moskeebestuur een overeenkomst waarin de banden met Keulen strak werden aangehaald.

De onafhankelijke koers was teneinde, hoe zelfstandig men zich in Amsterdam ook mocht presenteren. Vanuit Keulen tekende vastgoedtopman El-Zayat. De AIVD moet ervan geweten hebben – de inlichtingendienst hield net als de Duitse Verfassungsschutz Milli Görüs scherp in de gaten.

Een gevaar voor de voortgang van de bouw was het allemaal niet: in februari 2006 hield minister van justitie Donner een toespraak op het bouwterrein en legde hij de eerste steen voor de ’brug tussen het Westen en de islam’.

Een half jaar later verving ’Keulen’ de in ongenade gevallen Karacaer door een nieuw gezicht: Fatih Dag. Dat was weliswaar een neef van Karacaer, maar ook een islamitische havik die niets zag in die zogenaamde westerse islam.

De machtsovername leek op een Keulse meesterzet: moskee gered, koers gewijzigd. Maar de Keulse coup was te vroeg gepleegd.

Bestuurders, politici en bouwers waren furieus over de opgelegde bestuurswisseling en eisten dat het progressieve karakter van de Westermoskee werd gegarandeerd. Ze bedachten in allerijl een oplossing: alle betrokkenen moesten een document tekenen waarin duidelijk werd dat men geen contact met de verfoeide Keulse Milli Görüs-top zou hebben. Bouwers, politici en moskeebestuurders gingen akkoord.

Maar juridisch was dit convenant niet meer waard dan het papier waarop de handtekeningen stonden. En praktisch werkte het ook al niet: Fatih Dag, die zelf had getekend, bleek geregeld in Keulen op bezoek te gaan. Hij vertelde in Trouw dat hij lak had aan het convenant. En hij oogstte nationale woede door aan te kondigen dat Milli Görüsaanhangers uit heel Europa wel verhaal zouden komen halen.

Steun uit Duitsland had Dag wel nodig, want hij had ruzie met woningbouwvereniging Stadgenoot die het project zou realiseren. Bovendien liepen de kosten alleen maar op, ook zonder dat er gebouwd werd. Keulen was bereid financieel bij te springen. De woningbouwvereniging wilde van Dag af, maar die wist van geen wijken. Keulen stond achter hem.

Na Donners eerste steen volgden twee jaren van juridisch getouwtrek. Op de bouwplaats van de Westermoskee onthulde een bordje de tussenstand: ’Niet betreden. Drijfzand’. In oktober 2008, tijdens de ramadan, meldde Dag dat een niet nader genoemde projectontwikkelaar bereid was 35 miljoen in het bouwproject te investeren. Dag wilde de woningbouwvereniging uitkopen en zelf woningen en garages gaan bouwen. En de moskee natuurlijk. Dag was een havik, maar ook een financiële realist: hij zag in dat een moskee van achttien miljoen grootheidswaanzin was. Op een donderdagmiddag in oktober liet de moskeevereniging de eerste paal voor de lightversie van de moskee slaan. Helaas was daar geen vergunning voor afgegeven, zodat de paal er weer uitmoest.

Kort daarvoor, in het najaar van 2008, sprak het Europese Milli Görüs-bestuur met enkele vooraanstaande figuren uit Nederland, die hiervoor naar Duitsland waren ontboden. Daar wordt al snel duidelijk dat men in Keulen niet rekent op de mecenas van 35 miljoen – als die al bestaat. Maar dat Keulen toch wil dat de Westermoskee er komt. Door geld in te zamelen bij de 500 Europese moskeeën van Milli Görüs – de grootste moskeeorganisatie ter wereld.

De sfeer tijdens het gesprek is ’vergiftigd’, zegt een aanwezige. Hij krijgt de volle laag als hij desgevraagd zegt dat hij Nederlander is. „Toen ik dat zei, ontstond er een getier. Ze maakten ze me voor verrader uit. Ik was toch Turk?”

De Nederlandse Turk vreest dat de donateurs in Europa worden opgehitst met de slogan ’geef geld, want in Holland wil het christelijke Europa de islam dwarszitten. De buitenwereld moet ons niet’.

Deze houding stond mijlenver af van het oorspronkelijke idee: de Westermoskee als laboratorium van de moderne islam.

De positie van het moskeebestuur wankelt, merken de Nederlandse Milli Görüsleden in het Keulse hoofdkantoor. Veel Amsterdamse gelovigen hebben gestemd met hun voeten – misschien wel de helft van de Milli Görüsaanhang is uitgeweken naar moskeeën die niet eens van Milli Görüs zijn, wat vroeger ondenkbaar was. En de blijvers worden ongeduldig. Wat is er met hun geld, hun ingezamelde gouden sieraden gebeurd? Waar blijft die nieuwe moskee?

Lukt het de bestuurders in Amsterdam niet om uit het de impasse te komen, dan moeten ze weg, is de boodschap uit Keulen.

Lokale en nationale politici hebben hun handen inmiddels afgetrokken van het project. De moskeebestuurders zinken weg in het drijfzand van slepende rechtszaken die woningbouwvereniging Stadgenoot, de gemeente Amsterdam en de moskeebestuurders en het bedrijf Manderen onder leiding van Fatih Dag sindsdien tegen elkaar voerden. Twee zijn er afgerond, in het nadeel van Dag en de zijnen.

In een van die rechtszaken liet woningbouwvereniging Stadgenoot beslag leggen op de Rahmanmoskee in Amersfoort, die eigendom is van Dags bedrijf Manderen BV. De rechter stond een executoriale veiling toe, maar vorige maand werd er toch een uitweg gevonden: de Amersfoortse moskee ging niet onder de hamer.

Die soepele afloop werd door de betrokkenen afgedaan met een persberichtje, over de achtergrond ervan zwijgen alle partijen.

Uit een vertrouwelijk document waarover Trouw beschikt, valt de gang van zaken af te leiden. Het stuk dat dateert van augustus dit jaar, is een Engelstalige overeenkomst die is opgesteld door woningbouwvereniging Stadgenoot. Of die getekend is, valt moeilijk te zeggen. Stadgenoot ontkent het. Maar dat kan komen door de aard van de agreement: die legt vast dat niets eruit openbaar mag worden Zelfs dat erover onderhandeld is, is vertrouwelijk.

Er zijn wel aanwijzingen dat (een deel van) de overeenkomst in werking is getreden, getekend of niet. Neem de overdracht van de Amersfoortse Rahmanmoskee: die wordt er in geregeld.

Uit opgave van de Kamer van Koophandel blijkt Fatih Dag kortgeleden te zijn vervangen. Om precies te zijn op 27 september, de zondag waarop Ücüncü de gelovigen in de Aya Sofiamoskee heeft toegesproken. Het doel is duidelijk: Dag wilde doorprocederen en de Keulse Milli Görüsleiding maakt daar rigoureus een eind aan. Dags geharnaste advocaat is ook gewipt.

Dags opvolger is Nurettin Demir. Die geeft per telefoon toe dat de overeenkomst bestaat en dat de aandelen van beleggingsbedrijf Manderen BV overgaan naar woningbouwvereniging Stadgenoot die daarmee is verlost van slepende, dure rechtszaken én van Dag waar ze sowieso van afwilde. Demir ontkent vervolgens snel dat de deal getekend is en wil er niets meer over zeggen.

De overeenkomst is opgesteld in samenspraak met de Keulse top van Milli Görüs: een van de partijen is Ibrahim Al-Zayat, de Duitser die voor Milli Görüs Europa het vastgoed beheert.

Afwezige in de deal is de gemeente Amsterdam, die nog twee tot vijf miljoen euro aan erfpacht tegoed heeft van Milli Görüs.

Over precies een maand moeten de gelovigen hun provisorische moskee aan het Rembrandtpark verlaten; het pand is eigendom van woningbouwvereniging Stadgenoot. Die heeft wel een alternatief aangeboden: Pilotenstraat 34, een logge ruimte op een industrieterrein. Of de moskeegemeenschap daar akkoord mee gaat, is onduidelijk: de kersverse voorzitter Demir wil niet reageren. Later, misschien.

Op 27 september maakte de Keulse Milli Görüs-bobo Ücüncü duidelijk dat men zich in Amsterdam-West geen illusies meer moest maken over de Westermoskee. Ze krijgen geen architectonisch hoogstandje aan een gracht in een woonwijk, maar een bedrijfsruimte achter een bouwmarkt.

De voor het godshuis gereserveerde grond op de bouwplaats aan de Kostverlorenvaart ligt nog altijd braak. Stadgenoot kan er als projectontwikkelaar wat lucratiefs mee gaan doen.

De gedroomde kathedraal van de liberale islam blijft een fata morgana.

***************************

Boeketje Digiotalis

(afgehakt in de tuin van Allah met tweesnijdend kromzwaard)

Dat deze dingen in de openbaarheid kunnen komen is ronduit angstwekkend.

Er blijkt dus een onderstroom van kapitalen en personen over alle grenzen heen te bestaan die alle begrippen te boden gaat…..

Anders gezegd : we worden verkocht waar we bijstaan!

Islam is Arabisch voor ‘onderwerping’ en dat zullen we geweten hebben. Een Europese afgezwakte Islam bestaat niet, net zoals geen enkele vrouw een beetje zwanger kan zijn. Maar we worden wel in slaap gesust : het zal allemaal nog wel meevallen met die ‘Godsdienst van Vrede’…

Ja, er zal vrede heersen, eenmaal wij allen onderworpen zijn. Daarvoor moest het christelijk geloof vernietigd worden en vervangen door een geseculariseerde maatschappij. … om op de puinen maar ook op het godsverlangenl van de mensen een nieuwe ‘godsdienst’ te kunnen enten…

Het is nog niet te laat. Net zoals die .Westermoskee in het water is gevallen (voorlopig toch) kunnen wij het gevaar afwenden. Kijk naar landen waar het Christendom vaste voet heeft. Polen bijvoorbeeld. En Roemenië. Daar schiet de Moslim geen wortel. Daar aarden ze niet en is er ook geen immigranten-invasie. Dat daar meteen ook niet veel kruimeltjes van tafel vallen, is misschien een tweede reden….

In Vlaanderen kunnen we de vloedgolf keren door de kleurpartijen, die verantwoordelijk zijn voor de wilde immigratie, te stoppen. Door zoveel mogelijk de tweede grootste doelstellingen van de partij Vlaams Belang te helpen verdedigen: zelfbestuur en terugdringen van de immigratie.

Moskeeën horen thuis in moslimlanden, en tot nader order is Vlaanderen geen moslimland. Willen Moslims hun ‘geloof’ op agressieve wijze praktiseren, dan staat het ze vrij te emigreren naar hun thuislanden die ze ondertussen rijk hebben gemaakt door onze sociale kassen leeg te vreten. Dart ze ondertussen ietwat van onze beschaving zullen mee uitvoeren, strekt ons tot eer, en hen tot voordeel.

‘In Keulen horen donderen’ heeft met deze moskee-historie een nieuwe betekenis gekregen…Bu kan niemand meer zeggen; ‘I am from Barcelona. I know nothing’…..

Vliegt de blauwvoet? Storm op Zee!

12-11-2009 om 17:56 geschreven door digitalia  

From the desk of Filip van Laenen on Sat, 2009-11-07 17:26

Volgens de bookmakers en de kranten is Eerste Minister Herman van Rompuy op dit ogenblik de grootste kanshebber om Europees President –eigenlijk «Voorzitter van de Europese Raad»– te worden. En inderdaad, wie zou er eigenlijk beter passen als voorzitter van een orgaan dat desnoods landen dwingt een tweede maal een referendum te organiseren als de bevolking de eerste keer verkeerd stemt, dan onze eigen Eerste Minister die ooit als Kamervoorzitter nog 's nachts de sloten van de plenaire zittingszaal liet vervangen om een zitting tegen te houden? Dat Herman van Rompuy uit zeldzaam hout gesneden is, is wel het minste dat gezegd kan worden.

Dat de Europese Unie niet bepaald uitblinkt door haar democratisch gehalte hoeven we de lezer niet uit te leggen. Recent was er het tweede referendum in Ierland over het Verdrag van Lissabon, omdat de Ierse bevolking de eerste keer zo vermetel was geweest Neen te stemmen. Ook aan de weinig democratische manier waarop het Europese establishment Turkije in de Europese Unie tracht te loodsen hoeven we de lezer niet te herinneren: eerst ging het alleen maar onderhandelingen over een mogelijke toetreding, en was het dus te vroeg om bezwaren te maken, daarna kwamen bezwaren te laat omdat er al zo lang met Turkije onderhandeld werd. Het spreekt dan ook voor zich dat als de Europese Unie een president wil aanstellen, die president niet rechtstreeks door de Europese bevolking verkozen zal worden of via een open proces, maar in achterkamertjes bedisseld moet worden zodat ook achterbakse figuren kans maken benoemd te worden. En achterbakse figuren misschien zelfs een streepje voor hebben.

De voormalige Britse Eerste Minister Tony Blair was lang de gedoodverfde kandidaat, maar kampte met twee grote nadelen. Het eerste nadeel was natuurlijk dat Groot-Brittannië in de EU nog steeds een buitenbeentje is, en bijvoorbeeld bedankt voor de Euro. Het tweede nadeel was de oorlog in Irak, dat vooral bij het oud-Europese gedeelte van de EU moeilijk lag. Stel je voor, een Eerste Minister die zijn troepen leende om in een ver land samen met de VS actief een bloedig dictator ten val te brengen. Dat is inderdaad onaanvaardbaar! Een andere affaire, namelijk dat hij bij de laatste verkiezingen de Britse bevolking expliciet een referendum over het Verdrag van Lissabon had beloofd, maar naliet die belofte ook in te lossen, speelde duidelijk níet in zijn nadeel. Het zal de lezer waarschijnlijk niet verbazen dat zulk gedrag hem absoluut niet euvel geduid werd in Brussel.

De Brit Tony Blair zal echter geen andere keus hebben dan in de Belg Herman van Rompuy zijn meerdere te erkennen. Enkele van de recentste exploten van onze Eerste Minister tonen duidelijk aan dat hij veel beter zou passen in de functie van Voorzitter van de Europese Raad. Zo slaagde hij er als Kamervoorzitter in 's nachts de sloten van de plenaire zittingszaal te vervangen, om zo een vergadering over Brussel-Halle-Vilvoorde te kunnen saboteren. Een andere keer weigerde hij gewoonweg een week lang op zijn kantoor te verschijnen, om te vermijden er een brief te moeten openen. Algemeen wordt trouwens aangenomen dat hij er eigenhandig voor gezorgd heeft dat zijn partij, de CD&V, haar eis over de staatshervorming en de splitsing van de Brussel-Halle-Vilvoorde als een conditio sine qua non voor regeringsdeelname inslikte op het moment dat de Franstaligen ermee dreigden overstag te gaan. Men kan zich moeilijk voorstellen hoe het verkiezingsprogramma van de CD&V uit 2007 nóg flagranter aangefloten kon worden, of het zou moeten gaan over een volledige aanhechting van Halle-Vilvoorde bij het Waals Gewest.

Zorgde hij ervoor dat de CD&V toch maar in een federale regering stapte, volledig in strijd met haar eigen verkiezingsprogramma, is het duidelijk dat hij er sinds de opvolging van Yves Leterme eigenlijk de grootste hinder is om Brussel-Halle-Vilvoorde te splitsen en de Franstaligen tot een staatshervorming te dwingen. Inderdaad, het splitsingsvoorstel, ingediend en gestemd door zijn eigen partij, zit volledig geblokkeerd door opeenvolgende belangenconflicten die hij zelf bij de respectievelijke regionale parlementen gaat afsmeken. De staatshervorming stopte hij niet in de koelkast, maar in de diepvriezer, met het slot vervangen en de sleutel al lang weggesmeten. In alle andere dossiers, de zogenaamde «werven» asiel en migratie, energie en de overheidsfinanciën, gaf hij de Franstaligen volledig hun zin. Het hoeft dan ook niet te verbazen dat zij dezer dagen met een bang hartje een beslissing over dat Europees presidentschap afwachten. Hoofdredactrice Béatrice Delvaux van de krant Le Soir meende zelfs al voor alle zekerheid op voorhand al een veto te moeten stellen tegen Yves Leterme als opvolger.

Misschien nog het meest hallucinante feit is dat hij vandaag een regering leidt die aan Vlaamse zijde niet eens over een meerderheid beschikt, terwijl aan Franstalige zijde alleen Ecolo ontbreekt. Vóór de verkiezingen liet hij in een interview met De Morgen nog noteren dat zo'n constructie «staatsgevaarlijk» zou zijn: Vandaag lijkt het echter de enige garantie om België niet finaal in mekaar te doen stuiken. En dat laatste is natuurlijk het enige waar het in zijn federale regering werkelijk over gaat: België nog zo lang mogelijk draaiende te houden, desnoods tegen zijn eigen partij, bevolking en kiezers in. Het hogere belang, weet u wel. Het is daarmee duidelijk dat als de EU iemand nodig heeft die zonder scrupules desnoods ook zijn land bij de bok zal willen zetten voor een hoger, Europees belang, Herman van Rompuy daar de geknipte figuur voor zal zijn.

***************************

Boeketje Digitalis

(gevoed door baxters in de Spoedopname ‘Terminale Patiënten)

Naar analogie met een paar kunstmatige werkwoorden, zoals ‘Conventrieren’ voor platbombarderen van ganse steden, en ‘balkaniseren’ voor het op stang jagen van vreedzame volkeren (!) zullen wij van nu voort het werkwoord ‘belgiseren’ moeten leren gebruiken, voor het langzaam wurgen van vreedzame volkeren onder een verstikkende deken van bestuurd worden ‘op zijn belgisch’, dit wil zeggen, zodanig besturen dat de levenssappen opdrogen en de potverterende minderheid de baas speelt over de werkzame meerderheid. Samengevat in de spreuk van het Liegebeest: ‘Only in Belgium’….

Engelsen, Fransen, Duitsers en de andere landen van de Unie: let op Uwe saeck!

Dat woord ‘belgiseren’ komt niet uit mijn koker, maar uit de pen van Paul Beliën, die in de niet-verdachte periode van de jaren stillekens het boek gepleegd heeft ‘A Throne in Belgium’. Daar ontleedde hij met chirurgische precisie de situatie van het Koninkrijk, sedert de stichting (1830) om naaldloos tot de bevinding te komen dat Europa de eindbestemming was van deze constructie.  Aangezien het boek nadien is verschenen in Nederlandse vertaling, heeft niemand nog een excuus om onbekendheid voor te wenden. Europa moet en zal de uitvergrote landkaart worden van het Koninkrijk der Coburgers.

Het begint al goed. Zie hierboven, bij Van Laenen – en memoriseer bij Uzelve het nut van de Fortis-BNP-Parisbas-affaire en de uitverkoop van de energiebronnen aan Frankrijk. La France, glorievoller dan ooit, als leider van Europa, met Van Rompuy als vazal en wegbereider…Engeland is voorgoed zijn klauwen kwijt en Duitsland is voor eeuwig en een dag schatplichtig aan Frankrijk voor zijn Eenwording. De rest zijn meelopers en duur betaalde JA-knikkers….

En Vlaanderen? Welk rol speel Vlaanderen daarin? Eenmaal straks de ‘partijfinanciering’ van het Vlaams Belang afgenomen, verhoopt men het nationalisme de kop te hebben afgehakt….en kan de ‘belgisering’ gestalte worden gegeven…..

Tenzij men hier, zoals in november 1989 in Duitsland, roept ‘Wir sind das Volk’ en er over de hoofden van de regeringsleiders, front gevormd wordt naar Zwitsers model.  Hopelijk duurt dit niet al te lang, want anders zouden de guillotines weer eens kunnen uit de musea bovengehaald worden. Zoals men weet, kan hun honger slechts gestild worden door stromen bloed. En door gekroonde hoofden die vallen in de mand met zaagmeel.

De Geschiedenis is een eeuwigdurend wentelen van dezelfde wielen!

11-11-2009 om 13:30 geschreven door digitalia  

De revanche van Molenbeek

Jan Goossens ging kijken naar de nieuwe Belgische film "Les Barons", debuut van regisseur Nabil Ben Yadir. Jan Goossens is artistiek directeur van de Koninklijke Vlaamse Schouwburg (KVS).

Hopelijk heeft weldenkend Vlaanderen ogen en oren voor de realiteit van vandaag: Nabil Ben Yadir, Sam Touzani, Ben Hamidou en vele anderen schrijven nu al volop mee aan onze toekomst. Als we plaats voor hen maken, is dat een buitenkans  

Jan Goossens

"Een met visuele pit gefilmde komedie over enkele jongeren uit een populaire Brusselse wijk die hun plaats in het leven zoeken", schreef onze recensent over Les Barons (DM 3/11). Jan Goossens was danig onder de indruk: "Naast Felix Van Groeningen of de broers Dardenne is Nabil Ben Yadir een Belgische cineast om te koesteren."

Het kan verkeren: twee maanden terug werd Molenbeek nog uitgeroepen tot no go-zone en zelfs "Arabisch reservaat", vandaag loopt het storm voor een op en top Molenbeekse film. Vaak zal het je niet overkomen dat je naar de UGC-cinema's op het Brouckèreplein in Brussel trekt en dat alle tickets een uur voor de vertoning de deur uit zijn. Vorige week was het prijs, met de nieuwe Belgische film Les Barons van Nabil Ben Yadir. Toen ik na drie keer proberen eindelijk binnen raakte, kwam ik in een zaal terecht waar vele theaterhuizen jaloers op zouden zijn. Bomvol, een sociale mix waar je kippenvlees van krijgt, met veel jonge ketten over wie wij doorgaans menen te weten dat cultuur hen geen bal interesseert, en bakken ambiance. En met een daverend applaus aan het eind erbovenop, zo luid dat "ça monte", Arno's bijdrage aan de soundtrack, nog amper te horen was. De simpele les: maak een film met rijzende sterren uit Maghrebijns en Franstalig Brussel, én ook met Jan Decleir, en hun fans zitten allemaal samen in de zaal.

Talentvol
Les Barons neemt je mee naar hartje Molenbeek en vertelt het confronterende maar ook zeer grappige verhaal van vier jonge "Maroxellois" die een band voor het leven lijken te hebben. Typische adolescenten zijn het: getalenteerd, geestig en een tikje rebels, maar ook aan de luie kant, en op zoek naar een eigen plek in een verwarrende samenleving. En die zoektocht rukt hen uit elkaar: sommigen komen op hun poten terecht, anderen lopen met hun kop tegen de muur. Natuurlijk kleurt de Maghrebijnse achtergrond van Hassan, Munir en hun kompanen hun doen en laten. Voortdurend moeten ze virtuoos switchen tussen twee culturen waartussen kiezen niet meer kan - het zijn meesters van het onvermijdelijke multiculturele koorddansen. Maar toch is Les Barons geen goedbedoelde multicultifilm, wel een aanstekelijk portret van hoe heel veel jongeren vandaag opgroeien in een grootstad als Brussel. Sterke cinema dus: een knap scenario, steengoeie vertolkingen van onder meer Nader Boussandel, Mourade Zeguendi en Jan Decleir, en een mix van humor en inhoud die elkaar niet in de weg staan, maar versterken.

En vooral: dit is Belgische cinema, van jonge artiesten die stuk voor stuk meer Brusselaar zijn dan alle ingeweken Vlamingen en Walen in onze hoofdstad samen. Ook al werd Les Barons in bepaalde media weer meteen geklasseerd in het vakje van de "allochtone" cinema en verbaasde men er zich en passant over dat die allochtonen zo goed met zichzelf kunnen lachen (hallo, al ooit van Sam Touzani gehoord, of van Ben Hamidou, of al ooit gaan kijken naar een voorstelling van het theatergezelschap Union Suspecte waartoe Mourade Zeguendi behoort?). Nabil Ben Yadir is 30 jaar oud en een geboren en getogen, zelfbewuste én zelfkritische Molenbekenaar. Zelf krijgt hij trouwens ook serieus de zenuwen van al die etiketten: "Die "appellation très contrôlée" vind ik fundamenteel problematisch. Laat ons de zaken allereerst goed benoemen. Wij zijn Bélgen, punt aan de lijn. Eerder dan dat we onze tong in bochten wringen om het te hebben over "allochtonen" of "jongeren afkomstig uit de migratie": er is één woord, met vier letters, gratis, en zonder auteursrechten - Bélg."

Les Barons is dus niet alleen een goeie film, maar heeft ook andere verdiensten: hij toont dat al die zogenaamd "andere" jongeren, of het nu de fictieve filmpersonages of de acteurs zelf zijn, vandaag onherroepelijk deel uitmaken van onze eigen omgeving, en ja, ook van onze cultuur. Ze zijn herkenbaar, getalenteerd, en allesbehalve aartsgevaarlijk. En passant komt zo het echte Molenbeek in beeld: een niet onproblematisch maar ook bruisend stukje grootstad, waar Brusselaars van allerlei slag iedere dag een "modus vivendi" moeten vinden. Nee, vooralsnog niet de hemel op aarde, maar evenmin een brokje Bagdad in Brussel waar u voor uw leven moet vrezen.

Naast pakweg Felix Van Groeningen of de broers Dardenne is ook Nabil Ben Yadir nu dus een van de Belgische cineasten die we moeten koesteren. En Nader Boussandel en Mourade Zeguendi zijn gewoon collega's van Jan Decleir. Allemaal zijn ze cruciale rolmodellen in een gemeenschap die zich met rasse schreden aan het emanciperen is. Benieuwd of wij er met onze veelgeroemde normen en waarden in zullen slagen hen eindelijk ook de plaats in onze cultuur te gunnen die ze verdienen: als enkele van onze waardevolste Belgische artiesten dus, en niet als allochtone curiosa.

Berichten over het failliet van onze multiculturele samenleving: ze hebben hun nut gehad, maar tien jaar na Paul Scheffer zijn we toe aan de volgende stap. Die multiculturele samenleving gaat niet meer weg en zolang we zelf niet in staat zijn om de grote diversiteit aan getalenteerde artiesten en genuanceerde stemmen in ons land op te merken en au serieux te nemen, klinken al onze onheilsberichten karikaturaal en goedkoop.

Hopelijk heeft weldenkend Vlaanderen dus ogen en oren voor de realiteit van vandaag: Nabil Ben Yadir, Sam Touzani, Ben Hamidou en vele anderen schrijven nu al volop mee aan onze toekomst. Als we plaats voor hen maken, is dat een buitenkans. Als we hen als "allochtonen" blijven negeren of in een exotisch vakje stoppen, vanwege potentieel bedreigend of onvoldoende geassimileerd, dan verliezen we zelf stilaan ieder recht van spreken.

10/11/09 09u27 De Morgen

********************************

Boeketje Digitalis

(weggeplukt bij Angeltjes en ook De Morgen, als vergelijkingsmateriaal)

Ik denk dat de titel van de film ‘Les Barons’ heel, héél goed gekozen is. Perfect toepasselijk op de nieuwe Uebermenschen die Molenbeek aan de boezem drukt.

En dat die Jan Goossens (zoon van ?…) na dit verhaal directeur van de KNS kan blijven, zegt alles over dat eerbiedwaardig Instituut. Over de glunderende aanwezigen in de zaal lezen we niet veel. Waarschijnlijk omdat de vrouwelijke helft van de moslims ontbrak. Aldus konden de boezems van de loft-socialistenvrouwen met des te meer glans schitteren…Maar ook daarover lezen we niets. Wat bewijst dat er niet gediscrimineerd wordt.

Die luitjes zijn ‘niet aartsgevaarlijk’, staat in de tekst. Waarbij met een elegante zwaai, eigen aan de Linkse Kerk; wordt voorbij gegaan aan de tweede natuur der Maghrebijnen : liegen tot ze zwart zien. Zelfs als ze betrapt worden met hun handen in Uw zakken, ontkennen ze! Is na te vragen aan elke recht geaarde politieagent…..

Koninklijke Vlaamse Schouwburg……Mag voor mijn part gewijzigd worden in Alhambra of een of andere Arabisch klinkende naam, in afwachting dat de subsidiekraan met Vlaams belastingsgeld wordt dichtgedraaid. …en vervangen door steunfondsen uit Saoed Arabia….

Enne à propos : dat voorvalletje in de metro…Was dat misschien een screen test voor de volgende film? Een soort oefening van ‘banana split’?

11-11-2009 om 12:13 geschreven door digitalia  

BEDENKINGEN BIJ 9 NOVEMBER 1989

Hallo,

Twintig jaar geleden hoorde de wereld vanwege de Duitsers ‘Wir sind das Volk’…en niettegenstaande alle tegenkantingen viel op deze dag (9  Nov)  de Muur der Schande.

In onze Lage Landen bij de Zee staat er sinds 1830 ook een muur der schande, die Vlaanderen scheidt van de rest van het moederland. Verder naar het Zuiden, tussen ons en Vlaanderen-in-Frankrijk staat er nog een tweede, en wel sedert 1579? waarbij Romaans Vlaanderen weggeroofd werd door Frankrijk. Zie http://nl.wikipedia.org/wiki/Unie_van_Atrecht

Op onze blogs zijn wij ook ‘het volk’ en is het aan ons om ons in te zetten voor de misschien niet staatkundige, maar wel de culturele eenwording. Ook hier geldt ‘wat God verbonden heeft, scheidde de mens niet’….Hand in hand staan wij sterk en ooit komt het uur der Opstanding.

Samen onderweg naar de Herenigde Vrije Republiek der Nederlanden! ‘Luctor et Emergo’ wordt toch uitgebeeld door een klimmende leeuw? We moeten het beest alleen vervagen door de klauwende Vlaamse Leeuw: zwart op geluw veld….

Wat of wie houdt ons dan tegen om een nieuwe Gouden Eeuw te beleven?

*******************

Boeketje Digitalis

(in jubileum-verpakking)

Er zijn zo van die dagen (denk aan 9/11, waarmee bedoeld is 11/9, maar volgens de NY Times is dit’nain eleven’) waarop men aan zijn kleinkinderen kan vertellen, waarmee men op die dag en dat uur bezig was….

Op 11 September 2001 probeerde ik achteruit en naar omhoog de carport in te rijden, tot de nok gevuld met boodschappen. In de radio was er lichte paniek wegens de vele eventueel nog in de lucht zijnde burgervliegtuigen, waarvan er reeds twee binnen waren gevlogen in het WTC, met waarschijnlijk vele duizenden doden en gewonden.  Vol ongeloof keken wij elkaar aan. In hartje Amerika, als een donderslag bij heldere hemel….Naar de daders kon men alleen maar gissen, bij de BRT. Op France 2 had men al lang door dat Bin Laden de aanstoker was -  Hoe zou de publieke opinie daar over de Oceaan reageren, nu Amerika voor het eerst aan den lijve ondervond wat terreur-bombardementen betekenden. Tot hiertoe waren zij steeds de aanvallers, en kon er alleen maar gejuicht worden bij het zoveelste succesvol optreden van hun alom gevreesde B52 bommenwerpers, of van de ‘Little Joe’ die Hiroshima van de kaart had geveegd. ….Natuurlijk wensten wij dat aan onze ergste vijanden niet toe, toen een na een de machtige wolkenkrabbers in elkaar zakten en wij herhaling op herhaling, de Boeings in gestrekte vlucht als speelgoedjes zagen crashen tegen en binnen-in de torens. Oorlogsverslaggeving uit de eerste hand, bijna als op bestelling en gefilmd van uit alle mogelijke gezichtsvelden lijk in een perfect geregisseerde nachtmerrie uit een slechte Hollywood-film….

De wereld zou, van uit Amerikaans standpunt, nooit meer dezelfde zijn.

Een gevoel dat wel bekend is bij zoveel Duitse en Japanse steden, en zelfs in onze eigen gewesten..Daar telde men de doden niet bij een paar duizend, maar met honderdduizenden….

Op 9 November 1998, die andere memorabele datum, kwam ik om 23 uur thuis van een uitgelopen werkvergadering. Ik luisterde met stijgende belangstelling naar de TV-berichten, die met de minuut duidelijker werden….Na Nova Huta (Polen) had die duivelse kardinaal Woytilla zijn slag thuis gehaald: het regime moest ook hier, in het centrum van hun prestige-project dat Berlijn was, de duimen leggen. Wij belden met vrienden ondereen, tot een stuk in de nacht, om onszelf te overtuigen: dit was ‘it’! Op mijn eentje heb ik toen (meer dan) een goed glas gedronken. En waarom? weet ik niet, met tranen in de ogen om dat nog te hebben mogen beleven…Weg was alle gevoel van vijandschap tegenover de al zo lang geleden verslagen vijand, die nu in deze nacht de vriend werd van de gehele wereld. Nu nog de oude hoofdstad Berlijn in eer herstellen, en de laatste bladzijde van WO II kon definitief omgeslagen worden…

Ook voor Vlaanderen is, met die twee data in het achterhoofd, meteen het uur ‘U’ nabij. Nu de eerste Europese president een Belgiër dreigt te worden, staat de 19-Eeuwse kunstmatige constructie der Grootmogendheden ten aanzien van de ganse wereld, op barsten. Zelfbestuur is het woord, waarmee Vlaanderen de nieuwe periode van zijn  welvaart zal inluiden.

Vijf minuten politieke moed – en/of Forza Flandria aan de macht! Na Van Rompuy I mag er geen nieuwe federale regering meer komen, en moet het Vlaams Parlement waar voor zijn geld kiezen. Niet alleen mag Europa de Kardinaal-Predmier hebben, van mij mogen ze zelfs geheel de regering en zelfs geheel het ‘Hoofddstedelijk Gewest hebben! Kunnen we die dingen inruilen voor de staatsschuld. Coburg en C° kan in voorkomend geval, als pasmunt gebruikt worden.  Onnodig een referendum te organiseren : een straathond jaagt men weg door een bos lege blikjes aan zijn staart te binden!

Van de Partij der Pedofielen (ook wel eens CVP genoemd, maar door mij herdoopt sinds het Wetsvoorstel van toegelaten seks tussen 14-jarigen en volwassenen, met misschien Marc Dutroux als patroonheilige) moet Vlaanderen niet veel verwachten. Dagelijks verdienen die elk, met hoeveel zij ook zijn, hun dertig zilverlingen, naar het voorbeeld van Judas, die de Meester verraadde.

Vliegt de blauwvoet? Storm op Zee!

Pssst

Het begin van dit stukje werd door mij elders geplaatst als reactie op een woordje van aanmoediging van uit Nederland. Maar omdat de inhoud iedere Vlaams-Nationalist aangaat, heb ik het hier herhaald en uitgebreid. Met de hoop dat wij van uit de 3 delen van de Lage Landen-bij-der-Zee iedere dag bruggen mogen slaan van Friesland tot Boonen (Boulogne) en zelfs over hert Kanaal en aan de overkant der Rijn.

10-11-2009 om 13:30 geschreven door digitalia  

ALS JIJ VERANDERT VERANDERT ALLES

28-10-2009 om 18:16 geschreven door digitalia  

MOLENBEEK EEN EINDJE GELEDEN

MAN SLAAT VIJF MAROKKANEN MURW

In de Brusselse wijk Sint-Jans-Molenbeek kreeg Christian B. het aan de stok met vijf Marokkaanse jongeren. Volgens Christian werd hij opeens omringd door de belagers die hem verbaal bedreigden. “Eerst probeerde ik ze gewoon te negeren,” vertelt Christian “tot er fysiek geweld bij kwam kijken. Toen sloegen de stoppen bij me door.”

De feiten deden zich voor rond de valavond in de Van Malderstraat. Christian B. komt net terug van een training in een sportzaal als vijf jonge Marokkanen obscene gebaren naar hem maken. Christian merkte dat hij gevolgd werd door het groepje. Op een gegeven moment werd hij tegengehouden en begonnen ze hem verbaal te intimideren. Toen ze zagen dat het niet veel indruk op hem maakte, probeerden ze hem tegen de vlakte te krijgen.

Christian, die 2003 als vierde eindigde in een Belgisch kampioenschap

thai-boksen,

wist zich evenwel los te trekken en slaagde er in om zelf de belagers te vloeren. Het kwam tot een intens handgemeen waar enkele van hen een neus- of ribbreuk aan overhielden. Een van hen belandde tegen een voorbijrijdende auto, zonder erg. Zelf hield Christian een blauw oog en geschaafde wang aan over.

Alle betrokkenen werden uiteindelijk ingerekend door de politie. Christian mocht meteen naar huis, de anderen worden voorlopig vastgehouden.

******************************

Boeketje Digitalis

(geurig en fris vers uit Allah’s hofke)

Dit heerlijk verhaal kwam een heel eindje geleden uit de koker en de pen van

http://klauwaert.blogspot.com/

Persoonlijk zal ondergetekende hoogstwaarschijnlijk nooit ofte nimmer in de gelegenheid zijn om eenzelfde wedervaren te genieten als Christian B in Molenbeek. . Mijn eventuele belagers bevinden zich steevast aan de overkant der straat en hebben mij nog nooit in de mogelijkheid gesteld om onze Nero een van zijn geliefkoosde oefeningen ‘bandietje vasthouden’ te demonstreren. Wij hebben op mijn hondensport-school dit onderdeel grondig ingeoefend en Nero munt daarbij uit in snelheid en ‘gesloten houden’.. Dit wil zeggen, als het ‘oefen-bandietje’ eenmaal tussen zijn tanden geklemd, op de grond is beland, dan komt hij er van af met een gebroken arm, elleboog of schouder, en wat vleeswonden die zelfs nog op zijn al lang begraven bendieten-geraamte zullen te zien zijn. Want Nero doet zijn job graag en hij doet het grondig. Is weliswaar nog nooit bij de politie geweest, zoals zijn Tante Birka die lange tijd de uitgangsbuurt in Oostende onder de duim heeft gehouden. Die was gespecialiseerd in losscheuren wat ze kon bemachtigen. Ze (die Birka) is bij mij op pensioen gekomen en heeft aan de rest van de kennel een paar politie-truukjes geleerd….Onze Nero nu,  bewerkt liefst, bij de minste aanleiding, nog een tweede arm, of een been. Maar als Baasje hem terugroept, lost hij ogenblikkelijk, alhoewel de lust tot verder spelen hem zekerlijk nog niet vergaan is. Zodat hij belangstellend uitkijkt naar de volgende oefening, inclusief het ‘oefen-bandietje in snelheid te pakken te krijgen…Dat is hem zo geleerd, tot Baasje ‘AF’ commandeert…en de oefening afgelopen is…..

Nero kan het namelijk aan de nieuwe belgen niet vergeven, dat ze hem, als edele Duitse herder, een onreine hond zouden durven noemen. Na een eventueel contact met hem, zijn de belagers in ieder geval niet meer ‘halal’ voor de rest van hun leven….

Ik heb een attest als mensenredder, met die hond, vanwege zijn speurderstalenten. Niemand kan mij dus kwalijk nemen dat er, als de gelegenheid zich voordoet, geoefend wordt met volle publiek….En, o ja! De hondensport-school ziet het als een punt van eer, hun cursussen af te werken met alarmpistolen, met het doel de hond te gewennen aan vuurwapens. De reuk va kruit is daarenboven extra-stimulerend!

Wees echter gerust. Wij zijn zoals karate-veoefenaars. Er worden nooit ‘vertoningen’ georganiseerd, tenzij uit loutere zelfverdediging….

**********************

Staat U mij over die 5 ‘kut-Marokkaantjes’ een paar vraagjes toe?

a. Is de mutualiteit tussengekomen in de ziektekosten van deze nieuwe belgen?

b.Werden ze hiervoor gestraft door het gerecht?

c. Werd Christian B. niet vervolgd door het CGKR voor discriminatie (1 tegen 5) en dit onder de bezwarende omstandigheid als doorwinterde gevechtssport-technieker het te hebben opgenomen tegen een ongeoefende tegenpartij?

d. Is het sportcentrum waar Christian B? zijn opleiding volgde, nu gesloten en/of beroofd van zijn subsidies?

e. Zijn er op het politiebureau geen gewonden gevallen, of hebben hun familieleden zich bij de arrestatie neergelegd?

f. Geniet Christian B. voortaan politiebescherming?

Pssst

Normaal is Nero een troetelbeer van circa 45 kgr; en doet geen vlieg kwaad. Kleine kinderen zouden kunnen paardrijden op zijn rug! Maar dat is een kunstje die alleen mag geoefend worden met Baasje binnen handbereik. Voor wie nieuw is op mijn blog: als U plaats hebt voor tenminste één Nero in Uw huis/tuin/veld, hou U dan niet in. Internet biedt U een waaier van adressen. Als U maar weet, dat niet de hond, maar gijzelf altijd de baas moet kunnen blijven. Zo niet, begin er niet aan!

Pssst II

Het verhaal van Christian B. is hartverwarmend. Zoiets zou iedere dag in de krant moeten staan!

Pssst III

Ondergetekende kan goed lachen. Sint Jans Molenbeek is ver van mijn bed. Maar als ik de verhalen lees, zou één Nero niet meer volstaan om veilig thuis te komen. Tenzij dat hij niet meer meeloopt, kort aangelijnd, maar vrij meeloopt. Weliswaar ‘onder commando’ Maar daarvoor moeten wij waarschijnlijk nog een half mensenleven oefenen. De straten lopen inderdaad vol met pakgrage ‘appachen’, van de soort waarmee geoefend werd.

28-10-2009 om 17:32 geschreven door digitalia  

PING PONG VLAAMS BELANGEN

Belangenconflict over werkgelegenheid

28/10/2009 08:00

Vlaanderen maakt zich op voor een nieuw belangenconflict over het werkgelegenheidsbeleid van de federale regering.

Federaal minister van Werk Joëlle Milquet (CDH) probeert deze week tijdens een interminis-teriële conferentie met haar Vlaamse, Waalse en Brusselse collega's van Werk de plooien rond haar werkgelegenheidsbeleid glad te strijken. De kans dat Milquet daar ook in slaagt, is klein. Ze laveert tussen haar eigen prioriteiten, de visie van de sociale partners in de Nationale Arbeidsraad en de klemtonen die de regio's leggen.

Bij de opmaak van de begroting voor 2010 en 2011 slaagde Milquet erin om extra middelen (73 miljoen euro) los te peuteren voor een plan om de aanwerving van laaggeschoolde jonge werklozen en werkzoekende 45-plussers te stimuleren. Dat gebeurde tegen de zin van de werkgeversorganisaties en de vakbonden in de Nationale Arbeidsraad. Eind 2008 hadden die in het centraal loon-akkoord voor 2009-2010 net een vereenvoudiging van alle mogelijke banenplannen afgedwongen. Diverse specifieke vormen van lastenverlaging zouden voor een aantal doelgroepen worden gebundeld in een bijkomende lastenvermindering van 500 miljoen voor de lagere lonen. Om de kool en de geit te sparen, kondigde Milquet intussen aan die afspraak in een wetsontwerp te zullen gieten, zodat ze op 1 januari 2010 in werking kan treden.

Dat zal dan de tweede poging van Milquet zijn, want in februari werd een eerste versie van dat wetsontwerp met een belangenconflict afgeblokt door het Vlaams Parlement. Dat gebeurde op initiatief van toenmalig Vlaams minister van Werk Frank Vandenbroucke (SP.A). Hij argumenteerde dat de federale aanpak haaks stond op zijn akkoord met de Vlaamse sociale partners over een premieregeling om 50-plussers aan het werk te houden. Van alle 50-plussers die nog aan het werk zijn, is 80 procent aan de slag in Vlaanderen.

Maddensdoctrine

De dubbelslag die Milquet wil slaan, ondermijnt de Vlaamse aanpak nog meer. Kamerlid Hans Bonte (SP.A) rekende uit dat Milquet de aanwerving van jonge en oudere werklozen 1000 euro per maand goedkoper maakt, terwijl het aan het werk houden van 50-plussers 400 euro per kwartaal duurder wordt.

Milquet had over deze kwestie vorige week een gesprek met Vlaams minister van Werk Philippe Muyters (N-VA), maar veel leverde dat niet op. Omdat er niet meteen uitzicht is op een verdere regionalisering van het werkgelegenheidsbeleid, is zodoende aan Vlaamse kant een nieuw belangenconflict in de maak. Voor de Vlaamse regering-Peeters II is dat dan ook de eerste test voor de Maddensdoctrine, die met zoveel woorden in het Vlaamse regeerakkoord werd overgenomen.

Patrick Martens IN Knack On Line

*******************************

Boeketje Digitalis

(in zebrastrepen geschikt, zwart-geel)

En bla-bla-bla en bla-bla-bla…waarna ik voor de lauwen en niet-overtuigden onder ons, opmerk dat de zin hierboven, in vetjes gezet en onderlijnd, door mij is gebeurd. Bede mij nog een paar ogenblikken te willen volgen.….

Hoe kan een land nu deftig bestuurd worden

a)      Door mensen die elk een andere taal spreken, waarbij het wel weer de Vlaming zal zijn die zich moet plooien……Die zich, anders gezegd, eens te meer, misschien onbewust,ondergeschikt voelt tegenover de Franstalige pretentie, zoals deze zich superieur waant aan de minderwaardige Vlaming….Heeft men nu nog altijd niet door? Zelfs niet na 179 jaar en meer dan 10 generaties Vlamingen na-een….

b)      Door mensen die elkaar met ‘belangenconflicten’ het regeren moeten beletten…

Het eerste duurt nu als 179 jaar en het tweede is er gekomen op vraag van de Franstaligen, die op alle mogelijke en denkbare manieren een democratisch bestuur onmogelijk wilden maken. Stom als het ding is, kan het zelfs tegen hen gebruikt worden….

Democratie is 50% +1 stem, zegt men.

Daarom zou de belse Staat zijn huiswerk vanaf de Grondwet moeten herzien. Art Een zou dan luiden: het land is een democratie en wie zich daarin niet kan vinden, moet zijn/haar conclusies trekken….Zo iets zal natuurlijk voor Sint Juttemis zijn.

Daarom is de enige mogelijke uitweg: elk baas in eigen land, op eigen hoofd en in eigen buik. Gedaan om bij elkaar te blijven voor de kinderen!

Waarom kan de pedofielen-partij (Ja toch! Is al zo sedert de beginjaren van Miet Smet! De Mevrouw Martens N°3…Die aan een ouwe bok van 72 jaar na twee huwelijken en ontelbare slippertjes onlangs voor het eert een écht doorleefd orgasme heeft bezorgd, zoals hijzelf op TV is komen verklaren), de CVP, die al lang al haar principes over boord heeft gegooid, nu ook dat beglisch gezeik niet afgeleerd worden? Aan de basis staat men te trappelen. Maar de oude krokodillen zijn alleen bezorgd om hun eigen vel.

Ach! De oude Fabi ligt ziek te bed in Motril (Spanje), in dezelfde ligstoel als deze waarin de H. Boudewijn in 1993 ten hemel is gevaren.  De koning is oud en afgeleefd. De kroonprins met zijn gevolg loopt los ergens inde woestijn van Saoed Arabië, waarschijnlijk op bijscholing in de Duizend-en-Een-Nacht schemer van de Islam.. De staatschuld bereikt astronomische hoogten (diepten?!). Straks zijn we 1 november Allerheiligen en Allerzielen zijn in het land.. Kan er een betere tijd van het jaar bestaan om het circus te sluiten? De stad Doornik verkoopt tweedehands grafzerken aan een schappelijk prijsje : het moet toch te doen zijn!

Vlaanderen kan dan herbeginnen met een nieuwe lei.

Geloof me, de tijd dringt! Want onze rijkdom glipt ons als zand tussen de vingers. Onze zo geroemde syndicaten hebben niet kunnen beletten dat de arbeid en dus de welstand verdwijnt uit het land. De werkman beschermd? Neen, zichzelf hebben ze beschermd…De twee hefbomen voor de welstand: energie en bankwezen zijn in Franse handen gespeeld. Parijs trekt de touwtjes: het stroomverbruik in Frankrijk is met 1/3^de verminderd, bij ons het duurste van Europa…Gevolg: Kassa! Kassa! (In Parijs)….

28-10-2009 om 13:12 geschreven door digitalia  

HET LINKSE HEILSDENKEN

Het heilige gelijk van links

J

JOOST NIEMöLLER - 23 OKTOBER 2009

Rechts lijkt in Nederland aan de winnende hand. Maar bij links liggen de idealen, en rechts onderschat dat. Links is nog steeds goed na de oorlog. Rechts zoekt het in de feiten. Alleen win je niet met feiten. De linkse utopie zal terugkeren als rechts er niet op bedacht is. Met hulp van de media.

Mijn linkse vrienden en kennissen hebben me het al vaak gezegd: “Jij? Jij bent rechts.” Aanvankelijk vond ik dat grappig. Een geuzenaam. Een prettige verrassing ook, want het appelleert aan een diepe wens in mensen: die van de metamorfose. En je krijgt er aandacht mee. Ook leuk. Aan de andere kant; veel verjaarspartijtjes werden steeds meer verpest door die eindeloze discussies over Fortuyn, de islam en Wilders, waarbij mijn vrienden zich op hun borst klopten vanwege hun intense goedheid, gepaard aan gebrek aan kennis. En voor je journalistieke carrière is zo’n rechts imago ook niet handig. Want als links ergens in is geworteld, dan wel de media. Veel dieper dan in de politiek, die direct wordt afgerekend.

Het begon, als bij velen, na 11 september, dat zogeheten rechts-zijn van mij. En wel toen ik de uitslag hoorde van een enquete, gehouden, notabene, door Forum, onder Marokkanen. Bijna de helft van de Marokkanen had toen gezegd ‘begrip’ te hebben voor de aanslag op het World Trade Centre. De verbijstering en de woede die ik op dat moment voelde, ben ik nooit meer kwijt geraakt. Mensen met dit soort gedachten leefden dus onder ons. En het waren er niet weinig. Waarom gingen ze niet weg? Mijn verbijstering werd nog groter toen ik merkte dat mijn linkse vrienden van zo’n uitslag van een enquete totaal niet opkeken. Net zo min als dat ze het later echt erg vonden dat Pim Fortuyn werd vermoord, of dat ze zich echt druk maakten over de moord op Theo van Gogh. Eigenlijk gleed dat allemaal van ze af. Wat was dat toch?

Ik denk dat ik dat wel begrijp. Ik ben van huis uit links. Ik herken het. Het is het ideaal.

Links is er van overtuigd het morele gelijk aan zijn kant te hebben. Een diep beleefd, emotioneel gelijk. Links is goed na de oorlog. Links is het ideaal voor de betere wereld. Dit is vaker gezegd. Er wordt gesproken over ‘de linkse kerk’, en over de ‘Gutmenschen’. Dat klinkt grappig, een beetje onschuldig ook. Maar de diepte van dat fenomeen is volgens mij nooit echt gepeild.


Linkse mensen zijn interessant omdat ze breed de overtuiging in de eigen goedheid kunnen laten hangen. Dan heb ik het vooral over ‘oud-links’, een term die ik laatst Femke Halsema hoorde gebruiken. Ze doelde daarmee op Anja Meulenbelt, die zo’n weerzinwekkend vertoon van haar eigen goedheid tentoon spreidt, dat ik het nooit heb kunnen opbrengen om haar veelbesproken weblog te bezoeken. Het zelfovertuigde morele gelijk zit natuurlijk ook bij al die PvdA dinosaurussen, van Ed van Thijn via Jacques Wallage tot Marcel van Dam, die er allemaal van overtuigd zijn dat de moslims de joden van nu zijn, en die zich door geen enkel feit van hun weg zullen laten drukken. Of bij die tientallen, ja misschien wel honderden ‘intellectuelen’ die via columns, interviews en essays in de kranten het fascisme van Geert Wilders wensen te benadrukken en daarmee hun eigen hogere ethiek. Zichzelf steeds harder overschreeuwend naar steeds minder luisteraars toe. Of laatst weer Hanneke Groenteman, die met de komst van Wakker Nederland, de soldaten van de Wehrmacht weer door de straten ziet marcheren, of zoiets. Afshin Ellian schreef daar nog een leuke column over.

Het Groenteman-Wallage soort blijft me fascineren. Hun zelfovertuigde ‘hier sta ik, ik kan niet anders’ maakt ze zo lelijk dat het niet om aan te zien is. Wat fascineert is hun zelfbeeld. De ontroering die zij moeten voelen over zichzelf als wereldredders, de utopie die zij diep in zichzelf ontwaren. De mateloze arrogantie ook die ermee verbonden is. Dat je hoort dat Fleur Agema niet wordt toegelaten tot het vrouwenforum van Man en paard omdat ze ‘te dom’ zou zijn. Ja, echt. Linkse mensen weten namelijk: Rechtse mensen kijken er niet anders tegenaan, ze zijn dom.

Die arrogantie gaat samen met de machteloze woede over een wereld die zich maar niet wil onderwerpen aan de linkse utopie. Integendeel. Je zou zeggen: Twijfel sluipt in. Bij sommigen linkse personen, als Femke Halsema, lijkt dit ook te gebeuren. Maar zij is de uitzondering. Het tegendeel gebeurt: De oud-linkse elite van Nederland profileert zich steeds meer als verzetstrijder. Ambtenaren die desgevraagd zeggen de boel te gaan saboteren als Wilders premier wordt. Dat soort werk.

Hoe kan dit?

Het is de kracht van links. Een diep moreel gelijk.

Rechtse mensen bezitten die kracht niet. Rechtse mensen staan aan de kant van het cynisme en de twijfel. Ze beschikken niet over mooi glanzende idealen. Ze zijn overtuigd van de slechtheid van de mensen en van de onveranderlijkheid van hun egoïsme. Rechtse mensen gaan er vanuit dat je daarmee moet dealen. Dat is natuurlijk best een beetje schraal allemaal. Er valt bij rechts niks te zwelgen.

De idealen van rechts klinken nergens naar. Hun ‘vrije markt’, hun ‘vrijheid van meningsuiting’ (gepikt van links, ook nog es), hun ‘trots op Nederland’, hun ‘minder belasting betalen’. Het klinkt allemaal blikkerig, kitscherig, abstract.

In Nederland heeft ‘rechts’ in de politieke verhoudingen bijna altijd de meerderheid gehad ten opzichte van ‘links’. En toch spreekt ‘rechts’, hoezeer die de wind nu ook mee heeft, de taal van de verdediging.

Aangezien ik zelf van links kom (en trouwens, in veel opzichten nog steeds helemaal niet echt rechts ben geworden, of wil zijn, hoezeer mijn vrienden daar dan ook van overtuigd mogen zijn) kan ik die linkse idealen goed navoelen. Sterker: Ik ben ze nog steeds niet kwijt. Ik krijg nog steeds tranen in mijn ogen als ik de film Woodstock zie. Om maar wat te noemen. Echt rechtse mensen vinden dat belachelijke pathetiek. Punt. Maar juist omdat die deze onderhuidse kracht van links niet begrijpen, en zich ook nooit in kunnen leven wat de dragende kracht is van een levende utopie, zullen ze er ook nooit de kracht van in kunnen zien. Rechtse mensen, dat is waarschijnlijk gewoon een ander soort. Ongevoelig voor het heerlijke besef iets te betekenen voor de hele wereld, voor alle armen, voor alle onderdrukten. Ongevoelig voor We Are The World, voor Bono, voor één voor Afrika. Realistisch. Rechtse mensen begrijpen niks van linkse mensen.

Daarom was het bijvoorbeeld mogelijk dat de VVD in de jaren tachtig klakkeloos het multiculturele ideaal overnam. En het CDA dat zelfs hartstochtelijk omarmde. Rechts Nederland zag de uitvinding van het multiculturele als een handig stukje retoriek om de plotselinge aanwezigheid van zoveel immigranten vorm te geven. Als een manier om een beetje te kunnen polderen, niet als iets dieps. Maar voor links was het wel iets dieps. Het multicultureel zijn was voor links niet een stukje retoriek, maar een diepe overtuiging. En daarom moest het verder en verder. Het stukje retoriek werd vastgelegd in wetten voor het onderwijs en de publieke media. De Nederlander werd, zonder dat het ooit in één politiek debat tot inzet van discussie was geworden, opgelegd een ‘nieuwe mens’ te worden, de mulitculturele mens. Ook op scholen waar geen allochtoon te bekennen was, moest de nieuwe multiculturele mens van de toekomst gevormd worden door wettelijk vastgelegd multicultureel onderwijs, tot op de dag van vandaag. Precies zoals het communisme zijn ‘nieuwe mens’ had kunnen creëren, simpelweg omdat ook toen ‘rechts’ de kracht van het linkse ideaal had onderschat.

Zo kon in Nederland het ideaal een wettelijk dogma worden, en kon Hans Janmaat door de rechter veroordeeld worden omdat hij had gezegd: “Als ik aan de macht kom, schaf ik de multiculturele samenleving af.” Een van de grote schandalen van onze rechtstaat, maar niemand die het toen zo zag en niemand die zich er nu nog mee wil bezig houden, want ook na zijn dood wordt het vonnis van Janmaat nog steeds niet ongedaan gemaakt.

Het rechtse levensgevoel lijkt nu te domineren. Rechts is hip. Van oudsher waren jongeren altijd linkser dan volwassenen, en ook dat lijkt nu omgeslagen. Rechts rules. De overwinningsmood van rechts blijkt bijvoorbeeld uit het feit dat Geert Wilders ongestraft de retoriek van links heeft overgenomen door te hameren op: “De islam is fascisme.” Iets fascistisch noemen, dat was altijd het alleenrecht van links namelijk. Wilders komt ermee weg en dat zegt iets over de huidige tijdsgeest. Links is zwak. Net zo goed als het iets over de tijdsgeest zegt dat Femke Halsema kan zeggen “De islam is een probleem”, zonder dat haar partij bijeenkomt om haar af te zetten. Of dat dit linkse kabinet tussen neus en lippen afkondigt de neef- en nicht huwelijk te gaan verbieden. Jarenlang was dit een links taboe, want gericht tegen de immigranten. En nu protesteert niemand.

Maar het morele gelijk van Wilders is nog maar heel pril. Het is nauwelijks uitontwikkeld. Het is uiteindelijk gegrondvest op het morele gelijk van het bestaan van de staat Israël, en dat is het morele gelijk over de Holocaust, waar links van oudsher de grootste rechten op claimde. Denk maar niet dat links zich deze claim zich zo makkelijk laat ontfutselen. Vandaar dat links Wilders voor de rechter wil brengen vanwege racisme. Vandaar dat het NOS Journaal een item brengt over de Engelse racistische partij The British National Party, en daarin de huidige leider, Nick Griffin, die voor het eerst optrad bij de BBC, omschrijft als ‘de Engelse Geert Wilders.’ (Wilders zelf heeft altijd grote afstand genomen van The British National Party, maar so what.)

Ik vrees dat rechts nooit zal begrijpen wat de grote kracht is van al die mooie, verinnerlijkte idealen van links. Rechts begrijpt niet dat in de politiek idealen altijd sterker zijn dan feiten. Je kunt honderdduizend feiten brengen over de desastreuze gevolgen van onze massamigratie, en daar hoeft links alleen maar tegenover te stellen: “Maar we hebben het toch over mensen? Hechten we dan geen waarde aan mensen?” en weg zijn die honderdduizend feiten. Je kunt met honderdduizend feiten komen over de ware aard van de islam, en links zal zijn schouders ophalen en zeggen: “Ach, dat is allemaal inspelen op angst.” En weg ben je.

Zolang rechts er niet in zal slagen haar eigen idealen overtuigend vorm te geven, zal ook dit rechtse golfje uiteindelijk weer ten onder gaan in het morele gelijk van links. Maar ja, ik ben dan ook een fatalist. En misschien daarom rechts.

Bron Het Vrije Volk

Boeketje Digitalis

(amper zichtbaar onder een enorme bos blanke lelies)

Dit is een stukje pure poëzie die dezer dagen bij Bruno Valkeniers op de schrijftafel had moeten belanden in plaats van bij mij. Omdat het de nieuwe ‘zachtere’ lijn van het Vlaams Belang perfect weerspiegelt.

Deze redenering in toepassing van het spreekwoord ‘Ce sont les idées qui gouvernent le moinde’?

Na de val van de Berlijnse Muur gevolgd (eindelijk!) door de implosie van het communistisch regime in Rusland had het socialisme wereldwijd eveneens moeten kapseizen. Dat laatste is (nog) niet gebeurd omdat een brede volksmassa inderdaad onderhevig is aan de Wet van de Traagheid. Net zoals het menselijk lichaam, op basis van dezelfde wet, tegen de voorruit smakt bij een auto-botsing. De massa van dat lichaam reageert ‘traag’, dit wit zeggen gehoorzaamt slechts aan de gebeurtenis van het brutaal stoppen met vertraging. Die massa wil de beweging te willen voortzetten.

De linksen rijden ‘pion libre’ zonder remmen, want ze zijn ‘ideaal-loos’ en vervolgen hun weg nog een beetje met behulp van vervang-idealen, zoals hierboven perfect beschreven…Arme immigrantjes. Honger in de wereld…Gat in de ozonlaag. Mexicaanse griep…De repliek van de linkse kerk? Zelfs van de CVP bij monde van haar Eerste Minister? Het gaat om de mensen, niet om de centen. Of: angstaanwakkering….Geert Wilders is groot geworden door speculatie op de angstgevoelens van de mensen.

Ik denk dat wij, de rechtlijnigen van hete Vlaams Belang, het beste en onvervreemdbare ideaal ter wereld hebben. Om het met Filip De Winter te zeggen: ‘Eigen Volk Eerst’…Dat zijn geen gedachten – dat zijn FEITEN..

Dat zou bij Annemans, en de nieuwe marsrichting luiden: onafhankelijkheid en beperking van de immigratie…

Mij om het even, als de wijn maar klaar genoeg is! Maar niet zoals de sossen: ‘Ge zijt mijne maat of “k sla op Uw bakkes’….

Als wij de mensen maar kunnen overtuigen, dat er met de tripartite-partijen geen zee (en zeker geen land)) meer te bezeilen valt. Drie mensen en een paardenkop(Genez) trekken links, de pedofielen-partij (CVP) zou centrum rechtdoor, maar liefst wil ze stilstaan; maar kan dat niet door de Weverkes-partij en de paar blauw-geschelpten die nog niet naar Europas zijn uitgevlogen. De Weverkes willen wel een beetje hetzelfde als wij, maar hebben schrik van hun schaduw.

Ach ja….Aan de beeldspraak van Annemans, toen hij bij Phara op schoot zat (verleden week) kan ik nog altijd niet aan uit….De Winter en hem zijn als twee kreeften die elkaar scharen beet hebben, en zo verder naar de overwinning schuiven…Dan heb ik liever de beeldspraak van Karim van Overmeiren, die zegt dat ‘wij’ uit onze bunker moeten komen. Van daaruit kunnen we op alles en iedereen schieten, en zelf zitten we veilig onder meters beton….Maar van in onze bunker overtuigen we niemand.

Of wacht eens! Om bij die twee kreeften te blijven…met die scharen vermorzelen kreeften toch de mosselschelpen en andere schelpdieren? Ja, zelfs octopussen kunnen ze de baas. Dus, in plaats van elkaars scharen vast te klemmen, zouden die twee tenoren beter op mosselvangst gaan. De politiek zit er vol van!  En ondertussen komen wij allen samen uit onze bunker. Om, in plaats van te zeggen ‘Ik ben Vlaming en ben daar fier op’ zou dat dan zijn ‘Ik ben Vlaams Belanger en ik ben daar fier op’….

28-10-2009 om 10:14 geschreven door digitalia  

POLITIESTAAT EUROPA

Big brother

De Belgische regering wil werk maken van de omzetting van een Europese richtlijn inzake databewaring naar de Belgische wetgeving. Het komt erop neer dat telecombedrijven en internetproviders voortaan gedurende jaren zullen moeten bijhouden met wie u belde, hoelang u dat deed, met welke nummers, welke sites op internet u bezocht en naar wie u e-mails of sms'jes hebt gestuurd. Een en ander zou moeten helpen in de strijd tegen terrorisme en grote criminaliteit.
 
De Liga voor Mensenrechten en de beroepsverenigingen van artsen, advocaten en journalisten verzetten zich tegen die omzetting, en daarvoor zijn redenen te over. Een dergelijke veralgemeende controle van iedereen houdt immers een omkering in van een basisprincipe in een democratische rechtsstaat, zijnde dat iedereen onschuldig is tot de overheid het tegendeel kan bewijzen. Niet alleen beschouwt deze richtlijn iedereen als een potentiële verdachte, ze keert ook de bewijslast om: want bewijs maar eens dat iemand anders op jouw pc een mail heeft verstuurd of ontvangen.
 
Deze richtlijn gaat ook in tegen het recht op privacy, toch een van de redenen dat we een democratie verkiezen boven een politiestaat. De staat heeft geen zaken met wie en wanneer ik bel of mail, en kan pas op onderzoek gaan wanneer ze kan aantonen dat ze daarvoor gegronde vermoedens heeft. Net daarom zijn telefoontap en andere bijzondere opsporingsmethoden aan strikte richtlijnen verbonden, om ieder misbruik zoveel mogelijk tegen te gaan. Wie garandeert dat de ontzaglijke hoeveelheid informatie die door deze richtlijn wordt gegenereerd, niet misbruikt wordt voor heel andere motieven dan de strijd tegen het internationale terrorisme? Terroristen en grote criminelen hebben overigens niet meteen de gewoonte om te communiceren via niet-beveiligde kanalen.
 
Het sterkste argument is dat deze richtlijn opnieuw een grote stap in de richting van een bigbrothersamenleving betekent, en dus eigenlijk totaal contraproductief is. Want net om onze samenlevingsvorm te beschermen tegen potentiële vijanden hanteert men technieken die de fundamenten van die samenleving onderuithalen. Men doet het werk van de terroristen in hun plaats: de vernietiging van privacy en individuele vrijheid, het recht om zonder permanente overheidscontrole zijn leven te kunnen leiden.
 
Er zit geen enkele logica en geen enkel nut in een preventief vaccin als het de patiënt doodmaakt nog voor hij ziek geworden is.

Bron : (DM) Smetje van ’t Gazetje

*************************************

BOEKETJE DIGITALIS

(in vaasje op bloedrood kleedje

versierd met hamertjes en sikkeltjes….)

Mohbama, neen, natuurlijk niet hemzelf in eigen persoon, maart de dirigenten van zijn slavenkoor die de touwtjes trekken in Eurabia, hebben opdracht gegeven voor een paar speldenprikjes. Die data-bewaring, dat is toch gericht tegen het terrorisme en de criminaliteit, dus in het voordeel van de burger! Cynischer kan niet. Dr Goebbels mag tevreden zijn over zijn leerlingen. Ze doen het zelfs beter dan de Meester…..

Denk aan de gevangenneming van hun politieke tegenstanders door de Nazi-beulen: ‘Schuutzhaft’, in bewaring nemen voor de eigen veiligheid….…..

Bij Smetje van ’t Gazetje is dat prikje pijnlijk aangekomen. Net zoals de prikjes gegeven door een lieftallig blondje, ook pijnlijk kunnen zijn. Alhoewel ze louter preventief werken….Stel U voor dat het eigenlijke snijwerk doorgaat zonder dat verdovend prikje vooraf!. De Heren Chirurgen zouden rap zonder werk zitten….

Het doel van al die prikjes, is de patiënt willoos en gevoelloos maken….Waarbij sommige prikjes wel eens een langdurige uitwerking zouden kunnen hebben…Die krijgen dan een speciale vermelding. Ze zijn gekend als euthanasie….

Europa, dat stilaan Eurabia geworden is, zou dat soms Het Monster van Frankenstein kunnen zijn? U weet wel; een wezen die door een verwarde geest (Baron Frankenstein) in elkaar werd geflanst met allerlei menselijke ontgraven onderdelen van doden. De bedoeling was goed, maar het resultaat viel tegen, zoals U weet. Want het monster keerde zich meteen tegen zijn schepper…..

De Heer Hoofdredacteur van DM komt aldus goed op tijd wakker. Hij denkt Orwell (de schepper van Big Brother) te ontwaren, maar in feite ziet hij een der eerste tekenen van leven van het Monster van Frankenstein….

27-10-2009 om 11:11 geschreven door digitalia  

POLITIESTAAT EUROPA

Big brother

De Belgische regering wil werk maken van de omzetting van een Europese richtlijn inzake databewaring naar de Belgische wetgeving. Het komt erop neer dat telecombedrijven en internetproviders voortaan gedurende jaren zullen moeten bijhouden met wie u belde, hoelang u dat deed, met welke nummers, welke sites op internet u bezocht en naar wie u e-mails of sms'jes hebt gestuurd. Een en ander zou moeten helpen in de strijd tegen terrorisme en grote criminaliteit.
 
De Liga voor Mensenrechten en de beroepsverenigingen van artsen, advocaten en journalisten verzetten zich tegen die omzetting, en daarvoor zijn redenen te over. Een dergelijke veralgemeende controle van iedereen houdt immers een omkering in van een basisprincipe in een democratische rechtsstaat, zijnde dat iedereen onschuldig is tot de overheid het tegendeel kan bewijzen. Niet alleen beschouwt deze richtlijn iedereen als een potentiële verdachte, ze keert ook de bewijslast om: want bewijs maar eens dat iemand anders op jouw pc een mail heeft verstuurd of ontvangen.
 
Deze richtlijn gaat ook in tegen het recht op privacy, toch een van de redenen dat we een democratie verkiezen boven een politiestaat. De staat heeft geen zaken met wie en wanneer ik bel of mail, en kan pas op onderzoek gaan wanneer ze kan aantonen dat ze daarvoor gegronde vermoedens heeft. Net daarom zijn telefoontap en andere bijzondere opsporingsmethoden aan strikte richtlijnen verbonden, om ieder misbruik zoveel mogelijk tegen te gaan. Wie garandeert dat de ontzaglijke hoeveelheid informatie die door deze richtlijn wordt gegenereerd, niet misbruikt wordt voor heel andere motieven dan de strijd tegen het internationale terrorisme? Terroristen en grote criminelen hebben overigens niet meteen de gewoonte om te communiceren via niet-beveiligde kanalen.
 
Het sterkste argument is dat deze richtlijn opnieuw een grote stap in de richting van een bigbrothersamenleving betekent, en dus eigenlijk totaal contraproductief is. Want net om onze samenlevingsvorm te beschermen tegen potentiële vijanden hanteert men technieken die de fundamenten van die samenleving onderuithalen. Men doet het werk van de terroristen in hun plaats: de vernietiging van privacy en individuele vrijheid, het recht om zonder permanente overheidscontrole zijn leven te kunnen leiden.
 
Er zit geen enkele logica en geen enkel nut in een preventief vaccin als het de patiënt doodmaakt nog voor hij ziek geworden is.

Bron : (DM) Smetje van ’t Gazetje

*************************************

BOEKETJE DIGITALIS

(in vaasje op bloedrood kleedje

versierd met hamertjes en sikkeltjes….)

Mohbama, neen, natuurlijk niet hemzelf in eigen persoon, maart de dirigenten van zijn slavenkoor die de touwtjes trekken in Eurabia, hebben opdracht gegeven voor een paar speldenprikjes. Die data-bewaring, dat is toch gericht tegen het terrorisme en de criminaliteit, dus in het voordeel van de burger! Cynischer kan niet. Dr Goebbels mag tevreden zijn over zijn leerlingen. Ze doen het zelfs beter dan de Meester…..

Denk aan de gevangenneming van hun politieke tegenstanders door de Nazi-beulen: ‘Schuutzhaft’, in bewaring nemen voor de eigen veiligheid….…..

Bij Smetje van ’t Gazetje is dat prikje pijnlijk aangekomen. Net zoals de prikjes gegeven door een lieftallig blondje, ook pijnlijk kunnen zijn. Alhoewel ze louter preventief werken….Stel U voor dat het eigenlijke snijwerk doorgaat zonder dat verdovend prikje vooraf!. De Heren Chirurgen zouden rap zonder werk zitten….

Het doel van al die prikjes, is de patiënt willoos en gevoelloos maken….Waarbij sommige prikjes wel eens een langdurige uitwerking zouden kunnen hebben…Die krijgen dan een speciale vermelding. Ze zijn gekend als euthanasie….

Europa, dat stilaan Eurabia geworden is, zou dat soms Het Monster van Frankenstein kunnen zijn? U weet wel; een wezen die door een verwarde geest (Baron Frankenstein) in elkaar werd geflanst met allerlei menselijke ontgraven onderdelen van doden. De bedoeling was goed, maar het resultaat viel tegen, zoals U weet. Want het monster keerde zich meteen tegen zijn schepper…..

De Heer Hoofdredacteur van DM komt aldus goed op tijd wakker. Hij denkt Orwell (de schepper van Big Brother) te ontwaren, maar in feite ziet hij een der eerste tekenen van leven van het Monster van Frankenstein….

27-10-2009 om 11:11 geschreven door digitalia